Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w praktyce lekarza rodzinnego dr n. med. Aneta Nitsch-Osuch Katedra Medycyny Rodzinnej AM w Warszawie Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w praktyce lekarza rodzinnego • • • • • Definicja Cele i korzyści stosowania Jak powstają i gdzie ich szukać Jak z nich właściwie korzystać Przykłady Racjonalna antybiotykoterapia racjonalny = rozsądny, przemyślany, oparty na nowoczesnych, naukowych metodach racjonalna antybiotykoterapia = prawidłowe stosowanie właściwych leków w uzasadnionych przypadkach klinicznych Cele i korzyści racjonalnej antybiotykoterapii • wdrażanie najwłaściwszego antybiotyku • poprawa jakości opieki medycznej • poprawa stanu zdrowia publicznego • zmniejszanie ryzyka oporności drobnoustrojów • Celem nie jest ograniczanie usług medycznych oraz zmniejszanie kosztów. Jak powstają i gdzie szukać zasad racjonalnej antybiotykoterapii • naukowe dowody opublikowane w recenzowanych czasopismach medycznych (wyniki badań randomizowanych, z grupą kontrolną), • rekomendacje, standardy, wytyczne poparte przez autorytety opiniotwórcze i/lub opracowane przez towarzystwa naukowe, wielokrotnie omawianie i powszechnie dostępne na lokalnych i krajowych konferencjach i zjazdach Zasady racjonalnej antybiotykoterapii opierają się na: • znajomości czynnika etiologicznego choroby i jego wrażliwości na antybiotyki • znajomości spektrum przeciwbakteryjnego, cech farmakokinetycznych i farmakodynamicznych antybiotyków. Zasady racjonalnej antybiotykoterapii • Czy podać antybiotyk? • Jaki antybiotyk zalecić? Czy podać antybiotyk? • Zakażenie wirusowe czy bakteryjne? – znajomość etiologii najczęstszych schorzeń w zależności od wieku i czynników współistniejących – znajomość przebiegu najczęstszych schorzeń – wyniki badań dodatkowych: • laboratoryjnych (OB, morfologia, rozmaz, CRP, mocz) • obrazowych (rtg klatki piersiowej) • mikrobiologicznych (posiewy) Jaki antybiotyk podać? • znajomość etiologii najczęstszych schorzeń • znajomość lekooporności i lekowrażliwości najczęstszych patogenów w danym regionie • cechy leku: – – – – – – – spektrum (jak najwęższe), dawka terapeutyczna, forma (zawiesina, tabletki), biodostępność, działania niepożądane, schemat dawkowania (ile razy na dobę), smak (dzieci!), cena. Jak często i jak długo podawać antybiotyk? • Schemat dawkowania powinien być dokładnie określony i wyjaśniony pacjentowi w celu zmniejszenia ryzyka nieskuteczności leczenia jak i powstania szczepów opornych (zasada compliance) • Czas terapii ustalany jest empirycznie (wyjątek: paciorkowcowe zapalenie gardła leczone penicyliną 10 dni); – zbyt krótki: ryzyko nawrotu, niepełnej eradykacji, lekooporności – zbyt długi: ryzyko nieprzestrzegania zaleceń przez pacjenta, działania niepożądane, koszty Monitorowanie skuteczności antybiotykoterapii • efekty kliniczne: – spadek gorączki, – poprawa stanu ogólnego (ustąpienie bólu, zmniejszenie odkrztuszanej wydzieliny itp.), • efekty laboratoryjne i mikrobiologiczne: – – – – eradykacja bakterii (ujemne posiewy), ustępowanie zmian w rtg, obniżenie wartości wskaźników stanu zapalnego, poprawa wskaźników czynności życiowych, (spirometria, gazometria) Przyczyny nieskutecznej antybiotykoterapii • błędne rozpoznanie wstępne • błędnie zlecony antybiotyk: – niewłaściwe spektrum i aktywność przeciwbakteryjna w miejscu zakażenia, – nieprawidłowe dawki i/lub odstępy pomiędzy nimi, – zmniejszone wchłanianie lub zwiększony metabolizm leku, – antagonistyczne zestawienie antybiotyków, – powstanie oporności lub tolerancji na lek, – wtórne zakażenie inną (oporną?) bakterią Przyczyny „nieskutecznej”antybiotykoterapii • • • • Czynniki błędnie sugerujące nieskuteczność leczenia: naturalny (przedłużony) przebieg choroby, gorączka polekowa, zaburzenia odporności, zła współpraca ze strony chorego (nieprzestrzeganie zaleceń) Przyczyny niepowodzeń w próbach stosowania racjonalnej antybiotykoterapii i sposoby ich unikania • niewystarczająca wiedza • opór i naciski ze strony pacjentów (ich opiekunów) • nadmiar wiadomości (sprzeczne, nie powtarzające się, pochodzące z różnych krajów,nacisk firm farmaceutycznych) • stałe śledzenie piśmiennictwa, doniesień zjazdowych, wytycznych • zaangażowanie w tłumaczenie pacjentom wskazań do stosowania antybiotyków oraz skutków ubocznych niewłaściwej terapii • śledzenie wytycznych zgodnych z sytuacją epidemiologiczną w danych regionie, zalecenia oparte na faktach naukowych Charakter terapii w praktyce ambulatoryjnej • Empiryczny • Racjonalny • Arbitralny Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (1) • • • • czynniki etiologiczne objawy i przebieg choroby rozpoznanie leczenie Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (2) • Większość (>80%) zapaleń gardła wywołanych jest przez wirusy • zakażenie ma zwykle łagodny, samoograniczający się przebieg, towarzyszą mu objawy nieżytu dróg oddechowych (kaszel, katar), zapalenie spojówek, • nie wymaga antybiotykoterapii, jedynie postępowania objawowego (leki przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, przeciwzapalne, miejscowe antyseptyki itp.) Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (3) • Zakażenia bakteryjne (mniejszość), najczęstsza bakterią patogenną jest Streprococcus pyogenes (15% zapaleń gardła) • Objawy kliniczne: nagły początek, ból gardła, trudności w połykaniu, gorączka, tkliwość okolicznych węzłów chłonnych, gardło żywoczerwone, pokryte ropnym wysiękiem Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (4) • Rozpoznanie - wymaga potwierdzenia mikrobiologicznego (wymaz z gardła przed leczeniem, ew. szybkie testy paciorkowcowe konieczność weryfikacji wyników ujemnych) • Antybiotykoterapia zapewnia: – – – – • eradykację bakterii, skrócenie czasu trwania choroby, skrócenie czasu zakaźności, zapobiega powikłaniom. Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (5) • Zapalenie gardła jest uważane za najczęstszy powód nadużywania antybiotyków w lecznictwie otwartym!!! • Rozpoznanie anginy paciorkowcowej powinno być potwierdzone wynikiem badania mikrobiologicznego. • Wdrożenie antybiotyku w pierwszych 9 dobach choroby zapewnia wyleczenie i zapobiega powikłaniom. • Wdrożenie antybiotyku w 2-3 dobie choroby przynosi szybszą poprawę (lepsza penetracja do bardziej przekrwionej tkanki migdałków). • Opóźnienie wdrożenia antybiotyku budzi często niepokój etyczny ze strony lekarza jak i pacjenta. Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (6) • Leczenie: – I rzut : PENICYLINA - 10 dni – Alternatywnie: cefadroksyl (cefalosporyna II generacji) – II rzut: CEFALOSPORYNY II generacja) PENICYLINY Z INHIBITORAMI BETALAKTAMAZ MAKROLIDY Nawracające zakażenia: klindamycyna Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (7) • Leczenie - dlaczego penicylina? – wysoka skuteczność (dotychczas nie wyizolowano szczepów paciorkowca grupy A opornych na penicylinę), – wąskie spektrum działania, – rzadkie działania niepożądane, – niski koszt tarapii. Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (8) • Leczenie - przyczyny nieskutecznego leczenia penicyliną (1/3 przypadków): • nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich (długość terapii, dawki, odstęp pomiędzy dawkami), • obecność kopatogenów produkujących betalaktamazy(Staphylococcus aureus,Haemophilus influenzae, Haemophilus parainfluenzae, Moraxella catarrhalis), • zakażenie innym czynnikiem bakteryjnym, • eliminacja prawidłowej flory jamy ustnej (paciorkowce hemolizujące chronią przed kolonizacją przez paciorkowce hemolizujące), • ponowne narażenie na zakażenie paciorkowcem. Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (9) Leczenie - alternatywy dla penicyliny 1. Cefalosporyny I generacji (cefadroksyl, cefaleksyna): – skutecznie i szybciej eliminują paciorkowce z gardła, – aktywne wobec kopatogenów(szersze spektrum od penicyliny), – wygodne w dawkowaniu – uzasadnione stosowanie w przypadkach z udowodnionym nosicielstwem kopatogenów rozkładających betalaktamazy. Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (10) Leczenie - alternatywy dla penicyliny 2. Cefalosporyny II generacji (cefaklor, cefuroksym): – skutecznie i szybciej eliminują paciorkowce z gardła, – aktywne wobec kopatogenów(szersze spektrum od penicyliny), – wygodne w dawkowaniu, – zastrzeżone do stosowania w przypadkach niepowodzeń leczenia anginy paciorkowcowej Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (11) Leczenie - alternatywy dla penicyliny (II rzut) 3. Penicyliny z inhibitorami betalaktamaz: – aktywne wobec kopatogenów (szersze spektrum od penicyliny), – wygodne w dawkowaniu, – zastrzeżone do stosowania w przypadkach niepowodzeń leczenia anginy paciorkowcowej penicyliną, – uzasadnione stosowanie w przypadkach z udowodnionym nosicielstwem kopatogenów rozkładających betalaktamazy. Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (12) Leczenie - alternatywy dla penicyliny (II rzut) 4. Makrolidy (erytromycyna, roksytromycyna, klarytromycyna, azytromycyna, spiramycyna): – szerokie spektrum (uwaga! - paciorkowce oporne), – wygodne w dawkowaniu („nowe makrolidy”) – zastrzeżone w przypadkach udokumentowanej nadwrażliwości na penicylinę Zasady racjonalnej antybiotykoterapii w zapaleniach gardła (13) Antybiotyki nie zalecane 1. Ampicylina i amoksycylina - selekcja szczepów wytwarzających -laktamazy w drogach oddechowych 2. Sulfonamidy 3. Kotrimoksazol 4. Tetracykliny 5. Chinolony 6. Chloramfenikol Betalaktamy czy makrolidy? Przykład 1 • 14-letnia dziewczynka z domu dziecka, od 4 dni gorączkuje do 38°C, kaszle. W badaniu fizykalnym: dyskretne trzeszczenia po stronie prawej. • Rozpoznanie. Pozaszpitalne zapalenie płuc. • Leczenie. Amoksycylina w dawce 50mg/kgmc/dobę. • Komentarz. Leczenie kontrowersyjne. Zbyt małe dawki amoksycykliny (pneumokoki oporne), możliwość zakażenia patogenem atypowym. Przykład 2 • 22-letni mężczyzna, kadet szkoły wojskowej, od 13 dni kaszle, sucho, ma stany podgorączkowe. W badaniu fizykalnym – bz, w rtg klatki piersiowej – zmiany zapalne. • Rozpoznanie. Atypowe zapalenie płuc. • Leczenie. Azytromycyna przez 5 dni. • Komentarz. Wybór leczenia zapewnia maksymalne przestrzeganie zaleceń lekarskich. Przykład 3 • 22-letnia kobieta, pensjonariuszka domu samotnej matki, od 2 tygodni kaszle, początkowo gorączkowała. W badaniu fizykalnym – nieliczne furczenia. W badaniu rtg klatki piersiowej – zmiany zapalne z odczynem węzłowym. • Rozpoznanie. Atypowe zapalenie płuc. • Leczenie. Klarytromycyna. • Komentarz. Na etiologię schorzenia wskazywała sytuacja epidemiologiczno – socjalna, dyskrepancja pomiędzy skąpymi objawami klinicznymi i rozlanymi zmianami zapalnymi w rtg. Przykład 4 • 8-letni chłopiec z potwierdzonym badaniem otoskopowym zapaleniem ucha, od 2 dni gorączkuje do 38°C, leczenie objawowe nie przynosi efektów. 4 miesiące wcześniej podobny epizod, leczony amoksycyliną. • Rozpoznanie. Zapalenie ucha środkowego. • Leczenie. Azytromycyna 5 dni. • Komentarz. Zły wybór leku. Makrolidy zastrzeżone są do sytuacji uczulenia na betalaktamy, azytromycyna nie zapewnia eradykacji pneumokoków. Przykład 5 • 43-letni mężczyzna, palacz papierosów, od 3 dni kaszle z odkrztuszaniem ropnej wydzieliny, gorączkuje do 40°C w badaniu fizykalnym – liczne rzężenia drobnobańkowe. W rtg zmiany zapalne. • Rozpoznanie. Zapalenie płuc. • Leczenie. Roksytromycyna 10 dni. • Komentarz. Zły wybór leku. Antybiotyk nie zalecany zapaleniu puc o typowej etiologii. Przykład 6 • 16-letnia dziewczyna z anginą paciorkowcową potwierdzoną szybkim testem paciorkowcowym. W wywiadzie – wysypka po zastosowaniu amoksycyliny w przebiegu zapalenia gardła, wpis do dokumentów: ”uczulona na betalaktamy”. • Leczenie. Klarytromycyna przez 10 dni. • Komentarz. Uczulenie na betalaktamy jest wskazaniem do podania makrolidów. Teoretycznie, wystąpienie wysypki (bez pokrzywki) nie jest przeciwwskazaniem do podania penicylin... Przykład 7 • 40-letni mężczyzna z nawracającym zapaleniem gardła, zgłosił się do lekarza z dodatnim wynikiem wymazu z gardła w kierunku zakażenia Chlamydia pneumoniae. Aktualnie bez dolegliwości. • Rozpoznanie. Nawracające zapalenia gardła o etiologii atypowej. • Leczenie. Moksyfloksacyna 14 dni. Z powodu bólów brzucha, pacjent przerwał leczenie po 7 dniach. • Komentarz. Całkowicie błędne postępowanie (nie tylko nieprawidłowy wybór antybiotyku). Racjonalna antybiotykoterapia racjonalna antybiotykoterapia = prawidłowe stosowanie właściwych leków w uzasadnionych przypadkach klinicznych