STAROŻYTNOŚĆ GŁÓWNE PAŃSTWA HELLENISTYCZNE Nazwa Obszar Gł. miasta Mezopotamia, Seleucja, pn. Syria, Antiochia, Azja Mniejsza, Sardes część Iranu Charakterystyka, uwagi Początkowo największe państwo sukcesyjne, obejmujące większość państwa Aleksandra i regiony najwyżej rozwinięte gospodarczo. Ekspansja Partów (utrata Iranu i ziem po Eufrat), zmiana sytuacji w Azji Mniejszej Państwo (interwencja Rzymu 188 p.n.e.) i uniezależnienie się Seleukidów Palestyny (powstanie Machabeuszów) doprowadziły do utraty większości ziem, a nast. (64 p.n.e.) do utraty niezależności na rzecz Rzymu. Najważniejsi władcy: Seleukos I, Antioch I, Antioch III Egipt, Aleksan- Stosunkowo stabilne rządy dynastii greckiej, szczyt Cyrenajka, dria potęgi w III w. p.n.e. Jeden z najlepszych w całej przejściowo starożytności okresów rozwoju rolnictwa, w mniejszym Syria, stopniu rzemiosła i handlu. Specyficzna kultura łącząca Państwo Palestyna, elementy egipskie i greckie w wierzeniach religijnych i Ptolemeniektóre wyspy sztuce. Niebywały rozkwit stolicy kraju –Aleksandrii. uszów M. W 30 r. p.n.e. zajęte przez Oktawiana Śródziemnego i przekształcone w prowincję rzymską. i Egejskiego Najważniejsi władcy: Ptolemeusz I Soter, Ptolemeusz II (m. in. Cypr) Filadelfos, Kleopatra VII Macedonia, Pella Najmniejsze i najsłabsze państwo sukcesyjne. W III w. wybrz. i wyspy p.n.e. częste walki dynastyczne i konflikty z Epirem, Macedonia M. Egejskiego, miastami greckimi i in. królestwami hellenistycznymi. (państwo Grecja 197 p.n.e. pokonane przez Rzym, 167 p.n.e. zlikwidoAntywane a nast. przekształcone w rzym. prowincję. gonidów) Najważniejsci władcy: Antygon, Demetriusz Poliorketes, Filip V Grecja Sparta, Zmienne układy polityczne w których gł. rolę kontynentalna Ateny, odgrywały Epir, Związek Etolski, Związek Achajski, Korynt, Sparta i Ateny. Początkowo silna pozycja Epiru, nast. Argos Związku Achajskiego. W Sparcie nieudane próby Niezależne reform za Agisa IV i Kleomenesa III. państwa Od 146 p.n.e. państewka greckie podporządkowały greckie się Rzymowi przy zachowaniu pozorów niezależności. Najważniejsze postaci: Pyrrus - król Epiru, Aratos – strateg Związku Achajskiego Zach. cześć Pergamon W III w. p.n.e. zależne od Seleukidów, znaczny rozwój kultury (szkoła rzeźbiarska, biblioteka, słynny ołtarz Pergamon Azji Mniejszej Zeusa). W II w. p.n.e. współpraca z Rzymem, która (państwo zakończyła się przekazaniem państwa Rzymowi Attalidów) testamentem Attalosa III (133 p.n.e.) M.in. Pont, Azja Mniejsza Trapezunt, Niezależność w III w. p.n.e., dynastie często rodzime, i pn. Samosata, ale silnie zhellenizowane. 89-65 p.n.e. wielkie wojny Bitynia, Edessa, króla Pontu Mitrydatesa VI z Rzymem, zakończone Kapadocja, Mezopotamia Synopa opanowaniem Azji Mniejszej przez Rzymian Armenia Azja Śr. – reBaktra, Niezależne państwo w latach ok. 240-130 p.n.e. Państwo jon Amu-Darii, Marakanda (podbój części Indii), rozbite ostatecznie przez grecko-bakSyr-Darii (Samarkoczowników. Kultura łącząca pierwiastki greckie i tryjskie i Afganistanu kanda) irańskie, dzieje słabo poznane