CHOROBY BAKTERYJNE Choroba Objawy CZARNA NÓŻKA Chorobę wywołują bakterie z rodzaju Erwinia. Objawem choroby są czarno gnijące podstawy łodyg o nieprzyjemnym zapachu oraz gnijące na mokro bulwy. Porażone rośliny najczęściej giną przed wydaniem bulw, jak również stanowią źródło infekcji dla sąsiednich roślin. Źródłem choroby są chore sadzeniaki oraz chore rośliny, które wyrosły z porażonych sadzeniaków. Chore sadzeniaki posadzone do gleby mogą gnić, nie wydając roślin – tzw. czarna nóżka przewschodowa. BAKTERIOZA PIERŚCIENIOWA ZIEMNIAKA Choroba kwarantannowa wywołana przez Clavibacter michiganensis spp. sepedonicus, której objawy są czasami mało widoczne albo mogą być mylone z objawami spowodowanymi suszą lub innymi chorobami ziemniaka. Objawy choroby ujawniają się najczęściej po okresie kwitnienia. Liście zainfekowanych roślin tracą turgor, bledną od brzegów, następnie więdną. Więdnięcie oraz zasychanie liści postępuje zawsze od dołu do wierzchołka rośliny i często występuje asymetrycznie. Choroba rozwija się także na bulwach w okresie przechowywania. Przy małym porażeniu objawy są zlokalizowane w obrębię wiązek naczyniowych, a widoczne mogą być tylko w części przystolonowej w postaci wąskiej, przerywanej, szklistej linii o lekko żółtej barwie. W przypadku silnego porażenia w strefie wiązek przewodzących obecne są jamki, z których po naciśnięciu wycieka śluz bakteryjny. Duże zagrożenie stanowią bulwy i rośliny, które nie wykazują objawów porażenia. Jest to tzw. latentna postać choroby. Bakterie wywołujące bakteriozę nie mają zdolności zimowania w glebie, ale przeżywają zimę w porażonych resztkach roślin i w bulwach, samosiewach ziemniaka oraz na innych roślinach żywicielskich, takich jak: burak cukrowy, pomidor, papryka, oberżyna, chwasty z rodziny psiankowatych. Choroba przenosi się również na pole wraz z maszynami i narzędziami, które miały kontakt z porażonymi roślinami. Patogen może przetrwać również na ścianach i urządzeniach przechowalni. W przypadku wykrycia choroby w gospodarstwie, z mocy prawa zostaje nałożona kwarantanna na uprawę ziemniaków. ŚLUZAK ZIEMNIAKA Sprawcą choroby jest bakteria Ralstonia solanacearum. Porażone rośliny zaczynają więdnąć od szczytu łodygi, a następnie więdnięcie to przesuwa się ku dołowi. Przy bardzo silnym porażeniu liście i łodygi marszczą się, więdną i zamierają. Na łodydze można zaobserwować podłużne, brunatne smugi, zaś na przekroju naczynia są przebarwienia, a z nich wydziela się białawo-brunatny śluz bakteryjny. Również porażone bulwy charakteryzują się zbrunatnieniem wiązek naczyniowych, z których wycieka śluz. W Polsce choroba ta nie jest notowana, jednakże w przypadku podejrzenia o porażeniu należy bezwzględnie powiadomić WIORiN.