Trybunał Konstytucyjny Zasada demokratycznego państwa prawa w orzecznictwie TK SNA II (I) Prezentacje przygotowała mgr Iwona Dyś [email protected] Zajęcia nr 3 Charakter ustrojowy TK • Konstytucja z dnia 2 kwietnia 1997r. art. 188-197 • Ustawa o Trybunale Konstytucyjnym z dnia 1 sierpnia 1997r., Dz U. Nr 102 poz. 643 ze zm.) Trybunał jest organem władzy sądowniczej, powołanym do badania z Konstytucją aktów normatywnych i umów międzynarodowych i wykonywania innych zadań ( art. 1 ust. 1 TKU) Jest organem niezależnym od innych władz i odrębnym ( art. 173 Konstytucji) Cechy TK odróżniające go od sądu: Tryb powoływania sędziów – zasada ich kadencyjności ( art. 194 Konstytucji ) Niepodleganie nadzorowi judykacyjnemu Sądu Najwyższego Niewystępowanie związków między TK a KRS Brak zasady dwuinstancyjności postępowania przed TK Gwarancje niezawisłości sędziów TK: Wymóg posiadania wyróżniającej się wiedzy prawniczej, Materialna niezależność sędziów, Immunitet sędziowski Zasada incompatibilitias • Immunitet sędziowski. Zgodę na pociągnięcie sędziego TK do odpowiedzialności karnej wyraża Zgromadzenie Ogólne większością 2/3 głosów. Sędzia TK nie może być pozbawiony wolności ,zatrzymany, aresztowany, z wyjątkiem ujęcia na gorącym uczynku przestępstwa, jeżeli zatrzymanie jest niezbędne do zapewnienia prawidłowego toku postępowania. Niezwłocznie zawiadamia się o tym prezesa TK, który może nakazać natychmiastowe zwolnienie zatrzymanego. • Kary dyscyplinarne: upomnienie, nagana, usunięcie ze stanowiska. • Zasada wybieralności sędziów TK. Kandydatów przedstawia co najmniej 50 posłów lub Prezydium Sejmu. Uchwała Sejmu o wyborze bezwględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ogólnej liczby posłów. Ponowny wybór niedopuszczalny. • Zasada kadencyjności. Wybierani przez Sejm na 9 letnią kadencję. • Zasada kolegialności. Struktura TK Organy: 1. Zgromadzenie Ogólne • Składa się z sędziów TK • Zwołuje je Prezes i on lub wiceprezes przewodniczy Zgromadzeniu • Zwoływane przynajmniej raz w roku w celu omówienia działalności TK oraz problemów wynikających z jego orzecznictwa • Może być zwołane tez w razie konieczności rozpatrzenia innych spraw należących do kompetencji TK • Prawo udziału przewodniczących komisji sejmowych i senackich, Prezes NIK, MS, PG, Pierwszy Prezes SN, Prezes NSA, RPO, RPD. Natomiast Prezydent, marszałkowie obu izb i premier mogą wziąć udział osobiście lub delegować przedstawiciela • Uchwalanie regulaminu, wybór kandydatów na prezesa i wiceprezesa, uchwalanie statutu Biura TK, uchwalanie projektu dochodów i wydatków, zatwierdzanie przedkładanych Sejmowi i Senatowi dorocznych informacji o istotnych problemach wynikających z działalności i orzecznictwa TK, stwierdzanie wygaśnięcia mandatu sędziego TK, wyrażanie zgody na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej lub pozbawienia wolności sędziego TK, wykonywanie innych czynności z ustawy o TK lub z regulaminu. 2. Prezes Trybunału • Nominuje go Prezydent spośród kandydatów (2) wskazanych przez ZO • Reprezentuje TK na zewnątrz • Zapewnia organizacyjne warunki pracy • Przewodniczy obradom, zwołuje ZO • Wyznacza składy orzekające • W czasie nieobecności zastępuje go wiceprezes • Uprawnienia administracyjne, organizacyjne, reprezentacyjne, nie ingeruje w orzecznictwo Kompetencje TK Konstytucja: • Art. 188 Trybunał Konstytucyjny orzeka w sprawach: 1)zgodności ustaw i umów międzynarodowych z Konstytucją, 2)zgodności ustaw z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, których ratyfikacja wymagała uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie, 3)zgodności przepisów prawa, wydawanych przez centralne organy państwowe, z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi i ustawami, 4)zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych, 5)skargi konstytucyjnej, o której mowa w art. 79 ust. 1. • Art. 189 Trybunał Konstytucyjny rozstrzyga spory kompetencyjne pomiędzy centralnymi konstytucyjnymi organami państwa. • Art.193 Każdy sąd może przedstawić Trybunałowi Konstytucyjnemu pytanie prawne co do zgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi lub ustawą, jeżeli od odpowiedzi na pytanie prawne zależy rozstrzygnięcie sprawy toczącej się przed sądem. • Art. 122 ust. 3 Przed podpisaniem ustawy Prezydent Rzeczypospolitej może wystąpić do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem w sprawie zgodności ustawy z Konstytucją. Prezydent Rzeczypospolitej nie może odmówić podpisania ustawy, którą Trybunał Konstytucyjny uznał za zgodną z Konstytucją. • Art. 133 ust. 2 Prezydent Rzeczypospolitej przed ratyfikowaniem umowy międzynarodowej może zwrócić się do Trybunału Konstytucyjnego z wnioskiem w sprawie jej zgodności z Konstytucją • Art.132 ust. 1 Jeżeli Prezydent Rzeczypospolitej nie może przejściowo sprawować urzędu, zawiadamia o tym Marszałka Sejmu, który tymczasowo przejmuje obowiązki Prezydenta Rzeczypospolitej. Gdy Prezydent Rzeczypospolitej nie jest w stanie zawiadomić Marszałka Sejmu o niemożności sprawowania urzędu, wówczas o stwierdzeniu przeszkody w sprawowaniu urzędu przez Prezydenta Rzeczypospolitej rozstrzyga Trybunał Konstytucyjny na wniosek Marszałka Sejmu. W razie uznania przejściowej niemożności sprawowania urzędu przez Prezydenta Rzeczypospolitej Trybunał Konstytucyjny powierza Marszałkowi Sejmu tymczasowe wykonywanie obowiązków Prezydenta Rzeczypospolitej. Ustawa TKU: • Art. 2.1. Trybunał orzeka w sprawach: 1)zgodności ustaw i umów międzynarodowych z Konstytucją, 2)zgodności ustaw z ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi, których ratyfikacja wymagała uprzedniej zgody wyrażonej w ustawie, 3)zgodności przepisów prawa, wydawanych przez centralne organy państwowe, z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi i ustawami, 4)skargi konstytucyjnej, 5)sporów kompetencyjnych pomiędzy centralnymi konstytucyjnymi organami państwa, 6)zgodności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych. 2.Trybunał na wniosek Prezydenta Rzeczypospolitej stwierdza zgodność z Konstytucją ustawy przed jej podpisaniem oraz umowy międzynarodowej przed jej ratyfikacją. 3.Trybunał na wniosek Marszałka Sejmu rozstrzyga w sprawie stwierdzenia przeszkody w sprawowaniu urzędu przez Prezydenta Rzeczypospolitej, gdy Prezydent nie jest w stanie zawiadomić Marszałka Sejmu o niemożności sprawowania urzędu. W razie uznania przejściowej niemożności sprawowania urzędu przez Prezydenta Trybunał powierza Marszałkowi Sejmu tymczasowe wykonywanie obowiązków Prezydenta Rzeczypospolitej. • Art. 3. Każdy sąd może przedstawić Trybunałowi pytanie prawne co do zgodności aktu normatywnego z Konstytucją, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi lub ustawą, jeżeli od odpowiedzi na pytanie prawne zależy rozstrzygnięcie sprawy toczącej się przed sądem. Charakter kontroli głównie następczy: • Art. 191 ust. 1 pkt. 1 Konstytucji - podmioty legitymowane generalnie • Art. 191 ust. 1 pkt. 2 konstytucji - KRS • Art. 191 ust. 1 pkt 3-5 Konstytucji - podmioty legitymowane indywidualnie, akt objęty och zakresem działania • Forma wystąpienia - wniosek Kontrola prewencyjna: • Art. 122 ust. 3 i 133 ust. 2 Konstytucji Kontrola abstrakcyjna - wystarczy ocena kwestionowanej normy jako niezgodnej z konstytucją i dążenie do zlikwidowania tej niezgodności Kontrola konkretna – pytania prawne art. 193 Konstytucji Skutki prawne orzeczeń TK: • Pozytywne, negatywne • Ostateczne • Ex nunc, pro futuro, ex tunc • Pośrednie, bezpośrednie Zasada demokratycznego państwa prawa w orzecznictwie TK Na zasadę demokratycznego państwa prawa składają się następujące zasady: • Zasada ochrony życia ludzkiego w każdej fazie rozwoju • Zasada zaufania obywateli do państwa (a tym samym i prawa przez nie stanowionego) i bezpieczeństwa prawnego obywateli • Zasada ochrony praw nabytych • Zasada niedziałania prawa wstecz • Zasada dostatecznej określoności • Zakaz stanowienia aktów normatywnych sprzecznych z aktami wyższego rzędu oraz nakaz działania wyłącznie w granicach prawem określonej kompetencji • Zasada dochowania ustawowego trybu uchwalania ustaw • Zasada domniemania niewinności • Zasada proporcjonalności • Reguła przyzwoitej legislacji • Zasada praworządności Ad. Kazus nr 1 Zasada demokratycznego państwa prawnego i zasady prawidłowej legislacji • TK podkreśla konieczność oddzielenia dnia ogłoszenia aktu normatywnego od dnia jego wejścia w życie odpowiednio długim okresem. Zachowanie takiego okresu, określanego vacatio legis, ma na celu umożliwienie adresatom aktu prawnego zapoznanie się z treścią nowych unormowań i dostosowanie do nich swych przyszłych zachowań. Podstawę ciążącego na prawodawcy obowiązku zachowania vacatio legis TK upatruje w zasadzie demokratycznego państwa prawnego. • Szczególnie TK akcentuje to w odniesieniu do przepisów prawa daninowego, gospodarczego oraz przepisów regulujących sytuacje osób, których zdolność adaptacyjna do nowych warunków jest szczególnie utrudniona np. bezrobotni, emeryci, renciści. • Zasada odpowiedniego vacatio legis jest jednocześnie częścią zasady ochrony zaufania obywateli do państwa i prawa przez nie stanowionego. W szczególnych przypadkach ustawodawca może odstąpić od tej zasady. Co do zasady jednak okres dostosowawczy powinien zostać zachowany. • „Odpowiedniość” vacatio legis należy rozpatrywać w związku z możliwością pokierowania swoimi sprawami, w taki sposób aby uwzględnić nową regulację • „Odpowiedniość” zależy od całokształtu okoliczności – przedmiotu, treści przepisów i stopnia zmiany dotychczasowych Ad. Kazus nr 2 Prawo powszechnie obowiązujące a akty wewnętrznie obowiązujące Rozporządzenie: • Akt prawa powszechnie obowiązującego • Wydawany na podstawie szczegółowego upoważnienia ustawowego • Obowiązuje wszystkie jednostki • Ogłaszane w Dzienniku Ustaw Zarządzenie: • Akt prawa wewnętrznie obowiązującego • Wydawane na podstawie upoważnienia ogólnego • Obowiązują jednostki organizacyjne podległe organowi wydającemu akt • Nie mogą być podstawą praw i obowiązków wszystkich jednostek • Mogą być ogłaszane w dziennikach urzędowych