Spożycie mleka, wapń i witamina D podczas ciąży i w okresie karmienia piersią: wpływ na stan kości matki, zarodka i niemowlęcia w krajach o niskich i wysokich dochodach Ann Prentice Wapń i witamina D są bardzo ważne dla rozwoju kości i utrzymaniu prawidłowej masy kostnej. Wśród minerałów budujących kości (wapń, fosfor, magnez, cynk), wapń, dostarczony z pokarmem, spełnia biologiczne zapotrzebowanie niemowlęcia. Jego podaż może być ograniczona w niektórych częściach świata, gdzie dostępność źródeł wapnia dostarczanego z pokarmem jest niewielka. Podobnie, ilość witaminy D u wielu kobiet i dzieci w młodym wieku jest zagrożona niedoborem w wyniku ograniczonej ekspozycji skóry dziecka na działanie promieni UVB i czynnikami zwiększającymi spożycie witaminy D, nawet w krajach tropikalnych o wysokim stopniu nasłonecznieniem. Mleko pochodzące od przeżuwaczy, przede wszystkim od krowy, owcy, kozy, wielbłąda i bizona, to główne źródło wapnia w pokarmie, a w krajach, gdzie mleko modyfikowane jest wzbogacane, również witaminy D. Ten krótki artykuł podsumowuje dane dotyczące zaopatrywania organizmu matki i małych dzieci w wapń i witaminę D w krajach o wysokich i niskich dochodach. Autorka omawia także dowody dotyczące wpływu niedoboru wapnia i witaminy D na stan kości u matki, zarodka i niemowlęcia. Układ kostny noworodka zawiera ok. 25g wapnia, a dorosłej kobiety - odpowiednio 800-1000 - tego pierwiastka. Przyrost ilości wapnia w okresie zarodkowym następuje przede wszystkim w drugiej części ciąży, a jego największy stopień - 200-300 mg/dzień - w ostatnim trymestrze. Podobne wartości przyrostu dziennego występują w pierwszych tygodniach życia i stopniowo maleją podczas okresu niemowlęcego. W okresie karmienia naturalnego średnia podaż wapnia wynosi 200-300 mg/dzień. Spożycie wapnia w pokarmie jest różne u różnych jednostek pochodzących z tej samej grupy populacyjnej, jak i pomiędzy różnymi populacjami, odzwierciedlając poziom konsumpcji mleka zwierzęcego: typowa dawką u osoby dorosłej to 300-1500 mg wapnia dziennie. Ilość ta dla dzieci jest proporcjonalnie niższa. Średnie spożycie wapnia wśród populacji jest wysokie w krajach Ameryki Północnej, Europy, Australii i części Azji, a niskie w krajach Afryki i Azji. Spożycie mieszczące się w dolnych strefach referencyjnych jest znacznie niższe niż międzynarodowe rekomendacje i jest bliskie poziomom zapotrzebowania biologicznego na wapń u kobiet w ciąży i karmiących piersią oraz ich potomków. Witamina D jest prohormonem konwertowanym w ciele do formy aktywnego metabolitu pod nazwą 1,25-dihydroksywitamina D (1,25(OH)2D), który jest niezbędny do utrzymywania homeostazy wapnia poprzez absorpcję wapnia z jelitach, gospodarkę minerałami w układzie kostnym i reabsorpcję wapnia w nerkach. Dla tych osób, u których występuje regularna ekspozycja na działanie uboczne promieni UVB, endogenna synteza witaminy D3 jest głównym źródłem witaminy D. Pokarmowe źródła witaminy D, zawarte w witaminie D3 (cholekalcyferol) lub witaminie D2 (ergokalcyferol) to ważne źródła prohormonu w sytuacji, gdy ekspozycja na promienie UVB jest ograniczona. Wyniki bieżących badań wskazują, iż u człowieka istnieją psychologiczne mechanizmy wspomagające niezbędny przepływ wapnia pomiędzy łożyskiem a gruczołami sutkowymi i nie reagujące na wzrost ilości dostarczonego wapnia. Ta zasada ma zastosowanie w szerokim spektrum poziomu spożycia wapnia u zdrowych osób. Mimo tego, choć mało prawdopodobne jest, by istniało dodatkowe zapotrzebowanie na witaminę D podczas ciąży i karmienia piersią, wiele kobiet ma niski poziom witaminy D. Obniżony poziom witaminy D powoduje zwiększone ryzyko wystąpienia osteomalacji, a u potomstwa krzywicy oraz opóźnienia wzrostu i rozwoju układu kostnego. Wśród przedstawicieli władz publicznych, lekarzy i społeczeństwa powinna wzrosnąć świadomość ważności bezpiecznej ekspozycji na działanie promieni UVB i suplementacji witaminy D u kobiet w wieku reprodukcyjnym, które wchodzą w skład grupy podwyższonego ryzyka wystąpienia niedoboru tej witaminy. Bibliografia: 1. Prentice A: Micronutrients and the bone mineral content of the mother, fetus and newborn. J Nutr 2003;133:1693S–1699S. 2. Prentice A: Vitamin D deficiency: a global perspective. Nutr Rev 2008;66:S153–S164. 3. Prentice A, Bates CJ: An appraisal of the adequacy of dietary mineral intakes in developing countries for bone growth and development in children. Nutr Res Rev 1993;6:51–69. 4. Prentice A, Goldberg GR, Schoenmakers I: Vitamin D across the lifecycle: physiology and biomarkers. Am J Clin Nutr 2008;88:500S–506S. 5. Scientific Advisory Committee on Nutrition: Update on Vitamin D. London, The Stationery Office, 2007.