HISTORIA ZIEMI BARLINECKIEJ

HISTORIA ZIEMI BARLINECKIEJ
Osadnictwo na terenie Barlinka trwa nieprzerwanie od czasów prehistorycznych.
Dowodem na najstarsze osadnictwo z terenu samego Barlinka jest znalezisko datowane na
wczesną epokę żelaza którym jest cmentarzysko popielcowe kultury łużyckiej.
Po raz pierwszy na kartach historii Barlinek pojawia się w akcie lokacyjnym
z 25 stycznia 1278 r., sygnowanym przez margrabiów Otto V i Albrechta III. Mocą tego aktu
powierzono rycerzowi Henrykowi Toyte zorganizowanie miasta opartego na prawie
magdeburskim i nadanie mu nazwy „Nowy Berlin”. Słowo „Nowy” zastosowano dla
odróżnienia Berlina nad Płonią (dzisiejszego Barlinka) od Berlina nad Sprawą. Nazwa ta
ulegała licznym przeobrażeniom, zawsze jednak dla podkreślenia wzajemnych związków
łączących oba miasta zachowywano jej podstawowy element: „Berlin”.
W XIV w. Nowy Berlin był już prężnym ośrodkiem gospodarczym. Pracuje tu pięć młynów
wodnych, działa samorząd miejski, a prace fortyfikacyjne mające zapewnić mieszkańcom
spokojny byt i dalszy rozwój dobiegają końca.
W 1455r. Nowa Marchia a wraz z nią i Barlinek przeszły pod panowanie
Hohenzollernów trwające aż do końca I wojny światowej. W tym okresie z powodu licznych
pożarów i wielu tragicznych dziejowych wydarzeń miasto straciło swoją rangę.
W XIX w po latach klęsk i kataklizmów ówczesny „Berlinek” zaczyna na nowo
rozkwitać, by na przełomie wieków stać się modnym kurortem wypoczynkowym dla
mieszkańców Berlina zwanym „Perłą Nowej Marchii”.
O popularności i walorach turystycznych Barlinka świadczą liczne widokówki z
przełomu wieków ukazujące pięknie położone wśród lasów i jezior miasto.
Dzisiaj Miasto i Gmina Barlinek zajmuje 258 km2 powierzchni i liczy ok. 20 tys.
mieszkańców.
Ze względu na wyjątkową osobliwość walorów przyrodniczych naszych terenów
ponad 80% powierzchni gminy zostało włączonych do Barlinecko-Gorzowskiego Parku
Krajobrazowego i jego otuliny. Tereny Parku odznaczają się wybitnymi walorami
widokowymi i zaliczane są do najpiękniejszych terenów krajobrazowych zachodniej Polski.
W krajobrazie Parku i jego otuliny dominują lasy oraz malowniczo położone jeziora.
Największe z nich to urokliwe Jezioro Barlineckie o urozmaiconej linii brzegowej
z licznymi wyspami i półwyspami.
Szczególną ozdobą Parku są kompleksy leśne Puszczy Barlineckiej oraz malownicze
tereny Doliny Rzeki Płoni przypominające wyglądem krajobraz podgórski.
Na terenie Parku występuje wiele cennych i rzadkich gatunków zwierząt, roślin,
obiektów o charakterze pomników przyrody oraz rezerwatów przyrody.
Dla celów rekreacyjnych i edukacyjnych w Parku wytyczone zostały ścieżki
dydaktyczne, kondycyjne, rowerowe oraz kilka atrakcyjnych pieszych szlaków turystycznych
prowadzących do ciekawych miejsc wartych odkrycia.
Urozmaicony krajobraz i bogactwo runa leśnego z pewnością spełnią oczekiwania
każdego miłośnika przyrody.
Barlinek to nie tylko piękna i czysta przyroda, to także zabytki świadczące o dawnej
świetności miasta: kościół gotycki, mury obronne, kąpielisko w stylu alpejskim z 1927,
fontanna z gęsiarką z 1912, kamieniczki mieszczańskie.
Barlinek to miasto o niezwykłej historii, gdzie współczesność nie zatarła jej śladów, a
nowoczesność współistnieje w zgodzie ze środowiskiem naturalnym.