GEN - Konsolidacja i centralizacja systemów celnych i podatkowych
advertisement
RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 7 grudnia 2012 r. (15.01) (OR. en) 17426/12 POLGEN 213 NOTA Od: Do: Dotyczy: Przyszłe prezydencje: irlandzka, litewska i grecka Delegacje 18-miesięczny program Rady (1 stycznia 2013 r. – 30 czerwca 2014 r.) Delegacje otrzymują w załączeniu ostateczną wersję 18-miesięcznego programu Rady, przygotowaną przez przyszłe prezydencje: irlandzką, litewską i grecką, jak również wysoką przedstawiciel, przewodniczącą Rady do Spraw Zagranicznych. __________________ 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 1 PL SPIS TREŚCI WPROWADZENIE ........................................................................................................................... 6 RAMY STRATEGICZNE ................................................................................................................ 8 PROGRAM OPERACYJNY .......................................................................................................... 16 SPRAWY OGÓLNE .............................................................................................................. 16 STRATEGIA „EUROPA 2020” ..................................................................................... 16 WIELOLETNIE RAMY FINANSOWE ........................................................................ 16 ROZSZERZENIE ........................................................................................................... 17 KRAJE EUROPY ZACHODNIEJ NIENALEŻĄCE DO UE........................................ 19 POLITYKA REGIONALNA.......................................................................................... 20 ZINTEGROWANA POLITYKA MORSKA ................................................................. 21 ZAGADNIENIA INSTYTUCJONALNE ...................................................................... 22 SPRAWY ZAGRANICZNE .................................................................................................. 22 POLITYKA ZAGRANICZNA I BEZPIECZEŃSTWA ................................................ 22 WSPÓLNA POLITYKA HANDLOWA ........................................................................ 29 POLITYKA ROZWOJU ................................................................................................. 30 POMOC HUMANITARNA ........................................................................................... 32 EUROPEJSKA WSPÓŁPRACA KONSULARNA ...................................................... 34 SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE ..................................................................... 35 SPRAWY GOSPODARCZE .......................................................................................... 35 Polityka gospodarcza ...................................................................................................... 35 Usługi finansowe ............................................................................................................. 37 Podatki............................................................................................................................. 38 Kredyty eksportowe ........................................................................................................ 39 BUDŻET ......................................................................................................................... 39 Zasoby własne ................................................................................................................. 39 Ochrona interesów finansowych Unii Europejskiej ........................................................ 40 WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE .................................... 40 SPRAWY WEWNĘTRZNE ........................................................................................... 41 Swobodne przemieszczanie się obywateli UE ................................................................ 41 Zarządzanie granicami zewnętrznymi ............................................................................. 41 Polityka wizowa .............................................................................................................. 42 Legalna migracja i integracja obywateli państw trzecich ............................................... 42 Nielegalna imigracja ....................................................................................................... 42 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 2 PL Azyl ............................................................................................................................... 43 Bezpieczeństwo wewnętrzne .......................................................................................... 44 Walka z przestępczością zorganizowaną ........................................................................ 45 Zwalczanie terroryzmu.................................................................................................... 46 Współpraca celna ............................................................................................................ 47 WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI.................................................................................. 47 Zagadnienia ogólne ......................................................................................................... 47 E-sprawiedliwość ............................................................................................................ 47 Prawa podstawowe i obywatelstwo ................................................................................ 48 Ochrona najsłabszych grup ............................................................................................. 48 Prawa jednostki w postępowaniu karnym ....................................................................... 49 Wzajemne uznawanie w sprawach karnych i cywilnych ................................................ 50 Minimalne zasady ........................................................................................................... 51 Prawo cywilne ................................................................................................................. 51 Wymiar sprawiedliwości na rzecz wzrostu gospodarczego ............................................ 52 OCHRONA LUDNOŚCI I ZARZĄDZANIE W SYTUACJACH WYJĄTKOWYCH ......................................................................................................... 52 ZEWNĘTRZNY WYMIAR WSiSW ............................................................................. 54 ZATRUDNIENIE, POLITYKA SPOŁECZNA, ZDROWIE I OCHRONA KONSUMENTÓW ................................................................................................................. 56 ZATRUDNIENIE I POLITYKA SPOŁECZNA ............................................................ 56 Kwestie związane z zatrudnieniem i rynkiem pracy ....................................................... 56 Fundusze UE w sferze zatrudnienia i sferze społecznej ................................................ 57 Zewnętrzny wymiar polityki zatrudnienia i polityki społecznej UE .............................. 58 Prawo pracy..................................................................................................................... 58 Bezpieczeństwo i higiena pracy ...................................................................................... 59 Kwestie polityki społecznej ............................................................................................ 59 Dyskryminacja ................................................................................................................ 61 Europejski Rok Godzenia Życia Zawodowego i Rodzinnego ........................................ 61 ZDROWIE I OCHRONA KONSUMENTÓW .............................................................. 62 Zdrowie publiczne ........................................................................................................... 62 Środki spożywcze............................................................................................................ 64 KONKURENCYJNOŚĆ (RYNEK WEWNĘTRZNY, PRZEMYSŁ, BADANIA I PRZESTRZEŃ KOSMICZNA).......................................................................................... 64 Konkurencyjność............................................................................................................. 64 Jednolity rynek ................................................................................................................ 66 Sprawy konsumenckie/ochrona konsumentów ............................................................... 67 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 3 PL Lepsze uregulowania prawne .......................................................................................... 67 Polityka przemysłowa ..................................................................................................... 68 Małe i średnie przedsiębiorstwa ...................................................................................... 69 Badania i innowacje ........................................................................................................ 70 Własność intelektualna.................................................................................................... 72 Unia celna........................................................................................................................ 73 Konkurencja .................................................................................................................... 74 Harmonizacja techniczna ................................................................................................ 75 Przestrzeń kosmiczna ...................................................................................................... 75 Turystyka......................................................................................................................... 76 TRANSPORT, TELEKOMUNIKACJA I ENERGIA........................................................ 77 KWESTIE PRZEKROJOWE ......................................................................................... 77 TRANSPORT ................................................................................................................. 78 Zagadnienia horyzontalne ............................................................................................... 78 Lotnictwo ........................................................................................................................ 79 Transport lądowy ............................................................................................................ 80 Transport morski ............................................................................................................. 81 TELEKOMUNIKACJA .................................................................................................. 82 ENERGIA ....................................................................................................................... 84 ROLNICTWO I RYBOŁÓWSTWO.................................................................................... 86 ROLNICTWO ................................................................................................................. 86 Zdrowie zwierząt i kwestie weterynaryjne ..................................................................... 87 Kwestie międzynarodowe ............................................................................................... 89 Lasy ............................................................................................................................... 89 Kwestie fitosanitarne ....................................................................................................... 90 RYBOŁÓWSTWO ......................................................................................................... 90 ŚRODOWISKO ...................................................................................................................... 91 Zarządzanie środowiskiem .............................................................................................. 92 Różnorodność biologiczna .............................................................................................. 93 Organizmy zmodyfikowane genetycznie ........................................................................ 94 Zmiana klimatu ............................................................................................................... 94 EDUKACJA, MŁODZIEŻ, KULTURA, POLITYKA AUDIOWIZUALNA I SPORT .................................................................................................................................. 95 Edukacja i szkolenie ........................................................................................................ 96 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 4 PL Kultura............................................................................................................................. 98 Polityka audiowizualna ................................................................................................... 99 Młodzież........................................................................................................................ 100 SPORT .......................................................................................................................... 102 ________________________ 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 5 PL PROGRAM DZIAŁAŃ RADY PRZYGOTOWANY PRZEZ PREZYDENCJE: IRLANDZKĄ, LITEWSKĄ I GRECKĄ przy udziale przewodniczącego Rady do Spraw Zagranicznych oraz w ścisłej współpracy z Komisją i przewodniczącym Rady Europejskiej WPROWADZENIE W niniejszym dokumencie przedstawiono program prac Rady, opracowany przez przyszłe prezydencje: irlandzką, litewską i grecką, obejmujący okres od stycznia 2013 r. do czerwca 2014 r. Program ten przedstawiono w dwóch częściach. Pierwsza część zawiera strategiczne ramy programu, umieszczając go w szerszym kontekście, a w szczególności w perspektywie bardziej długoterminowych celów, które będą realizowane w trakcie trzech kolejnych prezydencji. Dlatego też na temat tej sekcji – zgodnie z regulaminem wewnętrznym Rady – przeprowadzono konsultacje z przyszłymi prezydencjami: włoską, łotewską i luksemburską. Druga część zawiera program operacyjny określający kwestie, które mają stanowić przedmiot działań w ciągu tego 18-miesięcznego okresu. Zgodnie z regulaminem wewnętrznym Rady ta część została przygotowana przy udziale przewodniczącego Rady do Spraw Zagranicznych – w odniesieniu do działań tego składu Rady w przedmiotowym okresie – oraz w ścisłej współpracy z Komisją i przewodniczącym Rady Europejskiej. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 6 PL Trzy prezydencje dołożą wszelkich starań, by zapewnić sprawny i wydajny przebieg prac Rady. Oznacza to bardzo bliską współpracę między trzema prezydencjami, a także między nimi a przewodniczącym Rady Europejskiej i wysokim przedstawicielem. Prezydencje będą się również w dużej mierze opierać na wzajemnie korzystnej współpracy z Komisją i oczekują wkładu z jej strony na podstawie jej odnośnych programów prac. Będą również ściśle i konstruktywnie współpracować z Parlamentem Europejskim, którego rola została wzmocniona na mocy Traktatu z Lizbony. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 7 PL CZĘŚĆ I RAMY STRATEGICZNE 1. Okres, w którym trzy przedmiotowe kraje będą sprawować prezydencję, przypadnie na koniec obecnego cyklu legislacyjnego – wybory europejskie odbędą się w maju 2014 r., a mandat obecnej Komisji kończy się kilka miesięcy później. Proces ustawodawczy jako taki zostanie przyspieszony, a przedmiotem negocjacji będzie duża liczba wniosków. O ile trzy prezydencje będą kontynuować jak najintensywniejsze prace we wszystkich obszarach, to najważniejszym celem w kolejnych 18 miesiącach będzie wzmocnienie zdolności Unii do reagowania na bieżące wyzwania gospodarcze, finansowe i społeczne. 2. W ostatnich trzech latach Rada – w ścisłej współpracy z przewodniczącym Rady Europejskiej i Komisją – poświęciła większość czasu na pokonywanie problemów związanych z kryzysem finansowym i gospodarczym oraz z kryzysem zadłużeniowym. Opracowano narzędzia i mechanizmy służące stworzeniu warunków sprzyjających ożywieniu i promowaniu wzrostu gospodarczego, inwestycji i zatrudnienia. Działania powinny się teraz skoncentrować na pełnym i szybkim wdrożeniu przygotowanych ram. Dla stymulowania wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, przy jednoczesnym pogłębianiu jednolitego rynku i zwiększaniu konkurencyjności Unii w globalnej gospodarce, w przedmiotowym okresie strategiczne znaczenie będą miały poniższe obszary. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 8 PL 3. Zapewnienie stabilności finansowej strefy euro i UE jako całości pozostaje jednym z podstawowych zadań w nadchodzącym okresie. Rada będzie ściśle koordynować swoje działania z działaniami przewodniczącego Rady Europejskiej, Komisji i innych podmiotów instytucjonalnych po to, by zwalczać kryzys gospodarczy i budżetowy oraz aby wzmacniać unię gospodarczą i walutową. Kierując się wytycznymi Rady Europejskiej, Rada dołoży wszelkich starań, by osiągnąć porozumienie w sprawie przepisów wymaganych w celu urzeczywistnienia unii bankowej, która ma kapitalne znaczenie dla lepszego funkcjonowania unii gospodarczej i walutowej oraz przywrócenia zaufania do europejskiej gospodarki. Dążąc do zapewnienia konsolidacji fiskalnej i lepszej koordynacji polityk gospodarczych państw członkowskich, Rada będzie pracować na rzecz zagwarantowania skutecznego wdrożenia unijnych mechanizmów wzmocnionego zarządzania gospodarczego. Prezydencje będą priorytetowo traktować wnioski ustawodawcze, które mają na celu zapewnienie dalszej integracji, konkurencyjności i wydajności unijnych rynków finansowych, zwiększenie przejrzystości sektora finansowego i ochrony konsumenta. Zagwarantowana zostanie spójność ze sprawozdaniem na temat UGW przedstawionym w grudniu 2012 r. przez przewodniczącego Rady Europejskiej w ścisłej współpracy z przewodniczącym Komisji, przewodniczącym Eurogrupy i prezesem Europejskiego Banku Centralnego. 4. Przyszłe unijne ramy budżetowe i polityczne na lata 2014–2020 stanowią podstawę prac Unii w obrębie wszystkich polityk w nadchodzących latach. Porozumienie w sprawie samych wieloletnich ram finansowych i w sprawie związanych z nimi rozporządzeń wykonawczych będzie jednym z kluczowych priorytetów, aby zapewnić terminowe i sprawne rozpoczęcie wszystkich stosownych programów wieloletnich. W rozporządzeniach tych zostaną przedstawione szczegółowe priorytety i warunki wydatkowania w szerokiej gamie sektorów związanych z agendą wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, w tym w odniesieniu do sieci (instrument „Łącząc Europę”), badań i innowacji („Horyzont 2020”), wsparcia dla MŚP (COSME) i mobilności studentów („Erasmus dla wszystkich”). Polityka spójności nadal będzie istotnym instrumentem dalszego stymulowania wzrostu gospodarczego w całej Unii, przyczyniając się tym samym do zniwelowania różnic w poziomach rozwoju w europejskich regionach. Trzy prezydencje będą dążyć do sfinalizowania reformy WPR i WPRyb, zapewniając opłacalność ekonomiczną i społeczną tych ważnych sektorów oraz zrównoważony rozwój terytorialny, przyczyniając się jednocześnie do globalnego bezpieczeństwa żywnościowego i zapewniając długoterminowe zrównoważenie środowiskowe tych polityk. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 9 PL 5. Europa musi powrócić na ścieżkę silnego i trwałego wzrostu gospodarczego. W świetle makroekonomicznej prognozy Komisji Rada będzie musiała zintensyfikować działania na rzecz realizacji zobowiązań podjętych w ramach Paktu na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, który przyjęła Rada Europejska. Program ten znajdzie się w głównym nurcie wszystkich prac Rady. Poszukiwane będą efekty synergii ze strategią „Europa 2020” i z europejskim semestrem. Trzy prezydencje będą działać szybko i uważnie monitorować postępy, aby zapewnić osiągnięcie wyników operacyjnych w przedmiotowym okresie. 6. Skuteczne zarządzanie europejskim semestrem będzie elementem tych starań. Rada będzie działać na rzecz zapewnienia, by europejski semestr pomagał wspierać prowzrostową konsolidację fiskalną, reformy strukturalne oraz walkę z bezrobociem, zwłaszcza wśród młodzieży. Trzy prezydencje będą starały się jeszcze bardziej zwiększyć skuteczność tego procesu, biorąc pod uwagę wnioski płynące z dwóch pierwszych cykli europejskiego semestru. Przez cały czas trwania tego procesu zasadnicze cele strategii „Europa 2020” będą uwzględniane; będą też one ukierunkowywać działania Rady. 7. Stymulowanie zatrudnienia i włączenie społeczne są koniecznymi warunkami trwałego wzrostu gospodarczego. W oparciu o pakiet dotyczący zatrudnienia, oprócz nacisku na tworzenie miejsc pracy, Rada zajmie się w tym okresie również mobilnością pracowników i stabilnością finansowania systemów zabezpieczenia społecznego. Jednym z kluczowych priorytetów jest zwalczanie problemu bezrobocia osób młodych. Podejście do tej kwestii będzie wieloaspektowe i różnorodne, obejmie m.in. proponowaną gwarancję dla młodzieży, a także będzie zgodne z nadrzędną rolą edukacji w wyposażaniu wszystkich obywateli w umiejętności, jakich potrzebują na rynku pracy. Zintensyfikowane zostaną działania na rzecz łagodzenia społecznych skutków kryzysu oraz walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym, zgodnie z celami strategii „Europa 2020”. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 10 PL 8. Dwadzieścia lat po jego utworzeniu jednolity rynek jest jednym z najważniejszych osiągnięć Unii, jednak jego potencjał wciąż nie jest w pełni wykorzystany. Postępy w kierunku ukończenia tworzenia jednolitego rynku pozwolą stworzyć tysiące nowych miejsc pracy i wygenerować znaczny wzrost gospodarczy w UE. Rada będzie w związku z tym prowadzić działania zmierzające do uzgodnienia pozostających do przyjęcia wniosków w ramach Aktu o jednolitym rynku I oraz do poczynienia postępów w odniesieniu do wniosków w ramach niedawno ogłoszonego Aktu o jednolitym rynku II; będzie także prowadzić działania następcze w związku z wdrożeniem dyrektywy usługowej i, ogólnie, z zarządzaniem jednolitym rynkiem. 9. Przemysł ma do odegrania kluczową rolę w przywróceniu wzrostu gospodarczego i zwiększeniu zatrudnienia. Innowacje, lepsze warunki rynkowe, dostęp do finansowania i umiejętności to główne filary, na których opiera się zaktualizowana polityka na rzecz reindustralizacji Europy. Rada będzie działać na rzecz zwiększenia konkurencyjności unijnego przemysłu, w szczególności konkurencyjności MŚP – filaru europejskiej gospodarki – w tym poprzez modernizację unijnego systemu pomocy państwa. 10. Jednolity rynek cyfrowy i realizacja Europejskiej agendy cyfrowej stwarzają potężny potencjał w kontekście agendy wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, wspierając handel transgraniczny i rozwój nowych sektorów IT. W kontekście śródokresowego przeglądu agendy cyfrowej, który Rada przeprowadzi w 2013 r., konieczne jest zdecydowane kontynuowanie sprawnego wprowadzania szybkich sieci szerokopasmowych w całej Unii i stworzenie niezbędnych warunków ramowych, ale trzeba się także skoncentrować na kwestiach akceptacji społecznej i zaufania społecznego do nowych technologii, podobnie jak i na kwestii bezpieczeństwa sieci i ochrony danych. 11. Badania, rozwój i innowacje są podstawowymi aspektami unijnej konkurencyjności i potencjału trwałego wzrostu gospodarczego. W związku z tym Rada zamierza zakończyć negocjacje w sprawie unijnego programu „Horyzont 2020”; będzie również prowadzić prace zmierzające do ukończenia tworzenia europejskiej przestrzeni badawczej. Modernizacja europejskiego systemu praw autorskich również przyczyni się do wspierania handlu transgranicznego, a jednocześnie zapewni wysoki poziom ochrony praw własności intelektualnej i pozwoli uwzględnić różnorodność kulturową. Rada będzie też kontynuować prace nad pełnym wykorzystaniem potencjału kluczowych technologii wspomagających, nanotechnologii, chmury obliczeniowej i systemów obliczeniowych wysokiej wydajności. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 11 PL 12. Stworzenie odpowiednich ram regulacyjnych służących wspieraniu konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw również jest jednym z kluczowych elementów działań pobudzających wzrost. W tym kontekście trzy prezydencje podkreślają, że konieczne jest zmniejszenie obciążenia regulacyjnego, szczególnie dla MŚP i mikroprzedsiębiorstw, również poprzez ułatwienie im dostępu do finansowania. 13. W odniesieniu do polityki energetycznej trzy prezydencje przyczynią się do stworzenia warunków niezbędnych do ułatwienia rozwoju nowej ogólnoeuropejskiej infrastruktury energetycznej. W oparciu o konkluzje Rady Europejskiej z lutego 2011 r. ukończenie tworzenia wewnętrznego rynku energii do 2014 r. oraz zobowiązanie na rzecz tego, by żadne państwo członkowskie UE nie pozostało odizolowane od europejskich sieci gazowych i elektrycznych po 2015 r. dalej będą u podstaw działań na szczeblu UE. Przedmiotem szczególnej uwagi będzie potencjał inteligentnych sieci energetycznych, inteligentnego pomiaru i energii ze źródeł odnawialnych. Jako że rynki wewnętrzne i zewnętrzne są ze sobą powiązane, trzy prezydencje nadal będą również pogłębiać współpracę państw członkowskich w zakresie zewnętrznego wymiaru unijnej polityki energetycznej. 14. Inwestycje w nowoczesną infrastrukturę transportową mogą przynieść nie tylko natychmiastowe korzyści z punktu widzenia tworzenia nowych miejsc pracy, mają one także podstawowe znaczenie dla konkurencyjności UE, urzeczywistnienia jednolitego rynku oraz długofalowej stabilności unijnej gospodarki. Istotnymi punktami programu prac w dziedzinie transportu będą takie kwestie jak trwałość połączeń, bezpieczeństwo środków transportu, uczciwa konkurencja i dostęp do rynku, nowe technologie oraz mobilność. W szczególności aktywnie prowadzone będą prace nad zmianą obowiązującego rozporządzenia w sprawie wytycznych dotyczących TEN-T, a także nad 4. pakietem kolejowym, pakietem dotyczącym lotnisk, pakietem dotyczącym przydatności do ruchu drogowego oraz pakietem dotyczącym transportu morskiego. 15. Obszar środowiska i zmiany klimatu jest szczególnie ważny w kontekście ekologicznego wzrostu gospodarczego i efektywnego gospodarowania zasobami; ważne będzie także zapewnienie wysokiego poziomu ochrony środowiska. Rada będzie kontynuować prace nad dalszym rozwojem zielonej gospodarki w Europie; w tym kontekście jej priorytetem będzie zakończenie 7. programu działań w zakresie środowiska. Europa nadal będzie odgrywać wiodącą rolę na poziomie ogólnoświatowym, jeśli chodzi o kwestie zmiany klimatu, również w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 12 PL 16. Program sztokholmski, który określa priorytety Unii w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych (WSiSW) na lata 2010–2014, będzie stanowił nadrzędne ramy stałego rozwoju obszaru wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, który pozostaje jednym z kluczowych celów UE. Zarządzanie granicami i przepływami migracyjnymi będzie przedmiotem działań realizowanych równolegle ze środkami służącymi zwiększeniu swobody przemieszczania się w ramach Unii i inicjatywami ułatwiającymi dostęp obywateli i przedsiębiorstw do wymiaru sprawiedliwości . Jednym z priorytetów będzie również określenie ram kolejnego wieloletniego programu WSiSW obejmującego kwestie tematyczne związane z migracją, bezpieczeństwem i sprawiedliwością. Priorytetowo będzie także potraktowane określenie przyszłych szerokich celów polityki w dziedzinie migracji, bezpieczeństwa i sprawiedliwości. 17. W tych trudnych czasach trzeba podnieść świadomość na temat wartości dodanej Unii, zwiększyć rozliczalność demokratyczną i ściślej angażować obywateli we wszystkie aspekty funkcjonowania europejskiego organizmu. Trzy prezydencje będą promować stosowne działania w 2013 r. w ramach Europejskiego Roku Obywateli. 18. Unijna polityka rozszerzenia nadal przyczynia się do pokoju, bezpieczeństwa i dobrobytu w Europie. UE pozostanie otwarta na wszystkie te kraje, które spełniają kryteria i są gotowe podzielać nasze wartości. Rada będzie zatem promować dalsze postępy w zakresie programu rozszerzenia, w oparciu o uzgodnione zasady i kryteria kopenhaskie, popierając dalsze negocjacje prowadzone obecnie z Islandią, Turcją i Czarnogórą, a także dążąc do wzmocnienia europejskiej perspektywy krajów Bałkanów Zachodnich, w ramach agendy z Salonik i w kontekście agendy 2014. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 13 PL 19. Europejska polityka sąsiedztwa jest ważnym środkiem współpracy i wsparcia, ze strony Unii, na rzecz reform gospodarczych, społecznych i politycznych w krajach położonych na wschód i na południe od UE. W kontekście szczytu Partnerstwa Wschodniego, który odbędzie się w listopadzie 2013 r. w Wilnie, Rada – na podstawie planu działania – będzie działać na rzecz wzmocnienia politycznych związków z krajami Partnerstwa Wschodniego i pogłębienia integracji gospodarczej, w tym poczynienia dalszych postępów w procesie liberalizacji reżimu wizowego oraz zacieśnienia współpracy sektorowej i wielostronnej. Jednocześnie Rada będzie kontynuować prace na rzecz wspierania przemian demokratycznych i rozwoju społeczno-gospodarczego naszych partnerów wymiaru południowego, koncentrując się na priorytetach i synergiach określonych w stosownym planie działania oraz w dalszym ciągu wzmacniając rolę Unii dla Śródziemnomorza. 20. Handel jest jednym z kluczowych motorów wzrostu gospodarczego i ma podstawowe znaczenie dla realizacji celów UE dotyczących długoterminowego wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Trzy prezydencje skoncentrują się na determinacji UE, żeby promować wolny, uczciwy i otwarty handel, z jednoczesną ochroną swoich interesów, w duchu wzajemności i wspólnych korzyści. Rada będzie prowadzić prace, by w trakcie trzech prezydencji poczynić postępy w realizacji unijnej agendy dotyczącej handlu zewnętrznego, w szczególności poprzez kontynuację prac nad umowami w sprawie handlu i inwestycji z kluczowymi partnerami handlowymi, zarówno w kontekście dwustronnym, jak i wielostronnym. 21. W dziedzinie stosunków zagranicznych UE będzie nadal działać na rzecz stabilności i dobrobytu na całym świecie. UE będzie dążyć do osiągnięcia tego celu, wykorzystując unijną sieć strategicznych, dwustronnych i regionalnych partnerstw, a także aktywizm na forach wielostronnych. Mobilizacja zasobów politycznych, finansowych i wojskowych – zapisana w kompleksowym podejściu – pozwoli odnieść się do zagrożeń dla pokoju, do podstawowych przyczyn braku stabilności oraz działań podejmowanych po konfliktach. Propagowanie podstawowych wartości UE: praw człowieka i demokracji będzie nadal nierozerwalnie związana z tym podejściem. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 14 PL 22. Obecny kryzys gospodarczy nie powinien mieć wpływu na rolę Unii jako lidera w kwestii współpracy na rzecz rozwoju i pomocy humanitarnej. Trzeba skupić się na przeglądzie milenijnych celów rozwoju (MCR) i globalnej agendzie rozwoju po 2015 r., dążąc do zapewnienia spójności stanowiska Unii w ramach tych procesów. Kontynuując wewnętrzne przygotowania UE do dyskusji na temat sposobu kształtowania ram rozwojowych po 2015 r., Rada nie powinna również zapominać o czasie, jaki pozostał na poczynienie postępów w realizacji MCR. ***** 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 15 PL CZĘŚĆ II PROGRAM OPERACYJNY SPRAWY OGÓLNE STRATEGIA „EUROPA 2020” 1. Strategia „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu ma kapitalne znaczenie dla ożywienia gospodarczego i dalszego zwiększenia konkurencyjności Unii Europejskiej. Wzmocnione ramy zarządzania gospodarczego, które wprowadzono w kontekście europejskiego semestru, zaowocowały lepszą koordynacją i większą konwergencją polityk gospodarczych państw członkowskich. W trakcie 18 miesięcy, które będą miały do dyspozycji trzy prezydencje, Rada będzie musiała zająć się trzecim i czwartym europejskim semestrem. Na podstawie ustanowionych mechanizmów trzy prezydencje będą ściśle koordynowały swoje działania w celu sprawnego zorganizowania poszczególnych etapów semestru. Oba cykle rozpoczną się od rocznej analizy wzrostu gospodarczego, którą przygotowuje Komisja i która jest głównym wkładem w dyskusje na wiosennym posiedzeniu Rady Europejskiej, podczas gdy na czerwcowym posiedzeniu Rada Europejska zatwierdza zalecenia dla poszczególnych krajów przedstawiane przez Komisję w maju. Jeśli chodzi o europejski semestr 2013, trzy prezydencje będą opierały się na pracach przeprowadzonych przez prezydencję cypryjską, w szczególności będą korzystać z wniosków z europejskiego semestru 2012. WIELOLETNIE RAMY FINANSOWE 2. W związku z oświadczeniem Rady Europejskiej z dnia 23 listopada 2012 r. trzy prezydencje dołożą wszelkich starań, by przyczynić się do osiągnięcia na początku 2013 r. porozumienia w sprawie wieloletnich ram finansowych. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 16 PL ROZSZERZENIE 3. Trzy prezydencje przyznają, że rozszerzenie pozostaje jedną z kluczowych polityk, która służy strategicznym interesom Unii Europejskiej, i nadal wzmacnia pokój, demokrację i stabilność w Europie. Są w związku z tym zdecydowane kontynuować program rozszerzenia, zapewniając spójną realizację odnowionego konsensusu w sprawie rozszerzenia, przedstawionego przez Radę Europejską w grudniu 2006 r., i z uwzględnieniem wszystkich stosownych konkluzji Rady Europejskiej i Rady. 4. W przypadku Chorwacji wypełnianie przez ten kraj zobowiązań przyjętych w trakcie negocjacji akcesyjnych będzie w dalszym ciągu monitorowane do czasu, aż Chorwacja stanie się pełnoprawnym członkiem UE. Pod warunkiem pomyślnego zakończenia procedur ratyfikacji traktatu akcesyjnego Chorwacja zostanie 28. państwem członkowskim UE w dniu 1 lipca 2013 r. 5. Negocjacje akcesyjne z Islandią będą kontynuowane i mogą osiągnąć końcowy etap przed końcem 2013 r., w zależności od postępów Islandii w zakresie spełnienia wymogów członkostwa określonych w ramach negocjacyjnych. Prace nad sporządzeniem traktatu akcesyjnego z Islandią rozpoczną się, gdy negocjacje akcesyjne będą już wystarczająco zaawansowane. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 17 PL 6. Podejmowane będą dalsze wysiłki w celu kontynuowania negocjacji akcesyjnych z Turcją i nadania im nowego impulsu poprzez dalsze zachęcanie Turcji do kontynuowania procesu reform i czynienia postępów w zakresie spełniania kryteriów negocjacyjnych, spełniania wymogów ram negocjacyjnych, poszanowania zobowiązań umownych wobec UE i wszystkich jej państw członkowskich oraz czynienia postępów w kwestiach objętych oświadczeniem Unii Europejskiej i jej państw członkowskich z 21 września 2005 r. W dalszym ciągu realizowany będzie pozytywny program z Turcją z myślą o wspieraniu procesu negocjacyjnego, zgodnie z ramami negocjacyjnymi i stosownymi konkluzjami Rady. Unia Europejska nadal będzie apelować do Turcji o aktywne wspieranie negocjacji dotyczących kompleksowego rozwiązania kwestii cypryjskiej, zgodnie z rezolucjami Rady Bezpieczeństwa ONZ w sprawie Cypru i z zasadami, na których opiera się Unia. 7. Po rozpoczęciu negocjacji akcesyjnych z Czarnogórą w czerwcu 2012 r. i na podstawie wyników przeglądu zgodności prawa krajowego z prawem unijnym (screening) kontynuowane będą merytoryczne negocjacje. Trzy prezydencje będą dążyły do utrzymania stałego tempa tych negocjacji w oparciu o nowe podejście, pod warunkiem że Czarnogóra będzie w stanie spełnić wymogi określone w ramach negocjacyjnych. 8. Negocjacje akcesyjne z byłą jugosłowiańską republiką Macedonii można rozpocząć, w zależności od decyzji Rady i zatwierdzenia przez Radę Europejską. Rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych z Serbią będzie zależało od dalszych postępów w procesie reform, zgodnie z konkluzjami Rady z grudnia 2011 r. i lutego 2012 r., w zależności od decyzji Rady i zatwierdzenia przez Radę Europejską. 9. Pod warunkiem poczynienia solidnych postępów w zakresie reform gospodarczych i politycznych oraz spełnienia koniecznych warunków i wymogów, pozostali potencjalni kandydaci z regionu Bałkanów Zachodnich mogą uzyskać status kandydata, w zależności od indywidualnych osiągnięć, a ich ostatecznym celem powinno być przystąpienie do Unii Europejskiej. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 18 PL 10. Przedmiotem szczególnej uwagi będzie europejska perspektywa Bałkanów Zachodnich. Proces stabilizacji i stowarzyszenia, zgodnie z agendą z Salonik, nadal będzie stanowił stosowne ramy w tym zakresie. Ponadto Rada będzie realizować cele agendy 2014. Kluczowe zasady tej inicjatywy to: dobrosąsiedzkie stosunki, współpraca regionalna i pojednanie, a także integracyjny charakter, z jednoczesnym unikaniem tworzenia „czarnych dziur” w regionie. Istota agendy 2014 ma charakter głównie polityczny; ma ona na celu przyspieszenie procesu rozszerzenia w regionie Bałkanów Zachodnich, przy jednoczesnym zwiększeniu konkurencyjności regionu i lepszym połączeniu go z UE i krajami ościennymi. Szczyt UE–Bałkany Zachodnie („Saloniki II”), który odbędzie się w pierwszej połowie 2014 r., będzie dowodem politycznego zobowiązania na rzecz europejskiej integracji Bałkanów Zachodnich. KRAJE EUROPY ZACHODNIEJ NIENALEŻĄCE DO UE 11. UE będzie nadal rozwijać bliskie stosunki z sąsiadami w Europie Zachodniej, w szczególności z myślą o zapewnieniu jednolitego i równoczesnego stosowania i interpretowania ewoluującego dorobku prawnego UE przez wszystkich uczestników rynku wewnętrznego. Ponadto przeanalizuje możliwości rozszerzenia współpracy w dziedzinach, które są przedmiotem wspólnego zainteresowania. W szczególności UE przeprowadzi przegląd funkcjonowania Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) oraz będzie rozwijać perspektywy przyszłych relacji ze Szwajcarią, jak również z niewielkimi europejskimi krajami, mianowicie z Andorą, Monako i San Marino. W programie prac znajdą się także negocjacje w sprawie nowych wkładów finansowych od krajów EFTA mających zmniejszyć różnice gospodarcze i społeczne w rozszerzonej UE. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 19 PL POLITYKA REGIONALNA 12. Proponowane wydatki na politykę spójności (w ramach Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i Europejskiego Funduszu Społecznego) wyniosą – w oparciu o wnioski Komisji – ponad jedną trzecią unijnego budżetu na lata 2014–2020. Zasoby polityki spójności nadal będą koncentrować się na zwiększaniu spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej, w tym połączeniach transgranicznych, a polityka ta będzie odgrywać zasadniczą rolę w realizacji strategii „Europa 2020”. 13. Oczekuje się, że negocjacje z PE w sprawie pakietu legislacyjnego dotyczącego polityki spójności (łącznie 6 rozporządzeń) zostaną zakończone w trakcie prezydencji irlandzkiej; wtedy też powinno nastąpić ostateczne przyjęcie tego pakietu. Terminowe przyjęcie pakietu jest bardzo ważne, gdyż jego przepisy muszą być gotowe na początek kolejnego okresu finansowania przypadającego na lata 2014–2020. Przy okazji przyjmowania pakietu legislacyjnego dotyczącego polityki spójności Rada przeanalizuje również wnioski Komisji w sprawie stosownych towarzyszących aktów delegowanych oraz programów na rzecz rozwoju terytorialnego. 14. Oczekuje się też, że w pierwszej połowie 2014 r. Komisja opublikuje szóste sprawozdanie na temat spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej. 15. Kwestia stymulowania procesu rozwoju regionalnego w kontekście europejskiej konkurencyjności i zmniejszania różnic między regionami powinna być przedmiotem dalszych działań. Ponadto należy kontynuować prace na rzecz wspierania spójności terytorialnej i spraw miejskich oraz dalszego realizowania agendy terytorialnej UE 2020. W centrum uwagi powinny się znaleźć terytoria o szczególnych cechach geograficznych. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 20 PL 16. Jeżeli chodzi o strategie makroregionalne, na posiedzeniu Rady w czerwcu 2013 r. Komisja ma złożyć sprawozdanie z realizacji strategii UE na rzecz regionu Dunaju. W oparciu o wnioski z tego sprawozdania i wyniki realizacji strategii Unii Europejskiej dla regionu Morza Bałtyckiego, Komisja ma również przedstawić – w czerwcu 2013 r. – swoją całościową ocenę strategii makroregionalnych. Rada może zostać poproszona o przyjęcie konkluzji w sprawie szerszej koncepcji strategii makroregionalnych, w następstwie zaleceń Komisji. 17. Jeżeli Rada Europejska udzieli Radzie mandatu do ustanowienia strategii Unii Europejskiej dla regionu Morza Adriatyckiego i Jońskiego, Rada – na podstawie komunikatu Komisji – zapewni podjęcie stosownych działań następczych. ZINTEGROWANA POLITYKA MORSKA 18. Zintegrowana polityka morska UE jest istotnym narzędziem służącym realizacji celów strategii „Europa 2020”. Potencjał oceanów i mórz Europy dla unijnej gospodarki, stabilności i dobrobytu, jak również potrzeba prawdziwie strategicznego podejścia do spraw morskich i przybrzeżnych obszarów Europy powinny być przedmiotem dalszej analizy. Agenda morska na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia zatwierdzona w Limassol w październiku 2012 r. jest ważnym krokiem w kierunku dalszego rozwoju i realizacji tej innowacyjnej i przekrojowej polityki. Niektóre z istotnych kwestii w programie zintegrowanej polityki morskiej na kolejne półrocza obejmują określenie ram morskiego planowania przestrzennego oraz realizację inicjatywy „niebieskiego” wzrostu. Przedmiotem szczególnej uwagi będzie również odpowiedni rozwój i realizacja zintegrowanych strategii dla basenów mórz i zintegrowanych strategii makroregionalnych, w tym zatwierdzenie planu działania w kontekście strategii dla Oceanu Atlantyckiego, oraz integracja nadzoru morskiego. Trzy prezydencje będą śledzić komunikaty w sprawie turystyki morskiej i nadmorskiej, w sprawie energii morskiej ze źródeł odnawialnych oraz w sprawie wiedzy o morzu, które Komisja zamierza przedłożyć w pierwszym półroczu 2013 r. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 21 PL ZAGADNIENIA INSTYTUCJONALNE 19. Trzy prezydencje będą kontynuowały prace nad przeglądem regulaminu pracowniczego UE, dążąc do wypracowania porozumienia z Parlamentem Europejskim na początku 2013 r. 20. Jednym z priorytetów trzech prezydencje będzie skuteczne funkcjonowanie ESDZ. W tym kontekście Rada oczekuje na przeanalizowanie sprawozdania z funkcjonowania i organizacji ESDZ, które jest spodziewane w połowie 2013 r. 21. W kontekście reformy Statutu Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Rada będzie dążyć do przygotowania stosownych środków, które pozwolą zająć się kwestią obciążenia Sądu pracą. SPRAWY ZAGRANICZNE POLITYKA ZAGRANICZNA I BEZPIECZEŃSTWA 22. Na początku swojej kadencji wysoka przedstawiciel określiła trzy priorytety w zakresie wspólnej polityki zagranicznej UE: po pierwsze, ustanowienie Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych; po drugie, propagowanie demokracji, stabilności i dobrobytu wśród sąsiadów Europy i po trzecie, tworzenie mocnych partnerstw strategicznych z aktualnymi i nowymi ważnymi podmiotami na arenie międzynarodowej. Te trzy priorytetowe cele będą nadal ukierunkowywać działania UE w latach 2013–2014, tak by można było zapewnić konsekwencję i spójność polityki zagranicznej UE zgodnie z zapisami Traktatu z Lizbony. 23. Podstawą tych prac będą osiągnięcia unijnej polityki zagranicznej w pierwszych latach funkcjonowania ESDZ. UE będzie nadal współdziałać ze swoimi partnerami w celu sprostania regionalnym i globalnym wyzwaniom, promując interesy i wartości UE, tak aby jej obywatele mogli żyć w bezpieczniejszym i zamożniejszym świecie. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 22 PL 24. Jednym z najważniejszych celów Unii Europejskiej nadal będzie wspieranie przemian demokratycznych w jej sąsiedztwie, zwłaszcza na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej. Transformacja zachodząca w Tunezji, Egipcie, Libii, Jemenie i w innych krajach Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej wymaga naszego stałego wsparcia i naszej nieustającej uwagi. UE zintensyfikuje swoje działania w Syrii, aby położyć kres brutalnym represjom i wspierać rzeczywiste przemiany demokratyczne. Aby osiągnąć ten cel, będziemy nadal udzielać wsparcia wspólnemu wysłannikowi, Lakhdarowi Brahimiemu, oraz ściśle współpracować z naszymi międzynarodowymi partnerami, zwłaszcza z Ligą Państw Arabskich i Organizacją Narodów Zjednoczonych. Na szczeblu regionalnym UE będzie także kontynuować prace w kontekście Unii dla Śródziemnomorza, koncentrując się na konkretnych projektach. 25. Zmiany zachodzące w świecie arabskim uwydatniły pilną potrzebę postępu w bliskowschodnim procesie pokojowym. Celem pozostaje niezmiennie wypracowanie sprawiedliwego i trwałego wynegocjowanego rozstrzygnięcia konfliktu palestyńskoizraelskiego, opartego na rozwiązaniu dwupaństwowym. UE będzie nadal aktywnie współpracować z zainteresowanymi stronami oraz współdziałać w ramach kwartetu bliskowschodniego, aby doprowadzić do wznowienia merytorycznych negocjacji. 26. Trwałe zaangażowanie Unii we wschodnim sąsiedztwie – również w ramach Partnerstwa Wschodniego – także ma kluczowe znaczenie. Realizacja celów zapisanych w planie działania Partnerstwa Wschodniego jest istotna dla zagwarantowania powodzenia 3. szczytu Partnerstwa Wschodniego, który odbędzie się w Wilnie w listopadzie 2013 r.; na szczycie tym zostanie ustalony harmonogram działań politycznych na kolejne dwa lata. Zgodnie z założeniami Partnerstwa Wschodniego, WP i ESDZ będą nadal wspierać polityczne zbliżenie i integrację gospodarczą wschodnich partnerów z UE. Będą bacznie obserwować rozwój sytuacji na Ukrainie i na Białorusi po wyborach parlamentarnych w tych krajach, a także w trzech krajach Zakaukazia. UE będzie nadal priorytetowo traktować rozwiązanie konfliktów w Naddniestrzu, Gruzji i w Górskim Karabachu. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 23 PL 27. UE będzie nadal odgrywać kluczową rolę w regionie Bałkanów Zachodnich; europejska perspektywa krajów tego regionu będzie nadal katalizatorem zarówno reform wewnętrznych, jak i współpracy regionalnej. Sytuację polityczną do połowy 2014 r. będą kształtować bardzo ważne wybory (w byłej jugosłowiańskiej republice Macedonii, w Albanii), które UE będzie z uwagą monitorować. Bardzo ważną kwestią jest obecnie wzmocniony dialog między Belgradem a Prisztiną, który ma jak najszybciej doprowadzić do osiągnięcia porozumienia. Mandat Misji Policyjnej Unii Europejskiej w Bośni i Hercegowinie wygasł wprawdzie w czerwcu 2012 r., jednak UE utrzymuje swoje zaangażowanie w tym kraju poprzez inne instrumenty, zarówno w ramach WPZiB – nowa sekcja egzekwowania prawa (część biura SPUE), jak również w ramach pomocy przedakcesyjnej. Operacja EUFOR ALTHEA została w dniu 1 września 2012 r. przekształcona, przy czym koncentrowano się na budowaniu zdolności i szkoleniu. Ponadto istotny będzie rozwój sytuacji na krajowej scenie politycznej w kontekście przygotowywania się tego kraju do złożenia wniosku o członkostwo w UE. 28. Misja EULEX KOSOWO będzie nadal wspomagać i wspierać władze Kosowa w dziedzinie praworządności. 29. Zgodnie z zasadami określonymi w ramach negocjacyjnych UE będzie zachęcać Turcję, aby nadal rozwijała swoją politykę zagraniczną w porozumieniu z UE oraz by stopniowo dostosowywała ją do polityk i stanowisk UE. Oczekuje dalszego pogłębienia obecnego dialogu politycznego z Turcją z myślą o realizowaniu wspólnych celów, w tym celów dotyczących regionów sąsiadujących z Turcją, w których kraj ten odgrywa istotną rolę. 30. Coraz większe zaangażowanie w sprawy strategicznych partnerów UE1 również pozostaje kwestią o priorytetowym znaczeniu. Ogólnym celem jest usprawnienie funkcjonowania tych partnerstw, przy czym przedmiotem szczególnej uwagi będą specyficzne i aktualne kwestie, w oparciu o wspólne interesy i wartości. 31. Działanie w ścisłym porozumieniu i ścisłej współpracy z USA nadal będzie podstawą naszego podejścia w kwestiach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, takich jak Bałkany Zachodnie, południowe sąsiedztwo i region Azji-Pacyfiku, a także w kwestiach o znaczeniu globalnym, takich jak zwalczanie terroryzmu, zmiana klimatu, międzynarodowy rozwój i nieproliferacja. 1 Strategiczni partnerzy to: Brazylia, Chiny, Indie, Japonia, Kanada, Meksyk, Republika Korei, Republika Południowej Afryki, Rosja, USA. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 24 PL 32. Rosja jest zarazem strategicznym partnerem, jak i sąsiadem, i jej współpraca z Europą w kwestiach dotyczących polityki zagranicznej o wymiarze zarówno regionalnym, jak i globalnym nadal będzie mieć priorytetowe znaczenie. Współdziałanie z Rosją ma kluczowe znaczenie dla rozwiązania przedłużających się konfliktów w naszym wspólnym sąsiedztwie, jak również w kształtowaniu międzynarodowej reakcji w innych dziedzinach, takich jak problem Iranu, Syrii czy kwestia bliskowschodniego procesu pokojowego. UE będzie podtrzymywać zaangażowanie Rosji poprzez partnerstwo na rzecz modernizacji i wymiar północny. 33. Wielkie znaczenie będą mieć nadal pogłębianie i rozszerzanie współpracy z Chinami i Indiami, zwłaszcza w zakresie problemów globalnych i regionalnych, w tym w kwestiach bezpieczeństwa, takich jak walka z piractwem, zwalczanie terroryzmu i bezpieczeństwo cybernetyczne. 34. UE będzie również zacieśniać współpracę z naszymi partnerami w Brazylii, Republice Południowej Afryki, Japonii i Korei Południowej. 35. Negocjacje E3+3 w sprawie irańskiego programu jądrowego, których celem jest odniesienie się do obaw społeczności międzynarodowych co do wyłącznie pokojowego charakteru tego programu, będą nadal kwestią o kapitalnym znaczeniu w działaniach UE; pozostaną także w centrum uwagi Unii. WP, działając w imieniu grupy E3+3 i opierając się na wynikach posiedzeń w Stambule, Bagdadzie i Moskwie, będzie wciąż w pełni zaangażowany w te działania. 36. Globalne wyzwania, takie jak zmiana klimatu, energia, terroryzm, przestępczość międzynarodowa, piractwo, rozprzestrzenianie BMR, rozbrojenie oraz zagrożenia dla bezpieczeństwa cybernetycznego, także będą traktowane priorytetowo w działaniach UE w dziedzinie polityki zagranicznej. 37. UE będzie realizować Plan działania UE dotyczący praw człowieka i demokracji. Będzie udzielać wsparcia poprzez instrumenty i polityki UE, zwracając także szczególną uwagę na sytuację w dziedzinie praw człowieka w krajach partnerskich. 38. Strategiczne ramy UE dotyczące praw człowieka i demokracji będą ukierunkowywać działania UE w tej dziedzinie w nadchodzących latach. Mianowanie Specjalnego Przedstawiciela UE ds. Praw Człowieka, pierwszego SPUE o merytorycznym zakresie działania, zwiększy skuteczność i eksponowanie polityki UE w dziedzinie praw człowieka. W tym obszarze UE będzie ściśle współpracować z partnerami, forami wielostronnymi i organizacjami międzynarodowymi zajmującymi się prawami człowieka i demokracją. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 25 PL 39. UE będzie nadal z uwagą obserwować rozwój wydarzeń w Afganistanie i Pakistanie. Spodziewane zmiany w międzynarodowej obecności wojskowej będą mieć wpływ na misję EUPOL AFGANISTAN, a także na naszą szerszą współpracę, między innymi z krajami Azji Środkowej. Jeżeli chodzi o Afganistan, do 2014 r. uwaga będzie skupiona na zarządzaniu, działaniach policyjnych i praworządności, w tym przez ukierunkowywanie i szkolenia zapewniane przez misję EUPOL AFGANISTAN. W przypadku Pakistanu, UE będzie dążyć – przez realizację pięcioletniego planu zaangażowania – do rozszerzenia stosunków z cywilnym rządem i instytucjami demokratycznymi tego kraju. 40. Priorytetowo będzie traktowane wspieranie niedawnych pozytywnych zmian w Birmie/Mjanmie. UE wraz z partnerami międzynarodowymi będzie udzielać pełnego wsparcia dokonującym się obecnie przemianom demokratycznym. 41. UE będzie zwiększać swoją polityczną i gospodarczą obecność w Azji; będzie także utrzymywać regularne kontakty z azjatyckimi partnerami i azjatyckimi organizacjami regionalnymi, zwłaszcza ze Stowarzyszeniem Narodów Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN). 42. Kluczowe znaczenie będzie mieć nadal utrwalanie – zgodnie ze wspólną strategią Afryka–UE – strategicznych stosunków z Afryką. Rozwijanie stosunków UE z Unią Afrykańską będzie miało wielką wagę, również z punktu widzenia ciągłego zaangażowania w kwestie pokoju i bezpieczeństwa w Afryce subsaharyjskiej, takie jak nieproliferacja i rozbrojenie. 43. Budowanie stosunków z krajami Rogu Afryki (Dżibuti, Erytreą, Etiopią, Kenią, Somalią, Sudanem i Ugandą) i wspieranie pozytywnych zmian w tym regionie zgodnie ze strategią z listopada 2011 r. będzie nadal ważnym punktem harmonogramu działań WP i ESDZ. Wzmacnianie sądownictwa i sektora morskiego w Somalii i w Rogu Afryki przez cywilną misję WPBiO dysponującą wojskową wiedzą fachową, misję EUCAP NESTOR, jest istotnym elementem tych działań. Uwaga UE będzie się także nadal skupiać na Somalii i walce z piractwem (EU NAVFOR Somalia, operacja Atalanta) oraz na zwiększaniu wsparcia dla sektora bezpieczeństwa w Somalii (EUTM Somalia). 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 26 PL 44. UE jest zdecydowana udzielić wsparcia nowemu niepodległemu państwu – Sudanowi Południowemu – w stawianiu czoła poważnym wyzwaniom i umacnianiu jego państwowości. Jednocześnie UE zwiększy swoje zaangażowanie we współdziałanie z rządem Sudanu (Chartum). Celem jest wspieranie współistnienia i rozwoju gospodarczego dwóch pokojowych państw. Kontynuowane będą działania na rzecz wypracowania kompleksowego rozwiązania politycznego problemu Darfuru, które objęłoby wszystkie zainteresowane strony. 45. Wdrażanie strategii UE na rzecz rozwoju i bezpieczeństwa Sahelu pozostanie kwestią priorytetową w świetle kryzysu politycznego w Mali i zagrożenia dla stabilności w regionie. W lipcu 2012 r. w Nigrze rozpoczęła działanie cywilna misja UE w ramach WPBiO – misja EUCAP Sahel Niger, której zadaniem jest wspieranie usprawnionej koordynacji działań, efektywniejszego szkolenia i budowania zdolności w zakresie bezpieczeństwa. Zainicjowano także planowanie dodatkowej operacji WPBiO, która miałaby wspomagać restrukturyzację i szkolenie malijskich sił zbrojnych. UE będzie się nadal angażować w poszukiwanie trwałego rozwiązania problemów Gwinei Bissau (niedawny zamach stanu), a także w Zimbabwe i innych krajach, w których stabilność jest zagrożona. Wybory i poszanowanie praw człowieka oraz wzmocnienie instytucji zajmującymi się prawami człowieka będą wciąż traktowane priorytetowo. 46. UE będzie kontynuować działania na rzecz pokoju i demokracji w regionie Wielkich Jezior, zwłaszcza w Demokratycznej Republice Konga, gdzie UE wspiera podejmowane obecnie wysiłki służące przywróceniu stabilności. UE będzie współdziałać z afrykańskimi i międzynarodowymi partnerami w regionie z myślą o wypracowaniu kompleksowej reakcji na powiązane z sobą problemy tego regionu. Uważnie monitorowany będzie rozwój sytuacji w regionie. 47. Duże znaczenie mają stosunki z krajami Ameryki Łacińskiej i Karaibów w kontekście zbliżającego się szczytu UE i Wspólnoty Państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów (CELAC – Comunidad de Estados de América Latina y el Caribe), który ma się odbyć w dniach 26–27 stycznia 2013 r. w Chile. Celem tego szczytu w 2013 r. będzie stałe zacieśnianie stosunków między UE a krajami Ameryki Łacińskiej i Karaibów. Wspólna strategia partnerstwa między krajami Karaibów a UE pozwoli na szersze zaangażowanie w regionie Karaibów. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 27 PL 48. Podejmowane będą dalsze działania w celu walki z globalnymi i transregionalnymi zagrożeniami, takimi jak piractwo (i inne zagrożenia dla ochrony na morzu), terroryzm, zagrożenia dla bezpieczeństwa cybernetycznego i inne pojawiające się zagrożenia o wymiarze ogólnoświatowym. UE zaostrza walkę z przestępczością zorganizowaną poprzez unijny cykl polityki w zakresie przestępczości zorganizowanej i poważnej przestępczości międzynarodowej na lata 2011–2013 oraz związane z nim działania zewnętrzne, wzmacniając w ten sposób związki między bezpieczeństwem wewnętrznym a bezpieczeństwem zewnętrznym. 49. Kwestie zapobiegania konfliktom i budowania pokoju będą uwzględniane we wszystkich działaniach zewnętrznych UE, co pozwoli na dalsze zwiększenie i zintegrowanie zdolności UE w zakresie zapobiegania kryzysom, zwłaszcza w dziedzinie wczesnego ostrzegania i wczesnego reagowania. W następstwie konkluzji Rady z czerwca 2011 r. w sprawie zapobiegania konfliktom podjęte zostaną prace na rzecz wzmocnienia zdolności UE w zakresie mediacji, jako efektywnego instrumentu o rozsądnych kosztach, który można stosować na wszystkich etapach cyklu konfliktu. 50. W kontekście WPBiO udane przeprowadzanie misji cywilnych i operacji wojskowych oraz ewentualne rozmieszczanie nowych misji i operacji w dziedzinie zarządzania kryzysowego będą nadal traktowane priorytetowo. W centrum uwagi pozostanie wzmacnianie zdolności zarówno wojskowych, jak i cywilnych. W tym kontekście istotne znaczenie nadal będzie mieć zwiększanie zdolności UE w zakresie szybkiego reagowania. W dalszym ciągu wykorzystywane będą efektywne sposoby współpracy o rozsądnych kosztach, takie jak łączenie i udostępnianie zdolności. Jeżeli chodzi w szczególności o zdolności wojskowe, prace będą się koncentrować na przygotowaniu debaty – na szczeblu szefów państw i rządów – poświęconej kwestiom obrony. Rada przeanalizuje propozycje Komisji dotyczące nowych przepisów prawnych i finansowych regulujących misje WPBiO. 51. Prezydencje będą także nadal uruchamiać instrumenty finansowania działań zewnętrznych (dział 4) na mocy kolejnych wieloletnich ram finansowych (2014–2020). 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 28 PL WSPÓLNA POLITYKA HANDLOWA 52. Handel jest jednym z najważniejszych czynników napędzających wzrost gospodarczy, konkurencyjność i tworzenie miejsc pracy. Wspieranie otwartych rynków, handlu i inwestycji ma kluczowe znaczenie dla zwiększenia wzrostu gospodarczego i ożywienia gospodarczego w całej Unii, a także w odniesieniu do naszych partnerów handlowych. Rada Europejska kilkakrotnie podkreślała, jak duże znaczenie dla wzrostu gospodarczego ma handel, apelując o zwrócenie większej uwagi na prowzrostowe aspekty polityk zewnętrznych Unii Europejskiej, aby zmaksymalizować ich wkład we wzrost gospodarczy w Europie, zapewnić równe warunki działania i otwarcie nowych rynków dla unijnych eksporterów, a także pomóc w kształtowaniu warunków służących przyciągnięciu kolejnych zagranicznych inwestycji. 53. Liberalizacja handlu oparta na wzajemnych interesach i korzyściach jest jednym z kluczowych narządzi pomocnych w realizacji strategii „Europa 2020”, w szczególności jej potrójnego celu, jakim jest inteligentny, trwały wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu. Zwiększone działania na rzecz pobudzenia globalnych przepływów handlowych i inwestycyjnych powinny przyczynić się do wzmocnienia trwałego wzrostu gospodarczego i upowszechniania ekologicznych produktów, usług i technologii. 54. Partnerstwa strategiczne z dużymi gospodarkami mają podstawowe znaczenie dla wspierania wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w całej Unii Europejskiej. Przedmiotem szczególnej uwagi będą stosunki handlowe i relacje w zakresie inwestycji z takimi dużymi gospodarkami, jak USA, Japonia, Indie, Chiny, Kanada, Rosja i Brazylia. Przykładowo pod uwagę mogą zostać wzięte negocjacje w sprawie umów o wolnym handlu zarówno ze Stanami Zjednoczonymi, jak i Japonią, oraz negocjacje dotyczące dwustronnej umowy inwestycyjnej z Chinami. 55. Pogłębione i kompleksowe umowy o wolnym handlu (DCFTA) oraz umowy o partnerstwie gospodarczym są motorem napędzającym integrację gospodarczą i konwergencję regulacyjną, w szczególności w odniesieniu do krajów sąsiadujących z UE. Czynione będą postępy w zakresie rozpoczynania i kontynuowania negocjacji w sprawie pogłębionych i kompleksowych umów o wolnym handlu z partnerami ościennymi. Kwestią priorytetową pozostanie finalizacja negocjacji w sprawie DCFTA z Gruzją, Mołdawią i Armenią oraz wdrożenie DCFTA z Ukrainą, jak również rozpoczęcie negocjacji z krajami południowego sąsiedztwa, które są do tego gotowe, a także poczynienie postępów w tym zakresie. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 29 PL 56. UE jest nadal zdeterminowana, jeśli chodzi o wzmacnianie wielostronnego systemu handlowego opartego na zasadach oraz walkę z protekcjonistycznymi tendencjami. W tym względzie WTO pozostaje organizacją kluczową. Trzy prezydencje będą wspierać trwające prace dotyczące negocjacji w ramach dauhańskiej agendy rozwoju w celu osiągnięcia wymiernych postępów we wszystkich obszarach negocjacji prowadzonych na zasadzie jednolitego pakietu, w których postępy wydają się możliwe, w szczególności w kwestii ułatwień w handlu. Inne obszary, w których można by poczynić postępy poza zasadą jednolitego pakietu, obejmują np.: przegląd Umowy o Technologii Informacyjnej, przegląd Uzgodnienia w sprawie zasad i procedur regulujących rozstrzyganie sporów, a także negocjacje w dziedzinie usług. Ponadto, z uwagi na systemową wartość szerszego uczestnictwa w WTO w zakresie wzmacniania wielostronnego systemu handlowego, wspierane będą trwające negocjacje akcesyjne. 57. Unijna polityka handlowa powinna nadal wzmacniać swobodny przepływ towarów, usług i inwestycji, ochronę praw własności intelektualnej, rozwój strategii dostępu do rynku, zwłaszcza w odniesieniu do MŚP, dalsze otwieranie rynków zamówień publicznych, usuwanie barier handlowych i nieograniczony handel surowcami i energią. 58. Przedmiotem szczególnej uwagi będzie terminowe przeanalizowanie wniosków dotyczących modernizacji unijnych instrumentów ochrony handlu, unijnego instrumentu zamówień publicznych i unijnego instrumentu odpowiedzialności finansowej związanego ze sporami między inwestorem a państwem. Zapewnione będzie również monitorowanie niedawno przyjętych instrumentów w dziedzinie unijnej polityki inwestycyjnej oraz reformy ogólnego systemu preferencji dla krajów rozwijających się. POLITYKA ROZWOJOWA 59. Współpraca na rzecz rozwoju będzie prowadzona w ramach zasad i celów unijnych działań zewnętrznych. Pod przewodnictwem Wysokiego Przedstawiciela Rada będzie pracować nad kilkoma inicjatywami w zakresie polityki rozwojowej w ogólnym kontekście działań zewnętrznych UE. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 30 PL 60. Wkład UE w opracowanie tzw. agendy po 2015 r. będzie jednym z najważniejszych aspektów działań w zakresie polityki rozwojowej w przedmiotowym okresie. Rada w dalszym ciągu będzie czynić postępy, by do 2015 r. zrealizować milenijne cele rozwoju (MCR). Ponadto UE będzie chciała skutecznie przyczynić się do rozwoju ram na okres po 2015 r. w ramach całościowego procesu z udziałem wszystkich zainteresowanych stron, którego celem jest odzwierciedlenie współczesnych wyzwań na drodze do postępów w kontekście rozwoju. Rada będzie pracować nad stanowiskiem UE na specjalną uroczystość ONZ dotyczącą milenijnych celów rozwoju w trakcie 68. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, która odbędzie się w 2013 r. w Nowym Jorku. 61. Będą również kontynuowane prace nad wprowadzeniem instrumentów finansowania działań zewnętrznych ukierunkowanych na współpracę na rzecz rozwoju w ramach kolejnych wieloletnich ram finansowych (2014–2020). W oczekiwaniu na decyzję Rady Europejskiej w sprawie 11. Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR), Rada może zostać poproszona o ustanowienie niezbędnych aktów prawnych. Rada zakończy swoje prace ustawodawcze nad nową decyzją w sprawie stowarzyszenia Krajów i Terytoriów Zamorskich z UE. 62. W przedmiotowym okresie Rada będzie podejmować działania związane z unijnym wsparciem na rzecz zrównoważonych przemian w społeczeństwach w okresie transformacji, dokona – na podstawie trzeciego sprawozdania z realizacji – przeglądu realizacji planu działania UE na rzecz równouprawnienia płci i upodmiotowienia kobiet w procesie rozwoju (2010–2015). Ponadto Rada ma przyjąć konkluzje w sprawie sprawozdania na temat modelu zapewniania bezpieczeństwa żywnościowego, sprawozdania dotyczącego spójności polityki na rzecz rozwoju, polityki żywieniowej oraz w sprawie finansowania na rzecz rozwoju, jak również poczynić postępy w pracach nad szeregiem ważnych dossier, w tym w zakresie zdrowia na świecie, polityki dotyczącej płci, roli władz lokalnych oraz społeczeństwa obywatelskiego i sektora prywatnego w polityce rozwojowej. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 31 PL 63. Kolejnym priorytetem będzie zarządzanie umową o partnerstwie z Kotonu i Europejskim Funduszem Rozwoju. Działania w tym zakresie obejmują zapewnienie sprawnego funkcjonowania wspólnych instytucji i posiedzeń AKP–UE, w ścisłej współpracy z grupą państw AKP, oraz przygotowywanie decyzji Rady związanych z partnerstwem AKP–UE, w szczególności poprzez udostępnianie zasobów na rzecz EFR lub ustanawianie stosownych środków w odniesieniu do współpracy na rzecz rozwoju wobec krajów AKP, które nie przestrzegały praw człowieka, zasad demokratycznych i praworządności. 64. W związku ze stałą prośbą ze strony Rady Europejskiej z czerwca 2010 r. Rada przygotuje roczne sprawozdania dla Rady Europejskiej na temat zobowiązań UE i państw członkowskich w zakresie oficjalnej pomocy rozwojowej oraz ich realizacji. POMOC HUMANITARNA 65. Ponieważ klęski żywiołowe występują coraz częściej, a globalny wzrost cen żywności stanowi zagrożenie dla trudnej sytuacji słabszych grup społecznych w wielu krajach, liczba osób potrzebujących pomocy humanitarnej wciąż rośnie. Jednocześnie w skomplikowanych sytuacjach nadzwyczajnych i w przypadku przedłużających się kryzysów bezstronne dostarczanie pomocy humanitarnej staje się coraz trudniejsze. 66. Mając na uwadze odpowiedzialność Unii jako największego na świecie darczyńcy pomocy humanitarnej, Rada będzie nadal realizować zobowiązania określone w Konsensusie europejskim w sprawie pomocy humanitarnej i towarzyszącym mu planie działania. Przeprowadzona zostanie ocena wdrażania konsensusu z myślą o dalszym zwiększaniu zdolności Unii do realizowania zobowiązań w nim zapisanych. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 32 PL 67. Ponadto Rada będzie nadal uważnie monitorować trwające i nowe kryzysy humanitarne i będzie starała się zwiększyć skuteczność działań podejmowanych przez UE i społeczność międzynarodową w odpowiedzi na takie kryzysy. W tym kontekście w dalszym ciągu będzie popierać centralną koordynującą rolę Organizacji Narodów Zjednoczonych, zwłaszcza Biura ds. Koordynacji Pomocy Humanitarnej (OCHA). Rada będzie dążyć do wspierania starań zmierzających do zwiększenia zdolności w obszarze przygotowania i zapobiegania, zwłaszcza poprzez zwrócenie większej uwagi na odporność i powiązania między łączeniem pomocy doraźnej, odbudowy i rozwoju (LRRD). W tym względzie nadal będzie realizowane podejście UE do kwestii odporności, w oparciu o inicjatywy SHARE (Wspieranie odporności Rogu Afryki) i AGIR-Sahel (Alliance Globale pour l'Initiative Resilience). 68. Uważnie monitorowane będzie wdrażanie Konwencji o wsparciu żywnościowym, która promuje wykorzystywanie najskuteczniejszej i najefektywniejszej kombinacji narzędzi umożliwiających zaspokojenie potrzeb ludności najbardziej dotkniętej brakiem bezpieczeństwa żywnościowego i która wejdzie w życie 1 stycznia 2013 r. Ponadto zapewniona zostanie spójność zewnętrznej reprezentacji UE w organizacjach pomocy humanitarnej, zwłaszcza w Zarządzie Światowego Programu Żywnościowego (WFP); w tym celu Komisja przedstawi oświadczenia UE dla Zarządu WFP, które Rada przedyskutuje. 69. Rada będzie również monitorować wniosek ustawodawczy dotyczący ustanowienia Europejskiego Ochotniczego Korpusu Pomocy Humanitarnej – EU Aid Volunteers. Jak przewiduje Traktat z Lizbony, celem tego wniosku będzie „ustanowienie ram wspólnego wkładu młodych Europejczyków w akcje pomocy humanitarnej Unii” (art. 214 ust. 5 TFUE). 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 33 PL EUROPEJSKA WSPÓŁPRACA KONSULARNA 70. Podstawą współpracy konsularnej UE jest wzajemna solidarność. Ponadto w Traktacie zapisano również konkretne prawo dotyczące udzielania pomocy konsularnej obywatelom UE, których kraj nie ma w danym państwie swojego przedstawicielstwa. Zgodnie z postanowieniami Traktatu z Lizbony pomoc ta opiera się na zasadzie niedyskryminacji. Oznacza to, że każde państwo członkowskie UE jest z mocy prawa zobowiązane do udzielenia pomocy obywatelowi UE, którego kraj nie ma w danym państwie trzecim ambasady ani konsulatu, na takich samych warunkach jak swym własnym obywatelom. 71. Z myślą o upowszechnieniu wśród obywateli wiedzy na temat tego prawa trzy prezydencje nadal będą prowadzić działania służące utrzymaniu i udoskonaleniu należytego funkcjonowania europejskiej współpracy konsularnej. W tym względzie prace obejmą przeanalizowanie ram ustawodawczych (wniosku dotyczącego dyrektywy Rady w sprawie ochrony konsularnej obywateli Unii za granicą) oraz inicjatyw w sprawie koordynacji i współpracy (takich jak koncepcja państwa wiodącego). 72. Trzy prezydencje będą również dążyć do dalszego opracowywania narzędzi i uzgodnień w zakresie współpracy w przypadku poważnych kryzysów konsularnych dotykających obywateli UE. Trzy prezydencje będą także kontynuować dialog konsularny z krajami, które mają w tej sprawie podobne opinie, takimi jak Stany Zjednoczone, Kanada i Australia. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 34 PL SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE SPRAWY GOSPODARCZE Polityka gospodarcza 73. Działania w zakresie polityki gospodarczej nadal będą się koncentrować na wnioskach wyciągniętych z kryzysu finansowego i zadłużeniowego, w oparciu o środki już przyjęte w celu wzmocnienia zarządzania gospodarczego i koordynacji polityki. Sześciopak, a także bliski finalizacji dwupak i Traktat o stabilności, koordynacji i zarządzaniu w unii gospodarczej i walutowej stanowią istotne kroki w kierunku wzmocnienia paktu stabilności i wzrostu oraz ram budżetowych państw członkowskich. W nadchodzących półroczach w centrum uwagi znajdzie się wdrożenie nowych przepisów i wyciągnięcie wniosków z ich stosowania, zwłaszcza w ramach procedur nadmiernego deficytu. 74. Ponadto, przypominając o tym, jak ważne dla trwałego wzrostu gospodarczego są konsolidacja fiskalna, reformy strukturalne i ukierunkowane inwestycje, Rada dołoży wszelkich starań, by zapewnić sprawne wdrożenie Paktu na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia – przyjętego przez Radę Europejską w czerwcu 2012 r. – aby Europa powróciła na ścieżkę inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. 75. Gdy Traktat o stabilności, koordynacji i zarządzaniu w unii gospodarczej i walutowej wejdzie już w życie, Rada będzie kontynuować prace niezbędne do zapewnienia wdrożenia przez państwa członkowskie zasady zrównoważonego budżetu i automatycznego mechanizmu korygującego do krajowych ram prawnych w myśl uzgodnionych zasad. Trzy prezydencje zapewnią również owocną współpracę między Europejskim Mechanizmem Stabilności (EMS) a Radą z myślą o sprawnej realizacji uzgodnionych polityk związanych z kryzysem. 76. Wzmocnione ramy koordynacji polityki UE i strefy euro obejmują teraz także nowe ramy rozwiązywania problemu zakłóceń równowagi makroekonomicznej i utraty konkurencyjności. Po pierwszych doświadczeniach z procedurą dotyczącą zakłóceń równowagi makroekonomicznej trzy prezydencje będą w dalszym ciągu wdrażały te instrumenty i wyciągały pierwsze wnioski z ich stosowania. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 35 PL 77. Trzy prezydencje przeprowadzą także konieczne prace wynikające ze sprawozdania końcowego przewodniczącego Rady Europejskiej pt. „W kierunku faktycznej unii gospodarczej i walutowej”, przygotowanego w ścisłej współpracy z przewodniczącym Komisji, przewodniczącym Eurogrupy i prezesem Europejskiego Banku Centralnego. 78. Koordynacja ex-ante polityk gospodarczych i budżetowych państw członkowskich nadal będzie prowadzona w ramach europejskiego semestru, który jest obecnie poddawany przeglądowi z myślą o usprawnieniu jego funkcjonowania w przyszłości. Jego zakres łączy w sobie nadzór nad reformami strukturalnymi i nad istniejącymi procesami w ramach wzmocnionego paktu stabilności i wzrostu oraz ogólnych wytycznych polityki gospodarczej. Krajowe programy reform oraz programy stabilności i programy konwergencji są przedstawiane jednocześnie. W tym kontekście trzy prezydencje będą działać zgodnie ze zintegrowanym podejściem, dopilnowując, by państwa członkowskie rozwiązywały swoje problemy strukturalne i makroekonomiczne, przywracając przy tym stabilność finansów publicznych. Celem długoterminowym będzie osiągnięcie konsolidacji fiskalnej, przy zapewnieniu lepszej jakości i efektywniejszego wykorzystania wydatków publicznych i nadaniu priorytetu środkom prowzrostowym. Trzy prezydencje będą korzystać z doświadczeń zebranych w ramach pierwszych dwóch pełnych cykli europejskiego semestru. 79. W związku z podniesieniem kapitału EBI Rada będzie nadzorować realizację środków wspierających finansowanie inwestycji na rzecz trwałego wzrostu gospodarczego, w tym poprzez EBI. W tym kontekście trzy prezydencje będą dążyć do poprawienia warunków stymulowania wzrostu gospodarczego i zatrudnienia poprzez zwiększanie przyszłego potencjału wzrostu gospodarczego. 80. W odniesieniu do państw trzecich trzy prezydencje będą działać na rzecz wspierania borykających się z trudnościami partnerów UE za pomocą usprawnionych ram pomocy makrofinansowej. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 36 PL Usługi finansowe 81. Zwiększanie integracji finansowej w ramach Unii jest ważne zarówno dla UGW, jak i jednolitego rynku. Priorytetem w dalszym ciągu będzie szybkie wdrożenie porozumień osiągniętych na forum Rady Europejskiej z myślą o dalszym wzmacnianiu UGW, przy jednoczesnej ochronie jednolitego rynku. 82. Kolejnym priorytetem będzie poszukiwanie porozumienia w sprawie wszystkich elementów unii bankowej. Przedmiotem szczególnej uwagi będzie wypracowanie porozumienia co do wniosków w sprawie nadzoru bankowego, gwarantowania depozytów oraz utworzenia ram restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji. W tym względzie istotne będzie szybkie utworzenie odpowiednich mechanizmów instytucjonalnych i politycznych, przy jednoczesnym zapewnieniu płynnego przejścia do nowych uzgodnień i zachowaniu równych warunków dla podmiotów w sektorze usług finansowych. 83. Trwająca kompleksowa reforma ram regulacyjnych dotyczących usług finansowych pozostanie zadaniem priorytetowym. Trzy prezydencje skoncentrują się na środkach, które mają na celu wspieranie integracji, konkurencyjności i wydajności unijnych rynków finansowych, a także zwiększenie przejrzystości i integralności sektora finansowego i poprawę ochrony konsumentów. Kontynuowane będą prace nad zapewnieniem mocnych i solidnych wymogów kapitałowych zgodnie z międzynarodowymi standardami. 84. Z myślą o zapewnieniu, by wszystkie podmioty finansowe podlegały odpowiednim wymogom regulacyjnym, trzy prezydencje będą koordynowały działania legislacyjne dotyczące dalszych wniosków, które Komisja ma przedstawić do analizy w trakcie przedmiotowych 18 miesięcy, w szczególności w takich obszarach, jak: równoległy system bankowy, przepisy w zakresie papierów wartościowych, konglomeraty finansowe, inwestycje długoterminowe, indeksy i wartości odniesienia, emerytury pracownicze oraz sektor usług płatniczych. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 37 PL Podatki 85. W dziedzinie opodatkowania bezpośredniego Rada będzie kontynuowała starania służące poczynieniu postępów w negocjacjach dotyczących zmienionych umów w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności z państwami trzecimi, mianowicie z Andorą, Liechtensteinem, Monako, San Marino i Szwajcarią, a także postępów w pracach nad zmianą obecnej unijnej dyrektywy w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności. W stosownych przypadkach kontynuowana będzie analiza innych omawianych obecnie wniosków ustawodawczych, np. wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie wspólnej skonsolidowanej podstawy opodatkowania osób prawnych. 86. W dziedzinie opodatkowania pośredniego Rada będzie kontynuować prace nad wspólnym systemem podatku od wartości dodanej zgodnie z konkluzjami Rady z maja 2012 r., z myślą o stworzeniu prostszego, wydajniejszego, solidniejszego i odpornego na oszustwa systemu podatku VAT dostosowanego do jednolitego rynku. Najważniejszymi priorytetami będą modernizacja i uproszczenie obecnego systemu, zmniejszenie obciążeń administracyjnych i kosztów dla podmiotów gospodarczych i administracji podatkowych oraz zwalczanie oszustw związanych z VAT. Prowadzone będą prace nad przeglądem dyrektywy w sprawie opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej. 87. Rada będzie również dalej prowadzić prace nad wnioskiem Komisji dotyczącym wzmocnionej współpracy w dziedzinie podatku od transakcji finansowych. 88. Rada sfinalizuje także prace nad rozporządzeniem w sprawie programu Fiscalis. 89. Działania służące zwalczaniu uchylania się od opodatkowania i oszustw podatkowych będą kontynuowane, zgodnie ze sprawozdaniem Rady przedstawionym Radzie Europejskiej w czerwcu 2012 r. Prace te obejmą też kilka konkretnych kwestii, które zaproponowała Komisja w komunikacie zaprezentowanym wiosną 2012 r. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 38 PL 90. Ponadto w kontekście Grupy Roboczej Wysokiego Szczebla do Spraw Podatkowych dalej będzie realizowana koordynacja polityki podatkowej wśród państw członkowskich. Współpraca ta będzie się koncentrować na kwestiach polityki podatkowej, wymianie najlepszych praktyk, intensyfikacji walki z oszustwami i uchylaniem się od opodatkowania, w tym w odniesieniu do państw trzecich, oraz monitorowaniu dyskusji o kwestiach podatkowych na forach międzynarodowych. Kontynuowane będą trwające prace Grupy ds. Kodeksu Postępowania (opodatkowanie działalności gospodarczej) w celu przeanalizowania środków podatkowych, które mogłyby stanowić szkodliwą konkurencję podatkową. Rada w dalszym ciągu będzie regularnie składać Radzie Europejskiej sprawozdania na temat stosownych kwestii unijnej polityki podatkowej, w tym na temat kwestii objętych paktem euro plus. Kredyty eksportowe 91. W dziedzinie międzynarodowych ograniczeń dotyczących oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych trzy prezydencje będą nadal promować i koordynować stanowisko UE w ramach Porozumienia w sprawie oficjalnie wspieranych kredytów eksportowych, zawartego w ramach Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD). Porozumienie to będzie w dalszym ciągu transponowane do prawodawstwa UE w procesie współdecyzji, w której udział bierze Parlament Europejski, z wykorzystaniem procedury uproszczonej, która obejmuje stosowanie przez Komisję uprawnień delegowanych. BUDŻET 92. Rada zapewni pomyślny przebieg rocznej procedury budżetowej, zgodnie z postanowieniami dotyczącymi budżetu zawartymi w Traktacie z Lizbony i z uzgodnieniami w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020, które wejdą w życie na początku 2014 r. Należyte zarządzanie środkami finansowymi UE wciąż będzie jednym z priorytetów, zwłaszcza w kontekście nowego rozporządzenia finansowego, realizowanym w szczególności poprzez monitorowanie wykonania budżetu na podstawie rocznego sprawozdania Trybunału Obrachunkowego. Zasoby własne 93. Kontynuowane będą prace nad wnioskami Komisji w sprawie systemu zasobów własnych przedstawionymi w 2011 r., aby utorować drogę do przyjęcia nowej decyzji w sprawie zasobów własnych i rozporządzeń związanych z kolejnymi wieloletnimi ramami finansowymi. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 39 PL Ochrona interesów finansowych Unii Europejskiej 94. Rada będzie kontynuować prace, aby zapewnić terminowe przyjęcie programu Herkules III, który ma promować działania w dziedzinie ochrony interesów finansowych Unii Europejskiej, oraz programu Perykles 2020, który ustanawia program wymiany, pomocy i szkoleń dla ochrony euro przed fałszowaniem. WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE 95. W przedmiotowym okresie zostaną uzgodnione nowe wieloletnie ramy finansowe dla spraw wewnętrznych na lata 2014–2020. Cel zakłada, że rozporządzenia dotyczące nowych wieloletnich ram finansowych dla spraw wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości zostaną przyjęte na jak najwcześniejszym etapie w 2013 r. W 2013 r. Komisja i państwa członkowskie będą prowadzić dyskusje na temat programów krajowych w ramach systemu zarządzania zdecentralizowanego. Stosowne programy rozpoczną się od 2014 r. 96. W ciągu najbliższych 18 miesięcy Rada będzie kontynuować realizację programu sztokholmskiego, który nadal stanowi przewodnie ramy odniesienia dla politycznej i operacyjnej agendy unii Europejskiej w dziedzinie WSiSW. Jednym z priorytetów będzie również określenie ram kolejnego wieloletniego programu WSiSW obejmującego kwestie tematyczne związane z migracją, bezpieczeństwem i sprawiedliwością. 97. Podstawą działań w dziedzinie WSiSW będą zasady solidarności i partnerstwa między państwami członkowskimi; wzmocniona współpraca w zakresie zarządzania granicami, ochrony ludności i zarządzania katastrofami oraz większa komplementarność działań podejmowanych na szczeblu krajowym i UE; elastyczność w działaniach związanych z nowymi wyzwaniami i trendami w dziedzinie przepływów migracyjnych; większa ogólna spójność wszystkich unijnych polityk, aby pogodzić prawa podstawowe i polityki migracyjne ze zmieniającą się sytuacją w obszarach handlu, spraw zagranicznych i rozwoju; ściślejsza współpraca w sprawach dotyczących bezpieczeństwa, aby zapewnić skuteczne rozwiązywanie problemów w drodze wspólnych aktywnych działań. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 40 PL 98. Ponadto, z racji tego, że rok 2013 będzie Europejskim Rokiem Obywateli, trzy prezydencje będą wspierać i ułatwiać szerszy udział obywateli w UE oraz skupią uwagę na zwiększaniu świadomości publicznej (zwłaszcza młodej generacji) o wspólnych unijnych wartościach. Przedmiotem szczególnej uwagi będzie pomaganie obywatelom Europy w procesie poszerzania ich wiedzy na temat praw i możliwości, jakie mają w związku z tym, że są obywatelami Unii Europejskiej, w szczególności na temat przysługującego im prawa do zamieszkania i podjęcia pracy w dowolnym miejscu Unii oraz prawa do przedkładania Parlamentowi Europejskiemu petycji, jak również na temat innych kwestii, które są przedmiotem bezpośredniego zainteresowania obywateli. SPRAWY WEWNĘTRZNE 99. Skuteczność unijnych polityk w obszarze migracji i azylu będzie podlegać przeglądowi w drodze monitorowania rocznych sprawozdań Komisji i regularnego aktualizowania planu pt. „Działanie UE w sprawie presji migracyjnej – reakcja strategiczna”. Przedmiotem szczególnej uwagi Rady nadal będzie również kwestia osób nieletnich pozbawionych opieki, a działania w tym zakresie obejmą m.in. przegląd realizacji, a w razie potrzeby również aktualizację stosownych konkluzji Rady i planu działania z 2010 r. Swobodne przemieszczanie się obywateli UE 100. W trakcie kolejnych 18 miesięcy Rada będzie kontynuowała monitorowanie i realizację przepisów dotyczących swobodnego przemieszczania się obywateli UE i ich rodzin w całej UE, na podstawie sprawozdania, które Komisja ma przedstawić w przyszłym roku. Zasadnicze cele pozostają bez zmian: monitorowanie tendencji, wymiana informacji, zwalczanie oszustw i nadużyć. Wydarzenia w strefie Schengen również będą przedmiotem przeglądu realizowanego poprzez regularne strategiczne dyskusje na temat stosownych wydarzeń i inicjatyw. Zarządzanie granicami zewnętrznymi 101. Na kilku poziomach kontynuowane będą prace nad opracowaniem podejścia w sprawie zintegrowanego zarządzania granicami, m.in. poprzez wspieranie prac FRONTEKSU i nowej Europejskiej Agencji ds. Zarządzania Operacyjnego Wielkoskalowymi Systemami Informatycznymi w Przestrzeni Wolności, Bezpieczeństwa i Sprawiedliwości. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 41 PL 102. W ramach opracowania unijnego systemu zintegrowanego zarządzania granicami Rada skupi się na koncepcji inteligentnej granicy i będzie pracować nad wnioskami ustawodawczymi dotyczącymi ustanowienia programu rejestrowania podróżnych oraz systemu wjazdu/wyjazdu. Kontynuowane będą też prace nad rozwojem projektu EUROSUR. 103. Jednym z priorytetów Rady pozostanie pomyślne rozszerzenie strefy Schengen oraz dalszy rozwój procesu oceny. We współpracy z Komisją Rada będzie również wspierać finalizację projektu SIS II w ramach przewidzianego harmonogramu. Przedmiotem należytej uwagi będzie praktyczne funkcjonowanie systemu informacyjnego Schengen (SIS), w szczególności jakość danych osobowych wprowadzanych do SIS w związku z decyzjami UE w sprawie środków ograniczających wobec niektórych obywateli państw trzecich. Polityka wizowa 104. Aby zapewnić zaspokajanie potrzeb Unii przez wspólną politykę wizową, polityka ta musi podlegać przeglądowi, z uwzględnieniem […] stosownych sprawozdań i komunikatów Komisji, jak również doświadczeń państw członkowskich. W stosownych przypadkach oznacza to m.in. prace nad wnioskami ustawodawczymi w celu aktualizacji rozporządzenia 810/2009 ustanawiającego wspólnotowy kodeks wizowy. Negocjacje w sprawie nowych umów o ułatwieniach wizowych z państwami trzecimi będą kontynuowane, podobnie jak uzgodnienia w zakresie dalszego prowadzenia dialogów ze stosownymi państwami trzecimi w sprawie liberalizacji reżimu wizowego. Trzy prezydencje dołożą również wszelkich starań, by zapewnić wprowadzenie wizowego systemu informacyjnego (VIS) Legalna migracja i integracja obywateli państw trzecich 105. Jednym z kluczowych priorytetów nadal będzie opracowanie wspólnej polityki imigracyjnej, która mogłaby wnieść wkład w unijną agendę wzrostu gospodarczego. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 42 PL 106. W centrum uwagi będzie ukończenie prac legislacyjnych nad realizacją planu polityki w dziedzinie legalnej migracji, w tym nad wnioskami dotyczącymi osób przeniesionych wewnątrz przedsiębiorstwa i pracowników sezonowych, a także w sprawie zmiany dyrektywy 2004/114/WE i dyrektywy 2005/71/WE dotyczących przyjmowania studentów i badaczy. Skuteczne polityki integracyjne nadal są jednym z najważniejszych celów; w tym kontekście kontynuowana będzie realizacja Europejskiego programu integracji obywateli państw trzecich. Nielegalna imigracja 107. Jednym z kluczowych priorytetów nadal będzie zwalczanie nielegalnej imigracji poprzez promowanie praktycznej współpracy. Prace w tym zakresie będą się głównie koncentrować na zaktualizowaniu planu pt. „Działanie UE w sprawie presji migracyjnej – reakcja strategiczna”. 108. Rozwój kompleksowego pakietu umów o readmisji ze stosownymi państwami trzecimi pozostanie jednym z priorytetów, podobnie jak utrzymanie tempa toczących się negocjacji oraz określenie, z jakimi dodatkowymi państwami trzecimi takie umowy powinny być negocjowane. 109. Trzy prezydencje będą także w dalszym ciągu promować praktyczną współpracę w obszarze powrotów, w tym w dziedzinie powrotów dobrowolnych. Azyl 110. Prace ustawodawcze będące podstawą wspólnego europejskiego systemu azylowego są na ukończeniu. Rada priorytetowo będzie traktować wszelkie prace niezbędne do sfinalizowania tego procesu oraz do wspierania prac Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu w zakresie wdrażania wspólnego europejskiego systemu azylowego i dalszego rozwijania praktycznej współpracy między państwami członkowskimi. 111. Jednocześnie, i zgodnie z konkluzjami Rady z 2012 r., priorytetowe znaczenie zyska promowanie faktycznej solidarności z państwami członkowskimi, które podlegają szczególnej presji, również z uwagi na mieszane przepływy migracyjne. Na podstawie stosownego komunikatu Komisji Rada w tym okresie zajmie się również kwestią wzajemnego uznawania decyzji w sprawie azylu. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 43 PL Bezpieczeństwo wewnętrzne 112. Rada w dalszym ciągu priorytetowo będzie traktować realizację strategii bezpieczeństwa wewnętrznego. Na podstawie wniosku Komisji Rada będzie ściśle współpracować z Parlamentem Europejskim nad ustanowieniem europejskiego modelu wymiany informacji (EIXM) – jednym z podstawowych narzędzi terminowego dostępu do dokładnych kryminalnych danych wywiadowczych, jakie zapewnia on krajowym organom ścigania. Prace, które trzeba wykonać, wynikają z zapowiadanego komunikatu w sprawie EIXM oraz sprawozdań oceniających, jak wdrażane są obecne instrumenty: tzw. szwedzka decyzja ramowa i decyzje w sprawie konwencji z Prüm. Ponadto uważnie monitorowany będzie sposób, w jaki są wdrażane w państwach członkowskich decyzje w sprawie konwencji z Prüm, aby zapewnić optymalną wymianę danych dotyczących DNA, danych daktyloskopijnych i danych dotyczących rejestracji pojazdów. 113. W odniesieniu do danych dotyczących przelotu pasażera (PNR) Rada – we współpracy z Komisją i PE – będzie prowadziła prace służące terminowemu zawarciu umowy PNR z Kanadą, a także przyjęciu dyrektywy w sprawie gromadzenia i wykorzystywania danych PNR. Być może – na podstawie wniosków Komisji – rozpoczną się również negocjacje z innymi państwami trzecimi. 114. Rada opracuje plan działania na lata 2013–2016 w celu rozpoczęcia realizacji nowej strategii antynarkotykowej UE na lata 2013–2020. Rada przeanalizuje także przyszły wniosek w sprawie nowych przepisów dotyczących kontrolowania narkotyków, który uznaje się za istotny w walce z szybko zmieniającym się rynkiem nowych substancji psychoaktywnych. Rewizji zostaną również poddane przepisy dotyczące prekursorów. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 44 PL 115. Cyberprzestępczość i bezpieczeństwo cybernetyczne uznano za coraz większe zagrożenie dla systemów informacyjnych w Europie. W Radzie rozpoczną się traktowane priorytetowo prace nad opracowaniem strategii obejmującej zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne aspekty związane z ograniczaniem cyberprzestępczości i zwiększaniem bezpieczeństwa cybernetycznego, z poszanowaniem praw człowieka w cyberprzestrzeni. Rada będzie korzystać z dostępnych instrumentów, takich jak dyrektywa dotycząca ataków na systemy informatyczne, a w razie potrzeby stworzy europejski model umów publiczno-prywatnych w tej dziedzinie. Uważnie oszacowana zostanie potrzeba zwiększonej koordynacji działań w różnych obszarach polityki UE, aby określić potencjalne pozytywne efekty synergii. Współpraca operacyjna będzie rozwijana po ustanowieniu w ramach Europolu Europejskiego Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością. 116. Ponadto Rada przeanalizuje – na podstawie komunikatu Komisji w sprawie europejskiego programu szkoleniowego – ogólną politykę dotyczącą szkolenia organów ścigania. Przedstawienie wniosków ustawodawczych dotyczących Europolu i CEPOL-u, mających wdrożyć stosowne postanowienia Traktatu z Lizbony, będzie miało charakter priorytetowy. Celem przedmiotowej rewizji jest zapewnienie skutecznych podstaw pod operacyjną współpracę w zakresie egzekwowania prawa oraz szkolenia w tym zakresie, jak również optymalizacja zdolności tych agencji na szczeblu regionalnym, unijnym i międzynarodowym. Walka z przestępczością zorganizowaną 117. W 2013 r. po opublikowaniu przez Europol 1. oceny zagrożenia poważną przestępczością zorganizowaną zostanie zdefiniowany drugi unijny cykl polityki w zakresie przestępczości poważnej i zorganizowanej przestępczości międzynarodowej; cykl ten będzie określał priorytety w tej dziedzinie na kolejne 4 lata. Będą kontynuowane prace nad operacjonalizacją tych priorytetów oraz ulepszeniem tego procesu, przy wykorzystaniu multidyscyplinarnego podejścia. Jeszcze bardziej udoskonalony zostanie również rozwój administracyjnego podejścia do walki z przestępczością zorganizowaną. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 45 PL 118. Rada zostanie poproszona o zajęcie się kilkoma aktami prawnymi i instrumentami polityki, m.in. o ocenę wykonania decyzji ramowej Rady w sprawie walki z przestępczością zorganizowaną, oraz o kontynuowanie bieżących prac w zakresie przestępczości finansowej. Przeanalizowane zostaną również zapowiadane wnioski dotyczące zmiany dyrektywy w sprawie zatrzymywania danych i dyrektywy w sprawie prania pieniędzy. 119. Zwalczanie handlu ludźmi pozostanie jednym z priorytetów wszystkich trzech prezydencji. Udzielą one pełnego poparcia realizacji nowej kompleksowej strategii dotyczącej handlu ludźmi oraz realizacji środków służących ochronie i wspieraniu ofiar. 120. Rada przeanalizuje także wniosek dotyczący ustanowienia Centrum Monitorowania ds. Zapobiegania Przestępczości, z myślą o wspieraniu państw członkowskich i instytucji UE w podejmowanych przez nie działaniach prewencyjnych i związanej z tym wymianie informacji. Zwalczanie terroryzmu 121. Kontynuując nieustające starania UE i w oparciu o cztery elementy składowe strategii UE w dziedzinie walki z terroryzmem, trzy prezydencje priorytetowo będą traktować zapobieganie radykalizacji postaw i werbowaniu terrorystów, a także zwalczanie tych zjawisk; priorytetem będzie też walka z finansowaniem terroryzmu. Przeanalizowane zostaną ramy środków administracyjnych przeciwko podejrzanym o terroryzm w oparciu o art. 75 TFUE. 122. Jeśli chodzi o finansowanie terroryzmu, Rada jest gotowa przeanalizować każdy wniosek, jaki Komisja mogłaby przedłożyć w celu ustanowienia europejskiego systemu śledzenia środków finansowych należących do terrorystów (TFTS). 123. Gdy Komisja i Wysoki Przedstawiciel przedłożą już swój wniosek na podstawie art. 222 TFUE, Rada będzie również musiała uzgodnić wykonanie klauzuli solidarności, pojawiającej się w sytuacji ataku terrorystycznego, bądź klęski żywiołowej lub katastrofy spowodowanej przez człowieka. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 46 PL Współpraca celna 124. Trzy prezydencje będą kontynuowały trwające prace nad realizacją istniejących strategii, których celem jest zacieśnienie współpracy między unijnymi służbami celnymi i między służbami celnymi a innymi organami ścigania. Szósty plan działania dotyczący realizacji strategii dla przyszłej współpracy w dziedzinie egzekwowania prawa celnego będzie realizowany w nadchodzących 18 miesiącach. Trzy prezydencje będą również koordynowały wspólne operacje celne, koncentrując się na osiągnięciu celów strategii bezpieczeństwa wewnętrznego. Ponadto kontynuowana będzie utrwalona praktyka koordynowania wspólnych operacji policyjno-celnych. Prezydencje będą kontynuować prace nad zmienionym wnioskiem dotyczącym rozporządzenia ustanawiającego program działań dla ceł w Unii Europejskiej na okres 2014–2020 (Cła 2020). WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI Zagadnienia ogólne 125. Rada przeanalizuje nowe rozporządzenie w sprawie Eurojustu i zapowiadany wniosek w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej. 126. Ponadto jednym z zasadniczych celów pozostaną stałe szkolenia dla pracowników wymiaru sprawiedliwości dające im wiedzę fachową na wysokim poziomie. E-sprawiedliwość 127. Trzy prezydencje będą dążyć do finalizacji prac związanych z wnioskiem Komisji dotyczącym e-sprawiedliwości, który ma ustanowić ramy prawne ułatwiające dostęp do wymiaru sprawiedliwości we wszystkich państwach członkowskich i współpracę sądową w zakresie prawa cywilnego, karnego i administracyjnego na szczeblu europejskim. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 47 PL Prawa podstawowe i obywatelstwo 128. Rada będzie wspierać starania negocjacyjne Komisji dotyczące przystąpienia UE do Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC). Nadchodzące prezydencje są zdecydowane terminowo organizować i prowadzić dyskusje w Radzie, które zaowocują decyzją upoważniającą do zawarcia umowy o przystąpieniu. Podobne podejście zostanie również przyjęte w przypadku ewentualnych prac koniecznych do przyjęcia wniosków ustawodawczych dotyczących wewnętrznych przepisów unijnych, które są niezbędne do przystąpienia Unii do EKPC. 129. Priorytetowo realizowane będą także prace nad wnioskami dotyczącymi rozporządzenia w sprawie ochrony danych i dyrektywy w sprawie ochrony danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępstwom, prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, wykrywania ich lub ścigania albo wykonywania kar kryminalnych; podobnie priorytetowo Komisja będzie przekazywać informacje na temat umowy ze Stanami Zjednoczonymi w sprawie ogólnych ram ochrony danych. 130. Rada przeanalizuje również sprawozdanie na temat obywatelstwa, które Komisja ma przedstawić wiosną 2013 r. 131. Po przeprowadzeniu oceny dotyczącej włączenia współpracy policyjnej i sądowej w ramy Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej, wniosek w tej sprawie zostanie prawdopodobnie przedłożony przez Komisję. Ochrona najsłabszych grup 132. Po przyjęciu w 2012 r. dyrektywy w sprawie ochrony ofiar kontynuowane będą prace nad harmonogramem środków dotyczących sytuacji ofiar w postępowaniu karnym. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 48 PL 133. Aktywnie wspierane będą negocjacje dotyczące rozporządzenia w sprawie unijnych linii alarmowych służących do zgłaszania zaginięć dzieci. Trzy prezydencje będą intensywnie pracować nad wszystkimi inicjatywami związanymi ze zwalczaniem przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, w szczególności transgranicznymi aspektami tych zjawisk, także z uwzględnieniem rozwoju wydarzeń na innych forach międzynarodowych, takich jak Rada Europy. 134. Zapowiadana dyrektywa w sprawie odszkodowań dla ofiar przestępstw zostanie przeanalizowana w przedmiotowym okresie. 135. W dalszym ciągu zacieśniana będzie współpraca z Grupą Państw Przeciwko Korupcji (GRECO). Prawa jednostki w postępowaniu karnym 136. Rada przystąpi do szybkiej analizy wniosków Komisji dotyczących harmonogramu wzmocnienia praw procesowych osób podejrzanych lub oskarżonych w postępowaniu karnym. Z myślą o szybkim przyjęciu kontynuowane będą negocjacje dotyczące projektu dyrektywy w sprawie prawa dostępu do adwokata w postępowaniu karnym oraz prawa do powiadomienia osoby trzeciej o zatrzymaniu. Przedmiotem uwagi będą zapowiadane wnioski Komisji. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 49 PL Wzajemne uznawanie w sprawach karnych i cywilnych 137. Zasada wzajemnego uznawania jest jednym z kluczowych elementów współpracy sądowej. Jej wdrażanie będzie kontynuowane w celu zwiększenia wzajemnego zaufania między organami sądowymi państw członkowskich. 138. Projekt dyrektywy w sprawie europejskiego nakazu dochodzeniowego w sprawach karnych będzie w dalszym ciągu przedmiotem analizy. Rozpoczną się negocjacje odnośnie do zapowiadanego wniosku Komisji dotyczącego dyrektywy w sprawie wzajemnego uznawania kar finansowych, w tym kar związanych z przestępstwami drogowymi. Przyszły wniosek w sprawie wzajemnego uznawania decyzji o odebraniu uprawnień również będzie przedmiotem analizy z myślą o skutecznym zapobieganiu temu, by osoby, którym odebrano uprawnienia, prowadziły gdziekolwiek w UE działalność, w odniesieniu do której dana decyzja o odebraniu uprawnień została podjęta. 139. Mając na uwadze wpływ, jaki wzajemne uznawanie wywiera na prawo krajowe każdego państwa członkowskiego, wzmocnione zostaną starania mające wspierać konkluzje Rady dotyczące monitorowania wdrażania instrumentów z zakresu wzajemnego uznawania. W tym kontekście można brać pod uwagę aktualizację portalu internetowego europejskiej sieci sądowej. Przeanalizowana zostanie również możliwość zwiększenia skuteczności sposobu stosowania europejskiego nakazu aresztowania, z uwzględnieniem ustaleń zaprezentowanych przez Komisję w sprawozdaniu z 2011 r. 140. Mając na uwadze potrzebę zagwarantowania europejskim obywatelom bezpieczeństwa, co zakłada elektroniczny dostęp właściwych organów krajowych do baz danych z rejestrów karnych wszystkich państw członkowskich, trzy prezydencje będą pracować nad wdrożeniem ram dotyczących europejskiego systemu przekazywania informacji z rejestrów karnych (ECRIS). W tym względzie trzy prezydencje będą kierować dyskusjami dotyczącymi transpozycji ogólnych przepisów technicznych do systemów krajowych oraz dotyczącymi uaktualnionego podręcznika dla użytkowników. Przeanalizowany zostanie wniosek, który ma wkrótce zostać przedłożony, dotyczący centralnego rejestru dotyczącego obywateli państw trzecich (ECRISTCN). 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 50 PL Minimalne zasady 141. Rada będzie kontynuować analizę wniosków dotyczących dyrektyw w sprawie wzmocnionych ram prawnych regulujących konfiskatę i odzyskiwanie mienia pochodzącego z działalności przestępczej; w sprawie sankcji karnych za wykorzystywanie informacji poufnych i manipulacje na rynku; oraz w sprawie ochrony interesów finansowych Unii. Gdy tylko Komisja przedstawi wniosek w sprawie wzajemnego uznawania konfiskaty mienia pochodzącego z działalności przestępczej, zyska on priorytetowe znaczenie. Przeanalizowane zostaną także zapowiadane wnioski dotyczące dyrektywy w sprawie ochrony euro przed fałszowaniem; w sprawie usprawnienia postępowań administracyjnych i karnych, w tym wzajemnej pomocy prawnej; w sprawie ustanowienia Prokuratury Europejskiej; a także w sprawie handlu narkotykami. 142. Prezydencje, we współpracy z Komisją, usprawnią prace nad projektami informatycznymi w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości. Prawo cywilne 143. W obszarze prawa rodzinnego Rada będzie starała się zakończyć prace nad rozporządzeniem w sprawie majątkowych stosunków małżeńskich i zbada, w jakim zakresie możliwe jest utworzenie systemu dotyczącego skutków majątkowych w odniesieniu do zarejestrowanych związków partnerskich. Rozpocznie się analiza wniosku dotyczącego przeglądu rozporządzenia Bruksela IIa w odniesieniu do rozwodów, separacji prawnej i odpowiedzialności rodzicielskiej. 144. Podjęte zostaną działania zmierzające do przyspieszenia prac w dziedzinie, która dla europejskich obywateli ma znaczenie podstawowe, mianowicie w dziedzinie wzajemnego uznawania skutków niektórych aktów stanu cywilnego i w dziedzinie znoszenia formalności w zakresie legalizacji dokumentów między państwami członkowskimi. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 51 PL Wymiar sprawiedliwości na rzecz wzrostu gospodarczego 145. Przedmiotem szczególnej uwagi będzie ukończenie prac nad wnioskiem dotyczącym rozporządzenia w sprawie transgranicznego dochodzenia wierzytelności w sprawach cywilnych i handlowych; a także dotyczącym zmiany rozporządzenia w sprawie niewypłacalności, z uwzględnieniem sytuacji finansowej w państwach członkowskich. Kontynuowana będzie intensywna analiza wniosku w sprawie europejskich przepisów dotyczących sprzedaży. 146. Ponadto jednym z celów jest przyjęcie rozporządzenia w sprawie wzajemnego uznawania środków ochrony w sprawach cywilnych, aby zapewnić utrzymanie tymczasowej ochrony udzielonej w jednym państwie członkowskim w sytuacji, gdy dana osoba podróżuje lub przenosi się do innego państwa członkowskiego. 147. Dostęp do wymiaru sprawiedliwości należy ułatwić w jeszcze większym stopniu, w szczególności za pomocą przyszłego wniosku w sprawie alternatywnych metod rozwiązywania sporów między podmiotami gospodarczymi. Przedmiotem starannej analizy będą również inne wnioski, które mają zostać przedłożone, takie jak: przegląd rozporządzenia w sprawie doręczania dokumentów, ramy dotyczące powództw zbiorowych czy też przepisy dotyczące terminów zawitych i okresów przedawnienia w przypadku transgranicznych odszkodowań z tytułu wypadków w ruchu drogowym. OCHRONA LUDNOŚCI I ZARZĄDZANIE W SYTUACJACH WYJĄTKOWYCH 148. Trzy prezydencje będą kontynuować trwające prace nad polityką dotyczącą ochrony ludności, zgodnie z nową podstawą prawną w zakresie ochrony ludności wprowadzoną w art. 196 Traktatu z Lizbony; polityka ta ma zwiększyć skuteczność systemów zapobiegania wszelkiego rodzaju klęskom żywiołowym i katastrofom spowodowanym przez człowieka, przygotowywania się na nie i reagowania na nie, zarówno w obrębie Unii, jak i poza nią. 149. Prace w tym obszarze będą się koncentrować na szybkim przyjęciu i wdrożeniu zmienionych ram prawnych w dziedzinie ochrony ludności (unijny mechanizm ochrony ludności zastępujący i łączący dwie aktualne decyzje Rady: mechanizm ochrony ludności i Instrument Finansowy Ochrony Ludności). Trzy prezydencje będą zatem kontynuować negocjacje w celu jak najszybszego wypracowania porozumienia między instytucjami. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 52 PL 150. Jeżeli chodzi o ochronę europejskiej infrastruktury krytycznej, Rada zapewni monitorowanie międzysektorowego pakietu polityki w tym zakresie; ma on zostać przedstawiony Radzie pod koniec cypryjskiej prezydencji. Ten międzysektorowy pakiet dotyczący ochrony infrastruktury krytycznej ma zmienić europejskie ramy ochrony infrastruktury krytycznej. 151. Po przedłożeniu w trakcie prezydencji cypryjskiej kompleksowego sprawozdania z realizacji unijnego planu działania dotyczącego bezpieczeństwa chemicznego, biologicznego, radiologicznego i jądrowego (CBRJ), trzy prezydencje podejmą się analizy i wykonania priorytetowego programu wspólnej realizacji unijnego planu działania dotyczącego CBRJ oraz planu działania UE na rzecz poprawy bezpieczeństwa materiałów wybuchowych. Działania takie mają zagwarantować, że Europa będzie wspólnie podejmowała działania w obszarze szkodliwych materiałów CBRJW w kontekście ochrony wewnętrznej i zewnętrznej przed terroryzmem. 152. Gdy tylko Komisja i Wysoki Przedstawiciel przedłożą swój wniosek przewidziany w art. 222 TFUE, trzy prezydencje będą pracować nad wdrożeniem klauzuli solidarności. 153. Trzy prezydencje zapewnią odpowiednie działania następcze względem procesu przeglądu uzgodnień UE dotyczących koordynacji działań w sytuacjach nadzwyczajnych i kryzysowych (CCA) oraz pełne wdrożenie zmienionych uzgodnień, zwłaszcza uzgodnień dotyczących szkoleń, ćwiczeń oraz doświadczeń i wniosków, a także rozwoju platformy internetowej i komunikacji w sytuacjach kryzysowych. W myśl tych uzgodnień, w czasie poważnego kryzysu o charakterze wewnętrznym lub zewnętrznym, prezydencja będzie pełnić centralną rolę w zakresie koordynowania reakcji i jej strategicznego ukierunkowania na szczeblu politycznym UE. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 53 PL ZEWNĘTRZNY WYMIAR WSiSW 154. Wymiar zewnętrzny nadal będzie odgrywał ważną rolę w rozwiązywaniu kluczowych wyzwań i pomyślnej realizacji ogólnych celów Unii w obszarze wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, w tym w zakresie większego bezpieczeństwa wewnętrznego i skutecznego zarządzania przepływami migracyjnymi. Będzie to wymagało jak najlepszego wykorzystania wiedzy i kompetencji unijnych instytucji i agencji (Europolu, Eurojustu, Fronteksu i Europejskiego Urzędu Wsparcia w dziedzinie Azylu), jak również wiedzy i kompetencji państw członkowskich. Niezwykle istotne nadal będą działania służące wypracowaniu spójnego i wszechstronnego podejścia w stosunkach zewnętrznych w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych, a także pełnego włączenia tego podejścia w pozostałe polityki UE poprzez zapewnienie pełnej spójności wymiaru zewnętrznego WSiSW z innymi aspektami unijnej polityki zagranicznej. 155. Globalne podejście do kwestii migracji i mobilności nadal będzie ukierunkowywać prace trzech najbliższych prezydencji. Rada będzie współpracowała z Komisją i ESDZ w zakresie inicjowania procesów partnerstwa regionalnego z państwami trzecimi i opracowywania wyspecjalizowanych instrumentów, takich jak partnerstwa na rzecz mobilności, skierowanych do poszczególnych państw trzecich. Szczególny nacisk zostanie położony na zacieśnienie współpracy z krajami ościennymi UE w zakresie zarządzania granicami. 156. Trzy prezydencje będą również w kompleksowy i wyważony sposób dążyły do dalszej intensyfikacji dialogu i współpracy między UE a krajami spoza UE w kwestiach dotyczących narkotyków. 157. Bezpieczeństwo cybernetyczne i cyberprzestępczość mogą zyskać na znaczeniu jako obszary współpracy miedzy UE a jej głównymi partnerami. 158. Najbliższe prezydencje zainicjują refleksję nad sposobami zacieśnienia współpracy w zakresie WSiSW ze strategicznymi krajami i regionami partnerskimi UE. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 54 PL 159. Relacje z USA będą utrzymywane z myślą o poczynieniu postępów we wszystkich aspektach współpracy. Oświadczenie z Waszyngtonu z 2009 r. nadal stanowi ramy promowania – w wymiarze transatlantyckim – mobilności, bezpieczeństwa, zwalczania terroryzmu, odporności na zagrożenia, a także współpracy sądowej. UE będzie dążyć do wypracowania całościowego porozumienia z USA w sprawie ochrony danych oraz do kontynuowania intensywnej współpracy w zakresie egzekwowania prawa. 160. Relacje z Rosją nadal będą obejmować szeroki wachlarz zagadnień, które zostały uzgodnione w odniesieniu do wspólnych przestrzeni, a ich podstawą będzie poszanowanie zobowiązań w dziedzinie praw człowieka i praworządności. Trzeba zintensyfikować starania służące promowaniu wartości ochrony danych. 161. Kontynuowane będą działania wraz z krajami Bałkanów Zachodnich zarówno w interesie tych krajów w kontekście ich integracji z UE, jak i w interesie bezpieczeństwa wewnętrznego UE. Na szczycie Partnerstwa Wschodniego w Warszawie uzgodniono zacieśnienie współpracy w obszarach dotyczących wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości; zachęcano również do współpracy między stosownymi unijnymi agencjami a zainteresowanymi krajami Europy Wschodniej. W tym kontekście trzy prezydencje zapewnią odpowiednie działania następcze względem komunikatu Komisji i konkluzji Rady w sprawie współpracy w obszarze WSiSW w ramach Partnerstwa Wschodniego, w tym organizując specjalne posiedzenie ministrów ds. WSiSW krajów Partnerstwa Wschodniego. 162. Podjęte zostaną starania zmierzające do zawarcia z Islandią i Norwegią umowy z 2006 r. w sprawie procedur dotyczących wydawania osób. W przedmiotowym okresie oczekuje się sfinalizowania wniosku dotyczącego zawarcia protokołu do Konwencji Narodów Zjednoczonych przeciwko międzynarodowej przestępczości zorganizowanej. W trakcie najbliższych 18 miesięcy mogą się również rozpocząć negocjacje dotyczące porozumienia ze Szwajcarią, Norwegią i Islandią w sprawie doręczania dokumentów i przeprowadzania dowodu. 163. I wreszcie, najbliższe prezydencje zainicjują refleksję nad sposobami zacieśnienia współpracy w zakresie WSiSW ze strategicznymi krajami i regionami partnerskimi UE. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 55 PL ZATRUDNIENIE, POLITYKA SPOŁECZNA, ZDROWIE I OCHRONA KONSUMENTÓW ZATRUDNIENIE I POLITYKA SPOŁECZNA Kwestie związane z zatrudnieniem i rynkiem pracy 164. Strategia „Europa 2020” i europejski semestr umieściły politykę dotyczącą zatrudnienia w samym centrum działań UE. Cele dotyczące zatrudnienia stanowią część wspomnianej strategii, a w procesie europejskiego semestru Rada ds. Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Ochrony Konsumentów (EPSCO) i jej komitety pomocnicze, Komitet Zatrudnienia i Komitet Ochrony Socjalnej, odgrywają coraz istotniejszą rolę. Oba komitety uczestniczą w semestrze, w szczególności poprzez proces wielostronnego nadzoru i tematyczny przegląd realizacji zaleceń dla poszczególnych państw członkowskich. Należy również zaznaczyć rolę Komitetu Zatrudnienia w zaleceniach Rady dotyczących rynku pracy, objętych zakresem art. 148, jak również wkład Komitetu Ochrony Socjalnej w tym zakresie. W ramach europejskiej strategii zatrudnienia polityki dotyczące zatrudnienia są ściśle koordynowane i monitorowane za pomocą wzajemnych ocen i starannej analizy. Wydawane są wytyczne mające wskazywać państwom członkowskim kierunek opracowywania i realizacji ich polityk dotyczących zatrudnienia. 165. W czasach, gdy kwestie dotyczące zatrudnienia stają się coraz pilniejsze i gdy unijne struktury zarządzania podlegają reorganizacji w celu lepszego monitorowania wypełniania zobowiązań dotyczących reform i w celu umożliwienia szerszej i bardziej gruntownej analizy sytuacji w zakresie zatrudnienia w Europie, Rada EPSCO może zwiększyć swój udział w procesie europejskiego semestru. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 56 PL 166. Trzy prezydencje będą kontynuowały realizację pakietu dotyczącego zatrudnienia przedstawionego przez Komisję w 2012 r., kładąc nacisk na tworzenie wysokiej jakości miejsc pracy, reformę strukturalną rynków pracy i inwestycje w kapitał ludzki, zgodnie z wytycznymi Rady Europejskiej. Poza konkretnymi wnioskami, co do których Rada podejmie decyzję, realizacja tego pakietu przyspieszy tworzenie wzmocnionej struktury zarządzania w tej dziedzinie. 167. W ramach pakietu dotyczącego zatrudnienia przedstawione zostaną nowe inicjatywy mające poprawić sytuację w zakresie zatrudnienia wśród młodzieży; będą one wymagały impulsu i działań ze strony trzech prezydencji. Chodzi tu w szczególności o przygotowanie zalecenia Rady w sprawie gwarancji dla młodzieży w kontekście pakietu dotyczącego wchodzenia młodzieży na rynek pracy, a także inne działania służące zmniejszeniu wykluczenia młodzieży dzięki rynkowi pracy sprzyjającemu włączeniu społecznemu. 168. Wytyczne dotyczące polityki zatrudnienia skierowane do wszystkich państw członkowskich zostały określone w 2010 r. i zasadniczo obowiązują do 2014 r., chociaż podlegają corocznemu przeglądowi i potwierdzeniu. Komisja powinna w 2013 r. przedłożyć nowy wniosek (na okres po 2014 r.). Fundusze UE w sferze zatrudnienia i sferze społecznej 169. Trzy prezydencje będą się zajmować decydującymi negocjacjami w sprawie niektórych kluczowych sektorowych aktów prawnych w obrębie wieloletnich ram finansowych. Zakończenie tych negocjacji określi finansowy wpływ różnych funduszy, które dotyczą kwestii polityki społecznej. 170. W obrębie wieloletnich ram finansowych Rada będzie kontynuować negocjacje dotyczące programu na rzecz przemian i innowacji społecznych oraz Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS) z myślą o ich sfinalizowaniu. Nadal prowadzone będą negocjacje w sprawie Europejskiego Funduszu Dostosowania do Globalizacji (EFG). 171. Trzy prezydencje będą kontynuować i sfinalizują negocjacje dotyczące tych funduszy. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 57 PL Zewnętrzny wymiar polityki zatrudnienia i polityki społecznej UE 172. Ogólnoświatowy kryzys od samego początku coraz mocniej odciska się na spójności społecznej. Fora międzynarodowe zyskały na znaczeniu w miarę rozprzestrzeniania się społecznych skutków kryzysu, a działania międzynarodowe zmierzające do zaradzenia tym skutkom zostały zintensyfikowane. Poprzednie prezydencje brały coraz aktywniejszy udział w takich forach, reprezentując UE wraz z Komisją i zapewniając skoordynowane i spójne podejście państw członkowskich UE na tych forach. Udział taki przejawiał się w szczególności na forum grupy G-20, partnerstwa eurośródziemnomorskiego, Międzynarodowej Organizacji Pracy i procesu ASEM. W tym kontekście trzy prezydencje będą wspierać działania, które trzeba podjąć na różnych szczeblach i na różnych forach. Prawo pracy 173. Jeżeli chodzi o działania ustawodawcze, prezydencje będą kontynuować prace nad wciąż analizowanymi wnioskami Komisji, w szczególności nad wnioskiem dotyczącym przeglądu dyrektywy w sprawie delegowania pracowników. Z zastrzeżeniem wyniku negocjacji prowadzonych przez partnerów społecznych w sprawie przeglądu dyrektywy w sprawie czasu pracy przed końcem 2012 r., Komisja powinna podjąć dalsze kroki w 2013 r. 174. Trzy prezydencje zajmą się również inicjatywą Komisji mającą na celu usunięcie istniejących barier dla mobilności pracowników w UE poprzez poprawę egzekwowania praw przyznanych na mocy unijnego prawa i z zastosowaniem wszelkich możliwych zmian w dyrektywach w sprawie informowania pracowników i konsultacji z nimi. 175. W 2013 r. spodziewane są też inne inicjatywy dotyczące ewentualnego uproszczenia uzgodnień odnoszących się do udziału pracowników w ramach spółki europejskiej oraz dotyczące przeglądu dyrektywy uzupełniającej statut spółdzielni europejskiej. Trzy prezydencje wezmą udział w dyskusjach z perspektywy zatrudnienia, we współpracy z sektorem konkurencyjności. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 58 PL Bezpieczeństwo i higiena pracy 176. Trzy prezydencje będą kontynuowały prace nad nową dyrektywą w sprawie minimalnych wymagań w zakresie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa dotyczących narażenia pracowników na pola elektromagnetyczne. Nowa dyrektywa musi zostać przyjęta do października 2013 r., aby dotrzymać terminu na transpozycję dyrektywy 2004/40/WE. 177. W 2013 r. przyjęta zostanie nowa wspólnotowa strategia na rzecz bezpieczeństwa i higieny pracy na lata 2013–2020. 178. Ponadto w 2013 r. Rada powinna zająć się nowym instrumentem legislacyjnym (wersją przekształconą) dotyczącym chorób zawodowych układu mięśniowo-szkieletowego (działania następcze po drugim etapie konsultacji z partnerami społecznymi) i inicjatywą ustawodawczą w celu zmiany dyrektywy 2004/37/WE w sprawie ochrony pracowników przed zagrożeniem dotyczącym narażenia na działanie czynników rakotwórczych lub mutagenów podczas pracy. 179. Rada może kontynuować prace nad zmianą dyrektywy w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią („urlop macierzyński”). Kwestie polityki społecznej 180. W obszarze ochrony socjalnej i włączenia społecznego trzy prezydencje nadal będą zapewniać odpowiednie działania następcze względem inicjatyw Komisji, w szczególności pakietu dotyczącego inwestycji społecznych, który – zgodnie z zapowiedzią Komisji – ma zostać przedstawiony w 2013 r. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 59 PL 181. Przedmiotem uwagi będą również kwestie finansowania systemów zabezpieczenia społecznego i odpowiedniego dostępu do usług, a także potencjalne działania w odpowiedzi na rosnące zapotrzebowanie na opiekę długoterminową. 182. Z myślą o zredukowaniu przeszkód dla mobilności pracowników trzy prezydencje wznowią też negocjacje nad wnioskiem dotyczącym dyrektywy w sprawie zwiększenia możliwości przenoszenia uprawnień do dodatkowych emerytur (tzw. dyrektywy w sprawie możliwości przenoszenia uprawnień). Wniosek ten ma zmniejszyć przeszkody zarówno dla swobody przemieszczania się między państwami członkowskimi, jak i dla mobilności zawodowej w obrębie danego państwa członkowskiego. 183. Ponadto prezydencje rozpoczną prace nad dwoma wnioskami dotyczącymi koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w celu zaktualizowania rozporządzeń nr 883/2004 i 987/2004. Równość kobiet i mężczyzn 184. Równość kobiet i mężczyzn jest jedną z podstawowych wartości Unii Europejskiej, jednak za promowaniem takiej równości przemawia również poważny argument gospodarczy. Trzy prezydencje będą dążyć do zapewnienia, by Rada wypełniła swoje zobowiązania, zgodnie z europejskim paktem na rzecz równości płci (2011–2020), i uwzględnią ramy strategii Komisji na rzecz równości kobiet i mężczyzn (2010–2015). 185. Oprócz włączania problematyki równości płci we wszystkie obszary polityki (uwzględnianie aspektu płci) prezydencje skoncentrują się na poniższych zagadnieniach szczegółowych: kobiety a media, aktywizacja kobiet na rynku pracy przy spełnieniu celu w zakresie zatrudnienia kobiet i mężczyzn na poziomie 75%, co określono w strategii „Europa 2020”, skuteczność mechanizmów instytucjonalnych dotyczących równouprawnienia płci oraz kobiety a gospodarka. Przedmiotem uwagi będą też polityki ułatwiające godzenie życia zawodowego, rodzinnego i prywatnego, podobnie jak i wniosek Komisji odnoszący się do równowagi płci w zarządach spółek. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 60 PL Dyskryminacja 186. Prezydencje będą kontynuować prace nad wnioskiem dotyczącym dyrektywy Rady w sprawie wprowadzenia w życie zasady równego traktowania osób bez względu na religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną. Zgodnie z zobowiązaniami i kompetencjami Rady nadal wspierane będzie włączenie społeczne i gospodarcze osób niepełnosprawnych i grup zmarginalizowanych, w tym Romów. Europejski Rok Godzenia Życia Zawodowego i Rodzinnego 187. Określenie roku 2014 Europejskim Rokiem Godzenia Życia Zawodowego i Rodzinnego pomogłoby poprawić sytuację socjalną rodzin dzięki zainicjowaniu refleksji nad koniecznymi działaniami podejmowanymi w odpowiedzi na daleko idące wyzwania społeczne w tym kontekście. Miałoby to pozytywny wpływ na obecne tendencje demograficzne i najpewniej przyczyniło się do zwiększenia spójności społecznej, prowadząc do Europy o wyższym stopniu włączenia społecznego. Chociaż kwestie rodzinne leżą w pierwszej kolejności w gestii państw członkowskich, polityki rodzinne są trwale wpisane w nasze wspólne wartości i tradycje, w związku z czym istnieją znaczące możliwości współpracy na szczeblu UE, co może przynieść wartość dodaną wariantom i rozwiązaniom politycznym na szczeblu krajowym. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 61 PL OCHRONA ZDROWIA I OCHRONA KONSUMENTA Zdrowie publiczne 188. Trzy prezydencje zdają sobie sprawę z aktualnej sytuacji gospodarczej i wpływu, jaki ona wywiera na zdrowie i systemy opieki zdrowotnej. Trzy prezydencje skoncentrują się na środkach służących poprawie zdrowia publicznego w UE, a także na innowacjach w sektorze zdrowia. Uwzględniona zostanie również ciągłość realizacji głównych celów i zadań europejskiej strategii zdrowia na lata 2008–2013. Aby promować zdrowy styl życia, trzy prezydencje ze szczególną uwagą potraktują polityki dotyczące tytoniu oraz kwestię odżywiania. Zacieśnienie współpracy na szczeblu UE w zakresie poważnych transgranicznych zagrożeń dla zdrowia jest koniecznym instrumentem, który będzie promowany za pomocą rozmaitych inicjatyw. 189. W dziedzinie zdrowia publicznego trzy prezydencje będą kontynuowały i zakończą prace nad wnioskiem dotyczącym decyzji w sprawie poważnych transgranicznych zagrożeń dla zdrowia, która ma usprawnić i wzmocnić zdolności i struktury Unii Europejskiej służące skutecznemu reagowaniu na poważne transgraniczne zagrożenia dla zdrowia. W 2013 r. prezydencje powinny sfinalizować przyjęcie rozporządzenia w sprawie trzeciego wieloletniego programu unijnych działań w dziedzinie zdrowia, w obrębie wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020. 190. Trzy prezydencje będą kontynuować prace w dziedzinie uwarunkowań zdrowia, przy czym przedmiotem szczególnej uwagi będą polityki dotyczące ograniczenia użycia tytoniu. W tym kontekście, po przedłożeniu przez Komisję stosownego wniosku, priorytetowo zostanie potraktowana kontynuacja prac nad zmianą dyrektywy 2001/37/WE dotyczącej produkcji, prezentowania i sprzedaży wyrobów tytoniowych („dyrektywa o wyrobach tytoniowych”). Przedmiotem należytej uwagi będzie plan działania w dziedzinie e-zdrowia na podstawie komunikatu i harmonogramu, które przedłoży Komisja. 191. Trzy prezydencje poczynią postępy w zakresie procesów refleksji nad nowoczesnymi, elastycznymi i trwałymi systemami opieki zdrowotnej i nad chorobami przewlekłymi, które to procesy zostały zainicjowane pod auspicjami Grupy Roboczej ds. Zdrowia Publicznego na poziomie urzędników wyższego szczebla. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 62 PL 192. Trzy prezydencje zadbają również o znaczący udział Unii i jej państw członkowskich w działalności WHO w celu uwypuklenia tych kwestii zdrowotnych o znaczeniu globalnym, które są w interesie Unii i jej państw członkowskich. 193. Produkty farmaceutyczne i wyroby medyczne 194. W tym obszarze prezydencje będą działać na rzecz poczynienia istotnych postępów w zakresie różnych wniosków. Rada aktywnie zaangażuje się w prace nad wnioskiem dotyczącym zmiany opłat wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji Leków2, który ma zostać przedstawiony w pierwszej połowie 18-miesięcznego okresu. Prezydencje będą również kontynuować trwające prace nad wnioskiem dotyczącym dyrektywy3 dotyczącej przejrzystości środków regulujących ustalanie cen produktów leczniczych przeznaczonych do użytku przez człowieka oraz włączanie ich w zakres systemów powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. W drugiej połowie 2012 r. przedstawiony został wniosek dotyczący rozporządzenia4 w sprawie badań klinicznych produktów leczniczych przeznaczonych do stosowania przez człowieka, a także dwa wnioski5: dotyczący rozporządzenia w sprawie wyrobów medycznych i dotyczący rozporządzenia w sprawie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro. Prezydencje priorytetowo potraktują prace nad tymi dossier. 2 3 4 5 Rozporządzenie Rady (WE) nr 297/95 z dnia 10 lutego 1995 r. w sprawie opłat wnoszonych na rzecz Europejskiej Agencji ds. Oceny Produktów Leczniczych. Ta proponowana dyrektywa zastąpi dyrektywę Rady 89/105/EWG z dnia 21 grudnia 1988 r. dotyczącą przejrzystości środków regulujących ustalanie cen na produkty lecznicze przeznaczone do użytku przez człowieka oraz włączenia ich w zakres krajowego systemu ubezpieczeń zdrowotnych. To proponowane rozporządzenie zastąpi dyrektywę 2001/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie zbliżania przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, odnoszących się do wdrożenia zasady dobrej praktyki klinicznej w prowadzeniu badań klinicznych produktów leczniczych, przeznaczonych do stosowania przez człowieka. Te proponowane rozporządzenia zastąpią dyrektywę Rady 90/385/EWG z dnia 20 czerwca 1990 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do wyrobów medycznych aktywnego osadzania, dyrektywę Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r. dotyczącą wyrobów medycznych oraz dyrektywę 98/79/EWG Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 63 PL Środki spożywcze 195. Trzy prezydencje będą się starały zapewnić wysoki poziom bezpieczeństwa żywności, z uwzględnieniem prac prowadzonych przez Komisję Codex Alimentarius przy FAO/WHO oraz zasadniczej roli Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) w zakresie przeprowadzania ocen ryzyka w kontekście procedur wydawania zezwoleń. 196. Prezydencje zapewnią przyjęcie proponowanego rozporządzenia w sprawie żywności przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci oraz żywności specjalnego przeznaczenia medycznego, które ma zastąpić obecny system prawny dotyczący dietetycznych środków spożywczych. 197. Trzy prezydencje rozpoczną prace nad wnioskiem zmieniającym rozporządzenie w sprawie nowej żywności, które przedstawi Komisja, wraz z wnioskiem w sprawie klonowania. KONKURENCYJNOŚĆ (RYNEK WEWNĘTRZNY, PRZEMYSŁ, BADANIA I PRZESTRZEŃ KOSMICZNA) Konkurencyjność 198. W miarę jak kryzys gospodarczy coraz mocniej uderza w UE, a stopy bezrobocia wykazują niepokojącą tendencję wzrostową, poprawa europejskich polityk dotyczących wzrostu gospodarczego i konkurencyjności jest jednym z priorytetów trzech prezydencji. Potrzebny jest nowy impuls, by wzmocnić europejską konkurencyjność i przywrócić europejskie gospodarki na właściwą drogę. 199. Rada ds. Konkurencyjności odgrywa kluczową rolę w procesie legislacyjnym UE i kształtowaniu unijnej polityki z punktu widzenia agendy wzrostu: odpowiada ona za podstawowe inicjatywy i środki prowzrostowe w ramach polityki jednolitego rynku, strategii „Europa 2020”, europejskiego semestru, w szczególności Paktu na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, który przyjęła Rada Europejska na swoim posiedzeniu pod koniec czerwca 2012 r. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 64 PL 200. Prezydencje nie będą szczędzić wysiłków, aby zapewnić, by Rada ds. Konkurencyjności skutecznie przyczyniała się do realizowania celów tych inicjatyw, osiągając konkretne i terminowe wyniki w dziedzinie europejskiej agendy wzrostu. Przedmiotem szczególnej uwagi będzie wdrożenie Aktu o jednolitym rynku I oraz Aktu o jednolitym rynku II, urzeczywistnienie sprawnie funkcjonującego wewnętrznego rynku energii do 2014 r. oraz jednolitego rynku cyfrowego do 2015 r., poprawa zarządzania jednolitym rynkiem, a także przyjęcie programu „Horyzont 2020” i programu COSME w 2013 r. oraz finalizacja europejskiej przestrzeni badawczej do 2014 r. 201. Wiosną 2012 r. zainicjowano proces służący regularnemu monitorowaniu, na szczeblu Rady Europejskiej, postępów poczynionych przez Radę w zakresie środków prowzrostowych. Europejski semestr oraz w szczególności regularne wiosenne posiedzenie Rady Europejskiej poświęcone wzrostowi gospodarczemu i zatrudnieniu da Radzie ds. Konkurencyjności sposobność przedstawienia Radzie Europejskiej sprawozdania w tym zakresie. 202. Prezydencje, we współpracy z Komisją, zamierzają zbadać możliwość dokonania oceny krajowych praktyk reformowania spółek będących własnością państwa oraz oszacowania ich wpływu na konkurencyjność i jednolity rynek. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 65 PL Jednolity rynek 203. Jednolity rynek jest jednym z największych osiągnięć UE i pozostaje kamieniem węgielnym integracji europejskiej. Wymaga on jednak ciągłego dostosowywania i rozwijania w celu uzyskiwania dalszych korzyści w przyszłości, zwłaszcza w odniesieniu do urzeczywistnienia potencjału jednolitego rynku cyfrowego. Jednolity rynek nadal jest w wielu obszarach rozdrobniony – ze szkodą dla podmiotów gospodarczych, w szczególności MŚP, i konsumentów. Pogłębienie jednolitego rynku poprzez usunięcie wciąż istniejących barier będzie jednym z kluczowych priorytetów trzech prezydencji w kontekście wspieraniu wzrostu gospodarczego i zatrudnienia, w szczególności w sektorach cyfrowych i sieciowych. Jednolity rynek musi także reagować na nowe wyzwania w kontekście globalizacji. Prezydencje dołożą szczególnych starań, by przyspieszyć i sfinalizować prace prowadzone na podstawie Aktu o jednolitym rynku I oraz Aktu o jednolitym rynku II, przedstawionych przez Komisję, odpowiednio, w kwietniu 2011 r. i październiku 2012 r., z myślą o stworzeniu wysoce konkurencyjnej społecznej gospodarki rynkowej poprzez inteligentny, trwały wzrost gospodarczy sprzyjający włączeniu społecznemu. Prezydencje położą nacisk na znaczenie lepszego i bardziej jednolitego wdrożenia, stosowania i egzekwowania rozporządzenia o jednolitym rynku. Omówią roczne sprawozdanie na temat integracji rynku wewnętrznego, aby ocenić postępy poczynione w integracji rynków UE zarówno za pomocą harmonizacji, jak i wzajemnego uznawania. 204. Rozwój sektora usług ma kapitalne znaczenie dla unijnej gospodarki, ponieważ usługi stanowią około 70% PKB Unii Europejskiej. W 2012 r. Komisja zakończyła wszechstronny przegląd stosowania dyrektywy usługowej. Trzy prezydencje są zdecydowane wspierać pełne wdrożenie dyrektywy usługowej i analizować dalsze sposoby usprawniania funkcjonowania unijnych rynków usług. 205. Jednym z istotnych priorytetów będzie wypracowanie porozumienia co do wciąż nierozstrzygniętych elementów pakietu dotyczącego zamówień publicznych (na który składają się dyrektywa w sprawie zamówień publicznych, dyrektywa sektorowa oraz dyrektywa w sprawie udzielania koncesji), a także dyrektywy w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych, zgodnie z postulatem Rady Europejskiej. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 66 PL Sprawy konsumenckie 206. Trzy prezydencje zajmą się promowaniem wysokiego poziomu ochrony konsumentów, także z myślą o zwiększeniu zaufania publicznego do jednolitego rynku i o wzmocnieniu rynku wewnętrznego. Rozpoczną się prace nad zapowiadanymi wnioskami, których celem jest przegląd obowiązującego ustawodawstwa, mianowicie wnioskami dotyczącymi dyrektywy w sprawie zorganizowanych podróży, wakacji i wycieczek oraz dyrektywy w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów. Priorytetowo zostanie również potraktowane zapowiadane rozporządzenie w sprawie nadzoru nad rynkiem. Prace nad tymi wnioskami będą prowadzone przez cały omawiany okres. Lepsze uregulowania prawne 207. Lepsze uregulowania prawne (inteligentne regulacje) będą traktowane jako niezmienny priorytet dla trzech prezydencji w dążeniu do opartego na dowodach prawodawstwa lepszej jakości oraz kształtowania polityki w sposób skuteczny i jak najmniej uciążliwy. W oparciu o doświadczenia nabyte podczas realizacji celu zakładającego zmniejszenie obciążeń administracyjnych wynikających z unijnego prawodawstwa o 25%, zamierza się przeprowadzić – wraz z Komisją – analizę możliwości podjęcia dalszych kroków służących systematyczniejszemu stosowaniu szerszego wachlarza instrumentów o charakterze inteligentnych regulacji. Ogólne obciążenie regulacyjne, w szczególności dla MŚP, powinno zostać zmniejszone tak na szczeblu europejskim, jak i krajowym. 208. Trzy prezydencje oczekują na ewentualne nowe inicjatywy Komisji dotyczące lepszych uregulowań prawnych i zmniejszenia ogólnego obciążenia regulacyjnego na szczeblu UE, ze szczególnym naciskiem na MŚP i mikroprzedsiębiorstwa. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 67 PL Polityka przemysłowa 209. Z myślą o konkurencyjności i wzroście gospodarczym Europa musi nadal produkować towary i je eksportować, zamiast być zależną od zewnętrznych innowacji i od importu. Zaktualizowana zintegrowana europejska polityka przemysłowa ma być odpowiedzią na potrzeby zmieniającej się sytuacji gospodarczej, przy zachowaniu zasad ustanowionych w tej inicjatywie przewodniej, tj. stymulowaniu innowacji, konkurencji i inwestycji w know-how; powinna ona przy tym stać się bardziej zasobooszczędna, gwarantować równe warunki działania w obrębie jednolitego rynku i poszerzać możliwości biznesowe na rynkach globalnych, a także zmniejszać tarcia i koszty transakcji w europejskiej gospodarce. Niemniej jednak, patrząc globalnie, poszczególne sektory i ich specyfika są równie istotne. Przedmiotem stałej uwagi trzech prezydencji będą postępy w realizacji inicjatywy przewodniej i planów działania dla poszczególnych sektorów, takich jak budownictwo, bezpieczeństwo, przemysł motoryzacyjny i przemysł stoczniowy, w celu realizowania środków polityki wnoszących największą wartość dodaną. 210. Kluczowe technologie wspomagające to technologie, które umożliwiają powstawanie innowacyjnych procesów, towarów i usług w całej gospodarce. Technologie te mają charakter multidyscyplinarny, czerpią z różnych obszarów technologii i wykazują tendencję do ich konwergencji i integracji. Dzięki kluczowym technologiom wspomagającym przodujące technologicznie podmioty w wielu rozmaitych dziedzinach mogą czerpać korzyści ze swych działań badawczych i przekładać je na trwały wzrost gospodarczy i tworzenie miejsc pracy. Trzy prezydencje będą cały czas uważnie obserwować realizację europejskiej strategii na rzecz kluczowych technologii wspomagających. 211. Klastry odgrywają istotną rolę w kwestii innowacji, gdyż gromadzą badaczy, ludzi kreatywnych, przedsiębiorstwa i technologie w celu tworzenia nowych produktów i usług na rynek światowy oraz zwiększają atrakcyjność regionalną; trzeba kontynuować starania na rzecz likwidacji barier dla transnarodowej współpracy klastrów oraz na rzecz wspierania powstawania i konsolidacji konkurencyjnych klastrów światowej klasy w całej Europie. Przedmiotem uwagi będzie też promowanie konkurencyjności i innowacyjności przemysłu w UE poprzez konkurencyjne klastry i sieci oraz monitorowanie stosownych środków polityki. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 68 PL 212. Ponadto Komisja zaapelowała o przedstawianie pomysłów w zakresie potencjalnych nowych środków polityki i najważniejszych obszarów dla przyszłych ukierunkowanych innowacyjnych działań po stronie popytu na szczeblu UE, aby umożliwić szybsze wykorzystywanie innowacji i stworzyć lepsze otoczenie dla tworzenia innowacji – w tym w obszarze ekoinnowacji – w celu zachowania wartości i utrzymania inwestycji biznesowych w Europie. Trzy prezydencje będą monitorować te inicjatywy w przedmiotowym obszarze. Małe i średnie przedsiębiorstwa 213. Małe i średnie przedsiębiorstwa (MŚP), które w UE stanowią 99% podmiotów gospodarczych, są jednym z kluczowych czynników napędzających wzrost gospodarczy, innowacje, zatrudnienie i integrację społeczną. Przyjęcie rozporządzenia ustanawiającego Program na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME) jest jednym z priorytetów. Program ten jest zgodny ze strategią „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu i ma na celu zwiększenie konkurencyjności MŚP. COSME pomoże radzić sobie z niedoskonałościami rynku, przed którymi stają MŚP, również w zakresie dostępu do finansowania, z wykorzystaniem specjalistycznych instrumentów finansowych. 214. Zainicjowany w 2008 r. program Small Business Act w znaczącym stopniu przyczynił się do poprawienia otoczenia biznesowego dla MŚP. W przyszłości wysiłki skupią się głównie na ograniczaniu biurokracji, ułatwianiu dostępu do finansowania, wspieraniu wkraczania przedsiębiorstw na nowe rynki i pobudzaniu przedsiębiorczości. Trzy prezydencje zapewnią niezbędne monitorowanie tej inicjatywy oraz stosowne działania następcze, z uwzględnieniem również jej aspektu regionalnego. Prezydencje zapewnią także podjęcie niezbędnych działań w związku z planem działania w sprawie przedsiębiorczości, który ma zostać zainicjowany przez Komisję na początku 2013 r. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 69 PL Badania i innowacje 215. „Horyzont 2020” jest jednym z podstawowych unijnych programów finansowania, który wspiera europejskie działania na rzecz wzrostu gospodarczego i innowacji w kontekście strategii „Europa 2020”, inicjatywy przewodniej Unia innowacji oraz ram europejskiej przestrzeni badawczej (EPB). Działania harmonizacyjne dotyczące zasad uczestnictwa są odpowiedzią na apel uczestników o to, by zająć się kwestią złożonego charakteru procedur administracyjnych i brakiem spójności zasad obowiązujących w poszczególnych instrumentach. Również Rada – w szczególności grupa ministerialna wysokiego szczebla ds. uproszczenia –zdecydowanie apelowała o uproszczenia. Ukończenie prac nad pakietem „Horyzont 2020”, we współpracy z Parlamentem Europejskim, jest jednym z najistotniejszych priorytetów trzech prezydencji; umożliwi ono uruchomienie tego nowego programu z początkiem 2014 r. W tym kontekście trzy prezydencje będą również dążyć do znalezienia odpowiednich rozwiązań dla programu Euratomu, a także dla wkładu Europy w międzynarodowy projekt ITER. 216. Przedmiotem szczególnej uwagi trzech prezydencji będzie także przyjęcie wniosków dotyczących Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii (EIT). EIT przyczynia się do realizacji ogólnego celu programu „Horyzont 2020” oraz do trwałego europejskiego wzrostu gospodarczego i konkurencyjności poprzez zwiększenie zdolności innowacyjnych UE i jej państw członkowskich. Pierwsza ocena EIT wskazuje na silne poparcie dla jego kluczowej koncepcji zintegrowania trójkąta wiedzy łączącego doskonałej jakości badania, kształcenie i innowacje we wspólnoty wiedzy i innowacji (WWiI). 217. Rada Europejska zaapelowała o urzeczywistnienie europejskiej przestrzeni badawczej (EPB) do 2014 r., aby stworzyć prawdziwy jednolity rynek dla wiedzy, badań i innowacji. W szczególności należy prowadzić prace na rzecz zwiększenia mobilności naukowców i zapewnienia im lepszych możliwości zawodowych, zwiększenia mobilności słuchaczy studiów magisterskich i atrakcyjności Europy dla naukowców spoza niej. W lipcu 2012 r. Komisja przyjęła komunikat pt. „Wzmocnione partnerstwo w ramach europejskiej przestrzeni badawczej na rzecz doskonałości i wzrostu gospodarczego”; znalazły się w nim proponowane reformy i działania służące stworzeniu wydajniejszych krajowych systemów badawczych, wypracowaniu optymalnej transnarodowej współpracy i konkurencji, stworzeniu otwartego rynku pracy dla badaczy, jak również służące równouprawnieniu płci i uwzględnianiu problematyki równości płci, a także uzyskaniu optymalnego transferu wiedzy naukowej. Przedmiotem stałej uwagi trzech prezydencji będą działania następcze wobec tej inicjatywy i jej realizacja. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 70 PL 218. W tym kontekście trzy prezydencje zapewnią również konieczne działania następcze wobec komunikatu Komisji pt. „Rozwój i koncentracja unijnej współpracy międzynarodowej w dziedzinie badań naukowych i innowacji: podejście strategiczne”. Istnieje potrzeba bardziej strategicznego zaangażowania się we współpracę z państwami trzecimi w zakresie nauki, technologii i innowacji; będzie to jeden ze sposobów realizowania celów strategii „Europa 2020”, w szczególności zwiększenia doskonałości i atrakcyjności Unii w kontekście badań i innowacji, wspierania jej gospodarczej i przemysłowej konkurencyjności i stawiania czoła wspólnym wyzwaniom społecznym razem z pozostałymi krajami świata. Trzy prezydencje dołożą wszelkich starań, by zapewnić, że międzynarodowy wymiar nauki, technologii i innowacji pozostanie jednym z ważnych elementów rozwoju europejskiej przestrzeni badawczej, tak by współpraca międzynarodowa znalazła się we wszystkich stosownych środkach i instrumentach EPB oraz w całym programie „Horyzont 2020”. 219. Rada podkreśliła również, że europejskie partnerstwa na rzecz innowacji muszą być wyraźnie zogniskowane; zaznaczyła również, jak ważny jest udział państw członkowskich, i podkreśliła konieczność skutecznego usprawnienia istniejących instrumentów. Aby osiągać cele długoterminowe i konkretne cele ustalane co roku, Rada będzie musiała prowadzić regularny monitoring. Trzy prezydencje będą w miarę potrzeb zajmować się tym tematem, aby zapewnić właściwe monitorowanie oraz niezbędne decyzje polityczne w sprawie przyszłych partnerstw na rzecz innowacji, zanim zostaną one uruchomione. 220. Oparte na dowodach podejście do kształtowania polityki ma zasadnicze znaczenie dla analizy postępów w dziedzinie badań i rozwoju na szczeblu Unii, jak również dla ustalania priorytetów i analizowania poszczególnych wariantów polityki. Przegląd inicjatywy przewodniej Unia innowacji, a także wniosek w sprawie zintegrowanego wskaźnika w zakresie innowacji (podstawowy wskaźnik innowacyjności) w celu umożliwienia lepszego monitorowania postępów w innowacjach – zgodnie z apelem Rady Europejskiej – odegrają ważną rolę w tym zakresie. Podstawowy wskaźnik innowacyjności ma zapewniać informacje na temat zdolności gospodarki do tworzenia i utrzymania wysokiej jakości miejsc pracy w sektorach gospodarczych, które dobrze rokują na przyszłość pod kątem innowacji, wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Trzy prezydencje uznają starania Komisji na rzecz wspierania rozwoju opartego na dowodach systemu monitorowania – na szczeblu europejskim – postępów w kierunku urzeczywistnienia europejskiej przestrzeni badawczej i gospodarki opartej na wiedzy i ze szczególną uwagą będą traktować monitorowanie postępów poczynionych w tym zakresie; uznają również starania Komisji na rzecz przyczyniania się do rozwoju takiego systemu. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 71 PL Własność intelektualna 221. W oparciu o wyniki osiągnięte w 2012 r. trzy prezydencje są zdecydowane usprawnić system patentowy, w szczególności dla MŚP, za pomocą wdrożenia porozumienia i rozporządzenia w sprawie jednolitego systemu ochrony patentowej, który będzie opłacalny i będzie oferował pewność prawa. Pierwsze nowe jednolite patenty powinny być dostępne w 2014 r. Jest to jeden z ważniejszych priorytetów w ramach strategii „Europa 2020” na rzecz zatrudnienia i wzrostu gospodarczego. 222. Kolejnym priorytetem będzie stworzenie niezbędnych warunków rozwoju nowych modeli biznesowych umożliwiających legalny dostęp do prac chronionych prawami własności intelektualnej w całej UE, w następstwie przyjęcia wspólnych przepisów w sprawie ochrony utworów osieroconych. Prace skoncentrują się teraz na zbiorowym zarządzaniu prawami autorskimi, a w centrum działań znajdą się dwa elementy: ogólne przepisy dotyczące funkcjonowania wszystkich organizacji zbiorowego zarządzania oraz przepisy szczególne zmierzające do licencjonowania muzyki on-line w celu wspierania jednolitego rynku cyfrowego i świadczenia większej liczby usług transgranicznych na rzecz konsumentów w całej UE. 223. Trzy prezydencje będą dążyć do unowocześnienia, usprawnienia i zmodernizowania zarówno rozporządzenia w sprawie wspólnotowego znaku towarowego, jak i dyrektywy zbliżającej krajowe przepisy dotyczące znaku towarowego, a także do ustanowienia wzmocnionej współpracy między Urzędem Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (UHRW) a krajowymi urzędami ds. znaku towarowego w celu zwiększenia skuteczności, wydajności i spójności systemu znaków towarowych w Europie. 224. Trzy prezydencje będą prowadzić działania na rzecz wzmocnienia ochrony prawa własności intelektualnej w UE poprzez aktualizowanie i wzmacnianie stosownych ram regulacyjnych oraz poprzez usprawnianie egzekwowania przepisów. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 72 PL Unia celna 225. Trzy prezydencje będą kontynuowały prace nad przyjęciem rozporządzenia w sprawie unijnego kodeksu celnego, aby uprościć i zmodernizować prawo i procedury celne oraz aby wspierać konkurencyjność gospodarczą i wzrost gospodarczy w Unii. 226. Trzy prezydencje będą dążyć do sfinalizowania przyjęcia rozporządzenia w sprawie programu Cła 2020, aby zapewnić finansowanie współpracy celnej między Komisją Europejską, państwami członkowskimi, krajami kandydującymi, potencjalnymi krajami kandydującymi i państwami trzecimi. Trzy prezydencje będą dalej prowadzić prace nad przyjęciem rozporządzenia zmieniającego zasady nadzorowania handlu prekursorami narkotyków pomiędzy Wspólnotą a państwami trzecimi, a także nad przyjęciem rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 273/2004 w sprawie prekursorów narkotykowych. Kontynuowane będą również prace nad wnioskami dotyczącymi zmian w rozporządzeniach regulujących wzajemną pomoc między organami celnymi państw członkowskich. 227. Na szczeblu wielostronnym trzy prezydencje będą zajmować się inicjatywami realizowanymi przez Światową Organizację Celną. Po sfinalizowaniu pod koniec 2012 r. protokołu w sprawie nielegalnego handlu produktami tytoniowymi, na szczeblu dwustronnym powinny być negocjowane i zawarte istotne umowy z ważnymi partnerami handlowymi, tak by zrównoważyć obawy związane z bezpieczeństwem i środki służące ułatwieniom w handlu. 228. Po wejściu w życie zmieniających rozporządzeń w sprawie egzekwowania praw własności intelektualnej pod względem celnym, rozpocznie się realizacja nowego planu działania UE w dziedzinie ceł na lata 2013–2016. W kontekście dalszych działań w zakresie inicjatyw objętych Partnerstwem Wschodnim przedmiotem dyskusji w Radzie może w omawianym 18miesięcznym okresie być strategia współpracy w kwestiach celnych z Ukrainą, Mołdawią, Gruzją, Armenią, Azerbejdżanem i Białorusią. 229. Ponadto trzy prezydencje będą pracować nad dyrektywą w sprawie sankcji celnych z myślą o jej terminowym przyjęciu. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 73 PL Prawo spółek 230. Trzy prezydencje będą dążyć do przyjęcia pakietu w sprawie badania sprawozdań finansowych (zmiana 8. dyrektywy w sprawie prawa spółek, dotyczącej badania ustawowego oraz rozporządzenie w sprawie szczegółowych wymogów dotyczących ustawowych badań sprawozdań finansowych jednostek interesu publicznego); pakiet ten ma przywrócić zaufanie do badań przeprowadzanych w UE. Trzy prezydencje będą również dążyć do sfinalizowania negocjacji w sprawie reformy 4. i 7. dyrektywy w sprawie prawa spółek (rachunkowość). 231. Trzy prezydencje dołożą także starań na rzecz poczynienia postępów w negocjacjach nad statutem fundacji europejskiej. Ponadto trzy prezydencje zamierzają pracować nad zapowiadanymi inicjatywami, które zostaną przez Komisję złożone w ramach procesu pod nazwą „Nowe podejście do europejskiego prawa spółek”, który ma na celu dalsze uproszczenie i modernizację istniejącego prawa spółek i wzmocnienie ładu korporacyjnego. Konkurencja 232. Komisja zapowiedziała szeroki pakiet dotyczący modernizacji systemu pomocy państwa; pakiet ten ma usprawnić przepisy, przyspieszyć proces decyzyjny i skoncentrować egzekwowanie przepisów na przypadkach mających największe skutki dla rynku wewnętrznego, z myślą o wspieraniu wzrostu gospodarczego na dynamicznym i konkurencyjnym rynku wewnętrznym. Trzy prezydencje będą dążyć do przyjęcia wniosków spodziewanych w ramach tego pakietu, mianowicie zmiany rozporządzenia proceduralnego i rozporządzenia upoważniającego (rozporządzenia Rady nr 659/1999 i 994/1998). Przedmiotem uwagi będą również inicjatywy sektorowe w tym kontekście, takie jak zmiana wspólnotowych ram pomocy państwa na rzecz badań, rozwoju i innowacji. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 74 PL 233. Trzy prezydencje skupią również swoje działania na oczekiwanym wniosku dotyczącym roszczeń o naprawienie szkody, którego celem jest uzyskanie rekompensaty dla konsumentów i podmiotów gospodarczych będących ofiarami naruszenia unijnego prawa ochrony konkurencji. Poza tym trzy prezydencje dołożą wszelkich starań, by przed końcem omawianego okresu zawrzeć oczekiwaną umowę o współpracy z Kanadą. Harmonizacja techniczna 234. W obszarze harmonizacji technicznej Rada będzie kontynuowała prace zmierzające do przyjęcia dziewięciu wniosków, takich jak w niosek dotyczący dyrektywy w sprawie wyrobów pirotechnicznych, wind lub przyrządów pomiarowych, dzięki którym dyrektywy te zostaną dostosowane do nowych ram legislacyjnych. Kontynuowane będą prace nad wnioskiem w sprawie rekreacyjnych jednostek pływających i zapowiadanym wnioskiem w sprawie technicznych urządzeń radiowych i telekomunikacyjnych. Przedmiotem szczególnej uwagi trzech prezydencji będą również wnioski w sprawie harmonizacji pojazdów silnikowych, zwłaszcza wnioski w sprawie poziomu hałasu, usługi „eCall” i przeniesienia rejestracji, jak również w sprawie zbliżającego się przeglądu dyrektywy ramowej w sprawie homologacji typu. Przestrzeń kosmiczna 235. Trzeba zdefiniować spójną politykę przemysłową dla sektora kosmicznego, aby pogodzić polityczne ambicje Unii z gospodarczą specyfiką tego sektora. Przemysł kosmiczny ma strategiczne znaczenie, zważywszy na jego zależność od publicznych środków finansowych i rosnącą konkurencję globalną w tej dziedzinie na rynku komercyjnym. Zasadnicze znaczenie ma określenie działań służących poprawie warunków ramowych dla europejskiego przemysłu kosmicznego oraz sprecyzowanie politycznych celów działań w zakresie przestrzeni kosmicznej, z myślą o zwiększeniu konkurencyjności tego sektora i przyczynieniu się do zrównoważonego zaangażowania potencjału w Europie. Trzy prezydencje będą wspierać definiowanie i realizację polityki przemysłowej dla sektora kosmicznego jako integralnej części unijnej polityki przestrzeni kosmicznej. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 75 PL 236. Europejski program monitorowania Ziemi (GMES) jest jednym z przewodnich projektów Unii Europejskiej o kluczowym znaczeniu dla niezależności i autonomii Europy. GMES oferuje ogromny potencjał gospodarczy w kontekście tworzenia miejsc pracy, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu oraz możliwości biznesowych w rozmaitych branżach, jak również w sektorze usług. Zasadnicze znaczenie dla Europy ma stworzenie własnego, trwałego i niezawodnego systemu obserwacji Ziemi, aby Europa mogła usprawnić swoje działania podejmowane w odpowiedzi na coraz większe wyzwania dla globalnego bezpieczeństwa i zmianę klimatu. Trzy prezydencje dołożą wszelkich starań na rzecz znalezienia dobrych rozwiązań, we współpracy z Parlamentem Europejskim, tak aby zapewnić, że do 2014 r. program ten będzie w pełni gotowy do działania. 237. Orientacja sytuacyjna w przestrzeni kosmicznej jest jednym z działań o podstawowym znaczeniu dla ochrony systemów i infrastruktury satelitarnej przed zagrożeniami, na które coraz bardziej narażona jest infrastruktura kosmiczna, takimi jak: zagrożenia powodowane przez człowieka (kolizje z innymi statkami kosmicznymi lub śmieciami kosmicznymi podczas operacji wynoszenia w kosmos i operacji orbitalnych) lub niekontrolowane ponowne wejście nieaktywnych satelitów lub śmieci kosmicznych w atmosferę; zdarzenia takie stanowią coraz większe zagrożenie dla bezpieczeństwa europejskich obywateli, które to zagrożenie trzeba oszacować i zmniejszyć (zwłaszcza poprzez lepsze przewidywanie tego, kiedy i gdzie dany obiekt może zderzyć się z ziemią). Sama UE jest mocno zainteresowana tym, by zapewniono powstanie zdolności w zakresie orientacji sytuacyjnej w przestrzeni kosmicznej na szczeblu UE, tak by zapewnić ochronę infrastruktury kosmicznej i naziemnej, którą dysponuje (np. Galileo lub EGNOS) lub z której korzysta. Trzy prezydencje dopilnują, we współpracy z Parlamentem Europejskim, by wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie ustanowienia i funkcjonowania usług dotyczących nadzoru i śledzenia obiektów kosmicznych (SST) został przyjęty we właściwym czasie. Turystyka 238. Trzy prezydencje będą kontynuować prace – prowadzone przez poprzednie prezydencje – mające promować zrównoważoną i konkurencyjną turystykę i prace dotyczące działań związanych z lepszym włączaniem turystyki do rozmaitych polityk. Przedmiotem uwagi będą również inicjatywy przyczyniające się do przeciwdziałania sezonowym wahaniom natężenia ruchu turystycznego. Monitorowana będzie realizacja działań określonych w komunikacie Komisji pt. „Europa – najpopularniejszy kierunek turystyczny na świecie – nowe ramy polityczne dla europejskiego sektora turystycznego”. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 76 PL 239. W tym względzie trzy prezydencje z należytą uwagą przeanalizują wszelkie wnioski Komisji, w tym wniosek w sprawie ewentualnego europejskiego znaku jakości w turystyce. TRANSPORT, TELEKOMUNIKACJA I ENERGIA KWESTIE PRZEKROJOWE 240. W związku z tym, że zbliża się połowa okresu wdrażania strategii „Europa 2020”, prezydencje dopilnują, by Rada ds. TTE nadal wnosiła wkład w realizację celów tej strategii, jak również przestrzegała terminów – wyznaczonych przez Radę Europejską – dotyczących ukończenia tworzenia wewnętrznego rynku energii i jednolitego rynku cyfrowego. Określone i wdrożone zostaną nowe inicjatywy potrzebne do realizacji tej strategii, tak aby możliwe było stworzenie Europy w pełni objętej wzajemnymi transgranicznymi i międzysieciowymi połączeniami. Dążąc do osiągnięcia tego celu, prezydencje będą starać się wykorzystywać efekty synergii między tymi trzema sektorami, np. w odniesieniu do budowy infrastruktury i bezpieczeństwa infrastruktury krytycznej. 241. W kontekście tak zwanego wskaźnika produkcji, który – jak się oczekuje – Komisja przedstawi w dziedzinie innowacji i badań przed końcem 2012 r., należy systematycznie monitorować zdolności w zakresie tworzenia wzrostu i innowacji we wszystkich sektorach TTE, tak aby określić poziomy odniesienia tego sektora w stosunku do innych branż. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 77 PL TRANSPORT 242. Trwałość połączeń, bezpieczeństwo środków transportu, sprawiedliwa konkurencja i dostęp do rynku, a także nowe technologie i mobilność znajdą się wśród priorytetów w dziedzinie transportu podczas 18 miesięcy sprawowania prezydencji przez Irlandię, Litwę i Grecję. W tym okresie aktywnie kontynuowane będą prace nad wnioskiem dotyczącym rozporządzenia w sprawie wytycznych dotyczących TEN-T oraz nad wnioskiem w sprawie instrumentu „Łącząc Europę” – ściśle powiązanych z dyskusjami dotyczącymi wieloletnich ram finansowych – a także nad pakietem dotyczącym portów lotniczych, pakietem dotyczącym transportu morskiego, pakietem dotyczącym przydatności do ruchu drogowego, wniosków dotyczących transportu kolejowego i transportu towarowego, obrotem towarami między portami UE oraz jednolitą europejską przestrzenią powietrzną. Zagadnienia horyzontalne 243. Prezydencje zwrócą szczególną uwagę na wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie wytycznych dotyczących TEN-T, w którym zostały określone podstawowe zasady w zakresie rozwoju, planowania i finansowania infrastruktury transportowej w UE spełniającej wymogi jednolitego rynku. Z wnioskiem tym związany jest ściśle wniosek dotyczący rozporządzenia ustanawiającego instrument „Łącząc Europę”, w którym ustanawia się kryteria, warunki, metody i procedury w zakresie udzielania wsparcia na rzecz sieci transeuropejskich (transportowych, telekomunikacyjnych i energetycznych). 244. Rozpoczną się prace nad komunikatem Komisji i wnioskiem ustawodawczym w sprawie ekologicznie czystych systemów transportowych; dokumenty te zakładają realizację konsekwentnej długofalowej strategii w zakresie szeroko zakrojonego zastępowania – w całym systemie transportowym – ropy naftowej paliwami alternatywnymi. Należy ocenić stan prac nad ekologicznie czystymi systemami, ze szczególnym uwzględnieniem technologii związanych z alternatywnymi paliwami, takimi jak pojazdy elektryczne, wodór / ogniwa paliwowe, biopaliwa, gaz ziemny i paliwa syntetyczne, a także ocenić perspektywy w tej dziedzinie. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 78 PL 245. Będą prowadzone intensywne prace w odniesieniu do GALILEO w celu przygotowania fazy eksploatacji, z myślą o osiągnięciu pełnej zdolności operacyjnej (FOC) w ciągu najbliższych lat. Trzy prezydencje przeanalizują w tym kontekście różne wnioski, m.in. rozporządzenie w sprawie wdrożenia i eksploatacji europejskich systemów nawigacji satelitarnej (Galileo i EGNOS), rozporządzenie w sprawie funkcjonowania Agencji Europejskiego GNSS oraz rozporządzenie ustanawiające system ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej w odniesieniu do unijnych globalnych systemów nawigacji satelitarnej UE. Lotnictwo 246. Trzy prezydencje będą kontynuować negocjacje z Parlamentem Europejskim w sprawie trzech wniosków wchodzących w skład pakietu dotyczącego portów lotniczych: rozporządzenia w sprawie przydziału czasu na start lub lądowanie, które ma zliberalizować mechanizmy przydzielania czasu na start lub lądowanie; dyrektywy w sprawie obsługi naziemnej, która ma zaostrzyć procedury w zakresie zapewniania obsługi naziemnej w portach lotniczych oraz odpowiedzialności usługodawców; oraz przeglądu dyrektywy dotyczącej związanych z hałasem ograniczeń działalności w portach lotniczych, która ma zmniejszyć negatywny wpływ hałasu powodowanego przez samoloty na ludność i środowisko. 247. Trzy prezydencje zajmą się także wnioskiem, którego celem jest wzmocnienie i dalsza ochrona praw pasażerów linii lotniczych. Zajmą się również wnioskiem w sprawie przekształcenia dyrektywy dotyczącej zgłaszania zdarzeń w lotnictwie cywilnym z myślą o zapobieganiu wypadkom przez dalsze gromadzenie i analizowanie informacji o zdarzeniach lotniczych. 248. Rozpoczną się prace nad pakietem dotyczącym jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej II plus (komunikat, rozporządzenie o jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, rozporządzenie o Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego – EASA) w celu zajęcia się w szczególności funkcjonowaniem świadczenia usług żeglugi powietrznej. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 79 PL Transport lądowy 249. Jeżeli chodzi o kwestie związane z drogami, trzy prezydencje będą kontynuować prace nad wnioskiem dotyczącym rozporządzenia w sprawie tachografu z myślą o zwiększeniu bezpieczeństwa systemu (ograniczenie oszustw i manipulacji tym urządzeniem), zmniejszeniu kosztów administracyjnych i poprawie skuteczności kontroli nad tym systemem. Trzy prezydencje przeanalizują także trzy wnioski wchodzące w skład pakietu dotyczącego przydatności do ruchu drogowego obejmującego okresowe badania przydatności do ruchu drogowego pojazdów silnikowych i ich przyczep, drogową kontrolę techniczną pojazdów użytkowych poruszających się w Unii oraz dokumenty rejestracyjne pojazdów, z myślą o zwiększeniu bezpieczeństwa ruchu drogowego i wzmocnieniu ochrony środowiska. 250. Ponadto nadal będą pracować nad wnioskiem dotyczącym zmiany dyrektywy w sprawie obciążenia i wymiarów w celu poprawy aerodynamiki samochodów ciężarowych i zmiany ich wymiarów. Dokonają także analizy pakietu dotyczącego wewnętrznego ruchu drogowego, w tym wniosków ustawodawczych w sprawie kabotażu (dostęp do rynku przewozów drogowych i dostęp do zawodu przewoźnika drogowego), minimalnych zasad dotyczących sankcji w komercyjnym transporcie drogowym i ich egzekwowania oraz w sprawie systemów opłat odnoszących się do pojazdów ciężarowych. Celem tej inicjatywy będzie zwiększenie gospodarczej i środowiskowej efektywności transportu drogowego towarów i stworzenie sprawiedliwszych warunków działania. 251. Jeżeli chodzi o transport kolejowy, trzy prezydencje przeanalizują kilka wniosków wchodzących w skład czwartego pakietu kolejowego mających na celu: dalsze otwarcie; lepsze zarządzanie i oddzielenie rynku pasażerskiego; zapewnienie przetargów na usługi w zakresie obowiązku świadczenia usługi publicznej; bezpieczeństwo kolejowe i interoperacyjność; oraz zmianę rozporządzenia o Europejskiej Agencji Kolejowej. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 80 PL Transport morski 252. Umiejętności i kwalifikacje marynarzy na europejskich wodach stanowią integralną część polityki morskiej UE. W tym względzie prezydencje będą kontynuować negocjacje z PE w sprawie pakietu ustawodawczego dotyczącego społecznego wymiaru żeglugi („pakiet dotyczący społecznych aspektów gospodarki morskiej”), który obejmuje „aspekt ludzki” transportu morskiego oraz wykonanie Konwencji o pracy na morzu przyjętej przez Międzynarodową Organizację Pracy (MOP) w 2006 r. Pakiet ten obejmuje wniosek dotyczący zmiany dyrektywy w sprawie kontroli przeprowadzanej przez państwo portu i wniosek dotyczący dyrektywy w sprawie obowiązków państwa bandery, które to dokumenty mają prowadzić do szybkiej ratyfikacji Konwencji o pracy na morzu przez państwa członkowskie UE oraz szybkiego przyjęcia przepisów opartych na porozumieniu partnerów społecznych w sprawie włączenia kluczowych elementów tej konwencji do prawa UE, a także zapewnienia skutecznego wykonywania tych nowych przepisów. 253. Oczekuje się, że przedstawionych zostanie kilka nowych wniosków mających usprawnić realizację strategii w zakresie europejskiego transportu morskiego. W tym kontekście prezydencje rozpoczną prace nad wnioskami Komisji dotyczącymi zmiany rozporządzenia w sprawie finansowania Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (wieloletnie finansowanie działalności Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego związane z wieloletnimi ramami finansowymi); dyrektywy w sprawie wyposażenia statków (zwiększenie pewności prawa i skuteczności obowiązującego prawodawstwa); bezpieczeństwa statków pasażerskich, poprawy warunków bezpieczeństwem statków pasażerskich odbywających rejsy krajowe/zagraniczne; oraz nad zmianą dyrektywy w sprawie systemu monitorowania ruchu statków (optymalizacja unijnego systemu SafeSeaNet przez wprowadzenie nowych funkcji służących zapobieganiu wypadkom na morzu i zanieczyszczaniu morza). W omawianym 18-miesięcznym okresie może także zostać przedłożony wniosek dotyczący liberalizacji usług portowych. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 81 PL TELEKOMUNIKACJA 254. Trzy prezydencje będą przyczyniać się do szybkich postępów potrzebnych do wdrożenia Europejskiej agendy cyfrowej, co nada nowego bodźca europejskiej gospodarce; będzie to także korzystne dla wszystkich obywateli dzięki bezpiecznym sieciom i informacjom, przy jednoczesnym zapewnieniu ochrony danych, zaufania i prywatności. Szczególne znaczenie mają działania, które mają zostać podjęte, by zapewnić do końca 2015 r. pełne funkcjonowanie jednolitego rynku cyfrowego. Osiągnięcie tego celu będzie wymagać starań zarówno pod względem infrastruktury, jak i ram regulacyjnych. 255. Jeżeli chodzi o infrastrukturę, działania w zakresie finalizacji i szybkiej realizacji wytycznych w sprawie infrastruktury telekomunikacyjnej będą podejmowane w trybie pilnym, tak aby zapewnić platformy sieciowe i usługowe przewidziane w agendzie cyfrowej. Działania te będą dodatkowo wspierane przez inicjatywy w zakresie dostępu do usług szerokopasmowych, zwłaszcza z myślą o obniżeniu kosztów sieci dostępu nowej generacji [szybkie sieci szerokopasmowe]. 256. Inną potencjalną przeszkodą jest ograniczone widmo radiowe dostępne w sytuacji gwałtownie rosnącego zapotrzebowania ze strony takich sektorów jak transport i energia, nie mówiąc już o potrzebach sektora telekomunikacyjnego. Zatem na podstawie decyzji z 2012 r. w sprawie programu dotyczącego polityki w zakresie widma radiowego prezydencje będą wspierać inicjatywy, które przyczyniają się do uwolnienia tego zasobu, np. działania nakreślone w komunikacie z 2012 r. na temat wspólnego dostępu do widma. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 82 PL 257. Zaufanie jest warunkiem wstępnym rozwoju dynamicznego rynku cyfrowego i upowszechniania się korzystania z internetu: szybko zostaną więc ukończone negocjacje dotyczące rozszerzonej dyrektywy w sprawie podpisu elektronicznego, która zapewnia podstawy identyfikacji elektronicznej i uwierzytelniania elektronicznego. W tym samym duchu treści cyfrowe zostaną bardzo wzbogacone, a dostęp do nich będzie łatwiejszy i szerszy; przyczyni się do tego przyjęcie zaktualizowanej dyrektywy w sprawie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego. Jeżeli dostęp do usług internetowych ma być rzeczywiście korzystny dla wszystkich, powinien obejmować osoby niepełnosprawne i opierać się na rozwoju umiejętności cyfrowych: prezydencje będą wspierać szybkie przyjęcie stosownych instrumentów. 258. Aby plan działania w zakresie administracji elektronicznej na lata 2011–2015 nadal przyczyniał się do zwiększania skuteczności i efektywności administracji publicznej w szybko ewoluującym środowisku cyfrowym, prezydencje będą działać na rzecz przeglądu, a w razie potrzeby – zmiany tego planu. 259. Zagrożenie cyberprzestępczością stwarza coraz większe ryzyko, na które narażone są sektory wykraczające daleko poza sektor telekomunikacyjny, tak więc jeżeli utrzymane ma zostać zaufanie do gospodarki cyfrowej oraz zachowane odporność i niezawodność sieci i infrastruktury krytycznej, należy podjąć stosowne działania na szczeblu UE. Prezydencje sfinalizują zatem w odpowiednim czasie prace dotyczące Europejskiej Agencji ds. Bezpieczeństwa Sieci i Informacji, której mandat wygasa we wrześniu 2013 r., oraz zapewnią szybkie podjęcie gruntownych działań w związku z komunikatem o bezpieczeństwie cybernetycznym i związanych z tym wniosków dotyczących środków bezpieczeństwa. 260. Zważywszy na fakt, że zarządzanie społeczeństwem informacyjnym – czy to w dziedzinie zarządzania internetem czy widmem radiowym – w coraz większym stopniu odbywa się na szczeblu międzynarodowym, prezydencje będą dążyć do wypracowania bardziej spójnego i eksponowanego podejścia UE na forach międzynarodowych. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 83 PL ENERGIA 261. Z myślą o wdrożeniu wewnętrznych i zewnętrznych elementów strategii energetycznej 2020, finalizacji do 2014 r. prac nad wewnętrznym rynkiem energii i dopilnowaniu, by po 2015 r. żadne państwo członkowskie nie było odcięte od europejskich sieci przesyłowych gazu i energii elektrycznej, prezydencje potraktują priorytetowo kwestie bezpieczeństwa dostaw energii, a także bezpieczeństwa oraz zrównoważonej produkcji i zużycia energii, pamiętając o kapitalnym znaczeniu polityki energetycznej UE dla konkurencyjności, wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Pakiet dotyczący instrumentu „Łącząc Europę” będzie mieć pod tym względem kluczowe znaczenie. Jeżeli chodzi o lata po 2020 r., prezydencje będą pracować nad inicjatywami, które pomogą nadać inwestycjom w dziedzinie energetyki charakter długofalowy. 262. Jeśli chodzi o wewnętrzny rynek energii, z niedawnej oceny wynika, że potrzebne są dalsze starania, by przyjąć wymagane kodeksy sieci oraz bez dalszej zwłoki wdrożyć trzeci pakiet w zakresie rynku wewnętrznego. W tym celu prezydencje będą się starać doprowadzić do szybkiego zatwierdzenia planu działania6 angażującego wszystkie zainteresowane strony, tak aby rynek energii na pewno przynosił korzyści wszystkim konsumentom oraz przedsiębiorstwom, a także wysyłał inwestorom właściwe sygnały dotyczące cen. Ze szczególną uwagą będą traktowane inicjatywy służące zacieśnieniu (regionalnej) współpracy między państwami członkowskimi, zwłaszcza wtedy, kiedy zmiany w krajowej polityce energetycznej wpływają na funkcjonowanie rynku wewnętrznego. 263. Ukończenie integracji tego rynku będzie wymagać finalizacji wytycznych w sprawie infrastruktury energetycznej i szybkiego wyboru projektów, które mają być finansowane na mocy nowych ram finansowych; należy uwzględnić także fakt, że sieci te będą musiały być dostosowane do wymogów gospodarki niskoemisyjnej. Rada będzie zatem proszona o przeanalizowanie inicjatyw w zakresie prac nad inteligentnymi sieciami energetycznymi i inteligentnym pomiarem, co ułatwi uwzględnianie w działaniach energii odnawialnej i efektywności energetycznej. 6 Uwaga: taki plan działania będzie częścią komunikatu Komisji w sprawie wewnętrznego rynku energii; komunikat ten ma zostać przedstawiony w dniu 14 listopada. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 84 PL 264. W oparciu o przyjęcie dyrektywy o efektywności energetycznej, należy czynić dalsze postępy w kierunku realizacji celów w zakresie efektywności energetycznej na 2020 r. poprzez działanie na rzecz sprawnego przyjęcia nowych środków w dziedzinie ekoprojektu oraz oznakowania produktów i urządzeń związanych z energią. 265. W okresie po 2020 r. energia odnawialna, od energii wiatrowej po energię morską, będzie mogła odgrywać coraz większą rolę, jeżeli poczyni się dalsze postępy we włączaniu takiej energii do rynku energii elektrycznej oraz gdy rozwiane zostaną obawy związane z jej trwałym zapewnieniem i skutecznością programów wsparcia. W tym kontekście prezydencje zapewnią należyte uwzględnienie wniosków związanych ze zrównoważoną produkcją biopaliw i biomasy. 266. Wykorzystanie pełnego potencjału energii odnawialnej i ogólnie zagwarantowanie przejścia do systemów gospodarki nieskoemisyjnej nie będzie możliwe bez dalszych inwestycji w badania i rozwój: prezydencje będą się więc starać o dokonanie przeglądu realizacji strategicznego planu w dziedzinie technologii energetycznych (plan EPSTE) oraz związanych z nim inicjatyw, np. w zakresie wychwytywania i składowania dwutlenku węgla. 267. Konwencjonalne i niekonwencjonalne źródła energii powinny nie tylko przyczyniać się do zapewnienia bezpieczeństwa dostaw, lecz także być bezpieczne. Tak więc, jeżeli chodzi o bezpieczeństwo działalności związanej z poszukiwaniem, badaniem i eksploatacją podmorskich złóż ropy naftowej i gazu ziemnego, prezydencje sfinalizują negocjacje dotyczące postulowanych stosownych ram regulacyjnych. W dziedzinie energii jądrowej prezydencje dopilnują, by dokonano drobiazgowej analizy inicjatyw ustawodawczych służących wzmocnieniu ram regulacyjnych dotyczących bezpieczeństwa; ramy te mają zostać przedstawione na podstawie zakończonego właśnie programu testów wytrzymałościowych. Będą także dążyć do sfinalizowania prac nad zmianą dyrektywy określającej podstawowe standardy bezpieczeństwa dla promieniowania jonizującego. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 85 PL 268. W kontekście trwających obecnie negocjacji z państwami trzecimi, jak również w świetle wdrażania obowiązujących instrumentów, prezydencje dokonają przeglądu i aktualizacji wytycznych określonych w 2011 r. dotyczących stosunków zewnętrznych w obszarze energii z myślą o zwiększeniu spójności, wiarygodności i skuteczności działań UE. Za szczególnie istotne zostanie uznane zapewnienie spójności między polityką handlową a polityką energetyczną. ROLNICTWO I RYBOŁÓWSTWO ROLNICTWO 269. Oczekuje się, że reforma wspólnej polityki rolnej (WPR) na lata 2014–2020 wejdzie w ostatnie, decydujące stadium. Przewiduje się, że podczas pierwszego półrocza 2013 r. będą się toczyć intensywne negocjacje między Parlamentem Europejskim a Radą. W zależności od rytmu i tempa tych negocjacji oraz od postępów poczynionych w negocjacjach dotyczących unijnych wieloletnich ram finansowych na okres po 2013 r., Rada zamierza poczynić istotne postępy już na początku trzech prezydencji, tak aby można było w planowanym czasie wdrożyć zmienioną politykę wraz z rozporządzeniami wykonawczymi. 270. Równolegle z negocjacjami w sprawie reformy WPR Rada będzie kontynuować prace nad dostosowaniem prawodawstwa dotyczącego rolnictwa do postanowień Traktatu z Lizbony. Podczas poprzednich trzech prezydencji poczyniono już znaczne postępy w pracach nad szeregiem wniosków Komisji. Rada będzie nadal konstruktywnie współdziałać z Parlamentem Europejskim na rzecz ukończenia tych prac, z pełnym poszanowaniem równowagi międzyinstytucjonalnej przewidzianej w Traktacie z Lizbony. 271. Rada ma także zamiar dokonać przeglądu oraz, w razie konieczności, pewnych dostosowań poprzednich reform sektorowych WPR. W tym kontekście Rada oczekuje oceny reform sektorów: owoców i warzyw oraz wina przeprowadzanych w latach 2007–2008, której dokona Komisja, a także przeanalizuje wszelkie wnioski ustawodawcze, które Komisja może uznać za niezbędne. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 86 PL 272. Prezydencje będą prowadzić prace nad zmianą rozporządzenia określającego ogólne zasady działań informacyjnych i promocyjnych dotyczących produktów rolnych na rynku wewnętrznym i w państwach trzecich. 273. W wyniku konsultacji prowadzonych w 2011 r. dotyczących zielonej księgi Komisja przyjęła w marcu 2012 r. komunikat, w którym zaapelowała o podjęcie na szczeblu międzyinstytucjonalnym debaty w sprawie przyszłej polityki promocyjnej. W następstwie tego komunikatu, w drugim kwartale 2013 r., mogą zostać przedstawione wnioski ustawodawcze. 274. Trzy prezydencje będą także kontynuować prace nad wnioskiem ustawodawczym dotyczącym rolnictwa ekologicznego, który ma zostać przedstawiony w 2013 r. Zdrowie zwierząt i kwestie weterynaryjne 275. Kwestie zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego zajmą istotne miejsce w osiemnastomiesięcznym programie Rady, gdy rozpoczną się prace nad szeregiem bardzo ważnych wniosków ustawodawczych obejmujących nowe prawodawstwo ramowe („prawo o zdrowiu zwierząt”), jak również przegląd wielkiej liczby aktów ustawodawczych – przyjętych w ostatnich dekadach – dotyczących konkretnych chorób zwierząt. 276. Nowe prawo o zdrowiu zwierząt wywodzi się ze strategii w zakresie zdrowia zwierząt na lata 2007–2013; określi ono ramy działań związanych ze zdrowiem i dobrostanem zwierząt na przyszłe lata. Strategia UE w zakresie zdrowia zwierząt, której motto brzmi „Lepiej zapobiegać niż leczyć”, ma zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego i zdrowia zwierząt; w strategii tej kładzie się większy nacisk na środki zapobiegawcze, w tym nadzór w zakresie chorób, ochronę biologiczną oraz badania nad ograniczeniem występowania chorób zwierząt i minimalizacją wpływu wybuchu chorób, gdy dojdzie to takiej sytuacji. Jednym z celów tej strategii jest określenie jaśniejszej struktury regulacyjnej w zakresie zdrowia zwierząt w całej UE, a prawo o zdrowiu zwierząt jest głównym elementem tych działań. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 87 PL 277. W związku z tym, że obowiązujące prawodawstwo obejmuje takie dziedziny jak handel wewnątrz Wspólnoty, wywóz, jak również zwalczanie chorób, oczywiste jest, że skutki tego przeglądu będą istotne. Ponadto wnioskowi w sprawie prawa o zdrowiu zwierząt będzie towarzyszył przegląd obecnych zasad dotyczących wydatków w dziedzinie weterynarii i dogłębny przegląd unijnego prawodawstwa w dziedzinie urzędowych kontroli, w tym weterynaryjnych kontroli granicznych w zakresie produktów pochodzenia zwierzęcego i żywych zwierząt z państw trzecich. W ramach tego samego (pięcioczęściowego) pakietu przeglądem zostanie także objęte prawodawstwo w zakresie kwestii fitosanitarnych oraz nasion (zob. poniżej). 278. Oczekuje się, że po zapowiadanej ocenie – dokonanej przez Komisję – problemów w stosowaniu dyrektywy w sprawie weterynaryjnych produktów leczniczych nastąpi zmiana tej dyrektywy7. Stanie się tak z myślą o osiągnięciu celów w zakresie bezpieczeństwa konsumentów i ochrony zdrowia zwierząt, konkurencyjności sektora weterynaryjnego, w tym MŚP, oraz w zakresie zmniejszenia obciążenia administracyjnego w tej dziedzinie. Celem tej zmiany będzie także zwiększenie dostępności leków i stworzenie bardziej jednolitego unijnego rynku weterynaryjnych produktów leczniczych. Może temu towarzyszyć oddzielny wniosek dotyczący pasz leczniczych. Wnioski te mają zostać przedstawione w drugiej połowie 2013 r. 279. Oczekuje się przedłożenia wniosku w sprawie klonowania zwierząt do celów produkcji żywności w następstwie sprawozdania Komisji z 2010 r., w którym podkreślono m.in., że należy się odnieść do obaw dotyczących dobrostanu związanych ze stosowaniem klonowania. Można oczekiwać, że obywatele z dużą uwagą będą śledzić dyskusje dotyczące tego wniosku, podobnie jak to było w przypadku debaty, która toczyła się w 2011 r. w ramach postępowania pojednawczego w sprawie wniosku dotyczącego nowej żywności. 280. Oczekuje się wniosku ustawodawczego w sprawie przeglądu prawodawstwa zootechnicznego, a prezydencje będą kontynuować prace nad tym dossier z myślą o jego finalizacji. 7 Dyrektywa 2001/82/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do weterynaryjnych produktów leczniczych. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 88 PL Kwestie międzynarodowe 281. Rada będzie nadal korzystać z wiedzy specjalistycznej państw członkowskich UE przy opracowywaniu stanowiska, które UE zajmie na stosownych forach międzynarodowych, w szczególności na forum Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) oraz Komitetu ds. Światowego Bezpieczeństwa Żywnościowego (CFS). Ważną kwestią będzie nadal skuteczne wdrożenie reformy FAO. 282. Rada z pełną uwagą przeanalizuje także komunikat Komisji, który ma zostać przedstawiony w 2013 r., dotyczący rozpoczęcia negocjacji z Międzynarodową Organizacją ds. Winorośli i Wina w sprawie warunków przyznania Unii szczególnego statusu w tej organizacji. 283. Jeżeli chodzi o negocjacje dotyczące dauhańskiej agendy rozwoju w ramach WTO, Rada jest nadal zdeterminowana, by zachować i wzmocnić wielostronny system handlowy, który stanowi podstawę unijnych polityk w dziedzinie handlu, inwestycji i rozwoju; podtrzymuje również swoje zaangażowanie w nieustające działania na rzecz wypracowania wyważonego wyniku negocjacji w ramach dauhańskiej agendy rozwoju, w tym poczynienia postępów w zakresie jej wymiaru rozwojowego. Aspekty ewentualnego ostatecznego porozumienia związane z rolnictwem powinny pozostać w ramach WPR. Lasy 284. W kwestii lasów trzy prezydencje będą koncentrować się na zrównoważonej gospodarce leśnej oraz istotnym wkładzie, jaki wnosi ona w gospodarkę ekologiczną w kontekście zrównoważonego rozwoju […], jak również jej udziale w łagodzeniu skutków zmiany klimatu i przystosowywaniu się do niej. Ponadto na początku trzech prezydencji ze szczególną uwagą będą traktowane negocjacje dotyczące ogólnoeuropejskiego, prawnie wiążącego porozumienia w sprawie lasów i ewentualne jego przyjęcie, a także wprowadzenie tego porozumienia w życie, jak również przyjęcie i realizacja nowej strategii leśnej UE. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 89 PL Kwestie fitosanitarne 285. Trzy prezydencje będą intensywnie pracować nad pięcioczęściowym pakietem obejmującym pełne reformy w zakresie wniosków ustawodawczych dotyczących zarówno zdrowia roślin, jak i nasion / materiału rozmnożeniowego (dwa wnioski ustawodawcze), które Komisja ma przedstawić na początku 2013 r. 286. Będzie to obejmować również horyzontalne przepisy dotyczące urzędowych kontroli i finansowania, a także prawodawstwo odnoszące się do zdrowia zwierząt (zob. odnośny rozdział). RYBOŁÓWSTWO 287. W dziedzinie rybołówstwa priorytetem będzie ukończenie prac nad pakietem reform dotyczących wspólnej polityki rybołówstwa (WPRyb) i jego przyjęcie. Trzy prezydencje dołożą wszelkich starań, by osiągnąć porozumienie z Parlamentem Europejskim w sprawie trzech wniosków ustawodawczych zawartych w tym pakiecie (rozporządzenie podstawowe, rozporządzenie w sprawie wspólnej organizacji rynku i rozporządzenie w sprawie Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR)) oraz by rozpocząć jego skuteczne wdrażanie z myślą o zapewnieniu bardziej zrównoważonego zarządzania rybołówstwem w UE. 288. Trzy prezydencje ze szczególną uwagą potraktują także szereg wieloletnich planów w zakresie zarządzania i odbudowy stad. Plany te mają kluczowe znaczenie dla osiągnięcia celów zreformowanej WPRyb. Nie będzie się szczędzić wysiłków, by poczynić postępy w tej dziedzinie w ścisłej współpracy z Parlamentem Europejskim. 289. Rada będzie kontynuować prace nad wnioskiem Komisji w sprawie uregulowania szczególnego dostępu do połowów stad ryb głębinowych, tak aby dokonać przeglądu tego systemu. 290. Prace nad dostosowaniem różnych obowiązujących rozporządzeń (szczególnie w sprawie nielegalnych, nieraportowanych i nieuregulowanych połowów i w sprawie kontroli) do Traktatu z Lizbony, jak również nad wprowadzaniem decyzji różnych regionalnych organizacji ds. rybołówstwa do prawa UE będą trwać nadal podczas omawianych 18 miesięcy. 291. Jak zwykle wielką wagę będzie się przywiązywać do odpowiedzialnego i efektywnego corocznego ustalania całkowitych dopuszczalnych połowów i kwot na 2014 r. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 90 PL 292. W kontekście zewnętrznej polityki rybołówstwa istotne będą nadal negocjacje dwustronne i wielostronne (zwłaszcza negocjacje dotyczące porozumienia w sprawie makreli w wodach przybrzeżnych, porozumienia z Norwegią i Marokiem, negocjacje na forum Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego, innych regionalnych organizacji ds. rybołówstwa oraz na forach międzynarodowych). Nowe umowy o partnerstwie w sprawie połowów i towarzyszące im protokoły będą musiały być zgodne z najnowszymi konkluzjami Rady w sprawie zewnętrznego wymiaru WPRyb. ŚRODOWISKO 293. Środowisko, w szerszym kontekście zrównoważonego rozwoju, będzie nadal bardzo istotną kwestią dla UE i jednym z priorytetów trzech prezydencji. Problemów, które stwarza obecna sytuacja gospodarcza i finansowa nie da się skutecznie rozwiązać w perspektywie długoterminowej bez ciągłego kładzenia nacisku na ekologiczny wzrost gospodarczy i efektywne gospodarowanie zasobami. Celem polityki środowiskowej jest niezmiennie zapewnienie wysokiego poziomu ochrony środowiska, który może także pobudzać trwały wzrost gospodarczy. 294. Przyjęcie 7. programu działań w zakresie środowiska pozostaje priorytetem dla Rady i w omawianym okresie będzie jednym z najważniejszych punktów programu działań. 295. Rozwijanie i dokonywanie przeglądu prawodawstwa w zakresie środowiska będzie jedną z głównych kwestii, na których będą się koncentrować trzy prezydencje. Prace nad aktami prawnymi dotyczącymi odpadów (np. recykling statków, przemieszczanie odpadów, torby plastikowe i baterie), jak również nad prawodawstwem w zakresie wody i powietrza będą przez trzy prezydencje traktowane priorytetowo. Przedmiotem przeglądu będzie również dyrektywa w sprawie oceny oddziaływania na środowisko. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 91 PL Zarządzanie środowiskiem 296. Trzy prezydencje z należytą uwagą zajmą się działaniami podejmowanymi w następstwie konferencji Rio+20. Obejmować to będzie szerokie spektrum kwestii na poziomie międzynarodowym, m.in. rozszerzenie i wzmocnienie Programu Narodów Zjednoczonych ds. Ochrony Środowiska (UNEP), utworzenie forum politycznego wysokiego szczebla, które powinno przejąć funkcje Komisji ds. Zrównoważonego Rozwoju. Kwestie międzynarodowe 297. Trzy prezydencje będą pracować nad prawodawstwem UE i wielu różnymi wielostronnymi umowami środowiskowymi oraz innymi międzynarodowymi działaniami w dziedzinie środowiska. Wszystkie te międzynarodowe działania będą wymagać intensywnych i drobiazgowych przygotowań, a także będą musiały być koordynowane na szczeblu unijnym. Trzy prezydencje dołożą wszelkich starań, by efektywnie prowadzić te przygotowania w Radzie. 298. Prezydencje będą zaangażowane na szczeblu międzynarodowym w działania służące realizacji innych ustaleń dokonanych na konferencji Rio+20 wraz z innymi wspomnianymi wyżej działaniami związanymi z międzynarodowym ładem środowiskowym oraz instytucjonalnymi ramami w zakresie zrównoważonego rozwoju (tj. UNEP i forum politycznym wysokiego szczebla), a mianowicie w działania na rzecz opracowania celów w zakresie zrównoważonego rozwoju oraz opracowania możliwości w zakresie skutecznej strategii finansowania zrównoważonego rozwoju. Ponadto prezydencje będą dążyć do zrealizowania innych istotnych priorytetów UE związanych z Rio+20, w tym do terminowego wdrożenia dziesięcioletnich ram programowych w dziedzinie zrównoważonej konsumpcji i produkcji; kontynuowania prac nad opracowaniem wskaźników uzupełniających PKB; jak najszybszego rozpoczęcia negocjacji w ramach Zgromadzenia Ogólnego ONZ w sprawie porozumienia wykonawczego do Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza (UNCLOS) na rzecz ochrony różnorodności biologicznej na obszarach niepodlegających jurysdykcjom krajowym; jak również trzeciej międzynarodowej konferencji w sprawie małych rozwijających się państw wyspiarskich zaplanowanej na 2014 rok. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 92 PL Chemikalia 299. Rzetelne zarządzanie chemikaliami będzie w latach 2013–2014 jednym z głównych punktów programu prac trzech prezydencji. Na szczeblu międzynarodowym zostaną sfinalizowane negocjacje dotyczące nowego międzynarodowego traktatu w sprawie rtęci (posiedzenie międzyrządowego komitetu negocjacyjnego w styczniu 2013 r. i konferencja dyplomatyczna przed końcem roku), natomiast od kwietnia do maja 2013 r. odbędą się nadzwyczajne i zwyczajne konferencje stron trzech konwencji w sprawie chemikaliów i odpadów (tj. konwencji roterdamskiej, konwencji sztokholmskiej oraz konwencji bazylejskiej). Decyzje, które mają zostać podjęte na tych konferencjach, zwłaszcza w kwestii rtęci, będą wymagać działań następczych i wdrożeniowych w ramach UE. Prawdopodobnie wywrą one także wpływ na trwające aktualnie prace nad transgranicznymi instrumentami w zakresie zanieczyszczenia powietrza na dalekie odległości w ramach konwencji w sprawie transgranicznego zanieczyszczania powietrza na dalekie odległości (protokół z Göteborga, protokół w sprawie metali ciężkich i protokół w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych). Różnorodność biologiczna 300. Ochrona różnorodności biologicznej i usługi ekosystemowe oraz ochrona zasobów naturalnych i gospodarowanie nimi będą istotnymi punktami programu prac trzech prezydencji. Znajdą się w nim m.in. przygotowania przyszłych konferencji stron w sprawie różnorodności biologicznej i bezpieczeństwa biologicznego (2014 r.), konwencji waszyngtońskiej (CITES) (2013 r.), Międzyrządowej Platformy Naukowo-Politycznej w sprawie Różnorodności Biologicznej i Funkcjonowania Ekosystemów (IPBES) (2013 r.) oraz, ewentualnie, Międzynarodowej Komisji Wielorybniczej (2014 r.). Oczekuje się, że w tym okresie odbędą się dalsze konferencje dotyczące wykonania obowiązujących międzynarodowych porozumień w sprawie bezpieczeństwa biologicznego (odpowiedzialność i odszkodowanie) oraz dostępu i podziału korzyści w odniesieniu do zasobów genetycznych. Kontynuowane będą prace nad nowymi środkami ustawodawczymi dotyczącymi dostępu i podziału korzyści oraz nad inwazyjnymi gatunkami obcymi; trzy prezydencje będą także zaangażowane w dalszą realizację szerszych celów strategii UE w zakresie różnorodności biologicznej i podobnych celów w ramach UE. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 93 PL Organizmy zmodyfikowane genetycznie 301. W odniesieniu do hodowli organizmów zmodyfikowanych genetycznie oczekuje się, że Komisja będzie kontynuowała prace służące pełnemu wdrożeniu konkluzji Rady z grudnia 2008 r. w sprawie unijnej polityki w tym zakresie. 302. Rada nadal będzie prowadzić prace nad wnioskiem Komisji dotyczącym rozporządzenia umożliwiającego państwom członkowskim ograniczenie lub zakazanie hodowli organizmów zmodyfikowanych genetycznie na swoich terytoriach. Trzy prezydencje będą kontynuować analizę możliwości dokonania dalszych postępów w pracach nad tym ważnym dossier, jako że żadna z kompromisowych propozycji przedstawionych dotychczas przez kolejne prezydencje nie uzyskała wymaganej większości kwalifikowanej. Zmiana klimatu 303. Międzynarodowy system przeciwdziałania zmianie klimatu znalazł się na rozdrożu. Po przyjęciu drugiego okresu rozliczeniowego w ramach protokołu z Kioto na konferencji w AdDausze w grudniu 2012 r. trzeba szybko podjąć niezbędne działania ratyfikacyjne i wdrożeniowe. Ponadto w 2013 r. rozpocznie się przegląd Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC), który zbiegnie się z przeglądem poziomu zobowiązań podjętych w ramach protokołu z Kioto. Należy również kontynuować prace nad platformą z Durbanu, tak aby najpóźniej do końca 2015 r. mogło zostać przyjęte powszechne, prawnie wiążące porozumienie. 304. Trzy prezydencje będą efektywnie przygotowywać i koordynować prace nad stanowiskiem UE, w szczególności z myślą o konferencji ONZ w 2013 r. (Konferencja Stron UNFCCC 19 i Konferencja Stron służąca jako spotkanie Stron protokołu z Kioto 9). 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 94 PL 305. Prace prowadzone w ramach UE mają co najmniej takie samo znaczenie, jak prace na forach międzynarodowych. W żywotnym interesie UE leży realizowanie dynamicznych polityk na rzecz gospodarki niskoemisyjnej. Wielkie znacznie ma opracowywanie tych polityk pozwalające uzyskać efekt synergii ze strategią „Europa 2020” i inicjatywą przewodnią w sprawie efektywnego gospodarowania zasobami. Nadszedł odpowiedni moment dla strategii UE dotyczącej przystosowywania się do zmiany klimatu, która w wielu państwach członkowskich postrzegana jest jako duże wyzwanie. Trzy prezydencje zapewnią podjęcie skutecznych działań w następstwie komunikatu Komisji w sprawie przystosowywania się do zmiany klimatu, który ma zostać opracowany w 2013 r. Wypełnienie unijnego zobowiązania do zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych nadal wymaga spójnych kierunków innych polityk UE (dotyczących np. energii, transportu, rolnictwa). 306. Trzy prezydencje dopilnują, by Rada odgrywała aktywną i konstruktywną rolę w finalizowaniu programu ustawodawczego zanim rozpocznie się kadencja nowo wybranego Parlamentu Europejskiego i nowej Komisji Europejskiej. Program ten obejmuje prawodawstwo dotyczące zmniejszenia emisji CO2 pochodzących z samochodów osobowych i furgonetek, a także prace nad strategią postępowania z emisjami zanieczyszczeń pochodzących z pojazdów ciężarowych o dużej ładowności. Przeprowadzony zostanie także przegląd prawodawstwa dotyczącego fluorowanych gazów cieplarnianych. Prezydencje zapewnią stosowne działania następcze w zakresie emisji gazów cieplarnianych pochodzących z żeglugi, z uwzględnieniem rozwoju sytuacji międzynarodowej. Ponownej analizie w kontekście nowego wniosku Komisji zostanie poddana kwestia zrównoważonego charakteru biopaliw, w szczególności w odniesieniu do pośredniej zmiany sposobu użytkowaniu gruntów. KSZTAŁCENIE, MŁODZIEŻ, KULTURA, POLITYKA AUDIOWIZUALNA I SPORT 307. W okresie, w którym charakterystyczne mogą być utrzymujące się pełne wyzwań środowisko gospodarcze w całej UE oraz wydatki publiczne podlegające bardzo ścisłej kontroli, w takich obszarach polityki jak kształcenie, młodzież, kultura, polityka audiowizualna i sport dużą uwagę będzie się zwracać na wkład, jaki sektory te wnoszą we wzrost gospodarczy, zatrudnienie i spójność społeczną. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 95 PL 308. Społeczeństwo dobrze rozumie rolę kształcenia w wyposażaniu obywateli w umiejętności potrzebne im na obecnym trudnym rynku pracy, co znajduje odzwierciedlenie w tym, że jeden z głównych celów strategii „Europa 2020” dotyczy kształcenia. Obecnie coraz bardziej docenia się również wielkie znaczenie sektora kultury i sektora kreatywnego dla ożywienia europejskiej gospodarki. W kwestiach dotyczących młodzieży nacisk będzie kładziony na spójność społeczną; w tej dziedzinie działania mają w oczywisty sposób znaczenie kluczowe w czasach, gdy wśród młodych ludzi odnotowuje się rekordowe bezrobocie. Jeżeli chodzi o sport, będzie się także podkreślać jego wkład gospodarczy, jak również ogromne znaczenie sportu masowego dla budowania społeczności i integracji społecznej. Kształcenie i szkolenie 309. Kształcenie jest jedną z najważniejszych kwestii objętych strategią „Europa 2020”. Dalszy rozwój systemów kształcenia i szkolenia w państwach członkowskich powinien być ukierunkowany na zapewnianie osobistej, społecznej i zawodowej samorealizacji wszystkich obywateli, propagowanie wartości demokratycznych, spójności społecznej, aktywności obywatelskiej oraz dialogu międzykulturowego, ma on także przyczyniać się do trwałego dobrobytu gospodarczego i zdolności do zatrudnienia. Systemy kształcenia i szkolenia powinny wnieść istotny wkład w ograniczenie przedwczesnego kończenia nauki, zmniejszenie wysokiego bezrobocia, zwłaszcza wśród młodych ludzi, w szczególności przez zagwarantowanie, by wszyscy obywatele UE dysponowali umiejętnościami i kompetencjami wymaganymi przez rynek pracy. 310. Jednym z pierwszych priorytetów trzech prezydencji będzie zatem skoncentrowanie się na takich rodzajach umiejętności, które są potrzebne do propagowania i utrzymywania wzrostu gospodarczego, a także na sposobach zadbania o to, by systemy kształcenia i szkolenia dotrzymywały kroku zmieniającym się zapotrzebowaniom na umiejętności w gospodarce wynikającym z szybkiego rozwoju technologicznego i z globalizacji. Z uwagą będą traktowane – obok podkreślania zasadniczego znaczenia umiejętności podstawowych – takie dziedziny jak systemy oceniania, przedsiębiorczość, umiejętności cyfrowe, kompetencje językowe oraz zapewnianie jakości wraz z opracowywaniem stosownych narzędzi i instrumentów. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 96 PL 311. Inną bardzo ważną kwestią w 2013 r. będzie ukończenie prac nad ambitnym nowym programem UE na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu na lata 2014–2020 („Erasmus dla wszystkich” ). Na podstawie częściowego porozumienia ogólnego uzgodnionego w maju 2012 r. przez ministrów edukacji oraz korzystając z owocnych stosunków roboczych z Parlamentem Europejskim, trzy prezydencje będą dążyć do finalizacji prac nad nowym programem, gdy tylko wieloletnie ramy finansowe otrzymają ostateczny kształt. 312. W dziedzinie szkolnictwa wyższego z większą uwagą będą traktowane kwestie równości i efektywności oraz sposoby zapewnienia dostępu do szkolnictwa wyższego osobom uczącym się pochodzącym ze środowisk defaworyzowanych i słabo reprezentowanych. W ramach działań prowadzonych w związku z konkluzjami Rady przyjętymi w 2010 r. podejmowane będą także dalsze wysiłki, by rozwijać strategię UE na rzecz międzynarodowego wymiaru szkolnictwa wyższego służącej propagowaniu europejskich i międzynarodowych partnerstw wysokiej jakości, które mogą generować potencjał w zakresie nauczania i badań, a także upodmiotowić szkoły wyższe jako pośredników w transferze wiedzy. Rozpocznie się także realizacja nowych inicjatyw mających zacieśniać współpracę między instytucjami szkolnictwa wyższego a światem biznesu. Prowadzone będą również dalsze prace nad proponowanym systemem wieloaspektowych rankingów, który miałby mierzyć wyniki osiągane przez instytucje szkolnictwa wyższego w całej Europie i zwiększać przejrzystość. 313. W kontekście procesu kopenhaskiego prowadzone będą dalsze działania dotyczące zapewniania jakości w kształceniu i szkoleniu zawodowym. Do 2013 r. większość krajów ustanowi krajowe ramy kwalifikacji i odniesie je do europejskich ram kwalifikacji. Zintensyfikowane zostaną więc działania służące zwiększeniu oddziaływania tych ram, w szczególności przez dopilnowanie, by podmioty działające w sektorze zatrudnienia odgrywały istotniejszą rolę w skutecznym zapewnianiu jakości oraz przez zbadanie, w jakim stopniu inicjatywy te przyczyniają się do łatwiejszego uznawania kwalifikacji i do mobilności. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 97 PL 314. Jeżeli chodzi o szkoły, trzy prezydencje powrócą przede wszystkim do ważnej kwestii wychowania przedszkolnego oraz naboru i kształcenia wychowawców, zanim przeanalizują zagadnienia związane z kadrą kierowniczą szkół, takie jak cechy dobrego kierownika szkoły, sposoby wyboru kierowników szkół i przygotowania ich do wykonywania zadań. W ramach działań podejmowanych w związku z niedawnym europejskim badaniem kompetencji językowych, przedmiotem analizy będzie przyjęcie ewentualnego nowego punktu odniesienia w dziedzinie nauki języków obcych stanowiącego uzupełnienie punktów odniesienia już uzgodnionych w strategicznych ramach europejskiej współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia (ET 2020). Kultura 315. Trzy prezydencje będą dążyć do zwiększenia roli kultury w okresie odnowy gospodarczej po kryzysie. Prezydencje uznają inherentną wartość kultury i ważną rolę, jaką odgrywa ona w kształtowaniu dziedzictwa i tożsamości, będą jednak się starać pokazać wkład kultury w tworzenie miejsc pracy i wzrostu gospodarczego – główne przez działalność sektora kultury i sektora kreatywnego – oraz w zapewnianie spójności społecznej; będą także nadal dążyć do wypracowania strategicznego podejścia do kultury w ramach stosunków zewnętrznych Unii. 316. Istotnym punktem programu prac trzech prezydencji będzie doprowadzenie do końca negocjacji w sprawie dwóch wniosków ustawodawczych związanych wieloletnimi ramami finansowymi, tzn. programu Kreatywna Europa i programu Europa obywateli. Celem będzie osiągnięcie porozumienia z Parlamentem Europejskim z myślą o przygotowaniu obu programów do realizacji w 2014 r. 317. Wśród innych wniosków ustawodawczych, którymi będą się zajmować prezydencje, znajduje się wniosek w sprawie decyzji o przedłużeniu na lata 2020–2033 programu Europejska Stolica Kultury. Jest to powszechnie uznana, szanowana i popularna inicjatywa kulturalna UE, która stanowi świetny przykład pozytywnego wpływu kultury na długoterminowy wzrost oraz rozwój miast i rozwój regionalny, zarówno w kategoriach gospodarczych, jak i społecznych. 318. W zależności od wyników przeglądu dyrektywy Rady 93/7/EWG w sprawie zwrotu dóbr kultury wyprowadzonych niezgodnie z prawem z terytorium państwa członkowskiego, Komisja może przedstawić wniosek o zmianę tego aktu prawnego. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 98 PL 319. Trzy prezydencje będą kontynuować prace nad realizacją priorytetowych celów określonych w planie prac w dziedzinie kultury na lata 2011–2014. Skoncentrują się w szczególności na trzech obszarach. Po pierwsze, prezydencje będą się starać wskazać rozwiązania umożliwiające upowszechnienie dostępu do kultury, w tym dostępu do treści kulturowych i kreatywnych online. Prace te będą mieć bezpośredni związek z Europejską agendą cyfrową – inicjatywą przewodnią, której realizacja rozpoczęła się w 2010 r. w ramach strategii „Europa 2020” z myślą o utworzeniu jednolitego rynku cyfrowego. Po drugie, prezydencje przeanalizują kwestię utrzymania usług kulturalnych – ze szczególnych uwzględnieniem dziedzictwa kulturowego – w czasach trudności gospodarczych. Kwestie te zostaną powiązane z szerszymi dziedzinami, takimi jak digitalizacja, dostęp do kultury i turystyka kulturalna, co pokaże, że kultura może przyczyniać się do trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu. Trzy prezydencje będą nadal opracowywać strategiczne podejście do kultury w stosunkach zewnętrznych UE, pogłębiając tym samym współpracę w tej dziedzinie, aby promować różnorodność kulturową i zapewnić eksponowanie kultury w międzynarodowym procesie decyzyjnym. 320. Jako że aktualny plan prac w dziedzinie kultury zakończy się w 2014 r., zadaniem prezydencji będzie rozpoczęcie – na podstawie sprawozdania z oceny śródokresowej, które ma zostać przedstawione w połowie 2013 r. i sprawozdania końcowego, które ukaże się w połowie 2014 r. – dyskusji poświęconych przyszłym priorytetom planu prac oraz metodom jego realizacji. Polityka audiowizualna 321. Środowisko cyfrowe szybko się zmienia, z niewiarygodną szybkością powstają nowe usługi i urządzenia. Takie dynamiczne środowisko stwarza wiele możliwości dla treści kulturowych i kreatywnych, które obecnie można łatwo rozpowszechniać na całym świecie. Z drugiej jednak strony należy zadbać o to, by środowisko cyfrowe online było bezpiecznym miejscem, zwłaszcza dla dzieci, które są pokoleniem epoki cyfrowej. Należy wypracować nowe modele biznesowe, tak aby autorzy i twórcy treści online otrzymywali godziwe wynagrodzenie za swoją pracę, co pozwoli zachować różnorodność kulturową. W 2010 r. Unia Europejska przyjęła agendę cyfrową, strategię określającą działania, które należy podjąć, by na pewno każdy mógł czerpać korzyści z cyfryzacji. Trzy prezydencje będą kontynuować prace nad niektórymi kluczowymi celami tej strategii. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 99 PL 322. Prezydencje wraz z Komisją będą monitorować realizację europejskiej strategii na rzecz lepszego internetu dla dzieci, zgodnie ze stosownymi konkluzjami Rady przyjętymi pod koniec 2012 r. Będą się starać zapewnić odpowiednie środki finansowe z proponowanego instrumentu „Łącząc Europę”, tak aby zaspokoić potrzeby tej ambitnej strategii obejmującej szeroki zakres tematów od pobudzania produkcji treści wysokiej jakości przeznaczonych dla dzieci po walkę z materiałami internetowymi związanymi z niegodziwym traktowaniem dzieci w celach seksualnych, poprzez zwiększanie świadomości, nauczanie umiejętności cyfrowych i zapewnianie dzieciom ochrony w internecie. 323. Trzy prezydencje będą nadal wspierać rozwój unijnej publicznej biblioteki cyfrowej – Europeana; w tym celu będą dążyć do osiągnięcia porozumienia w sprawie zapewnienia temu projektowi stabilnego finansowania, które, zgodnie z propozycją Komisji, ma pochodzić ze środków instrumentu „Łącząc Europę”. 324. Jeżeli chodzi o kino, w centrum uwagi znajdzie się cyfryzacja kin i digitalizacja dziedzictwa filmowego, a także nowe platformy dystrybucji materiałów audiowizualnych i filmów; kwestie te będą tematem planowanego wniosku w sprawie zalecenia Rady, który ma zostać przedstawiony przez Komisję na początku 2013 r. 325. Na podstawie pierwszego sprawozdania dotyczącego stosowania dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych trzy prezydencje będą bacznie obserwować inicjatywy Komisji w tej dziedzinie – rozpoczęcie konsultacji społecznych dotyczących telewizji hybrydowej (telewizja wykorzystująca dostęp do internetu) oraz aktualizację wytycznych Komisji w sprawie reklam telewizyjnych; obie inicjatywy zaplanowano na 2013 rok. Młodzież 326. Kwestie młodzieży są od dawna stałym elementem współpracy trzech kolejnych prezydencji. W kontekście usystematyzowanego dialogu między władzami publicznymi a młodzieżą, Irlandia, Litwa i Grecja uzgodniły, że ogólnym tematem prac trzech prezydencji podczas kolejnych 18 miesięcy będzie włączenie społeczne. W listopadzie 2012 r. Rada potwierdziła wybór tego ogólnego tematu. W tym kontekście należy podkreślić pozytywny program prac ukierunkowany na możliwości i sposobności: koncentrowanie się na inicjatywach, a nie tylko na problemach. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 100 PL 327. Podczas pierwszych sześciu miesięcy w centrum uwagi będzie wkład dobrej jakościowo pracy z młodzieżą w rozwój i dobrostan młodych ludzi. Celem będzie przyjęcie w maju 2013 r. stosownych konkluzji Rady. Aby wzmocnić związki między polityką młodzieżową a strategią „Europa 2020”, prezydencja irlandzka przeanalizuje także, w jaki sposób praca z młodzieżą może przyczynić się do osiągnięcia celów strategii „Europa 2020”, w szczególności w odniesieniu do zatrudnienia młodzieży i jej włączenia społecznego. 328. Irlandzka prezydencja – z myślą o zbliżeniu polityki młodzieżowej i działań prowadzonych w ramach strategii „Europa 2020” – będzie również dążyć do uwypuklenia znaczenia optymalizacji wkładu, jaki praca z młodzieżą może wnieść w zatrudnienie i zdolność do zatrudnienia, a także we włączenie społeczne. 329. Priorytet drugiego sześciomiesięcznego okresu opisywanych 18 miesięcy będzie również ściśle związany z ogólną kwestią włączenia społecznego. Prezydencja litewska odniesie się do potrzeby stwarzania sposobności, możliwości zdobycia doświadczenia i rozwijania umiejętności w odniesieniu do wszystkich młodych ludzi, również młodzieży o mniejszych szansach. Będzie się także koncentrować na dobrostanie młodzieży, zwłaszcza przez zwiększanie dostępności i udziału młodych ludzi w społeczeństwie, ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się. Litwa będzie również propagować wymianę dobrych praktyk w zakresie sposobów skuteczniejszej integracji młodzieży niekształcącej się, niepracującej ani nieszkolącej się oraz młodych ludzi zagrożonych wykluczeniem w życiu społecznym i gospodarczym. Celem jest przyjęcie w listopadzie 2013 r. konkluzji Rady dotyczących tych kwestii. 330. Podczas ostatnich sześciu miesięcy omawianego okresu prezydencja grecka przeanalizuje w szczególności kwestię kultury i przedsiębiorczości wśród młodzieży. W kontekście trudnej sytuacji gospodarczej i finansowej w całej UE oraz w związku z wysokim bezrobociem wśród młodzieży, przeanalizowana i rozwinięta zostanie kwestia możliwości generowania wzrostu gospodarczego przez przedsiębiorczość społeczną, z jednoczesnym uwzględnieniem wartości społecznych, kulturowych i środowiskowych. Celem jest przyjęcie w maju 2014 r. konkluzji Rady dotyczących tych kwestii. 331. Podczas omawianego półtorarocznego okresu Komisja może rozpocząć realizację inicjatywy dotyczącej ogólnounijnej karty mobilnej młodzieży. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 101 PL 332. Ponadto podczas prezydencji greckiej zostanie przyjęta nowa rezolucja Rady w sprawie usystematyzowanego dialogu z młodzieżą. W rezolucji tej zostaną naświetlone główne postulaty i wnioski wypracowane podczas dialogu z młodzieżą, który toczy się podczas omawianych 18 miesięcy, oraz wdrożone doświadczenia i wnioski z tego okresu, jak również zostaną ustalone – we współpracy z następnymi trzema prezydencjami (IT, LV, LU) – priorytety na kolejne 18 miesięcy. SPORT 333. Podczas omawianych 18 miesięcy prace będą się koncentrować na realizacji celów priorytetowych określonych w planie prac UE w dziedzinie sportu na lata 2011–2014; będą one prowadzone na podstawie wyników prac sześciu grup roboczych ekspertów ds. sportu, które powołano zgodnie ze wspomnianym planem prac. Wśród tych priorytetów kwestia stabilnego finansowania sportu oraz jego wkład w szerzej pojętą gospodarkę będzie przedmiotem szczególnej uwagi podczas omawianych 18 miesięcy. 334. Priorytetowo będzie także traktowania współpraca w ramach Rady ds. Edukacji, Młodzieży, Kultury i Sportu na rzecz finalizacji nowego programu UE na rzecz kształcenia, szkolenia, młodzieży i sportu na lata 2014–2020. Po raz pierwszy sport otrzyma ukierunkowane finansowanie ze środków jednego z unijnych programów. 335. Jeżeli chodzi o antydoping, prezydencje będą przygotowywać i koordynować wkład UE w przegląd Światowego kodeksu antydopingowego. Trzeci i ostatni etap konsultacji odbywający się od 1 grudnia 2012 r. do 1 marca 2013 r. będzie mieć podstawowe znaczenie dla przygotowania ostatniej ważnej rundy dyskusji poświęconych projektowi kodeksu; dyskusje te będą prowadzone w ramach obrad Światowej Agencji Antydopingowej w maju 2013 r. Ostateczny projekt zostanie przedłożony do zatwierdzenia Radzie Założycielskiej Światowej Agencji Antydopingowej podczas światowej konferencji w sprawie dopingu w sporcie, która odbędzie się w Johannesburgu w listopadzie 2013 r. 336. Podczas pierwszych sześciu miesięcy omawianego okresu będą prowadzone prace nad trzema innymi bardzo ważnymi punktami planu prac UE: karierami równoległymi, dobrym zarządzaniem oraz stabilnym finansowaniem sportu. Celem będzie przyjęcie w maju 2013 r. konkluzji Rady w sprawie karier równoległych – możliwości łączenia przez sportowca kariery sportowej z kształceniem i pracą, a także w sprawie zasad dobrego zarządzania. Jeżeli chodzi o stabilne finansowanie sportu, prezydencji irlandzkiej zależy szczególnie na przeanalizowaniu sposobów zapewnienia – w obecnej sytuacji gospodarczej – klubom nastawionym na sport masowy długoterminowego stabilnego finansowania. 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 102 PL 337. Podczas drugiego sześciomiesięcznego okresu opisywanych 18 miesięcy w centrum uwagi znajdzie się kwestia wkładu sportu we wzrost gospodarczy i zatrudnienie. W tym kontekście prezydencja litewska skoncentruje się także na mechanizmach solidarności w sporcie. Drugim priorytetem prezydencji litewskiej będzie aktywność fizyczna sprzyjająca zdrowiu. Odpowiadając na konkluzje Rady z listopada 2012 r., Komisja ma przedstawić na początku 2013 r. zalecenie Rady w sprawie aktywności fizycznej sprzyjającej zdrowiu. Oczekuje się, że w listopadzie 2013 r. zostanie osiągnięte porozumienie w sprawie tego dossier. Zalecenie takie byłoby pierwszym „miękkim” aktem prawnym, który miałaby przyjąć Rada w dziedzinie sportu po wejściu w życie Traktatu z Lizbony. 338. Jednym z głównych zadań ostatnich sześciu miesięcy omawianego okresu będzie wynegocjowanie i zatwierdzenie drugiego planu prac UE w dziedzinie sportu obejmującego lata 2014–2017. Do końca 2013 r. Komisja powinna przedstawić sprawozdanie z oceny pierwszego planu prac UE w dziedzinie sportu. W następstwie tego sprawozdania, w maju 2014 r. powinno zostać osiągnięte porozumienie w sprawie nowego planu prac. W tym planie prac zostaną określone priorytety działań UE w dziedzinie sportu na kolejne trzy lata. _______________________ 17426/12 dh,mb/JP/gt DQPG 103 PL
