DOC - Europa EU
advertisement
PL RADA UNII EUROPEJSKIEJ 7360/11 (OR. en) PRESSE 52 PR CO 12 KOMUNIKAT PRASOWY 3073. posiedzenie Rady Zatrudnienie, polityka społeczna, zdrowie i ochrona konsumentów Zatrudnienie i polityka społeczna Bruksela, 7 marca 2011 r. Przewodniczący Sándor CZOMBA, sekretarz stanu ds. polityki zatrudnienia Mr Miklos RÉTHELYI, minister zasobów narodowych Węgry PRASA Rue de la Loi 175 B – 1048 BRUKSELA Tel.: +32 (0)2 281 5272 / 6319 Faks: +32 (0)2 281 8026 [email protected] http://www.consilium.europa.eu/Newsroom 7360/11 1 PL 7 III 2011 Główne wyniki posiedzenia Rady Rada przeprowadziła debatę orientacyjną na temat jej wkładu w posiedzenie Rady Europejskiej w dniach 24–25 marca obejmującego aspekty zarówno zatrudnienia, jak i aspekty społeczne. W tym kontekście przyjęła wspólne sprawozdanie w sprawie zatrudnienia oraz konkluzje w tej sprawie, a także konkluzje w sprawie platformy współpracy w zakresie walki z ubóstwem. Rada została poinformowana o programie trójstronnego szczytu społecznego, który odbędzie się w dniu 24 marca rano, przed posiedzeniem Rady Europejskiej. Rada przyjęła nowy europejski pakt na rzecz równości płci na lata 2011–2020 mający formę konkluzji Rady. Ministrowie przeprowadzili wymianę poglądów na temat wyników konsultacji w sprawie zielonej księgi „Na rzecz adekwatnych, stabilnych i bezpiecznych systemów emerytalnych w Europie. 7360/11 2 PL 7 III 2011 SPIS TREŚCI1 UCZESTNICY ................................................................................................................................... 5 OMAWIANE PUNKTY WKŁAD W WIOSENNE POSIEDZENIE RADY EUROPEJSKIEJ ................................................. 7 Wspólne sprawozdanie w sprawie zatrudnienia – konkluzje............................................................... 9 Wytyczne dotyczące polityki zatrudnienia państw członkowskich ................................................... 10 Europejska platforma współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym – konkluzje ......................................................................................................................................... 10 Społeczny wymiar strategii „Europa 2020” ....................................................................................... 11 Przygotowanie trójstronnego szczytu społecznego............................................................................ 11 DYREKTYWA W SPRAWIE DELEGOWANIA PRACOWNIKÓW ............................................ 12 NOWY EUROPEJSKI PAKT NA RZECZ RÓWNOŚCI PŁCI NA LATA 2011–2020 – konkluzje ............................................................................................................................................ 13 POSTĘPY W DĄŻENIU DO RÓWNOŚCI KOBIET I MĘŻCZYZN W ROKU 2010 ................... 14 SYSTEMY EMERYTALNE: SPRAWOZDANIE Z KONSULTACJI W SPRAWIE ZIELONEJ KSIĘGI ........................................................................................................................... 15 INNE ZATWIERDZONE PUNKTY SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE – Grecja – Procedura nadmiernego deficytu ............................................................................................................ 17 WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE – Przystąpienie Liechtensteinu do umowy UE – Szwajcaria w sprawie dorobku Schengen .................................... 17 – Przystąpienie Liechtensteinu do umowy UE – Szwajcaria w sprawie azylu ......................................................... 17 1 Jeżeli deklaracje, konkluzje lub rezolucje zostały przez Radę formalnie przyjęte, jest to zaznaczone w tytule danego punktu, a tekst jest umieszczony w cudzysłowie. Dokumenty, do których odesłano w tekście, są dostępne na internetowej stronie Rady (http://www.consilium.europa.eu). Gwiazdką oznaczono akty przyjęte wraz z oświadczeniami do protokołu Rady przeznaczonymi do wiadomości publicznej; oświadczenia te można znaleźć na wyżej wspomnianej internetowej stronie Rady lub uzyskać z biura prasowego. 7360/11 3 PL 7 III 2011 SPRAWY ZAGRANICZNE – Mechanizmy finansowe i protokoły w sprawie połowów – UE, Islandia, Liechtenstein i Norwegia ................... 18 – Odnowienie środków wspierających Międzynarodowy Trybunał Karny dla Byłej Jugosławii (MTKJ) .............. 18 TRANSPORT – Umowa o współpracy ze Stanami Zjednoczonymi w sprawie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego ................... 19 – Certyfikacja podmiotów odpowiedzialnych za utrzymanie w zakresie obejmującym wagony towarowe ............ 19 – Interoperacyjność europejskiego systemu kolejowego – tabor ............................................................................. 19 POLITYKA HANDLOWA – Handel bananami – zawarcie porozumień i nowe taryfy na banany...................................................................... 20 – Konwencja o wystawach międzynarodowych ....................................................................................................... 20 7360/11 4 PL 7 III 2011 UCZESTNICY Belgia: Joëlle MILQUET Michel DAERDEN wicepremier oraz minister pracy i równych szans, odpowiedzialna za politykę migracyjną i azylową minister do spraw emerytalnych i dużych miast Bułgaria: Totiu MŁADENOW minister pracy i spraw społecznych Republia Czeska: Jaromir DRÁBEK minister pracy i spraw społecznych Dania: Inger STØJBERG Benedikte KIJÆR minister zatrudnienia minister spraw społecznych Niemcy: Andreas STORM parlamentarny sekretarz stanu przy Federalnym Ministerstwie Edukacji i Badań Naukowych Estonia: Hanno PEVKUR minister spraw społecznych Irlandia: Géraldine BYRNE NASON zastępca stałego przedstawiciela Grecja: Andreas PAPASTAVROU zastępca stałego przedstawiciela Hiszpania: María Luz RODRÍGUEZ FERNÁNDEZ sekretarz stanu ds. zatrudnienia Francja Xavier BERTRAND minister zatrudnienia i zdrowia Włochy: Maurizio SACCONI minister spraw społecznych i zatrudnienia Cypr: Sotiroulla CHARALAMBOUS minister pracy i zabezpieczenia społecznego Łotwa: Ilona JURSEVSKA minister polityki społecznej Litwa: Audrone MORKŪNIENĖ wiceminister zabezpieczenia społecznego i pracy 7360/11 5 PL 7 III 2011 Luksemburg: Nicolas SCHMIT Mars DI BARTOLOMEO minister odpowiedzialny za sprawy zagraniczne i imigrację minister zdrowia i zabezpieczenia społecznego Węgry: Miklòs RÉTHELYI Sándor CZOMBA minister zasobów narodowych sekretarz stanu ds. polityki zatrudnienia Malta: Dolores CRISTINA minister ds. edukacji, zatrudnienia i rodziny Niderlandy: Henk KAMP minister spraw społecznych i zatrudnienia Austria: Rudolf HUNDSTORFER federalny minister pracy, polityki społecznej i ochrony konsumentów Polska: Radosław MLECZKO wiceminister pracy i polityki społecznej Portugalia: Helena ANDRÉ minister pracy i spraw społecznych Rumunia: Cristian BĂDESCU zastępca stałego przedstawiciela Słowenia: Ivan SVETLIK minister pracy, rodziny i spraw społecznych Słowacja: Peter JAVORCIK zastępca stałego przedstawiciela Finlandia: Anni SINNEMÄKI Juha REHULA minister zatrudnienia minister zdrowia i świadczeń socjalnych Szwecja: Hillevi ENGSTRÖM Ulf KRISTERSSON minister zatrudnienia minister zabezpieczenia społecznego Zjednoczone Królestwo: Chris GRAYLING minister zatrudnienia Komisja: Viviane REDING László ANDOR wiceprzewodnicząca członek 7360/11 6 PL 7 III 2011 OMAWIANE PUNKTY WKŁAD W WIOSENNE POSIEDZENIE RADY EUROPEJSKIEJ Rada przeprowadziła debatę orientacyjną na temat kwestii dotyczących rocznej wizji wzrostu gospodarczego oraz europejskiego semestru, tj. wspólnego sprawozdania o zatrudnieniu oraz wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia państw członkowskich, a także na temat kwestii związanych ze strategią „Europa 2020”, tj. „Europejską platformą współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym” oraz głównymi przesłaniami sprawozdania na temat społecznego wymiaru strategii. Wyniki tej debaty oraz wspólne sprawozdanie o zatrudnieniu mają zostać przedłożone Radzie Europejskiej – jako część wkładu Rady EPSCO obradującej – w dniach 24–25 marca. Debata była prowadzona w oparciu o pytania prezydencji (6912/11). W szczególności ministrowie odpowiedzieli, że roczna wizja wzrostu gospodarczego i wspólne sprawozdanie o zatrudnieniu dobrze oddają perspektywy makroekonomiczne oraz sytuację w dziedzinie zatrudnienia i są dobrym punktem wyjścia dla europejskiego semestru. W tym względzie podkreślili powiązania między różnymi obszarami polityki. Niektórzy ministrowie zwrócili uwagę, że należy wzmocnić społeczny wymiar rocznej wizji wzrostu gospodarczego. Zwrócili również uwagę, że dobra ocena kwestii dotyczących zatrudnienia i włączenia społecznego wymaga czasu. Kilku ministrów podkreśliło również, że przy ustalaniu celów krajowych konieczny jest wysoki poziom ambicji, aby osiągnąć długoterminowy cel UE w zakresie zatrudnienia i włączenia społecznego; należy jednak zachować realistyczne podejście i uwzględnić różne pozycje wyjściowe państw członkowskich. Należy przyspieszyć reformy strukturalne na rzecz tworzenia miejsc pracy i wzrostu, w czym Rada EPSCO ma do odegrania odpowiednią rolę. Rada EPSCO – razem z Radą ECOFIN – ma również do odegrania rolę w omawianiu zagadnień dotyczących emerytur oraz polityki płacowej w kontekście nowego paktu o konkurencyjności. W tym kontekście bardzo ważne są konsolidacja budżetowa oraz rosnąca konkurencyjność w sektorze przedsiębiorstw. Kilku ministrów podkreśliło, że wyzwanie polega na wykorzystaniu potencjału rynku pracy UE. Systemy świadczeń powinny zachęcać ludzi do pracy, ponieważ to praca jest najlepszym sposobem na wyjście z ubóstwa. Stosowane przez różne państwa członkowskie podejścia oparte na flexicurity należy rozważać z punktu widzenia włączenia społecznego. 7360/11 7 PL 7 III 2011 Ministrowie zauważyli, że należy wprowadzić środki, które poprawią szkolenie i dadzą zachęty w dziedzinie zatrudnienia w szczególności osobom z najsłabszych grup społecznych, tj. młodym ludziom, kobietom, osobom starszym, tak by mogły one dostosowywać swoje kwalifikacje i umiejętności do potrzeb rynku pracy. Z zadowoleniem przyjęli platformę współpracy w zakresie walki z ubóstwem i zwrócili uwagę, że rządy powinny między sobą koordynować kwestie włączenia społecznego, tak aby osiągnąć cele ustalone w zakresie walki z ubóstwem. Wielu ministrów podkreśliło ważną rolę partnerów społecznych, w szczególności w dziedzinie ustalania płac i reformowania systemów emerytalnych. W tym kontekście kilku ministrów uznało, że – o ile koordynacja na szczeblu UE może być przydatna – polityka płacowa i polityka emerytalna pozostają w sferze kompetencji państw członkowskich. Europejski Fundusz Społeczny może skuteczniej i efektywniej odgrywać kluczową rolę, zwłaszcza w odniesieniu do przydzielania zasobów i pomocy osobom poszukującym pracy. 7360/11 8 PL 7 III 2011 Wspólne sprawozdanie w sprawie zatrudnienia – konkluzje Rada przyjęła wspólne sprawozdanie w sprawie zatrudnienia (7396/11 + COR 1) wraz z konkluzjami na ten temat. We wspólnym sprawozdaniu w sprawie zatrudnienia dokonano przeglądu obecnej sytuacji w dziedzinie zatrudnienia w Europie oraz wdrożenia wytycznych w sprawie zatrudnienia przyjętych w październiku 2010 r. W tym roku wybiega ono jeszcze bardziej w przyszłość niż w latach poprzednich, uwzględniając również wczesny etap wdrażania strategii „Europa 2020”. Jak wynika ze wspólnego sprawozdania, i chociaż rynki pracy w UE się stabilizują, skutki kryzysu nadal są odczuwane, a dla obywateli UE jednym z głównych powód do niepokoju wciąż jest bezrobocie. Kryzys ujawnił także wymagające pilnych działań problemy strukturalne na europejskich rynkach pracy. Zgodnie z przedstawionymi w strategii „Europa 2020” celami, reformy strukturalne mające ustabilizować gospodarkę i ponownie pobudzić wzrost gospodarczy są kluczowe dla stworzenia warunków mających zwiększyć zatrudnienie, zwłaszcza jeśli chodzi o nowe stałe miejsca pracy. Szybki powrót do wzrostu oraz dobrze zaprojektowane polityki zatrudnienia i edukacji mają także zasadnicze znaczenie dla ograniczania ubóstwa i wykluczenia społecznego. Konkluzje Rady zawierają główne przesłania dla Rady Europejskiej (7397/11). W szczególności: – podkreśla się w nich, że realizacja konsolidacji fiskalnej powinna iść w parze z powrotem na ścieżkę wzrostu gospodarczego i zwiększeniem zatrudnienia; – podkreśla się, że reformy rynku pracy są same w sobie niewystarczające do tego, by wygenerować popyt na pracę. Otoczenie biznesowe bardziej sprzyjające zatrudnieniu oraz silniejszy wzrost gospodarczy napędzany innowacyjną działalnością gospodarczą o wysokiej wartości dodanej i możliwościami płynącymi z ekologizacji gospodarki są niezbędne do tworzenia lepszych i liczniejszych miejsc pracy, zwiększenia spójności społecznej i wykorzystania pełnego potencjału kapitału ludzkiego Unii; – wzywa się państwa członkowskie do określenia ambitnych celów krajowych w zakresie zatrudnienia oraz do propagowania włączenia społecznego poprzez ograniczenie ubóstwa, tak by do 2020 roku osiągnąć wskaźnik zatrudnienia w wysokości 75% i zmniejszyć o co najmniej 20 milionów liczbę osób zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem. 7360/11 9 PL 7 III 2011 Wytyczne dotyczące polityki zatrudnienia państw członkowskich Rada zatwierdziła podejście ogólne co do decyzji w sprawie wytycznych dotyczących polityki zatrudnienia państw członkowskich na rok 2011 (6192/11). Zważywszy na fakt, że wytyczne dotyczące zatrudnienia na rok 2010 zostały przyjęte dopiero w październiku 2010 r., zaproponowano, by zachować je bez zmian na rok 2011. Dzisiaj jednak Rada nie mogła przyjąć wytycznych dotyczących zatrudnienia, ponieważ musi zaczekać na przyjęcie przez Radę Europejską w dniu 24 marca jej konkluzji przygotowanych na podstawie wspólnego sprawozdania w sprawie zatrudnienia; oczekuje się również opinii Komitetu Ekonomiczno-Społecznego i Komitetu Regionów. Komitet Zatrudnienia i Parlament Europejski zaakceptowały już wniosek Komisji w sprawie zachowania bez zmian wytycznych na rok 2011. Europejska platforma współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym – konkluzje Rada przyjęła konkluzje w sprawie europejskiej platformy współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym (7434/11), w których ustalono stanowisko Rady w sprawie kluczowych elementów inicjatywy przewodniej Komisji w ramach działań, jakie należy podjąć, aby osiągnąć cele UE w zakresie włączenia społecznego/ograniczania ubóstwa ustalone przez Radę Europejską w czerwcu 2010 r. W konkluzjach przypomniano, że niektóre grupy społeczne są szczególnie zagrożone ubóstwem, wykluczeniem społecznym lub skrajnymi postaciami ubóstwa, podkreślono, że walka z ubóstwem i wykluczeniem społecznym wymaga połączenia wszystkich stosownych starań i instrumentów na szczeblu UE i poszczególnych państw członkowskich i w tym sensie z zadowoleniem przyjęto zintegrowane podejście, jakie w ramach platformy stosuje się do wielopłaszczyznowego wymiaru wykluczenia społecznego. Rada zatwierdziła również opinię Komitetu Ochrony Socjalnej dotyczącą tej platformy po wysłuchaniu prezentacji jego przewodniczącego (6491/11). W opinii zwrócono uwagę na rolę, jaką Komitet Ochrony Socjalnej zamierza odegrać w realizacji działań przewidzianych w ramach platformy oraz na jego wkład w prace w różnych obszarach, takich jak aktywne włączanie, emerytury, opieka zdrowotna, usługi socjalne, ubóstwo wśród dzieci oraz włączenie społeczne zagrożonych grup. 7360/11 10 PL 7 III 2011 Społeczny wymiar strategii „Europa 2020” Rada przyjęła główne przesłania sprawozdania (6624/11) w sprawie społecznego wymiaru strategii „Europa 2020”, które zostało przygotowane przez Komitet Ochrony Socjalnej. Przewodniczący Komitetu Ochrony Socjalnej zwrócił uwagę, że Komitet sfinalizował swoje pierwsze sprawozdanie w sprawie monitorowania sytuacji społecznej i rozwoju polityk ochrony socjalnej, w tym oceny społecznego wymiaru strategii „Europa 2020”. W sprawozdaniu tym skupiono się na: – postępach w osiąganiu głównego celu UE w zakresie włączenia społecznego/zwalczania ubóstwa oraz jego interakcji z innymi celami; – monitorowaniu realizacji społecznych aspektów zintegrowanych wytycznych, a w szczególności wytycznej nr 10: „Promowanie włączenia społecznego i zwalczanie ubóstwa”; – tematach priorytetowych w ramach otwartej metody koordynacji w dziedzinach społecznych. Przygotowanie trójstronnego szczytu społecznego Prezydencja poinformowała Radę o programie trójstronnego szczytu społecznego, który odbędzie się w dniu 24 marca rano, przed posiedzeniem Rady Europejskiej. Trójstronny szczyt społeczny będzie główną możliwością przeprowadzenia z partnerami społecznymi debaty na temat wzrostu gospodarczego i zatrudnienia w czasach konsolidacji budżetowej i fiskalnej. Mając na uwadze rolę partnerów społecznych w zarządzaniu strategią „EU 2020”, uczestnicy szczytu omówią również sposób, w jaki priorytety zaproponowane w rocznej wizji wzrostu gospodarczego pomogą w osiągnięciu celów wyznaczonych przez strategię. Trójstronny szczyt społeczny, którego posiedzenia odbywają się z zasady dwa razy do roku, ma za zadanie zagwarantować nieustanny dialog na najwyższym szczeblu między Radą, Komisją i partnerami społecznymi. Biorą w nim udział: przewodniczący Rady Europejskiej, przewodniczący Komisji Europejskiej, szef rządu państwa sprawującego w danym momencie prezydencję (Węgry) oraz szefowie rządów dwóch kolejnych prezydencji (Polski i Danii), którym towarzyszą ministrowie ds. zatrudnienia oraz komisarz odpowiedzialny za zatrudnienie i przewodniczący/sekretarze generalni najważniejszych europejskich organizacji skupiających pracodawców i związki zawodowe. 7360/11 11 PL 7 III 2011 DYREKTYWA W SPRAWIE DELEGOWANIA PRACOWNIKÓW Rada przyjęła konkluzje dotyczące rozpoczęcia fazy pilotażowej elektronicznego systemu wymiany ułatwiającego współpracę administracyjną w ramach dyrektywy dotyczącej delegowania pracowników (6196/1/11). Dyrektywa o delegowaniu pracowników – przyjęta w roku 1996 – nakłada na państwa członkowskie obowiązek współpracy i wymiany informacji administracyjnych na temat delegowanych pracowników. Mając na uwadze powyższe, Rada stwierdziła, że należy uruchomić projekt pilotażowy w celu sprawdzenia przydatności odrębnego modułu elektronicznego systemu wymiany informacji mającego na celu poprawę współpracy administracyjnej między państwami członkowskimi, jak zostało to przewidziane w dyrektywie o delegowaniu pracowników. Komisja zasygnalizowała już gotowość do uruchomienia tego projektu pilotażowego w niedalekiej przyszłości. Rada oczekuje sprawozdań na temat wyników wspomnianego projektu pilotażowego. 7360/11 12 PL 7 III 2011 NOWY EUROPEJSKI PAKT NA RZECZ RÓWNOŚCI PŁCI NA LATA 2011–2020 – konkluzje Rada przyjęła nowy europejski pakt na rzecz równości płci na lata 2011–2020. W nowym pakcie, załączonym do konkluzji Rady (7370/11), potwierdza się zobowiązania UE do zniwelowania różnic w traktowaniu mężczyzn i kobiet w odniesieniu do zatrudnienia, edukacji i ochrony socjalnej, propagowania lepszego godzenia życia zawodowego i prywatnego w przypadku kobiet i mężczyzn oraz zwalczania wszelkich form przemocy wobec kobiet. Wzywa się w nim państwa członkowskie i Unię do podjęcia działań w następujących dziedzinach: – zwalczanie stereotypów płci, zagwarantowanie równej płacy za tę samą pracę i promowanie równego uczestnictwa kobiet i mężczyzn w procesach decyzyjnych; – zwiększenie podaży dostępnych i wysokiej jakości usług opieki nad dziećmi i promowanie elastycznych systemów godzin pracy; – skuteczniejsze zapobieganie przemocy wobec kobiet oraz ochrona ofiar, a także skupienie się na roli mężczyzn i chłopców w procesie wykorzeniania przemocy. Ma ona ważny wymiar ekonomiczny i wszystkie państwa członkowskie postanowiły stymulować zatrudnienie kobiet i mężczyzn w kontekście strategii „Europa 2020”. Zachęca się zatem państwa członkowskie, by promowały polityki na rzecz równości płci, zwłaszcza jeśli chodzi o wytyczne UE dotyczące polityki zatrudnienia. Komisję i Radę zachęca się również do uwzględnienia kwestii równości płci przy opracowywaniu rocznej wizji wzrostu gospodarczego UE. Potwierdza się w nim również znaczenie, jakie ma uwzględnianie kwestii płci we wszystkich obszarach polityki, w tym również w działaniach zewnętrznych UE. Konkluzje te zostaną opublikowane w Dzienniku Urzędowym. 7360/11 13 PL 7 III 2011 POSTĘPY W DĄŻENIU DO RÓWNOŚCI KOBIET I MĘŻCZYZN W ROKU 2010 Rada zapoznała się ze sprawozdaniem Komisji (6571/11) i uzgodniła, że przekaże je Radzie Europejskiej. Zgodnie z zaleceniem Rady Europejskiej wydanym wiosną 2003 r. Komisja przedłożyła swoje roczne sprawozdanie na temat równości kobiet i mężczyzn. W sprawozdaniu tym opisano niedawne zmiany w zakresie równości płci w UE oraz przedstawiono statystyki dotyczące wszystkich uwzględnionych dziedzin i najnowsze zmiany w państwach członkowskich. Ustalono w nim aktualną sytuację w pięciu obszarach priorytetowych zdefiniowanych w strategii Komisji na rzecz równości kobiet i mężczyzn na lata 2010–2015, a mianowicie: – równej niezależności ekonomicznej; – równej płacy za tę samą pracę i pracę o równej wartości; – równości w procesach decyzyjnych; – godności, integralności i eliminacji przemocy uwarunkowanej płcią; oraz – równości płci poza Unią. Sprawozdanie to będzie również podstawą dyskusji podczas dialogu na wysokim szczeblu na temat równości kobiet i mężczyzn zapowiedzianego przez Komisję w nowej strategii na rzecz równości, w którym mają wziąć udział: przewodniczący Komisji José Manuel Barroso, wiceprzewodnicząca Komisji Viviane Reding oraz przedstawiciele trzech prezydencji, Parlamentu Europejskiego, partnerów społecznych oraz organizacji pozarządowych. 7360/11 14 PL 7 III 2011 SYSTEMY EMERYTALNE: SPRAWOZDANIE ZIELONEJ KSIĘGI Z KONSULTACJI W SPRAWIE Rada przeprowadziła wymianę poglądów na temat wstępnych wniosków sprawozdania (6918/11). Komisarz Laszlo Andor poinformował Radę o wynikach konsultacji w sprawie zielonej księgi oraz o możliwych kierunkach co do środków, jakie należy podjąć; środki te mogłyby zostać uwzględnione w białej księdze, która zostanie przedstawiona do końca roku. Wszyscy ministrowie podkreślili znaczenie faktu, że przy wszelkiego rodzaju poprawianiu istniejących ram emerytalnych UE należy unikać stosowania podejścia, które miałoby zadowolić wszystkich, natomiast należy w pełni uwzględnić zasadę pomocniczości ze względu na to, że krajowe systemy ochrony socjalnej są wypadkową różnych wyników gospodarczych i tendencji demograficznych. Modernizacja systemów emerytalnych powinna pozwolić na znalezienie równowagi między dwoma celami – stabilnością i adekwatnością; oznacza to utrzymanie pewnego stopnia proporcjonalności między wielkością składek a wielkością świadczeń emerytalnych. Do tego, by stawić czoła wielowymiarowemu charakterowi tego zagadnienia konieczne są dobrze skoordynowane polityki; jego wielowymiarowość zaś obejmuje na przykład następujące aspekty: utrzymanie zatrudnienia starszych pracowników, ograniczenia programów przedemerytalnych dla pracowników przedsiębiorstw, które znajdują się w fazie restrukturyzacji, poprawa jakości usług w zakresie zatrudnienia, dalszy rozwój zdrowia i higieny w miejscu pracy oraz zwalczanie pracy nierejestrowanej. Zdaniem ministrów celem powinno być osiągnięcie właściwej równowagi między pracą a emeryturą, a także sprzyjanie dłuższemu życiu zawodowemu. Konieczne będzie zagwarantowanie odpowiednich dochodów po przejściu na emeryturę, co ma stanowić zabezpieczenie przed ubóstwem w starszym wieku. O ile powszechnie przyznaje się, że konieczne jest podwyższenie wieku faktycznego przechodzenia na emeryturę, wiek ten powinien być określany w politykach krajowych przy udziale partnerów społecznych. Niektórzy ministrowie prezentowali pogląd, że wiek emerytalny powinien zmieniać się wraz ze zmianą średniej oczekiwanej długości życia, zaś kilku innych uznało, że reformy emerytalne powinny zostać połączone z aktywnymi politykami w zakresie rynku pracy, możliwościami uczenia się przez całe życie, efektywnymi systemami zabezpieczenia społecznego i opieki zdrowotnej, a także poprawą warunków pracy. Kilku ministrów podkreśliło znaczenie polityki UE w zakresie koordynowania emerytalnych poprzez ułatwienie nadzoru, koordynacji i wzajemnego uczenia się państwami członkowskimi. Za właściwy instrument we wspieraniu wysiłków członkowskich na rzecz wzmocnienia adekwatności emerytur uznano w szczególności metodę koordynacji w dziedzinie społecznej. 7360/11 polityk między państw otwartą 15 PL 7 III 2011 W lipcu 2010 r. Komisja zapoczątkowała ogólnounijną debatę na temat zagwarantowania adekwatnych, stabilnych i bezpiecznych emerytur oraz na temat tego, jak UE może najlepiej wspierać polityki państw członkowskich. Wpłynęło prawie 1700 odpowiedzi od szeregu instytucji i zainteresowanych podmiotów. W zielonej księdze w zintegrowany sposób dokonano przeglądu ram emerytalnych UE, obejmującego takie zagadnienia, jak dłuższa praca zawodowa, wewnętrzny rynek emerytur, mobilność emerytur na terenie UE, luki w regulacjach UE, system wypłacalności funduszy emerytalnych w przyszłości, ryzyko niewypłacalności pracodawcy, świadome podejmowanie decyzji oraz zarządzanie na szczeblu UE. 7360/11 16 PL 7 III 2011 INNE ZATWIERDZONE PUNKTY SPRAWY GOSPODARCZE I FINANSOWE Grecja – Procedura nadmiernego deficytu Rada przyjęła decyzję (6754/11) zmieniającą decyzję 2010/320/UE skierowaną do Grecji celem wzmocnienia i pogłębienia nadzoru budżetowego oraz wezwania Grecji do zastosowania środków służących ograniczeniu deficytu uznanemu za niezbędne w celu likwidacji nadmiernego deficytu. Zmiana uwzględnia niższe niż przewidywano stopy wzrostu PKB na lata 2011 i 2012, a także zaktualizowane deflatory PKB na lata 2010–2014. Bez zmian pozostaje termin korekty nadmiernego deficytu. WYMIAR SPRAWIEDLIWOŚCI I SPRAWY WEWNĘTRZNE Przystąpienie Liechtensteinu do umowy UE – Szwajcaria w sprawie dorobku Schengen Rada przyjęła decyzję (6077/10 + COR 1) w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej Protokołu między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Lichtensteinu w sprawie przystąpienia Księstwa Lichtensteinu do Umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen. Przystąpienie Liechtensteinu do umowy UE – Szwajcaria w sprawie azylu Rada przyjęła decyzję w sprawie zawarcia Protokołu między Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o przystąpieniu Księstwa Liechtensteinu do Umowy między Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej kryteriów i mechanizmów umożliwiających określanie państwa właściwego dla rozpatrywania wniosku o udzielenie azylu złożonego w państwie członkowskim lub w Szwajcarii (6242/10). 7360/11 17 PL 7 III 2011 SPRAWY ZAGRANICZNE Mechanizmy finansowe i protokoły w sprawie połowów – UE, Islandia, Liechtenstein i Norwegia Rada przyjęła decyzję w sprawie zawarcia (9902/10): – umowy między UE, Islandią, Liechtensteinem i Norwegią w sprawie mechanizmu finansowego EOG na lata 2009–2014; – umowy między UE a Norwegią w sprawie norweskiego mechanizmu finansowego na lata 2009–2014; – protokołu dodatkowego do umowy między UE a Islandią w sprawie postanowień szczególnych mających zastosowanie do przywozu do Unii Europejskiej niektórych ryb i produktów rybołówstwa w latach 2009–2014; – protokołu dodatkowego do umowy między UE a Norwegią w sprawie postanowień szczególnych mających zastosowanie do przywozu do Unii Europejskiej niektórych ryb i produktów rybołówstwa w latach 2009–2014. Zawarcie tych umów i protokołów uznaje się za ważny krok w rozwoju EOG. Wymienione wyżej dwie umowy zastępują istniejące mechanizmy finansowe nowymi mechanizmami, które odnoszą się do różnych okresów, różnych wielkości środków oraz różnych przepisów wykonawczych. Protokoły dodatkowe odnawiają i przedłużają ustępstwa dotyczące niektórych gatunków ryb i produktów rybołówstwa. Odnowienie środków wspierających Międzynarodowy Trybunał Karny dla Byłej Jugosławii (MTKJ) Decyzja Rady przedłużająca o kolejny rok obowiązywanie środków wspierających skuteczne wykonanie mandatu Międzynarodowego Trybunału Karnego dla Byłej Jugosławii (MTKJ). Rada przyjęła decyzję przedłużającą o kolejny rok obowiązywanie wprowadzonych po raz pierwszy w 2004 r. środków wspierających skuteczne wykonanie mandatu Międzynarodowego Trybunału Karnego dla Byłej Jugosławii (MTKJ). Środki te wygasają w dniu 16 marca 2011 r. i zostaną przedłużone do 16 marca 2012 r. 7360/11 18 PL 7 III 2011 TRANSPORT Umowa o współpracy ze Stanami Zjednoczonymi w sprawie bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego Rada zatwierdziła zawarcie umowy między UE a USA o współpracy w zakresie uregulowań prawnych dotyczących bezpieczeństwa lotnictwa cywilnego (6821/11 + 8312/09), która została podpisana w czerwcu 2008 r. Celem przedmiotowej umowy jest umożliwienie wzajemnego uznawania ustaleń kontroli zgodności i zatwierdzeń, promowanie wysokiego stopnia bezpieczeństwa transportu powietrznego i zagwarantowanie współpracy regulacyjnej i harmonizacji między Stanami Zjednoczonymi a UE w zakresie zatwierdzania zdatności do lotu i monitorowania wyrobów lotniczych stosowanych w lotnictwie cywilnym, badań środowiskowych i zatwierdzania takich wyrobów, a także zatwierdzania i monitorowania obiektów obsługi technicznej. Certyfikacja podmiotów odpowiedzialnych za utrzymanie w zakresie obejmującym wagony towarowe Rada postanowiła nie wyrażać sprzeciwu wobec przyjęcia rozporządzenia Komisji w sprawie systemu certyfikacji podmiotów odpowiedzialnych za utrzymanie w zakresie obejmującym wagony towarowe wykorzystywane w sieci kolejowej w Unii (5781/11). W projekcie rozporządzenia określono w szczególności wymogi, jakie musi spełniać każdy podmiot odpowiedzialny za utrzymanie wagonów towarowych, tak by zagwarantować, że wagony te są w stanie umożliwiającym bezpieczną eksploatację, a także kryteria dotyczące akredytacji organów certyfikujących i format certyfikatu wydanego podmiotowi i ważnego w całej Unii. Projekt rozporządzenia podlega procedurze regulacyjnej połączonej z kontrolą; w związku z tym, że Rada nie zgłosiła sprzeciwu, Komisja może je przyjąć, o ile sprzeciwu nie zgłosi Parlament Europejski. Interoperacyjność europejskiego systemu kolejowego – tabor Rada postanowiła nie wyrażać sprzeciwu wobec przyjęcia przez Komisję decyzji w sprawie technicznej specyfikacji interoperacyjności odnoszącej się do podsystemu taboru w transeuropejskim systemie kolei konwencjonalnych (5145/11 + ADD 1). Tabor, o którym mowa, obejmuje lokomotywy i wagony pasażerskie, a także niektóre rodzaje ruchomych konstrukcji kolejowych i sprzęt służący do utrzymania. Projekt decyzji podlega procedurze regulacyjnej połączonej z kontrolą; w związku z tym, że Rada wyraziła zgodę, Komisja może ją przyjąć, o ile sprzeciwu nie zgłosi Parlament Europejski. 7360/11 19 PL 7 III 2011 POLITYKA HANDLOWA Handel bananami – zawarcie porozumień i nowe taryfy na banany Rada przyjęła decyzję (7782/10) w sprawie zawarcia dwóch porozumień w sprawie handlu bananami: – porozumienia genewskiego pomiędzy Unią Europejską a Brazylią, Ekwadorem, Gwatemalą, Hondurasem, Kolumbią, Kostaryką, Meksykiem, Nikaraguą, Panamą, Peru i Wenezuelą; – porozumienia między UE a Stanami Zjednoczonymi. W dniu 3 lutego 2011 r. Parlament Europejski wyraził zgodę na zawarcie tych porozumień. Porozumienie genewskie przewiduje cięcia taryf na przywóz bananów do UE i pozwala na formalne rozwiązanie toczących się sporów z dostawcami bananów z państw Ameryki Łacińskiej mających klauzulę najwyższego uprzywilejowania. Gwarantuje ono również, że ostateczne zobowiązania UE dotyczące dostępu do rynku w odniesieniu do bananów w kolejnych wielostronnych negocjacjach WTO w sprawie dostępu do rynku dla produktów rolnych nie będzie przekraczał wielkości przewidzianych w umowach dotyczących traktowania taryfowego bananów. Ponadto w świetle nowych taryf na banany, które mają być stosowane zgodnie z tym porozumieniem, Rada przyjęła w pierwszym czytaniu rozporządzenie uchylające obecne rozporządzenie w sprawie stawek celnych w odniesieniu do bananów. Wniosek ten został uprzednio przyjęty przez Parlament Europejski w dniu 3 lutego 2011 r. (7/11). Porozumienie między UE a Stanami Zjednoczonymi przewiduje rozwiązanie sporu bananowego między nimi. Konwencja o wystawach międzynarodowych Rada przyjęła decyzję upoważniającą państwa członkowskie do przystąpienia do Konwencji o wystawach międzynarodowych (konwencja paryska) (8100/10) w odniesieniu do części podlegających kompetencjom UE. Konwencja paryska nakłada na państwa organizujące wystawy międzynarodowe wymóg zezwalania na tymczasowy przywóz towarów przez uczestników. Podlega to wyłącznym kompetencjom Unii Europejskiej w zakresie wspólnej polityki handlowej i jest regulowane przez wspólnotowy kodeks celny. Rolą konwencji paryskiej jest regulowanie częstotliwości, jakości i procedur w odniesieniu do wystaw międzynarodowych objętych tą konwencją. Unia Europejska nie może przystąpić do konwencji paryskiej, ponieważ stronami konwencji mogą być wyłącznie suwerenne państwa. 7360/11 20 PL
