załącznik nr 1 do umowy
advertisement
Załącznik Nr 1 do Umowy w sprawie warunków organizacyjno-finansowych działalności Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku oraz programu jego działania z dnia 20 grudnia 2016 r. Program działania Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku na okres 3 sezonów artystycznych, od dnia 1 stycznia 2017 r. do dnia 31 sierpnia 2019 r. Koncepcja zarządzania i program działania Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku zakłada rozwój Teatru, który spowoduje pełniejsze zaspokojenie potrzeb mieszkańców województwa podlaskiego w sferze szeroko pojętej kultury. Aby tego dokonać należy położyć szczególny nacisk na poniższe zagadnienia: – zmiana repertuaru, – nawiązanie współpracy z doświadczonymi twórcami, – współpraca lokalna, ogólnopolska i międzynarodowa, – działalność edukacyjna, – usprawnienie organizacji pracy i zarządzania instytucją, – poprawienie warunków pracy i płacy pracowników, – stworzenie przestrzeni do zoptymalizowania działalności Działu Marketingu i Organizacji Widowni, – zwiększenie frekwencji. Teatr jest miejscem przeznaczonym do szerzenia kultury, w którym musi zostać zbudowany zespół pracowników (artystycznych, obsługi sceny, administracyjnych a także kadry zarządzającej) chcących budować przestrzeń, która będzie wpływała, na życie kulturalne zarówno miasta Białegostoku, jak i całego województwa. Miejscem, z którym muszą utożsamiać się widzowie. Miejscem, do którego pracownicy będą przychodzili z przyjemnością i z poczuciem, że są częścią zespołu tworzącego coś ważnego. Zapewnienie zespołowi poczucia bezpieczeństwa, zarówno materialnego jak i bytowego będzie wpływało na podniesienie zarówno wydajności pracy, jak i podniesienie walorów artystycznych tworzonych spektakli. Teatr jest, żywym organizmem stworzonym przez ludzi, a każda gwałtowna ingerencja w żywą tkankę powoduje skutki, które bardzo trudno naprawić. Postaram się odbudować zaufanie (które przez ostatnie lata zostało mocno nadszarpnięte) pracowników Teatru zarówno do kadry kierowniczej jak i siebie nawzajem. Opierając się na własnym doświadczeniu, a także obserwacjach, wiem jak trudno znaleźć zapaleńców-profesjonalistów chcących poświęcić swoje życie na pracę w tym Teatrze, bardzo często za nie najwyższe wynagrodzenie. Każda osoba zasługuje na szacunek. Moim priorytetem, będzie stworzenie twórczej atmosfery w pracy w oparciu o wzajemne poszanowanie godności. Merytoryczny program działania Teatru Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku powinien być instytucją kultury przede wszystkim otwartą na potrzeby zarówno mieszkańców Białegostoku jak i całego województwa podlaskiego. Niestety od 2011 w Teatrze odnotowano spadek ilości widza z 53730 osób w 2011 roku do 30438 osób w 2015 roku. Należałoby odwrócić ten trend zmieniając propozycje repertuarowe, a także kładąc większy nacisk na określenie zapotrzebowania na konkretne tytuły. Potrzeby i oczekiwania widzów będą analizowane np. przy wykorzystaniu badań ankietowych, realizowanych w trakcie oraz po zakończeniu sezonu artystycznego. Innym sposobem na uzyskanie informacji od widzów jest przeprowadzenie sondy internetowej lub badania internetowego przy użyciu teatralnego newslettera. Teatr musi łączyć realizowanie spektakli na wysokim poziomie artystycznym z osiąganiem zwiększonych dochodów ze sprzedaży przedstawień. W repertuarze teatru powinny się znaleźć przede wszystkim przedstawienia klasyki polskiej i zagranicznej, komedie, farsy, baśnie a także dramaty współczesne polskie jak i zagraniczne. Repertuar musi być dostosowany do oczekiwań widza. Zakładam, że minimalna liczba premier teatralnych w jednym sezonie powinna oscylować w granicach pięciu. Pracę przy tworzeniu spektakli teatralnych chciałbym oprzeć o zespół artystyczny Teatru Dramatycznego. Będąc częścią tego zespołu od 18 lat, wiem, że jest to dobry zespół, który stać na wiele. Aktor który nie gra, nie rozwija się. Moim priorytetem będzie zapewnienie pracy twórczej całemu zespołowi aktorskiemu w oparciu o sprawdzonych i doświadczonych reżyserów o uznanej renomie, co będzie powodowało organiczny rozwój artystyczny tego zespołu. Jednocześnie chciałbym zaznaczyć, iż nie wykluczam współpracy z młodymi twórcami, którzy bardzo często wprowadzają powiew świeżości i nowe tendencje we współczesnej kulturze teatru. Będąc jednocześnie aktorem tego Teatru, a także mając doświadczenie reżyserskie, chciałbym oświadczyć, że nie będę obsadzał siebie w nowych premierach, a także nie będę reżyserował przedstawień teatralnych. Zależy mi na tym, aby skupić się przede wszystkim na kierowaniu tą placówką zarówno pod względem artystycznym jak i administracyjnym. Teatr powinien zainicjować powstanie dramatu dotyczącego Obławy Augustowskiej, tematu związanego z naszym regionem, którego nie ma jeszcze w kanonie dramaturgii. Twórcy których zamierzam zaprosić do współpracy to: Waldemar Śmigasiewicz, Paweł Aigner, Andrzej Mastalerz, Jan Nowara, Witold Mazurkiewicz, Konrad Dworakowski, Tomasz Hynek, Katarzyna Deszcz, Adam Biernacki, Adam Opatowicz, Grzegorz Chrapkiewicz. Oczywiście nie wykluczam współpracy także z innymi uznanymi twórcami. Propozycja repertuaru: - rok 2017 „Balladyna” Juliusz Słowacki, „Mayday” Ray Cooney lub inna współczesna farsa, „Królewa Śnieżka i siedmiu krasnoludków” braci Grimm, „Bieg z nożyczkami” Michael Mckeever, - sezon 2017/2018 „Zemsta” Aleksander Fredro, „Hamlet”, lub „Makbet” Wiliam Szekspir, „Białe Małżeństwo” lub „Kartoteka” Tadeusz Różewicz, „Obława Augustowska”, „Pan Samochodzik” Zbigniew Nienacki lub „Dzieci z Bullerbyn” Astrid Lindgren, - sezon 2018/2019 „Gałązka Rozmarynu” Zygmunt Nowakowski, „Tango” Sławomir Mrożek, „Kopciuszek” Grimm, „Biesy”, „Idiota” lub „Zbrodnia i kara” Fiodor Dostojewski. Dodatkowymi propozycjami spektakli repertuarowych są: „Posprzątane” Sara Ruhl, „Kogut w rosole” Samuel Jokic, czy „Boening, boening” Marc Camoletti. Przedstawione powyżej propozycje repertuarowe są propozycjami poglądowymi, które mogą ulec zmianie, ze względów merytorycznych. Po przeprowadzonych analizach z Działem Marketingu i Organizacji Widowni oraz Głównym Specjalistą ds. promocji i PR-u, zostaną podjęte ostateczne decyzje. Ewentualna działalność Sceny Inicjatyw Artystycznych będzie uzależniona od planów repertuarowych Teatru. Projekty aktorów Teatru będą mogły zagościć w ramach Sceny PracOFFnia. Wznowienie cyklu premier akademickich (po spektaklu panel dyskusyjny ze studentami) zwiększyłoby zainteresowanie środowiska studentów białostockich uczelni wyższych, a co za tym idzie podniosłoby frekwencję w proponowanym repertuarze. W miarę pozyskania środków zewnętrznych należy zainicjować powołanie konkursu na dramat współczesny, na wzór Ogólnopolskiego Konkursu Małych Form Dramaturgicznych 1-2-3. W zależności od możliwości organizacyjnych i finansowych, Festiwal mógłby zostać zorganizowany w sezonie 2018/2019. Edukacja teatralna w teatrze funkcjonuje dobrze. Pragnę utrzymać obecną formę działań edukacyjnych np.: warsztaty teatralne, bajkowe poranki, spotkania z aktorami po spektaklach, itp. Dodatkowo chcę wprowadzić spotkania twórców przedstawień, z młodzieżą w szkołach w porozumieniu z Działem Marketingu i Organizacji Widowni, które będą miały charakter lekcji teatralnych a jednocześnie będą formą promocji spektakli. Nie wykluczam także współpracy z Operą i Filharmonią Podlaską. W miarę możliwości można by było stworzyć spektakle w koprodukcji, z obopólnymi korzyściami. Wymiana doświadczeń artystów opery i teatru powodowałaby także podniesienie kwalifikacji zawodowych w kwestiach wokalnych i aktorskich obu zespołów. W kręgu mojego zainteresowania jest także współpraca ze środowiskiem związanym wokół Akademii Teatralnej w Białymstoku. Mam tu na myśli przede wszystkim studentów i młodych absolwentów, którym zamierzam zaproponować współpracę w ramach Sceny Off. Chciałbym nawiązać współpracę z Książnicą Podlaską im. Łukasza Górnickiego w Białymstoku organizując wspólne wieczory literackie. Przestrzeń teatralnego foyer znakomicie nadaje się na tego typu przedsięwzięcia. W celu wzbogacenia pozycji repertuarowych Teatru istnieje możliwość nawiązania współpracy, z innymi ośrodkami teatralnymi w Polsce, mającej na celu (na zasadzie wzajemności) wymianę spektakli repertuarowych. Z uwagi na położenie geograficzne, a także na historię i wielokulturowość województwa podlaskiego, uważam, że należy powołać festiwal teatralny mający formę przeglądu najciekawszych przedstawień teatrów litewskich, białoruskich, rosyjskich, ukraińskich a także polskich, szczególnie z tak zwanej ściany wschodniej. Powołanie tego typu festiwalu uzależnione jest od pozyskania funduszy zewnętrznych. W kręgu mojego zainteresowania jest także podtrzymanie współpracy z Teatrem Narodowym im. M.Eminescu w Kiszyniowie, oraz Republikańskim Teatrem Białoruskiej Dramaturgii z Mińska na Białorusi. Organizacyjny program działania Teatru Zamierzam wprowadzić zmiany w zakresie poprawy organizacji pracy instytucji, oraz schematu organizacyjnego teatru a także przeprowadzić reorganizację poszczególnych działów w celu usprawnienia komunikacji i współpracy pomiędzy działami. W celu usprawnienia pracy Teatru, możliwa jest np. zmiana dotycząca zwierzchnictwa Działu Koordynacji Pracy Artystycznej, Produkcji i Pozyskiwania Funduszy. Dział ten może podlegać bezpośrednio Dyrektorowi Teatru. Inną możliwą zmianą jest przeniesienie stanowiska Magazyniera z Działu Administracyjno-Gospodarczego do Działu Technicznego. Tego typu działania będą podejmowane dopiero po przeprowadzonych konsultacjach merytorycznych z pracownikami Teatru. Trzeba koniecznie zaktualizować zakres obowiązków pracowników administracji jak i osób zajmujących stanowiska kierownicze oraz wykluczyć powielanie zakresu obowiązków niektórych pracowników Teatru (np. producent powiela pracę inspicjenta, kierownika technicznego czy scenografa). Zapewnię przeprowadzenie szkoleń pracowników w zakresie BHP, ochrony przeciwpożarowej oraz podnoszących kwalifikacje. Dział Marketingu i Organizacji Widowni zmotywuję do sprzedaży bezpośredniej, szczególnie spektakli porannych dla dzieci i młodzieży po nawiązaniu ścisłej współpracy z Kuratorium Oświaty w Białymstoku, a także z dyrektorami szkół z terenu naszego województwa. W celu zwiększenia możliwości sprzedaży przedstawień należy przygotowywać plany repertuarowe co najmniej z dwumiesięcznym wyprzedzeniem. Należy położyć szczególny nacisk na zagadnienie zarządzania ryzykiem (kontrola zarządcza wszystkich etapów tworzenia spektakli) oraz zoptymalizować produkcję spektakli zarówno pod względem technicznym jak i organizacji pracy. Dla dobrego funkcjonowania Teatru potrzebna jest współpraca z działającym na terenie teatru Związkiem Zawodowym NSZZ Solidarność, a także z przedstawicielami ZASP-u. Innowacyjnym pomysłem może być wzmocnienie kontaktu z regionem, (samorządami lokalnymi, organizacjami pozarządowymi, ośrodkami kultury itp.) w organizowaniu wydarzeń kulturalnych w poszczególnych poprzez współpracę gminach. Może to być także dodatkowa metoda pozyskiwania widza. Przykładem takich wydarzeń mogą być np. uroczystości związane z obchodami „Dni gmin”. Spektakle prezentowane przy okazji takich wydarzeń mogą być finansowane ze środków zainteresowanych samorządów. Współpraca taka będzie uzależniona od zysków jakie może wynieść z tego Teatr. Innym sposobem na tego typu działalność jest np. uczestnictwo w programie Teatr Polska. Kolejną dosyć pilną sprawą, jest remont Sceny Dużej, widowni, holu kasowego szatni i foyer, czyli części teatru dostępnej dla widzów. Zamierzam dokonać tego przy udziale środków MKiDN. Jednocześnie zaznaczam, że bez wsparcia środkami z zewnątrz Teatr nie jest w stanie samodzielnie zrealizować tego typu inwestycji. Ostatni remont sali widowiskowej był przeprowadzony ok. 18 lat temu, fotele i wykładziny są mocno zużyte i niestety nie są najlepszą wizytówką Teatru. W związku z planowanym remontem Teatru będę poszukiwał nowych przestrzeni do prezentacji przedstawień (np.: OiFP, BOK, WOAK, Drezynownia, PMKL). Przestrzeń foyer teatralnego jest także znakomitym miejscem do grania spektakli. Niestety przepisy przeciwpożarowe nie zezwalają na udział w przedstawieniach powyżej 50 osób (brak drugiego wyjścia ewakuacyjnego). Nie ukrywam, że zależy mi na takiej adaptacji foyer, aby ilość widzów zwiększyć do ok. 100 osób. Dzięki temu przedstawienia na tej scenie będą bardziej dochodowe. Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku posiada ośrodek wypoczynkowy w miejscowości Posejnele koło Gib w województwie podlaskim, w którym chętnie wypoczywają pracownicy teatru. Niestety większość domków wymaga remontu. Przez ostatnie cztery lata zostały zaniechane praktycznie wszystkie prace poprawiające komfort wypoczynku. W związku z brakiem zgody ze strony Organizatora na inwestowanie środków własnych Teatru będę zabiegał o pozyskanie funduszy zewnętrznych, od sponsorów itp. na ten cel. Finansowy program działania Teatru Należy dookreślić cele strategiczne, między innymi zwiększające efektywność w zakresie działalności merytorycznej, zwiększające efektywność wykorzystania środków z dotacji budżetowej, oraz zwiększające udział dotacji zewnętrznych. Po przeprowadzonych analizach, konsultacjach itp. z kadrą teatru będzie można dookreślić to zagadnienie. Trzeba położyć szczególny nacisk na pozyskiwanie funduszy zewnętrznych (unijnych, ministerialnych, od sponsorów, itp.). Z własnego doświadczenia, a także z analizy dokumentów teatru wynika, iż głównym problemem jest repertuar i jego sprzedaż, szczególnie na Dużej Scenie, która powinna stać się sceną wiodącą. Duża Scena teatru powinna wygenerować zyski, które pokryją ewentualne straty spektakli na scenie małej, czy scenie foyer. Zmieniony repertuar, przygotowany przez sprawdzonych reżyserów, pomoże odzyskać widza, a zdecydowanie większa eksploatacja Dużej Sceny doprowadzi do zwiększenia dochodu Teatru. Możliwie szeroki przekrój dramaturgii pozwoli odbudować frekwencję i zachęcić liczniejsze grono widzów do odwiedzenia naszego teatru. Scena impresaryjna powinna być wykorzystana do zwiększenia dochodu Teatru. Nie może stanowić części głównej działalności Teatru. Przedstawienia impresaryjne, mogą odbywać się w czasie wolnym od spektakli repertuarowych. Nie powinny jednak kolidować z planem pracy Teatru. W zależności od możliwości zarobkowych na impresariacie można będzie nawiązać współpracę z firmami zewnętrznymi (wynajem sali), lub w ramach własnej działalności organizować takie wydarzenia. Niezbędne jest ograniczenie kosztów poprzez zmniejszenie liczby premier oraz zmniejszenie udziału aktorów gościnnych w produkcjach Teatru, przy jednoczesnym zwiększeniu wpływów, poprzez zdobycie nowych widzów i zwiększenie liczby prezentowanych spektakli w ramach tego samego tytułu. Zaoszczędzone środki finansowe mogą zostać przeznaczone na np.: dodatkowe spektakle, bieżące naprawy i remonty, nagrody dla pracowników, itp. Podsumowanie Zależy mi, żeby Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki w Białymstoku stał się wiodącą instytucją kultury w przestrzeni Białegostoku. Poprzez odpowiednio dobrany repertuar, opierający się głównie na szeroko pojętej klasyce, a także na dramaturgii współczesnej chcę doprowadzić do sytuacji w której widz zacznie się utożsamiać ze swoim Teatrem. Nie ukrywam też, że jestem zainteresowany udziałem Teatru w festiwalach teatralnych, zarówno polskich jak i zagranicznych, z zastrzeżeniem, iż proces tworzenia przedstawień nie może być warunkowany udziałem w konkretnych festiwalach. Podkreślam to, iż Teatr musi przygotowywać spektakle przede wszystkim dla mieszkańców województwa podlaskiego, z możliwie szerokim spektrum odbiorców. ……………………………………….
