Pomoc regionalna na rzecz stabilizacji fiskalnej Egiptu1 Egipt ma wiele zalet stanowiących o jego atrakcyjności gospodarczej – w tym liczebną populację, szeroki zakres oferty eksportowej, silne podstawy dla rozwoju wytwórczości, zasoby naturalne oraz ogromny potencjał dla wpływów z turystyki. Niemniej niepewność wynikająca z niestabilności kraju, wskaźników makroekonomicznych i szeroko rozumianej polityki państwa znacząco zahamowała wzrost gospodarczy i rozwój produkcji w 2013 r. Duża pomoc regionalnych partnerów umożliwiła poprawę stanu rezerw zagranicznych Egiptu sprzyjając oczekiwaniu znaczącego wzrostu GDP w przyszłym roku. Niemniej stan finansów państwa - szczególnie w sytuacji, gdy zmniejszyły się wpływy budżetowe z tradycyjnych źródeł jak turystyka, podatki, eksport i FDI oraz uległy zwiększeniu wydatki państwa w związku ze wzrostem płac w sektorze publicznym i subsydiowania energii i żywności - będzie stanowić ciężkie wyzwanie dla każdej z opcji politycznych, która zwycięży w przyszłych wyborach na wiosnę 2014 r. Rozbieżne trendy w finansach publicznych są częściowo wynikiem spowolnienia gospodarczego Egiptu – zmniejszyło się tempo wzrostu realnego GDP z 7,2% w 2008 r. do 2,2% w 2012 r. oraz saldo na rachunku bieżącym z 2,1% GDP w 2007 r. do - 3,1% GDP w 20112 r.2 Po 2011 r. kolejne ekipy rządowe Egiptu koncentrowały działania na krótkoterminowych potrzebach finansów państwa, uzyskując wsparcie finansowe regionalnych partnerów. W okresie 2012 roku Egipt uzyskał pomoc finansową wartości 13 mld dol. USA w formie depozytu w Centralnym Banku Egiptu /CBE/, pożyczek, dostaw paliw i FDI: z Kataru 8 mld, Libii 2 mld, Turcji 2 mld i Arabii Saudyjskiej 1 mld. Po objęciu władzy przez rząd tymczasowy w lipcu 2013 r. Egipt uzyskał dla poprawy krytycznie niskiej wartości rezerw zagranicznych pomoc finansową wartości 12 mld dol. USA, skoordynowaną przez Arabię Saudyjską z własnym wkładem 5 mld oraz 3 mld ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich i 4 mld z Kuwejtu. Uzyskana w regionie pomoc finansowa daje Egiptowi możliwości manewru w nogocjacjach z Międzynarodowym Funduszem Walutowym /MFW/ rozpoczętych po rewolucji w 2011 r. w sprawie pożyczki wartości 4,8 mld dol. USA. Pożyczka MFW stanowi jedynie ułamek potrzeb finansowych Egiptu lecz jej przyznanie będzie pozytywnym sygnałem zaufania do zdolności egipskiego rządu do zarządzania gospodarką oraz otworzy możliwości udzielania Egiptowi kredytów przez inne instytucje finansowe, np. African Development Bank. 1 2 na podstawie BMI Egypt Economic Update, October 23, 2013 wg World Economic Outlook, IMF 2013 1 Częste zmiany ekip rządowych po 2011 roku skutkowały opóźnieniem porozumienia Egiptu z MFW aczkolwiek organizacja wskazywała, że udzielenie pożyczki jest możliwością niezależną od zmian rządu egipskiego. W październiku 2013 r. MFW wyraził chęć współdziałania z władzami Egiptu mimo braku rządu wybranego w wyborach powszechnych, podkreślając współpracę organizacji ze wszystkimi egipskimi ekipami rządowymi. Jednym z podstawowych warunków przyznania pożyczki przez MFW jest reforma systemu subsydiowania, która - w przypadku Egiptu z ok. 25% populacją żyjącą poniżej granicy ubóstwa – jest szczególnie skomplikowanym zabiegiem, zwłaszcza wziąwszy pod uwagę fakt, że ok. 70% Egipcjan posiada karty racjonowania żywności umożliwiające dostęp do subsydiowanego chleba i innych podstawowych produktów. Jednak program subsydiowania źródeł energii – kanistrów z butanem dla gospodarstw domowych, oleju napędowego i benzyny – stanowią największe obciążenie dla budżetu państwa: w roku finansowym 2011/12 subsydiowanie energii stanowiło 61% całkowitej wartości systemu subsydiowania w Egipcie, wynoszącej 12,6 mld dol. USA. Wstępne dane ogłoszone przez egipskie Ministerstwo Finansów we wrześniu 2013 r. wskazują, że zwiększone wydatki na subsydia i płace w sektorze publicznym miały znaczący wpływ na wzrost deficytu budżetowego do 13,8% GDP w roku finansowym 2012/13. Hojność rządu egipskiego jest kosztowna i redukcja programu subsydiów stanowi priorytet Ministerstwa Finansów Egiptu. Realizowany jest program inteligentnych kart, bazujący na systemie PIN, wprowadzany przez państwową firmę e-Finance. Program ten ma ułatwić dystrybucję subsydiów adresowanych do konsumentów /program targeted/ i ogólne zmniejszenie nieefektywności systemu /dotychczas rozprowadzono ok. 20 tys. kart/. Ministerstwo Finansów zamierza w krótkim okresie czasu wykorzystywać dogodną sytuację wynikającą z pomocy udzielonej przez regionalnych partnerów Egiptu, natomiast więcej optymizmu daje prognozowany przez MFW umiarkowany wzrost gospodarki egipskiej na poziomie 3,3% GDP w 2014 r. Jednakże długoterminowy wzrost gospodarczy w Egipcie zależny będzie od umiejętnego rozwiązania przez rząd wrażliwego problemu jakim jest reforma systemu subsydiowania – jest to zadanie, które musi uwzględniać uzasadnione żądanie sprawiedliwości społecznej, powszechne na ulicach Egiptu. Sporządził: Tomasz Przygoda radca WPHI w Kairze, listopad 2013 r. 2