1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO Famciclovir Arrow, 125 mg

advertisement
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Famciclovir Arrow, 125 mg, tabletki powlekane
(Famciclovirum)
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
Każda tabletka zawiera 125 mg famcyklowiru.
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka powlekana.
Tabletka barwy białej, okrągła, powlekana z oznakowaniem „FC” powyżej „125” po jednej stronie i
znakiem „>” po drugiej.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1 Wskazania do stosowania
Zakażenia wirusem ospy wietrznej i półpaśca (VZV) - półpasiec
Falciclovir Arrow jest wskazany do stosowania w:
leczeniu półpaśca oraz półpaśca ocznego, u pacjentów dorosłych z prawidłową odpornością
(patrz punkt 4.4);
leczeniu półpaśca u pacjentów z osłabioną odpornością (patrz punkt 4.4).
Zakażenia wirusem opryszczki zwykłej (HSV) – opryszczka narządów płciowych
Falciclovir Arrow jest wskazany do stosowania w:
leczeniu pierwszego wystąpienia i nawrotów opryszczki narządów płciowych u pacjentów
dorosłych z prawidłową odpornością;
leczeniu nawrotów opryszczki narządów płciowych u pacjentów z osłabioną odpornością;
hamowaniu nawrotów opryszczki narządów płciowych u pacjentów dorosłych z prawidłową lub
osłabioną odpornością.
Nie przeprowadzono badań klinicznych z udziałem zakażonych wirusem opryszczki zwykłej
pacjentów z odpornością osłabioną z przyczyn innych niż zakażenie wirusem HIV (patrz punkt 5.1).
4.2 Dawkowanie i sposób podawania
Półpasiec u pacjentów dorosłych z prawidłową odpornością
500 mg trzy razy na dobę przez siedem dni.
Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej po rozpoznaniu półpaśca.
Półpasiec u pacjentów dorosłych z osłabioną odpornością
500 mg trzy razy na dobę przez dziesięć dni.
Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej po rozpoznaniu półpaśca.
Opryszczka narządów płciowych u pacjentów dorosłych z prawidłową odpornością
Pierwsze wystąpienie opryszczki narządów płciowych: 250 mg trzy razy na dobę przez pięć dni.
Zaleca się rozpoczęcie leczenia jak najszybciej po zdiagnozowaniu pierwszego wystąpienia opryszczki
narządów płciowych.
Leczenie nawrotów opryszczki narządów płciowych: 125 mg dwa razy na dobę przez pięć dni. Zaleca
się rozpoczęcie leczenia jak najszybciej po wystąpieniu objawów prodromalnych (mrowienie, swędzenie,
pieczenie, ból) lub zmian skórnych.
Nawroty opryszczki narządów płciowych u pacjentów dorosłych z osłabioną odpornością
Leczenie nawrotów opryszczki narządów płciowych: 500 mg dwa razy na dobę przez siedem dni.
Zaleca się rozpoczęcie leczenia jak najszybciej po wystąpieniu objawów prodromalnych (takich jak
mrowienie, swędzenie, pieczenie, ból) lub zmian skórnych.
Hamowanie nawrotów opryszczki narządów płciowych u pacjentów dorosłych z prawidłową
odpornością
250 mg dwa razy na dobę. Leczenie należy przerwać najpóźniej po 12 miesiącach ciągłego leczenia
przeciwwirusowego, aby ponownie ocenić częstość występowania i nasilenie zakażeń. Minimalny
czas trwania leczenia przed dokonaniem ponownej oceny powinien obejmować dwa nawroty.
Pacjenci, u których przebieg choroby nie uległ znaczącym zmianom, mogą wznowić leczenie
supresyjne.
Hamowanie nawrotów opryszczki narządów płciowych u pacjentów dorosłych z osłabioną
odpornością
500 mg dwa razy na dobę.
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek
Podając produkt leczniczy pacjentom z zaburzeniami czynności nerek należy zwrócić szczególną
uwagę na dawkowanie, ponieważ zmniejszony klirens pencyklowiru jest związany z osłabioną
czynnością nerek, ocenianą na podstawie klirensu kreatyniny. Zalecenia dotyczące dawkowania u
pacjentów dorosłych z zaburzeniami czynności nerek przedstawiono w Tabeli 1.
Tabela 1. Zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów dorosłych z zaburzeniami czynności
Nerek.
__________________________________________________________________________________
Wskazanie i zwykły schemat
Klirens kreatyniny Zmodyfikowany schemat
dawkowania
[ml/min]
dawkowania
Półpasiec u pacjentów
dorosłych
z prawidłową odpornością
500 mg trzy razy na dobę przez
≥60
500 mg trzy razy na dobę przez 7 dni
7 dni
40 do 59
500 mg dwa razy na dobę przez 7 dni
20 do 39
500 mg raz na dobę przez 7 dni
< 20
250 mg raz na dobę przez 7 dni
pacjenci
hemodializowani
250 mg po każdej dializie przez 7 dni
________________________________________________________________________
Półpasiec u pacjentów
dorosłych
z osłabioną odpornością
500 mg trzy razy na dobę przez
10 dni
≥60
40 do 59
500 mg trzy razy na dobę przez
10 dni
500 mg dwa razy na dobę przez 10 dni
20 do 39
<20
500 mg raz na dobę przez 10 dni
250 mg raz na dobę przez 10 dni
Pacjenci
hemodializowani
250 mg po każdej dializie przez
10 dni
_______________________________________________________________________________
Opryszczka narządów płciowych
u pacjentów dorosłych
z prawidłową odpornością –
pierwsze wystąpienie
opryszczki
narządów płciowych
250 mg trzy razy na dobę przez
≥40
250 mg trzy razy na dobę przez 5 dni
5 dni
20 do 39
250 mg dwa razy na dobę przez 5 dni
<20
250 mg raz na dobę przez 5 dni
pacjenci
hemodializowani
250 mg po każdej dializie przez 5 dni
________________________________________________________________________________
Opryszczka narządów płciowych
u pacjentów dorosłych
z prawidłową odpornością –
leczenie nawrotów opryszczki
narządów płciowych
125 mg dwa razy na dobę przez
≥20
125 mg dwa razy na dobę przez 5 dni
5 dni
<20
125 mg raz na dobę przez 5 dni
pacjenci
125 mg po każdej dializie przez 5 dni
hemodializowani
Opryszczka narządów
płciowych
u pacjentów dorosłych
z osłabioną odpornością –
leczenie nawrotów opryszczki
narządów płciowych
500 mg dwa razy na dobę przez
7 dni
≥ 40
500 mg dwa razy na dobę przez 7 dni
500 mg raz na dobę przez 7 dni
250 mg raz na dobę przez 7 dni
20 do 39
< 20
pacjenci
hemodializowani
250 mg po każdej dializie przez 7 dni
________________________________________________________________________________
Hamowanie nawrotów
opryszczki narządów płciowych
u pacjentów dorosłych z
prawidłową odpornością
250 mg dwa razy na dobę
≥40
250 mg dwa razy na dobę
20 do 39
125 mg dwa razy na dobę
<20
125 mg raz na dobę
125 mg po każdej dializie
pacjenci
hemodializowani
__________________________________________________________________________
Hamowanie nawrotów
opryszczki narządów
płciowych
u pacjentów dorosłych z
osłabioną odpornością
500 mg dwa razy na dobę
≥40
20 to 39
<20
500 mg dwa razy na dobę
500 mg raz na dobę
250 mg raz na dobę
pacjenci
hemodializowani
250 mg po każdej dializie
Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek poddawani hemodializie
Czterogodzinna hemodializa zmniejszała stężenie pencyklowiru w osoczu do 75%. Famcyklowir
należy podawać natychmiast po zakończeniu dializy. Zalecane dawkowanie u pacjentów
hemodializowanych podano w Tabeli 1.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby
Nie jest konieczna modyfikacja dawkowania u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi
zaburzeniami czynności wątroby. Dane dotyczące pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności
wątroby nie są dostępne (patrz punkty 4.4 i 5.2).
Pacjenci w podeszłym wieku (≥65 lat)
Nie jest konieczna modyfikacja dawki, o ile nie występują zaburzenia czynności nerek.
Dzieci
Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania famcyklowiru nie została ustalona u dzieci i młodzieży
poniżej 18 lat. Dotychczasowe dane zostały przedstawione w punkcie 5.1 i 5.2.
Sposób podawania
Famciclovir Arrow można podawać niezależnie od posiłków (patrz punkt 5.2).
4.3 Przeciwwskazania


Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą.
Nadwrażliwość na pencyklowir.
4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczna jest modyfikacja dawki (patrz punkty 4.2 i
4.9).
Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby
Nie badano stosowania famcyklowiru u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. U
tych pacjentów przemiana famcyklowiru w jego czynny metabolit, pencyklowir, może być
zaburzona, co powoduje mniejsze stężenie pencyklowiru w osoczu i w wyniku mniejszą
skuteczność famcyklowiru.
Stosowanie w leczeniu półpaśca
Szczególnie u pacjentów z osłabioną odpornością należy ściśle kontrolować odpowiedź kliniczną.
Należy rozważyć dożylne leczenie przeciwwirusowe, jeśli reakcję na terapię doustną uzna się za
niewystarczającą.
Pacjentom z półpaścem z powikłaniami, tzn. u których zakażeniem objęta jest jama brzuszna,
występuje rozsiane zakażenie półpaścem, neuropatie ruchowe, zapalenie mózgu lub powikłania ze
strony układu krążenia, należy stosować dożylne leczenie przeciwwirusowe.
Ponadto pacjentom z osłabioną odpornością i zakażeniem półpaścem ocznym lub pacjentom z
grupy wysokiego ryzyka rozsiewu choroby i zajęcia narządów jamy brzusznej, należy stosować
dożylne leczenie przeciwwirusowe.
Przenoszenie opryszczki narządów płciowych
Pacjenci z objawami opryszczki narządów płciowych powinni powstrzymać się od współżycia
seksualnego, nawet po rozpoczęciu leczenia przeciwwirusowego. W czasie leczenia produktem
leczniczym Famciclovir Arrow nawracających zakażeń narządów płciowych wirusem opryszczki,
częstość przenoszenia zakażenia ulega istotnemu zmniejszeniu. Jednak nawet mimo leczenia,
przeniesienie zakażenia jest możliwe. Dlatego, oprócz leczenia famcyklowirem, zaleca się, aby
pacjenci zachowali ostrożność podczas kontaktów seksualnych.
4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Wpływ innych produktów leczniczych na famcyklowir
Nie stwierdzono żadnych klinicznie istotnych interakcji.
Jednoczesne stosowanie probenecydu może powodować zwiększenie stężenia pencyklowiru,
czynnego metabolitu famcyklowiru w osoczu, poprzez konkurowanie w procesie eliminacji.
Z tego względu należy obserwować, czy u pacjenta otrzymującego famcyklowir w dawce 500 mg
trzy razy na dobę jednocześnie z probenecydem, nie występują objawy toksyczności. Jeśli u
pacjenta wystąpią silne zawroty głowy, senność, splątanie lub inne zaburzenia czynności układu
nerwowego, można rozważyć zmniejszenie dawki famcyklowiru do 250 mg trzy razy na dobę.
Aby doszło do przekształcenia famcyklowiru w jego czynny metabolit, pencyklowir, konieczna jest
oksydaza aldehydowa. Wykazano, że silnym inhibitorem tego enzymu in vitro jest raloksyfen.
Jednoczesne podawanie raloksyfenu może wpływać na powstawanie pencyklowiru, a tym samym
na skuteczność famcyklowiru. Należy kontrolować skuteczność kliniczną leczenia
przeciwwirusowego, gdy raloksyfen jest podawany jednocześnie z famcyklowirem.
4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża
Istnieje ograniczona ilość danych (wyniki uzyskane z mniej niż 300 ciąż) dotyczących stosowania
famcyklowiru u kobiet w ciąży. Na podstawie tych ograniczonych informacji można stwierdzić, że
analiza zarówno prospektywnych, jak i retrospektywnych przypadków ciąży nie dostarczyła
dowodów na to, że produkt powoduje jakiekolwiek specyficzne wady płodu lub wady wrodzone.
Badania na zwierzętach nie wykazały żadnego embriotoksycznego ani teratogennego działania
famcyklowiru lub pencyklowiru (czynnego metabolitu famcyklowiru). Famcyklowir można
stosować w okresie ciąży wyłącznie, jeśli potencjalne korzyści przewyższają możliwe ryzyko.
Karmienie piersią
Nie wiadomo, czy famcyklowir przenika do mleka kobiet karmiących. W badaniach na zwierzętach
stwierdzono, że pencyklowir jest wydzielany z mlekiem samic. Jeśli u kobiety w ciąży konieczne
jest podanie famcyklowiru, należy rozważyć przerwanie karmienia piersią.
Płodność
Badania kliniczne wskazują na brak wpływu famcyklowiru na płodność mężczyzn po
długotrwałym leczeniu doustną dawką 250 mg dwa razy na dobę (patrz punkt 5.3).
4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn
Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na zdolność prowadzenia
pojazdów i obsługiwania maszyn.
Jednak jeśli u pacjenta w trakcie przyjmowania produktu leczniczego Falciclovir Arrow
występują zawroty głowy, senność, splątanie lub inne zaburzenia czynności ośrodkowego układu
nerwowego, nie powinien on prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.
4.8 Działania niepożądane
W badaniach klinicznych zgłaszano bóle głowy i nudności, których nasilenie było zazwyczaj lekkie
lub umiarkowane i które pojawiały się z podobną częstością u pacjentów przyjmujących placebo.
Wszystkie inne działania niepożądane zgłaszano po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu.
W sumie famcyklowir w zalecanych dawkach podano 1587 pacjentom uczestniczącym w
badaniach kontrolowanych placebo (n=657) i substancją czynną (n=930). Badania te poddano
analizie retrospektywnej, aby określić częstość występowania wszystkich wymienionych niżej
działań niepożądanych. W przypadku działań niepożądanych, których w ogóle nie obserwowano w
tych badaniach, górna granica 95% przedziału ufności nie powinna przekroczyć 3/X (zgodnie z
„regułą trzech”), gdzie X stanowi całą próbę badaną (n=1587).
Działania niepożądane (Tabela 2) zostały uporządkowane według częstości występowania, zgodnie
z następującymi kryteriami: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/
1 000 do <1/100); rzadko (≥1/ 10 000 do <1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000).
Tabela 2. Działania niepożądane
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Rzadko: małopłytkowość
Zaburzenia psychiczne
Niezbyt często: splątanie
Rzadko: omamy
Zaburzenia układu nerwowego
Bardzo często: ból głowy
Często: zawroty głowy, senność
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: nudności, wymioty
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Często: nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
Rzadko: żółtaczka cholestatyczna
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: wysypka, świąd
Niezbyt często: pokrzywka, ciężkie reakcje skórne* (np. rumień wielopostaciowy,
zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka)
________________________________________________________________________________
* Nigdy nie zgłaszane w badaniach klinicznych; kategoria powstała na podstawie „reguły trzech”
Podsumowując, działania niepożądane obserwowane w badaniach klinicznych z udziałem
pacjentów z osłabioną odpornością były podobne do raportowanych w populacji pacjentów z
prawidłową odpornością. Nudności, wymioty i nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby
notowano częściej, zwłaszcza po podaniu większych dawek.
4.9 Przedawkowanie
Dane dotyczące przedawkowania famcyklowiru są ograniczone. W przypadku przedawkowania
należy rozpocząć leczenie wspomagające czynności życiowe i objawowe.
Ostrą niewydolność nerek notowano rzadko u pacjentów z chorobami nerek, u których dawki
famycklowiru nie dostosowano do stopnia wydolności nerek.
Pencyklowir podlega dializie; stężenie w osoczu zmniejsza się o około 75% po czterogodzinnej
hemodializie.
5 WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1 Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: nukleozydy i nukleotydy z wyjątkiem inhibitorów odwrotnej
Transkryptazy
kod ATC: JO5AB09
Mechanizm działania
Famcyklowir jest prolekiem pencyklowiru przeznaczonym do stosowania doustnego. Famcyklowir
ulega in vivo szybkiemu przekształceniu w pencyklowir, który in vitro działa przeciw ludzkim
wirusom Herpes simplex (HSV typ 1 i 2), Varicella-zoster, wirusowi Epsteina-Barr i wirusowi
cytomegalii (Cytomegalovirus).
Działanie przeciwwirusowe podawanego doustnie famcyklowiru wykazano w kilku badaniach na
modelach zwierzęcych: działanie to występuje dzięki przekształceniu do postaci pencyklowiru w
warunkach in vivo. W komórkach zakażonych wirusem kinaza tymidynowa (TK) fosforyluje
pencyklowir do monofosforanu, który następnie jest przekształcany w trójfosforan pencyklowiru
pod wpływem kinazy komórkowej. Trójfosforan utrzymuje się w zakażonych komórkach przez
ponad 12 godzin i hamuje wydłużanie łańcucha DNA wirusa poprzez kompetycyjne hamowanie
wbudowywania trójfosforanu deoksyguanozyny w rosnący łańcuch DNA. W ten sposób dochodzi
do zatrzymania replikacji DNA wirusa. W niezakażonych komórkach stężenia trójfosforanu
pencyklowiru są prawie niewykrywalne. Dlatego jest mało prawdopodobne, aby niezakażone
wirusem komórki były narażone na terapeutyczne stężenia pencyklowiru.
Oporność
Podobnie jak w przypadku acyklowiru, najczęściej występującą formą oporności wśród szczepów
HSV jest zmniejszenie wytwarzania kinazy tymidynowej. Takie szczepy będą prawdopodobnie
krzyżowo oporne na pencyklowir i acyklowir.
W 11 światowych badaniach klinicznych z zastosowaniem pencyklowiru (miejscowo lub dożylnie)
lub famcyklowiru u pacjentów z prawidłową lub osłabioną odpornością, w tym wśród pacjentów
otrzymujących famcyklowir do 12 miesięcy, wykazano tylko niewielką ogólną częstotliwość
występowania opornych na pencyklowir szczepów wirusów: 0,2% (2/913) u pacjentów z
prawidłową odpornością oraz 2,1% (6/288) u pacjentów z osłabioną odpornością. Oporne szczepy
wirusów stwierdzano w większości na początku leczenia lub w grupie otrzymującej placebo, a
oporność pojawiła się w czasie lub po zakończeniu leczenia famcyklowirem lub pencyklowirem
jedynie u dwóch pacjentów z osłabioną odpornością.
Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania
W badaniach kontrolowanych placebo i substancją czynną, z udziałem zarówno pacjentów o
prawidłowej odporności, jak i pacjentów z osłabioną odpornością z półpaścem bez powikłań,
famcyklowir powodował skuteczne ustępowanie zmian. W badaniu klinicznym kontrolowanym
substancją czynną famcyklowir okazał się skuteczny i dobrze tolerowany w leczeniu półpaśca
ocznego u pacjentów z prawidłową odpornością.
Skuteczność famcyklowiru u pacjentów z prawidłową odpornością i pierwszym wystąpieniem
opryszczki narządów płciowych wykazano w trzech badaniach kontrolowanych substancją czynną.
Wyniki dwóch badań kontrolowanych placebo, z udziałem pacjentów o prawidłowej odporności
oraz wyniki jednego badania kontrolowanego substancją czynną z udziałem pacjentów z HIV i
nawracającymi zakażeniami wirusem opryszczki narządów płciowych wykazały skuteczność
famcyklowiru.
Wyniki dwóch 12-miesięcznych badań kontrolowanych placebo, z udziałem pacjentów o
prawidłowej odporności, wykazały, że u pacjentów leczonych famcyklowirem występowało
znaczne zmniejszenie liczby nawrotów w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo.
Badania kontrolowane placebo i badania bez grupy kontrolnej placebo trwające do 16 tygodni
wykazały, że famcyklowir skutecznie hamował nawroty zakażeń wirusem opryszczki narządów
płciowych u pacjentów zakażonych wirusem HIV; w badaniu kontrolowanym placebo
obserwowano znaczne zmniejszenie liczby dni z objawowym i bezobjawowym zakażeniem
wirusem opryszczki.
Dzieci
Przebadano 169 pacjentów w wieku od 1 miesiąca do 12 lat przyjmujących granulat doustny
famcyklowiru. Stu pacjentom w wieku 1 – 12 lat podawano granulat doustny (w dawkach od 150
mg do 500 mg) lub dwa razy (47 pacjentów z wirusem opryszczki zwykłej) lub trzy razy (53
pacjentów z ospą wietrzną) na dobę przez 7 dni. 69 pozostałych pacjentów (18 pacjentów w wieku
1 -12 miesięcy oraz 51 pacjentów w wieku 1 – 12 lat) brało udział w badaniu farmakokinetyki i
bezpieczeństwa stosowania pojedynczej dawki granulatu doustnego famcyklowiru w dawkach od
25 mg do 500 mg. Dawki famcyklowiru były dobierane w zależności od wagi, tak aby zapewnić
ekspozycję systemową pencyklowiru podobną do ekspozycji obserwowanej u dorosłych przy
zastosowaniu dawki 500 mg famcyklowiru. Jednym z tych badań objęta była grupa kontrolna. W
związku z tym skuteczność terapii nie jest możliwa do ustalenia. Profil bezpieczeństwa stosowania
leku był podobny do profilu obserwowanego u dorosłych. Nie mniej jednak ekspozycja systemowa
u noworodków poniżej 6 miesiąca życia była niewielka, co uniemożliwia ocenę bezpieczeństwa
stosowania famcyklowioru w tej grupie badanych.
5.2 Właściwości farmakokinetyczne
Informacje ogólne
Wchłanianie
Famcyklowir jest doustną postacią proleku pencyklowiru, który wykazuje działanie
przeciwwirusowe. Po podaniu doustnym famcyklowir wchłania się szybko i intensywnie i jest
przekształcany w pencyklowir. Biodostępność pencyklowiru po doustnym podaniu famcyklowiru
wynosiła 77%. Średnie maksymalne stężenie w osoczu pencyklowiru po podawanej doustnie
dawce famcyklowiru 125 mg, 250 mg, 500 mg i 750 mg wyniosło odpowiednio 0,8
mikrograma/ml, 1,6 mikrograma/ml, 3,3 mikrograma/ml i 5,1 mikrograma/ml oraz wystąpiło
średnio 45 minut po podaniu.
Krzywe zależności stężenia pencyklowiru od czasu są podobne po podaniu jednej dawki i kilku
dawek (trzy i dwa razy na dobę), co wskazuje, że nie ma kumulacji pencyklowiru po wielokrotnym
podaniu dawek famcyklowiru.
Dostępność ogólnoustrojowa (AUC) pencyklowiru, który powstaje z przekształcenia podanego
doustnie famcyklowiru, nie zależy od pokarmu.
Dystrybucja
Pencyklowir i 6-deoksy pencyklowir słabo wiążą się z białkami osocza (<20%).
Metabolizm i wydalanie
Famcyklowir jest wydalany z moczem przede wszystkim w postaci pencyklowiru i 6-deoksy
pencyklowiru. Nie wykrywano w moczu famcyklowiru w postaci niezmienionej. Wydalanie
pencyklowiru przez nerki zachodzi w mechanizmie wydzielania kanalikowego.
Okres półtrwania pencyklowiru w fazie końcowej w osoczu, po podaniu jednej dawki lub
powtarzanych dawek famcyklowiru, wynosi około 2 godziny.
Dane z badań przedklinicznych wykazały brak działania indukującego enzymy cytochromu P450
oraz brak działania hamującego CYP3A4.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci z półpaścem
Półpasiec bez powikłań nie zmienia znacząco właściwości farmakokinetycznych pencyklowiru
obserwowanych po doustnym podaniu famcyklowiru. Okres półtrwania pencyklowiru w osoczu w
fazie końcowej u pacjentów z półpaścem wyniósł odpowiednio 2,8 godziny i 2,7 godziny, po jednej
dawce i wielokrotnych dawkach famcyklowiru.
Pacjenci z niewydolnością nerek
Klirens osoczowy, klirens nerkowy i stała prędkości wydalania pencyklowiru zmniejszały się
liniowo wraz z osłabieniem czynności nerek, zarówno po jednej dawce jak i po dawkach
wielokrotnych. U pacjentów z niewydolnością nerek konieczna jest modyfikacja dawkowania
(patrz punkt 4.2).
Pacjenci z niewydolnością wątroby
Lekka i umiarkowana niewydolność wątroby nie miały wpływu na dostępność ogólnoustrojową
pencyklowiru po doustnym podaniu famcyklowiru. U pacjentów z lekkim lub umiarkowanym
zaburzeniem czynności wątroby nie jest konieczna modyfikacja dawki (patrz punkt 4.2 i 4.4). Nie
badano właściwości farmakokinetycznych pencyklowiru u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami
czynności wątroby. U tych pacjentów przekształcanie famcyklowiru w czynny metabolit,
pencyklowir, może być zaburzone, co powoduje mniejsze stężenia pencyklowiru w osoczu i w
rezultacie zmniejszoną skuteczność famcyklowiru.
Pacjenci w podeszłym wieku (≥65 lat)
Jak wynika z krzyżowego porównania badań, średnia wartość pola pod krzywą (AUC)
pencyklowiru była o około 30% większa, a klirens nerkowy pencyklowiru o około 20% mniejszy
po podaniu doustnym famcyklowiru ochotnikom w podeszłym wieku (65-79 lat) niż u młodszych
ochotników. Różnice te mogą częściowo wynikać z różnic w czynności nerek w obu grupach
wiekowych. Nie zaleca się modyfikacji dawki ze względu na wiek, chyba że czynność nerek jest
zaburzona (patrz punkt 4.2).
Dzieci
Wielokrotne podanie famcyklowiru (250 lub 500 mg trzy razy na dobę) pacjentom w wieku od 6 do
11 lat z zapaleniem wątroby typu B nie wykazało znaczącego wpływu na farmakokinetykę
pencyklowiru w porównaniu do danych dotyczących podania pojedynczej dawki leku. Nie
stwierdzono akumulowania pencyklowiru.
U dzieci w wieku od 1 do 12 lat zakażonych wirusem opryszczki zwykłej lub ospy wietrznej po
podaniu pojedynczej dawki doustnie famcyklowiru (patrz punkt 5.1), klirens pencyklowiru wzrastał
wraz z wagą w sposób nieliniowy.
Okres półtrwania pencyklowiru w osoczu spada wraz z malejącym wiekiem, średnio co 1,6 godziny
u pacjentów w wieku od 6 do 12 lat do 1,2 godziny u pacjentów w wieku od 1 do 2 lat.
Płeć
Obserwowano niewielkie różnice klirensu nerkowego pencyklowiru u kobiet i u mężczyzn, co
przypisuje się różnicy czynności nerek zależnej od płci. Nie zaleca się modyfikacji dawki ze
względu na płeć.
5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Toksyczność ogólna
Badania farmakologiczne dotyczące bezpieczeństwa stosowania oraz badania toksyczności po
podaniu wielokrotnym wskazują na brak szczególnego ryzyka dla ludzi.
Genotoksyczność
Nie zaobserwowano genotoksyczności famcyklowiru w serii testów in vivo i in vitro, stworzonych
w celu wykrywania mutacji genetycznych, uszkodzeń chromosomalnych i uszkodzeń DNA, które
mogą zostać usunięte. Pencyklowir, podobnie do innych substancji tej grupy, może prowadzić do
powstania uszkodzeń chromosomalnych, ale nie wywołuje mutacji genów w systemach
komórkowych bakterii i ssaków. Nie ma również dowodów na nasilone usuwanie uszkodzeń DNA
w warunkach in vitro.
Działanie rakotwórcze
Po podaniu dużych dawek samicom szczura obserwowano zwiększoną zapadalność na
gruczolakoraka sutków, guza często występującego u tego gatunku szczura, wykorzystywanego do
badań rakotwórczości. Nie zaobserwowano częstszej zapadalności na nowotwory u samców
szczurów i myszy obu płci.
Toksyczny wpływ na reprodukcję
U samców szczurów, którym podawano dawkę 500 mg/kg mc. na dobę, obserwowano zaburzenia
reprodukcji (w tym zmiany histopatologiczne jąder, zmiany w morfologii nasienia, zmniejszenie
stężenia i ruchliwości plemników oraz zmniejszoną płodność). Ponadto w badaniach toksyczności
ogólnej odnotowano zmiany zwyrodnieniowe nabłonka jąder. Zmiany te były przemijające i nie
występowały po podaniu innych substancji z tej grupy. Badania na zwierzętach nie wykazywały
negatywnego wpływu na płodność samic.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1 Wykaz substancji pomocniczych
Rdzeń tabletki:
Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)
Celuloza mikrokrystaliczna
Hydroksypropyloceluloza
Magnezu stearynian
Powłoka tabletki:
Alkohol poliwinylowy
Tytanu dwutlenek (E-171)
Makrogol 3350
Talk
6.2 Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3 Okres ważności30 miesięcy
6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
6.5 Rodzaj i zawartość opakowania
<125 mg>
PVC/PVDC/aluminium blistry zawierające 10, 30 lub 56 tabletek.
Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie.
6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego
do stosowania.
Bez szczególnych wymagań.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodnie z
lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Arrow Generics Limited Unit 2
Eastman Way, Stevenage Hertfordshire SG1 4SZ
Wielka Brytania
8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
9.
15590
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA
OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
NA
DOPUSZCZENIE
22.05.2009.
10.
DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
29.03.2011.
DO
Download