31 Października, Kościół obchodzi Święto Reformacji

31 Października, Kościół obchodzi Święto Reformacji
Nauka Kościoła
Biblijną naukę Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego można streścić w czterech hasłach i zasadach.
Ich autorem jest "ojciec reformacji" ks. dr Marcin Luter, który na ich podstawie przeprowadził dzieło
odnowy i reformy chrześcijańskiego Kościoła. Hasła te odnoszą się do czterech łacińskich zwrotów:
sola scriptura - jedynie Pismo; solus Christus - jedynie Chrystus;
sola verbo - jedynie Słowo; sola gratia i sola fide - jedynie łaska i jedynie wiara.
Jedynie PISMO
Reformacja wezwała Kościół do powrotu do Pisma Świętego. Zasada sola scriptura oznacza, że jedynym
źródłem wiary i życia każdego chrześcijanina powinna być Biblia. Wiary i życia nie może bowiem
kształtować tradycja, czy ludzkie dogmaty. Wiara wyrasta jedynie ze Słowa Bożego i przez to Słowo jest
w nas kształtowana i rodzi nowe życie. Dlatego też to, co jest nie zgodne ze Słowem Bożym musi być
odrzucone i usunięte z życia świadomie wierzącego człowieka. Chrześcijanin nie powinien iść w życiu
wiary za głosem zwiastowania, które nie wypływa jedynie z Pisma Świętego. Słowa Biblii uczą nas:
"Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do
wychowywania w sprawiedliwości" (2 Tm 3,16).
Jedynie CHRYSTUS
To za sprawą Reformacji udało się w oparciu o Biblię przywrócić właściwe miejsce w życiu wiary
Synowi Bożemu - Jezusowi Chrystusowi. Ta szczególna zasada: solus Christus oznacza, że jedynym
Zbawicielem świata; Panem życia i śmierci, jedynym i prawdziwym pośrednikiem między Bogiem
Ojcem a człowiekiem jest Jezus Chrystus. Jedynie On powinien być przedmiotem wszelkiego
uwielbienia i czci. Hasło - jedynie Chrystus - wyklucza na podstawie Pisma Świętego pośrednictwo
Marii Panny i świętych na drodze zbawienia człowieka. Należy ją stawiać za wzór bogobojnego życia,
otaczać szacunkiem, lecz modlić się należy jedynie do Boga przez Jezusa Chrystusa. Wszelkie modlitwy
za pośrednictwem świętych ujmują czci należnej Jezusowi Chrystusowi. Jedynie w Chrystusie Bóg
spotyka się osobiście z człowiekiem. Tylko przez Chrystusa i w Chrystusie dokonuje się odpuszczenie
grzechów i zbawienie. Wierzymy, że " jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi,
człowiek Chrystus Jezus" (1 Tm 2,5).
Jedynie SŁOWO
Reformacja na podstawie Pisma Świętego uznała Słowo Boże, za jedyne źródło zbawienia człowieka.
Zasada sola verbo - jedynie Słowo, oznacza, że dokonane na krzyżu Golgoty zbawienie przez Jezusa
Chrystusa udzielane jest nam przez Słowo Boże. Bóg w swoje Słowo włożył moc zbawienia wierzącego
człowieka. Dobro ofiary krzyżowej dokonanej raz na zawsze przez Chrystusa, staje się udziałem
wszystkich tych, którzy z wiarą słuchają i przyjmują do swego życia Słowa Boga i używają
sakramentów zgodnie z nauką samego Chrystusa.
Przez wiarę Słowo Ewangelii budzi wiarę w moc Chrystusowego krzyża i Jego zwycięstwo nad moim
grzechem, śmiercią i szatanem.
Kościół posiada dwa sakramenty ustanowione przez Jezusa Chrystusa: Chrzest i Wieczerza Pańska.
Są one widzialną formą Bożego Słowa. Związane są z obietnicą zbawienia. Jako znaki łaski Bożej,
są środkami, przez które skutecznie działa Syn Boży.
Jedynie ŁASKA, jedynie WIARA
Reformacja wyrosła z poznania, że człowiek zostaje usprawiedliwiony przez Boga ze swoich grzechów
jedynie z łaski; dzięki zasłudze krzyżowej Jezusa Chrystusa przez wiarę. Zasada sola gratia i sola fide
oznacza, że łaska Boża wyprzedza wszelkie ludzkie działanie i chęci; a pobożne praktyki kościelne,
dobre uczynki nie dadzą nam zbawienia. Uczynił to Chrystus przez swoją śmierć na krzyżu Golgoty.
Wiara moja nie jest zasługą przed Bogiem. Rodzi się ona i wyrasta ze Słowa Bożego i przez nią człowiek
przyswaja sobie dar usprawiedliwienia. Jedynie w Chrystusie wiara może przynosić owoce w życiu
codziennym. "Albowiem łaską zbawieni jesteśmy przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar, nie z
uczynków, aby się kto nie chlubił" (Ef 2,8-9)
Boże zaproszenie
Bóg stworzył nas i nas kocha. Chce, abyśmy byli szczęśliwi. Ponieważ jednak odeszliśmy od Boga
i idziemy własną drogą, Jego plan w stosunku do nas nie może się urzeczywistniać. Nie przeżywamy
również mocy Jego miłości. Nasze oddalenie od Boga w Biblii nazwane jest grzechem, za który czeka
nas kara - śmierć wieczna.
Kościoły nasze nauczają także, iż po upadku Adama wszyscy ludzie wydani na świat w sposób naturalny
- rodzą się z grzechem, tj. bez bojaźni Bożej, bez ufności ku Bogu i ze złymi pożądaniami.
Człowiek odczuwa ciągle brak Boga i chciałby czymś wypełnić swą życiową "pustkę", ale nie jest w
stanie nic sam zrobić. Nawet nasze najlepsze uczynki, nie są w stanie "dosięgnąć" Boga.
Bóg jednak z nas nie zrezygnował. Stał się człowiekiem w osobie Jezusa Chrystusa, poniósł
konsekwencje naszego grzesznego życia i umarł za nas na krzyżu. Przez to, gdy jeszcze sami
tkwiliśmy w grzechu,
On sam usunął wszystko to, co oddzieliło nas od Boga. Bóg potwierdził to przez
zmartwychwstanie Jezusa.
Boży dar zbawienia został nam dany bez naszych zasług.
Jezus zachęca cię do pojednania się z Bogiem przez pokutę (gr. metanoia - w Biblii tłumaczone jako
nawrócenie), wyznanie twoich grzechów, przez prośbę o przebaczenie i powierzenie Mu swojego życia.
To pojednanie jest Bożym darem. Biblii nazwana go łaską.
"Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boże to dar: Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił."
Ef 2,8-9
Rys historyczny
Kościół Ewangelicko-Augsburski (Luterański) w Polsce jest spadkobiercą wielowiekowej tradycji. Już w kilka lat po
wystąpieniu ks. dr Marcina Lutra w 1517r. jego pisma i poglądy docierają do Polski. Znajdują życzliwy oddźwięk u wielu
i mimo utrudnień, m.in. ze strony władzy królewskiej, stopniowo powstają parafie ewangelickie w Wielkopolsce, na
Pomorzu, Mazurach i Śląsku. Nabożeństwa odprawiane są w języku narodowym, powstaje także literatura religijna
w języku polskim: tłumaczenia Pisma Świętego, śpiewniki, postylle - zbiory kazań, katechizmy. Reformacja luterańska
powszechnie rozwijała się wśród mieszczan i chłopów na terenach zachodnich i wśród polskiej ludności poza
granicami Rzeczypospolitej.
[Róża Lutra]
Róża obok jest herbem ks. Marcina Lutra. W liście z roku 1516
objaśnił On tę różę w następujący sposób: "Po pierwsze: w sercu o
naturalnych kolorach (czerwonym) znajduje się czarny krzyż, aby
zawsze pamiętał, ze moja wiara w Ukrzyżowanego może mnie
usprawiedliwić. Sprawiedliwy żyje z wiary, z wiary w
Ukrzyżowanego. Serce spoczywa w środku w białej róży, która
wskazuje na to, ze wiara przynosi mi radość, pociechę i pokój,
dlatego właśnie róża powinna być biała, a nie czerwona, gdyż kolor
biały jest kolorem Duchów i wszystkich Aniołów. Taka róża
spoczywa na błękitnym kolorze, kolorze przyszłej radości.
Otacza ja złoty pierścień, gdyż taka sprawiedliwość w niebie
trwać będzie wiecznie.