Makijaż fotograficzny

Makijaż fotograficzny.
Makijaż fotograficzny różni się od zwykłego makijażu, gdyż
wymaga spójności i porozumienia między wszystkimi osobami
pracującymi przy realizacji danej sesji. Makijaż fotograficzny musi
uwzględniać zamierzenia fotografa, projekt, a także światło oraz
technikę, jakich fotograf będzie używał. Wizażysta pracujący przy
sesjach zdjęciowych musi charakteryzować się niezwykłą perfekcją
warsztatu, musi być dokładny i precyzyjny. Jego zadaniem jest pomalować modelkę tak, aby makijaż
współgrał z ogólną koncepcją fotografii oraz z efektem, jaki ekipa realizacyjna-fotografzleceniodawca chce osiągnąć. Makijażysta musi dostosować make-up, a także materiały, którymi
pracuje do światła, które jest używane na sesji do techniki, stylu, klimatu fotografa, nie zapominając
przy tym o obowiązujących trendach w makijażu.
Przed przystąpieniem do
robienia makijażu warto wykonać
peeling, aby usunąć z jej powierzchni
obumarłe komórki i wygładzić jej
fakturę. Następnie konieczne jest
zastosowanie kremu silnie
nawilżającego, gdyż kosmetyki silnie
kryjące mogą sprzyjać odwodnieniu
naszej skóry. Po odczekaniu około 20
minut można przystąpić do wykonania
makijażu.
Najważniejsze elementy makijażu fotograficznego:
1.Kryjące kosmetyki kolorowe – niezbędne są silnie kryjące kosmetyki – mogą to być również
specjalne kosmetyki stosowane do tzw. „kamuflażu”. Makijaż fotograficzny jest intensywny i nie ma
możliwości, aby za jego pomocą uzyskać efekt „naturalnego makijażu”. W związku z tym,
przygotowując się do zdjęć, nakładamy grubszą warstwę podkładu niż na co dzień.
2.Intensywne barwy –istotne, aby przed sesją zdjęciową wybrać kosmetyki o odpowiedniej, dosyć
intensywnej barwie, gdyż odcienie pastelowe, delikatne kolory nikną „w cieniu” fotografii.
Odpowiada za to flesz, który wyzwala się w czasie wykonywania zdjęcia.
3.Efekt matowej skóry – przed sesją zdjęciową bardzo istotne jest to, aby nałożyć na skórę dużą
ilość odpowiedniego pudru. W przeciwnym razie na zdjęciach może być widoczna nieestetyczna
połyskująca warstwa na powierzchni naszej skóry. Związane to jest z odbijaniem się światła flesza od
powierzchni naszej cery.
4. Makijaż fotograficzny wymaga także dobrego utrwalenia -"zafiksowania" - na polskim rynku
popularny jest fixer w spray'u, ale powszechnie znane są także wersje w formie pudru.
Przy makijażu do zdjęć czarno-białych należy skupić się bardziej na precyzji w liniach i
konturach niż na grze kolorów. Warto pamiętać, że kontrasty między kolorami zostaną jeszcze
bardziej wzmocnione. Zazwyczaj lepiej zastosować płynne przejścia między kolorami oraz łagodne
wykończenia nałożonych kolorów, aniżeli ostre krawędzie i duże kontrasty. Warto podkreślić linię
kości policzkowych, co pozwoli na nadanie twarzy smukłego,
trójwymiarowego wyglądu.
Światło w makijażu fotograficznym pełni bardzo istotną
funkcję i w zależności od oświetlenia dobieramy kolor podkładu
oraz cieni. Światło zimne pozwala na uwypuklenie wszelkich
kolorów z domieszką tonów zimnych: błękitów, niebieskości,
różów, fioletów, turkusów, zimnych bieli. Dlatego właśnie, jeśli
na sesji używane jest oświetlenie zimne, nie należy wykonywać
makijażu w tonacjach ciepłych: złocistościach, pomarańczach, brązach, gdyż ulegną one
zdecydowanemu zszarzeniu. Twarz będzie mało wyrazista, nieharmonijna, a przez to mniej
interesująca. Przy tym rodzaju światła wskazane są porcelanowe podkłady, cienie w kolorach zimnej
bieli, szarym, srebrnym, niebieskim, lodowym, różowym, fioletowym, a także zimne
rozświetlacze. Przy zimnym oświetleniu uważać trzeba na wszelkiego rodzaju sińce pod oczami,
przebarwienia, popękane naczynka, ponieważ uwypuklają się jeszcze bardziej. Efekt zimnego
oświetlenia uzyskuje się także w pochmurny, szary dzień, kiedy nie docierają do nas promienie
słoneczne. Wtedy także lepiej zrezygnować z ciepłych, promienistych makijaży, gdyż nie oddamy ich
uroku, a twarz będzie bez wyrazu.
Z kolei światło ciepłe zawiera w sobie tony żółte, złociste. Ciepłe oświetlenie nadaje skórze
naturalny, miły, ciepły wygląd. Jednak przy tym typie światła lepiej jest stosować kolory lokujące się
również w tonacji ciepłej. Najlepiej używać jest podkładów ciepłych, złocistych, piaskowych,
brzoskwiniowych. Do tego można stosować różnego rodzaju bronzery: złote rozświetlające kulki, róże
w odcieniach beżu i brązu. Cienie, jakimi pomalujemy oko, to:
brązy, czekolady, beże, ecru, kremowe biele, pomarańcze, ciepłe
śliwkowe, bordowe. Należy unikać podkładów w kolorach
porcelanowych ponieważ twarz będzie zgaszona, szarawa i bez
wyrazu. Podobnie będzie się działo z cieniami: fiolety, błękity,
zimne róże będą szarzeć, lub zanikać, gdy zostaną poświecone
ciepłym światłem.
Zupełnie inaczej będzie w przypadku oświetlenia miękkiego
lub oświetlenia ostrego i intensywnego. Gdy jest oświetlenie
miękkie, rozproszone, które nie daje dużo ekspresji, za to pokazuje
dokładnie twarz oraz wszelkie szczegóły makijażu, należy
zastosować makijaż bardziej spokojny, w którym cienie przechodzą
łagodnie z jednego koloru w drugi bez widocznych granic między
kolorami. Należy także pamiętać o tym, aby makijaż nie był zbyt
ciężki, a stosowane kosmetyki były raczej transparentne, lekkie- nie
mogą sprawiać wrażenia maski.
Gdy mamy oświetlenie kontrastowe dające efekt gry świateł i cieni
na twarzy, należy zastosować zupełnie inną technikę makijażu. Należy bardzo dokładnie pokryć cerę,
aby nadać jej gładkośc i mocno podkreślić kości policzkowe, aby nadać twarzy charakter
trójwymiarowości. Ten typ światła wymaga również podobnego make- upu kontrastowego, z
mocnymi akcentami przy czym obrys musi być precyzyjny. Kolorystyka powinna być żywa,
zdecydowanie unikać należy kolorystyki pastelowej.
Karolina Ranik, Kosmetologia II rok