kliknij tutaj aby powiększyć

Święty Jan Paweł II
Przed wyborem na papieża
Karol Józef Wojtyła (pseudonimy literackie:
Andrzej Jawień, Stanisław A. Gruda, Piotr
Jawień; imię papieskie: Jan Paweł II) urodził
się 18 maja 1920 r. w Wadowicach. Był
drugim
synem
Karola
i
Emilii
z Kaczorowskich, która zmarła w 1929 roku.
Starszy brat Edmund, lekarz, zmarł w 1932
roku, a jego ojciec, oficer, w 1941 roku.
Studiował polonistykę na Uniwersytecie
Jagiellońskim w latach 1938-1939. Był
aktorem Studia 38 i Teatru Rapsodycznego.
W czasie wojny pracował jako robotnik
w kamieniołomach i fabryce chemicznej
Solvay. Konspiracyjne studia seminaryjne
podjął w 1942.
Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk abp. Adama Stefana Sapiehy w 1946. Studiował na Angelicum
w Rzymie w latach 1946-1948. W 1947 r. odbył podróż do Francji, Belgii i Holandii. Pracę doktorską
obronił na podstawie dysertacji „Doktryna wiary według św. Jana od Krzyża” (Rzym 1948). Był
wikariuszem w Niegowici (1948) i parafii św. Floriana w Krakowie (1949), gdzie podjął pracę
w duszpasterstwie akademickim (młodzież nazywała go „Wujkiem”). Publikował w Tygodniku
Powszechnym (pseudonim „Andrzej Jawień”). Habilitował się na podstawie pracy „O możliwości
budowania etyki chrześcijańskiej według Maxa Schelera”. Wykładał w Seminarium Krakowskim, na
Uniwersytecie Jagiellońskim i Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1956 - 1978 prowadzi
Katedrę Etyki na KUL. Od 1958 r. biskup pomocniczy krakowski. Członek Komisji Episkopalnej ds.
Nauczania (1962). Uczestniczył w pracach Soboru Watykańskiego II (1962 - 1965). Brał czynny udział
w redagowaniu Konstytucji Duszpasterskiej Gaudium et spes (o Kościele w świecie współczesnym)
oraz deklaracji Dignitatis humanae (o wolności religijnej). W 1962 r. pielgrzymował do Ziemi Świętej.
W 1964 r. otrzymał nominację na Arcybiskupa Krakowskiego. Przewodniczył Komisji Episkopalnej ds.
Apostolstwa Świeckich (1966). W 1967 r. w Kaplicy Sykstyńskiej został konsekrowany na kardynała.
Na znak solidarności z Prymasem Wyszyńskim, któremu komunistyczne władze nie udzieliły
paszportu, nie wziął udziału w Pierwszym Zgromadzeniu Plenarnym Biskupów (1967). Uczestniczył w
Drugiej Sesji Synodu Biskupów (1971). Wziął udział w Kongresie Eucharystycznym w Melbourne,
Australia (1973) i w Trzeciej Sesji Synodu Biskupów w Rzymie (1974). W 1976 r. prowadził rekolekcje
w Watykanie, a następnie uczestniczył w Kongresie Eucharystycznym w Filadelfii (USA). W 1978 r.
wziął udział w pogrzebie Pawła VI, Konklawe, inauguracji pontyfikatu Jana Pawła I, i pogrzebie Jana
Pawła I. Został wybrany na papieża 16 października 1978 r., przyjmując imię Jan Paweł II. Był 263
następcą świętego Piotra i pierwszym papieżem nie Włochem od ponad czterech wieków. Dewizą
jego pontyfikatu stały się słowa Totus Tuus (Cały Twój).
Dokonania Papieża
Jan Paweł II był wielkim ewangelizatorem świata przełomu drugiego i trzeciego tysiąclecia. Odbył 104
podróże apostolskie na wszystkie kontynenty, 8 pielgrzymek do Ojczyzny. Nazwany został obrońcą
pokoju: wydawał orędzia na Światowy Dzień Pokoju, mediował w międzynarodowych konfliktach;
prowadził dialog z innymi religiami (Światowy Dzień Modlitw o Pokój w Asyżu) przez liczne
pielgrzymki i audiencje. Był pierwszym papieżem, który odwiedził synagogę w Rzymie, gdzie uznał
grzechy niektórych ludzi Kościoła wobec Żydów. Przemawiał do 80 tys. muzułmanów w Casablance
(1985 r.). Próbował zbliżyć do siebie chrześcijan różnych wyznań; spotykał się z patriarchą
Konstantynopola, złożył wizytę w katedrze Canterbury i w rzymskim zborze ewangelickim. Dokonał
reorganizacji Kurii rzymskiej (Pastor Bonus: Konstytucja apostolska o Kurii Rzymskiej - 1988), reformy
administracyjnej Kościoła w Polsce (1991, 1992, 2004 r.). Doprowadził do renegocjacji i podpisania
nowego traktatu laterańskiego (1985), w którym uznano formalny rozdział Kościoła od państwa we
Włoszech. Ustanowił pełne stosunki dyplomatyczne Watykanu ze Stanami Zjednoczonymi.
Wprowadził Kościół powszechny w trzecie tysiąclecie, inaugurując 24 grudnia 1999 r. w Bazylice św.
Piotra w Rzymie rozpoczęcie Roku Jubileuszowego Dwutysiąclecia Chrześcijaństwa (Incarnationis
Mysterium:
Bulla
ogłaszająca
Wielki
Jubileusz
Roku
2000
1998).
Dokonał 470 kanonizacji i 1350 beatyfikacji (Divinus Perfectionis Magister: Konstytucja apostolska w
sprawie nowego prawodawstwa w procedurze procesów kanonizacyjnych - 1983 r.). Pierwsza
pielgrzymka Jana Pawła II do Polski w 1979 r. wpłynęła na przemiany świadomości narodowej,
umożliwiające upadek komunistycznego imperium w Europie Środkowowschodniej. Zwołał 15
synodów biskupów, 6 zebrań plenarnych kolegium kardynalskiego, 8 konsystorzy, na których
mianował 201 kardynałów. Jako Biskup Rzymu i Następca św. Piotra wizytował rzymskie parafie i
diecezje włoskie. Przemawiał na Zgromadzeniu Generalnym ONZ (1995.) i w UNESCO. Za jego
pontyfikatu wiele państw nawiązało kontakty dyplomatyczne ze Stolicą Apostolską.
Nauczanie
Jan Paweł II nauczał nie tylko w oficjalnych dokumentach Kościoła, ale również homiliach,
przemówieniach i przesłaniach, wygłaszanych w czasie pielgrzymek i z różnych innych okazji. Napisał
14 encyklik, 11adhortacji, 5 konstytucji, kilkaset listów i dorocznych orędzi (np. na Światowy Dzień
Chorego, Światowy Dzień Pokoju, Dzień Środków Społecznego Przekazu, Światowe Dni Młodzieży).
Już w pierwszej encyklice wyłożył program swojego pontyfikatu: Redemptor hominis - „Człowiek jest
drogą Kościoła” i zachętę dla świata: „Nie bójcie się otworzyć drzwi Chrystusowi”. Dokonał reformy
prawa kanonicznego (Sacrae disciplinae leges: Konstytucja apostolska promulgująca nowy Kodeks
Prawa Kanonicznego - 1983 r.), Katechizmu Kościoła Katolickiego (Fidei depositum: Konstytucja
apostolska ogłoszona z okazji publikacji Katechizmu Kościoła Katolickiego - 1992 r.). Podczas
środowych katechez przedstawił syntezę nauczania Kościoła m.in. o Trójcy Świętej, o Matce Bożej, o
człowieku, Kościele i sakramentach. Do tajemnic Różańca dołączył pięć nowych Tajemnic Światła. W
nauczaniu w sprawach wiary i moralności łączył elementy posoborowej doktryny z dynamicznie
rozwijającymi się kierunkami współczesnej filozofii i teologii (głównie personalizmu, chrześcijańskiego
egzystencjalizmu, teologii rzeczywistości ziemskich). Wykorzystywał w nauczaniu religijnym formy
poezji i wywiadu książkowego. Skierował Stolicę Apostolską na drogę współpracy ze światem mediów
masowych (ostatni dokument doktrynalny to List do dziennikarzy „Rapido sviluppo” z kwietnia 2005r.
Ciekawostki
- 13 maja 1981 r. na Placu św. Piotra w Rzymie (w rocznicę objawień fatimskich) Jan Paweł II został
postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę (odwiedził go później w więzieniu).
Ocalenie życia przypisał Matce Bożej Fatimskiej. W sanktuarium w Fatimie zostawił kulę, którą wyjęto
z
jego
ciała
(kulę
tę
umieszczono
w
koronie
figury
Matki
Bożej).
- 1986 r. - w Światowym Dniu Modlitw o Pokój w Asyżu uczestniczyli przedstawiciele prawie
wszystkich
religii.
- w 1991 r. Jan Paweł II apelował o pokój w Zatoce Perskiej, a potem na Bałkanach.
- 1995 r. podczas wystąpienia w siedzibie ONZ bronił uniwersalności praw człowieka i wzywał Narody
Zjednoczone
do
współpracy
i
troski
o
pokój.
- w Wielki Jubileusz Roku 2000 Jan Paweł II dokonał rachunku sumienia Kościoła i prosił Boga o
wybaczenie
win.
- w roku 2000 r. Ojciec Święty odbył podróż do Ziemi Świętej - Jordanii, Betlejem, Jerozolimy.
Odwiedził
Instytut
Yad
Vashem
i
modlił
się
przy
Ścianie
Płaczu.
- ulubionymi dyscyplinami sportu uprawianymi przez Jana Pawła II była jazda na nartach, wędrówki
górskie
i
wspinaczki.
- nazwany został Papieżem - Poetą. Pisał wiersze, poematy, dramaty, rozważania. Jego książki
ukazywały się w milionowych nakładach i tłumaczeniach na kilkadziesiąt języków.
- posiadał doktoraty honoris causa m.in.: Uniwersytetu Johannesa Guttenberga w Mainzu,
Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
- odznaczony został: medalem Orła Białego, Nagrodą Karola Wielkiego, Medal Roberta Schumana.
- nazywany był: Janem Pawłem II Wielkim, Papieżem Poetą, Papieżem Pielgrzymem, Wielkim
Ewangelizatorem,
Obrońcą
Pokoju
- napisał: publikacje naukowe: Miłość i odpowiedzialność (1960), Osoba i czyn, [Akt i przeżycie
etyczne, Dobro i wartość, Zagadnienia normy i szczęścia]; dramaty: Przed sklepem jubilera (1960,
wydany pod pseudonimem Stanisław Andrzej Gruda); Rozważania o ojcostwie (1964); Brat naszego
Boga (1950), Hiob, Jeremiasz (1940); tomiki poezji: Renesansowy psałterz (1939), cykl poetycki: Pieśń
o blasku wody (Tygodnik Powszechny); Kamieniołom (Znak); poematy: Dawid (1939), Tryptyk rzymski;
rozważania: Przekroczyć próg nadziei (1994), Dar i tajemnica (2002), Wstańcie, chodźmy! (2004),
Pamięć
i
tożsamość
(2005).
- Jan Paweł II umarł 2 kwietnia 2005 r., w wigilię ustanowionego przez siebie święta Miłosierdzia
Bożego. Na jego pogrzeb przybyło do Rzymu blisko 4 miliony wiernych z całego świata, w tym ok. 2
miliony Polaków. W niecały miesiąc po śmierci, kolejny papież - Benedykt XVI ogłosił rozpoczęcie
procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II, a po sześciu latach, 01 maja 2011 roku, ogłosił w Watykanie ,
że Jan Paweł II jest błogosławiony. Ojciec Święty Benedykt XVI powiedział wówczas: „Na tę chwilę
czekaliśmy całych 6 lat. Choć jak zauważył w homilii sam Benedykt XVI, już w czasie pogrzebu Jana
Pawła II większe od bólu było poczucie ogromnej łaski, która otaczała wówczas Rzym i cały świat
„łaski, która była owocem całego życia mojego umiłowanego Poprzednika, a szczególnie jego
świadectwa w cierpieniu – powiedział Benedykt XVI. – Już tamtego dnia czuliśmy unosząca się woń
świętości, a Lud Boży na różne sposoby okazywał swoją cześć dla Jana Pawła II. Dlatego chciałem, aby
– przy koniecznym poszanowaniu prawa Kościoła – jego proces beatyfikacyjny przebiegał w sposób
możliwie najszybszy. I oto nadszedł oczekiwany dzień; przyszedł szybko, ponieważ tak podobało się
Bogu”. Liturgiczne wspomnienie błogosławionego Jana Pawła II, przypada na 22 października.
Święty Jan Paweł II (27 kwietnia 2014).
I oto - równie szybko - nadszedł kolejny radosny dzień, Papież Franciszek ogłosił datę kanonizacji bł.
Jana Pawła II - 27 kwietnia 2014 roku, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego. Tego dnia formalnie
zakończył się jeden z najkrótszych w historii procesów kanonizacyjnych. Podobnie jak pontyfikat Jana
Pawła II, także i proces przechodzi do historii jako wyjątkowy i rekordowy. Trwał bowiem zaledwie 8
lat, 9 miesięcy i 29 dni, w tym proces beatyfikacyjny 5 lat, 10 miesięcy i 3 dni. Zakończenie procesu
kanonizacyjnego od beatyfikacji dzieli jedynie 968 dni, czyli niecałe trzy lata - tym samym o 48 dni
został pobity rekordowy proces o. Pio z Pietrelciny, który do tej pory był najkrótszym we
współczesnej historii. Choć Benedykt XVI w 2005 roku zmienił normy odnośnie ceremonii
beatyfikacyjnej, na mocy których papież przestał jej przewodniczyć i w swoim imieniu winien wysłać
delegata, ogłoszenie Jana Pawła II błogosławionym zastrzegł dla siebie. Tym samym Jan Paweł II stał
się pierwszym papieżem wyniesionym na ołtarze w procesie beatyfikacyjnym przez swojego
bezpośredniego następcę na Stolicy Apostolskiej. Kanonizacji zaś dokonał papież Franciszek, drugi w
kolejności następca, który w 2001 roku został ogłoszony przez Jana Pawła II kardynałem. Podczas
kanonizacji był również obecny emerytowany Ojciec Święty Benedykt XVI. Proces kanonizacyjny
prowadzony był skrupulatnie i z wielkim zaangażowaniem przez postulatora, ks. prał. Sławomira
Odera, według norm Kodeksu Prawa Kanonicznego i konstytucji apostolskiej Divinus perfectionis
Magister, promulgowanych w 1983 roku przez samego Jana Pawła II. Chociaż trwał niezwykle krótko,
sam postulator wielokrotnie zapewniał, że został przeprowadzony bardzo dokładnie. Najbardziej
pracochłonna część procesu: zebranie i przestudiowanie dokumentów, przesłuchanie świadków, a
także lektura wszystkich listów i świadectw o dokonanym cudzie, odbyła się w Biurze Postulacji z
siedzibą w Wikariacie Rzymskim przy Bazylice Laterańskiej i siedzibie Kongregacji Spraw
Kanonizacyjnych przy placu Piusa XII. Zwrócono uwagę na trzy cechy wyróżniające jego postawę: jego
bycie „na kolanach przed majestatem Boga, na kolanach przed Maryją i na kolanach przed
człowiekiem”. Kolejnym i decydującym wydarzeniem było zatwierdzenie cudu, które nastąpiło po
pogłębionym studium, niewolnym zresztą od krytyki i wątpliwości, w styczniu 2011 roku. Na potrzeby
procesu wybrany został przypadek francuskiej zakonnicy, s. Marie/Simone Pierre Normand,
uzdrowionej z choroby Parkinsona, na którą zresztą cierpiał także Jan Paweł II. Do kanonizacji
brakowało drugiego cudu. Został wybrany przypadek, uzdrowionej z poważnego uszkodzenia mózgu,
Kostarykanki - Floribeth Mory. Cud został zatwierdzony dekretem z 5 lipca br., promulgowanym przez
papieża Franciszka. 30 września 2013 roku, na konsystorzu zwyczajnym publicznym, została
ogłoszona data kanonizacji. Wybór Niedzieli Miłosierdzia nie tylko nawiązuje do pontyfikatu i śmierci
Jana Pawła II, który ustanowił to święto i odszedł w jego wigilię, ale również odpowiada kierunkom
pontyfikatu Franciszka, który właśnie miłosierdziu Bożemu poświęca wiele miejsca w swoich
wypowiedziach. Pozostaje pytanie: Czyim Patronem jest Jan Paweł II? Świadectwa zebrane na
przestrzeni lat najwięcej mówią o cudach związanych z narodzeniem dzieci. Papież Franciszek
podczas homilii w czasie mszy świętej kanonizacyjnej powiedział, że „ w posłudze Ludowi Bożemu Jan
Paweł II był papieżem rodziny”. Jan Paweł II zresztą sam kiedyś tak powiedział, że chciałby zostać
zapamiętany jako papież rodziny. Czyż jednak my również nie upatrujemy w Nim swojego
szczególnego orędownika u Boga? Pozostaje pytanie: Czyim Patronem jest Jan Paweł II? Świadectwa
zebrane na przestrzeni lat najwięcej mówią o cudach związanych z narodzeniem dzieci. Papież
Franciszek podczas homilii w czasie mszy świętej kanonizacyjnej powiedział, że „ w posłudze Ludowi
Bożemu Jan Paweł II był papieżem rodziny”. Jan Paweł II zresztą sam kiedyś tak powiedział, że
chciałby zostać zapamiętany jako papież rodziny. Czyż jednak my również nie upatrujemy w Nim
swojego szczególnego orędownika u Boga?