P. jirovecii - Bio-Rad

MONOFLUO™ KIT
P. jirovecii
72738
An Indirect Immunofluorescence Test for the Detection of P. jirovecii in Human Clinical Specimens / Test
d'immunofluorescence indirecte pour la détection de P. jirovecii dans les échantillons cliniques humains / Prueba
indirecta de inmunofluorescencia para la detección de P. jirovecii en muestras clínicas humanas / Indirekter
Immunofluoreszenztest (IFFT) zur Bestimmung von P. jirovecii in Humanproben / Test di immunofluorescenza indiretta
per la rivelazione di P. jirovecii in campioni clinici umani / Teste de imunofluorescência Indirecta para Detecção de
P. jirovecii em Amostras Clínicas de Origem Humana / En indirekte immunofluorescens test for opdagelse af
P. jirovecii i kliniske humanprøver / En indirekt immunofluorescenstest för detektion av P. jirovecii i humana kliniska
prov / Μια εξέταση έμμεσου ανοσοφθορισμού για την ανίχνευση της P. jirovecii σε ανθρώπινα κλινικά δείγματα
Test do wykrywania P. jirovecii metodą immunofluorescencji pośredniej w materiale klinicznym pobranym od ludzi
F OR
USAGE
PARA
PRO F ESSIONAL
RESERVE
U SO
PER
USO
EXCLUSIVAMENTE
KUN
ENDA ST
ΓΙΑ
FÖR
FÜR
TIL
ÚN ICAMEN TE
B ERU FLICH E
ZWECK E
PROFESSIONALE
PARA
USO
FAGLIGT
PROFISSIONAL
BRUG
PROFESSIONELL
ΕΠΑ ΓΓΕΛΜ ΑΤ ΙΚΗ
Axis-Shield Diagnostics Limited
The Technology Park, Dundee DDE 1XA
United Kingdom
Tel. : +44 (0) 1382 422000
Fax. : +44 (0) 1382 422088
ON L Y
PROFESSIONNELS
PROFESIONA L
AU SSCHLIESSLICH
SOLO
AUX
U SE
ANVÄNDNING
ΧΡΗΣΗ
ΜΟΝΟ
Bio-Rad
3, boulevard Raymond Poincaré
92430 Marnes-la-Coquette France
Tel. : +33 (0) 1 47 95 60 00
Fax. : +33 (0) 1 47 41 91 33
POLSKI
ZASTOSOWANIE TESTU
Zestaw MONOFLUO™ KIT P.jirovecii służy do jakościowego wykrywania metodą pośredniej immunofluorescencji
oocyst P.jirovecii w popłuczynach pęcherzykowo-oskrzelikowych (BAL) oraz w indukowanej plwocinie. Test ma
zastosowanie podczas diagnostyki podejrzewanego zakażenia P.jirovecii. Wyniki należy interpretować w świetle
objawów klinicznych i innych danych diagnostycznych.
WPROWADZENIE
Pneumocystis jirovecii (P. carinii) jest jednokomórkowym eukariontem występującym w płucach wielu gatunków
ssaków, także u człowieka. Drobnoustroje z rodzaju Pneumocystis izolowane od ludzi określane były pierwotnie
mianem P. carinii f. sp. hominis. Podgatunek wprowadzony został dla rozróżnienia drobnoustrojów Pneumocystis
izolowanych od ludzi i tych występujących u innych ssaków. Drobnoustroje z rodzaju Pneumocystis izolowane od
ludzi zostały uznane niedawno za odrębny gatunek, a nazwa ich zmieniona została na Pneumocystis jirovecii.1
Drobnoustrój ten rozprzestrzenia się drogą powietrzną wywołując zazwyczaj zakażenie bezobjawowe. Jest to
organizm patogenny głównie dla osób o upośledzonej odporności, szczególnie dla chorych na AIDS2,3, u których
wywołuje zapalenie płuc. Innymi czynnikami ryzyka, związanymi ze zwiększonym zachorowaniem na zapalenie
płuc o etiologii P.jirovecii jest niedożywienie, zaburzenia hematologiczne, kolagenozy naczyń, pierwotny niedobór
odporności komórkowej oraz leczenie immunosupresyjne, np. u pacjentów po transplantacji i u pacjentów z
białaczką, przyjmujących leki cytotoksyczne.
Zapalenie płuc o etiologii P.jirovecii może rozwinąć się szybko lub zaczynać się powoli i podstępnie. Objawami
klinicznymi są: zwiększenie częstości oddechów i występowanie szczytów gorączki. Zdjęcie rentgenowskie
wykazuje zmiany naciekowe; testy wydolności płuc wskazują na zablokowanie pecherzykowo-włośniczkowe,
będące skutkiem uszkodzenia wymiany gazowej w pęcherzykach płucnych, co objawia się niedotlenieniem i
nadmiarem dwutlenku węgla we krwi.
Diagnozę zakażenia P.jirovecii stawia się zazwyczaj po obserwacji mikroskopowej materiału biopsyjnego
pobranego z otwartych płuc lub bronchoskopowo, preparatu z popłuczyn pęcherzykowo-oskrzelowych (BAL)4,5 lub
z indukowanej plwociny. Do wizualizacji drobnoustroju stosuje się różne barwniki nie swoiste, jak azotan srebra w
barwieniu metodą Gomoriego, błękit toluidyny, barwienie Grama-Weigerta, Giemsy i Wrighta-Giemsy. Ponieważ
barwniki te reagują ze ścianą komórkową i z innymi strukturami drożdżaków, komórki P.jirovecii odróżniane są od
komórek grzybów na podstawie morfologii. Metody wymagające barwienia są czasochłonne i ich interpretacja
często wymagają wysokiej klasy specjalistów. Uzyskanie przeciwciał monoklonalnych skierowanych przeciwko
oocystom P.jirovecii umożliwiło rozwój metod immunofluorescencyjnych, pozwalających na szybką i jednoznaczną
identyfikację oocyst P.jirovecii w popłuczynach pęcherzykowo-oskrzelowych,6,7 lub w indukowanej plwocinie8,9. Test
MONOFLUO™ KIT P.jirovecii wykorzystuje mysie monoklonalne przeciwciała, reagujące zarówno ze szczepami
P.jirovecii izolowanymi od ludzi, jak i od gryzoni, do wykrywania oocyst tych drobnoustrojów w popłuczynach
pęcherzykowo-oskrzelowych (BAL) lub w indukowanej plwocinie (IS).
ZASADA TESTU
Popłuczyny pęcherzykowo-oskrzelowe (BAL) lub wstępnie opracowana plwocina zostają odwirowane i
przepłukane. Osad, po zawieszeniu, jest umieszczany na szkiełku mikroskopowym do fluorescencji i utrwalany.
Materiał podlega trawieniu enzymatycznemu. Po inkubacji, przemywaniu, suszeniu, na szkiełko nanoszone są
mysie przeciwciała monoklonalne i skierowane przeciwko nim przeciwciała znakowane fluorescencyjnie. W
mikroskopie fluorescencyjnym oocysty są widoczne jako umiarkowanie świecące lub mocno świecące
jasnozielone, równomiernie lub nierównomiernie wybarwione komórki. Obecność oocyst w BAL lub indukowanej
plwocinie wskazuje na zakażenie P.jirovecii.
SKŁADZESTAWU
A
Przeciwciało
monoklonalne antyP.jirovecii
1 × 1ml
Mysie przeciwciała monoklonalne przeciwko P.jirovecii +
albumina bydlęca, konserwant: 0.1% azydek sodu. Gotowe
do użycia.
B
Koniugat: FITC –
przeciwciała przeciwko
immunoglobulinom
mysim (gotowe do
użycia)
1 × 1ml
Przeciwciała przeciwko mysim immunoglobulinom znakowane
izotiocjanianem fluoresceiny (FITC) + barwnik kontrastowy błękit
Evansa. Gotowe do użycia.
C
Enzym (liofilizowany)
1 fiolka
Enzym do opracowania materiałów klinicznych.
Zrekonstytuować w 200 µl 0.001 M HCl (w zestawie) i
rozcieńczyć bezpośrednio przed użyciem.
D
Rozcieńczony kwas
solny (0.001M. HCl)
1 × 0.5ml
Do rekonstytucji enzymu. Gotowy do użycia.
1
E
F
Rozcieńczalnik
enzymu
1 × 3ml
Bufor TRIS z aktywatorem enzymu. Gotowy do użycia.
Szkiełka na materiał
kliniczny
25
szkiełek
Szkiełka pokryte PTFE (żółte) z czterema kwadratowymi dołkami
Podłoże do zatapiania
2 × 3ml
Glicerol zbuforowany fosforanem, Citifluor jako środek
zapobiegający wyświecaniu. Gotowy do użycia.
Instrukcja obsługi
PRZECHOWYWANIE ODCZYNNIKÓW
Informacje o postępowaniu z odczynnikami
1. Odczynniki zestawu przechowywać w tepmeraturze 2-8°C i wykorzystywać do daty ważności podanej na
opakowaniu. Nie używać odczynników po terminie ważności.
2. Nie mieszać odczynników z różnych zestawów.
3. Nie zamrażać odczynników.
4. Liofilizowany enzym należy zrekonstytuować przed użyciem (patrz p. Przygotowanie odczynników i
Procedura). Pozostałe odczynniki są gotowe do użycia.
5. Po rekonstytucji za pomocą 200 µl 0.001 M HCl, enzym jest trwały do 3 miesięcy od czasu rekonstytucji,
przechowywany w temp. +2-8°C.
6. Podłoże do zatapiania preparatów należy chronić przed światłem. Można je przechowywać w temp. +2-8°C lub
w temp. pokojowej +18-25°C.
7. Szkiełka mikroskopowe można przechowywać w temp. 18-25°C.
8. W rozcieńczalniku enzymu może powstać precypitat. Ponieważ nie ma on wpływu na wynik testu, nie należy
usiłować go rozpuścić.
9. Unikać zanieczyszczenia odczynników. Do każdego odczynnika i badanej próbki zmieniać końcówkę pipety
automatycznej.
Pobieranie, przechowywanie i wstępne opracowywanie próbek
Test przeznaczony jest do badań wykonywanych z popłuczyn pęcherzykowo-oskrzelowych lub indukowanej
plwociny. Optymalną ilością materiału jest 30 ml popłuczyn i 2-4 ml plwociny, pobranych do jałowego naczynia,
zgodnie z obowiązującą procedurą, oznaczenie wykonać jak najszybciej po pobraniu materiału. Aby zinaktywować
wirusy HIV, mogące występować w materiale klinicznym, przed właściwym przygotowaniem należy rozcieńczyć go
równą objętością etanolu absolutnego i inkubować przez 10 minut w temp. pokojowej (18-25°C). Zanieczyszczone
materiały usuwać zgodnie z lokalnymi przepisami.
Próbki plwociny należy upłynnić (przez homogenizację lub inkubację), dodając na 10 minut przed oznaczeniem
„Sputasol”, „Sputolysin” lub podobnie działający środek mukolityczny, inkubując próbki w temp. pokojowej (1825°C).
OSTRZEŻENIA I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
Podukt wyłącznie do diagnostyki in vitro.
Środki ostrożności
1. Ściśle stosować się do zaleceń zawartych w niniejszej instrukcji, zwłaszcza dotyczących postępowania z
odczynnikami i ich przechowywania oraz postępowania z próbkami.
2. Z wszystkimi próbkami klinicznymi należy postępować jak z materiałem potencjalnie zakaźnym, zgodnie z
obowiązującymi przepisami dotyczącymi materiałów biologicznych. Postępowanie z takimi materiałami zgodnie
z zasadami Dobrej Praktyki Laboratoryjnej zawarto w: CDC/NIH Health Manual „Biosafety in Microbiological
and Biomedical Laboratories”, 5th edition, 200715.
3. Nie pipetować ustami.
4. Podczas pracy nie palić, nie spożywać posiłków, nie pić i nie używać kosmetyków.
5. Odpowiednio chronić i osłaniać wszelkie uszkodzenia skóry.
6. Niektóre odczynniki (przeciwciała anty- P.jirovecii i koniugat-FITC) są konserwowane azydkiem sodu. Związek
ten może reagować z miedzią i ołowiem, tworząc azydki metali o właściwościach wybuchowych. Aby zapobiec
akumulacji azydku w zlewie i rurach, po wylaniu odczynników zawierających azydek spłukać zlew dużą ilością
wody.
7. Karty charakterystyki substancji niebezpiecznych zawartych w zestawie są dostępne w Bio-Rad na życzenie.
2
Odczynnik A PRZECIWCIAŁA
Odczynnik C ENZYM
Szkodliwy
Szkodliwy
R22: Substancja szkodliwa po połknięciu.
R32: W wyniku kontaktu z kwasami uwalnia się
bardzo toksyczny gaz.
S23: Nie wdychać oparów.
S36: Nosić odpowiednie ubranie ochronne.
S60: Odczynnik oraz jego opakowanie należy
utylizować jako odpady niebezpieczne.
R42: Może działać uczulająco po inhalacji.
S22: Nie wdychać pyłu.
S26: W przypadku dostania się do oczu, przemyć.
natychmiast wodą i skonsultować się z lekarzem.
S36/37: Nosić odpowiednie ubranie i rękawice ochronne.
S45: W razie wypadku lub pojawienia się złego
samopoczucia po pracy z odczynnikiem, natychmiast
skonsultować się z lekarzem (w miarę możliwości okazać
etykietę).
S60: Odczynnik oraz jego opakowanie należy utylizować
jako odpady niebezpieczne.
PROCEDURA
Materiały i sprzęt niezbędne ale nie ujęte w zestawie
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Dokładne pipety do naniesienia 5 µl, 15 µl, 20 µl, 200 µl.
Wirówka do odwirowania objętości około 30 ml przy 3000 x g.
Woda destylowana lub dejonizowana.
Butelka do płukania preparatów z wodą destylowaną lub dejonizowaną.
Bezwodny aceton cz.d.a.
Cieplarka na 37°C.
Wilgotna komora do inkubacji preparatów w temp. 37°C.
Mikroskopowe szkiełka nakrywkowe, 18x18 mm i 50x20 mm.
Mikroskop fluorescencyjny wyposażony w filtry do obserwacji fluorescencji fluoresceiny i błękitu Evansa.
Cytospin (np.Cytospin 2) (opcja).
Timer na 5 do 30 minut.
Bibuła.
Odpowiedni środek mukolityczny do upłynnienia plwociny np. Sputolysin (Behring Diagnostic) lub Sputasol
(Oxoid). Używać zgodnie z zaleceniami producenta; alternatywnie, można użyć 0.1% roztwór ditiotreitolu (w/v)
w stosunku 1:1 do objętości próbki, i inkubować w temp. 37°C przez czas wymagany do upłynnienia materiału.
N.B. Ditiotreitol działa drażniąco na oczy i skórę. W przypadku kontaktu przemyć dużą ilością wody przez co
najmniej 10 minut. W przypadku dyskomfortu, zasięgnąć porady lekarza.
Przygotowanie i rekonstytucja odczynników
Przed użyciem odczynniki powinny osiągnąć temperaturę pokojową.
Zrekonstytuować liofilizowany enzym za pomocą 200 µl 0.001M HCl; uzyskany roztwór będzie 10x stężony. Na
etykiecie zapisać datę rekonstytucji i pozostawić w temp. pokojowej (18-25°C) na 10 minut. Wymieszać dokładnie
przez odwracanie, do uzyskania jednorodnej zawiesiny bez zawieszonych cząstek. Rekonstytuowany enzym jest
trwały przez 3 miesiące w temp. +2-8°C.
WYKONANIE TESTU
Wstępna obróbka próbek
Oznaczenie należy wykonać jak najszybciej po pobraniu próbek materiału. Podczas testu należy pamiętać o
potencjalnym występowaniu wirusa HIV w próbkach i postępować z nimi z zachowaniem środków ostrożności
wymaganych dla materiałów zakaźnych.
Próbki indukowanej plwociny należy przed oznaczeniem upłynnić przy pomocy środka mukolitycznego, jak
Sputasol. Nie zawierające śluzu materiały, jak BAL, zwykle nie wymagają traktowania mukolitycznego.
Protokół
1. Odwirować próbki przez 15 minut przy 3000 x g i przepłukać osad/pelet wodą destylowaną lub dejonizowaną.
Zawieszając całkowicie osad, powtórzyć czynność jeszcze raz lub dwa razy.
2. Ostatecznie zawiesić osad w małej ilości wody, tak, aby materiał nie był zbyt gęsty, i wytrząsać na worteksie.
3. Nanieść 10-20 µl próbki do jednego lub kilku dołków na szkiełku podstawowym. Wysuszyć szkiełko w temp.
37°C. Używając Cytospin, nanieść 0.4 –0.5 ml BAL i odwirować przy 900 rpm, stosując biały lub beżowy filtr.
4. Utrwalić preparat, pokrywając go 1-2 kroplami bezwodnego acetonu, poczym pozwolić, aby wyparował w
temp. pokojowej.
5. Preparaty naniesione w Cytospinie przepłukać pod strumieniem wody destylowanej lub dejonizowanej,
aby usunąć z próbki sól, która zmniejsza skuteczność trawienia enzymem.
6. Wysuszyć preparaty na powietrzu.
3
7. Rozcieńczyć zrekonstytuowany enzym 1:10 (1+9) za pomocą rozcieńczalnika enzymu. Rozcieńczyć tylko
ilość enzymu potrzebną do wykonywanych preparatów.
8. Na wysuszone i utrwalone preparaty nanieść 20 µl rozcieńczonego enzymu, dokładnie pokrywając całą
powierzchnię dołka.
9. Preparaty inkubować przez DOKŁADNIE 30 minut w komorze wilgotnej w temp. 37°C. Dłuższa inkubacja
może spowodować nadtrawienie oocyst. Staną się one mniej charakterystyczne i preparat będzie trudniejszy
do interpretacji.
10. Przepłukać preparaty pod strumieniem wody destylowanej lub dejonizowanej, tak, aby nie lać wody
bezpośrednio na preparat.
11. Osuszyć szkiełka bibułą i pozostawić do wyschnięcia na powietrzu.
12. Do każdej próbki dodać 15 µl przeciwciał anty- P.jirovecii, dokładnie pokrywając całą powierzchnię dołka.
Preparaty inkubować przez 15 minut w komorze wilgotnej w temp. 37°C.
13. Przepłukać preparaty, jak w p. 10, i wysuszyć na powietrzu.
14. Do każdej próbki dodać 15 µl koniugatu: przeciwciał przeciwko mysim przeciwciałom, znakowanych FITC,
dokładnie pokrywając całą powierzchnię dołka. Preparaty inkubować przez 15 minut w komorze wilgotnej w
temp. 37°C.
15. Przepłukać dołki, i wysuszyć preparaty na powietrzu.
16. Do każdego dołka nanieść kroplę podłoża do zatapiania preparatów i przykryć szkiełkiem nakrywkowym
odpowiedniej wielkości. Odwrócić szkiełko na bibule i delikatnie nacisnąć, aby usunąć nadmiar podłoża do
zatapiania i pęcherzyki powietrza.
17. W preparacie obserwować oocysty o mocno lub średnio świecącej jasno-zielonej fluorescencji, zabarwione
równo- lub nierównomiernie. Uszkodzone komórki i inne cząstki można zabarwić kontrastowo błękitem
Evansa, który daje czerwoną fluorescencję. Obejrzeć całą powierzchnię preparatu.
INTERPRETACJA WYNIKÓW
WYNIK DODATNI – Pięć lub więcej fluoryzujących oocyst na całej powierzchni szkiełka.
WYNIK WĄTPLIWY – Jedna do pięciu fluoryzujących oocyst.
WYNIK UJEMNY – Brak fluoryzujących oocyst. Jeżeli podejrzewane jest zakażenie P.jirovecii należy powtórzyć
badanie z większą ilością materiału wyjściowego.
CHARAKTERYSTYKA TESTU
OŚRODEK 110
Badano 223 próbki BAL i indukowanej plwociny, pobrane od pacjentów zakażonych HIV, z objawami ze strony
układu oddechowego, i porównywano z wynikami uzyskanymi po barwieniu zmodyfikowaną metodą Grocott.
Zgodność wyników wynosiła 90.6%.
W przypadku 21 (9.4%) wyników nie zgodnych, pobrano 6 kolejnych próbek, z których dla pięciu uzyskano wynik
dodatni w obu testach.
OŚRODEK 28
Wyniki dla 135 próbek indukowanej plwociny, porównano z barwieniem metodą Grocott. Zgodność wyników
wynosiła 88.9%. 15 próbek (11.1%) było dodatnich/wątpliwych w teście MONOFLUO™ KIT P.jirovecii i ujemnych
po barwieniu Grocott. Autorzy sugerują większą czułość wykrywania P.jirovecii w preparacie cytologicznym z
plwociny, barwionym immunofluorescencyjnie, w porównaniu z barwieniem konwencjonalnym.
OŚRODEK 39
Badano 254 próbki BAL i indukowanej plwociny, pobrane od 75 pacjentów z AIDS, innych chorych poddawanych
immunosupresji, w tym pacjentów po przeszczepach, oraz od chorych z „atypowym” zapaleniem płuc, i
porównywano z wynikami uzyskanymi po barwieniu metodą Grocott. Zgodność wyników wynosiła 94.1%.
15 próbek (5.9%) było dodatnich lub wątpliwych w teście MONOFLUO™ KIT P.jirovecii i ujemnych po barwieniu
Grocott. Autorzy wnioskują o większej niezawodności i czułości testu MONOFLUO™ KIT P.jirovecii.
OŚRODEK 46
W celu wykrycia zakażenia P.jirovecii badano 50 próbek BAL i 50 próbek indukowanej plwociny metodą pośredniej
immunofluorescencji, bezpośredniej immunofluorescencji, zmodyfikowaną metodą Wrighta-Giemsy i
zmodyfikowaną metodą barwienia azotanem srebra. Za próbkę dodatnią uznawano rozmaz dający wynik dodatni
w co najmniej dwóch metodach.
Przyjmując tę definicję, czułość i swoistość testu MONOFLUO™ KIT P.jirovecii określono następująco.
BAL
Czułość = 90.5%
Swoistość = 100%
IS
Czułość = 97.0%
Swoistość = 100%
4
OŚRODEK 5
Badano 152 próbki BAL, pobrane od pacjentów z klinicznymi objawami zapalenia płuc o etiologii P.jirovecii, I
porównywano z wynikami uzyskanymi po barwieniu metodą Grocott. Wyniki uzyskane każdą metodą porównano z
klinicznymi dowodami zakażenia P.jirovecii (PCP). W pięciu przypadkach, dowody kliniczne były wątpliwe, w
czterech z nich test MONOFLUO™ KIT P.jirovecii wypadł dodatnio, a barwienie Grocott – ujemnie. W jednym
przypadku było odwrotnie: uzyskano wynik dodatni po barwieniu Grocott i ujemny w teście MONOFLUO™ KIT
P.jirovecii.
Zgodność wyników testu MONOFLUO™ KIT P.jirovecii z dowodami klinicznymi PCP = 146/147 = 99.3% (jeden
wynik wątpliwy w metodzie IF)
Zgodność wyników barwienia Grocott z dowodami klinicznymi PCP = 140/147 = 95.2%
Zgodność wyników testu MONOFLUO Kit P.carinii z barwieniem metodą Grocott = 94.5%
OGRANICZENIA TESTU
1. Wynik ujemny nie wyklucza zakażenia P.jirovecii. Wyniki testu należy interpretować w świetle danych
klinicznych i wyników innych testów diagnostycznych. W razie potrzeby powtórzyć test dla nowej próbki.
2. Nadmiar śluzu w próbce może powodować niedostateczne zabarwienie preparatu.
3. Znakowane fluoresceiną, mysie przeciwciało monoklonalne potencjalnie może reagować krzyżowo z obecnymi
w próbce Candia albicans, reakcja ta może być mylnie zinterpretowana jako wynik fałszywie dodatni16.
LITERATURA
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
Stringer JR, Beard CB, Miller RF, Wakefield AE: A New Name (Pneumocystis jiroveci) for Pneumocystis
from Humans. Emerg Infect Dis 8(9):891-896, 2002.
Kovacs JA et al. Diagnosis of Pneumocystis carinii Pneumonia: Improved Detection in Sputum with use of
Monoclonal Antibodies. The New Eng J Med, March 10 1988, 318 No. 10, 499-593.
Posner D, Khan FA. Respiratory Infections in AIDS. A Comprehensive Care Approach. J Respir Dis, June
1987, 83-94.
Broaddus CM et al. Bronchoalveolar Lavage and Transbronchial Biopsy for the Diagnosis of Pulmonary
Infections in the Acquired Immunodeficiency Syndrome. Ann Intern Med, 102, 747-752, 1985.
Mills J. Pneumocystis carinii and Toxoplasma Gondii Infections in Patients with AIDS. Rev Infect Dis, 8,
1001-1011.
Cregan P et al. Comparison of Four Methods for the Rapid Detection of Pneumocystis carinii in Respiratory
Systems. J Clin Microb, 28 No. 11, 2432-2436, 1990
Dournon E et al. Diagnosis of Pneumocystis carinii pneumonia by non-experts. The Lancet, Jan 14 1989,
107-108.
Midgley J et al. Increased Sensitivity of Immunofluorescence for the Detection of Pneumocystis carinii. The
Lancet, Dec 23/30 1989, 1523.
Magee JG et al. Pneumocystis carinii pneumonia: Detection of Parasites by Immunofluorescence Based on
a Monoclonal Antibody. Medical Laboratory Sciences, 48, 235-237, 1991.
Midgley J et al.
Monoclonal Immunofluorescence Compared with Silver Stain for Investigating
Pneumocystis carinii pneumonia. J Clin Path, 44, 75-76, 1991.
Gill VJ et al. Detection of Pneumocystis carinii by Fluorescent-Antibody Stain Using a Combination of Three
Monoclonal Antibodies. J Clin Microbiol. 25 No. 10, 1837-1840, 1987.
Datry A., Rozenbaum W., Rosenheim M., Danis M., Duflo B. et Gentilini M. - Parasitoses Opportunistes et
SIDA. Méthodes de diagnostic. Feuil. Biol., 1985, XXVI, 41-46.
Petithory J.C., Derouin F., Ardoin F. - Les parasitoses dans le SIDA. Rev. Franç. Lab., Suppl : 15 ème
Congrès National des Biologistes des Hôpitaux Généraux, Port Barcarès, Sept. 1986, 21-36.
Medrano F, Montes-Cano M, Conde M, de la Horra C, Respaldiza N, Gasch A, Perez-Lozano MJ, Varela
JM, Calderon EJ: Pneumocystis jirovecii in general population. Emerg Infect Dis 11(2):245-50,2005.
US Department of Health and Human Services. Biosafety in Microbiological and Biomedical Laboratories,
Fifth Edition. Washington, DC: US Government Printing Office, January, 2007.
Koch M & Heizmann W. Problems in the Detection of Pneumocystis carinii by Indirect Immunofluorescence.
Eur. J. Clin. Microbiol. Infect Dis, 1, 58-59, 1990
5
For in vitro diagnostic use / do diagnostyki in vitro
Catalogue number / Numer katalogowy
Lot / Numer serii
60 tests / 60 testów
Caution / Uwaga
See instructions for use / Sprawdź w instrukcji obsługi
Use by / Zużyć do
Store at 2-8ºC / Przechowywać w temperaturze 2 -8° C
Manufactured by / Wytwórca
Keep away from light / Chronić przed światłem
Axis-Shield Diagnostics Limited
The Technology Park, Dundee DD2 1XA, United Kingdom.
Tel: +44 (0) 1382 422000, Fax: +44 (0) 1382 422088.
E-mail: [email protected]
Website: www.axis-shield.com
Bio-Rad
3, boulevard Raymond Poincaré
92430 Marnes-la-Coquette, France
Tel: +33 (0) 1 47 95 60 00, Fax: +33 (0) 1 47 41 91 33
Website: www.bio-rad.com
RPBL946/R6
01/2010