badanie modelu obwodu torowego

advertisement
Politechnika Łódzka
Wydział Elektrotechniki, Elektroniki,
Informatyki i Automatyki
Instytut Elektroenergetyki
Zespół Trakcji Elektrycznej
Laboratorium Automatyki i Sterowania Ruchem Kolejowym
ĆWICZENIE A3
BADANIE MODELU OBWODU TOROWEGO
ZE ZŁĄCZAMI IZOLOWANYMI
1. Zasada kontroli stanu niezajętości toru kolejowego za pomocą
obwodu torowego
Bezpieczne prowadzenie ruchu pociągów na linii kolejowej powinno wykluczyć
możliwość czołowego spotkania się pociągów jadących po tym samym torze w przeciwnych
kierunkach oraz najechania z tyłu jednego pociągu na drugi przy jeździe obu pociągów po
tym samym torze w jednym kierunku. Zapobiec temu można przez oddzielenie jednego
pociągu od drugiego pewną długością toru. Polega to na podziale toru na odcinki
i prowadzeniu ruchu pociągów tak, aby na określonym odcinku toru nie było więcej pociągów
niż jeden. Spełnienie tego założenia wymaga sprawdzania obecności pojazdu trakcyjnego na
każdym z odcinków toru, na jakie została podzielona linia. Nazywa się to kontrolą stanu
niezajętości / zajętości toru i jest realizowane za pomocą obwodów torowych lub liczników
osi.
Obwód torowy jest to układ elektryczny utworzony w torze kolejowym przez
dołączenie do odcinka szyn o pewnej długości źródła zasilania z jednej strony i odbioru
(przekaźnika) z drugiej strony. Utworzenie takiego obwodu, w którym tokami szynowymi
płynie prąd od źródła do odbioru wymaga odseparowania elektrycznego danego odcinka szyn
od sąsiednich. Z tego powodu odcinek toru wchodzący w skład obwodu torowego nazywa się
odcinkiem izolowanym.
Zasada działania obwodu torowego jest następująca (rys.1).
tor wolny
odbiór
zasilanie
tor zajęty
odbiór
zasilanie
Rys. 1. Zasada działania obwodu torowego
Gdy obwód torowy (odcinek szyn) nie jest zajęty przez pociąg, prąd ze źródła
zasilania dopływa szynami do odbioru i przekaźnik jest wzbudzony (zasilany). Wjazd pojazdu
trakcyjnego w obręb obwodu torowego sprawia, że każda oś pojazdu zwiera (bocznikuje) toki
szynowe, prąd nie dopływa do odbioru i przekaźnik jest odwzbudzony (nie zasilany).
Zatem kryterium niezajętości / zajętości obwodu torowego stanowi stan wzbudzenia
przekaźnika torowego. Przekaźnik wzbudzony oznacza, że tor jest wolny, przekaźnik
odwzbudzony oznacza, że tor jest zajęty. Zasada ta obowiązuje niezależnie od kierunku jazdy
pojazdu trakcyjnego. Zajętość kontrolowanego odcinka szyn jest spowodowana obecnością
nawet pojedynczej osi zwierającej toki szynowe.
Obwód torowy jest prostym, pewnie działającym układem elektrycznym. Jest to układ
bezpieczny, co oznacza, że żadna usterka nie powoduje powstania sytuacji niebezpiecznej,
jaką jest zinterpretowanie kontrolowanego odcinka faktycznie zajętego jako wolny.
Jakiekolwiek uszkodzenie, np. pęknięcie szyny, przerwanie połączeń doprowadzających itp.,
powoduje przerwanie przepływu prądu, a więc odwzbudzenie przekaźnika, co oznacza
zajętość kontrolowanego odcinka.
Obwody torowe są znane i stosowane przez kolej od dziesięcioleci. W starszych,
klasycznych obwodach torowych rolę elementów separujących od siebie sąsiednie obwody
pełnią tzw. złącza izolowane, to jest specjalne przekładki izolacyjne, umieszczone w szynie.
W nowszych obwodach, tzw. bezzłączowych separacja realizowana jest przez specjalne
2
układy elektryczne (najczęściej rezonansowe), tzw. złącza elektryczne, nienaruszające
ciągłości mechanicznej szyny.
Niezależnie od sposobu odizolowania jednego obwodu torowego od drugiego, zasada
działania kontroli zajętości jest taka sama, różna jest postać sygnału zasilającego obwód.
Obwody klasyczne z reguły zasilane są napięciem 50 Hz obniżanym do poziomu kilku do
kilkunastu woltów. Obwody z separacją elektryczną wykorzystują sygnały wyższych
częstotliwości. W obwodach kolejowych, które zwykle mają długości około 1 km jest to
zakres 1000 do 3000 Hz. W obwodach krótszych, występujących w metrze, stosuje się
częstotliwości do kilkunastu kHz.
2. Budowa obwodu torowego 50 Hz
Na większości linii kolejowych, również na PKP, stosowane są klasyczne obwody
torowe 50 Hz ze złączami izolowanymi. Zasilane są one przez transformator obniżający
napięcie z 220 V do kilku – kilkunastu woltów. Transformator zasilający ma po stronie
wtórnej odczepy, pozwalające na regulację wartości napięcia stosownie do długości oraz
stanu podkładów i podsypki odcinka izolowanego. Po stronie zasilania znajduje się opornik
ograniczający, służący również do regulacji napięcia na odcinku izolowanym. Chroni on
jednocześnie źródło prądu przed przeciążeniem przy zwarciu obwodu przez oś pociągu
znajdującego się na początku odcinka izolowanego.
Odcinek izolowany, którym w stanie niezajętym obwodu prąd płynie tokami
szynowymi od zasilania do przekaźnika, składa się z następujących elementów:
 dwóch toków szynowych,
 łączników szynowych lub łączy spawanych (łączących odcinki szyn z zapewnieniem
dobrej przewodności elektrycznej),
 złącz szynowych izolowanych (oddzielających elektrycznie poszczególne odcinki
izolowane),
 podkładów i podsypki.
Dla zapewnienia właściwej pracy obwodu torowego, dąży się do uzyskania maksymalnej
izolacji jednego toku szyn od drugiego. Dlatego szyny leżą na podkładach drewnianych lub
betonowych, a podkłady leżą na podsypce z tłucznia. Ważne jest dobre utrzymanie
podkładów i podsypki – brak zanieczyszczeń, właściwe odwodnienie.
3
Złącze szynowe izolowane składa się z pary łubków przymocowanych wzdłuż obu
stron połączonych szyn, a pomiędzy powierzchniami czołowymi tych szyn umieszczona jest
przekładka izolacyjna.
Odbiorem w obwodzie torowym jest indukcyjny przekaźnik prądu przemiennego 50
Hz, zwany przekaźnikiem torowym, zasilany przez transformator podwyższający napięcie.
Jest to przekaźnik dwuuzwojeniowy, w którym jedno uzwojenie – tzw. torowe – zasilane jest
napięciem panującym między szynami. Drugie – tzw. lokalne – napięciem 220 V. Jest to
przekaźnik fazoczuły, który do zadziałania, prócz odpowiednich wartości obu napięć,
wymaga przesunięcia fazowego między nimi rzędu /2. Moment obrotowy tego przekaźnika
jest proporcjonalny do sinusa kąta przesunięcia fazowego między napięciami obu uzwojeń.
Fazoczułość przekaźnika daje odporność jego działania na zakłócenia. Inną ważną zaletą tego
przekaźnika jest to, że 98  99% energii potrzebnej do zadziałania pobiera ze źródła
lokalnego, natomiast tylko 1  2% z obwodu torowego.
Na rys.2 przedstawiono schemat obwodu torowego 50 Hz stosowanego na PKP.
Przy trakcji elektrycznej izolowany odcinek torowy jest elementem dwóch obwodów
elektrycznych:
 obwodu torowego do kontroli stanu zajętości toru i
 obwodu prądu trakcyjnego.
220 V
220 V
Rys. 2. Schemat obwodu torowego stosowanego na PKP
Prąd trakcyjny dopływa siecią górną (lub 3-cią szyną w metrze) z podstacji do
odbieraka pociągu i wraca szynami do podstacji. Obwód dla powrotnego prądu trakcyjnego
powinien być ciągły, nieprzerywany złączami izolowanymi odcinków izolowanych obwodów
torowych. Zapewnienie prawidłowej pracy obwodu torowego przy uwzględnieniu wymagań
4
dla przepływu powrotnego prądu trakcyjnego wymaga zastosowania dodatkowych elementów
– dławików torowych.
Sposób włączenia dławików torowych przedstawia rys.3.
IT
IT
IS
IT
2IT
IT
2IT
IT
IT
IS
IT
IT
Rys. 3. Dławiki torowe włączone przy złączu izolowanym
IT – powrotny prąd trakcyjny
IS – prąd sygnałowy obwodu torowego
Dwa dławiki torowe, umieszczone przy złączu izolowanym, których środki uzwojeń
są połączone, dają możliwość przepływu stałego prądu trakcyjnego tokami szynowymi.
Dławik składa się z dwóch uzwojeń nawiniętych na rdzeniu magnetycznym ze szczeliną.
Jedno uzwojenie – trakcyjne, o niewielkiej liczbie zwojów, sprzężone jest z drugim
uzwojeniem – dodatkowym, nawiniętym na tym samym rdzeniu, do którego dołączony jest
kondensator. Całość zanurzona jest w oleju. Dostrojenie do rezonansu obwodu sprzężonego
z uzwojeniem trakcyjnym zwiększa impedancję dławika. Przy częstotliwości 50 Hz
impedancja dławika wynosi 3  4 , rezystancja uzwojenia trakcyjnego dla prądu stałego
wynosi kilka dziesięciotysięcznych oma. Impedancja dławika 3  4  nie wpływa na pracę
obwodu torowego.
3. Parametry elektryczne odcinka izolowanego
Izolowany odcinek torowy, z racji swej budowy, jest obwodem o parametrach
elektrycznych R, L, G i C równomiernie rozłożonych wzdłuż obwodu. Charakteryzuje się go
w związku z tym parametrami jednostkowymi, tj. odniesionymi do jednostki długości toru.
Rezystancja odcinka izolowanego jest to oporność dwóch toków szynowych
połączonych szeregowo. Zależy od wymiarów szyny, oporności właściwej stali, z której
wykonano szynę i częstotliwości prądu płynącego obwodem. Dla prądu przemiennego 50 Hz
rezystancja jednostkowa toru kolejowego jest rzędu 0,6 /km.
5
Indukcyjność odcinka izolowanego związana jest z istnieniem pola magnetycznego
pomiędzy tokami szynowymi (indukcyjność zewnętrzna) i wewnątrz szyn (indukcyjność
wewnętrzna). Pierwszy składnik zależy od wymiarów szyny i odległości między szynami,
drugi (zdecydowanie mniejszy od pierwszego) zależy od obwodu szyny, przenikalności
magnetycznej, oporności właściwej materiału szyny i częstotliwości prądu płynącego
obwodem. Dla prądu przemiennego 50 Hz indukcyjność jednostkowa toru kolejowego
wynosi około 2,5 mH/km.
Konduktancja odcinka izolowanego spowodowana jest niedoskonałym odizolowaniem
jednego toku szynowego od drugiego poprzez podkłady i podsypkę. Zależy od rodzaju i stanu
podkładów i podsypki oraz od warunków atmosferycznych. W polskim klimacie wartość
konduktancji jednostkowej waha się od 0,01 S/km dla podsypki przemarzniętej do 1 S/km dla
podsypki mokrej i wilgotnej. Konduktancja toru kolejowego nie zależy od częstotliwości
płynącego szynami prądu. Dobre warunki pogodowe oraz dobre odwodnienie i stan
techniczny toru sprawiają, że wartość konduktancji jednostkowej obwodu jest mała, małe jest
zatem tłumienie sygnału wzdłuż obwodu. Duża wartość konduktancji występująca w złych
warunkach technicznych i pogodowych powoduje duże tłumienie sygnału (prądu i napięcia)
wzdłuż obwodu.
Pojemność odcinka izolowanego związana jest z istnieniem pola elektrycznego
między tokami szyn. Przy rozstawie szyn 1435 mm jednostkowa pojemność toru wynosi
10  80 nF/km. Wartość pojemności ma niewielki wpływ na rozkład prądu i napięcia wzdłuż
odcinka izolowanego i może być pomijana przy konstruowaniu modelu obwodu torowego.
4. Eksploatacja obwodów torowych
Obwody torowe ze złączami izolowanymi są proste i pewne w działaniu, przysparzają
jednak pewnych problemów eksploatacyjnych i wymagają okresowej regulacji. Złącza
izolowane osłabiają szynę, są kłopotliwe w montażu i utrzymaniu oraz są przyczyną
większości usterek pracy obwodu torowego. Zapewnienie ciągłości elektrycznej sieci
powrotnej dla prądu trakcyjnego wymusza instalowanie dwóch dławików przy każdej parze
złączy w obu szynach. Dławik jest elementem kosztownym, o znacznych gabarytach,
wymagającym okresowego dostrajania, uzupełniania oleju, a więc również kłopotliwym
w utrzymaniu. W pewnych, nie sprzyjających sytuacjach dławik torowy może być przyczyną
nieprawidłowej pracy obwodu torowego.
6
Przy idealnej symetrii rozpływu powrotnego prądu trakcyjnego rdzeń dławika nie jest
magnesowany. Na skutek istniejącej w praktyce asymetrii rozpływu prądu trakcyjnego
powstaje w rdzeniu dławika wypadkowy strumień magnetyczny. Magnesowanie rdzenia
prądem stałym powoduje zmniejszenie jego przenikalności magnetycznej, a więc
zmniejszenie indukcyjności, a co za tym idzie impedancji dławika. Aby uzyskać mniejszą
zależność impedancji wejściowej dławika od natężenia prądu asymetrii, stosuje się szczelinę
powietrzną. Jednocześnie zastosowanie szczeliny zmniejsza impedancję dławika.
Dla pracy obwodu torowego ważna jest przede wszystkim stałość parametrów
elektrycznych odcinka izolowanego i dławika torowego. Wtedy określona wartość napięcia na
początku obwodu (na odczepie transformatora zasilającego) daje określoną wartość napięcia
na końcu obwodu, a w rezultacie na uzwojeniu torowym przekaźnika. Spadek napięcia na
przekaźniku torowym poniżej minimalnej wartości niezbędnej dla jego wzbudzenia oznacza
zajęcie obwodu. Spadek ten powinien być wywołany wyłącznie zwarciem toków szynowych
przez oś pojazdu, a nie zmianami parametrów elementów tworzących obwód torowy.
Zmalenie impedancji dławika torowego z powodu odstrojenia od rezonansu obwodu
rezonansowego lub asymetrii rozpływu prądu trakcyjnego (magnesowanie rdzenia prądem
stałym) może spowodować występowanie zbyt niskiego napięcia na końcu obwodu torowego
i przejście przekaźnika torowego w stan odwzbudzenia przy torze wolnym. Sytuacja ta nie
jest niebezpieczna, powoduje jedynie zmniejszenie przepustowości linii.
Obecność dławika torowego może spowodować, choć prawdopodobieństwo zdarzenia
jest bardzo małe, wzbudzenie się przekaźnika torowego przy zajętym obwodzie, a więc
sytuację niebezpieczną. Mogłoby to mieć miejsce przy jednoczesnym występowaniu
w prądzie trakcyjnym harmonicznej 50 Hz i znacznej asymetrii rozpływu prądu trakcyjnego
w szynach. Pojawi się wtedy na dławiku torowym wypadkowe napięcie o częstotliwości
50 Hz, które może wzbudzić przekaźnik.
Opisane wyżej względy spowodowały, że zamiast złączy izolowanych zaczęto
w obwodach torowych stosować tzw. złącza elektryczne. W tego rodzaju obwodach
(bezzłączowych obwodach torowych) zachowana jest ciągłość elektryczna szyn i nie
występują dławiki torowe.
Zapewnienie właściwego poziomu napięcia na końcu obwodu, wysterowującego
przekaźnik torowy, wymaga okresowego przełączania zaczepów transformatora zasilającego.
Wiąże się to z problemem parametrów elektrycznych odcinka izolowanego i jego
tłumiennością. Tłumienność obwodu zależy od warunków atmosferycznych i jest przy torze
suchym mniejsza, przy torze mokrym większa, dlatego w okresie jesienno-zimowym napięcie
przyłożone do odcinka izolowanego musi być wyższe niż w okresie letnim.
7
Zasada wykrywania zajęcia toru będzie zrealizowana, jeśli oś zestawu kołowego
zwierająca obwód, zwana rezystancją bocznikowania, będzie miała odpowiednio małą
wartość. Wartość rezystancji bocznikowania, która spowoduje zmianę rezystancji obwodu
jako całości, musi się różnić przynajmniej o jeden rząd wielkości od rezystancji przejścia
z jednego toku szynowego do drugiego przez podtorze. Rezystancja bocznikowania powinna
być zatem mniejsza od 0,1 . Aby zapewnić właściwe bocznikowanie obwodu torowego,
należy prócz małej rezystancji samych zestawów kołowych, dążyć do uzyskania małej
wartości rezystancji przejścia między szyną i kołem. Nie spełnią tego warunku szyny
zardzewiałe, po których rzadko toczą się koła pojazdów.
5. Model laboratoryjny obwodu torowego
Model laboratoryjny obwodu torowego składa się z modelu odcinka toru kolejowego
z parametrami elektrycznymi dla częstotliwości 50 Hz oraz urządzeń, które stosuje się
w eksploatowanych na PKP obwodach torowych.
Są to:
transformator zasilający typu REJ 1102 o przekładni 220/ 3+1+4+2+2 V
transformator przekaźnikowy typu REJ 1501 o przekładni 2/ 8 V
dwuuzwojeniowy indukcyjny przekaźnik torowy JRV 10208 o napięciach zasilania:
uzwojenie lokalne 220 V
uzwojenie torowe 10 V (min 7,5 V)
dławik torowy JLA 1302 o następujących parametrach:
długość szczeliny powietrznej: 0,4 mm
obciążenie prądem stałym: 1000 A
pojemność kondensatora w obwodzie rezonansowym: 10 F/ 380 V
Schemat dławika przedstawia rys.5.
8
6 zw.
6 zw.
228 zw.
6 zw.
12 zw.
1
3
9
8
2
7
12 zw.
12 zw.
12 zw.
12 zw.
4
10
5
6
C
Rys. 5. Schemat dławika torowego JLA 1302
Model odcinka toru wykonano w postaci łańcuchowo połączonych czwórników typu T
z parametrami skupionymi R, L i G – rys. 5. Czwórniki zastępują obwód o parametrach
rozłożonych, jaki występuje w warunkach rzeczywistych. Parametry podłużne szyn R i L
przyjęto stałe, konduktancja G stanowi wielkość zmienianą skokowo. W czwórniku
pominięto pojemność C.
R
L
L
R
G
Rys. 5. Czwórnik typu T zastępujący odcinek toru kolejowego
Laboratoryjny model odcinka toru kolejowego dla częstotliwości 50 Hz składa się
z 5-ciu jednakowych czwórników, z których każdy odwzorowuje 500 m toru – rys. 6.
9
R11
L1
0,1 
0,63mH
L2
R12
0,63mH
0,1 
R1
R2
R3
R4
R5
R6
R7
2,2 
4,7
10
22
47
100
220
Rys. 6 Czwórnik odwzorowujący 500 m toru kolejowego przy częstotliwości 50 Hz
Wartości rezystancji R11 i R12 oraz indukcyjności L1 i L2 stanowią połowy wartości
rezystancji oraz indukcyjności odcinka toru o długości 500 m dla jednostkowych wartości
wynoszących przy częstotliwości 50 Hz odpowiednio 0,6 /km oraz 2,5 mH/km.
Zmienność
zamodelowano
konduktancji
rezystorami
G
między
R1  R7,
szynami
których
w
wartości
przedziale
0,01  1 S/km
odpowiadają
konduktancji
jednostkowej toru zgodnie z tabelą:
R1  R7
[]
2,2
4,7
10
22
47
100
220
1/R1  1/R7
[S]
0,45
0,21
0,1
0,045
0,021
0,01
0,0045
G
[S/km]
0,91
0,43
0,20
0,09
0,04
0,02
0,01
Łącząc łańcuchowo odpowiednią liczbę czwórników można uzyskać odcinek toru
o długości 0,5; 1; 1,5; 2 oraz 2,5 km o założonej wartości konduktancji między szynami.
10
6. Wykonanie ćwiczenia
6.1. Badanie tłumienności toru przy częstotliwości 50 Hz
Połączyć odcinek toru o długości 2 km (4 czwórniki). Ostatni czwórnik włączyć jako
obciążenie badanego odcinka toru. Układ zasilać przez transformator zasilający REJ 1102 na
ostatnim odczepie (12V). Przyłączając odpowiednio woltomierz, mierzyć napięcie na wejściu
odcinka toru (U0) oraz na wyjściu kolejnych czwórników, uzyskując wartość napięcia U500 po
500 m, U1000 po 1000 m, U1500 po 1500 m oraz U2000 po 2000 m. Pomiary wykonać dla
wszystkich wartości konduktancji G toru. Zmieniając wartość G (R1  R7) w badanym
odcinku toru, należy jednocześnie przełączać rezystancje R1  R7 w ostatnim czwórniku
stanowiącym obciążenie obwodu. Wyniki pomiarów notować w tabeli 6.1.
Tabela 6.1
R1  R7

2,2
4,7
10
22
47
100
220
G
S/km
1,00
0,40
0,20
0,10
0,04
0,02
0,01
U0
V
U500
V
U1000
V
U1500
V
U2000
V
Na podstawie uzyskanych wyników pomiarów wykonać odpowiednie obliczenia
i sporządzić następujące charakterystyki.
1. Rozkład napięcia wzdłuż obwodu w funkcji kondukytancji G.
U
 f ( x)
Na wspólnym wykresie zamieścić charakterystyki U
przy przyjętych
x
0
wartościach konduktancji G = const., (x = 0; 500; 1000; 1500; 2000 m)
2. Tłumienność obwodu o założonej długości w funkcji konduktancji G.
U
 f (G )
U
l
Na wspólnym wykresie zamieścić charakterystyki
0
przy założonej
długości obwodu l = const., (l = 500; 1000; 1500; 2000 m)
11
Na podstawie sporządzonych charakterystyk ocenić wpływ warunków atmosfe-rycznych
i stanu technicznego toru (konduktancji G) oraz długości obwodu na tłumienie sygnału
elektrycznego w torze kolejowym.
Skomentować zmianę napięcia wejściowego U0 w zależności od przyjętej wartości
konduktancji G obwodu.
6.2. Dobór wartości opornika ograniczającego w układzie zasilania obwodu torowego
Wyznaczyć
minimalną
wartość
opornika,
który
ogranicza
prąd
czerpany
z transformatora zasilającego obwód torowy. Wartość opornika wyznaczyć dla przypadku,
kiedy obwód torowy zostanie zajęty (zbocznikowany) przez oś zestawu kołowego znajdującą
się na jego początku.
6.3. Badanie działania obwodu torowego
Zestawić model obwodu torowego o długości 1 km, składający się z: transformatora
zasilającego T1, opornika ograniczającego Rogr, odcinka toru o długości 1 km (2 czwórniki),
transformatora przekaźnikowego T2 oraz przekaźnika torowego P. Uzwojenie lokalne
przekaźnika zasilić napięciem 220 V z tabliczki zasilającej z innej fazy niż transformator
zasilający
Kompletny model obwodu torowego przedstawia rys. 7.
PE
220 V
12V
L3
Rogr
L2
L1
odcinek
izolowany toru
o długości 1 km
P
we
T1
wy
T2
Dł
PN
Rys. 7. Model obwodu torowego 50Hz
T1 – transformator zasilający REJ 1102;
T2 – transformator przekaźnikowy REJ 1501;
Dł - dławik torowy; P – przekaźnik torowy
12
6.3.1 Pomiar napięcia na przekaźniku torowym przy torze wolnym
Obwód torowy jak na rys. 7, bez dławika torowego, zasilić napięciem 12V
z transformatora T1. Zmieniając wartość konduktancji G toru (rezystancje R1  R7) mierzyć
napięcie U0 na początku obwodu oraz napięcie Up na uzwojeniu torowym przekaźnika.
Wyniki pomiarów notować w tabeli 6.2, obserwując jednocześnie czy przekaźnik znajduje się
w stanie wzbudzonym. O stanie tym świadczy świecenie żarówki zasilanej poprzez zestyk
czynny przekaźnika.
Te same pomiary wykonać dla najniższej wartości napięcia zasilającego 3V.
Uzas = 12V oraz Uzas = 3V
………. V
Uzas
Tabela 6.2
R1  R7

2,2
4,7
10
22
47
100
220
G
S/km
1,00
0,40
0,20
0,10
0,04
0,02
0,01
U0
V
Up
V
stan
przekaźnika
-
Na podstawie wyników pomiarów wykreślić zależność napięcia na przekaźniku od
konduktancji toru w formie dwóch charakterystyk Up = f(G) przy Uzas = 12V i Uzas = 3V. Na
wykresach zaznaczyć zakres wartości konduktancji, przy których nie następuje wzbudzenie
przekaźnika przy torze wolnym.
Na
podstawie
uzyskanych
pomiarów
skomentować
wpływ
warunków
atmosferycznych i stanu technicznego toru na pracę obwodu torowego w stanie wolnym.
6.3.2 Badanie wpływu dławika torowego na napięcie na przekaźniku torowym
W obwodzie torowym ustawić wartość konduktancji G = 1 S/km (najgorszy stan toru).
Przy napięciu zasilającym obwód 12V z transformatora zasilającego T1 pomierzyć napięcie
U0 na początku obwodu oraz napięcie Up na przekaźniku torowym. Następnie włączyć na
końcu obwodu torowego dławik torowy z rozwartym uzwojeniem rezonansowym. Pomierzyć
napięcia U0 i Up. To samo zrobić dostrajając obwód LC dławika torowego do rezonansu. Za
każdym razem obserwować stan wzbudzenia przekaźnika. Wyniki pomiarów zanotować
w tabeli 6.3.
13
Tabela 6.3
Uzas = 12V; G = 1 S/km
U0
V
Up
V
obwód bez
dławika
dławik
rozstrojony
dławik
dostrojony
stan przekaźnika
Te same pomiary wykonać dla innych wartości konduktancji G.
Na podstawie przeprowadzonych badań skomentować wpływ dławika torowego i jego
stanu dostrojenia na pracę obwodu torowego.
6.3.3 Badanie bocznikowania obwodu torowego przez oś zestawu kołowego pojazdu
W obwodzie torowym ustawić wartość konduktancji G = 0,01 S/km (bardzo dobry
stan torów). Obwód zasilić napięciem 12V z transformatora T1. Zwierając w połowie (na
wyjściu pierwszego czwórnika) obwód rezystancją Rosi = 0,1 sprawdzić prawidłowość
bocznikowania obwodu przez oś zestawu kołowego przy właściwym stanie szyn, mierząc
napięcie Up na przekaźniku torowym i sprawdzając jego stan. To samo wykonać dla
rezystancji Rosi = 1 (szyny zardzewiałe).
Te same badania powtórzyć dla innych wartości konduktancji G.
Wyniki badań zanotować w tabeli 6.4 i skomentować wpływ stanu szyn i podtorza na
prawidłowość wykrywania zajętości toru przez obwód.
Uzas = 12V
Tabela 6.4
G = 0,01S/km
Up
stan
przekaźnika
V
Rosi= 0,1
Rosi= 1
14
G=
Up
stan
przekaźnika
V
G=
Up
stan
przekaźnika
V
7. Wykonanie sprawozdania
Sprawozdanie powinno zawierać:
 opis wykonywanych pomiarów;
 tabele z wynikami pomiarów;
 wyniki niezbędnych obliczeń;
 charakterystyki, komentarze i oceny wymienione w opisie wykonania ćwiczenia;
 własne uwagi i wnioski.
15
ĆWICZENIE A3
BADANIE MODELU OBWODU TOROWEGO
ZE ZŁĄCZAMI IZOLOWANYMI
Tabela 6.1
R1  R7

2,2
4,7
10
22
47
100
220
G
S/km
1,00
0,40
0,20
0,10
0,04
0,02
0,01
U0
V
U500
V
U1000
V
U1500
V
U2000
V
Tabela 6.2
12 V
Uzas
R1  R7

2,2
4,7
10
22
47
100
220
G
S/km
1,00
0,40
0,20
0,10
0,04
0,02
0,01
U0
V
Up
V
stan
3V
przekaźnika
U0
V
Up
V
stan
przekaźnika
16
-
-
ĆWICZENIE A3
BADANIE MODELU OBWODU TOROWEGO
ZE ZŁĄCZAMI IZOLOWANYMI
Tabela 6.3
Uzas = 12V
G = 1 S/km
U0
V
Up
V
obwód bez
dławika
dławik
rozstrojony
dławik
dostrojony
obwód bez
dławika
dławik
rozstrojony
dławik
dostrojony
obwód bez
dławika
dławik
rozstrojony
dławik
dostrojony
stan przekaźnika
Uzas = 12V
G = 0,10
S/km
U0
V
Up
V
stan przekaźnika
Uzas = 12V
G = 0.20
S/km
U0
V
Up
V
stan przekaźnika
Tabela 6.4
Uzas = 12V
G = 0,01S/km
Up
stan
przekaźnika
V
G=
Up
stan
przekaźnika
V
G=
Up
stan
przekaźnika
V
Rosi= 0,1
Rosi= 1
17
Download