Branża wod-kan w krajach UE Klara Ramm-Szatkiewicz
advertisement
Branża wod-kan w krajach UE Klara Ramm-Szatkiewicz Członek zarządu EUREAU Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w m.st. Warszawie S.A. Gdzie jesteśmy? Z 90,9 do 95,4 % podłączonych do wodociągu Z 82,7 do 86,7 % podłączonych do kanalizacji Postęp! • Jakość wody do spożycia – inwestycje, ale rozdrobnienie sektora ze szkoda dla małych dostawców. • Gospodarka ściekowa – inwestycje – koszty • Osady Liczba mieszkańców na przedsiębiorstwa wod-kan 1800 1612 1600 1400 1268 1200 1000 800 600 400 200 119 73 26 25 24 22 19 15 11 11 6 2 2 Łotwa Litwa Niemcy Francja Czechy 0 Anglia i Holandia Bułgaria Walia Grecja Słowacja Węgry Polska Rumunia Słowenia Estonia (Dane w tysiącach; 2009 rok; źródło Ernst & Young) Polska – na poziomie gmin • Organem regulacyjnym w polskim modelu jest gmina • Gmina wydaje pozwolenie na świadczenie usług zaopatrywania w usługi wodociągowo-kanalizacyjne • Gmina uchwala też regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków • Rada gminy ma bezpośredni wpływ na działalność przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych: – Rada gminy aprobuje długoletnie plany inwestycji i modernizacji sieci – Rada gminy aprobuje taryfy, proponowane przez przedsiębiorstwo wodociągowe na podstawie kalkulacji kosztów i potrzeb inwestycyjnych. Holandia – ogólnokrajowy, rządowy • W Holandii organem regulacyjnym jest minister mieszkalnictwa, gospodarki przestrzennej i ochrony środowiska • Minister określa dopuszczalny wzrost taryf dla poszczególnych przedsiębiorstw na podstawie spodziewanego wzrostu kosztów i ważonego zwrotu z kapitału (tzw. rate of return regulation) raz na 2 lata w listopadzie Wielka Brytania • W Wielkiej Brytanii funkcjonuje od lat 80. centralny regulator sektora wodociągowokanalizacyjnego – OFWAT • Regulator ustanawia wzrost cen taryf na okres 5 lat za wodę na podstawie formuły: stopa inflacji – X+K (tzw. price cap regulation) • X to liczba ustalona na podstawie benchmarkingu z innymi firmami mająca stworzyć zachętę do zwiększania efektywności, K to współczynnik ustalony na podstawie potrzeb innych firm Litwa – model mieszany • Model litewski jest modelem mieszanym w którym kompetencje regulacyjne rozłożone są pomiędzy: – Narodową Komisję Kontroli Cen i Energii – Gminy • Narodowa Komisja wydaje pozwolenia na działalność, aprobuje metodykę kalkulacji cen, audytuje i koryguje w razie potrzeby ceny wody • Gminy wprowadzają wytyczne Komisji w życie, aprobując taryfy wodne i ściekowe proponowane przez przedsiębiorstwa Kraj Regulator Sposób ustalania taryf Polska Gminy Koszty i potrzeby inwestycyjne Bułgaria Niezależny regulator centralny System granicy cenowej/przychodów Czechy Ministerstwo Finansów Koszty i rozsądny zysk Estonia Gminy + Urząd Ochrony Konkurencji Koszty i rozsądny zysk Grecja Gminy Koszty usługi Litwa Gminy + wytyczne i nadzór należytego regulatora centralnego Koszty i rozsądny zysk Łotwa Ministerstwa Koszty i stopa zwrotu na aktywach Rumunia Niezależny regulator centralny Koszty i rozsądny zysk umożliwiający rozwój Słowacja Ministerstwa Specjalny wzór obejmujący: benchmarki cenowe, koszty, zysk, moce produkcyjne Słowenia Gminy + wytyczne od Ministerstwa Środ. i Gosp. Przestrzennej Koszty i zwrot z kapitału Węgry Gminy Brak jednego systemu Anglia i Walia Niezależny regulator centralny Inflacja, usprawnienia efektywnościowe i inwestycje Holandia Minister Mieszkalnictwa i gospodarki przestrzennej i ochrony środowiska koszty i koszt kapitału Francja Gminy Koszty i zyski Niemcy Gminy + Urząd Ochrony Konkurencji Pokrycie kosztów, również inwestycji; zyski
