Opłacalność uprawy soi

advertisement
Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich: Europa inwestująca w obszary wiejskie
Publikacja współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Schematu III Pomocy Technicznej
Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.
Publikacja opracowana na zlecenie Opolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego.
Instytucja Zarządzająca Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 – Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi
SPIS TREŚCI
1. Produkcja soi w świecie i w Polsce – K. Pyziak ...................................................................................................3
2. Co przemawia za uprawą soi w Polsce? - K. Pyziak .........................................................................................4
3. Biologia, wzrost i rozwój soi – W. Kościelniak . ....................................................................................................6
4. Wymagania klimatyczne – K. Pyziak ...................................................................................................................... 10
5. Wymagania glebowe – W. Kościelniak . ............................................................................................................... 13
6. Soja w zmianowaniu – W. Kościelniak .................................................................................................................. 15
7. Przedplon i uprawa gleby – W. Kościelniak ....................................................................................................... 17
8. Odmiany i ich charakterystyka – K. Pyziak ......................................................................................................... 19
9. Nawożenie mineralne – W. Kościelniak ............................................................................................................... 20
Nawożenie fosforem i potasem ................................................................................................................................ 21
Nawożenie azotem ........................................................................................................................................................... 22
10. Siew – W. Kościelniak ...................................................................................................................................................... 23
11. Ochrona plantacji – K. Pyziak ..................................................................................................................................... 26
Ograniczanie występowania chwastów . ........................................................................................................... 26
Choroby i szkodniki w uprawie soi ........................................................................................................................ 30
12. Doświadczenia z soją – K. Pyziak ............................................................................................................................. 31
Doświadczenia odmianowe z soją prowadzone w ramach PDOiR
w województwie opolskim......................................................................................................................................... 31
Doświadczenia agrotechniczne z soją.................................................................................................................. 36
13. Zbiór soi – K. Pyziak ......................................................................................................................................................... 38
14. Opłacalność uprawy soi – W. Kościelniak . ......................................................................................................... 39
Produkcja soi w świecie i Polsce
S
oja pochodzi z północnych Chin i jest jedną z najstarszych roślin uprawnych. Na
świecie uprawia się jej około 90 mln ha, głównie w USA, Brazylii, Argentynie, Indiach
i Chinach. Jest najważniejszą rośliną w grupie bobowatych i czwartą pod względem
powierzchni uprawy. W Europie uprawia się jej blisko 2 mln ha (w UE 0,4 mln ha), głównie na Ukrainie, we Włoszech i na Węgrzech. W Polsce przewidywany areał uprawy
soi w 2015 roku to około 15–20 tysięcy ha, a jej potencjał wynosi około 400 tys. ha
(w województwie opolskim 50 tys. ha).
Średnie plony światowe soi wynoszą 24,5 dt/ha, a europejskie 14,0 dt/ha. Światowa
produkcja soi wynosi około 260 mln ton i stanowi blisko 80% produkcji roślin bobowatych. Produkcja śruty sojowej to 158 mln ton.
W krajach – głównych eksporterach soi, uprawia się głównie odmiany modyfikowane
genetycznie (Liberty Link – LLS i Roundup Ready 2 Yield – RR 2Y). W Katalogu Odmian
UE jest około 340 odmian soi niemodyfkowanej genetycznie, natomiast w Krajowym
Rejestrze jest ich 5.
Polska importuje około 2,2 mln ton soi, na wartość 4 mld zł. Szacunkowe zużycie białka
roślinnego w Polsce to 1,46 mln ton. Import wynosi 77% (w tym w śrucie sojowej 90%),
a produkcja krajowa 23%. W strategii rozwoju produkcji białka przewiduje się jego
wzrost o 0,65 mln ton, z czego 0,3 mln ton pochodzić ma z białka roślin bobowatych,
0,2 mln ton ze śruty rzepakowej i 0,15 mln ton z innych źródeł. Wzrost produkcji białka
w Polsce ma docelowo zabezpieczyć jego zapotrzebowanie w 50% ze źródeł krajowych. Pozwoli to równocześnie na zmniejszenie jego importu o 1 mld zł.
Praca zbiorowa
dr Władysław Kościelniak
dr Kazimierz Pyziak
pod redakcją dr Agnieszki Krawczyk
Opracowanie graficzne, skład i druk:
www.agenda.net.pl
Publikacja opracowana na zlecenie Opolskiego Ośrodka Doradztwa Rolniczego w Łosiowie
na podstawie Umowy Nr R.U.DOW.042.1.1.2015 zawartej w dniu 22 stycznia 2015 r.
z Województwem Opolskim
ISBN 978-83-60304-66-2
Egzemplarz bezpłatny
2
3
Co przemawia za uprawą soi w Polsce?
1. Wzbogacenie obecnych płodozmianów poprzez poprawę właściwości fizyko-chemicznych gleby i wzrost zawartości próchnicy.
2. Ograniczone nawożenie azotem, ponieważ współżyje z bakteriami wiążącymi
wolny azot z powietrza (dostarcza do gleby, średnio około 100 kg N/ha).
3. Soja jest rośliną proekologiczną, ze względu na mały udział środków chemicznych
(choroby i szkodniki nie występują lub występują w niedużym nasileniu) i nawożenie azotem (zerowe lub nieduże, startowe jego użycie). Już 20% udział roślin bobowatych w strukturze zasiewów, to mniejsze zużycie energii o średnio 13%. Lokalnie,
problemem w uprawie soi mogą być ptaki i zwierzyna łowna.
4. Soja jest cenną paszą i produktem żywnościowym, zawiera 33–35% białka i 22–25%
tłuszczu, bogatego w nienasycone kwasy tłuszczowe oraz związki mineralne i witaminy z grupy B. Średni plon białka w latach 2013–2014 wynosił około 860 dt/ha
(dane z doświadczeń PDOiR).
Dla polepszenia strawności soja musi być poddana obróbce cieplnej, w celu likwidacji
substancji antyżywieniowych. W żywieniu ludzi może być wykorzystana jako warzywo
lub surogat potraw mięsnych. W dietetyce wpływa na obniżenie poziomu cholesterolu, przeciwdziała miażdżycy, zwiększa odporność na choroby nowotworowe, łagodzi
okres menopauzy.
5. Opłacalność ekonomiczna uprawy soi.
6. Dopłaty do materiału siewnego soi przez Agencję Rynku Rolnego w wysokości
130 zł/ha (od 22.04.2015 r.)
7. Dopłaty (gruntowa, i dodatkowa przy uprawie 3-30 ha soi, za zazielenienie i do
roślin wysokobiałkowych) przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa
wynoszące około 460 EURO/ha (kwiecień 2015 r.)
8. Dostępność na rynku nasiennym europejskich, w tym polskich odmian niemodyfikowanych genetycznie, o dobrym potencjale plonowania i właściwościach
rolniczych.
9. Dostępność odmian wczesnych, o długości wegetacji 120-130 dni, umożliwiająca
rozszerzenie powierzchni uprawy soi w Polsce oraz jej zbiór bezpośredni, bez desykacji, przy odpowiedniej wilgotności nasion na przełomie września i października.
10. Dostępność szczepionek, zawierających bakterie brodawkowe Bradyrhizobium
japonicum. Firma Saatbau ma w ofercie odmiany soi inokulowane szczepionką Hi
Stick Soybean specjalną metodą Fix Fertig.
11. Rejestracja 1 września 2014 r. herbicydu Sencor Liquid 600 SC w uprawie soi i zapowiedź rejestracji innych herbicydów.
12. Coraz większa możliwość zbytu, głównie na cele paszowe.
13. Utrzymujące się na rynkach światowych wysokie ceny soi i śruty sojowej.
14. Wyniki doświadczeń odmianowych i agrotechnicznych prowadzonych przez
COBORU, zwłaszcza w ramach programu Porejestrowego Doświadczalnictwa
Odmianowego i Rolniczego w województwie opolskim.
15. Wpisanie soi do Strategii Województwa Opolskiego.
16. Strategia rozwoju produkcji białka roślinnego w Polsce.
Obfity system korzeniowy soi z brodawkami, Top Farms Głubczyce 15.07.2011
4
5
Biologia, wzrost i rozwój soi
S
oja (Glycine) należy do rodziny bobowatych. Jest rośliną jednoroczną, jarą. Nasiona
mają kształt owalny, rzadziej kulisty. Wnętrze składa się z zarodka zbudowanego
z liścieni, pączka wierzchołkowego i korzonka zarodkowego. Masa 1000 nasion (MTN)
wynosi od 130 do 240 g, w zależności od odmiany i warunków agrotechnicznych.
Soja kiełkuje epigenicznie, tzn., że liścienie w trakcie wschodów wydostają się na
powierzchnię gleby. Są one duże i często nie mogą przebić się przez skorupę utworzoną przez ulewę po zasiewie, a w następnych dniach – słoneczną pogodę.
po 12–15 dniach. Po rozwinięciu liścieni wyrastają dwa pojedyncze liście zarodkowe
o kształcie jajowato-eliptycznym. Następnie rozwijają się liście właściwe – złożone
z trójlistków ułożone na łodydze naprzemianlegle. Wspomniana odmiana Merlin fazę
pierwszych trójlistków osiągnęła 4 czerwca. W fazie 2-3 trójlistków soja jest najmniej
wrażliwa na herbicydy nalistne, a chwasty jedno- i dwuliścienne znajdują się wówczas,
przeważnie w fazie 2–3 pary liści.
Łodyga soi jest sztywna, owłosiona i rozgałęziona, o wysokości od 50 do 120 cm,
w zależności od odmiany i warunków wegetacji. W ciepłych i wilgotnych warunkach
oraz na stanowiskach bogatych w azot łodygi są dłuższe i skłonne do wylegania. Kwiaty
zawiązują się na łodydze w kątach liści, w formie gron liczących od kilku do kilkunastu kwiatków. Kwiaty są bardzo drobne, samopylne, koloru fioletowego lub białego,
w zależności od odmiany.
Wschody soi na zamulonej przez ulewę glebie, Zwanowice 8.05.2014
Dlatego w trakcie przedsiewnej uprawy roli nie należy jej rozpylić, a sam siew wykonać
dość płytko (około 4 cm). Nasiona w trakcie kiełkowania pobierają 1,5 razy więcej wody
niż ważą. Z tego powodu, tak należy przygotować rolę pod jej zasiewy, aby zawierała
ona, jak najwięcej pozimowej wilgoci. Wschody soi następują po upływie kilkunastu
dni od siewu. W 2014 roku odmiana Merlin wysiana 22 kwietnia zaczęła wschodzić
6
Soja zawiązuje grona kwiatowe w kątach liści, Mavka 14.07.2014
7
Soja w Zwanowicach w miesiąc po siewie – dorodne korzenie, zdjęcie 21.05.2014
Najwięcej kwiatów soja zawiązuje w wierzchołkowym gronie, Merlin 14.07.2014
Liście w trakcie dojrzewania żółkną i opadają poczynając od dolnej części rośliny. Strąki
zawierają od 1 do 3 nasion. Wadą większości odmian soi jest niskie osadzenie dolnych
strąków od 9 do 13 cm od podstawy, co powoduje straty w trakcie koszenia. Obserwacje polowe wykazują, że dolne strąki, o 2–3 cm zawiązywane są wyżej, u roślin wysianych wcześniej – zaraz po 20 kwietnia, niż na początku maja.
8
Soja podobnie, jak inne bobowate w pierwszym okresie wzrostu tworzy korzeń palowy
z dużą liczbą korzeni bocznych. Po wschodach korzenie rosną szybciej, niż część nadziemna. Główna masa korzeni rozwija się w warstwie ornej.
Soja współżyje z bakteriami brodawkowymi Bradyrhizobium japonicum wiążącymi
wolny azot z powietrza. Brodawki zaczynają pojawiać się w pierwszych dniach
czerwca, a ich intensywny wzrost następuje w ostatnich dniach tego miesiąca i na
początku lipca, w trakcie kwitnienia. Zamierają wraz z żółknięciem liści. Zdecydowanie
bardziej dorodne brodawki i w znacznie większej ilości można obserwować na glebach przewiewnych, lżejszych, niż na zlewnych – ciężkich. Słabiej brodawki zawiązują
się w stanowiskach zasobnych w azot glebowy i na polach, na których soję nawożono
nawozami azotowymi.
9
Potrzeby cieplne soi ograniczają jej uprawę na nasiona w chłodniejszych regionach
Polski. W 2014 roku przymrozki przygruntowe w okresie powschodowym nie występowały, ale np. w 2012 roku, w okresie 8–19 maja w Głubczycach wynosiły one od
-1,4 do -4,3°C, nie mając ujemnego wpływu na dalszą wegetację soi. Natomiast duży
przymrozek -8,1°C w Dobrzyniu, pow. brzeski zniszczył siewki, których liścienie były na
wierzchu.
Chwasty stanowią dużą konkurencję dla soi
Soja, jak już wspomniano w pierwszych tygodniach rośnie wolno, nie zakrywając
gleby. Brak zabiegów herbicydowych powoduje silne zachwaszczenie plantacji, ponieważ intensywny wzrost rośliny uprawnej rozpoczyna się dopiero w drugiej połowie
czerwca.
Wymagania klimatyczne
S
oja jest rośliną ciepłolubną dnia krótkiego. Charakteryzuje się krótkim okresem
wegetacji 120–135 dni i dłużej. Do dobrego kiełkowania i wschodów wymaga
temperatury powietrza 10–15°C i gleby 8–10°C. Przypada to najczęściej na trzecią
dekadę kwietnia, a fenologicznie jest to termin kwitnienia klonu zwyczajnego i koniec
kwitnienia wiśni. Soja jest rośliną ciepłolubną i może być uszkadzana przez wiosenne
przymrozki. Nasiona wysiane zbyt wcześnie w nieogrzaną glebę, nie kiełkują, szybko
ulegają butwieniu i gniją. Dość dużo ciepła soja potrzebuje w pierwszych okresach
rozwoju oraz w trakcie kwitnienia. Mniej ciepła wymaga w okresie dojrzewania.
Wszystkie odmiany dodatnio reagują na wyższą temperaturę w ciągu całej wegetacji.
10
Soja w OODR Łosiów (siew 14.04.2011 r.), uszkodzona przez przymrozki – 17.05.2011 r.
Soja jest genetycznie dostosowana do okresowych niedoborów wody. Łodygi, liście
i strąki pokryte są włoskami, które chronią rośliny przed nadmiernym parowaniem,
a silnie rozwinięty system korzeniowy, umożliwia pobieranie wody z głębszych warstw
gleby. Największe zapotrzebowanie na wodę występuje w okresie kiełkowania i wschodów, kwitnienia oraz zawiązywania strąków. Źle reaguje na zaskorupienie gleby (choroby zgorzelowe) oraz nadmiar opadów w drugiej połowie wegetacji (bujny wzrost,
duże wyleganie), co miało miejsce w Głubczycach w 2014 roku.
Przebieg pogody w zakresie temperatury powietrza i opadów w Polsce i województwie
opolskim (tabela 1) stwarzają warunki do uprawy soi, nie tylko na terenie południowozachodniej Polski, ale również w całym kraju. Przy czym, najlepsze regiony Polski do
uprawy tego gatunku to Śląsk, Małopolska, Podkarpacie (z wyjątkiem terenów górzystych), a także Wielkopolska, Mazowsze i Pomorze Zachodnie.
11
82
62
11
66
oja nie ma zbyt wygórowanych wymagań glebowych, pod warunkiem, że znajdują się w wysokiej kulturze, są przewiewne oraz zasobne w składniki pokarmowe.
Potwierdzają to obserwacje wzrostu soi odmiany Merlin i jej plony na plantacjach
nasiennych w woj. opolskim – tabela 2.
Tabela 2. Warunki glebowe i nawożenie soi na plantacjach nasiennych
w latach 2013–2014
Rolnik,
Klasa
miejscowość gleby
Suma temperatur 1.05–30.09 – 2613 oC (2012), 2505oC (2013), 2538oC (2014)
Przymrozki przygruntowe 8–19.05 od -1,4 do 4,3 oC, 6.06 – 0,4oC (2012)
brak przymrozków (2013)
6.05. – 0,3oC (2014)
4,0 298,2 415,1 581,9
2,4
Średnia
V – IX
17,1 16,3 16,6 11,7 10,8 10,8 23,1 22,3 22,7
0,9
94,0 108,4
49,5
0,0
19,2
20,1
9,2
12,0
Wrzesień
14,2
15,0
7,4
8,7
17,6
-0,9
-2,8
16
19
12
28,2 119,9
66,6
5,2
23,4
25,5
13,4
20,8
Sierpień
19,0
17,5
13,3
11,1
28,5
5,5
3,5
22
4
15
15,7 129,7
97,5
9,7
25,3
26,0
14,8
19,7
Lipiec
19,9
20,7
12,9
16,5
26,2
4,7
3,4
15
6
18
96,1
55,3 143,1
5,3
25,0
22,7
12,1
16,3
Czerwiec
17,4
16,6
12,0
11,5
21,0
-0,4
5,7
10
16
10
29,3 134,1 127,8
-0,3
20,6
21,3
8,9
12,9
14,8
13,1
8,6
6,2
18,1
-4,3
2,1
19
17
S
Maj
2012 2013 2014 2012 2013 2014 2012 2013 2014 2012 2013 2014 2012 2013 2014 2012 2013 2014
Dni
Miesiąc
Średnia dobowa
Minimalna
Maksymalna
Minimalna
przy gruncie
Mm
Opad
Temperatura powietrza oC
Tabela 1. Warunki pogodowe w okresie wegetacji soi. Głubczyce. Lata 2012–2014
12
Wymagania glebowe
Płaczek M.
V-VI
GR Przecza
Dziekoński W.
IIIa-IIIb
Chróścina
Buśko W.
IIIb-IVa
Lewin Brzeski
Bieniaszewski Z.
IVa-IVb
Krzyżowice
Spółka Kobi
IVa-VI
Kobiela
Drozd Z.
IIIb-V
Złotogłowice
Przedplon
Nawożenie kg/ha Plon MTN
N
P2O5 K2O dt/ha
g
pszenżyto
6,7
7,7
6,9
-
70
120
17,0
136,4
pszenica
5,5
13,4
27,3
12
40
60
31,3
160,3
pszenica
6,0
12,2
16,0
49
45
90
26,8
152,7
pszenica
6,7
śred.
śred.
-
12
18
32,2
186,4
pszenica
5,8
9,2
23,1
50
-
-
20,0
-
rzepak oz.
6,2
13,8
29,8
18
46
60
23,0
-
Smoliński J.
IIIa-IIIb pszenica
Łosiów
Pietras S.
IIIb-IVa pszenica
Zwanowice
Lenartowicz A.
IIIb-IVa pszenica
Różyna
V
rzepak o.
Buśko W.
IIIb pszenica
Lewin Brzeski
IIIb-IVa pszenica
Dziekoński W.
IIIb kukurydza
V kukurydza
Chróścina
Płaczek M.
GR Przecza
pH Zasobność
gleby P2O5 K2O
2013 rok
2014 rok
6,7
18,0
21,3
12
40
60
28,8
147,9
6,3
17,3
17, 5
20
46
90
28,3
149,0
6,3
12,8
19,2
nie stosowano
28,6
145,6
6,0
5,5
4,8
5,4
4,8
37,3
9,7
13,4
9,2
19,0
25,5
12,0
13,0
12,7
8,9
24,3
30,2
27,8
26,9
24,0
158,1
163,2
146,0
142,3
173,6
IVa-IVb „Las”, żyto
7,2
śred.
śred.
24,0
-
„Klin”,
pszenżyto
6,5
śred.
śred.
15
45
90
nie stosowano
15
30
90
9
30
45
14
48
72
59
69
60
27
59
69
60
27
27,0
-
7,0
15,8
23,0
24,0
147,1
6,0
13,4
19,0
25,3
149,6
5,7
śred.
śred.
28,6
170,2
6,2
9,0
22,2
30,2
-
IVb
Kulas A.
V
pszenica
Pisarzowice
Warowy T.
IVa-IVb kukurydza
Obórki
Bienaszewski Z.
IVa-IVb kukurydza
Krzyżowice
Drozd Z.
IIIa-V kukurydza
Złotogłowice
nie stosowano
40
48
72
nie stosowano
48
46
60
13
Soja w zmianowaniu
W
Soja odmiany Merlin na glebie klasy IIIa – plon 31,3 dt/ha, 11.09.2013
Soję można uprawiać na różnych glebach począwszy od kompleksu pszennego bardzo dobrego i dobrego, pszennego wadliwego do żytniego bardzo dobrego, klasy
bonitacyjnej od I do IVa. Udaje się również na glebach kompleksu żytniego dobrego,
klasy IVb i V, pod warunkiem, że są w wysokiej kulturze i w rejonach o wystarczającej
ilości letnich opadów.
Pod jej uprawę nie nadają się gleby zbyt zwięzłe, pozbawione struktury, silnie zaskorupiające się i z natury zimne.
Nieodpowiednie są również gleby piaszczyste kompleksu żytniego słabego, klasy IVb
i V, zakwaszone i z natury suche. Nie należy wysiewać jej w dolinach i obniżeniach
terenu, gdzie systematycznie występują wiosenne przymrozki.
Optymalny odczyn gleby (pH) dla soi wynosi 6-7. Przy takim odczynie prawidłowo
przebiega symbioza pomiędzy soją, a bakteriami brodawkowymi. W glebach kwaśnych symbiozę ogranicza nadmierna koncentracja jonów glinu i manganu oraz
deficyt jonów wapnia, fosforu i molibdenu. Zakwaszenie gleby w większym stopniu
wpływa ujemnie na proces symbiozy, niż na rozwój samych bakterii brodawkowych.
Z tego powodu zakwaszone gleby należy wapnować.
Soja jest rośliną wymagającą stanowisk w wysokiej kulturze i nie powinna być uprawiana na tzw. dzierżawach.
14
wyniku spadku kilkanaście lat temu pogłowia zwierząt gospodarskich, zwłaszcza w gospodarstwach indywidualnych z pól prawie całkowicie zniknęły rośliny
bobowate drobno i grubonasienne oraz trawy w uprawie polowej – gatunki odbudowujące strukturę gleby, próchnicę i poprawiające jej stan fitosanitarny. W ślad za tym
spadło również stosowanie nawozów organicznych. Obecnie na polskich polach dominują zboża, których udział w strukturze zasiewów przekracza niejednokrotnie 75–80%.
W najbliższych czasie, należy się liczyć z dalszym zmniejszeniem areału ziemniaków,
a od 2017 roku również buraka cukrowego. Jakie rośliny uprawiać w te miejsca?
Zboża nie, – bo uprawiane po sobie plonują 10–20% niżej, niż po dobrych przedplonach. Zubożają gleby w próchnicę i niszczą ich strukturę.
Areał rzepaku w rejonach jego koncentracji uprawy, np. w województwie opolskim
powinien być znacznie ograniczony z następujących powodów:
• część pól jest już bardzo silnie zachwaszczona dzikimi formami rzepaku i jego
samosiewami;
• atakują go liczne szkodniki i choroby. Ich zwalczanie metodami agrotechnicznymi
i chemicznymi często zawodzi, przy tym jest drogie i uciążliwe;
• zwiększa się areał gleb zakażonych kiłą kapusty – bardzo groźną chorobą
płodozmianową;
• po wycofaniu zapraw nasiennych przeciwko szkodnikom atakujących siewki, należy
liczyć się z obniżeniem plonów i opłacalności.
Jeżeli chodzi o kukurydzę, to wraz ze wzrostem jej areału, nasilają się straty w plonach
wyrządzane przez omacnicę prosowiankę i inne szkodniki oraz choroby grzybowe,
z których najgroźniejsze są fuzariozy. Ponadto kukurydza wymaga kosztownego dosuszania ziarna, ma wysokie potrzeby nawozowe, co zwiększa koszty jej produkcji.
Alternatywą dla wielu gospodarstw może okazać się soja, która obok niskich
nakładów na uprawę, pozostawia po sobie bardzo dobre stanowisko, ponieważ:
• jest rośliną strukturotwórczą;
• jej mocny system korzeniowy posiada dużą zdolność pobierania składników pokarmowych z warstwy ornej i podglebia. Potrzeby pokarmowe soi są znacznie niższe,
niż innych upraw, ponieważ zawiązuje niedużą ilość suchej masy łącznie z nasionami, łodygami i korzeniami (5-6 t/ha). Nie wyczerpuje z gleb takich ilości wody, jak
kukurydza, czy też rzepak;
• w słomie i korzeniach pozostawia w glebie 25–30 kg N/ha. Bakterie brodawkowe
gatunku Bradyrhizobium japonicum mogą związać 100 kg N/ha rocznie.
• Wg badań zawartości azotu mineralnego w glebie (Nmin) w 2015 roku w próbach
gleby pobranych z pól po soi, w Zwanowicach i Różynie jego zawartość wyniosła
68 kg N/ha.
• nie jest żywicielem chorób i szkodników pasożytujących na zbożach i innych uprawach – wpływa na ich redukcję;
15
Ponadto:
• choroby i szkodniki nie wyrządzają szkód – nie wymaga kosztownej chemicznej
ochrony;
• do uprawy soi i jej zbioru przydatne są te same maszyny, co do uprawy zbóż, czy też
rzepaku;
• jej zbiór przypada na koniec września – do początku października, przed spiętrzeniem jesiennych prac polowych. Po zbiorze można w agrotechnicznym terminie
wysiać np. pszenicę ozimą.
• pozostawia po sobie bardzo dobre stanowisko dla pszenicy i innych zbóż.
Wymienione walory przyrodnicze i gospodarcze soi znacznie podwyższają opłacalność jej uprawy.
Przedplon i uprawa gleby
Soję należy uprawiać po zbożach, które pozostawiają po sobie stanowisko najczęściej
wolne od uciążliwych chwastów i niezbyt zasobne w azot. Kukurydza uprawiana na
ziarno jest również dobrym przedplonem, ponieważ przyorana słoma rozluźnia glebę,
a duży udział suchej masy zawiera znaczne ilości składników pokarmowych. Jednak
decydując się na takie stanowisko, należy zwrócić uwagę na herbicydy stosowane
w kukurydzy (przedplon), a zwłaszcza na substancje aktywną mezotrion, która może
hamować wzrost soi. W przypadku stosowania środków ochrony roślin koniecznie
należy przestrzegać etykiety – instrukcji stosowania preparatu.
Na żyznym polu w Zwanowicach Merlin po burzy częściowo wyległa, 30.07.2014
Struktura gleby po zbiorze soi, Zwanowice 30.09.2014
16
Nie należy soi uprawiać w stanowiskach bogatych w azot, nawożonych obornikiem,
gnojowicą. Nadmiar azotu szkodzi bakteriom brodawkowym, powoduje wybujałość
soi i jej wyleganie. Soję można wysiewać po sobie. Jeżeli w kolejnych latach zostaną
wysiane nasiona zaszczepione „skuteczną” szczepionką bakterii brodawkowych, to
namnożą się w glebie. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że w kolejnych latach nie
będzie potrzeby wysiewu nasion szczepionych.
17
Uprawa gleby po zbiorze przedplonu (zboża) powinna być wykonana starannie, aby
stworzyć warunki do kiełkowania chwastów, zniszczyć ich siewki oraz zgromadzić
i zatrzymać pozimową wodę w glebie. Glebę przed zimą należy zaorać, ponieważ
wówczas o około 30% zwiększa się jej pojemność wodna. Należy za wszelka cenę unikać wiosennej orki, gdyż powoduje to ubytek wody z gleby odpowiadający opadowi
deszczu 30–40 mm.
Wałowanie gleb zwięzłych po zasiewie soi na polach dobrze uwilgotnionych jest zbyteczne, a wręcz niewskazane, bowiem może być to przyczyną zaskorupienia po deszczach. Natomiast gleby piaszczyste nie ulegają zbryleniu i szybko osiadają. Na polach
zakamienionych koniecznie, jeszcze przed zabiegiem herbicydowym należy wyzbierać
kamienie.
Odmiany i ich charakterystyka
Sukces w uprawie soi, podobnie jak innych roślin uprawnych w dużej mierze zależy
od doboru właściwej do uprawy odmiany. W Krajowym Rejestrze Odmian znajdują się
2 odmiany wczesne: Aldana (HR Strzelce) i Augusta (UP Poznań) oraz 3 odmiany średniopóźne: Aligator (Euralis Semences) Mavka i Madlen (Agro Youmis). W trakcie badań
rejestrowych, są wcześniejsze odmiany Saatbau – Amandine i Abelina oraz odmiany
kanadyjskie: Herta i Petrina, które sprawdziły się w Czechach, gdzie z powodzeniem
uprawiane są od kilku lat.
Kwalifikowane plantacje nasienne (wg PIORIN) w 2014 roku obejmowały odmiany
zarejestrowane (Aldana, Augusta i Mavka) i odmiany z Katalogu Wspólnotowego –
CCA (Annuskha i Atlanta – Agro Youmis, Amandine, Lissabon i Merlin – Saatbau).
Tabela 3. Soja. Pochodzenie odmian
Tak zareagowała soja na ugniatanie gleby – jaśniejsze i niższe rośliny rosną na „drodze” po której
zwożono pszenicę z sąsiedniego pola w 2013 roku, Różyna 18.06.2014
Soja źle znosi ubitą rolę. Z tego względu ilość zabiegów uprawowych należy ograniczyć
do minimum, by uniknąć zagęszczenia gleby przez koła ciągników. Zalecane jest wykonanie pełnego zestawu uprawek pożniwnych, a przed zimą niewysztorcowanej orki na
głębokość 25 cm. Po kukurydzy należy wykonać orkę z przedpłużkami, w celu dobrego
przykrycia słomy i korzeni. Pole przed siewem soi powinno być starannie wyrównane
bez grud i kamieni. Większość odmian soi wiąże nisko dolne strąki i na nierównym polu
część z nich w trakcie omłotu kombajnem zostaje nie zebrana. Wiosną, jak tylko rola
dostatecznie obeschnie, pole należy zawłókować. Uprawka ta ma za zadanie wyrównanie pola, przerwanie parowania wilgoci z gleby i zniszczenie siewek chwastów. W przypadku wystąpienia wczesnej wiosny, chwasty, które wzeszły przed siewem soi, można
zniszczyć mechanicznie lub glifosatem. Stosując środki ochrony roślin należy stosować je
w terminach zalecanych przez producenta, podanych w etykiecie – instrukcji. Gdy siew
będzie wykonany siewnikiem talerzowym to, można go wykonać bez wzruszania gleby.
W przypadku siewu siewnikiem z redlicami stopkowymi, rola przed siewem powinna być
wzruszona płytko – na głębokość 5–6 cm, tak, aby wysiane nasiona zostały umieszczone
na niewzruszonej glebie. W takich warunkach będą miały one zapewniony dostęp do
wilgoci zgromadzonej w glebie (podsiąk kapilarny).
18
Rok wpisania
do Krajowego
Kod kraju
Lp. Odmiana
Rejestru
pochodzenia
Odmian
w Polsce
Adres jednostki zachowującej odmianę,
a w przypadku odmiany zagranicznej – pełnomocnika w Polsce
1 Aldana
1992
PL
Hodowla Roślin Strzelce sp. z o.o. Grupa IHAR
2 Augusta
2002
PL
Uniwersytet Przyrodniczy Poznań
3 Mavka
2013
UA
Agro Youmis PL Sp. z o.o. Poznań
4 Amandine
-
AT
Saatbau Polska Sp. z o.o.
5 Herta
-
CA
Danko Hodowla Roślin sp. z o.o. Choryń
6 Petrina
-
CA
Danko Hodowla Roślin sp. z o.o. Choryń
7 Aligator
2015
FR
Euralis Semences (Euralis Saaten sp. z o.o., Poznań)
8 Lissabon
-
AT
Saatbau Polska Sp. z o.o.
9 Merlin
-
AT
Saatbau Polska Sp. z o.o.
10 ES Senator
-
FR
Euralis Semences (Euralis Saaten sp. z o.o., Poznań)
11 Malaga
-
AT
Saatbau Polska Sp. z o.o.
12 Madlen
2015
UA
Agro Youmis PL Sp. z o.o. Poznań
19
Odmiany soi różnią się znacznie wczesnością. W naszym kraju do uprawy nadają się
odmiany tolerancyjne na długość dnia, zmienne warunki pogodowe, z okresem wegetacji 120-135 dni. Wczesność odmian podawana jest w kodzie 4 zer (0000). Odmiana
bardzo wczesna, jak np. Augusta ma symbol 0000. Odmiana wczesna – Merlin oznaczona jest 000. Odmiana o kodzie 000 wymaga w okresie wegetacji sumy temperatur efektywnych około 1500°C. Wczesność odmian soi porównywana jest z długością
okresu wegetacji kukurydzy – tzw. liczbą FAO. Jeżeli mieszaniec kukurydzy o liczbie
FAO 240–250 uprawiany na ziarno dojrzewa w danym rejonie na początku października, to oznacza, że w tych warunkach można uprawiać soję o 000.
Najczęściej uprawiane odmiany soi to:
Merlin – (000), długość okresu od siewu do dojrzałości pełnej to około 125 dni. Duży
potencjał plonowania i stabilny plon. Polecana do uprawy na wszystkich stanowiskach.
Posiada wyższą odporność na wyleganie, wysokość roślin około 90 cm, MTN 150–160g.
Odmiana o większej zawartości białka i tłuszczu. Może być uprawiana w cieplejszych
regionach na północy Polski.
Gleby pod uprawę soi powinny mieć uregulowany odczyn. Natomiast stanowiska
zakwaszone, należy zwapnować jesienią, po zbiorze przedplonu, stosując np. wapno
magnezowe, w dawkach wg wyników analizy chemicznej gleby.
Nawożenie fosforem i potasem
Obserwacje upraw soi prowadzone od 2008 roku na polach RSP Skrzypiec, SDOO Głubczyce i Top Farms Głubczyce, a przede wszystkim na plantacjach nasiennych w województwie opolskim, pozwalają stwierdzić, że soja uprawiana na glebach o średniej
i wysokiej zasobności w fosfor i potas wykazuje stosunkowo małe potrzeby na nawożenie tymi składnikami. Pogląd ten jest zgoła odmienny od powszechnie podawanych
zaleceń w literaturze fachowej. Plony odmiany Merlin uprawianej na polach rolników,
którzy nie nawozili soi fosforem i potasem były podobne, a nawet wyższe, jak u tych,
którzy je zastosowali (tabela 2). Z tego względu zalecenia dotyczące nawożenia fosforem i potasem zbóż, rzepaku i innych upraw należy wykonywać w oparciu o wytyczne
podane w tabeli 4.
Lissabon – (000), długość okresu od siewu do dojrzałości pełnej około 128 dni.
W doświadczeniach PDOiR w woj. opolskim plonuje najwyżej. Odporna na wyleganie,
wysokość roślin około 80 cm, MTN 160–170g. Odmiana o mniejszej zawartości białka
i tłuszczu. Wymaga gleb lepszych, nadaje się do uprawy w cieplejszych regionach
południowej Polski.
Annushka – (0000), wg hodowcy długość okresu wegetacji to 100–130 dni. Odmiana
wysoka 90–110 cm, bardziej podatna na wyleganie. Nasiona drobniejsze – MTN 130–
155 g. Odmiana o mniejszej zawartości białka, a wysokiej tłuszczu. Z uwagi na wczesność jest rekomendowana do uprawy na terenie całej Polski.
Mavka – (000) – wg hodowcy długość wegetacji 125-135 dni. Wysokość około 100 cm,
MTN – 180–190 g. Wyżej osadza dolne strąki – 12cm. Odmiana o mniejszej zawartości
biała, a wysokiej tłuszczu. Rekomendowana do uprawy na terenie południowej i środkowej części Polski.
Warunki przyrodnicze południowej Polski pozwalają na uprawę odmian soi różnej
wczesności, w tym również o okresie wegetacji około 135 dni.. W Polsce środkowej
i północnej polecane do uprawy są odmiany wczesne, jak: Anushka lub Merlin.
Nawożenie mineralne
S
oja wg dr T. Jadczyszyn z IUNG-PIB Puławy do wytworzenia 1 dt nasion wraz z plonem ubocznym pobiera kg: N – 6,8 , P2O5 – 1,70 i K2O – 3,32. Stosunek masy nasion
do łodyg i korzeni kształtuje się, jak 1: 1.
20
Pionierzy uprawy soi na Opolszczyźnie: Mirosław Maćków i Jarosław Mormul z RSP Skrzypiec na
plantacji Augusty, która wydała 24,6 dt/ha, 22.07.2010
21
Tabela 4. Optymalne właściwości agronomiczne gleb
Kategoria agronomiczna gleby
Bardzo lekkie
Lekkie
Średnie
Ciężkie
pH w KCl
5,1
5,6
6,1
6,6
Zawartość mg/100 g gleby
P2O5
K2O
Mg
10,0
10,0
3,0
11,5
12,5
4,5
13,0
15,0
6,0
14,5
17,5
7,5
(źródło Zalecenia agrotechniczne, tom I – Technologie upraw, IUNG Puławy 1992)
Na glebach zawierających znacznie większe zawartości danego składnika niż podano
w tabeli 4 z powodzeniem można zrezygnować z nawożenia fosforem i potasem. Natomiast na glebach o zawartości zbliżonej do tych podanych, zaleca się wysiać około
40–50 kg P2O5 i 60–80 kg K2O/ha w celu nie dopuszczenia gleby do zubożenia. Na
glebach o niskiej zawartości – dawki należy zwiększyć: P2O5 do 70 kg/ha i K2O – 120 kg/
ha. Natomiast na glebach o bardzo niskiej zasobności w składniki pokarmowe, należy
zaniechać uprawy soi.
Nawożenie azotem
Startowe nawożenie azotem wpływa pozytywnie na kiełkowanie, lecz hamuje rozwój
brodawek i samych roślin soi po 4 tygodniu od momentu siewu.
Jak wynika z tabeli 2 odmiana Merlin, uprawiana bez azotu plonowała na tym samym
poziomie, jak na polach, nie nawożonych tym składnikiem. Azot w większych dawkach
powoduje wybujałość roślin i ich wyleganie, co znacznie odbija się na plonach.
Z uwagi na to, że nasiona soi są duże i bogate w białko, w 1 kg nasion może być 50
–60 g N. Przypuszczalnie, ta ilość azotu jest wystarczająca w pierwszych fazach rozwojowych soi. Później siewki, które szybko budują korzenie, pobierają azot mineralny
z gleby. Jego zawartość wczesną wiosną waha się od 30 do 80 kg N/ha, w zależności od zawartości próchnicy. W drugiej połowie wiosny i latem znaczne ilości azotu
uwalniają się z mineralizacji słomy i resztek pożniwnych oraz próchnicy glebowej. Od
połowy czerwca soję w azot zaopatrują bakterie brodawkowe. Z tego względu, na glebach o niskiej zawartości próchnicy i ubogich w azot mineralny, przy słabym wiązaniu
brodawek, dawka azotu 30–40 kg N/ha będzie celowa. Należy ją wysiać na początku
kwitnienia, najlepiej w saletrze amonowej.
Na glebach o niskiej zawartości siarki i magnezu soję należy dokarmiać 1–2 razy
w trakcie wegetacji, siarczanem magnezu. Siarka potrzebna jest do budowy niektórych aminokwasów, a magnez oprócz udziału w fotosyntezie, bierze udział w wielu
procesach przemiany materii.
Z mikroskładników ważny jest cynk, bor a na glebach lekkich, także i molibden. Cynk
stymuluje syntezę aminokwasu – tryptofan, będącego składnikiem białka, biorącego
udział w komunikacji roślin z bakteriami. Brak molibdenu na glebach lekkich, powoduje słabe wykształcenie brodawek. Niedobory mikroskładników należy uzupełniać
nawozami dolistnymi w fazie drugiej-trzeciej pary przylistków, nie później.
Absolutnie, nie należy stosować nawozów zawierających miedź i mangan, które są
zabójcze dla bakterii brodawkowych.
Siew
N
Wyleganie roślin powoduje straty w plonie, Zwanowice 30.09.2014 r.
22
asiona soi przed siewem powinny być zaprawiane zaprawą fungicydową przeciwko zgorzeli siewek wywoływanych przez różne gatunki grzybów oraz zaszczepione bakteriami brodawkowymi Bradyrhizobium japonicum. Zaprawianie przeciwko
zgorzeli siewek jest konieczne, ponieważ wschody soi trwają kilkanaście dni, a w glebach znajduje się wiele patogenicznych grzybów. Natomiast bakterie Bradyrhizobium
japonicum, nie występują w stanie naturalnym, w środowisku naszych gleb. Szczepienie zwiększa plon soi o 32%, w porównaniu z roślinami nieszczepionymi. Nasiona najlepiej jest szczepić tuż przed wysiewem. Firma Saatbau Polska ze Środy Śląskiej sprzedaje
nasiona siewne zaszczepione bakteriami brodawkowymi wg sytemu Fix Fertig. Natomiast AgoYuomis wysokie stopnie odsiewu szczepi czeskimi szczepionkami Rizobin
i Nitrazon lub francuską Optimeze. Do nasion niższych stopni kwalifikacji dołącza jedną
z w/w szczepionek i rolnik tą czynność wykonuje we własnym zakresie.
Soję wysiewa się do dobrze doprawionej, ogrzanej gleby. Jeśli gleba jest zimna, to
nasiona pod wpływem szkodliwych organizmów glebowych, opóźniają wschody,
a część ulega zbutwieniu i nie wschodzi. Siew soi zaleca się w terminie od 20 kwietnia
do 5 maja, niezależnie od wczesności odmiany. Soja wysiana wcześniej dolne strąki
23
osadza wyżej. Soja powinna „zejść z pola” w drugiej połowie września lub na początku
października, gdy pogoda jest ciepła i słoneczna. Nasiona w strąkach, powinny
wyschnąć do połowy października. Jeżeli do tego czasu to nie nastąpi, dalsze oddawanie wody, nie będzie już możliwe. W październiku z każdą dobą, dni stają się krótsze,
a poranne rosy utrzymują się do południa, nie wspominając już o częstych opadach
deszczu. Czas zbioru soi w trakcie dnia, zawęża się do 4–6 godzin. Wybierając termin
siewu powinniśmy mieć na uwadze także to, że wschodzące liścienie soi wysianej
z opóźnieniem – około 20 maja są wyjadane przez ptaki krukowate, które w tym czasie
mają lęgi piskląt.
Norma wysiewu soi zależy od typu odmiany. Na przykład firma Saatbau Polska
zaleca wysiew soi w obsadzie 60–70 nasion/m2, tj. 4,0–4,5 jednostki siewnej
na hektar, w której znajduje się 150 000 kiełkujących nasion. Odmiany soi, gdy
maja dużą przestrzeń życiową zawiązują strąki zarówno na łodydze, jak również w jej
rozgałęzieniach.
Wolno rosnąca Merlin na słabej glebie w Chróścinie zawiązała mnóstwo strąków, 27.08.2014
W 2014 roku polowa zdolność wschodów odmiany Merlin na kilku polach wyniosła
75%, a obsada przed zbiorem to około 45–55 roślin/m2.
24
Nasiona soi często mają obniżoną zdolność kiełkowania oraz różną masę 1000 nasion.
Z tego względu dla każdej partii ilość wysiewu w kg na hektar należy obliczyć wg
wzoru:
2
Ilość wysiewu kg/h = obsada nasion/m x masa 1000 nasion
zdolność kiełkowania
W zależności od wysiewanej odmiany, a także zaleceń hodowcy, nasiona soi można
wysiewać w różnej rozstawie. Firma Saatbau Polska zaleca siew w rozstawie 25 cm,
AgroYuomis proponuje rozstawę rzędów od 15 do 75 cm. Do siewu soi zalecane są
siewniki tradycyjne – zbożowe (siewniki pneumatyczne mogą uszkadzać nasiona). Soja
jest rośliną wybitnie światłolubną. Gdy rośliny rosną blisko obok siebie, to wzajemnie
zagłuszają się, zawiązują mniej strąków i nasion w strąkach oraz wydłużają łodygi, które
stają się skłonne do wylegania. Rozwiązaniem tych problemów jest siew punktowy, od
lat stosowany w kukurydzy, burakach cukrowych, a ostatnio z dużym powodzeniem,
w rzepaku ozimym.
Siew punktowy soi pozwala na precyzyjne umieszczenie nasion w glebie –
Pogorzela 23.04.2015
Soję można wysiewać w rozstawie rzędów, co 45 cm, jak buraki cukrowe, a w rzędach
4–5 cm. Przy odległości co 5 cm obsada roślin na m2 wyniesie 44,4 sztuki. Obok siewników typowo buraczanych można wykorzystać również siewniki do siewu kukurydzy.
25
herbicydy, stosowane w roślinach bobowatych do zwalczania chwastów jedno i dwuliściennych, mogą być przydatne do zastosowania w soi, w terminie przedwschodowym lub w fazie pierwszego liścia trójdzielnego. Przy czym wymaga to dalszych badań,
a także rejestracji tych herbicydów w uprawie soi. W tabeli 5 wskazano herbicydy, ich
dawki oraz termin zastosowania, natomiast w tabeli 6 skuteczność ich działania na
poszczególne chwasty oraz plon nasion soi uzyskany po ich zastosowaniu.
Tabela 5. SOJA Doświadczenie herbicydowe – odmiana Lissabon. Głubczyce
Wariant
ochrony
herbicydowej
1
2
3
4
5
Siew powinien być tak wykonany, aby nasiona soi były umieszczone na jednakowej głębokości,
3–4 cm, co zapewnia wyrównane w czasie wschody – Zwanowice 24.04.2015
6
7
Soja jest gatunkiem szczególnie wrażliwym na zaskorupienie gleby. W takich
warunkach wschody roślin są bardzo utrudnione. Z tego powodu należy śledzić prognozę pogody, ponieważ w ostatniej dekadzie kwietnia oraz w pierwszych dniach
maja, czyli w czasie siewu soi w warunkach klimatycznych naszego kraju często występują intensywne, jedno-dwudniowe opady deszczu, które powodują silne zaskorupienie gleb. W przypadku prognozy, zapowiadającej opady deszczu, siew należy o kilka
dni opóźnić. Należy również, unikać siewu, do zbyt mokrej gleby.
8
9
10
11
12
13
14
Ochrona plantacji
15
16
17
18
19
Ograniczanie występowania chwastów
Soja, z uwagi na powolny wzrost w początkowym okresie wegetacji, wymaga ochrony
przed chwastami, zarówno jedno, jak i dwuliściennymi. Główne zagrożenie stanowią,
takie gatunki chwastów, jak: komosa biała, fiołek polny, przytulia czepna, samosiewy
rzepaku i gorczyca polna oraz miotła zbożowa, chwastnica jednostronna i wiechlina.
Jedynym herbicydem, który jest zarejestrowany do stosowania w soi jest Sencor Liquid
600 SC (metrybuzyna), w dawce 0,55 l/ha (środek należy stosować do 3 dni po siewie). Badania prowadzone w Głubczycach na odmianie Lissabon wykazały, że inne
26
20
21
22
23
24
25
Termin stosowania –
do 3 dni po siewie
Dawka
kg,l/ha
Kontrola
Afalon dyspersyjny 450 SC
Stomp 330 EC
Afalon dyspersyjny 450 SC
+ Kilof 480 EC
Stomp 330 EC
+ Kilof 480 EC
Afalon dyspersyjny 450 SC
+ Dual Gold 960 EC
Pendigan 330 EC
+ Kilof 480 EC
Harrier 295 ZC
Sencor Liquid 600 SC
Stomp 330 EC
Wing P 462,5 EC
x
x
2
4
1+
0,2
3+
0,2
2+
1
3+
0,15
2
0,55
4
4
x
x
x
Sencor Liquid 600 SC
Afalon dyspersyjny 450 SC
Pendigan 330 EC
Command 480 EC
Afalon dyspersyjny 450 SC
+ Command 480 EC
Afalon dyspersyjny 450 SC
Plateen 41,5 WG
x
x
x
x
x
0,35
1
3
0,1
1+
0,15
1
2
x
x
x
x
Termin stosowania –
w fazie rozwiniętego
pierwszego liścia
trójdzielnego
Dawka
g,l/ha
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
x
Basagran 480 SL
x
Harmony 75 WG + Trend
Harmony 75 WG + Trend
Harmony 75 WG + Trend
+ Basagran 480 SC
Harmony 75 WG + Trend
Harmony 75 WG + Trend
Harmony 75 WG + Trend
Harmony 75 WG + Trend
x
x
1,5
x
6 +0,2
9 +0,2
6 +0,2
+ 2,0
6 +0,2
6 +0,2
6 +0,2
6 +0,2
x
x
x
x
Agil 100 EC
Agil 100 EC
Fusilade Forte 150 EC
Fusilade Forte 150 EC
x
x
0,7
1,35
0,75
2,3
27
12
11
10
9
8
7
6
5
4
3
1,0
1,7
0,0
0,3
0,0
0,0
16,5
16,0
0,0
11,0
2,3
0,0
3,7
16,5
3,3
16,5
0,0
27,5
1,3
0,0
0,0
11,7
1,3
5,5
0,3
1,0
0,0
0,0
0,3
0,0
1,7
-
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
7,3
56,3
22,0
39,5
11,0
11,0
5,5
16,5
5,5
12,0
19,5
37,5
11,0
-
-
-
-
-
-
0,0
0,3
0,0
0,0
0,0
0,0
0,7
0,0
13,0
11,0
5,5
5,3
6,5
7,3
19,5
8,7
1,3
16,5
6,5
5,5
* wielkość poletka 15 m2 x 3 powtórzenia
1,0
13
1,3
2,7
11,0
4,7
2,3
0,0
5,5
5,5
1,3
1,3
12,5
1,7
0,0
0,7
16,5
0,0
1,0
5,5
1,7
0,3
2,3
0,0
0,0
0,0
3,0
0,0
-
-
-
-
-
-
7,3
7,5
0,0
14,3
17,5
16,5
7,3
8,5
10,7
7,1
9,5
7,3
9,3
15,4
11,0
0,3
0,0
0,0
0,0
16,5
4,9
0,0
0,0
11,3
8,5
0,0
0,0
0,7
0,0
0,0
8,7
6,3
8,0
0,3
0,0
0,0
0,0
0,0
0,3
0,0
-
-
-
-
-
-
3,5
0,0
0,0
0,0
5,3
0,0
1,0
0,0
0,0
5,5
0,0
38,5
1,7
0,3
0,0
0,0
6,5
16,5
1,3
0,0
16,5
2013
2013
Komosa
biała
2014
8,0
0,3
2014
2013
Dymnica
pospolita
2014
Fiołek
polny
2013
0,0
5,5
0,0
0,0
0,0
0,0
0,0
0,0
0,0
8,8
0,0
0,0
0,0
1,3
13,7
3,3
16,5
22,0
9,5
2,0
15,0
-
-
-
-
-
-
15,0
6,3
6,3
14,3
11,3
5,5
16,5
6,5
7,3
27,0
33,0
11,0
11,0
22,0
0,0
24,0
11,0
5,5
-
-
-
-
-
-
4,3
2,0
4,0
2,0
0,3
0,3
1,3
szt./poletko*
4,3
29,8
32,8
30,3
25,8
40,2
37,1
32,3
38,6
11,0
17,3
1,3
8,7
33,1
39,5
49,5
26,3
3,0
9,3
18,1
0,0
0,0
17,7
11,0
0,0
0,0
0,0
16,5
0,0
0,0
0,0
16,5
16,0
0,0
0,0
9,0
0,0
0,0
14,3
3,3
0,0
0,0
3,3
0,0
44,0
5,5
5,5
11,0
0,0
1,3
0,0
3,3
0,0
5,5
27,5
22,0
0,0
0,0
0,0
0,0
0,0
0,0
0,0
4,0
4,4
2,7
23,7
7,3
3,5
22,5
15,5
18,3
5,5
3,3
22,0
16,5
11,0
77,0
34,0
37,3
22,7
57,0
33,0
51,5
16,5
9,5
80,3
8,8
38,5
0,0
72,0
18,3
16,7
53,5
33,0
22,3
52,5
18,5
22,0
72,0
6,9
38,5
0,0
0,0
62,0
0,0
0,0
5,5
53,7
53,7
7,3
0,0
22,0
0,0
0,0
0,0
0,0
0,0
0,0
0,0
5,5
5,5
16,5
5,5
0
0,0
33,0
0,0
Plon nasion
dt/ha
przy 15%
wilg.
28,7
36,0
0,0
14,0
13,0
5,5
12,0
0,3
31,6
38,8
2,7
17,3
5,5
4,7
11,0
5,7
6,3
33,4
0,0
0,0
11,0
34,9
26,0
29,5
19,5
15,0
5,3
0,0
3,0
5,3
6,7
2,0
31,6
0,0
10,3
27,5
39,6
88,0
32,3
11,0
9,3
11,0
2,3
24,0
0,0
0,0
38,5
33,2
66,0
1,7
14,3
16,5
10,3
5,5
42,0
29,1
22,0
36,2
8,5
16,5
0,0
15,0
31,5
38,5
82,5 148,5 154,0 5,5
Plon nasion
dt/ha
przy 15%
wilg.
5,3
3,3
3,0
27,5
10,0
Przytulia
czepna
0,7
60,5
2013
2014
Rzepak
2
16,5 16,3 44,0 14,0
1,0
82,5
5,3
2014
Komosa
biała
2013
1,3
2013
Dymnica
pospolita
2014
13,7 49,5
Gorczyca
2014
1
2014
2014
szt./poletko*
2014
Fiołek
polny
2013
2014
Miotła
zbożowa
Ostrożeń
2014
Jasnota
purpurowa
2013
2014
Przytulia
czepna
Tabela 6. Soja doświadczenie herbicydowe – skuteczność i plon nasion. Głubczyce. Lata zbioru 2013–2014
Rzepak
2014
Jasnota
purpurowa
2014
2013
Chwastnica
Wiechlina
2014
Wariant ochrony
herbicydowej
Wariant ochrony
herbicydowej
2014
2014
2014
2014
Gorczyca
2014
-
-
-
-
-
-
37,5
39,3
38,3
40,0
39,6
40,1
38,2
2013
2014
Miotła
zbożowa
2014
Chwastnica
2014
Ostrożeń
2013
Wiechlina
2014
29,9
25,9
25,2
33,5
29,1
28,3
28,4
24,9
29,5
35,8
26,6
24,4
27,0
2014
28
29
Choroby i szkodniki w uprawie soi
Doświadczenia z soją
Obserwacje, prowadzone na doświadczeniach z soją w Polsce i województwie opolskim potwierdzają małe znaczenie gospodarcze chorób i szkodników.
Dwukrotne stosowanie fungicydów w okresie wegetacji soi w latach 2011–2013
w Głubczycach nie miało wpływu na plonowanie roślin. Regionalnie wystąpiły choroby zgorzelowe korzeni, głównie ze względu na obfite opady deszczu występujące
po siewie, powodujące zaskorupienie gleby oraz szkodnik rusałka osetnik w Wielkopolsce, której gąsienice zjadały liście soi.
Doświadczenia odmianowe z soją prowadzone w ramach
PDOiR w województwie opolskim
Badania w Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian w Głubczycach prowadzone są od
2012 roku. W latach 2013-2014 zostały one rozszerzone o dwa punkty doświadczalne,
tj. Łosiów i Bąków.
Siewka soi zaatakowana alternarią, Łosiów 6.06.2014
W głównych rejonach uprawy soi w Ameryce i Azji najważniejszym patogenem chorobotwórczym jest rdza soi. W soi mogą wystąpić również choroby wirusowe, jak: mozaika
soi, żółta mozaika soi, choroby bakteryjne, jak: bakterioza soi, czy inne choroby grzybowe jak askochytoza, mączniak rzekomy. Ze szkodników groźne mogą być: śmietka
kiełkówka, strąkowce, mszyce, a także szkodniki wielożerne. W miarę wzrostu areału
uprawy tego gatunku, może wzrosnąć zagrożenie ze strony chorób i szkodników.
30
PDOiR z soją w OODR Łosiów, 14.07.2014
Warunki agrotechniczne prowadzenia doświadczeń z soją w województwie opolskim
w 2014 roku przedstawiono w tabeli 7.
31
Tabela 7. Soja. Warunki agrotechniczne doświadczeń. Lata zbioru 2012, 2013, 2014
Miejscowość
Powiat
Głubczyce
2012
Kompleks
rolniczej
przydatności
gleby
1
Klasa
bonitacyjna
gleby
II
pH gleby
w KCl
Przedplon
6,6
Obsada roślin
(szt./m2)
80
Data zbioru
10.09
(dzień, m-c, rok)
Zaprawa
nasienna
(nazwa)
Oxafun
T 75
+
Nitragina
Hi Stick
Soybean
Bąków
2013
2014
2013
2014
2013
2014
1
1
2
2
3
4
IIIa
II
III
IIIa
IIIb
IVa
6,7
6,8
6,9
6,6
6,7
6,5
pszenica rzepak
ozima
ozimy
Data siewu
27.04
(dzień, m-c, rok)
Łosiów
pszenica ozima
rośliny
burak
burak
burak
bobowate cukrowy cukrowy cukrowy
7.05
28.04
30.04
28.04
8.05
30.04
70
70
70
70
70
70
7.10
30.09 – Aldana,
Augusta, Merlin
7.10 – Amandine,
Lissabon, Petrina
10.10 – Aligator,
Mavka, ES
Senator Malaga
21.10 – Herta
Oxafun
T 75
+
Nitragina
Hi Stick
Soybean
Oxafun T 75
+ Nitragina
Puławska
Tabela 8. Soja. Plon nasion w miejscowościach przy 15% wilgotności
(% wzorca). Lata zbioru 2014, 2013–2014
Lp
Odmiana
Wzorzec dt/ha
1 Aldana
2 Augusta
3 Mavka
4 Amandine *
5 Herta *
6 Petrina *
7 Aligator
8 Lissabon
9 Merlin
10 ES Senator
11 Malaga
12 Madlen
Głubczyce
Bąków
Łosiów
33,5
92
95
86
111
108
101
106
90
93
101
119
108
30,7
75
79
100
100
124
113
103
106
-
38,1
89
76
97
108
101
103
107
119
-
Średnia
2014
34,1
85
83
94
105
105
103
104
115
-
Średnia
2013-2014
30,1
84
85
97
104
109
111
108
106
-
Wzorzec– średnia dla wszystkich badanych odmian
* – dane z Głubczyc
Wykres 1. Soja. Plon nasion przy 15% wilgotności (% wzorca).
Województwo opolskie. Lata zbioru 2013–2014
15.10
30.10
Vitavax
Vitavax
2000 FS
2000 FS
+
+
Nitragina
Nitragina
Hi Stick
Puławska
Soybean
5.10
13.10
Dithane
Dithane
Neo Tec
Neo Tec
75 WG
75 WG
+
+
Nitragina
Nitragina
Hi Stick
Puławska
Soybean
W latach 2013–2014 średni plon nasion 8 odmian badanych w Głubczycach, Bąkowie
i Łosiowie (4 odmiany: Amandine, Herta, Petrina i Madlen badane tylko w Głubczycach) wynosił 30,1 dt/ha, a w ostatnim roku 34,1 dt/ha. Do wyróżniających się odmian
należały Lissabon, Aligator, Merlin i ES Senator. Dobre wyniki dały również Amandine,
Malaga i Herta w Głubczycach. Słabiej plonowały odmiany polskie Aldana i Augusta
(tabela 8, wykres 1)
32
33
34
35
108
101
105
105
103
104
115
106
3
5 Herta*
6 Petrina*
7 Aligator
8 Lissabon
9 Merlin
10 ES Senator
11 Malaga
12 Madlen *
Liczba
doświadczeń
2
-
-
108
113
116
113
-
-
97
100
87
82
26,1
2013
5
-
-
106
108
111
109
-
-
104
97
85
84
30,1
Średnia
20132014
1
5
1
0
-2
-1
-1
-1
0
3
3
3 Mavka
4 Amandine*
5 Herta*
6 Petrina*
7 Aligator
8 Lissabon
9 Merlin
10 ES Senator
11 Malaga
12 Madlen *
Liczba doświadczeń
6
-
-
-1
-1
-1
-1
-
-
2
0
-1
-1
Wzorzec– średnia dla wszystkich badanych odmian
* – dane z Głubczyc
-1
2 Augusta
10
10
6
3
-
-4
-1
1
-2
-
-
-3
3
4
1
3
0
-2
5
1
1
1
-4
-7
0
2
5
33
32
20132014
2014
20132014
2014
6
-
-
0,0
-2,0
-0,1
0,7
-
-
-1,4
1,4
1,6
0,2
17,7
2014
2
-6,5
21,0
8,2
-22,9
-8,2
7,8
4,0
21,2
13,1
3,0
-42,4
-5,0
MTN
g
3
4
0
0
3
-2
2
-1
-3
0
2
-1
1
39
2014
5
-
-
17,9
-16,7
1,8
20,4
-
-
6,7
6,6
-41,7
-4,6
173,3
20132014
6
-
-
0
3
-1
5
-
-
-6
0
-1
3
53
Średnia
20132014
Liczba roślin
szt/m2
185,5
Średnia
20132014
Liczba strąków na
1 roślinie
szt
-2
Wzorzec
Odmiana
1 Aldana
Lp.
3
-5,7
2,5
-0,1
-2,0
1,1
2,3
-0,4
-3,9
0,6
0,5
1,0
-1,4
20,3
2014
Wilgotność nasion
%
Wysokość
osadzenia
najniższego strąka
cm
Wzorzec– średnia dla wszystkich badanych odmian
* – dane z Głubczyc
94
111
83
2 Augusta
4 Amandine*
85
3 Mavka
34,1
2014
Plon nasion dt/ha
Wzorzec
Odmiana
1 Aldana
Lp.
6
-
-
3
-4
-12
-5
-
-
5
6
-10
-13
95
Średnia
20132014
3
0,3
0,2
-1,2
0,1
-1,8
-0,5
-0,4
2,2
1,0
-0,9
0,6
0,9
36,1
2014
6
-
-
-0,6
0,5
-1,2
-0,4
-
-
2,6
-1,4
0,4
0,1
34,2
20132014
Zawartość białka
(% s.m.)
3
29
-2
2
-5
-15
-8
18
20
35
-1
-18
-21
103
2014
Wysokość roślin
cm
6
-
-
1,0
0,6
0,2
0,9
-
-
-0,9
0,5
-0,6
0,5
7,5
Średnia
20132014
3
1,8
-1,3
0,5
1,3
0,1
0,0
-0,4
-0,6
0,8
0,7
-0,8
-0,3
21,7
2014
6
-
-
0,4
1,5
-0,7
-0,1
-
-
0,3
1,0
-1,5
-0,2
23,2
20132014
Zawartość tłuszczu
(%)
3
-0,8
1,3
1,6
0,9
0,6
1,2
-2,6
-1,8
-2,8
1,0
0,1
0,8
6,6
2014
Wyleganie
przed zbiorem
skala 9o
Tabela 9. Soja. Plon nasion przy 15% wilgotności (% wzorca) i ważniejsze właściwości rolnicze
(odchylenia od wzorca). Województwo opolskie. Lata zbioru 2014, 2013-2014.
Informację o ważniejszych właściwościach rolniczych badanych odmian soi zawarto w tabeli 9.
Dzień Soi 5.09.2013 w SDOO Głubczyce – odmiany wzbudziły zainteresowanie.
Doświadczenia te wykazały, że soja nie ma specjalnych i dużych wymagań agrotechnicznych. Jest rośliną proekologiczną (potrzebuje niedużego, startowego nawożenia azotem, zwłaszcza na stanowiskach słabszych, nie wymaga zwalczania chorób
i szkodników). Do jej uprawy i zbioru przydatne są powszechnie używane w rolnictwie
narzędzia i maszyny. Dobór odpowiedniej odmiany oraz siew w 3 dekadzie kwietnia,
pozwalają na uzyskanie pełnej dojrzałości do zbioru, przy właściwej wilgotności nasion,
bez desykacji w 2 połowie września – do początku października.
W latach 2013-2014 w Głubczycach przeprowadzono również doświadczenia zaprawowe na odmianach Aldana i Lissabon. Wyniki zestawiono w tabelach 10 i 11.
36
149
159
5
1
2
3
4
Lp
-
-
94
56
85
50
-
81
54
95
74
79
-
-
-
8
8
8
-
-
-
28
40
24
2
4
18
2
1
2
39,3
77,0
92,6
2,8
2,6
10,1
-
-
-
23,2
26,2
30,9
Plon nasion
dt/ha
przy
15% wilg.
-
-
-
10,4
10,3
11,5
Wilgotność
nasion
%
-
-
-
190,4
185,3
183,6
MTN g przy
15% wilg.
Kombinacja
Wysokość osadze- Liczba strąków Średnia liczba Liczba roślin Plon nasion
MTN g
wysiewu Liczba roślin Wysokość
roślin
nia najniższego na 1 roślinie brodawek na z brodawka- przy 15% Wilgotność%
przy
(rodzaj szczepionki Ilośćkg/ha
szt./m2
cm
strąka cm
szt.
roślinie szt.
mi %
wilg.
15% wilg.
bakteryjnej)
KONTROLA
30
97
11
32
1
7,8
26,4
20,6
205,5
Hi Stick Soybean
38
98
8
40
4
67,3
31,4
20,2
207,0
BioFood Wałcz
28
102
9
40
2
42,6
29,0
20,0
182,3
127
BioFood Wałcz +
31
103
8
37
4
70,4
30,7
19,8
203,3
Huwasan 0,5%
Puławy
33
111
9
29
2
19,0
27,4
20,6
196,5
Tabela. 11. Soja. Doświadczenie zaprawowe – odmiana Lissabon. Ważniejsze właściwości rolnicze. Głubczyce.
Rok zbioru 2014
* – przedplon soja, termin siewu 30.04
** – przedplon pszenica ozima, termin siewu 30.04
*** – przedplon rzepak ozimy, termin siewu 7.05
Kontrola (Soybean)
Kombinacja 1
ALDANA (Wałcz 2012)
Kombinacja 2
(Wałcz 2013)
Kombinacja 1
(Soybean) Pole nr 1*
2
LISSABON Kombinacja
(Soybean) Pole nr 6**
Kombinacja 3
(Soybean) Pole nr 9***
Wysokość
Liczba
Liczba
Liczba Wysokość osadzenia
Średnia liczba roślin
z broroślin
roślin najniższego nastrąków
brodawek
na
1
1 roślinie roślinie szt.
dawkami
szt./m2
cm
strąka cm
szt.
%
W latach 2010-2012, w doświadczeniach agrotechnicznych na polskich odmianach
Aldana, Augusta i PGR 408 wykazano brak istotnych różnic w plonowaniu pomiędzy
gęstością siewu 50 i 80 szt./m2, poziomami azotu 20, 40 i 60 kg N/ha, rozstawą międzyrzędzi 10,7 i 21,4 cm oraz w kombinacji bez i z zastosowaniem fungicydów w uprawie
soi.
Kombinacja
Ilość
ODMIANA (rodzaj szczepionki wysiewu
kg/ha
bakteryjnej)
Tabela. 10. Soja doświadczenie zaprawowe – odmiany Aldana i Lissabon.
Ważniejsze właściwości rolnicze. Głubczyce. Rok zbioru 2013
Doświadczenia agrotechniczne z soją
37
Zbiór soi
S
oję zbiera się kombajnem zbożowym w fazie dojrzałości pełnej nasion. Termin
zbioru soi zależy od odmiany i przebiegu wegetacji (termin siewu, warunki pogodowe). W latach 2012–2014 w województwie opolskim przypadał od końca pierwszej
dekady września do połowy października.
Ze względu na niskie wiązanie dolnych strąków, soja powinna być uprawiana na
wyrównanych powierzchniach, należy unikać jej uprawy na skłonach, a także na polach
zakamienionych i zbrylonych. Wyposażenie kombajnu w stół podający (rzepakowy),
zmniejsza straty w plonie nasion, zwłaszcza w przypadku koszenia roślin o suchych
nasionach. Ponadto w miarę możliwości, należy zredukować ilość obrotów bębna
podającego, a heder powinien być opuszczony do samej ziemi. W tych warunkach
straty soi w czasie zbioru są minimalne. W przeciętnych warunkach pogodowych, przy
doborze odpowiednich odmian soja dojrzewa samoczynnie (bez desykacji) i można
zbierać nasiona o odpowiedniej wilgotności. Przy wilgotności nasion powyżej 14%
wymagane jest dosuszanie.
Opłacalność uprawy soi
S
oja na tle innych upraw nie wymaga większych nakładów kosztowych i jest to
jej olbrzymia zaleta. Posiada małe potrzeby nawozowe, nie wymaga chemicznej
ochrony przed chorobami i szkodnikami oraz dosuszania nasion. W 2013 roku Wojciech Buśko z Lewina Brzeskiego, przy plonie soi 26,8 dt/ha, którą sprzedał w cenie
191 zł za dt uzyskał przychód z 1 ha – 5128 zł. Z pszenicy ozimej, której zebrał 61 dt/
ha i sprzedał po 75 zł/dt – przychód wyniósł – 4571 zł. Koszty bezpośrednie: soja –
2602 zł/ha, pszenica – 3185 zł. Nadwyżka bezpośrednia z 1 ha: soja – 2686 zł, pszenica – 1486 zł.
W tabeli 12 zestawiono porównanie opłacalności soi nasiennej i kukurydzy na glebach
kompleksu żytniego bardzo dobrego, klasy IIIb-IVa. Obydwie uprawy rosły obok siebie i były wysiane po gorczycy uprawianej na poplon. Wiosenna uprawa przedsiewna
ograniczyła się do spulchnienia gleby i przykrycia mulczu gorczycy talerzówką: 2x
pod soję i 1x pod kukurydzę. Soję posiano bez nawożenia NPK. Wykonano jedynie
zabieg fungicydowy (alternarioza) oraz dokarmianie dolistne cynkiem. Nasiona w trakcie omłotu miały wilgotność 13,5-14%. Pod kukurydzę zastosowano pełne nawożenie
mineralne. Ziarno wymagało dosuszenia, które rolnik wykonał we własnym zakresie.
Kukurydza pomimo wysokiego plonu ziarna – 121 dt/ha (przy wilgotności 27%), dała
o 2769 zł mniejszy dochód od soi.
Soja pozostawia po sobie strukturalną glebę i mało resztek pożniwnych. Pszenicę
można posiać w jej ściernisko siewnikiem talerzowym lub po płytkiej uprawce tradycyjnym siewnikiem z redlicami stopkowymi.
Zbiór soi w Przeczy na lekkiej glebie, 8.10.2013
38
39
Tabela 12. Bezpośrednie koszty uprawy 1 ha soi i kukurydzy, 2014 rok
Adam Lenartowicz, Różyna
Wyszczególnienie
soja
kukurydza
Uprawa gleby
260
130
Nawozy mineralne
37
930
Nasiona
890
600
Siew nasion
200
150
Herbicydy
157
195
Fungicydy
56
-
Insektycydy
-
-
300
350
-
1270
1900
3625
Plon dt/ha
28,6
100
Cena 1 dt zł
196,8
530
Przychód ze sprzedaży
5628
5300
Dopłata do materiału siewnego
160
-
Dopłata do strączkowych
556
-
Razem przychody
6344
5300
Nadwyżka bezpośrednia zł
4444
1675
Nakłady zł
Zbiór kombajnem
Suszenie
Razem nakłady
Przychody zł
Tak wyglądała rola po soi w trakcie siewu oziminy, Zwanowice 4.10.2014
40
Wg kalkulacji Top Farms Głubczyce zysk z uprawy soi, przy plonie 2,5t/ha i cenie 1700
zł/t (po uwzględnieniu dopłat) wynosił około 2500 zł/ha i równoważny był z 8,0 t/ha
pszenicy ozimej, przy cenie 750 zł/t oraz 4,5 t/ha rzepaku ozimego, przy cenie 1550
zł/t.
Przy rozważaniu opłacalności uprawy soi, należy wziąć pod uwagę jej korzystny wpływ
na plony rośliny następczej. Wg obliczeń Top Farms Głubczyce, w okresie 5-u lat pszenica wysiana po soi, w tym samym terminie, co po kukurydzy ziarnowej plonowała o 10
dt/ha wyżej. W doświadczeniach łanowych w RSP Skrzypiec, pszenica ozima wysiana
po soi w 5-leciu wydała średnio 67,4 dt/ha, a po rzepaku ozimym 59,7 dt/ha.
41
LITERATURA
1. Balcer G., Poradnik dla praktyków rolnictwa – Agrotechnika soi, Saatbau Środa
Śląska, 2014.
2. Bobrecka-Jamro D., Szczegółowa uprawa roślin, tom II, AR Wrocław, 2003.
3. Dobek T i M., Efektywność uprawy soi w polskich warunkach, AR Szczecin, 2008.
4. Dworakowski K, Czy na Podlasiu można uprawiać soję – Wiadomości Rolnicze,
PDOR Szepietowo, 2012.
5. Fotyma M. Optymalne właściwości środowiska glebowego – Zalecenia
agrotechniczne, tom, IUNiG Puławy, 1992.
6. Hołubowicz-Kliza G., Uprawa soi – instrukcja wdrożeniowa, IUNG-PIB Puławy, 2007.
7. Jadczyszyn T., Planowanie nawożenia w oparciu o bilans składników pokarmowych
w skali pola. Internet jung.pl/dpr/publikacje/Bilans%azotu. pdf.
8. Jadczyszyn T., Nawożenie fosforem i potasem w oparciu o bilans składników w skali
pola. Internet: jung.pl/dpr/publikacje/Bilans%20fosforu%20potasu. pdf.
9. Jasińska Z, Kotecki A., Szczegółowa uprawa roślin, tom II, AR Wrocław, 2003.
10. Kostiw P., Soja – Biuletyn agrotechniczny 2013, Saatbau Środa Śląska, 2013.
11. Kościelniak W., Pyziak K. 2013 Dobra dla gleby i pełna białka. Korzyści z uprawy,
Kurier Rolniczy Nr 2 luty 2013, str. 10-11
12. Osiecka A., Rośliny bobowate 2013 – Wyniki porejestrowych doświadczeń
odmianowych.
13. Osiecka A., Rośliny bobowate 2014 – Wstępne wyniki plonowania odmian
w doświadczeniach porejestrowych.
14. Pyziak K. i zespół, Wyniki Porejestrowych Doświadczeń Odmianowych i Rolniczych
w Województwie Opolskim, lata 2010-2014.
15. Pyziak K. 2014, Soja ważnym elementem produkcji roślinnej w województwie
opolskim Kurier Rolniczy Nr 3, str. 4
16. Pyziak K. 2014, Odmiany zalecane i agrotechnika czyli COBORU dla rolnika, Agro
Nowiny Nr 1, X– Miesięcznik dla rolników. Racibórz, str. 6
17. Pyziak K. 2014, Opolszczyzna stawia na soję, Agro Nowiny Nr 2, XI– Miesięcznik
dla rolników. Racibórz, str. 10
18. Soja. 2013 Poradnik dla praktyków rolnictwa. Soja potwierdza swoje miejsce
w produkcji roślinnej, Saatbau Polska Środa Śląska, str. 21 – 27
19. Soja. 2013. Biuletyn agrotechniczny; Soja w Polsce – zdaniem eksperta, Saatbau
Polska Środa Śląska, str. 10-11
Dorodne brodawki na piaszczystej glebie, gm. Świerczów 5.09.2014
Struktura gleby i korzenie pszenicy wysianej po soi, Buszyce 11.03.2015
42
43
Wydawca:
Opolski Ośrodek Doradztwa Rolniczego
ul. Główna 1, 49-330 Łosiów
e-mail: [email protected]
www.oodr.pl
ISBN 978-83-60304-66-2
Download