CELEX NR 41999D0013

DECYZJA KOMITETU WYKONAWCZEGO
z dnia 28 kwietnia 1999 r.
w sprawie ostatecznych wersji Wspólnego Podręcznika i Wspólnych Instrukcji
Konsularnych
(SCH/Com-ex (99) 13)
KOMITET WYKONAWCZY,
uwzględniając art. 132 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen,
uwzględniając również art. 3, 5, 6, 7, 8, 11, 12, 17, 18 i 25 wymienionej Konwencji z jednej
strony, oraz jej art. 9 i 17 z drugiej strony,
a także mając na uwadze, co następuje:
w interesie wszystkich Państw Schengen leży ujednolicenie reguł wydawania wiz w ramach
wspólnej polityki w zakresie przepływu osób, w celu uniknięcia możliwych negatywnych
następstw w odniesieniu do wjazdu na terytorium Państw Schengen i bezpieczeństwa
wewnętrznego,
kierując się dążeniem do poszerzenia obecnych pozytywnych doświadczeń w stosowaniu
Wspólnych Instrukcji Konsularnych oraz w celu dalszej harmonizacji procesu wydawania
wiz,
kierując się zasadą solidarności między Państwami Schengen,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
I.
1.
Poprawiona wersja Wspólnych Instrukcji Konsularnych (dodatek 1*) i załączniki
do nich, i
2.
Poprawiona wersja Wspólnego Podręcznika (dodatek 2**) i załączniki do niego
zostają niniejszym przyjęte.
Następujące zmiany zostały uwzględnione przy sporządzaniu tych wersji: zmiany
do załączników 1, 2, 3, 5, 7, 9, 10, 12 i 15 do Wspólnych Instrukcji Konsularnych
oraz odpowiadających załączników 5, 5A, 14B 10, 6B, 6C i 14A do Wspólnego
Podręcznika.
II.
*
Dokumenty odnoszące się do poprzednich wersji Wspólnych Instrukcji Konsularnych,
Wspólnego Podręcznika oraz załączników do nich, wymienione w dodatku 3, tracą moc
z dniem przyjęcia poprawionej wersji.
Treść załączników 5,9 i 10 jest poufna. Patrz SCH/Com-ex (98) 17.
Dokument poufny. Patrz SCH/Com-ex (98) 17.
**
III.
Dokument odnoszący się do reprezentacji w związku z wydawaniem wiz, jest załączony
do celów informacyjnych w dodatku 4***.
IV.
Niniejsza decyzja wchodzi w życie z dniem jej przyjęcia.
Luksemburg, dnia 28 kwietnia 1999 r.
C. H. SCHAPPER
Przewodniczący
***
Dokument SCH/II (95) 16, zmiana 19: nieopublikowany.
Dodatek 1
WSPÓLNE INSTRUKCJE KONSULARNE DLA MISJI DYPLOMATYCZNYCH I
URZĘDÓW KONSULARNYCH
SPIS TREŚCI
I.
Przepisy ogólne
1.
Zakres
2.
Definicje i kategorie wiz
2.1
II.
Wizy jednolite
2.1.1.
Wizy lotniskowe
2.1.2.
Wizy tranzytowe
2.1.3.
Wizy krótkoterminowe lub wizy podróżne: wielokrotne wizy
wjazdowe
2.1.4.
Wizy grupowe
2.2
Wizy długoterminowe
2.3
Wizy o ograniczonej ważności terytorialnej
2.4
Wizy wydawane na granicy
Właściwa misja dyplomatyczna lub urząd konsularny
1.
2.
3.
Określenie państwa właściwego
1.1
Państwo właściwe do rozpatrzenia wniosku
1.2
Państwo reprezentujące państwo właściwe
Wnioski o wizę wymagające konsultacji z krajowym organem centralnym lub z
organem centralnym innej Umawiającej się Strony lub innych Umawiających się
Stron, zgodnie z art. 17 ust. 2.
2.1
Konsultacje z krajowym organem centralnym
2.2
Konsultacje z organem centralnym innej Umawiającej się Strony lub innych
Umawiających się Stron
2.3
Procedura konsultacji w ramach systemu reprezentacji
Wnioski o wizę złożone przez nierezydentów
4.
III.
Upoważnienie do wydawania wiz jednolitych
Wszczęcie procedury rozpatrywania wniosku
1.
Formularz wniosku wizowego – liczba formularzy wniosków
2.
Dokumenty dołączane do wniosku
3.
Gwarancje pokrycia kosztów powrotu i pobytu
4.
Rozmowy osobiste z wnioskodawcami
IV.
Podstawa prawna
V.
Rozpatrywanie wniosków i podjęcie decyzji
Podstawowe kryteria przy rozpatrywaniu wniosku
1.
Rozpatrywanie wniosku wizowego
1.1. Sprawdzanie wniosku wizowego
1.2. Sprawdzanie tożsamości wnioskodawcy
1.3. Sprawdzenie dokumentu podróży
1.4. Sprawdzanie innych dokumentów zależnie do wniosku
1.5
2.
-
Dokumenty towarzyszące dotyczące celu podróży
-
Dokumenty towarzyszące dotyczące kosztów transportu i powrotu
-
dokumenty towarzyszące dotyczące środków utrzymania
-
Dokumenty towarzyszące dotyczące zakwaterowania
-
Inne dokumenty wymagane w miarę potrzeby
Ocena „dobrej wiary” wnioskodawcy
Procedura podejmowania decyzji przy rozpatrywaniu wniosków o wizę
2.1
Wybór kategorii wizy i liczby wjazdów
2.2
Odpowiedzialność administracyjna organu prowadzącego czynności
2.3
Procedura przewidziana w przypadku gdy wymagane są wcześniejsze
konsultacje z organami centralnymi innych Umawiających się Stron
2.4
3.
VI.
a)
Procedura
b)
Przesyłanie wniosków krajowemu organowi centralnemu
c)
Informacje przesyłane organowi centralnemu
d)
Przesyłanie wniosków między organami centralnymi
e)
Termin udzielenia odpowiedzi: przedłużenie
f)
Decyzja oparta na wyniku konsultacji
g)
Przekazanie dokumentów szczególnych
Odmowa rozpatrzenia wniosku, odmowa wydania wizy
Wizy o ograniczonej ważności terytorialnej
Wypełnianie naklejki wizowej
1.
Miejsce wpisów wspólnych – (SEKCJA 8)
1.1. Rubryka „WAŻNA W”
1.2. Rubryka „OD ... DO”
1.3. Rubryka „LICZBA WJAZDÓW”
1.4. Rubryka „CZAS POBYTU ... DNI”
1.5. Rubryka „WYDANA W … DNIA …”
1.6. Rubryka „NUMER PASZPORTU”
1.7. Rubryka „KATEGORIA WIZY”
2.
Miejsce na wpisy krajowe („UWAGI”) (sekcja 9)
3.
Miejsce na stempel misji lub urzędu wydającego wizę (sekcja 4)
4.
Miejsce odczytu elektronicznego (sekcja 5)
5.
Inne aspekty odnoszące się do wydawania wiz
5.1
Podpisanie wizy
5.2
Unieważnienie już wypełnionej naklejki wizowej
5.3
Umieszczenie naklejki wizowej w paszporcie
5.4
Paszporty i dokumenty podróży, w których mogą być umieszczane wizy
jednolite
VII. Administracyjne zarządzanie i organizacja
1.
Organizacja sekcji wiz
2.
Przechowywanie
3.
Rejestry wiz
4.
Opłaty naliczane za wydanie wizy
VIII. Współpraca konsularna na poziomie lokalnym
1.
Zarys współpracy konsularnej na poziomie lokalnym
2.
Unikanie wniosków wielokrotnych lub wniosków złożonych bezpośrednio po
odrzuceniu
3.
Ocena „dobrej wiary” wnioskodawcy
4.
Wymiana danych statystycznych
ZAŁĄCZNIKI DO WSPÓLNYCH INSTRUKCJI KONSULARNYCH W SPRAWIE
WYDAWANIA WIZ
1.
-
Wspólny wykaz państw, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu
we wszystkich Państwach Schengen
-
Uaktualniony wykaz państw, których obywatele są zwolnieni z obowiązku
wizowego we wszystkich Państwach Schengen
-
Uaktualniony wykaz państw, których obywatele podlegają obowiązkowi
wizowemu jedynie w niektórych Państwach Schengen
2.
Przepisy regulujące przepływ posiadaczy paszportów dyplomatycznych, urzędowych i
służbowych oraz listów żelaznych, które niektóre międzynarodowe organizacje
międzyrządowe wydają swoim urzędnikom.
3.
Wykaz państw, których obywatele podlegają obowiązkowi posiadania wizy
lotniskowej, w przypadku gdy posiadacze dokumentów podróży wydanych przez te
państwa podlegają również temu obowiązkowi wizowemu.
4.
Wykaz dokumentów uprawniających do wjazdu bez wizy.
5.
Wykaz wniosków o wydanie wizy wymagających wcześniejszych konsultacji z
organami centralnymi, zgodnie z art. 17 ust. 2.
6.
Lista konsulów honorowych, którzy w przypadkach wyjątkowych są tymczasowo
upoważnieni do wydawania wiz.
7.
Ustalane corocznie przez organy krajowe kwoty referencyjne uprawniające do
przekroczenia granicy.
8.
Jednolity wzór naklejki wizowej oraz informacje dotyczące ich specyfikacji technicznej
oraz zabezpieczeń.
9.
Wpisy, których Umawiające się Strony dokonują, w miarę potrzeby, w rubryce
„uwagi”.
10.
Instrukcje w sprawie dokonywania wpisów w rubryce odczytu elektronicznego.
11.
Kryteria dotyczące dokumentów podróży, w których mogą być umieszczane wizy
12.
Naliczane opłaty (w euro), za wydanie wizy jednolitej.
13.
Wytyczne dotyczące wypełniania naklejki wizowej.
14.
Zasady i procedury regulujące informacje przesyłane przez Umawiające się Strony
podczas wydawania wiz o ograniczonej ważności terytorialnej, podczas unieważniania,
uchylania lub ograniczania okresu ważności wiz jednolitych oraz w przypadku
wydawania krajowych zezwoleń na pobyt.
15.
Wzór sporządzonego przez Umawiające się Strony jednolitego formularza
potwierdzającego zaproszenie, zakwaterowanie oraz pokrycie kosztów związanych z
pobytem.
WSPÓLNE INSTRUKCJE
dla misji dyplomatycznych i urzędów konsularnych Umawiających się Stron Konwencji
z Schengen
WARUNKI REGULUJĄCE WYDAWANIE WIZ JEDNOLITYCH WAŻNYCH NA
TERYTORIUM WSZYSTKICH UMAWIAJĄCYCH SIĘ STRON
I.
1.
PRZEPISY OGÓLNE
Zakres
Następujące wspólne postanowienia oparte na postanowieniach rozdziału 3 (sekcja 1
i 2) Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r.,
zawartego między Rządami Państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej
Niemiec i Republiki Francuskiej o stopniowym znoszeniu kontroli na wspólnych
granicach (zwanej dalej „Konwencją”), podpisaną w Schengen dnia 19 czerwca 1990 r.,
do której następnie przystąpiły Włochy, Hiszpania, Portugalia, Grecja i Austria, stosuje
się w odniesieniu do rozpatrywania wniosków wizowych na pobyt nieprzekraczający
trzech miesięcy, w tym wizy tranzytowe, obowiązujące na terytorium wszystkich
Umawiających się Stron****.
Wizy na pobyt przekraczający trzy miesiące są wizami krajowymi i uprawniają
posiadacza jedynie do przebywania na terytorium danego państwa. Jednakże, takie wizy
umożliwiają ich posiadaczom przejazd przez terytorium innych Umawiających się Stron
w celu udania się na terytorium Umawiającej się Strony, która wydałą wizę, chyba że
nie spełniają oni warunków wjazdu określonych w art. 5 ust. 1 lit. a), d) i e) lub znajdują
się na krajowej liście wpisów do celów odmowy wjazdu Umawiającej się Strony przez
której terytorium chcą przejechać.
2.
Definicje i kategorie wiz
2.1
Wizy jednolite
Wizy jednolite są zezwoleniami lub decyzjami wydanymi w formie naklejki
umieszczonej przez Umawiającą się Stronę w paszporcie, dokumencie podróży lub
innym dokumencie uprawniającym posiadacza do przekroczenia granicy. Wiza
jednolita uprawnia cudzoziemców podlegających obowiązkowi wizowemu, do
stawienia się na granicy zewnętrznej Umawiającej się Strony, która wydała wizę lub na
innej Umawiającej się Strony i stosownie do kategorii wizy, do wnioskowania o
przejazd lub pobyt, o ile inne warunki wjazdu lub przejazdu zostały spełnione.
Posiadanie wizy jednolitej nie gwarantuje automatycznego prawa wjazdu.
2.1.1 Wizy lotniskowe
Wiza lotniskowa uprawnia cudzoziemców podlegających obowiązkowi
posiadania takiej wizy, do przebywania w trakcie międzylądowania, części
przelotu lub lotów międzynarodowych, w międzynarodowej strefie tranzytowej
****
Zgodnie z art. 138 Konwencji, wymienione regulacje stosuje się jedynie do europejskich terytoriów
Republiki Francuskiej oraz Królestwa Niderlandów.
portu lotniczego, nie uprawnia jednak na właściwy wjazd na terytorium danego
państwa. Wymóg posiadania takiego rodzaju wizy jest wyjątkiem wobec
ogólnego prawa przejazdu bez wizy przez wyżej wymienione międzynarodowe
obszary tranzytowe.
Obywatele państw wymienionych w załączniku 3 oraz osoby, które niekoniecznie
są obywatelami tych państw, ale posiadają dokumenty podróży wydane przez ich
organy, mają obowiązek posiadania tego rodzaju wizy.
Zwolnienia z obowiązku posiadania wizy lotniskowej określone są w sekcji III
załącznika 3.
2.1.2. Wizy tranzytowe
Wiza ta uprawnia cudzoziemców podróżujących z jednego państwa trzeciego do
innego państwa trzeciego, do przejazdu przez terytorium Umawiających się Stron.
Wiza ta uprawnia posiadacza do przejazdu jedno, dwu, lub wyjątkowo także
wielokrotnego, pod warunkiem, że czas trwania każdego z nich nie przekracza
pięciu dni.
2.1.3. Wizy krótkoterminowe lub wizy podróżne - wielokrotne wizy wjazdowe
Wiza ta uprawnia cudzoziemców ubiegających się o wjazd na terytorium
Umawiających się Stron w celu innym niż imigracja, do jednego lub wielu
pobytów, których czas trwania nie przekracza trzech miesięcy w ciągu pół roku od
daty pierwszego wjazdu. Zgodnie z ogólną regułą, wiza ta może zostać wydana na
jeden lub wiele wjazdów.
W przypadku niektórych cudzoziemców, którzy często muszą podróżować do
jednego lub wielu Państw Schengen, na przykład w celach służbowych, mogą
zostać wydane wizy krótkoterminowe na kilka pobytów, pod warunkiem, że
łączny czas trwania tych pobytów nie przekracza trzech miesięcy w ciągu pół
roku. Okres ważności takiej wielokrotnej wizy wjazdowej może wynosić jeden
rok lub wyjątkowo ponad rok dla niektórych kategorii osób (patrz V 2, 2.1)
2.1.4 Wizy grupowe
Jest to wiza tranzytowa lub uprawniająca do pobytu nieprzekraczającego
trzydziestu dni, która może zostać umieszczona w paszporcie zbiorowym - o ile
przepisy prawa krajowego nie stanowią inaczej - wydawana grupie
cudzoziemców, utworzonej przed podjęciem decyzji odbycia podróży i której
członkowie podczas wjazdu i pobytu oraz wyjazdu z terytorium Umawiających
się Stron stale podróżują jako grupa.
Wizy grupowe mogą być wydawane grupie co najmniej 5 i najwyżej 50 osób.
Osoba kierująca grupą posiada własny paszport i w razie potrzeby, wizę
indywidualną.
2.2. Wizy długoterminowe
Wizy na pobyt przekraczający trzy miesiące są wizami krajowymi wydanymi przez
jedną z Umawiających się Stron zgodnie ze jej prawem krajowym.
Jednakże, wizy takie są równorzędne wizom tranzytowym jednolitym i umożliwiają
posiadaczowi podróż na terytorium Umawiającej się Strony, która wydała wizę, pod
warunkiem, że trwa ona nie dłużej niż 5 dni licząc od dnia pierwszego wjazdu oraz, że
posiadacz wizy spełnia wymagane warunki wjazdu i nie figuruje na krajowej liście
wpisów do celów odmowy wjazdu Umawiającej się Strony lub Stron, przez których
terytorium zamierza przejechać (patrz załącznik 4).
2.3. Wizy o ograniczonej ważności terytorialnej
Wiza ta jest umieszczana w paszporcie, dokumencie podróży lub innym dokumencie
uprawniającym posiadacza do przekroczenia granicy, w wyjątkowych przypadkach i
uprawnia wyłącznie do pobytu na terytorium jednego lub kilku Umawiających się
Stron, pod warunkiem, że wjazd i wyjazd odbywają się przez terytorium tego lub tych
Umawiających się Stron (patrz V 3).
2.4. Wizy wydawane na granicy *****
II.
WŁAŚCIWA MISJA DYPLOMATYCZNA LUB URZĄD KONSULARNY
Cudzoziemiec podlegający obowiązkowi wizowemu (załącznik 1), który zamierza wjechać na
terytorium Umawiającej się Strony, jest zobowiązany zwrócić się do sekcji wiz właściwej
misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego.
1.
Określenie państwa właściwego
1.1
Państwo właściwe do rozpatrzenia wniosku
Do rozpatrywania wniosków o wydanie krótkoterminowych lub tranzytowych wiz
jednolitych właściwe są:
a)
-
Umawiająca się Strona, na której terytorium znajduje się ostateczny lub
główny cel podróży. W żadnym przypadku terytorium Umawiającej się
Strony, przez które przebiega tranzyt, nie może być uważane za główny cel
podróży.
Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny, do których wniosek został
wniesiony, określają w zależności od przypadku, która Umawiająca się
Strona jest głownym celem podróży, uwzględniając w swojej ocenie
wszystkie okoliczności, w szczególności cel stojący za wizytą, trasę podróży
oraz czas trwania wizyty lub wizyt. Przy sprawdzaniu tych kryteriów, misja
dyplomatyczna lub urząd konsularny opierają się głównie na dokumentach
towarzyszących przedłożonych przez wnioskodawcę.
*****
Jeżeli jeden lub więcej celów podróży stanowi bezpośredni powód lub
W wyjątkowych przypadkach, wizy krótkoterminowe lub tranzytowe mogą być wydawane na granicy, na
warunkach określonych w części II pkt 5 Wspólnego Podręcznika „Kontrole na granicach zewnętrznych”.
uzupełnienie innego celu podróży, misja dyplomatyczna lub urząd
konsularny opiera się głównie na zasadniczym celu podróży.
b)
-
Jeżeli żaden cel podróży nie stanowi bezpośredniego powodu lub
uzupełnienia innego celu podróży, misja dyplomatyczna lub urząd
konsularnyopiera się głównie na najdłuższym okresie pobytu (a przy
równych okresach pobytu, Umawiającą się Stronę, na terytorium której ma
miejsce pierwszy pobyt).
-
Umawiająca się Strona pierwszego wjazdu, jeżeli Umawiająca się Strona
będąca celem podróży, nie może zostać ustalona.
Umawiającą się Stroną pierwszego wjazdu jest państwo, przez którego
granicę zewnętrzną wnioskodawca po kontroli jego dokumentów wjeżdża na
obszar Państw Schengen.
1.2
-
Jeżeli Umawiająca się Strona pierwszego wjazdu nie wymaga posiadania
wizy, nie jest ona zobowiązana do wydawania wizy; może ona jednak
uczynić to dobrowolnie za zgodą wnioskodawcy; w innym przypadku
odpowiedzialność jest przeniesiona na pierwszą, będącą celem podróży
bądź tranzytu Umawiającą się Stronę nakładającą obowiązek wizowy.
-
Do rozpatrywania wniosków i wydawania wiz o ograniczonej ważności
terytorialnej (ograniczonej do terytorium jednej Umawiającej się Strony lub
do terytorium Państw Beneluksu) właściwa jest Umawiająca się Strona lub
Strony zainteresowane.
Państwo reprezentujące państwo właściwe
a)
Jeżeli państwo właściwe nie posiada misji dyplomatycznej lub urzędu
konsularnego w danym państwie, wiza jednolita może zostać wydana przez misję
lub urząd Umawiającej się Strony, która reprezentuje interesy państwa
właściwego. Wiza wydawana jest w imieniu reprezentowanej Umawiającej się
Strony i za jej uprzednią zgodą oraz, w miarę potrzeby, po konsultacji między
organami centralnymi. Jeżeli jedno z państw Beneluksu posiada misję
dyplomatyczną lub urząd konsularny w danym państwie, automatycznie
reprezentuje ono pozostałe państwa Beneluksu.
b)
Jeżeli misja dyplomatyczna lub urząd konsularny państwa właściwego ma swoją
siedzibę w stolicy danego państwa, lecz nie ma w rejonie, gdzie został złożony
wniosek, a jedna lub kilka Umawiających się Stron posiada w tym rejonie misję
lub urząd, to w wyjątkowych przypadkach i jedynie w państwach o dużym
obszarze geograficznym, wizy mogą być wydawane przez inną Umawiającą się
Stronę reprezentującą państwo właściwe, o ile zawarta została odrębna umowa o
reprezentacji między tymi dwoma Umawiającymi się Stronami. Wydawanie wiz
w takim przypadku odbywa się zgodnie z warunkami określonymi w tej umowie.
c)
Zgodnie z przepisami zawartymi w lit. a) i b) w każdym przypadku do
ubiegającego się o wizę należy decyzja, czy zwrócić się do misji dyplomatycznej
lub urzędu konsularnego reprezentującego państwo właściwe, czy do
przedstawicielstwa państwa właściwego.
d)
Podgrupa robocza ds. wiz sporządza zestawienie przyjętych umów o reprezentacji
i systematycznie je uaktualnia.
e)
Procedura wydawania wiz Schengen w państwach trzecich, w których nie
wszystkie Państwa Schengen są reprezentowane, w odniesieniu do art. 30 ust. 1
lit. a) Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen, oparta jest na
następujących zasadach:
-
-
-
-
-
-
Reguły dotyczące reprezentacji stosuje się do rozpatrywania wniosków o
jednolite wizy lotniskowe, wizy tranzytowe oraz wizy krótkoterminowe
wydawane zgodnie z Konwencją z Schengen oraz ze Wspólnymi
Instrukcjami Konsularnymi. Państwo reprezentujące jest zobowiązane
stosować przepisy Wspólnych Instrukcji Konsularnych z taką samą
starannością i równie szybko jak przy wydawaniu własnych wiz tego
samego rodzaju i na ten sam okres ważności.
Z wyjątkiem wyraźnych przepisów umów dwustronnych, reguły dotyczące
reprezentacji nie mają zastosowania do wiz wydawanych w związku z pracą
zarobkową lub inną aktywnością, dla których wymagane jest wcześniejsze
wydanie zezwolenia przez państwo, na którego terytorium mają one być
wykonywane. Wnioskodawca musi skontaktować się z akredytowanym
urzędem konsularnym państwa, w którym wykonywana ma być taka
działalność.
Państwa Schengen nie są zobowiązane do zapewnienia tego, aby były
reprezentowane w każdym państwie trzecim w zakresie wydawania wiz.
Mogą one postanowić, że w określonych państwach trzecich wnioski
wizowe lub wnioski o wizę określonego rodzaju, muszą być składane w
stałym urzędzie konsularnym lub misji dyplomatycznej w kraju będącym
głównym celem podróży.
Ocena zagrożenia nielegalną imigracją podczas wnioskowania o wizę
pozostaje w wyłącznej gestii misji dyplomatycznych i urzędów
konsularnych.
Państwa reprezentowane przejmują właściwość w zakresie wniosków o azyl
składanych przez posiadaczy wiz, których naklejka wizowa wyraźnie
wskazuje, że zostały one wydane przez państwo reprezentujące w imieniu
państwa właściwego.
W przypadkach wyjątkowych, w umowach dwustronnych może zostać
złożone zastrzeżenie, zgodnie z którym wnioski wizowe niektórych
kategorii cudzoziemców przekazywane są przez państwo reprezentujące
organom państwa reprezentowanego będącego głównym celem podróży, lub
przekazywane są do stałej placówki konsularnej tego państwa. Dane
kategorie cudzoziemców muszą być ustalone pisemnie (w miarę potrzeby
dla każdej misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego). Przyjmuje się,
że wydanie wizy następuje za upoważnieniem państwa reprezentowanego,
zgodnie z art. 30 ust. 1 lit. a) Konwencji z Schengen.
-
-
-
-
Umowy dwustronne mogą być zmieniane z upływem czasu, na podstawie
decyzji poszczególnych państw dotyczących wniosków o azyl złożonych w
określonym terminie przez posiadaczy wiz wydanych w ramach
reprezentacji i na podstawie innych informacji odnoszących się do
wydawania wiz. Może zostać również zawarta umowa w sprawie uchylenia
reguł dotyczących reprezentacji w przypadku niektórych misji
dyplomatycznych i urzędów konsularnych.
System reprezentacji ma zastosowanie wyłącznie w zakresie wydawania
wiz. Cudzoziemcy, którzy nie mogą ubiegać się o wizę ze względu na to, że
nie są w stanie dostarczyć wystarczających dowodów potwierdzających, że
spełniają oni odpowiednie warunki, muszą zostać powiadomieni, że mogą
ubiegać się o wizę w stałym urzędzie konsularnym lub misji
dyplomatycznej Państwa Schengen będącego głównym celem podróży.
Reguły dotyczące reprezentacji mogą zostać doprecyzowywane przez dalszy
rozwój oprogramowania umożliwiającego misjom dyplomatycznym oraz
urzędom konsularnym, które podjęły się reprezentacji, zasięgać konsultacji
organów centralnych państwa reprezentowanego bez większego
dodatkowego nakładu pracy.
Wykaz zawierający reguły dotyczące reprezentacji w odniesieniu do
wydawania wiz Schengen w państwach trzecich, w których nie są
reprezentowane wszystkie Państwa Schengen, załączony jest do niniejszego
dokumentu. Zmiany w wykazie, dokonane w drodze wspólnych porozumień
między zainteresowanymi Państwami Schengen, przedkładane są do
zapoznania się Grupie Centralnej.
2.
Wnioski o wizę wymagające konsultacji z krajowym organem centralnym lub z
organem centralnym innej Umawiającej się Strony lub innych Umawiających się
Stron, zgodnie z art. 17 ust. 2
2.1
Konsultacje z krajowym organem centralnym
Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny rozpatrujące wniosek, zwracają się organów
centralnych o upoważnienie, konsultują się z nimi lub powiadamiają o decyzji jaką
planują podjąć w danej sprawie, zgodnie z ustaleniami i terminami przewidzianymi
przez prawo krajowe i praktykę. Przypadki wymagające krajowej konsultacji,
wymienione są w załączniku 5A.
2.2
Konsultacje z organem centralnym innej Umawiającej się Strony lub innych
Umawiających się Stron
Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny, do których wniosek został wniesiony,
zwracają się o upoważnienie do organu centralnego, który, ze swojej strony przekazuje
wniosek do właściwych organów centralnych jednej lub więcej Umawiających się Stron
(patrz część V pkt 2 ppkt 2.3). Do czasu zatwierdzenia przez Komitet Wykonawczy
ostatecznego wykazu przypadków wymagających wzajemnej konsultacji, zastosowanie
ma wykaz dołączony do niniejszych Wspólnych Instrukcji Konsularnych (patrz
załącznik 5B).
2.3. Procedura konsultacji w ramach systemu reprezentacji
3.
a)
Jeżeli wnioski wizowe składane są przez obywateli państw wymienionych w
załączniku 5C w ambasadzie lub konsulacie Państwa Schengen, które
reprezentuje inne Państwo Schengen, konsultuje się je z państwem
reprezentowanym.
b)
Informacje wymienione w odniesieniu do wniosków wizowych są takie same jak
obecnie wymieniane w ramach konsultacji, zgodnie z załącznikiem 5B.
Obowiązkowa rubryka jednakże jest uwzględniona w formularzu dla odniesień
dotyczących terytorium państwa reprezentowanego.
c)
Obecne przepisy Wspólnych Instrukcji Konsularnych stosuje się w odniesieniu do
terminów, ich przedłużenia i formy odpowiedzi.
d)
Konsultacje przewidziane
reprezentowane.
w
załączniku
5B,
przeprowadza
państwo
Wnioski o wizę złożone przez nierezydentów
Jeżeli wniosek wniesiony jest w państwie, które nie jest państwem stałego zamieszkania
wnioskodawcy, a istnieją wątpliwości wobec intencji wnioskodawcy (w szczególności,
gdy istnieje ryzyko nielegalnej imigracji), wiza jest wydawana jedynie po konsultacji z
misją dyplomatyczną lub urzędem konsularnym państwa stałego zamieszkania
wnioskodawcy i/lub z jego organami centralnymi.
4.
Upoważnienie do wydawania wiz jednolitych
Jedynie misje dyplomatyczne lub urzędy konsularne Umawiających się Stron, są
upoważnione do wydawania wiz jednolitych, za wyjątkiem przypadków wymienionych
w załączniku 6.
III.
1.
WSZCZĘCIE PROCEDURY ROZPATRYWANIA WNIOSKU
Formularz wniosku wizowego – liczba formularzy wniosków
Cudzoziemiec musi również wypełnić formularz wniosku o wydanie wizy jednolitej.
Przynajmniej jedna kopia wniosku wizowego musi zostać wypełniona w taki sposób,
aby mogła zostać wykorzystana przez organy centralne podczas konsultacji.
Umawiające się Strony mogą, w zakresie w jakim wymagają tego krajowe procedury
administracyjne, żądać kilku kopii wniosku.
2.
Dokumenty dołączane do wniosku
Cudzoziemiec musi dołączyć do wniosku następujące dokumenty:
a)
ważny dokument podróży, w którym może być umieszczona wiza
b)
w miarę potrzeby, dokumenty potwierdzające cel i warunki zamierzonego pobytu.
Jeżeli informacje dostarczone są wystarczające dla misji dyplomatycznych i urzędów
konsularnych, aby ustalić, że wnioskodawca działa w dobrej wierze, personel
odpowiedzialny z wydawanie wiz, może zwolnić wnioskodawcę z obowiązku
przedłożenia dokumentów potwierdzających cel i okoliczności pobytu.
3.
Gwarancje pokrycia kosztów powrotu i pobytu
Cudzoziemiec musi zapewnić misję dyplomatyczną lub urząd konsularny, w których
złożył wniosek, że dysponuje środkami wystarczającymi na pokrycie kosztów pobytu i
powrotu.
4.
Rozmowy osobiste z wnioskodawcami
Zgodnie z ogólną zasadą, wnioskodawca jest wzywany na osobistą rozmowę, aby ustnie
uzasadnić podstawy swojego wniosku, szczególnie gdy istnieją wątpliwości co do
rzeczywistego celu podróży lub zamiaru powrotu do kraju wyjazdu.
Od wyżej wymienionych wymagań można odstąpić w przypadkach gdy wnioskodawca
jest osobą powszechnie znaną lub gdy odległość do misji dyplomatycznej lub urzędu
konsularnego jest zbyt duża, pod warunkiem, że nie istnieją wątpliwości co do dobrej
wiary wnioskodawcy a w przypadku dużych grup, godna zaufania i ciesząca się dobrą
renomą instytucja zaręcza za dobrą wiarę członków grupy.
IV.
PODSTAWA PRAWNA
Wizy jednolite mogą zostać wydane jedynie gdy spełnione są warunki wjazdu określone w art.
15 i 5 Konwencji. Artykuły te brzmią, jak następuje:
Art. 15
W zasadzie, wizy określone w art. 10 mogą być wydawane wyłącznie, jeżeli
cudzoziemiec spełnia warunki wjazdu ustanowione w art. 5 ust. 1 lit. a), c), d) i e).
Art. 5
1.
W przypadku pobytu nieprzekraczającego trzech miesięcy, cudzoziemcom
spełniającym następujące warunki można zezwolić na wjazd na terytoria Umawiających
się Stron:
a)
cudzoziemcy ci posiadają ważny dokument lub dokumenty, określone przez
Komitet Wykonawczy, upoważniające ich do przekroczenia granicy;
b)
cudzoziemcy ci posiadają ważną wizę, o ile jest ona wymagana;
c)
cudzoziemcy ci przedstawiają, jeżeli to konieczne, dokumenty uzasadniające cel
oraz warunki zamierzonego pobytu oraz posiadają wystarczające środki
utrzymania, zarówno na okres zamierzonego pobytu, jak i na powrót do ich kraju
pochodzenia lub na tranzyt do państwa trzeciego, w którym na pewno zostaną
przyjęci, lub są w stanie nabyć takie środki legalnie;
d)
cudzoziemcy ci nie są osobami, w przypadku których wprowadzono wpis do celów
odmowy wjazdu;
e)
cudzoziemcy ci nie są uważani za zagrożenie dla porządku publicznego,
bezpieczeństwa narodowego lub stosunków międzynarodowych którejkolwiek z
Umawiających się Stron.
2.
Cudzoziemcowi, który nie spełnia wszystkich wyżej wymienionych warunków
odmawia się wjazdu na terytoria Umawiających się Stron, chyba że Umawiająca się
Strona uzna za niezbędne odstąpienie od powyższej zasady z przyczyn humanitarnych, z
uwagi na interes narodowy lub zobowiązania międzynarodowe. W takich przypadkach
zezwolenie na wjazd zostanie ograniczone do terytorium zainteresowanej Umawiającej
się Strony, która powiadamia o powyższym pozostałe Umawiające się Strony.
Powyższe zasady nie uniemożliwiają zastosowania szczególnych przepisów dotyczących
prawa azylu lub przepisów art. 18.
Wiza o ograniczonej ważności terytorialnej może zostać wydana tylko, gdy spełnione są
warunki określone w art. 11 ust. 2, art. 14 ust. 1 oraz w art. 16 w połączeniu z art. 5
ust. 2 (patrz V.3).
Art. 11 ust. 2
2.
Ustęp 1 nie stanowi przeszkody dla Umawiającej się Strony do wydania nowej
wizy, której ważność jest ograniczona do jego terytorium, w ciągu danego okresu
sześciu miesięcy, o ile to konieczne.
Art. 14 ust. 1
1.
Wiza nie może zostać umieszczona w dokumencie podróży, jeżeli nie jest on ważny
w którejkolwiek z Umawiających się Stron. Jeżeli dokument podróży jest ważny jedynie
w jednej lub kilku Umawiających się Stronach, umieszczana w nim wiza ogranicza się
do danej Umawiającej się Strony lub danych Stron.
Art. 16
Jeżeli Umawiająca się Strona uznaje za niezbędne odstąpienie z jednego z powodów
wymienionych w art. 5 ust. 2 od zasady ustanowionej w art. 15, poprzez wydanie wizy
cudzoziemcowi, który nie spełnia warunków wjazdu określonych w art. 5 ust. 1,
ważność wizy ogranicza się do terytorium powyższej Umawiającej się Strony, która
powiadamia o tym także inne Umawiające się Strony.
V.
ROZPATRYWANIE WNIOSKÓW I PODJĘCIE DECYZJI
Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny sprawdzają w pierwszej kolejności przedłożone
dokumenty (1) i opierają następnie na nich decyzję dotyczącą wniosku wizowego (2):
Podstawowe kryteria przy rozpatrywaniu wniosku
Główne kwestie, które należy mieć na uwadze rozpatrując wnioski to: bezpieczeństwo
Umawiających się Stron, walka z nielegalną imigracją oraz inne aspekty dotyczące stosunków
międzynarodowych. W zależności od państwa, jedna z kwestii może przeważać nad innymi,
ale na żadnym stadium nie można pominąć którejkolwiek z nich.
W zakresie w jakim dotyczy to bezpieczeństwa, wskazane jest sprawdzenie, czy
przeprowadzono wszystkie niezbędne kontrole: sprawdzenie w zbiorach danych osób
zarejestrowanych w Systemie Informacyjnym Schengen ze względu na zakaz wjazdu oraz
konsultacje z organami centralnymi w przypadku krajów podlegających tej procedurze.
Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny przejmują pełną odpowiedzialność za ocenę
występowania ryzyka imigracji. Celem badania wniosków jest wykrycie tych
wnioskodawców, którzy usiłują wyemigrować na terytorium Umawiających się Stron i
osiedlić się tam wykorzystując cele takie jak turystyka, podjęcie nauki, sprawy służbowe,
wizyta rodzinna, jako pretekst do wyjazdu. Dlatego, szczególnie czujnym należy być, kiedy
ma się do czynienia z „kategoriami podwyższonego ryzyka”, jak bezrobotni, osoby
pozbawione stałych źródeł dochodu, itp. Jeżeli istnieją wątpliwości co do autentyczności
dokumentów i przedłożonych dokumentów towarzyszących, misja dyplomatyczna lub urząd
konsularny powstrzymują się od wydania wizy.
Przeciwnie natomiast, kontrole są ograniczane, jeżeli wnioskodawca jest osobą cieszącą się
zaufaniem i wymieniono tę informacje w ramach współpracy konsularnej.
1.
Rozpatrywanie wniosku wizowego
1.1
Sprawdzanie wniosku wizowego
-
-
czas pobytu odpowiada celowi pobytu,
odpowiedzi na pytania z formularza są kompletne i spójne. Należy dołączyć do
formularza zdjęcie wnioskodawcy i w miarę możliwości w formularzu wskazuje
się główny cel podróży.
1.2
Sprawdzanie tożsamości wnioskodawcy i sprawdzanie czy wnioskodawca nie został
zarejestrowany w Systemie Informacyjnym Schengen „SIS” do celów odmowy wjazdu,
lub czy nie stanowi innego zagrożenia (dla bezpieczeństwa), które stanowi podstawę dla
odmowy wydania wizy, lub czy z punktu widzenia imigracji wnioskodawca nie stwarza
ryzyka ze względu na to, że podczas wcześniejszej wizyty przekroczył zatwierdzony
czas pobytu.
1.3
Sprawdzenie dokumentu podróży
-
Sprawdzenie prawidłowości dokumentu: powinien być kompletny i nie powinien
być ani zmieniany, ani sfałszowany czy podrobiony.
Sprawdzenie ważności terytorialnej dokumentu podróży: powinien być ważny na
wjazd na terytorium Umawiających się Stron.
1.4
-
Sprawdzenie okresu ważności dokumentu podróży; okres ważności dokumentu
podróży powinien przekraczać o trzy miesiące okres ważności wizy (art. 13 ust. 2
Konwencji).
-
Jednakże, z ważnych powodów humanitarnych, ze względu na interes narodowy,
lub z powodu zobowiązań międzynarodowych, istnieje możliwość, w
wyjątkowych przypadkach, umieszczania wiz w dokumentach podróży, których
okres ważności jest krótszy od okresu określonego w poprzednim akapicie (trzy
miesiące), pod warunkiem jednak, że okres ważności dokumentu podróży jest
dłuższy niż okres ważności wizy oraz, że gwarancja powrotu nie jest zagrożona.
-
Sprawdzenie długości poprzednich pobytów na terytorium Umawiających się
Stron.
Sprawdzanie innych dokumentów zależnie do wniosku
Liczba i rodzaj wymaganych dokumentów towarzyszących zależą od ewentualnego
ryzyka nielegalnej imigracji i sytuacji lokalnej (np. czy waluta jest wymienialna) i mogą
być różne w zależności od kraju. W zakresie oceny dokumentów towarzyszących misje
dyplomatyczne lub urzędy konsularne Umawiających się Stron mogą poczynić
praktyczne ustalenia dostosowane do okoliczności lokalnych.
Dokumenty towarzyszące dotyczą celu podróży, środków transportu i powrotu oraz
środków utrzymania i zakwaterowania:
-
-
-
dokumenty towarzyszące dotyczące celu podróży stanowią np.:
-
zaproszenie;
-
wezwanie do sądu;
-
zorganizowana wycieczka.
dokumenty towarzyszące dotyczące środków transportu i powrotu stanowią np.:
-
bilet powrotny;
-
waluta na paliwo lub ubezpieczenie samochodu.
dokumenty towarzyszące dotyczące środków utrzymania:
Za dowody potwierdzające posiadanie środków utrzymania można uznać: środki
pieniężne w walucie wymienialnej, czeki podróżne, czeki wystawione na konto
dewizowe, karty kredytowe lub każdy inny dowód potwierdzający, że
wnioskodawca dysponuje dewizami.
Poziom środków utrzymania ma być proporcjonalny do czasu i celu pobytu oraz
również do kosztów utrzymania w odwiedzanym Państwie lub Państwach
Schengen. W tym celu organy krajowe Umawiających się Stron ustalają corocznie
kwoty referencyjne wymagane dla przekroczenia granicy (patrz załącznik 7)******.
-
dokumenty towarzyszące dotyczące zakwaterowania:
Następujące dowody, między innymi, mogą być uznane za potwierdzające
zakwaterowanie:
a)
rezerwacja w hotelu lub podobne rezerwacje;
b)
dokumenty potwierdzające, że wnioskujący o wizę jest w posiadaniu
wystawionych na jego nazwisko umowy najmu, lub tytułu własności
potwierdzającego posiadanie własności nieruchomości na terytorium
państwa, które zamierza odwiedzić;
c)
Jeżeli cudzoziemiec oświadcza, iż będzie zakwaterowany w domu osoby
prywatnej lub w instytucji, misja dyplomatyczna lub urząd konsularny
sprawdzają, czy cudzoziemiec rzeczywiście będzie tam zakwaterowany:
-
zarówno przez kontrolę za pośrednictwem organów krajowych, jeżeli
taka kontrola jest konieczna;
-
albo na podstawie przedłożonego przez wnioskodawcę zaświadczenia
o zakwaterowaniu, które sporządzane jest w postaci ujednoliconego
formularza i które poświadczane jest przez właściwy organ
Umawiającej się Strony zgodnie z prawem krajowym. Wzór tego
ujednoliconego formularza może zostać przyjęty przez Komitet
Wykonawczy;
-
albo na podstawie przedłożonego przez wnioskodawcę urzędowego
lub oficjalnego zaświadczenia o zakwaterowaniu, które ma formę
określoną w przepisach prawa Umawiającej się Strony i które
sprawdzane jest zgodnie z prawem krajowym.
Przedłożenie wymienionych w powyższych dwóch tiret zaświadczeń o
zakwaterowaniu, nie oznacza żadnego dodatkowego warunku dla wydania wizy.
Dokumenty te służą do praktycznych celów potwierdzenia zakwaterowania lub
posiadanie środków utrzymania, gdzie właściwe. Jeżeli jedna z Umawiających się
Stron wykorzystuje taki rodzaj dokumentu, powinien on w każdym przypadku
zawierać nazwisko przyjmującego i gościa, względnie gości oraz adres
zakwaterowania i potwierdzać czas trwania i cel przyjęcia, możliwy stopień
pokrewieństwa i legalność pobytu w kraju osoby przyjmującej.
Po wydaniu wizy misja dyplomatyczna lub urząd konsularny umieszczają swoją
pieczęć na dokumencie i wpisuje numer wizy, w celu uniknięcia ponownego
użycia dokumentu.
Celem sprawdzenia w każdym przypadku jest zapobieżenie zaproszeniom
nieprawdziwym/fałszywym lub zaproszeniom od cudzoziemców z państw
******
Wysokość tych kwot referencyjnych jest określana zgodnie z ustaleniami zawartymi w części I Wspólnego
Podręcznika w sprawie granic zewnętrznych.
trzecich, których status jest nielegalny lub niepewny.
Jeżeli wnioskodawca może udowodnić, że dysponuje środkami finansowymi
wystarczającymi
na
utrzymanie i
zakwaterowanie na terytorium
odwiedzanego/ych Państwa Schengen lub Państw Schengen, może on zostać
zwolniony z obowiązku przedstawienia dowodów dotyczących zakwaterowania,
przed złożeniem wniosku o wizę jednolitą.
-
Inne dokumenty wymagane w miarę potrzeby
W zależności od sytuacji mogą być wymagane inne dokumenty, na przykład:
-
poświadczenie miejsca zamieszkania i stałych więzi w państwie
zamieszkania;
-
zezwolenie rodziców (w przypadku nieletnich);
-
zaświadczenia dotyczące sytuacji społeczno - zawodowej wnioskodawcy.
Jeżeli prawo krajowe Państw Schengen wymaga potwierdzenia zaproszenia od
osób prywatnych lub dla podróżujących służbowo, deklaracji pokrycia kosztów
związanych z pobytem lub potwierdzenia zakwaterowania, stosuje się jednolity
formularz.
1.5
Ocena „dobrej wiary” wnioskodawcy
W celu oceny dobrej wiary wnioskodawcy, misja lub urząd sprawdzają, czy osoba ta
jest znana w ramach lokalnej współpracy konsularnej jako osoba „dobrej wiary”
Ponadto, uwzględniane są informacje wymieniane między urzędami dyplomatycznymi i
konsularnymi (patrz rozdział VIII, 3 niniejszych Instrukcji).
2.
Procedura podejmowania decyzji przy rozpatrywaniu wniosków o wizę
2.1
Wybór kategorii wizy i liczby wjazdów
Wiza jednolita może być, zgodnie z art. 11:
-
wizą uprawniającą do jednego lub więcej wjazdów, pod warunkiem, że ani
długość ciągłego pobytu, ani całkowita długość kolejnych pobytów nie
przekraczają trzech miesięcy w ciągu okresu sześciu miesięcy, liczonego od daty
pierwszego wjazdu;
-
wizą o rocznym okresie ważności, uprawniającą do pobytu przez okres trzech
miesięcy w dowolnym okresie półrocznym i do wielokrotnego wjazdu. Taka wiza
może być wydana osobom, które dają niezbędne gwarancje i z którymi wiążą się
szczególne interesy jednej z Umawiających się Stron. W wyjątkowych
przypadkach, można wydać niektórym kategoriom osób wizy o ważności ponad
jeden rok do maksymalnie pięciu lat, uprawniającej do wielokrotnego wjazdu.
-
2.2
wizą tranzytową uprawniającą jej posiadacza do przejazdu przez terytoria
Umawiających się Stron jednorazowo, dwukrotnie lub, w wyjątkowych
przypadkach, wielokrotnie w drodze na terytorium państwa trzeciego, pod
warunkiem, że taki przejazd nie przekracza pięciu dni a wjazd cudzoziemca na
terytorium państwa trzeciego jest wcześniej zagwarantowany i normalna trasa
przejazdu prowadzi przez terytorium Umawiających się Stron.
Odpowiedzialność administracyjna organu prowadzącego czynności
Przedstawiciele dyplomatyczni lub szefowie wydziału konsularnego ponoszą, zgodnie
ze swoimi kompetencjami krajowymi, pełną odpowiedzialność za praktyczne
uwarunkowania wydawania wiz przez ich misje lub urzędy i konsultują się wzajemnie
w tych kwestiach.
Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny podejmują decyzję na podstawie wszystkich
dostępnych informacji, uwzględniając konkretne uwarunkowania każdego wniosku.
2.3
Procedura przewidziana w przypadku gdy wymagane są wcześniejsze konsultacje z
organami centralnymi innych Umawiających się Stron
Do celów przeprowadzania konsultacji z organami centralnymi Umawiające się Strony
podjęły decyzję o utworzeniu systemu.
W przypadku awarii systemu technicznego można, do celów konsultacji, przejściowo
i stosownie do sytuacji posłużyć się następującymi środkami:
-
ograniczenia konsultacji do przypadków niezbędnych;
-
skorzystanie z lokalnej sieci ambasad i konsulatów zainteresowanych państw
celem sterowania konsultacji;
-
skorzystanie z sieci ambasad Umawiających się Stron znajdujących się a) w kraju
przeprowadzającym konsultacje, b) kraju wezwanym;
-
wykorzystanie konwencjonalnych systemów komunikacji między kontaktującymi
się komórkami: faks, telefon, itd.;
-
wzmożenie czujności w celu zabezpieczenia wspólnych interesów.
W przypadku gdy wnioskodawcy podlegają kategoriom wymienionym w załączniku
5B, wymagającym konsultacji z organem centralnym, z Ministerstwem Spraw
Zagranicznych lub z inną instancją (art. 17 ust. 2 Konwencji wykonawczej z 1990 r.),
wizy są wydawane zgodnie z procedurą opisaną poniżej.
Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny, w których osoba z jednej z tych kategorii
składa wniosek, w pierwszej kolejności sprawdza, przez zapytanie w Systemie
Informacyjnym Schengen, czy wnioskodawca nie został zarejestrowany do celów
odmowy wjazdu.
Następnie stosuje procedurę opisaną poniżej:
a)
Procedura
Procedura opisana w lit. b) nie ma zastosowania jeżeli wnioskodawca został
zarejestrowany w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu.
b)
Przesyłanie wniosków krajowemu organowi centralnemu
Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny, w których osoba, w stosunku do
której istnieje obowiązek konsultacji, złożyła wniosek, przesyła go niezwłocznie
do organu centralnego swojego państwa.
-
-
c)
Jeżeli organ centralny odrzuca wniosek, w odniesieniu do którego właściwa
jest Umawiająca się Strona, do której złożono wniosek, nie jest konieczne
prowadzenie lub kontynuowanie procedury konsultacji z organami
centralnymi Umawiających się Stron, które wnioskowały o konsultacje.
W przypadku rozpatrywania wniosku przez reprezentującego państwo
właściwe, organ centralny Umawiającej się Strony, do której złożono
wniosek, przesyła go organom centralnym państwa właściwego. Jeżeli
organ centralny państwa reprezentowanego lub, w przypadku gdy jest to
przewidziane w umowie o reprezentacji, organ centralny państwa
reprezentującego, podejmuje decyzję o odrzuceniu wniosku o wydanie
wizy, nie jest konieczne prowadzenie lub kontynuowanie procedury
konsultacji z organami centralnymi Umawiających się Stron, które
wnioskowały o konsultacje.
Informacje przesyłane organowi centralnemu
Jako część konsultacji z organami centralnymi, misja dyplomatyczna lub urząd
konsularny, do których złożono wniosek, przesyłają następujące informacje do
organu centralnego własnego państwa:
1.
Misja dyplomatyczna lub urząd konsularny, w którym złożono wniosek o
wydanie wizy.
2.
Nazwisko i imię(imiona), data i miejsce urodzenia, i - o ile są znane nazwiska rodziców wnioskodawcy.
3.
Obywatelstwo wnioskodawcy (wnioskodawców) i - o ile są znane wcześniejsze obywatelstwa.
4.
Rodzaj i numer przedłożonego dokumentu lub dokumentów podróży oraz
data ich wydania i okres ważności.
5.
Czas trwania i cel podróży.
6.
Przewidywane terminy podróży.
7.
Miejsce zamieszkania, zawód, pracodawca składającego wniosek o wydanie
wizy.
8.
Odniesienia do Państw Członkowskich, w szczególności dotyczące
wcześniejszych wniosków o wizy i wcześniejszych pobytów na terytorium
Państw Sygnatariuszy.
9.
Granica, którą wnioskodawca ma zamiar przekroczyć, aby wjechać na
terytorium Schengen.
10.
Inne nazwiska (nazwisko rodowe, gdzie jest to właściwe, nazwisko po
zawarciu związku małżeńskiego, w celu uzupełnienia możliwości ustalenia
tożsamości zgodnie z wymogami prawa krajowego Umawiających się Stron
oraz zgodnie z prawem krajowym państwa, którego obywatelem jest
wnioskodawca).
11.
Wszelkie inne informacje uważane za niezbędne przez misję dyplomatyczną
lub urząd konsularny, dotyczące, na przykład małżonka lub dzieci
towarzyszących wnioskodawcy oraz wiz otrzymanych wcześniej przez
wnioskodawcę i wniosków o wydanie wiz związanych z tym samym celem
podróży.
Informacje te należy pobierać z formularza wniosku w takiej kolejności, w jakiej
tam figurują.
Rubryki te stanowią podstawę informacji przesyłanych do konsultacji między
organami centralnymi. Umawiająca się Strona przeprowadzająca konsultacje z
zasady odpowiedzialna jest za sposób, w jaki przekazuje informacje. Oczywiste
jest, że data i czas przekazania informacji oraz ich otrzymania przez odbierające je
organy centralne powinny być wyraźnie zaznaczone.
d)
Przesyłanie wniosków między organami centralnymi
Organ centralny państwa, którego misja lub urząd otrzymały wniosek wizowy,
prowadzi konsultacje, po kolei, z organem lub organami centralnymi Umawiającej
się Strony lub Stron, które o nie wnioskowały. Organy wyznaczone przez
Umawiające się Strony są w tym celu uważane za organy centralne.
Po wykonaniu niezbędnych sprawdzeń, organy te przekazują swoją ogólną ocenę
wniosku wizowego organowi centralnemu, który wnioskował o konsultacje.
e)
Termin udzielenia odpowiedzi – przedłużenie
Termin, który konsultowane organy centralne mają na udzielenie odpowiedzi
organowi wnioskującemu o konsultacje wynosi maksymalnie siedem dni
kalendarzowych. Termin ten liczony jest od momentu przesłania wniosku o
konsultację przez organ centralny, który ma je przeprowadzać.
Jeżeli, w ciągu tych siedmiu dni, jeden z konsultowanych organów centralnych
zwróci się o przedłużenie terminu, termin ten może zostać przedłużony o kolejne
siedem dni.
W wyjątkowych przypadkach, konsultowany organ centralny może przedstawić
umotywowany wniosek o przedłużenie terminu o więcej niż siedem dni.
Konsultowany organ centralny zapewnia, że w pilnych przypadkach prześle
odpowiedź tak szybko, jak jest to możliwe.
Brak odpowiedzi w pierwszym terminie lub, odpowiednio, po upływie
przedłużonego terminu, traktowany jest jako zezwolenie i oznacza, że w zakresie,
w jakim dotyczy to danej Umawiającej się Strony lub Stron, nie ma podstaw do
odmowy wydania wizy.
f)
Decyzja oparta na wyniku konsultacji
Po upłynięciu początkowego lub przedłużonego terminu, organy centralne
Umawiającej się Strony, do której złożono wniosek, mogą upoważnić misję
dyplomatyczną lub urząd konsularny do wydania wizy jednolitej.
Jeżeli ze strony organów centralnych nie ma kategorycznej decyzji, misja
dyplomatyczna lub urząd konsularny, do którego złożono wniosek, może wydać
wizę po upływie 14 dni od przekazania wniosku przez organ centralny
prowadzący konsultacje. Obowiązkiem każdego organu centralnego jest
powiadamianie własnych misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych o
początku terminu konsultacji.
W przypadkach gdy organ centralny otrzymuje wniosek o wyjątkowe
przedłużenie terminu, powiadamia o tym misję dyplomatyczną lub urząd
konsularny, do którego złożono wniosek: nie mogą one podjąć decyzji w sprawie
wniosku zanim nie otrzymają jasnych instrukcji od organu centralnego.
g)
Przekazanie dokumentów szczególnych
W wyjątkowych przypadkach, ambasada, w której złożono wniosek wizowy,
może, na wniosek urzędu konsularnego państwa konsultowanego, przekazać
zgodnie z art. 17 Konwencji z Schengen formularz wniosku wizowego (z
miejscem na fotografię).
Procedura ta znajduje zastosowanie jedynie w miejscach, w których istnieją misje
dyplomatyczne lub urzędy konsularne państwa konsultującego i państwa
konsultowanego i jedynie w odniesieniu do obywateli państw wymienionych w
załączniku 5B.
Odpowiedź na konsultacje lub na wniosek o przedłużenie terminu konsultacji, nie
może być w żadnym wypadku podjęta na szczeblu lokalnym, z wyjątkiem
konsultacji na szczeblu lokalnym zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami
załącznika 5B Wspólnych Instrukcji Konsularnych; wymiana informacji między
organami centralnymi odbywa się zawsze z wykorzystaniem sieci konsultacji.
2.4
Odmowa rozpatrzenia wniosku, odmowa wydania wizy
Procedura i środki odwoławcze w przypadku, gdy misja dyplomatyczna lub urząd
konsularny Umawiającej się Strony odmawiają rozpatrzenia wniosku lub wydania wizy,
regulowane są przez prawo krajowe tej Umawiającej się Strony.
Jeżeli następuje odmowa wydania wizy, a prawo krajowe przewiduje uzasadnienie
takiej odmowy, musi ono mieć postać następującego tekstu:
„Zgodnie z art. 15 w związku z art. 5 Konwencji wykonawczej do Układu z
Schengen z dnia 19 czerwca 1990 r. Pana(-i) wniosek o wizę został odrzucony,
ponieważ nie spełnia Pan(-i) warunków przewidzianych w art. 5 ust. 1 lit. a), c),
d), e) (odpowiednie zakreślić), który określa ... (zacytować odpowiednie
warunki).”
Jeżeli jest to niezbędne, treść ta może zostać uzupełniona o informacje bardziej
szczegółowe lub zawierać inne informacje, zgodnie z wymaganiami przewidzianymi w
tym zakresie przez prawo krajowe Państw Schengen.
Jeżeli ambasada lub urząd konsularny reprezentujące inne Państwo Schengen są
zmuszone do zaprzestania rozpatrywania wniosku wizowego, wnioskodawca zostaje o
tym niezwłocznie powiadomiony i poinformowany o możliwości zwrócenia się do
najbliższej misji dyplomatycznej lub urzędu konsularnego państwa właściwego do
rozpatrzenia wniosku.
3.
Wiza o ograniczonej ważności terytorialnej
Wiza o ważności ograniczonej do terytorium jednej lub kilku Umawiających się Stron
może zostać wydana:
1.
Jeżeli misja dyplomatyczna lub urząd konsularny uznają za konieczne odstąpienie
od zasady określonej w art. 15 Konwencji (art. 16) na podstawie przewidzianej w
art.. 5 ust. 2 (przyczyny humanitarne, interes narodowy, zobowiązania
międzynarodowe);
2.
W przypadku określonym w art. 14 Konwencji:
„1. Wiza nie może zostać umieszczona w dokumencie podróży, jeżeli nie jest on
ważny w którejkolwiek z Umawiających się Stron. Jeżeli dokument podróży jest
ważny jedynie w jednej lub kilku Umawiających się Stronach, umieszczana w nim
wiza ogranicza się do danej Umawiającej się Strony lub danych Stron.
2.
Jeżeli dokument podróży nie jest uznawany za ważny przez jedną lub kilka
Umawiających się Stron, w miejsce wizy może zostać wydane zezwolenie.”.
3.
W przypadku gdy, ze względu na wyjątkową pilność sprawy (ze względów
humanitarnych, z powodu interesu narodowego lub na podstawie zobowiązań
międzynarodowych) misja bądź urząd nie skonsultowały się z organami
centralnymi lub procedura ta dała podstawy do wniesienia zarzutów;
4.
Jeżeli zachodzi absolutna potrzeba, aby misja dyplomatyczna lub urząd
konsularny ponownie wydały wnioskodawcy wizę w ciągu tego samego półrocza,
na które wnioskodawca otrzymał już wizę o trzymiesięcznym okresie ważności.
W przypadkach wymienionych w scenariuszu 1, 3 i 4 ważność wizy jest
ograniczona do terytorium jednej Umawiającej się Strony, terytorium państw
Beneluksu lub terytorium dwóch państw Beneluksu. W przypadku wymienionym
w scenariuszu 2 ważność może zostać ograniczona do terytorium jednej lub kilku
Umawiających się Stron, terytorium państw Beneluksu lub terytorium dwóch
państw Beneluksu.
O wydaniu takiej wizy należy powiadomić misje dyplomatyczne lub urzędy
konsularne innych Umawiających się Stron.
VI.
WYPEŁNIANIE NAKLEJKI WIZOWEJ
Załączniki 8 oraz 13 zawierają: 8 – opis zabezpieczeń naklejki; 13 – wypełnione wzory
naklejek wizowych.
1.
Miejsce wpisów wspólnych (sekcja 8)
1.1
Rubryka „WAŻNA W”
Ta rubryka wskazuje terytorium, na którym posiadacz wizy jest uprawniony do
podróżowania.
Rubryka ta może być wypełniona w jeden z trzech następujących sposobów:
a)
Państwa Schengen;
b)
Państwo Schengen lub Państwa Schengen, do których terytoriów wiza jest
ograniczona (w takim przypadku używa się następujących skrótów: F - Francja, D
- Niemcy, E - Hiszpania, GR - Grecja, P - Portugalia, I - Włochy, L Luksemburg, N - Niderlandy i B - Belgia);
c)
Beneluks.
-
Jeżeli naklejka wizowa jest używana do wydania wizy jednolitej zgodnie z art. 10
i 11 Konwencji lub do wydania wizy, której ważność nie jest ograniczona do
terytorium Umawiającej się Strony, która wizę wydała, w rubryce „ważna w”, w
języku Umawiającej się Strony, która wizę wydała, wpisuje się „Państwa
Schengen”.
-
Jeżeli naklejka wizowa jest używana do wydania wizy, która wjazd, pobyt oraz
wyjazd ogranicza do jednego terytorium, rubryka ta jest wypełniana w języku
narodowym, podając nazwę Umawiającej się Strony, do której terytorium
ogranicza się prawo wjazdu, pobytu i wyjazdu posiadacza wizy.
-
Zgodnie z art. 14 Konwencji, ograniczona ważność terytorialna może obejmować
terytoria kilku Umawiających się Stron; w takim przypadku, nazwy tych
Umawiających się Stron zamieszcza się w tej rubryce.
-
1.2
Ograniczona ważność terytorialna nie może mieć zastosowania do terytorium
mniejszego Umawiająca się Strona.
Rubryka „OD ... DO”
Rubryka ta określa czas, w którym posiadacz wizy może kontynuować wizytę, na którą
wydano wizę.
Data, od której zezwala się posiadaczowi wizy na wjazd na terytorium jej
obowiązywania, wpisywana jest w następujący sposób, po słowie „OD”:
-
dwie cyfry na oznaczenie dnia; dni oznaczone jedną cyfrą poprzedza się zerem;
-
myślnik;
-
dwie cyfry na oznaczenie miesiąca; miesiące oznaczane jedną cyfrą poprzedza się
zerem;
-
myślnik;
-
rok oznaczany jest dwiema ostatnimi cyframi danego roku;
-
na przykład: 15-04-94 = 15 kwietnia 1994 r.
Ostatni dzień, w którym posiadacz wizy może kontynuować wizytę określoną przez
wizę, wpisywany jest po słowie „DO”. Posiadacz wizy musi opuścić terytorium jej
obowiązywania do północy tego dnia.
Datę tą określa się w taki sam sposób, jak pierwszy dzień ważności wizy.
1.3
Rubryka „LICZBA WJAZDÓW”
Rubryka ta określa ile razy posiadacz wizy może wjechać na terytorium jej
obowiązywania. Innymi słowy, oznacza ilość pobytów, na które można podzielić cały
okres ważności wizy, patrz 1.4.
Liczba wjazdów może wynosić jeden, dwa lub więcej. Liczbę tę podaje się po prawej
stronie tekstu wpisując „01”, „02” lub skrót „MULT”, jeżeli wiza zezwala na więcej niż
dwa wjazdy.
W przypadku wizy tranzytowej można udzielić zezwolenia tylko na jeden lub dwa
wjazdy (oznaczane cyframi „01” lub „02”). Na więcej niż dwa wjazdy („MULT”)
można zezwolić tylko w wyjątkowych przypadkach.
Wiza traci ważność, gdy całkowita ilość wyjazdów posiadacza wizy odpowiada ilości
wyjazdów określonych w wizie, nawet jeżeli posiadacz wizy nie wykorzystał
maksymalnej ilości dni na którą wydano wizę.
1.4
Rubryka „CZAS POBYTU ... DNI”
Rubryka ta określa ilość dni, jaką posiadacz wizy może pozostać na terytorium jej
obowiązywania*******. Pobyt może być ciągły lub podzielony, w zależności od ilości
dni, na jakie wydano wizę, na kilka pobytów zawierających się w okresach określonych
w ppkt. 1.2, mając na uwadze dozwoloną ilość wjazdów określoną w ppkt. 1.3.
Między wyrazami „CZAS POBYTU” oraz „DNI” podaje się ilość dni, w czasie których
zezwala się na pobyt, oznaczając ją dwiema cyframi, przy czym jeżeli ilość dni jest
mniejsza niż 10, jako pierwszą cyfrę wpisuje się zero.
Najdłuższy pobyt określony w tej rubryce wynosi 90 dni w ciągu dowolnego półrocza.
1.5
Rubryka „WYDANA W … DNIA …”
Rubryka ta określa, w języku Umawiającej się Strony wydającej wizę, nazwę miasta, w
którym znajduje się misja dyplomatyczna lub urząd konsularny. Nazwę tę wpisuje się
między wyrazami „W” oraz „DNIA”; datę wydania wpisuje się po wyrazie „DNIA”.
Datę wydania wpisuje się w ten sam sposób, jak określono w ppkt. 1.2.
Organ, który wydał wizę może zostać określony przy pomocy odcisku stempla
umieszczonego w sekcji 4.
1.6
Rubryka „NUMER PASZPORTU”
Rubryka ta określa numer paszportu, w którym umieszcza się naklejkę wizową. Po
numerze tym, podaje się informację o dzieciach i małżonku, jeżeli wpisani są oni do
paszportu i towarzyszą jego posiadaczowi (litera X dla oznaczenia dzieci, poprzedzona
cyfrą odpowiadającą ilości dzieci (na przykład 3X = troje dzieci) i litera „Y” dla
oznaczenia małżonka).
Numer paszportu to nadrukowany lub wytłoczony na wszystkich lub na większości
stron paszportu, numer seryjny.
1.7
Rubryka „KATEGORIA WIZY”
W celu usprawnienia działania organów kontrolujących, w rubryce tej określając
kategorię wizy używa się liter A, B, C i D, zgodnie z poniższym:
A:
Wiza tranzytowa lotnicza
B:
Wiza tranzytowa
C:
Wiza krótkoterminowa
D:
Wiza krajowa długoterminowa
W odniesieniu do wiz o ograniczonej ważności terytorialnej oraz wiz zbiorowych litery
A, B lub C stosuje się w zależności od rodzaju.
*******
W przypadku wizy tranzytowej, liczba dni podanych w tym polu nie może przekraczać pięciu.
2.
Sekcja wpisów krajowych („UWAGI”) (sekcja 9)
W odróżnieniu od sekcji 8 (wspólne i obowiązkowe wpisy), rubryka ta jest zastrzeżona
dla wszelkich uwag dotyczących przepisów krajowych. Chociaż Umawiające się Strony
mogą załączać wszelkie uwagi, które uważają za istotne, są one zobowiązane
zawiadomić o nich swoich partnerów, aby mogły być one wzięte pod uwagę (patrz
załącznik 9).
3.
Miejsce na stempel misji lub urzędu wydającego wizę (sekcja 4)
Stempel misji bądź organu wydającego wizę umieszcza się w prostokącie między lewą
stroną naklejki a sekcją „UWAGI” oraz między sekcją rotograwiury a sekcją odczytu
elektronicznego.
Wymiary i napis na stemplu oraz używany tusz, są określane przez przepisy krajowe
każdej z Umawiających się Stron.
4.
Miejsce odczytu elektronicznego (sekcja 5)
Zarówno format naklejki wizowej, jak i sekcja odczytu elektronicznego zostały na
wniosek Państw Schengen zaakceptowane przez ICAO. Sekcja ta składa się z dwóch
wierszy po 36 znaków każdy (OCR B-10 cpi). W załączniku 10 znajdują się instrukcje
dotyczące zapisu tej sekcji.
5.
Inne aspekty odnoszące się do wydawania wiz
5.1
Podpisanie wizy
Jeżeli przepisy prawa lub praktyka Umawiającej się Strony wymagają podpisu
odręcznego, naklejka wizowa, po umieszczeniu w paszporcie, jest podpisywana przez
upoważnionego do tego urzędnika.
Podpis jest umieszczany po prawej stronie rubryki „UWAGI”; część podpisu powinna
wykraczać na stronę paszportu czy dokumentu podróży, ale nie może sięgać sekcji
odczytu elektronicznego.
5.2. Unieważnienie już wypełnionej naklejki wizowej
Na naklejce wizowej nie wolno dokonywać żadnych zmian. Jeżeli przy wypełnianiu
wizy zostanie popełniony błąd, naklejkę należy unieważnić.
5.3
-
Jeżeli pomyłka zostaje wykryta przed umieszczeniem naklejki w paszporcie,
zostaje ona zniszczona lub przecięta po przekątnej na pół.
-
Jeżeli pomyłka zostaje wykryta po umieszczeniu naklejki w paszporcie, zostaje
ona na czerwono przekreślona na krzyż i umieszczana jest nowa naklejka.
Umieszczenie naklejki wizowej w paszporcie
Naklejkę wizową wypełnia się przed umieszczeniem jej w paszporcie. Ostemplowanie
oraz złożenie podpisu następuje po umieszczeniu naklejki w paszporcie lub dokumencie
podróży.
Jeżeli naklejka wizowa została wypełniona prawidłowo, umieszcza się ją na pierwszej
stronie paszportu wolnej od wpisów bądź stempli, innych niż stempel identyfikacyjny
wniosku. Paszporty, w których nie ma miejsca na umieszczenie naklejki, które straciły
ważność lub przy użyciu których w okresie ważności wizy nie jest możliwy wyjazd
cudzoziemca lub jego powrót do kraju pochodzenia, ani też jego wjazd na terytorium
państwa trzeciego, nie są przyjmowane (patrz art. 13 Konwencji).
5.4
Paszporty i dokumenty podróży, w których mogą być umieszczane wizy jednolite
Kryteria decydujące o tym, jakie dokumenty podróży mogą być wizowane zgodnie z
postanowieniami art. 17 ust. 3 lit. a) Konwencji, są wymienione w załączniku 11.
Zgodnie z art. 14, wiza nie może zostać umieszczona w dokumencie podróży, jeżeli nie
jest on ważny w którejkolwiek z Umawiających się Stron. Jeżeli dokument podróży jest
ważny jedynie w jednej lub kilku Umawiających się Stronach, umieszczana w nim wiza
ogranicza się do danej Umawiającej się Strony lub danych Stron.
Jeżeli dokument podróży nie jest uznawany za ważny przez jedną lub kilka
Umawiających się Stron, w miejsce wizy może zostać wydane zezwolenie. Zezwolenie
takie umieszczane jest na oddzielnej stronie i ma wyłącznie działanie wizy o
ograniczonej ważności terytorialnej.
VII. ADMINISTRACYJNE ZARZĄDZANIE I ORGANIZACJA
1.
Organizacja sekcji wiz
Każda z Umawiających się Strona jest odpowiedzialna za organizację swojej sekcji wiz.
Szefowie misji lub urzędów zapewniają, aby sekcja odpowiedzialna za wydawanie wiz
była zorganizowana w taki sposób, aby zagwarantować uniknięcie wszelkiego
niedbalstwa, które mogłoby sprzyjać kradzieży lub fałszerstwu.
2.
-
Personel odpowiedzialny za wydawanie wiz nie może być narażony na żadne
lokalne naciski.
-
W celu uniknięcia powstania „przyzwyczajeń”, które mogłyby osłabić czujność,
urzędnicy odpowiedzialni pracują w systemie rotacyjnym.
-
Przechowując i stosując naklejki wizowe stosuje się środki bezpieczeństwa
podobne do tych, które są stosowane do innych dokumentów wymagających
ochrony.
Przechowywanie
Każda z Umawiających się Stron jest odpowiedzialna za przechowywanie wniosków
wizowych i zdjęć wnioskodawców w przypadkach, gdy wizy poddawane są konsultacji
centralnej.
Wnioski wizowe są przechowywane przynajmniej rok, jeżeli wiza została wydana i
przynajmniej pięć lat, gdy odmówiono wydania wizy.
W celu ułatwienia odnalezienia wniosków, numer akt i archiwum jest określany
podczas konsultacji i odpowiedzi na nie.
3.
Rejestr wiz
Każda z Umawiających się Stron rejestruje wizy, które zostały wydane, zgodnie z
praktyką krajową. Naklejki wizowe są rejestrowane w taki sam sposób.
4.
Opłaty naliczane za wydanie wizy
Opłaty naliczane za wydanie wizy, wymienione są w załączniku 12.
VIII. WSPÓŁPRACA KONSULARNA NA POZIOMIE LOKALNYM
1.
Zarys współpracy konsularnej na poziomie lokalnym
Generalnie, współpraca konsularna na miejscu skupia się na ocenie ryzyka imigracji.
Jest ona skierowana przede wszystkim na ustalenie wspólnych kryteriów rozpatrywania
wniosków, wymianę informacji o użyciu sfałszowanych dokumentów oraz możliwych
trasach nielegalnej imigracji, a także o odmowie wydania wizy w sytuacji, gdy wnioski
są bezpodstawne lub dane w nich zawarte są niezgodne z prawdą. Współpraca ta
powinna również umożliwiać wymianę informacji o dobrej wierze wnioskodawców
oraz opracowanie wspólnych informacji przeznaczonych do przekazania do wiadomości
publicznej i dotyczących warunków wymaganych dla przyznania wizy Schengen.
Przy współpracy konsularnej na poziomie lokalnym uwzględnia się również lokalne
struktury administracyjne, społeczne i gospodarcze.
Misje dyplomatyczne i urzędy konsularne odbywają posiedzenia z częstotliwością
uzależnioną od sytuacji i na płaszczyźnie, którą uznają za stosowną. Z treści posiedzeń
składają sprawozdanie swoim organom centralnym. Na wniosek Prezydencji
przedkładają one półroczne sprawozdanie.
2.
Unikanie wniosków wielokrotnych lub wniosków złożonych bezpośrednio po
odrzuceniu
Wymiana informacji między misjami dyplomatycznymi i urzędami konsularnymi oraz
identyfikacja wniosków przy pomocy stempli oraz innych środków ma na celu
zapobieganie składaniu przez tę samą osobę wielu lub kolejnych wniosków wizowych,
zarówno podczas rozpatrywania wniosku lub po odrzuceniu wniosku przez tę samą
misję dyplomatyczną lub urząd konsularny bądź przez różne misje lub urzędy.
Bez uszczerbku dla konsultacji, które mogą być prowadzone między misjami
dyplomatycznymi i urzędami konsularnymi oraz dla wymiany informacji, którą mogą
one prowadzić, misje lub urzędy, w których złożono wniosek, umieszczają w paszporcie
każdego wnioskodawcy stempel z napisem: „Wniosek wizowy z dnia....w...”. Dla
pierwszej informacji przewiduje się sześć znaków, po dwa na oznaczenie dnia, miesiąca
i roku; po wyrazie „w” należy wymienić daną misję dyplomatyczną lub urząd
konsularny. W uzupełnieniu należy podać kod kategorii wizowej, o którą złożono
wniosek.
Stemplowanie paszportów dyplomatycznych i służbowych pozostaje sprawą uznania
właściwej misji lub urzędu, które zajmują się wnioskiem wizowym.
Stempel może również zostać umieszczony w przypadku złożenia wniosku o wydanie
wizy długoterminowej.
Jeżeli Państwo Schengen reprezentowane jest przez inne Państwo Schengen, po kodzie
kategorii wizy, o której przyznanie złożono wniosek, umieszcza się adnotację „R”, a
następnie kod reprezentowanego państwa.
Przy wydawaniu wizy, naklejkę wizową należy umieścić – o ile to możliwe – na górze
stempla identyfikacyjnego.
W wyjątkowych przypadkach, jeżeli umieszczenie stempla okazuje się niewykonalne,
misja dyplomatyczna lub urząd konsularny Prezydencji powiadamia właściwą grupę
Schengen i przedstawia do jej akceptacji zastosowanie środków zastępczych, np.
wymianę fotokopii paszportów lub wykazów odrzuconych wiz z podaniem podstaw
odrzucenia.
Szefowie misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych przyjmują na szczeblu
lokalnym, z inicjatywy Prezydencji, dodatkowe lub zastępcze środki zabezpieczające,
jeżeli są one konieczne.
3.
Ocena „dobrej wiary” wnioskodawcy
W celu ułatwienia oceny dobrej wiary wnioskodawców, misje dyplomatyczne i urzędy
konsularne mogą, zgodnie z prawem krajowym, przeprowadzać wymianę informacji na
podstawie uzgodnień przyjętych na szczeblu lokalnym, jako część współpracy, zgodnie
z pkt. 1 niniejszego rozdziału.
Informacje takie mogą być przekazywane okazjonalnie: osoby, którym odmówiono
wydania wizy, ponieważ wykorzystywali kradzione, zgubione lub sfałszowane
dokumenty lub nie wyjechali w terminie oznaczonym na wcześniej przyznanej wizie
bez podania powodów lub istnieje zagrożenie dla bezpieczeństwa, w szczególności,
jeżeli istnieje podejrzenie próby nielegalnej imigracji na terytorium Umawiających się
Stron.
Wspólnie opracowywane i wymieniane informacje ustanawiają środek pomocniczy w
ocenie wniosków wizowych. Nie mogą one, jednakże, zastępować sprawdzenia
wniosku wizowego, ani też sprawdzenia w Systemie Informacyjnym Schengen lub
konsultacji z organami centralnymi.
4.
Wymiana danych statystycznych
4.1
Wymiana danych statystycznych dotyczących wystawionych oraz formalnie
odrzuconych wiz krótkoterminowych, wiz tranzytowych lub wiz lotniskowych
odbywa się kwartalnie.
4.2
Bez uszczerbku dla zobowiązań określonych w art. 16 Konwencji, które zostały
jasno sformułowane w załączniku 14 Wspólnych Instrukcji Konsularnych i na
podstawie których Państwa Schengen w ciągu 72 godzin muszą przekazać dane
potrzebne do wystawienia wizy o ograniczonej ważności terytorialnej, misje
dyplomatyczne i urzędy konsularne państw Schengen są zobowiązane, aby co
miesiąc wymieniać dane statystyczne dotyczące przyznanych w poprzednim
miesiącu wiz o ograniczonej ważności terytorialnej i przesyłać je do swoich
krajowych organów centralnych.
ZAŁĄCZNIK 1
I.
Wspólny wykaz państw, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu we
wszystkich Państwach Schengen.
II.
Uaktualniony wykaz państw, których obywatele są zwolnieni z obowiązku
wizowego we wszystkich Państwach Schengen.
III.
Uaktualniony wykaz państw, których obywatele
wizowemu jedynie w niektórych Państwach Schengen.
podlegają
obowiązkowi
Poniższe wykazy odzwierciedlają decyzje przyjęte przez Komitet Wykonawczy Schengen do
dnia 1 maja 1999 r. Informacje o wszelkich zmianach dokonanych po dniu 1 maja 1999 r.
można uzyskać we właściwych służbach Komisji lub Sekretariatu Generalnego Rady.
I.
Wspólny wykaz państw*, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu we
wszystkich Państwach Schengen.
AFGANISTAN**
BURKINA FASO**
ALBANIA**
BURUNDI**
ALGIERIA**
CHINY**
ANGOLA**
CZAD**
ANTIGUA I BARBUDA
DOMINIKA
ARABIA SAUDYJSKA**
DOMINIKANA**
ARMENIA**
DŻIBUTI**
AZERBEJDŻAN**
EGIPT**
BAHAMY
ERYTREA**
BAHRAJN**
ETIOPIA**
BANGLADESZ**
FIDŻI**
BARBADOS
FILIPINY**
BELIZE
GABON**
BENIN**
GAMBIA**
BHUTAN**
GHANA**
BIAŁORUŚ**
GRENADA
BOŚNIA - HERCEGOWINA
GRUZJA**
BOTSWANA
GUJANA**
BUŁGARIA**
GWINEA BISSAU**
GWINEA RÓWNIKOWA**
GWINEA**
BYŁA JUGOSŁOWIAŃSKA
REPUBLIKA MACEDONII**
MADAGASKAR**
**
HAITI
MALAWI
INDIE**
MALEDIWY**
INDONEZJA
IRAK
**
MALI**
**
MARIANY PÓŁNOCNE
IRAN**
MAROKO**
JAMAJKA
MAURETANIA**
**
JEMEN
MAURITIUS**
**
JORDANIA
MIKRONEZJA
FEDERALNA REPUBLIKA
JUGOSŁAWII (SERBIA CZARNOGÓRA)**
KAMBODŻA**
MOŁDOWA**
MONGOLIA**
MOZAMBIK**
KAMERUN**
BIRMA / MYANMAR**
KATAR**
NAMIBIA
**
KAZACHSTAN
KENIA
KIRGISTAN**
KIRIBATI
KOMORY**
NAURU
NEPAL**
NIGER**
NIGERIA**
OMAN**
KONGO (REPUBLIKA
DEMOKRATYCZNA)**
PAKISTAN**
KONGO BRAZZAVILLE**
PALAU
KOREA PÓŁNOCNA**
PAPUA NOWA GWINEA**
KUBA**
KUWEJT**
LAOS**
PERU**
REPUBLIKA POŁUDNIOWEJ
AFRYKI
LESOTO
REPUBLIKA
ŚRODKOWOAFRYKAŃSKA**
LIBAN**
ROSJA**
LIBERIA**
RUANDA**
LIBIA**
RUMUNIA**
SAINT CHRISTOPHER I NEVIS
TRYNIDAD I TOBAGO
SAINT LUCIA
TUNEZJA**
SAINT VINCENT I GRENADYNY
TURCJA**
SAMOA ZACHODNIE
SENEGAL**
TURKMENISTAN**
TUWALU
UGANDA**
SESZELE
SIERRA LEONE**
SOMALIA**
SRI LANKA**
UKRAINA**
UZBEKISTAN**
VANUATU
WIETNAM**
SUAZI
SUDAN**
WYBRZEŻE KOŚCI
SŁONIOWEJ**
SURINAM**
WYSPY MARSHALLA
SYRIA**
WYSPY SALOMONA
TADŻYKISTAN**
WYSPY ŚWIĘTEGO TOMASZA I
KSIĄŻĘCA**
ZAMBIA**
TAJLANDIA**
TAJWAN**
TANZANIA
ZIELONY PRZYLĄDEK**
**
ZIMBABWE
**
TOGO
TONGA
ZJEDNOCZONE EMIRATY
ARABSKIE**
Wykaz ten pozostaje bez uszczerbku dla stanowiska poszczególnych Państw Schengen w odniesieniu do
międzynarodowego statusu wymienionych państw oraz dla stosunków utrzymywanych z tymi krajami.
**
Wymienione w załączniku do rozporządzenia Rady (WE) nr 574/99 z dnia 12 marca 1999 r.
określającego państwa trzecie, których obywatele są zobowiązani do posiadania wizy przy
przekraczaniu granic zewnętrznych.
*
II.
Uaktualniony wykaz państw, których obywatele nie podlegają obowiązkowi wizowemu
w żadnym Państwie Schengen.
ANDORA
BOLIWIA
ARGENTYNA
BRAZYLIA*
AUSTRALIA
BRUNEI
CHILE
CYPR
CHORWACJA
REPUBLIKA CZESKA
EKWADOR
NORWEGIA
ESTONIA
NOWA ZELANDIA
GWATEMALA
PANAMA
HONDURAS
PARAGWAJ
ISLANDIA
POLSKA*
IZRAEL**
SALWADOR
JAPONIA
SAN MARINO
KANADA
SINGAPUR
KOREA POŁUDNIOWA
SŁOWACJA
KOSTARYKA
SŁOWENIA
LIECHTENSTEIN
STANY ZJEDNOCZONE***
LITWA
SZWAJCARIA
ŁOTWA
URUGWAJ
MALEZJA
MALTA
PAŃSTWO MIASTA
WATYKAŃSKIEGO
WENEZUELA
MEKSYK
WĘGRY
MONAKO
NIKARAGUA
Grecja wymaga wiz dla marynarzy będących obywatelami tego państwa.
Francja nadal wymaga wiz krótkoterminowych dla członków załóg statków i samolotów podczas
pełnienia obowiązków.
***
Francja wymaga wiz od następujących kategorii obywateli Stanów Zjednoczonych:
- studentów;
- dziennikarzy podróżujących służbowo;
- członków załóg statków i samolotów podczas pełnienia obowiązków.
*
**
III.
Uaktualniony wykaz państw, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu
tylko w niektórych Państwach Schengen
KOLUMBIA
Wykaz krajów, których obywatele podlegają obowiązkowi wizowemu tylko w
niektórych Państwach Schengen
Beneluks
Kolumbia
V
Niemcy
Grecja
V
Hiszpania
Francja
V
Włochy
Austria
Portugalia
V
ZAŁĄCZNIK 2
Przepisy regulujące przepływ posiadaczy paszportów dyplomatycznych, urzędowych i
służbowych oraz listów żelaznych, które niektóre międzynarodowe organizacje
międzyrządowe wydają swoim urzędnikom
I
Przepisy regulujące przepływ osób na granicach zewnętrznych
1.
Przepływ posiadaczy paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub służbowych
nie jest regulowany wspólnym wykazem wymagań wizowych. Umawiające się
Państwa zobowiązują się jednakże do powiadamiania swoich partnerów o
zamierzanych zmianach przepisów regulujących ruch posiadaczy takich
paszportów i do uwzględniania interesów swoich partnerów.
2.
W dążeniu do zharmonizowania w sposób szczególnie elastyczny przepisów
mających zastosowanie do posiadaczy tego rodzaju paszportów, do Wspólnych
Instrukcji Konsularnych załączony zostaje do celów informacyjnych wykaz
państw, których obywatele posiadający wyżej wymienione rodzaje paszportów nie
podlegają obowiązkowi wizowemu, chociaż posiadacze paszportów zwykłych
podlegają temu obowiązkowi. W razie potrzeby załączony zostaje także wykaz z
przypadkami odwrotnymi. Komitet Wykonawczy ponosi odpowiedzialność za
uaktualnianie tych wykazów.
3.
Przepisy regulujące przepływ określony w tym dokumencie nie mają
zastosowania do posiadaczy paszportów zwykłych wykonujących funkcje
publiczne, ani do posiadaczy paszportów urzędowych, służbowych, specjalnych
itp. wydanych przez państwa trzecie, których zwyczaje przy wydawaniu
paszportów nie odpowiadają praktyce międzynarodowej i praktyce stosowanej
przez państwa Schengen. W tym celu, Komitet Wykonawczy stanowiąc na
wniosek grupy ekspertów, może sporządzić wykaz paszportów innych niż
paszporty zwykłe, których Państwa Schengen nie będą traktowały preferencyjnie.
4.
Zgodnie z postanowieniami art. 18 Konwencji wykonawczej, osoby, którym
wydana jest wiza, aby mogły dostać się na terytorium Państwa Schengen w celu
akredytacji, mogą, co najmniej przejechać przez terytorium innych państw, aby
dotrzeć na terytorium Państwa Członkowskiego, które wydało wizę.
5.
Osoby już akredytowane przez przedstawicieli dyplomatycznych bądź
konsularnych oraz członkowie ich rodzin, którzy posiadają dowód tożsamości
wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych, mogą przekroczyć granicę
zewnętrzną obszaru Schengen przedkładając ten dokument i w razie potrzeby
swój dokument podróży.
6.
Zasadniczo, posiadacze paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub
służbowych nawet, jeżeli podlegają obowiązkowi wizowemu, jeżeli taki istnieje,
są zwolnieni z obowiązku wykazania się posiadaniem wystarczających środków
utrzymania. Jeżeli jednak podróżują w celach prywatnych, to w razie potrzeby
mogą zostać poproszeni o przedłożenie takich samych dokumentów
towarzyszących, jakich wymaga się od posiadaczy paszportów zwyczajnych
ubiegających się o wizę.
7.
W przypadku wniosków o wizy do paszportów dyplomatycznych, urzędowych
lub służbowych należy przedłożyć notę werbalną Ministerstwa Spraw
Zagranicznych lub przedstawicielstwa dyplomatycznego (gdy wniosek wizowy
składany jest w państwie trzecim), jeżeli wnioskodawca jest w trakcie pełnienia
obowiązkó służbowych. Jeżeli podróż odbywa się w celach prywatnych, taka nota
werbalna może również być wymagana.
8.1
W przypadku wniosków wizowych posiadaczy paszportów dyplomatycznych,
urzędowych lub służbowych przeprowadzana jest konsultacja z organami
centralnymi innych Umawiających się Stron. Konsultacja nie jest przeprowadzana
z państwem, którego obywatele podlegają konsultacji a które zawarło z umowę o
zniesieniu obowiązku wizowego dla posiadaczy paszportów dyplomatycznych
i/lub służbowych (w przypadkach określonych w załączniku 5 do Wspólnych
Instrukcji Konsularnych).
Jeżeli jedno z Umawiających się Państw zgłasza zastrzeżenia, Państwo Schengen
odpowiedzialne za rozpatrzenie wniosku wizowego może wystawić wizę o
ograniczonej ważności terytorialnej.
II.
8.2
Państwa Schengen zobowiązują się zawierać w przyszłości tylko w uzgodnieniu z
pozostałymi Państwami Członkowskimi, porozumienia o zniesieniu obowiązku
wizowego dla posiadaczy paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub
służbowych z państwami trzecimi, wobec obywateli, od których inne państwo
Schengen wymaga uprzedniej konsultacji w przypadku wydania wizy.
8.3
W zakresie, w jakim dotyczy to wydania wizy dla akredytowanego cudzoziemca
objętego zakazem wjazdu, a zastosowanie ma procedura konsultacji, jest ona
przeprowadzana zgodnie z postanowieniami art. 25 Konwencji wykonawczej.
9.
Jeżeli Umawiające się Państwo korzysta z odstępstw określonych w art. 5 ust. 2
Konwencji wykonawczej pozwalających na wjazd posiadaczy paszportów
dyplomatycznych, urzędowych lub służbowych, pozwolenie na wjazd
ograniczone jest do terytorium zainteresowanegp państwa, które powinno
powiadomić o powyższym pozostałe Państwa Członkowskie.
Przepisy regulujące przepływ na granicach wewnętrznych
Zasadniczo zastosowanie mają ustalenia oparte na mocy art. 19 i dalszych Konwencji
wykonawczej, z wyjątkiem wydawania wiz o ograniczonej ważności terytorialnej.
Posiadacze paszportów dyplomatycznych, urzędowych lub służbowych mogą (jeżeli nie
podlegają obowiązkowi wizowemu) poruszać się swobodnie na terytorium
Umawiających się Stron przez trzy miesiące od daty wjazdu, lub w okresie ważności
wystawionej wizy.
Osoby akredytowane przez placówki dyplomatyczne lub konsularne oraz członkowie
ich rodzin, posiadacze dowodu wydanego przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych
mogą, przedkładając ten dowód i w razie potrzeby swój dokument podróży, poruszać
się swobodnie na terytorium Umawiających się Stron przez okres do trzech miesięcy.
Opisane w niniejszym dokumencie przepisy regulujące przepływ osób mają
zastosowanie także w odniesieniu do listów żelaznych wydanych swoim urzędnikom
przez międzyrządowe organizacje międzynarodowe, których członkami są wszystkie
państwa Schengen. Urzędnicy ci, zgodnie z Traktatami ustanawiającymi te organizacje,
wyłączeni są z rejestracji w urzędzie imigracyjnym oraz zwolnieni obowiązku
posiadania zezwolenia na pobyt (patrz strona 47 Wspólnego Podręcznika).
III
Przepisy regulujące przepływ posiadaczy paszportów dyplomatycznych, urzędowych i
służbowych
Wykaz A
Państwa, których obywatele będący posiadaczami paszportów dyplomatycznych, urzędowych
lub służbowych nie podlegają obowiązkowi wizowemu w jednym lub więcej z Państw
Schengen, podczas gdy obywatele będący posiadaczami paszportów zwykłych, podlegają
temu obowiązkowi
BNL
D
Albania
GR
E
F
DS
I
AU
D
Algieria
DS
Angola
DS
Antigua i Barbuda
DS
Bahamy
DS
Barbados
DS
Benin
DS
Bośnia i Hercegowina
D
DS
Bułgaria
D
DS
D
D
Burkina Faso
D
DS
Była Jugosłowiańska
Republika Macedonii
D
D
DS
D
DS
Dominika
DS
Dominikana
DS
Egipt
DS
Fidżi
DS
Filipiny
DS
D
Botswana
Czad
P
DS
DS
DS
DS
DS
D
BNL
D
GR
E
Gabon
F
DS
Gujana
DS
Indie
D
DS
Federalna Republika
Jugosławii
DS
DS
Kuwejt
DS
Lesotho
DS
Była Jugosłowiańska
Republika Macedonii
D
DS
D
DS
Malediwy
Maroko
P
DS
Ghana
Malawi
AU
D
Gambia
Jamajka
I
DS
DS
D
DS
D
D
Mauretania
DS
DS
DS
DS
Mozambik
Niger
Pakistan
DS
DS
DS
Peru
DS
DS
DS
Republika Południowej
Afryki
DS
Rumunia
D
Senegal
DS
D
D
DS
D
D
D
D
DS
DS
Seszele
D
D
Suazi
Tajlandia
DS
DS
DS
DS
DS
Togo
DS
DS
Trynidad i Tobago
DS
Tunezja
DS
Turcja
DS
DS
DS
D
D
DS
DS
DS
DS
DS
DS
DS
DS
BNL
D
GR
E
F
Uganda
I
AU
DS
Wenezuela
Wybrzeże Kości Słoniowej
P
D
DS
DS
DS
DS
Wyspy Świętego Tomasza i
Książęca
DS
Zielony Przylądek
DS
Zimbabwe
DS:
D:
DS
posiadacze paszportów dyplomatycznych lub służbowych są zwolnieni z obowiązku wizowego.
tylko posiadacze paszportów dyplomatycznych są zwolnieni z obowiązku wizowego.
Wykaz B
Państwa, których obywatele będący posiadaczami paszportów dyplomatycznych, urzędowych
lub służbowych, podlegają obowiązkowi wizowemu w jednym lub więcej z Państw Schengen,
podczas gdy obywatele będący posiadaczami paszportów zwykłych, nie podlegają temu
obowiązkowi
BNL
D
GR
E
F
I
AU
Australia
X
Chile
X
Izrael
X
Paragwaj
X
Meksyk
Stany Zjednoczone
* Jeżeli podróżują w celach służbowych.
P
X
X
X*
ZAŁĄCZNIK 3
Wykaz państw, których obywatele podlegają obowiązkowi posiadania wizy lotniskowej,
w przypadku gdy posiadacze dokumentów podróży wydanych przez te państwa
podlegają również temu obowiązkowi wizowemu ********
Państwa Schengen zobowiązują się nie zmieniać części I załącznika 3 Wspólnych Instrukcji
Konsularnych bez uprzedniej zgody pozostałych Państw Członkowskich.
Jeżeli Państwo Członkowskie zamierza zmienić część III niniejszego załącznika,
zobowiązane jest powiadomić o tym swoich partnerów i uwzględnić ich interesy.
CZĘŚĆ I
Wspólny wykaz państw, których obywatele podlegają obowiązkowi posiadania wizy
lotniskowej we wszystkich Państwach Schengen, przy czym obowiązek posiadania wizy
dotyczy również osób posiadających dokumenty podróży wystawione przez te państwa1 2
AFGANISTAN
BANGLADESZ
ETIOPIA
ERYTREA3
GHANA
IRAK
IRAN
KONGO (Demokratyczna Republika)3
NIGERIA
PAKISTAN
SOMALIA
SRI LANKA
Osoby te nie podlegają obowiązkowi wizowemu, jeżeli posiadają zezwolenie na pobyt w
jednym z Państw Członkowskich EOG, wymienionych w części III(A) niniejszego załącznika
lub jedno z wymienionych poniżej zezwoleń na pobyt w Andorze, Japonii, Kanadzie,
Do wydania wiz lotniskowych (ATV) nie jest wymagane konsultowanie organów centralnych.
We wszystkich Państwach Schengen
Następujące osoby są zwolnione z obowiązku posiadania wizy lotniskowej (ATV):
- członkowie załóg lotniczych, będący obywatelami Umawiających się Stron Konwencji z Chicago.
2
W krajach Beneluksu, Francji i Hiszpanii
Następujące osoby są zwolnione z obowiązku posiadania wizy ATV:
- posiadacze paszportów dyplomatycznych i służbowych.
3
W Niemczech
Obowiązek wizowy powstanie tylko, gdy zakończone są procedury rozpoczęte w danym kraju.
********
1
Monako, San Marino, Szwajcarii lub Stanach Zjednoczonych, które gwarantuje
nieograniczone prawo powrotu określone w części III(B).
Wykaz zezwoleń na pobyt uzupełniany jest na mocy wzajemnych porozumień w ramach
podgrupy ds. wiz Grupy Roboczej II i podlega regularnej kontroli. W przypadku pojawienia
się problemów, Państwa Schengen mogą zawiesić działanie tych środków do czasu
rozwiązania ich w drodze wzajemnych porozumień. Umawiające się Państwa mogą
wykluczyć niektóre zezwolenia na pobyt z wykazu wymienionego w części III.
W sprawie zwolnień z obowiązku posiadania wizy lotniskowej przez posiadaczy paszportów
dyplomatycznych, służbowych lub urzędowych, decyzje podejmuje indywidualnie każde
Państwo Członkowskie.
CZĘŚĆ II
Wykaz państw, których obywatele podlegają obowiązkowi posiadania wizy lotniskowej tylko
w niektórych państwach Schengen, przy czym obowiązek posiadania wizy obejmuje również
osoby posiadające dokumenty podróży wystawione przez te państwa
BNL1
D
GR
E2
Albania
Angola
I4
AU5
X
X
X
Gambia
X
X
Gwinea Bissau
X
X
X
Haiti
X
X
X6
X
X
X
Indonezja
X
Jordania
Liban
X
X
X
Liberia
X
Libia
Mali
Rumunia
X
X
X
X
X
X
X
Senegal
X
Sierra Leone
X
Sudan
P
X
Bułgaria
Indie
F3
X
X
X
X
X
X
Syria
BNL1
D
GR
X
X
X
Togo
X
X6
3
4
5
6
I4
AU5
P
X
Wybrzeże Kości Słoniowej
2
F3
X
Turcja
1
E2
X
Podlegają tylko obowiązkowi wizowemu, jeżeli obywatele tych państw nie posiadają ważnego zezwolenia
na pobyt w jednym z Państw Członkowskich EOG, w Stanach Zjednoczonych Ameryki lub Kanadzie. Z
obowiązku wizowego zwolnieni są również posiadacze paszportów dyplomatycznych lub służbowych.
Posiadacze paszportów dyplomatycznych, służbowych i urzędowych, nie podlegają obowiązkowi
posiadania wizy ATV. Dotyczy to również posiadaczy paszportów zwykłych, zamieszkałych w jednym z
Państw Członkowskich EOG, w Stanach Zjednoczonych Ameryki lub Kanadzie, względnie są w posiadaniu
ważnej wizy wjazdowej do jednego z tych państw.
Następujące osoby zwolnione są z obowiązku posiadania wizy ATV:
- posiadacze paszportów służbowych i dyplomatycznych;
- posiadacze jednego z zezwoleń na pobyt, wymienionych w części III;
- członkowie załóg samolotów, którzy są obywatelami Umawiających się Stron Konwencji z Chicago.
Jedynie, jeżeli obywatele tych państw nie posiadają ważnego zezwolenia na pobyt w jednym z Państw
Członkowskich EOG, w Stanach Zjednoczonych Ameryki lub Kanadzie.
Cudzoziemcy podlegający obowiązkowi posiadania wizy tranzytowej nie muszą posiadać wizy lotniskowej
w austriackich portach lotniczych, jeżeli posiadają jeden z następujących dokumentów, ważny w czasie
tranzytu:
- zezwolenie na pobyt wydane przez Andorę, Japonię, Kanadę, Monako, San Marino, Szwajcarię,
Państwa Miasta Watykańskiego lub USA, zapewniające bezwzględne prawo powrotu;
- wizę lub zezwolenie na pobyt wydane przez Państwo Schengen, dla którego wszed w życie Układ o
Przystąpieniu;
- zezwolenie na pobyt wydane przez Państwo Członkowskie EOG.
Jedynie, gdy obywatele tych państw nie posiadają ważnej wizy do jednego z Państw Członkowskich EOG,
Szwajcarii, Kanady lub Stanów Zjednoczonych Ameryki.
CZĘŚĆ III
A.
Wykaz zezwoleń na pobyt w państwach EOG, których posiadacze są zwolnieni z
obowiązku posiadania wizy lotniskowej:
DANIA:
-
Opholdstilladelse (zezwolenie na pobyt w formie karty oznaczonej C, D, E, F, G,
H, J, K lub L)
-
Opholdstilladelse (zezwolenie na pobyt w formie różowo - białej naklejki
umieszczanej w paszporcie oznaczonej B, C lub H)
-
Tilbagerejsetilladelse (zezwolenie na powrotny wjazd w formie stempla
umieszczanego w paszporcie oznaczonego I, II lub III)
FINLANDIA:
-
Oleskelulupa uppehållstillstånd (karta zezwolenia na pobyt dla zamieszkałych w
Finlandii obywateli państw UE i EOG oraz ich rodzin)
-
Zezwolenie na pobyt w formie naklejki wypełnionej w języku angielskim, na
której wyraźnie podane są rodzaj i okres ważności zezwolenia: napisy Suomi
Finland”, „visa” i „permit”.
-
Zezwolenie na pobyt w formie naklejki na wzór naklejki wizowej z nagłówkiem
w języku fińskim „Oleskelulupa Ja Työlupa” (zezwolenie na pobyt i pracę).
-
Oleskelulupa uppehållstillstånd (jednolite zezwolenie na pobyt UE wypełnione w
języku fińskim / szwedzkim)
ZJEDNOCZONE KRÓLESTWO:
-
Leave to remain in the United Kingdom for an indefinite period (zezwolenie na
pobyt w Zjednoczonym Królestwie na czas nieokreślony. Dokument ten jest
wystarczający, gdy jego posiadacz przebywał poza granicami kraju nie dłużej niż
2 lata)
-
Certificate of entitlement to the right of abode (zaświadczenie o przyznaniu prawa
do osiedlenia się)
IRLANDIA:
-
Residence permit w połączeniu z re-entry visa (zezwolenie na pobyt wraz z wizą
powrotną)
ISLANDIA:
-
Alien’s passport w połączeniu z re-entry permit (paszport wydawany dla
cudzoziemców [brązowa okładka] wraz z zezwoleniem na powrót w formie
stempla w paszporcie)*
-
Temporary residence permit w połączeniu z re-entry permit (tymczasowe
zezwolenie na pobyt [czerwona karta] wraz z zezwoleniem na powrót w formie
stempla w paszporcie)
-
Permanent residence permit (zezwolenie na pobyt stały) [żółta karta z zielonym
pasem]
-
Permanent work and residence permit (zezwolenie na pobyt stały i pracę) [zielona
karta]
LIECHTENSTEIN:
-
Livret pour étranger B (zezwolenie na pobyt, wystarczające w okresie ważności
przez 1 rok)*********
-
Livret pour étranger C (zezwolenie na pobyt, wystarczające w okresie ważności
przez 5 lub10 lat)
*********
To zezwolenie na pobyt nie zwalnia posiadaczy od obowiązku posiadania wizy lotniskowej wymaganej
w Niemczech
NORWEGIA:
-
Oppholdstillatelse (tymczasowe zezwolenie na pobyt)
-
Arbeidstillatelse (tymczasowe zezwolenie na pracę)
-
Bosettingstillatelse (zezwolenie na pobyt stały i pracę)
SZWECJA:
B.
-
Zezwolenie na pobyt stały w formie naklejki w paszporcie oznaczonej „SVERIGE
Bevis om permanent uppehållstillstånd; SWEDEN Certificate of permanent
residence permit”.
-
Zezwolenie na pobyt i pracę, w formie naklejki w paszporcie oznaczonej
„SVERIGE Uppehålls och arbetstillstånd; SWEDEN residence and work permit”.
Wykaz zezwoleń na pobyt z nieograniczonym prawem powrotu, których posiadacze po
przedłożeniu dokumentu zwolnieni są z obowiązku posiadania wizy lotniskowej:
ANDORA:
-
Tarjeta provisional de estancia y de trabajo (tymczasowe zezwolenie na pobyt i
pracę) (białe). Wydawane pracownikom sezonowym; okres ważności zależy od
okresu zatrudnienia, lecz nie może przekraczać 6 miesięcy. Zezwolenie nie jest
odnawialne*********.
-
Tarjeta de estancia y de trabajo (zezwolenie na pobyt i pracę) (białe). Zezwolenie
wydawane na okres 6 miesięcy i może być przedłużone o jeden rok*********.
-
Tarjeta de estancia (zezwolenie na pobyt) (białe). Zezwolenie wydawane na okres
6 miesięcy i może być przedłużone o jeden rok*********.
-
Tarjeta temporal de residencia (tymczasowe zezwolenie na pobyt) (różowe).
Zezwolenie wydawane na okres 1 roku i może być wznawiane dwukrotnie, za
każdym razem o kolejny rok*********.
-
Tarjeta ordinaria de residencia (zwykłe zezwolenie na pobyt) (żółte). Zezwolenie
wydawane na okres 3 lat i może być wznowione na następne 3 lata*********.
-
Tarjeta privilegiada de residencia (uprzywilejowane zezwolenie na pobyt)
(zielone). Zezwolenie wydawane na okres 5 lat, może być wznawiane, za każdym
razem o ten sam okres.
-
Autorización de residencia (zezwolenie na pobyt) (zielone). Zezwolenie
wydawane na okres 1 roku, może być wznawiane, za każdym razem na następne 3
lata*********.
-
Autorización temporal de residencia y de trabajo (tymczasowe zezwolenie na
pobyt i pracę) (różowe). Zezwolenie wydawane na okres 2 lat, może być
wznowione na następne 2 lata*********.
-
Autorización ordinaria de residencia y de trabajo (zwykłe zezwolenie na pobyt i
pracę) (żółte). Zezwolenie wydawane na okres 5 lat.
-
Autorización privilegiada de residencia y de trabajo (uprzywilejowane
zezwolenie na pobyt i pracę) (zielone). Zezwolenie wydawane na okres 10 lat,
może być wznawiane, za każdym razem na następne 10 lat.
KANADA:
-
Returning resident permit (zezwolenie na powrót w celu pobytu, wkładka do
paszportu)
SZWAJCARIA:
-
Livret pour étranger B (zezwolenie na pobyt, wystarczające w okresie ważności
przez 1 rok) *********
-
Livret pour étranger C (zezwolenie na pobyt, wystarczające w okresie ważności
przez 5 lub10 lat)
MONAKO:
-
Carte de séjour de résident temporaire de Monaco (tymczasowe zezwolenie na
pobyt)*********
-
Carte de séjour de résident ordinaire de Monaco (zwykłe zezwolenie na pobyt)
-
Carte de séjour de résident privilégié (uprzywilejowane zezwolenie na pobyt)
-
Carte de séjour de conjoint de ressortissant monégasque (zezwolenie na pobyt dla
małżonki/a osoby narodowości monegaskiej)
JAPONIA:
-
Re-entry permit to Japan (zezwolenie na powrót do Japonii)*
SAN MARINO:
-
Permesso di soggiorno ordinario (validità illimitata) (zwykłe zezwolenie na
pobyt, okres ważności nieograniczony)
-
Permesso di soggiorno continuativo speciale (validita illimitata) (specjalne
zezwolenie ciągłe na pobyt, okres ważności nieograniczony)
-
Carta d’identita de San Marino (validita illimitata) (dowód osobisty San Marino,
okres ważności nieograniczony)
STANY ZJEDNOCZONE AMERYKI:
-
Form I-551 permanent resident card (zezwolenie na pobyt stały, ważne na 2 do10
lat)
-
Form I-551 Alien registration receipt card (ważna na 2 do 10 lat)
-
Form I-551 Alien registration receipt card (okres ważności nieograniczony)
-
Form I-327 Reentry document (zezwolenie na powrót, ważne na 2 lata wydawane posiadaczom I-551)*********
-
Resident alien card (zezwolenie na pobyt cudzoziemca, ważne na 2********* lub 10
lat albo na okres ważności nieograniczony. Dokument ten jest wystarczający, gdy
jego posiadacz przebywał poza USA nie dłużej niż 2 lata.)
-
Permit to re-enter (zezwolenie na powrót, ważne na 2 lata. Dokument ten jest
wystarczający, gdy jego posiadacz przebywał poza USA nie dłużej niż 2 lata.)
-
Valid temporary residence stamp w ważnym paszporcie (ważny przez 1 rok od
daty wydania)*********
ZAŁĄCZNIK 4
Wykaz dokumentów uprawniających do wjazdu bez wizy
BELGIA
-
Carte d’identité d’étranger
Identiteitskaart voor vreemdelingen
Personalausweis für Ausländer
(Dowód tożsamości dla obcokrajowców)
-
Certificat d’inscription au régistre des étrangers
Bewijs van inschrijving in het vreemdelingenregister
Bescheinigung der Eintragung im Ausländerregister
(Potwierdzenie wpisu do rejestru cudzoziemców)
-
Specjalne zezwolenia na pobyt wydawane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych:
-
Carte d’entité diplomatique
Diplomatieke identiteitskaart
Diplomatischer Personalausweis
(Karta dyplomatyczna)
-
Carte d’dentité consulaire
Consulaire identiteitskaart
Konsularer Personalausweis
(Karta konsularna)
-
Carte d’dentité spéciale - couleur bleue
Bijzondere identiteitskaart - blauw
Besonderer Personalausweis - blau
(Legitymacja specjalna – niebieska)
-
Carte d’dentité spéciale - couleur rouge
Bijzondere identiteitskaart - rood
Besonderer Personalausweis - rot
(Legitymacja specjalna – czerwona)
-
Certificat d’identité pour les enfants âgés de moins de cinq ans des étrangers
privilégiés titulaires d’une carte d’identité diplomatique, d’une carte d’identité
consulaire, d’une carte d’identité spéciale - couleur bleue ou d’une carte d’identité
- couleur rouge
Identiteitsbewijs voor kinderen, die de leeftijd van vijf jaar nog niet hebben
bereikt, van een bevoorrecht vreemdeling dewelke houder is van een diplomatieke
identiteitskaart, consulaire identiteitskaart, bijzondere identiteitskaart - blauw of
bijzondere identiteitskaar - rood
Identitätsnachweis für Kinder unter fünf Jahren, von privilegierten Ausländern,
die Inhaber eines diplomatischen Personalausweises sind, eines konsularen
Personalausweises, eines besonderen Personalausweises - rot oder eines
besonderen Personalausweises - blau
(Dowód tożsamości dzieci w wieku poniżej 5 lat cudzoziemców, którzy są
posiadaczami karty dyplomatycznej, konsularnej, niebieskiej legitymacji
specjalnej lub czerwonej legitymacji specjalnej).
-
Certificat d’identité avec photographie délivré par une administration communale belge
à un enfant de moins de douze years
Door een Belgisch gemeentebestuur aan een kind beneden de 12 jaar afgegeven
identiteitsbewijs met foto
Certificat d’identité avec photographie délivré par une administration communale belge
à un enfant de moins de douze ans
Zaświadczenie tożsamości z fotografią wydawane przez gminy belgijskie dla dzieci w
wieku poniżej lat 12
-
Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej;
NIEMCY
-
Aufenthaltserlaubnis für die Bundesrepublik Deutschland
(Zezwolenie na pobyt w Republice Federalnej Niemiec)
-
Aufenthaltserlaubnis für Angehörige eines Mitgliedstaates der EWG
(Zezwolenie na pobyt dla obywateli UE)
-
Aufenthaltsberechtigung für die Bundesrepublik Deutschland
(Zezwolenie na pobyt w Republice Federalnej Niemiec)
-
Aufenthaltsbewilligung für die Bundesrepublik Deutschland
(Uprawnienie do pobytu w Republice Federalnej Niemiec)
-
Aufenthaltsbefugnis für die Bundesrepublik Deutschland
(Zezwolenie na pobyt w Republice Federalnej Niemiec)
Zezwolenia te upoważniają do wjazdu bez wizy tylko wówczas, jeżeli umieszczone
zostały w paszporcie lub w połączeniu z paszportem jako zezwolenie zastępujące wizę.
Nie uprawniają do wjazdu bez wizy, jeżeli wydane zostały w dokumencie zastępującym
krajowy dokument tożsamości
Dokument dotyczący odroczenia deportacji „Aussetzung der Abschiebung (Duldung)”
oraz tymczasowe zezwolenie na pobyt dla osób ubiegających się o azyl
„Aufenthaltsgestattung für Asylbewerber” również nie uprawniają do wjazdu bez wizy.
-
Specjalne zezwolenie na pobyt wydawane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych:
-
Diplomatenausweis
Legitymacja dyplomatyczna (czerwona)
-
Ausweis für bevorrechtigte Personen
Legitymacja VIP (niebieska)
-
Ausweis
Legitymacja (żółta)
-
Personalausweis
Dowód osobisty (zielony)
-
Zezwolenia na pobyt wydawane przez kraje związkowe:
-
Ausweis für Mitglieder des Konsularkorps
Legitymacja dla członków korpusu konsularnego (biała)
-
Ausweis
Legitymacja (szara)
-
Ausweis für Mitglieder des Konsularkorps
Legitymacja dla członków korpusu konsularnego (biała z zielonymi paskami)
-
Ausweis
Legitymacja (żółta)
-
Ausweis
Legitymacja (zielona)
-
Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej;
GRECJA
-
Αδεια παραμονής αλλοδαπού για εργασία
(Zezwolenie na pracę)
-
Αδεια παραμονής μελών οικογενείας αλλοδαπού
(Zezwolenie na pobyt wydawane w ramach łączenia rodzin)
-
Αδεια παραμονής αλλοδαπού για σπουδές
(Zezwolenie na pobyt związane z nauką)
-
Αδεια παραμονής αλλοδαπού (χρώμα λευκό)
(Zezwolenie na pobyt dla cudzoziemców z państw trzecich) (białe)
(Dokument wydawany cudzoziemcom w związkach małżeńskich z obywatelami Grecji;
okres ważności wynosi jeden rok i może być przedłużany na okres trwania związku
małżeńskiego.)
-
Δελτίο ταυτότητας αλλοδαπού (χρώμα πράσινο)
Dowód tożsamości cudzoziemca (zielony)
(Wydawany wyłącznie cudzoziemcom greckiego pochodzenia; okres ważności dwa do
pięciu lat.)
-
Ειδικό Δελτίο Ταυτότητας Ομογενούς (χρώμα μπέζ)
(Specjalny dowód tożsamości dla osób pochodzenia greckiego) (beżowa)
(Wydawany obywatelom albańskim pochodzenia greckiego; okres ważności wynosi
trzy lata. Taki dowód tożsamości wydawana jest również małżonkom i potomkom osób
pochodzenia greckiego, niezależnie od ich narodowości, o ile związki rodzinne
potwierdzone są oficjalnym dokumentem.)
-
Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej.
HISZPANIA
Posiadaczom ważnych zezwoleń na powrót zezwala się na wjazd bez wizy.
Zezwolenia na pobyt uprawniające cudzoziemców, którzy ze względu na narodowość
normalnie podlegaliby obowiązkowi wizowemu, do wjazdu na terytorium Hiszpanii bez wizy:
-
Permiso de Residencia Inicial
(Tymczasowe zezwolenie na pobyt)
-
Permiso de Residencia Ordinario
(Zwykłe zezwolenie na pobyt)
-
Permiso de Residencia Especial
(Specjalne zezwolenie na pobyt)
-
Tarjeta de Estudiante
(Legitymacja studencka)
-
Permiso de Residencia tipo A
(Zezwolenie na pobyt kategorii A)
-
Permiso de Residencia tipo B
(Zezwolenie na pobyt kategorii b)
-
Permiso de Trabajo y de Residencia tipo B
(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii B)
-
Permiso de Trabajo y de Residencia tipo C
(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii C)
-
Permiso de Trabajo y de Residencia tipo d
(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii d)
-
Permiso de Trabajo y de Residencia tipo D
(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii D)
-
Permiso de Trabajo y de Residencia tipo E
(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii E)
-
Permiso de Trabajo fronterizo tipo F
(Zezwolenie na pracę w obszarze przygranicznym kategorii F)
-
Permiso de Trabajo y Residencia tipo P
(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii P)
-
Permiso de Trabajo y Residencia tipo Ex
(Zezwolenie na pracę i pobyt kategorii Ex)
-
Tarjeta de Reconocimiento de la excepción a la necesidad de obtener Permiso de
Trabajo y Permiso de Residencia (art. 16 Ley 7/85)
(Legitymacja potwierdzająca zwolnienie z obowiązku posiadania zezwolenia na pobyt i
na pracę (at. 16 Ustawa 7/85)
-
Permiso de Residencia para Refugiados
(Zezwolenie na pobyt dla uchodźców)
-
Lista de Personas que participan en un viaje escolar dentro de la Unión Europea
(Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej)
-
Tarjeta de Familiar Residente Comunitario
(Legitymacja dla krewnych osób zamieszkujących we Wspólnocie)
-
Tarjeta temporal de Familiar de Residente Comunitario
(Tymczasowa legitymacja dla krewnych osób zamieszkujących we Wspólnocie)
Posiadaczom następujących ważnych kart akredytacyjnych wydanych Ministerstwo Spraw
Zagranicznych zezwala się na wjazd bez wizy:
-
Tarjeta especial (legitymacja specjalna, czerwona) z napisem na okładce „Cuerpo
Diplomático. Embajador. Documento de Identidad” (Korpus dyplomatyczny.
Ambasador. Dokument tożsamości), wystawiana dla akredytowanych ambasadorów
-
Tarjeta especial (legitymacja specjalna, czerwona) z napisem na okładce „Cuerpo
Diplomático. Documento de Identidad” (Korpus dyplomatyczny. Dokument
tożsamości), wystawiana dla personelu akredytowanego w przedstawicielstwie
posiadającym status dyplomatyczny. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są
literą F
-
Tarjeta especial (legitymacja specjalna, żółta) z napisem na okładce „Misiones
Diplomáticas. Personal Administrativo y Tecnico. Documento de Identidad”
(Przedstawicielstwa dyplomatyczne. Personel administracyjny i techniczny. Dowód
tożsamości.), wystawiana dla urzędników administracyjnych w akredytowanych
przedstawicielstwach dyplomatycznych. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane
są literą F
-
Tarjeta especial (legitymacja specjalna, czerwona) z napisem na okładce „Tarjeta
Diplomática de Identidad” (Dyplomatyczny dowód tożsamości), wystawiany dla
personelu posiadającego status dyplomatyczny przy Przedstawicielstwie Ligi Państw
Arabskich oraz dla personelu akredytowanego przy Generalnym Przedstawicielstwie
Palestyńskim. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F
-
Tarjeta especial (legitymacja specjalna, czerwona) z napisem na okładce „Organismos
Internacionales. Estatuto Diplomático. Documento de Identidad” (Organizacje
Międzynarodowe. Status dyplomatyczny. Dokument tożsamości), wystawiana dla
personelu posiadającego status dyplomatyczny, akredytowanego przy organizacjach
międzynarodowych. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F
-
Tarjeta especial (legitymacja specjalna, niebieska) z napisem na okładce „Organismos
Internacionales. Personal Administrativo y Technico. Documento de Identidad”
(Organizacje Międzynarodowe. Personel administracyjny i techniczny. Dokument
tożsamości), wystawiana dla urzędników administracyjnych, akredytowanych przy
organizacjach międzynarodowych. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są
literą F
-
Tarjeta especial (legitymacja specjalna, zielona) z napisem na okładce „Funcionario
Consular de Carrera. Documento de Identidad” (Zawodowy urzędnik konsularny.
Dokument tożsamości), wystawiana dla urzędników konsularnych akredytowanych w
Hiszpanii. Legitymacje dla małżonków i dzieci oznaczane są literą F
-
Tarjeta especial (legitymacja specjalna, zielona) z napisem na okładce „Empleado
Consular. Expedida a favor de... Documento de Identidad” (Urzędnik konsularny.
Wystawiona dla ... Dokument tożsamości), wystawiana dla administracyjnych
urzędników konsularnych akredytowanych w Hiszpanii. Legitymacje dla małżonków i
dzieci oznaczane są literą F
-
Tarjeta especial (legitymacja specjalna, szara) z napisem „Personal de Servicio.
Misiones Diplomáticas, Oficinas Consulares Organismos Internacionales. Expedida a
favor de... Documento de Identidad” (Personel służbowy. Przedstawicielstwa
dyplomatyczne, konsulaty i organizacje międzynarodowe. Wystawiona dla... Dokument
tożsamości),
wystawiana
dla
personelu
technicznego
przedstawicielstw
dyplomatycznych, konsularnych i organizacji międzynarodowych oraz dla personelu
dyplomatycznego i konsularnego (urzędnicy specjalni). Legitymacje dla małżonków i
dzieci oznaczane są literą F
FRANCJA
1.
Pełnoletni cudzoziemcy powinni posiadać następujące dokumenty:
-
Carte de séjour temporaire comportant une mention particuliere qui varie selon le
motif du séjour autorisé
(Tymczasowe zezwolenie na pobyt zawierające szczegółowe dane dotyczące
przyczyn pobytu, na który wydane zostało zezwolenie)
-
Carte de résident
(Karta rezydenta)
-
Certificat de résidence d’Algérien comportant une mention particuliere qui varie
selon le motif du séjour autorisé (1 an, 10 ans)
(Potwierdzenie pobytu dla Algierczyków, z odpowiednimi oznaczeniami, zależnie
od przyczyn pobytu, na który wydane zostało zezwolenie (1 rok, 10 lat)
-
Certificat de résidence d’Algérien portant la mention „membre d’un organisme
official” (2 ans)
(Potwierdzenie pobytu dla Algierczyków, zawierające informację „członek
oficjalnej organizacji” (2 lata)
-
Carte de séjour des Communautés européennes (1 an, 5 ans, 10 ans)
(Zezwolenie na pobyt Wspólnot Europejskich (1 rok, 5 lat, 10 lat)
-
Carte de séjour de l’Espace Economique Européen
(Zezwolenie na pobyt Europejskiego Obszaru Gospodarczego)
-
Cartes officielles valant de titre de séjour, délivrées par le Ministere des Affaires
Etrangeres
(Oficjalne zezwolenia o takim samym statusie jak zezwolenia na pobyt wydawane
przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych
a)
Cartes diplomatiques (karty dyplomatyczne):
-
Carte portant la mention „corps diplomatique” délivrée aux chefs de
mission diplomatique (couleur blanche)
(Karta z adnotacją „corps diplomatique”, wydawana szefom misji
dyplomatycznych) (biała)
-
Carte portant la mention „corps diplomatique” délivrée aux personnel
des représentations diplomatiques accréditées en France (couleur
orange)
(Karta z adnotacją „corps diplomatique”, wydawana personelowi
przedstawicielstw dyplomatycznych akredytowanych we Francji)
(pomarańczowa)
-
Carte portant la mention „organisations internationales” et en
deuxieme page „assimilé a un chef de mission diplomatique” (couleur
blanche)
(Karta z adnotacją „organisations internationales” i na drugiej stronie
„zrównany statusem z szefem misji dyplomatycznej”) (biała)
-
Carte portant la mention „organisations internationales” et en
deuxieme page „assimilé a un membre de mission diplomatique”
(couleur bleue)
(Karta z adnotacją „organisations internationales” i na drugiej stronie
„zrównany statusem z członkiem misji dyplomatycznej”) (niebieska)
b)
Cartes spéciales (karty specjalne):
-
Carte spéciale portant la mention „carte consulaire” délivrée aux
fonctionnaires des postes consulaires (couleur verte).
(Karta specjalna z adnotacją „carte consulaire”,
urzędnikom placówek konsularnych) (zielona)
-
wystawiana
Carte spéciale portant la mention „organisations internationales”
délivrée aux fonctionnaires internationaux des organisations
internationales situées en France (couleur verte).
(Karta specjalna z adnotacją „organisations internationales”,
wydawana urzędnikom organizacji międzynarodowych z siedzibą we
Francji (zielona)
-
Carte spéciale portant la mention „carte spéciale” délivrée au
personnel administratif et technique, de nationalité étrangère, des
missions diplomatiques et consulaires et des organisations
internationales (couleur beige).
(Karta specjalna z adnotacją „carte speciale”, wydawana
zagranicznemu personelowi administracyjnemu i technicznemu
przedstawicielstw dyplomatycznych i konsularnych oraz organizacji
międzynarodowych) (beżowa)
-
Carte spéciale portant la mention „carte spéciale” délivrée au
personnel de service, de nationalité étrangère, des missions
diplomatiques et des postes consulaires, et des organisations
internationales (couleur grise).
(Karta specjalna z adnotacją „carte speciale”, wydawana
zagranicznemu personelowi przedstawicielstw dyplomatycznych i
konsularnych oraz organizacji międzynarodowych (szara)
-
Carte spéciale portant la mention „carte spéciale” délivrée au
personnel privé, de nationalité étrangère, au service des agents
diplomatiques ou assimilés, des fonctionnaires consulaires, et des
fonctionnaires internationaux (couleur grise)
(Karta specjalna z adnotacją „carte speciale”, wydawana
zagranicznemu personelowi przedstawicielstw dyplomatycznych i
konsularnych oraz organizacji międzynarodowych (szara)
-
Carte spéciale portant la mention „carte spéciale” délivrée au
personnel étranger en mission officielle et de statut particulier
(couleur bleu - gris).
(Karta specjalna z adnotacją „carte speciale”, wydawana
zagranicznemu personelowi w misji oficjalnej i o specjalnym statusie
(niebiesko - szara)
2.
Nieletni cudzoziemcy muszą posiadać następujące dokumenty:
-
Document de circulation pour étrangers mineurs
(Dokument podróży dla nieletnich cudzoziemców)
-
Visa de retour (sans condition de nationalité et sans présentation du titre de séjour,
auquel ne sont pas soumis les enfants mineurs)
(Wiza powrotna) (nieletni cudzoziemcy nie podlegający przepisom krajowym lub
zwolnieni z obowiązku przedstawiania zezwolenia na pobyt)
-
Passeport diplomatique/de service/ordinaire des enfants mineurs des titulaires
d’une carte spéciale du Ministère des Affaires étrangères revêtu d’un visa de
circulation
(Paszport dyplomatyczny, służbowy lub zwykły dla nieletnich dzieci posiadaczy
karty specjalnej Ministerstwa Spraw Zagranicznych, zaopatrzonej w specjalną
wizę dla podróżujących w interesach)
3.
Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej.
Uwaga 1:
Należy podkreślić, że poświadczenie złożenia pierwszego wniosku o zezwolenie na pobyt nie
jest ważne. Natomiast w przypadku wniosku o przedłużenie lub zmianę zezwolenia na pobyt,
poświadczenie złożenia takiego wniosku jest uznawane, o ile zostanie przedłożone wraz ze
starym zezwoleniem.
Uwaga 2:
Zaświadczenia o służbie („attestations de fonctions”), wydawane przez protokół Ministerstwa
Spraw Zagranicznych, nie są równoważne zezwoleniu na pobyt. Posiadacze tych
dokumentów muszą również posiadać jedno ze zwykłych zezwoleń na pobyt przewidzianych
prawem (pkt. 1-6 wykazu).
WŁOCHY
-
Carta di soggiorno (validità illimitata)
Zezwolenie na pobyt (ważność nieograniczona)
-
Permesso di soggiorno con esclusione delle sottoelencate tipologie:
Zezwolenie na pobyt, za wyjątkiem:
1.
Permesso di soggiorno provvisorio per richiesta asilo politico ai sensi della
Convenzione di Dublino
(Tymczasowe zezwolenia na pobyt dla ubiegających się o azyl polityczny zgodnie
z Konwencją Dublińską)
2.
Permesso di soggiorno per cure mediche
(Zezwolenia na pobyt do celów leczniczych)
3.
Permesso di soggiorno per motivi di giustizia
(Zezwolenia na pobyt do celów sądowych)
-
Carta d’identità M.A.E. - Corpo diplomatico
(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych) (korpus
dyplomatyczny)
-
Carta d’identità - Organizzazioni internazionali e Missioni Estere Speciali
(Dowód tożsamości) (organizacje międzynarodowe oraz misje specjalne za granicą)
-
Carta d’identità - Rappresentanze Diplomatiche
(Dowód tożsamości) (misje dyplomatyczne)
-
Carta d’identità - Corpo Consolare
(Dowód tożsamości) (korpus konsularny)
-
Carta d’identità - Uffici Consolari
(Dowód tożsamości) (biura konsularne)
-
Carta d’identità - Rappresentanze Diplomatiche (personale amministrativo e tecnico)
(Dowód tożsamości) (misje dyplomatyczne - personel administracyjny i techniczny)
-
Carta d’identità - Rappresentanze Diplomatiche (personale di servizio)
(Dowód tożsamości) (misje dyplomatyczne i przedstawicielstwa konsularne - obsługa)
-
Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej.
LUKSEMBURG
-
Carte d’identité d’étranger
(Dowód tożsamości cudzoziemca)
-
Autorisation de séjour provisoire apposée dans le passeport national
(Tymczasowe zezwolenie na pobyt, umieszczone w paszporcie)
-
Carte diplomatique délivrée par le Ministère des Affaires Etrangères
(Legitymacja dyplomatyczna wydana przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)
-
Titre de légitimation délivré par le Ministère des Affaires Etrangères au personnel
administratif et technique des Ambassades
(Zaświadczanie wydane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych dla personelu
administracyjnego i technicznego ambasad)
-
Titre de légitimation délivré par le Ministère de la Justice au personnel des institutions
et organisations internationales établies au Luxembourg
(Zaświadczenie wydane przez Ministerstwo Sprawiedliwości dla pracowników
organizacji i instytucji międzynarodowych z siedzibą w Luksemburgu)
-
Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej.
NIDERLANDY
-
Dokumenty o następującym oznaczeniu:
-
Vergunning tot vestiging (Wzór „A”)
(Zezwolenie na osiedlenie się)
-
Toelating als vluchteling (Wzór „B”)
(Dokument przyjęcia uchodźcy)
-
Verblijf voor onbepaalde duur (Wzór „C”)
(Zezwolenie na pobyt na czas nieokreślony)
-
Vergunning tot verblijf (Wzór „D”)
(Zezwolenie na pobyt)
-
Voorwaardelijke vergunning tot verblijf (Muster „D” met aantekening
„voorwaardelijk”)
(Warunkowe zezwolenie na pobyt z adnotacją „warunkowe”)
-
Verblijfskaart van een onderdaan van een Lid-Staat der E.E.G. (Wzór „E”)
(Zezwolenie na pobyt dla obywateli WE)
-
Vergunning tot verblijf (in de vorm van een stempel in het paspoort)
(Zezwolenie na pobyt, w formie pieczątki w paszporcie)
-
Vreemdelingendocument możliwe kody literowe „A”, „B”, „C”, „D”, „E”, „F1”, „F2”
lub „F3”
(Dokument cudzoziemca)
-
Legitimatiebewijs voor leden van diplomatieke of consulaire posten
(Dowód tożsamości personelu placówek dyplomatycznych i konsularnych)
-
Legitimatiebewijs voor ambtenaren met een bijzondere status
(Dowód tożsamości urzędników o specjalnym statusie)
-
Legitimatiebewijs voor ambtenaren van internationale organisaties
(Dowód tożsamości urzędników organizacji międzynarodowych)
-
Identiteitskaart voor leden van internationale organisaties waarvan de zetel in Nederland
is gevestigd
(Dowód tożsamości członków organizacji międzynarodowych, których siedziba
znajduje się w Niderlandach)
-
Visum voor terugkeer
(Wizy powrotne)
-
Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej.
Uwagi do tiret pierwszego i drugiego
Wymienione zezwolenia na pobyt nie są wystawiane od dnia 1 marca 1994 r. (wzór „D” oraz
pieczątka w paszporcie od dnia 1 czerwca 1994 r.). Dokumenty znajdujące się w obiegu
zachowują ważność najpóźniej do dnia 1 stycznia 1997 r.
Uwagi do tiret trzeciego
Wydawanie dokumentów dla cudzoziemców odbywa się od dnia 1 marca 1994 r. Dokumenty
te, w formie „karty kredytowej” będą stopniowo zastępowały zezwolenia na pobyt
wymienione w tiret pierwszym i drugim. Zachowany zostanie natomiast kod literowy dla
odpowiednich kategorii.
Dokument dla cudzoziemców oznaczony kodem literowym „E” wydawany będzie zarówno
obywatelom WE jak i Umawiających się Stron Porozumienia o Europejskim Obszarze
Gospodarczym.
Warunkowe zezwolenie na pobyt określone jest kodem „F1”, „F2” lub „F3”.
Uwagi do tiret siódmego
W poniższym wykazie wymienione są organizacje międzynarodowe, których pracownicy
(włącznie z członkami rodzin) używają dokumentów, które nie są wystawiane przez
Ministerstwo Spraw Zagranicznych.
1.
Europejska Organizacja Przestrzeni Kosmicznej (ESA)
2.
Europejski Urząd Patentowy (EPO)
3.
International Tea Promotion Association (ITPA)
4.
International Service for national agricultural research – (ISNAR)
5.
Technical Centre for agricultural and rural co-operation – (ACP)
6.
United Nations University for New Technologies – (UNU-INTECH)
7.
African Management Services Company (AMSCO SA)
AUSTRIA
-
Aufenthaltstitel in Form der Vignette entsprechend der Gemeinsamen Maßnahme der
Europäischen Union vom 16. Dezember 1996 zur einheitlichen Gestaltung der
Aufenthaltstitel
(Zezwolenie na pobyt w formie naklejki zgodnej ze Wspólnymi Działaniami Unii
Europejskiej z dnia 16 grudnia 1996 r. w sprawie jednolitego wzoru zezwolenia na
pobyt)
Od dnia 1 stycznia 1998 r. zezwolenia na pobyt będą wydawane i przedłużane
wyłącznie w tej postaci. Jako „Rodzaj zezwolenia” wpisuje się obecnie:
Niederlassungsbewilligung (zezwolenie na osiedlenie się), Aufenthaltserlaubnis
(zezwolenie na pobyt), Befr. Aufenthaltsrecht (tymczasowe zezwolenie na pobyt).
-
Vor dem 1. Jänner 1998 erteilte Aufenthaltstitel im Rahmen der - auch „unbefristet”
eingetragenen - Gültigkeitsdauer:
zezwolenia na pobyt wydane przed dniem 1 stycznia 1998 w ramach okresu ważności,
bezterminowy okres ważności:
„Wiedereinreise – Sichtvermerk” oder „Einreise - Sichtvermerk”; wurden bis
31.12.1992 von Inlandsbehörden, aber auch von Vertretungsbehörden in Form eines
Stempels ausgestellt;
(Wiza powrotna lub wiza wjazdowa; wystawiane do dnia 31 grudnia 1992 r. przez
organy austriackie, jak również przez organy przedstawicielskie w formie pieczęci)
„Gewöhnlicher Sichtvermerk”; wurde vom 1.01.1993 bis 31.12.1997 in Form einer
Vignette - ab 1.9.1996 entsprechend der VO[EG] 1683/95 - ausgestellt;
(Wiza zwykła, wystawiana od dnia 1.01.1993 r. do 31.12.1997 r. w formie naklejki – od
1.09.1996 r. zgodnie z rozporządzeniem (WE) 1683/95)
„Aufenthaltsbewilligung”; wurde vom 1.01.1993 bis 31.12.1997 in Form einer
speziellen Vignette ausgestellt.)
(Zezwolenie na pobyt, wystawiane od dnia 1 stycznia 1993 r. do 31 grudnia 1997 r. w
formie specjalnej naklejki)
-
Konventionsreisepaß, ausgestellt ab 1.01.1993
(Dokument podróży wydawany od dnia 1 stycznia 1993 r.)
-
Legitimationskarten für Träger von Privilegien und Immunitäten in den Farben rot, gelb
und blau, ausgestellt vom Bundesministerium für auswärtige Angelegenheiten
(Legitymacje dla osób uprzywilejowanych oraz posiadaczy immunitetów w kolorach
czerwonym, żółtym i niebieskim, wydawane przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)
-
Lista osób biorących udział w wycieczkach szkolnych na terenie Unii Europejskiej.
Następujące dokumenty nie są uznawane za zezwolenia na pobyt i tym samym nie
upoważniają ich posiadaczy do wjazdu na teren Austrii bez wizy:
-
Lichtbildausweis für Fremde gemäß § 85 Fremdengesetz 1997
(Legitymacja dla cudzoziemców ze zdjęciem zgodnie z § 85 Ustawy o cudzoziemcach z
1997 r.)
-
Durchsetzungsaufschub und Abschiebungsaufschub nach Aufenthaltsverbot oder
Ausweisung
(Odroczenie wykonania lub odroczenie deportacji po wydaniu decyzji o zakazie pobytu
lub o deportacji)
-
Bewilligung zur Wiedereinreise trotz bestehenden Aufenthaltsverbotes, in Form eines
Visums erteilt, jedoch als eine solche Bewilligung gekennzeichnet
(Zezwolenie na powrót mimo istniejącego zakazu pobytu, wydawane w formie wizy z
oznaczeniem takiego właśnie zezwolenia)
-
Vorläufige Aufenthaltsberechtigung gemäß § 19 Asylgesetz 1997, bzw. § 7 AsylG 1991
(Zezwolenie na pobyt czasowy, zgodnie z § 19 Ustawy o azylu z 1997 r. lub z § 7
Ustawy o azylu z 1991 r.)
-
Befristete Aufenthaltsberechtigung gemäß § 15 Asylgesetz 1997, bzw. § 8 AsylG 1991,
als Duldung des Aufenthaltes trotz abgelehntem Asylantrag
(Tymczasowe zezwolenie na pobyt, zgodne § 15 Ustawy o azylu z 1997 r., lub z § 8
Ustawy o azylu z 1991 r., tolerujące pobyt mimo odrzucenia podania o azyl)
PORTUGALIA
-
Cartão de Identidade (emitido pelo Ministério dos Negócios Estrangeiros)
(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)
Corpo Consular, Chefe de Missão
(Członkowie korpusu konsularnego, kierownik misji)
-
Cartão de Identidade (emitido pelo Ministério dos Negócios Estrangeiros)
(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)
Corpo Consular, Funcionário de Missão
(Członkowie korpusu konsularnego, kierownik misji)
-
Cartão de Identidade (emitido pelo Ministério dos Negócios Estrangeiros)
(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)
Pessoal Auxiliar de Missão Estrangeira
(Personel pomocniczy misji zagranicznych)
-
Cartão de Identidade (emitido pelo Ministério dos Negócios Estrangeiros)
(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)
Funcionário Administrativo de Missão Estrangeira
(Personel administracyjny misji zagranicznych)
-
Cartão de Identidade (emitido pelo Ministério dos Negócios Estrangeiros
(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)
Corpo Diplomático, Chefe de Missão
(Korpus dyplomatyczny, kierownik misji)
-
Cartão de Identidade, emitido pelo Ministério dos Negócios Estrangeiros
(Dowód tożsamości wydany przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych)
Corpo Diplomático, Funcionário de Missão
(Korpus dyplomatyczny, urzędnicy misji)
-
Título de Residência (1 ano)
(Zezwolenie na pobyt - jeden rok)
-
Título de Residência Anual (1 ano)
(Roczne zezwolenie na pobyt – jeden rok)
-
Título de Residência Anual (cor de laranja)
(Roczne zezwolenie na pobyt - pomarańczowe)
-
Título de Residência Temporário (5 anos)
(Tymczasowe zezwolenie na pobyt– pięć lat)
-
Título de Residência Vitalício
(Dożywotnia zezwolenie na pobyt)
-
Cartão de Residência de Nacional de um Estado membro da Comunidade Europeia.
(Zezwolenie na pobyt dla obywateli Państw Członkowskich WE)
-
Cartão de Residência Temporário
(Tymczasowe zezwolenie na pobyt)
-
Cartão de Residência
(Zezwolenie na pobyt)
-
Autorização de Residência Provisório
(Zezwolenie na pobyt czasowy)
-
Título de Identidade de Refugiado
(Dokument tożsamości uchodźcy)
POUFNE
ZAŁĄCZNIK 5
ZAŁĄCZNIK 6
Lista konsulów honorowych, którzy w przypadkach wyjątkowych są tymczasowo
upoważnieni do wydawania wiz
Zgodnie z decyzją podjętą przez ministrów i sekretarzy stanu na posiedzeniu w dniu
15 grudnia 1992 r. wszystkie Państwa Schengen uznały, że następujący konsule honorowi
będą upoważnieni do wydawania wiz jednolitych w następujących okresach:
Obecny konsul honorowy Niderlandów
-
w Nassau (Bahamy) do momentu utworzenia przedstawicielstwa jednego z Państw
Członkowskich,
-
w Manama (Bahrajn) w ciągu pięciu lat do wejścia w życie Konwencji wykonawczej do
Układu z Schengen.
ZAŁĄCZNIK 7
Ustalane corocznie przez organy krajowe kwoty referencyjne uprawniające do
przekroczenia granicy
BELGIA
Belgijskie prawo ustanawia ogólne przepisy dotyczące sprawdzania posiadania odpowiednich
środków utrzymania, nie określa natomiast żadnych obowiązkowych zasad.
W praktyce administracyjnej postępuje się następująco:
-
Cudzoziemcy zakwaterowani u osoby prywatnej
Udokumentowanie środków utrzymania może być przedstawione przez osobę
zapewniającą cudzoziemcom zakwaterowanie w Belgii; odpowiednie oświadczenie
musi być poświadczone przez lokalny organ administracyjny miejsca zamieszkania.
Przejęcie odpowiedzialności obejmuje koszty zakwaterowania i wyżywienia, koszty
leczenia oraz koszty powrotu cudzoziemca w przypadku gdy on sam nie jest w stanie
ich pokryć. Rozwiązanie takie ma zapobiec sytuacji, w której organy urzędowe
musiałyby pokryć te koszty. Odpowiedzialność musi przejąć osoba wypłacalna; jeżeli
osoba ta jest cudzoziemcem, musi ona posiadać zezwolenie na pobyt lub na osiedlenie
się.
W razie potrzeby wymaga się od cudzoziemca udokumentowania posiadania własnych
dochodów.
W przypadku gdy cudzoziemiec nie rozporządza własnymi środkami, musi dysponować
co najmniej kwotą 1 500 BEF na każdy planowany dzień pobytu.
-
Cudzoziemcy zakwaterowani w hotelu
W przypadku gdy cudzoziemiec nie może udokumentować własnych środków, musi
dysponować co najmniej kwotą ok. 2 000 BEF na każdy planowany dzień pobytu.
W większości przypadków zainteresowany musi przedłożyć dodatkowo dokument
podróży (bilet lotniczy) na powrót do kraju pochodzenia lub zamieszkania.
NIEMCY
Zgodnie z art. 60 ust. 2 Ustawy o cudzoziemcach z dnia 9 lipca 1990 r., odmowa przyjęcia
cudzoziemca na granicy może nastąpić w przypadku gdy istnieją powody uzasadniające jego
wydalenie.
Ma to miejsce w przypadku gdy cudzoziemiec korzysta lub musi korzystać z pomocy
socjalnej państwa niemieckiego dla siebie, dla członków swojej rodziny przebywających na
terenie Republiki Federalnej Niemiec lub osób żyjących z nim we wspólnym gospodarstwie
domowym (art. 46 ust. 6 Ustawy o cudzoziemcach).
Nie ma określonej wysokości kwot referencyjnych dla urzędników kontroli granicznej. W
praktyce z reguły bierze się za podstawę kwotę w wysokości 50 DEM dziennie. Ponadto,
cudzoziemiec musi posiadać bilety na podróż powrotną lub dysponować odpowiednimi
środkami.
Jednakże, przed odmową wjazdu cudzoziemcowi należy stworzyć możliwość
udokumentowania, w legalny sposób i w stosownym czasie, posiadania środków finansowych
wymaganych na pobyt na terytorium Republiki Federalnej Niemiec, np. poprzez:
-
gwarancję bankową niemieckiej instytucji finansowej,
-
poręczenie ze strony gospodarza jako współdłużnika solidarnego,
-
przekaz pieniężny drogą telegraficzną,
-
złożenie zabezpieczenia we właściwym dla miejsca pobytu urzędzie ds. cudzoziemców.
GRECJA
W zarządzeniu ministerialnym nr 3011/2/1f z dnia 11 stycznia 1992 r. wyznaczono kwotę
środków utrzymania, którą muszą dysponować cudzoziemcy, niebędący obywatelami Państw
Członkowskich Wspólnoty Europejskiej, aby wjechać na terytorium Grecji.
Na podstawie tego zarządzenia, obywateli państw niebędących członkami Wspólnoty
Europejskiej obowiązuje przy wjeździe do Grecji kwota 5 000 drachm dziennie (na osobę) w
obcej walucie oraz kwota minimalna w wysokości 35 000 drachm.
W odniesieniu do małoletnich członków rodziny cudzoziemca obowiązuje dziennie połowa
tej kwoty w walucie obcej.
Obywatele państw niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej, których przepisy prawne
nakładają na obywateli greckich obowiązek wymiany dewiz na granicy, podlegają takiemu
samemu obowiązkowi na zasadzie wzajemności.
HISZPANIA
Cudzoziemcy muszą udowodnić, że dysponują środkami potrzebnymi do utrzymania, których
minimalna wysokość kształtuje się następująco:
a)
utrzymanie podczas pobytu w Hiszpanii: 5 000 ESP – lub równowartość tej kwoty w
walucie zagranicznej – przemnożona przez liczbę planowanych dni pobytu w Hiszpanii
i liczbę podróżujących wspólnie członków rodziny. Wysokość środków, jaką należy
okazać, musi w każdym przypadku – niezależnie od przewidywanego okresu pobytu –
wynosić co najmniej 50 000 ESP na osobę.
b)
Odnośnie powrotu do kraju pochodzenia lub przejazdu do państwa trzeciego należy
przedłożyć bilet(-y) na odpowiedni środek transportu z informacją o dacie podróży
wystawiony(-e) na nazwisko podróżnego i nie podlegający(-e) przeniesieniu.
W celu odowodnienia posiadania środków wystarczających do utrzymania, cudzoziemiec
musi je okazać – o ile rozporządza takimi środkami w gotówce – lub przedstawić czeki
potwierdzone, czeki podróżne, pokwitowania lub karty kredytowe albo też odpowiednie
poświadczenie z banku. Jeżeli dokumenty takie nie mogą zostać przedstawione, wszelkie inne
dokumenty uzupełniające uznawane przez organy hiszpańskiej policji granicznej mogą zostać
przedstawione.
FRANCJA
Kwota referencyjna środków utrzymania w okresie pobytu planowanego przez cudzoziemca
we Francji lub podczas jego tranzytu przez Francję, jeżeli podróżuje do państwa trzeciego,
odpowiada we Francji kwocie uzależnionej od wzrostu gospodarczego płacy minimalnej
(SMIC), która jest obliczana każdego dnia na nowo na podstawie stawki ustalanej dnia 1
stycznia bieżącego roku.
Kwota ta jest rewaloryzowana okresowo odpowiednio do zmiany kosztów utrzymania we
Francji:
-
automatycznie, jeżeli wskaźnik cen wzrośnie o więcej niż 2%,
-
uchwałą rządu po konultacji z narodową Komisją ds. Negocjacji Układów Zbiorowych
zezwalającą na podwyższenie przekraczające poziom zmiany cen.
Od dnia 1 lipca 1998 r. dzienna stawka płacy minimalnej (SMIC) wynosi 302 FRF.
Posiadacze zaświadczenia o zakwaterowaniu, aby móc przebywać we Francji, muszą
dysponować kwotą minimalną odpowiadającą połowie stawki dziennej SMIC Kwota ta
wynosi więc 151 FRF dziennie.
WŁOCHY
W odniesieniu do środków wystarczających do utrzymania, sprawdzanych przez organy
kontroli granicznej przy przekroczeniu granicy przez obywateli państw niebędących
członkami Wspólnoty Europejskiej, którzy chcą przez pewien okres przebywać we Włoszech,
nie ustalono dokładnej kwoty, chociaż odesłanie do niej znajduje się w art. 3 ust. 5 Ustawy nr
39 z dnia 28 lutego 1990 r. zawierającej pilne przepisy o udzielaniu azylu, wjeździe i pobycie
obywateli państw nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej oraz regulacje dotyczące
obywateli państw nie będących członkami Wspólnoty Europejskiej i bezpaństwowców,
którzy już przebywają na terytorium Włoch.
Ocena, czy cudzoziemiec dysponuje środkami wystarczającymi do utrzymania leży w gestii
urzędników kontroli granicznej. Sprawdzeniu podlega przy tym przede wszystkim okres i
czas pobytu, obywatelstwo (jest to istotne, jeżeli cudzoziemiec pochodzi z kraju
ustanawiającego zagrożenie w aspekcie nielegalnej imigracji), osobista sytuacja cudzoziemca
oraz wykorzystywany środek transportu.
Sprawdzenie, czy cudzoziemiec dysponuje środkami wystarczającymi do utrzymania,
następuje nie tylko poprzez okazanie środków gotówkowych, ale również poprzez okazanie
kart kredytowych lub innych czeków gotówkowych (np. czeków podróżnych).
Na podstawie art. 3 ust. 6 wspomnianej wyżej ustawy cudzoziemiec nie jest traktowany jako
osoba nie dysponująca środkami wystarczającymi do utrzymania, jeżeli okaże dokumenty, z
których wynika, że posiada jakieś dobra we Włoszech, ma płatne miejsce pracy (np.
zezwolenie na pobyt w celu wykonywania pracy) lub jeżeli dysponuje przyrzeczeniem
powszechnie uznawanego przedsiębiorstwa, stowarzyszenia lub osoby prywatnej, zgodnie z
którym zostanie udzielone poręczenie na zakwaterowanie i utrzymanie oraz powrót
cudzoziemca do kraju pochodzenia.
Ponadto, cudzoziemiec musi zawsze dysponować biletem powrotnym lub odpowiednimi
środkami (włącznie z odpowiednią kwotą, która jest doliczana do środków wymaganych na
pokrycie kosztów pobytu).
LUKSEMBURG
Prawo Luksemburga nie przewiduje wymogu posiadania określonej kwoty referencyjnej
kontrolowanej na granicy. Decyzja, czy cudzoziemiec dysponuje wystarczającymi środkami
jest podejmowana w każdym pojedynczym przypadku na granicy. Zwraca się przy tym
szczególną uwagę na cel pobytu i rodzaj zakwaterowania.
NIDERLANDY
Kwota, którą urzędnicy kontroli granicznej biorą za podstawę przy sprawdzaniu środków na
utrzymanie wynosi obecnie 75 NLG na osobę dziennie.
Wymieniona kwota jest stosowana w sposób elastyczny, ponieważ odpowiedź na pytanie, czy
środki, którymi dysponuje cudzoziemiec są wystarczające, zależy jeszcze od wielu
czynników, jak np. okres przewidywanego pobytu, cel podróży, sytuacja osobista itd.
AUSTRIA
Zgodnie z art. 32 ust. 2 pkt. 3 Ustawy o cudzoziemcach, podczas kontroli granicznej należy
odmówić przyjęcia cudzoziemców, jeżeli nie mają zapewnionego miejsca zamieszkania w
Austrii i nie dysponują środkami wystarczającymi na pokrycie kosztów swojego pobytu oraz
powrotu.
Nie ma tu jednak określonej wysokości środków. Decyzja jest podejmowana w każdym
pojedynczym przypadku, odpowiednio do celu pobytu, rodzaju pobytu oraz jego okresu, przy
czym – pomijając środki gotówkowe – jako dowód mogą zostać zaakceptowane –
odpowiednio do okoliczności przypadku – również czeki podróżne, karty kredytowe,
poświadczenia bankowe lub oświadczenia zobowiązujące złożone przez osoby mieszkające w
Austrii i posiadające dostateczną wypłacalność.
PORTUGALIA
W celu wjazdu i pobytu w Portugalii cudzoziemcy muszą dysponować następującymi
kwotami:
-
15 000 escudo – na każdy wjazd,
-
8 000 escudo – na każdy dzień pobytu na terytorium Portugalii.
Udokumentowanie posiadania tych kwot nie jest konieczne, jeżeli cudzoziemiec może
udokumentować, że na okres jego pobytu zostało zagwarantowane wyżywienie i
zakwaterowanie.
ZAŁĄCZNIK 8
Jednolity wzór naklejki wizowej oraz informacje dotyczące ich specyfikacji technicznej
oraz zabezpieczeń
Od dnia 7 września 1996 r. stosuje się specyfikacje techniczne oraz zabezpieczenia zgodne z
rozporządzeniem Rady (WE) nr 1683/95 z dnia 29 maja 1995 r. ustanawiającym jednolity
formularz wizowy.
ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1683/95
z dnia 29 maja 1995 r.
ustanawiające jednolity formularz wizowy
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 100c ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,
a także mając na uwadze, co następuje:
art. 100c ust. 3 Traktatu wymaga aby Rada przyjęła środki dotyczące jednolitego formularza
wizowego przed dniem 1 stycznia 1996 r.;
wprowadzenie jednolitego formularza wizowego jest ważnym krokiem zmierzającym w
kierunku harmonizacji polityki wizowej; art. 7a Traktatu przewiduje, że rynek wewnętrzny
obejmuje obszar bez granic wewnętrznych, w obrębie którego zapewniony jest swobodny
przepływ osób; krok ten jest uważany za posunięcie tworzące spójną całość z działaniami
mieszczącymi się w ramach tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej;
ważne jest aby jednolity formularz wizowy zawierał wszystkie niezbędne informacje i
spełniał surowe normy techniczne, szczególnie w zakresie zabezpieczeń przed podrabianiem i
fałszerstwem; musi on być także tak opracowany, aby mogły go wykorzystywać wszystkie
Państwa Członkowskie oraz aby był rozpoznawalny dzięki oznaczeniom widocznym gołym
okiem;
niniejsze rozporządzenie określa jedynie specyfikacje nie stanowiące tajemnicy; specyfikacje
te należy uzupełnić dalszymi specyfikacjami, które muszą pozostać tajne aby uchronić je
przed podrabianiem i fałszerstwem, nie mogą one też zawierać danych osobowych ani
odniesienia do nich; kompetencje do określania dalszych specyfikacji powinny zostać
przyznane Komisji;
aby zapewnić, że informacje określone nie są dostępne większej liczbie osób niż jest to
niezbędne, każde Państwo Członkowskie powinno wyznaczyć nie więcej niż jeden organ
odpowiedzialny za druk jednolitego formularza wizowego, w razie potrzeby Państwa
Członkowskie mogą ten organ zmienić; ze względów bezpieczeństwa, każde Państwo
Członkowskie musi podać Komisji oraz pozostałym Państwom Członkowskim nazwę
właściwego organu;
aby niniejsze rozporządzenie było skuteczne, powinno ono mieć zastosowanie do wszystkich
wiz wymienionych w art. 5; Państwa Członkowskie powinny móc używać jednolitego
formularza wizowego dla wydawania wiz do celów innych niż wymienione w art. 5 o ile
wprowadzono oznaczenia widoczne gołym okiem, które zapobiegłyby myleniu formularzy;
w odniesieniu do danych osobowych, które mają zostać wprowadzone do jednolitego
formularza wizowego zgodnie z Załącznikiem, należy zapewnić zgodność tych działań z
przepisami Państw Członkowskich dotyczącymi ochrony danych, jak również z odpowiednim
ustawodawstwem wspólnotowym,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
Wizy wydane przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 5 przyjmują formę jednolitego
formularza (naklejki). Są one zgodne ze specyfikacjami wymienionymi w Załączniku.
Artykuł 2
Dalsze techniczne specyfikacje, które czynią wizę trudną do sfałszowania lub podrobienia,
zostają ustanowione zgodnie z procedurą określoną w art. 6.
Artykuł 3
1.
Specyfikacje określone w art. 2 są tajne i nie są publikowane. Są dostępne tylko
organom wyznaczonym przez Państwa Członkowskie jako odpowiedzialnym za druk lub
osobom upoważnionym przez Państwo Członkowskie lub Komisję.
2.
Każde Państwo Członkowskie wyznacza jeden organ odpowiedzialny za druk wiz, a
także podaje jego nazwę Komisji i pozostałym Państwom Członkowskim. Ten sam organ
może zostać wyznaczony do tego celu przez dwa lub więcej Państwa Członkowskie. Każde
Państwo Członkowskie jest uprawnione do zmiany wyznaczonego przez siebie organu.
Powiadomi ono wtedy stosownie Komisję i pozostałe Państwa Członkowskie.
Artykuł 4
1.
Bez uszczerbku dla odpowiednich obszerniejszych przepisów dotyczących ochrony
danych, osoba, której została wydana wiza ma prawo zweryfikować swoje dane szczegółowe
wpisane na wizie oraz, tam gdzie stosowne, poprosić o poprawę lub usunięcie danych.
2.
Na jednolitym wzorcu wizy nie mogą się pojawić żadne informacje w formie czytelnej
dla urządzeń, o ile nie są one widoczne również w rubrykach opisanych w punktach 6-12
Załącznika, lub też o ile nie są one wymienione w odpowiednich dokumentach podróżnych.
Artykuł 5
Do celów niniejszego rozporządzenia, „wiza” oznacza zezwolenie udzielone lub decyzję
podjętą przez Państwo Członkowskie, wymagane do wjazdu na jego terytorium w celu:
-
zamierzonego pobytu w danym Państwie Członkowskim lub w kilku Państwach
Członkowskich, nie dłuższego niż trzy miesiące ogółem,
-
tranzytu przez terytorium lub port lotniczy danego Państwa Członkowskiego lub kilku
Państw Członkowskich.
Artykuł 6
1.
W przypadku, gdy następuje odniesienie do procedury określonej w niniejszym
artykule, stosuje się następujące przepisy.
2.
Komisja wspierana jest przez komitet składający się z przedstawicieli Państw
Członkowskich, na którego czele stoi przedstawiciel Komisji.
Przedstawiciel Komisji przedstawia komitetowi projekt środków, które należy przyjąć.
Komitet przedstawia swoją opinię na temat projektu, w terminie ustalonym przez
przewodniczącego, zgodnie z wagą danej kwestii. Opinia ta jest przyjmowana większością
głosów, z wagą ustanowioną w sposób zgodny z postanowieniami art. 148 ust. 2 Traktatu,
ustanawiającego zasady przyjmowania decyzji przez Radę na wniosek Komisji.
Przewodniczący nie bierze udziału w głosowaniu.
3.
a)
Komisja przyjmuje przewidziane środki, jeżeli są one zgodne z opinią komitetu.
b)
Jeżeli przewidziane środki nie są zgodne z opinią komitetu lub w przypadku braku
opinii, Komisja bezzwłocznie przedłoży Radzie wniosek w sprawie środków jakie
powinny zostać przyjęte. Rada podejmie decyzje kwalifikowaną większością.
Jeżeli, po upłynięciu terminu dwóch miesięcy Rada nie podjęła żadnych działań,
projektowane środki zostają przyjęte przez Komisję, z wyjątkiem przypadków,
gdy Rada zagłosowała przeciw tym środkom zwykłą większością głosów.
Artykuł 7
W przypadku, gdy Państwa Członkowskie używają jednolitych formularzy wizowych do
celów innych niż określone w art. 5, należy przyjąć właściwe środki, aby zapobiec myleniu
ich z wizami określonymi w art. 5.
Artykuł 8
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w
Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.
Art. 1 stosuje się sześć miesięcy po przyjęciu środków określonych w art. 2.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich
Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 29 maja 1995 r.
W imieniu Rady
H. de CHARETTE
Przewodniczący
ZAŁĄCZNIK
Znaki zabezpieczające
1.
W tym miejscu widoczny jest znak składający się z dziewięciu elips wyglądających jak
łopatki wentylatora.
2.
W tym miejscu umieszczony jest hologram zmieniający wygląd w zależności od kąta
pod jakim się na niego patrzy. W zależności od kąta patrzenia, widoczne jest albo
dwanaście gwiazd albo litera „E” i kula ziemska w różnych kolorach i rozmiarach.
3.
W tym miejscu znajduje się logo składające się z liter wskazujących na Państwo
Członkowskie, które wydało wizę ( lub litery „BNL” w przypadku krajów Beneluksu,
tzn. Belgii, Holandii i Luksemburga). Kiedy jest trzymane poziomo jest jasne, a
obrócone o 900 jest ciemne. Używane są następujące logo: A dla Austrii, BNL dla
Beneluksu, D dla Niemiec, DK dla Danii, E dla Hiszpanii, F dla Francji, FIN dla
Finlandii, GR dla Grecji, I dla Włoch, IRL dla Irlandii, P dla Portugalii, S dla Szwecji,
UK dla Zjednoczonego Królestwa.
4.
Po środku tego miejsca znajduje się pisane dużymi literami słowo „wiza”, które zmienia
kolor w zależności od kąta pod jakim jest trzymane. W zależności od kąta patrzenia jest
ono zielone lub czerwone.
5.
To okienko zawiera numer wizy, który jest przebity i który zaczyna się literą lub
literami wskazującymi na to, które państwo ją wystawiło, zgodnie z pkt. 3 powyżej.
Używana jest specjalna czcionka.
Rubryki do wypełnienia
6.
Ta rubryka zaczyna się od słów „ważny do”. Organ emitujący wskazuje terytorium lub
terytoria, na których wiza jest ważna.
7.
Ta rubryka zaczyna się słowem „od”, a dalej w tej samej linijce widnieje słowo „do”.
Organ emitujący wizę wpisuje tu okres ważności wizy.
8.
Ta rubryka zaczyna się słowami „liczba wjazdów”, dalej w tej linijce znajdują się słowa
„długość pobytu” (tzn. długość pobytu przewidywana przez osobę ubiegającą się o
wizę) oraz ponownie słowo „dni”.
9.
Ta rubryka zaczyna się słowami „wydana w” i służy do wskazania miejsca wydania
wizy.
10.
Ta rubryka zaczyna się słowem „dnia” (po którym organ emitujący wpisuje datę emisji
wizy), a dalej w tej samej linijce umieszczone są słowa „numer paszportu” (po nim
widnieje numer paszportu).
11.
Ta rubryka zaczyna się słowami „rodzaj wizy”. Organ emitujący wpisuje w niej
kategorię wizy, zgodnie z art. 5 i 7 niniejszego rozporządzenia.
12.
Ta rubryka zaczyna się słowem „uwagi”. Jest ona wykorzystywana przez organ
emitujący do wpisania wszystkich innych informacji, które uznano za niezbędne, o ile
pozostaje to w zgodzie z art. 4 niniejszego rozporządzenia. Następne dwie i pół linijki
pozostają puste na wpisanie takich informacji.
13.
Ta rubryka zawiera odpowiednie dane nadające się do odczytu maszynowego, aby
ułatwić kontrolę granic zewnętrznych.
Papier jest koloru pastelowej zieleni z czerwonymi i niebieskimi oznaczeniami.
Słowa określające rubryki są pisane w języku angielskim i francuskim. Państwo emitujące
może dodać trzeci oficjalny język Wspólnoty. Jednakże, słowo „wiza” w górnej linii może
być pisane w jakimkolwiek z oficjalnych języków Wspólnoty.
POUFNE
ZAŁĄCZNIK 9
POUFNE
ZAŁĄCZNIK 10
ZAŁĄCZNIK 11
Kryteria dotyczące dokumentów podróży, w których mogą być umieszczane wizy
Wymienione poniżej dokumenty podróży są uznawane za ważne do celów art. 17 ust. 3 lit. a)
Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen, o ile spełniają warunki określone na mocy
art. 13 i 14, a także w wystarczający sposób dokumentują tożsamość właściciela, zaś w
przypadkach, do których odnoszą się lit. a) i b) i dalsze, również jego przynależność
państwową lub obywatelstwo.
a)
Dokumenty podróży, które zostały wydane zgodnie z ogólnie przyjętymi przepisami
prawnymi w państwach lub obszarach, uznawanych przez wszystkie Państwa
Członkowskie.
b)
Paszporty lub dokumenty podróży, z których wynika, że cudzoziemiec podejmie podróż
powrotną; to samo odnosi się również do dokumentów wystawionych przez państwa lub
obszary, które nie zostały uznane przez wszystkie Państwa Członkowskie, o ile Komitet
Wykonawczy uznaje wymienione dokumenty za ważne dla umieszczenia wizy
jednolitej (również na oddzielnym blankiecie) wspólnej wizy, przy czym należy
jednogłośnie przyjąć następujące wykazy:
-
wykaz wymienionych paszportów lub dokumentów podróży,
-
wykaz nieuznawanych państw lub obszarów, w których wystawiane są te
dokumenty.
Ewentualne sporządzenie takich wykazów, które nastąpi wyłącznie w celu realizacji
Konwencji z Schengen, nie uchybia kwestii uznania państw lub obszarów nie
uznawanych przez Państwa Członkowskie.
c)
Dokumenty podróży dla uchodźców, które zostały wystawione zgodnie z Umową o
statusie prawnym uchodźców z 1951 r.
d)
Dokumenty podróży dla bezpaństwowców, które zostały wystawione zgodnie z Umową
o statusie prawnym bezpaństwowców z 1954 r4.
4
Portugalia i Austria mimo, że nie są Umawiającymi się Stronami niniejszej Konwencji uznają, że dokumenty
podróży wydane zgodnie z niniejszą Konwencją mogą posiadać wizę jednolitą wydaną przez Państwa
Schengen.
ZAŁĄCZNIK 12
Naliczane opłaty (w euro), za wydanie wizy jednolitej
A.
Wiza lotniskowa
10 EUR
B.
Wiza
tranzytowa
(wjazdu 10 EUR
jednokrotnego,
dwukrotnego
lub
wielokrotnego)
Cl.
Wizy na bardzo
(maksymalnie 30 dni)
krótki
pobyt 15–25 EUR
C2. Wizy krótkoterminowe (maksymalnie 30 EUR + 5 EUR od drugiego wjazdu, w
90 dni)
przypadku wjazdu wielokrotnego
C3. Wizy wjazdu wielokrotnego, z okresem 50 EUR
ważności jeden rok
C4. Wizy wjazdu wielokrotnego, z okresem 50 EUR + 30 EUR za każdy dodatkowy rok
ważności nie przekraczającym pięciu
lat
Kwota zostaje ustalona przez Umawiające się
Strony, które mogą zadecydować o
bezpłatnym wydaniu wiz
D.
Wizy krajowe długoterminowe
-
Wizy o
ograniczonej
terytorialnej
ważności Kwota ma być co najmniej równa 50% kwoty
ustalonej dla kategorii wiz A, B i C
-
Wizy wydawane na granicy
Kwota ma być dwukrotnie wyższa niż zwykła
opłata za wydaną wizę danej kategorii. Wizy
te mogą być wydawane bezpłatnie
-
Wizy grupowe, kategorie A i Β (5-50 10 EUR + 1 EUR na osobę
osób)
-
Wizy grupowe, kategoria Cl (30 dni), 30 EUR + 1 EUR na osobę
do
wjazdu
jednokrotnego
lub
dwukrotnego (5-50 osób)
-
Wizy grupowe, kategoria Cl (30 dni), 30 EUR + 3 EUR na osobę
do wjazdu powyżej dwóch razy (5-50
osób)
Zasady:
I.
Opłaty te są uiszczane w walucie wymienialnej lub walucie krajowej według
obowiązującego oficjalnego kursu wymiany.
II.
W poszczególnych przypadkach, kwoty opłat, jakie mają być pobrane, mogą zostać
zmniejszone lub wiza może być wydana bezpłatnie zgodnie z prawem krajowym, jeżeli
ma to na celu ochronę interesów kulturalnych, w dziedzinie polityki zagranicznej,
polityki rozwoju lub innych dziedzinach ważnych z punktu widzenia interesu
publicznego.
III.
Wizy grupowe wydawane są zgodnie z prawem krajowym maksymalnie na okres 30
dni.
ZAŁĄCZNIK 13
Wytyczne dotyczące wypełniania naklejki wizowej
Uwaga: zgodnie z ogólnie przyjętą zasadą, wizy mogą być wydawane najwyżej na trzy
miesiące wcześniej przed ich pierwszym użyciem.
WIZY LOTNISKOWE (WIZY ATV)
Należy zauważyć, że obowiązkowi posiadania wizy lotniskowej podlegają jedynie obywatele
niektórych państw „wrażliwych” (patrz: załącznik 3). Posiadacze wiz ATV nie mogą opuścić
międzynarodowej strefy portu lotniczego, przez który podróżują tranzytem.
Przykład 1
WIZA LOTNISKOWA JEDNOKROTNEGO WJAZDU
-
Kategoria wizy: na wizach ATV umieszcza się kod identyfikacyjny A
-
Wiza ATV jednokrotnego wjazdu uprawnia do przekroczenia granicy tylko jednego
państwa (w tym przypadku Francji)
-
Okres ważności wizy liczy się od daty wyjazdu (np. 01.02.00); okres ten ustala się przez
doliczenie dodatkowych siedmiu dni w przypadku, gdy posiadacz wizy opóźnia termin
wyjazdu
-
Wiza ATV nie uprawnia do pobytu, rubrykę „pobyt” należy wykreślić używając
znaków XXX
Przykład 2(a)
WIZA ATV DWUKROTNEGO WJAZDU (POWROTNA) (ważna tylko w jednym kraju)
-
Powrotna wiza ATV uprawnia do tranzytu lotniskowego zarówno w przypadku
wyjazdu, jak i powrotu
-
Okres ważności wizy oblicza się w sposób następujący: data podróży powrotnej +
siedem dni (w podanym przykładzie: data powrotu 15.02.00)
-
Jeżeli przewidziany jest jedynie tranzyt
lotniskowy,
nazwę danego kraju należy wpisać w
rubryce „ważna w” (patrz: przykład 2a). Jeżeli tranzyt odbywa się wyjątkowo przez
dwa różne Państwa Schengen podczas wyjazdu i powrotu, wizę należy oznaczyć
wpisem „Państwa Schengen” (patrz: przykład 2b)
Przykład 2(b)
WIZA ATV DWUKROTNEGO WJAZDU (ważna w kilku krajach)
W rubryce „ważna w” należy umieścić wpis „Państwa Schengen”, aby umożliwić tranzyt
przez dwa lotniska położone w dwóch różnych krajach
Przykład 3
WIZA ATV WIELOKROTNEGO WJAZDU (powinna być wydawana jedynie w
wyjątkowych przypadkach)
-
W przypadku wizy ATV wielokrotnego wjazdu (umożliwiającej kilkukrotny tranzyt)
okres ważności wizy oblicza się w sposób następujący: data pierwszego wyjazdu + trzy
miesiące
-
W odniesieniu do wpisów w rubryce „ważna w”, stosuje się tę samą zasadę, co w
przypadku wizy ATV dwukrotnego wjazdu
WIZY TRANZYTOWE
Przykład 4
WIZY TRANZYTOWE JEDNOKROTNEGO WJAZDU
-
Kategoria wizy: na wizie tranzytowej umieszczony jest kod identyfikacyjny B. Zaleca
się dodanie wyrazu „TRANZYT”
-
Okres ważności wizy oblicza się od daty wyjazdu (np. 01.02.00). Okres ten ustala się w
sposób następujący: data wyjazdu + (maksymalnie pięć dni) + siedem dni (dodatkowy
okres, o który przedłuża się ważność wizy w przypadku, gdy jej posiadacz opóźnia
wyjazd)
-
Czas trwania tranzytu nie może przekroczyć pięciu dni
Przykład 5
WIZY TRANZYTOWE DWUKROTNEGO WJAZDU
-
Okres ważności: jeżeli daty różnych podróży tranzytowych nie są znane, co zwykle ma
miejsce, okres ważności wizy oblicza się w sposób następujący: data wyjazdu + sześć
miesięcy
-
Czas trwania tranzytu nie może przekroczyć pięciu dni
Przykład 6
WIZY TRANZYTOWE WIELOKROTNEGO WJAZDU
-
Okres ważności wizy oblicza się tak samo, jak w przypadku wiz tranzytowych
dwukrotnego wjazdu (patrz: przykład 5)
-
Okres pobytu nie może przekroczyć pięciu dni w tranzycie
WIZY KRÓTKOTERMINOWE
Przykład 7
WIZY KRÓTKOTERMINOWE JEDNOKROTNEGO WJAZDU
-
Kategoria wizy: na wizie krótkoterminowe umieszczony jest kod identyfikacyjny C
-
Okres ważności wizy oblicza się w sposób następujący: od daty wyjazdu (np. 01.02.00).
Okres ten ustala się, jak następuje: data wyjazdu + długość pobytu + dodatkowy okres
15 dni
-
Długość pobytu nie może przekroczyć 90 dni w dowolnym okresie sześciu miesięcy (30
dni w podanym tu przykładzie)
Przykład 8
WIZA KRÓTKOTERMINOWE WIELOKROTNEGO WJAZDU
-
Okres ważności wizy oblicza się od daty wyjazdu + maksymalnie sześć miesięcy na
podstawie dostarczonych dowodów w postaci dokumentów.
-
Długość pobytu nie może przekroczyć 90 dni w dowolnym okresie sześciu miesięcy
(tak jak w podanym tu przykładzie, ale okres pobytu może też być krótszy). Łączną
długość pobytu stanowi suma okresów wszystkich kolejnych pobytów. W tym
przypadku także należy przedstawić dowody w postaci dokumentów
Przykład 9
WIZA PODRÓŻNA KRÓTKOTERMINOWA
-
Jest to krótkoterminowa wiza wielokrotnego wjazdu, która jest ważna przez okres
powyżej sześciu miesięcy lub, w wyjątkowych przypadkach, jednego roku, dwóch,
trzech lub pięciu lat (np. VIP).
W podanym przykładzie okres ważności wynosi trzy lata
-
W odniesieniu do długości pobytu, zastosowanie ma ta sama reguła, co w przykładzie 8
(maksymalnie 90 dni)
WIZY O OGRANICZONEJ WAŻNOŚCI TERYTORIALNEJ (WIZY LTV)
Wiza LTV może być wizą na krótki pobyt lub wizą tranzytową.
Ograniczenie ważności może mieć zastosowanie wobec jednego państwa lub kilku państw.
Przykład 10
WIZY KRÓTKOTERMINOWE LTV, Z WAŻNOŚCIĄ OGRANICZONĄ DO JEDNEGO
PAŃSTWA
-
W tym przykładzie ważność terytorialna została ograniczona tylko do jednego państwa,
tj. Francji
-
Na wizie LTV umieszczony jest kod identyfikacyjny C (tak jak w przykładzie 7)
Przykład 11
WIZY KRÓTKOTERMINOWE LTV, Z WAŻNOŚCIĄ OGRANICZONĄ DO KILKU
PAŃSTW
-
W tym przypadku w rubryce „ważna w” wprowadzone zostały kody oznaczające
państwa, w których wiza zachowuje ważność: (Belgia: B, Niemcy: D, Grecja: GR,
Hiszpania: E, Francja: F, Włochy: I, Luksemburg: L, Niderlandy: NL, Austria: A,
Portugalia: P. W przypadku krajów Beneluksu: BNL)
-
W podanym przykładzie, ważność terytorialna została ograniczona do Francji i
Hiszpanii
Przykład 12
WIZY TRANZYTOWE LTV, Z WAŻNOŚCIĄ OGRANICZONĄ DO JEDNEGO
PAŃSTWA
-
Na wizie tranzytowej, w rubryce oznaczającą kategorię wizy, umieszczony został kod
identyfikacyjny B
-
W podanym przykładzie ważność terytorialna wizy została ograniczona do terytorium
Francji
OSOBY TOWARZYSZĄCE
Przykład 13
-
W tym przypadku, jedno lub więcej dzieci, oraz w wyjątkowych okolicznościach
małżonek, podróżują na podstawie jednego paszportu
-
Jeżeli wiza obejmuje jedno lub więcej dzieci podróżujących na podstawie dokumentu
podróży, w rubryce „numer paszportu”, po numerze paszportu, dodaje się „+ nX”,
wskazując liczbę dzieci, a w przypadku małżonka podróżującego na podstawie tego
samego paszportu dodaje się „+ Y”. W podanym tu przykładzie (jednokrotny wjazd,
wiza krótkoterminowa, długość pobytu 30 dni) wiza wydana została dla posiadacza
paszportu, jego trojga dzieci i żony.
WIZA WYDANA PRZEZ PRZEDSTAWICIELSTWO
Przykład 14
Powyższa wiza została wydana przez urząd konsularny Państwa Schengen reprezentujący
inne Państwo Schengen.
W tym przypadku, w rubryce „Uwagi” należy wpisać literę „R”, a następnie kod państwa, w
imieniu którego wiza została wydana.
Stosowane kody państw:
Belgia:
B
Niemcy:
D
Grecja:
GR
Hiszpania:
E
Francja:
F
Włochy:
I
Luksemburg:
L
Niderlandy:
NL
Austria:
A
Portugalia:
P
W powyższym przykładzie, Ambasada Belgii w Brazzaville wydała wizę w imieniu
Hiszpanii.
STRESZCZENIE
„WAŻNA W”
Wizy lotniskowe
(ATV)
FRANCJA
(przykładowo) lub
PAŃSTWA
SCHENGEN
„KATE
GORIA”
A
„LICZBA
WJAZDÓW”
„OD” ... „DO”
01
Data wyjazdu
Data wyjazdu + siedem dni
02
Data wyjazdu
Data powrotu + siedem dni
„MAKSYMALNY
CZAS POBYTU
(w dniach)
XXX
WIELOKROTNY1 Data pierwszego Data pierwszego wyjazdu +
wyjazdu
liczba przyznanych miesięcy
(maksymalnie trzy miesiące)
Wizy tranzytowe
Wizy
krótkoterminowe
1
2
PAŃSTWA
SCHENGEN lub
FRANCJA
(przykładowo)
Β
PAŃSTWA
SCHENGEN lub
FRANCJA
(przykładowo)
C
01
Data wyjazdu
Data wyjazdu + czas pobytu +
siedem dni
XXX lub 1-5
02
Data pierwszego Data pierwszego wyjazdu +
wyjazdu
liczba przyznanych miesięcy
(maksymalnie sześć miesięcy)
1
WIELOKROTNY Data pierwszego
wyjazdu
01
Data wyjazdu
Data wyjazdu + czas pobytu +
15 dni
WIELOKROTNY2 Data pierwszego Data pierwszego wyjazdu +
wyjazdu
liczba przyznanych miesięcy
(maksymalnie pięć lat)
WIELOKROTNY oznacza kilka podróży, tj. więcej niż dwa wjazdy.
WIELOKROTNY oznacza kilka podróży, tj. więcej niż jeden wjazd.
1-90
ZAŁĄCZNIK 14
Zasady i procedury regulujące informacje przesyłane przez Umawiające się Strony
podczas wydawania wiz o ograniczonej ważności terytorialnej, podczas unieważniania,
uchylania lub ograniczania okresu ważności wiz jednolitych oraz w przypadku
wydawania krajowych zezwoleń na pobyt
1.
INFORMACJE PRZEKAZYWANE PODCZAS WYDAWANIA WIZ O
OGRANICZONEJ WAŻNOŚCI TERYTORIALNEJ
1.1.
Warunki ogólne
W celu udzielenia zezwolenia na wjazd na terytorium Umawiających się Stron
Schengen, obywatele państwa trzeciego powinni generalnie spełniać warunki
określone w art. 5 ust. 1 Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen.
Jeżeli obywatel państwa trzeciego nie spełnia tych warunków, następuje odmowa
wjazdu lub wydania wizy, chyba że Umawiająca się Strona uznaje za konieczne
odstąpienie od tej zasady ze względów humanitarnych, z uwagi na interes
państwowy lub z powodu zobowiązań międzynarodowych. W takich
przypadkach, zainteresowana Umawiająca się Strona może wydać jedynie wizę o
ograniczonej ważności terytorialnej (LTV) i zobowiązana jest powiadomić inne
Umawiające się Strony (art. 5 ust. 2 i 16 Konwencji z Schengen).
Wydawanie krótkoterminowych wiz LTV jest zgodne z Konwencją z Schengen i
Wspólnymi Instrukcjami Konsularnymi w sprawie wydawania wiz (SCH/II-Visa
(93) 11, 6 zm., 4 spr., rozdział V pkt 3) i ogólnie podlega następującym
warunkom:
1.2.
a)
Wizy LTV wydawane są na zasadzie wyjątku. Warunki, na których wydaje
się ten rodzaj wizy należy starannie zbadać w każdym poszczególnym
przypadku;
b)
nie oznacza to, że Umawiające się Strony Schengen będą wykorzystywać i
nadużywać możliwości wydawania wiz LTV; nie byłoby to zgodne z
zasadami i celami Schengen. Biorąc pod uwagę, że liczba wydawanych wiz
LTV najprawdopodobniej będzie niewielka, nie ma konieczności określania
automatycznego trybu postępowania w przypadku powiadamiania
pozostałych Umawiających się Stron.
Zasady postępowania
Określając zasady postępowania regulujące przekazywanie przez Umawiające się
Strony informacji w przypadku wydawania wiz LTV, należy dokonać
rozróżnienia między wizami wydawanymi przez przedstawicielstwa
dyplomatycznie i konsularne i wizami wydawanymi przez organy graniczne.
Stosuje się następujące zasady postępowania.
1.2.1.
Wydawanie wiz przez przedstawicielstwa dyplomatyczne i konsularne
Na ogół, zasady ustanowione dla ustaleń przejściowych dotyczących konsultacji z
organami centralnymi (art. 17 ust. 2 Konwencji z Schengen stosuje się mutatis
mutandis do procedury przekazywania informacji stosowanej przez inne
Umawiające się Strony (patrz Dok. SCH/II-Visa (94)7). W przypadku stosowania
innych zasad, stosujące je Umawiające się Strony powiadamiają o tym. Zwykle
informacje przekazuje się w ciągu 72 godzin.
1.2.2.
Wydawanie wiz przez organy graniczne
W tym przypadku, informacje przesyła się w ciągu 72 godzin organom
centralnym pozostałych Umawiających się Stron.
1.2.3.
Umawiające się Strony określają, które punkty kontaktowe powinny otrzymać te
informacje.
1.2.4.
Ustalając automatyczną procedurę umożliwiającą konsultacje między organami
centralnymi (art. 17 ust. 2 Konwencji z Schengen), zawiera się w niej przepis
zapewniający, że inne Umawiające się Strony są powiadamiane o wydaniu wizy
LTV, w przypadku gdy została ona wydana w wyniku sprzeciwu do wydania
wizy Schengen ze strony co najmniej jednej Umawiającej się Strony, w ramach
konsultacji. W przypadku gdy wiza LTV została wydana w innych
okolicznościach, nie można stosować tej procedury do przekazywania informacji
między państwami.
1.2.5.
Następujące informacje przesyłane są Umawiającym się Stronom:
nazwisko, imię i data urodzenia posiadacza wizy
obywatelstwo posiadacza wizy
data i miejsce wydania wizy LTV
powody wydania wizy o ograniczonej ważności terytorialnej:
-
względy humanitarne
-
interes państwowy
-
zobowiązania międzynarodowe
-
dokument podróży, który nie jest ważny we wszystkich Umawiających się
Stronach
-
drugie wydanie wizy w ciągu okresu sześciu miesięcy
-
w sytuacji wyjątkowej, nie przeprowadzono konsultacji z organami
centralnymi
-
organy centralne Umawiającej się Strony zgłosiły sprzeciw podczas
konsultacji
2.
ANULOWANIE, UCHYLENIE I OGRANICZENIE OKRESU WAŻNOŚCI
WIZY JEDNOLITEJ
Zgodnie z zasadami przyjętymi przez Komitet Wykonawczy, podczas
anulowania, uchylenia i ograniczenia okresu ważności wizy jednolitej
(SCH/Com-ex (93)24), następujące informacje należy przesłać pozostałym
Umawiającym się Stronom.
2.1.
Anulowanie wiz
Celem anulowania wizy Schengen jest zapobieżenie wjazdowi określonych osób
na terytorium Umawiających się Stron w przypadku gdy po wydaniu wizy
okazuje się, że osoby te nie spełniają warunków wymaganych do wydania wizy.
Umawiające się Strony, które anulują wizę wydaną przez inną Umawiającą się
Stronę z zasady w ciągu 72 godzin powiadamiają o tym organy centralne państwa,
które wizę wydało.
Powiadomienie zawiera następujące informacje:
nazwisko, imię i data urodzenia posiadacza wizy
obywatelstwo posiadacza wizy
typ i numer dokumentu podróży
numer naklejki wizowej
kategoria wizy
data i miejsce wydania wizy
data i powody anulowania
2.2.
Uchylenie wiz
Uchylenie wizy pozwala na anulowanie pozostałego okresu ważności wizy, nawet
po wjeździe na określone terytorium.
Umawiająca się Strona, która uchyla wizę jednolitą, z zasady w ciągu 72 godzin
powiadamia o tym fakcie Umawiającą się Stronę, która wystawiła wizę.
Zawiadomienie to zawiera te same informacje, które zostały podane w ppkt. 2.1.
2.3.
Ograniczenie okresu ważności wizy
W przypadku ograniczenia, przez Państwo Schengen, okresu ważności wizy
wydanej przez inną Umawiającą się Stronę, z zasady w ciągu 72 godzin
powiadamia ono o tym organy centralne tej Umawiającej się Strony.
Powiadomienie to zawiera te same informacje, które zostały podane w ppkt. 2.1.
2.4.
Procedura
Informacje przesyłane Umawiającej się Stronie, która wydała wizę podczas
anulowania, uchylenia lub ograniczenia okresu ważności wizy, zwykle przesyła
się organom centralnym wyznaczonym przez tę Umawiającą się Stronę.
3.
INFORMACJE DOTYCZĄCE KRAJOWYCH ZEZWOLEŃ NA POBYT
(ART. 25)
Art. 5 ust. 1 określa, że w sytuacji, gdy Umawiająca się Strona rozpatruje wydanie
zezwolenia na pobyt cudzoziemcowi w odniesieniu do którego został
wprowadzony wpis do celów odmowy wjazdu, Strona ta zasięga uprzednio opinii
Umawiającej się Strony, która wprowadziła taki wpis oraz bierze pod uwagę jej
interesy; zezwolenie na pobyt wydaje się jedynie z ważnych powodów, w
szczególności z przyczyn humanitarnych lub z uwagi na zobowiązania
międzynarodowe.
Art. 25 ust. 1 akapit drugi stanowi, że Umawiająca się Strona wprowadzająca
wpis wycofuje go, lecz może wprowadzić danego cudzoziemca na krajową listę
wpisów do celów odmowy wjazdu.
Zastosowanie wyżej wspomnianych przepisów angażuje dwa poziomy przekazywania
informacji między Umawiającą się Stroną, która zamierza wydać zezwolenie na pobyt a
Umawiającą się Stroną, która wprowadziła wpis do celów odmowy wjazdu:
-
wcześniejsza konsultacja z Umawiającą się Stroną, która wprowadziła wpis do celów
odmowy wjazdu, w celu uwzględnienia jej interesów oraz
-
udzielenie informacji o wydaniu zezwolenia na pobyt, aby Umawiająca się Strona, która
wprowadziła wpis do celów odmowy wjazdu, mogła go wycofać.
Zgodnie z postanowieniami art. 25 ust. 2 Konwencji z Schengen, Umawiająca się Strona
wprowadzająca wpis do celów odmowy wjazdu musi również przeprowadzić konsultacje,
jeżeli a posteriori, tj. po wydaniu zezwolenia na pobyt okazuje się, że posiadacz takiego
zezwolenia został wpisany na listę do celów odmowy wjazdu.
Uwzględniając zasady leżące u podstaw Konwencji z Schengen, wydanie zezwolenia na
pobyt obywatelom państwa trzeciego, wobec których jedna z Umawiających się Stron
dokonała wpisu do celów odmowy wjazdu, może nastąpić jedynie w wyjątkowych
okolicznościach.
W odniesieniu do konsultacji określonych w art. 25 Konwencji, działanie to w dużym stopniu
zależy od funkcjonowania Systemu Informacyjnego Schengen (SIS). Należy zbadać, czy
informacje te można przesłać w ramach procedury Sirene, której wprowadzenie przewiduje
się w najbliższej przyszłości.
Reguły postępowania określone w niniejszej nocie wymagają ponownego zbadania pod kątem
ich praktycznego zastosowania, najpóźniej po upływie12 miesięcy od daty wejścia w życie
Konwencji wykonawczej do Układu z Schengen.
ZAŁĄCZNIK 15
Wzór sporządzonego przez Umawiające się Strony jednolitego formularza
potwierdzającego zaproszenie, zakwaterowanie oraz pokrycie kosztów związanych z
pobytem
Bundesrepublik Deutschland
Bundesdruckerei
Artikel-Nr. 10150
VERPFLICHTUNGSERKLÄRUNG
DECLARATION DE PRISE EN CHARGE
FORMAL OBLIGATION
Ich, der/die
Unterzeichnende
Je, soussigne(e)
D 00000000
I, the undersigned
Name / Nom / Surname
►
Vorname(n) / Prenom(s) / First name
Geburtstag und -ort / Ne(e) le / ä / Date and place of birth
Staatsangehörigkeit / Nationalite / Nationality
Identitätsdokument(1) / Aufenthaltstitel(2) / Document d'identite(1) / Titre de
sejour(2) Identity card(1) / Residence title(2)
wohnhaft in / Adresse / Address
Beruf / Profession / Profession
Zuständige Behörde
Autorite competente
Competent authority
verpflichte mich
gegenüber der
Ausländerbehörde/
Aus landsvertretung,
für
m'engage aupres du
service des
etrangers/de la
representation
diplomatique ä
heberger
take full responsibility
towards the aliens
authority / diplomatic
representation for
accommodating
Name / Nom / Surname
Vorname(n) / Prenom(s) / First name
Geburtstag und -ort / Ne(e) le / ä / Date and place of birth
Staatsangehörigkeit / Nationalite / Nationality
Reisepass Nr. / Passeport n° / Passport No
wohnhaft in / Adresse / Address
Verwandschaftsbeziehung mit dem Antragsteller / Lien de parente avec le
demandeur / Family relationship to applicant
(1)
Art / type / type
Nummer / numero / number
(2)
Nur bei
Ausländern,
Art des
Titels
seulement
pour les
etrangers
type de
titre
und folgende sie/ihn begleitende Personen, nur Ehegatten( 3) / accompagne(e)
de son conjoint(3) / accompanied by his or her spouse(3)
applicable und Kinder(3) / accompagne(e) de ses enfants(3) / accompanied by
to
children(3)
foreigners
only, type
of title
(3)
Name / nom / surname
Vorname / prenom / first name
Geburtstag / date de naissance /
date of birth
vom ... an bis zum ... /du ... au ... / from ... to ...
Geschlecht / sexe / sex
nach § 84 des
Ausländergesetzes die
Kosten für den
Lebensunterhalt und
nach §§ 82 und 83 des
Ausländergesetzes die
Kosten für die
Ausreise o. g.
Ausländers/in zu
tragen.
et ä prendre en
charge le coüt de la
vie conforme-ment
au § 84 de la loi sur
les etrangers et les
frais de retour de
l'etranger ci-dessus
conformement aux
§§ 82 et 83 de la loi
sur les etrangers.
and for bearing the living
costs according to § 84 of
the Aliens Act and the
departure costs of the
above foreigner according
to §§ 82 and 83 of the
Aliens Act.
Die Verpflichtung umfasst die Erstattung sämtlicher öffentlicher Mittel, die für den Lebensunterhalt
einschließlich der Versorgung mit Wohnraum und der Versorgung im Krankheitsfall und bei Pflegebedürftigkeit
aufgewendet werden (z. B. Arztbesuch, Medikamente, Krankenhausaufenthalt). Dies gilt auch, soweit die
Aufwendungen auf einem gesetzlichen Anspruch beruhen, im Gegensatz zu Aufwendungen, die auf einer
Beitragsleistung beruhen.
Die vorliegende Verpflichtung umfasst auch die Ausreisekosten (z. B. Flugticket) o. g. Ausländers/in nach §§ 82
und 83 des Ausländergesetzes.
Ich wurde von der Ausländerbehörde hingewiesen auf
-
den Umfang und die Dauer der Haftung,
-
die Möglichkeit von Versicherungsschutz,
-
die zwangsweise Beitreibung der aufgewendeten Kosten im Wege der Vollstreckung, soweit ich meiner
Verpflichtung nicht nachkomme, sowie
-
die Strafbarkeit z. B. bei vorsätzlichen, unrichtigen oder unvollständigen Angaben (§ 92 des
Ausländergesetzes - Freiheitsstrafe bis zu drei Jahren oder Geldstrafe).
Ich bestätige, zu der Verpflichtung aufgrund meiner wirtschaftlichen Verhältnisse in der Lage zu sein.
Behörden- Reserve ä Official
vermerke l'administr remarks
atior
Anschrift der Wohnung, in der die Unterschrift sichergestellt wird, falls
abweichend vom gewöhnlichen Wohnsitz des Unterkunftgebers /
Adresse du logement dans lequel I'hebergement sera assure, au cas oü il serait
different du logement habituel de l'hebergeant /
Address of the lodging where accommodation will be provided, if different
from the undersigned's normal address
Ich bin / j'en suis / 1 am
Mieter
Locataire
tenant
Eigentumer
Proprietaire
owner
Arbeitgeber / Employeur / Employer
Sonstige Angaben zu Wohn-, Einkommens- und Vermögensverhältnissen
(Größe der Wohnung, Höhe des Einkommens) /
Renseignements complementaires concernant le logement, les revenus et la
situation financiere /
Other details of housing conditions, income and financial situation
Gebühren
Der/die Verpflichtungserklärende
Beglaubigungsvermerk der
Ausländerbehörde / Auslandsvertretung
Ich versichere, die vorstehenden Angaben nach bestem
Wissen und Gewissen richtig und vollständig gemacht
zu haben und gehe eine entsprechende Verpflichtung
ein.
Die Unterschrift der/des Verpflichtungserklärenden ist
vor mir vollzogen worden. Die Beglaubigung der
Unterschrift dient nur zur Vorlage bei der deutschen
Auslandsvertretung:
Ort
Behörde
Datum
Ort
Im Auftrag
Unterschrift
Datum
(Siegel)
Stellungnahme der Ausländerbehörde /
Auslandsvertretung
Bemerkungen
Die finanzielle Leistungsfähigkeit des/der
Verpflichtungserklärenden wurde nachgewiesen /
glaubhaft gemacht.
Behörde:
Ort
Im Auftrag
Datum
(Siegel)
République française
ATTESTATION D'ACCUEIL
NACHWEIS DER UNTERKUNFT
PROOF OF ACCOMMODATION
cerfa
n° 10798*01
Je, soussigné(e)
Document souscrit en
application du décret n°
82-442 du 27 mai 1982
modifié pris pour
l'application de l'article 5
de l'ordonnance n° 45-2658
du 2 novembre 1945
modifiée relative aux
conditions d'entrée et de
séjour des étrangers en
France
nom / Name / surname
Ich, der/die
Unterzeichnende
F
I, the undersigned
►
prénom(s) / Vorname(n) / first name
né(e) le / à / Geburtstag und -ort / date and place of
birth
nationalité / Staatsangehörigkeit / nationality
document d'identité(1) ou titre de séjour(1) / Identitätsdokument(1) /
Aufenthaltstitel(1) / identity(1) or residence document(2)
adresse complète / wohnhaft in / full address
Département, commune
Zuständige Verwaltung
Competent authority
atteste pouvoir
accueillir:
bescheinige folgende
Person(en)
unterbringen zu
können:
declare being able to
accommodate:
nom / Name / surname
prénom(s) / Vorname(n) / first name
né(e) le / à / geboren am / in / born on / at
nationalité / Staatsangehörigkeit / nationality
passeport n° / Reisepass-Nr. /passport No
adresse / wohnhaft in / address
accompagné(e) de son conjoint(2) / und folgende sie/ihn begleitende
Personen, nur Ehegatten(2) / accompanied by spouse(2)
accompagné(e) de ses enfants(2) / und Kinder(2) / accompanied by
children(2)
(1) type / Art / type
numéro / Nummer / number
(2) nom / Name / surname
prénom / Vorname / first name
date de naissance / Geburtstag /
date of birth
sexe / Geschlecht / sex
pendant (... jours) entre le ... et le ... / für (... Tage) zwischen dem ... und
dem ... / for (... days) from ... to ...
LA LOI N° 78-17 DU 6 JANVIER 1978 RELATIVE À L'INFORMATIQUE, AUX FICHIERS ET AUX
LIBERTÉS s'applique aux réponses faites sur ce formulaire et garantit un droit d'accès et de rectification pour
les données vous concernant auprès de la préfecture.
ARTICLE 21 DE L'ORDONNANCE DU 2 NOVEMBRE 1945 MODIFIÉE: toute personne française ou
étrangère résidant en France ou sur le territoire d'un autre État partie à la Convention de Schengen qui aura, par
aide directe ou indirecte, facilité ou tenté de faciliter l'entrée, la circulation ou le séjour irrégulier d'un étranger
en France ou sur le territoire d'un autre État partie de la Convention de Schengen sera punie d'un
emprisonnement de 5 ans et d'une amende de 200 000 francs.
ARTICLE 441 -5 DU CODE PÉNAL: le fait de procurer frauduleusement à autrui un document délivré par une
administration publique aux fins de constater un droit, une identité ou d'accorder une autorisation est puni de 5
ans d'emprisonnement et de 500 000 francs d'amende. Ces peines peuvent être portées à 7 ans
d'emprisonnement et à 700 000 francs d'amende dans les cas évoqués au deuxième alinéa du même article.
ARTICLE 441-6 DU CODE PÉNAL: le fait de se faire délivrer indûment, notamment en fournissant une
déclaration mensongère, par une administration publique un document destiné à constater un droit, une identité
ou une qualité ou à accorder une autorisation est puni de 2 ans d'emprisonnement et de 200 000 francs
d'amende.
1°/Cas où l'accueil est assuré au domicile principal de
l'hébergeant:
réservé à l'administration
adresse: se reporter à celle mentionnée au recto
justificatifs du domicile principal de l'hébergeant:
2°/Cas où l'accueil est assuré au domicile secondaire de
l'hébergeant:
réservé à l'administration
adresse complète:
justificatifs du domicile secondaire de
l'hébergeant:
L'hébergeant
J'atteste sur l'honneur l'exactitude des renseignements
portés ci-dessus.
LU ET APPROUVÉ,
L'autorité publique compétente:
Date:
Date et signature
Signature et cachet
L'autorité consulaire
Les services de contrôle à l'entrée sur le territoire
Date et cachet
Date et cachet
Załącznik 2
POUFNE
WSPÓLNY PODRĘCZNIK
POUFNE
Załącznik 3
Następujące decyzje Komitetu Wykonawczego i Grupy Centralnej tracą moc:
a)
Decyzje Komitetu Wykonawczego
SCH/Com-ex (93)4 Rev. 2 corr. z dnia 14 grudnia 1993 r.
SCH/Com-ex (93)5 Rev. z dnia 14 grudnia 1993 r.
SCH/Com-ex (94)5 z dnia 27 czerwca 1994 r.
SCH/Com-ex (94)6 z dnia 27 czerwca 1994 r.
SCH/Com-ex (94)7 z dnia 27 czerwca 1994 r.
SCH/Com-ex (94)12 z dnia 27 czerwca 1994 r.
SCH/Com-ex (94)20 Rev. z dnia 21 listopada 1994 r.
SCH/Com-ex (94)23 Rev. z dnia 22 grudnia 1994 r.
SCH/Com-ex (94)24 Rev. z dnia 22 grudnia 1994 r.
SCH/Com-ex (95)1 z dnia 28 kwietnia 1995 r.
SCH/Com-ex (95)4 z dnia 28 kwietnia 1995 r.
SCH/Com-ex (95)15 Rev. 2 z dnia 29 czerwca 1995 r.
SCH/Com-ex (95)22 Rev. z dnia 20 grudnia 1995 r.
SCH/Com-ex (96)14 Rev. z dnia 27 czerwca 1996 r.
SCH/Com-ex (96)24 z dnia 19 grudnia 1996 r.
SCH/Com-ex (97)13 z dnia 24 czerwca 1997 r.
SCH/Com-ex (97)21 z dnia 7 października 1997 r.
SCH/Com-ex (97)36 z dnia 15 grudnia 1997 r.
SCH/Com-ex (97)41 z dnia 15 grudnia 1997 r.
SCH/Com-ex (98)13 z dnia 21 kwietnia 1998 r.
SCH/Com-ex (98)36 z dnia 16 września 1998 r.
SCH/Com-ex (98)38 corr. z dnia 16 września 1998 r.
SCH/Com-ex (98)54 z dnia 16 grudnia 1998 r.
SCH/Com-ex (98)55 z dnia 16 grudnia 1998 r.
b)
Decyzje Grupy Centralnej
SCH/C (96)16 z dnia 12 marca 1996 r.
SCH/C (96)32 z dnia 26 kwietnia 1996 r.
SCH/C (96)40 z dnia 28 maja 1996 r.
SCH/C (96)41 z dnia 23 maja 1996 r.
SCH/C (96)96 z dnia 11 maja 1996 r.
SCH/SG (97)9 z dnia 17 stycznia 1997 r.
SCH/C (97)95 z dnia 7 lipca 1997 r.
SCH/SG (97)79 z dnia 7 października 1997 r.
SCH/Pers (98)9 Rev. z dnia 30 marca 1998 r.
SCH/SG (98)25 Rev. 2 z dnia 31 marca 1998 r.
SCH/C (98)135 z dnia 15 grudnia 1998 r.