1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO Famciclovir Arrow, 125 mg
advertisement
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO Famciclovir Arrow, 125 mg, tabletki powlekane (Famciclovirum) 2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY Każda tabletka zawiera 125 mg famcyklowiru. Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1. 3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA Tabletka powlekana. Tabletka barwy białej, okrągła, powlekana z oznakowaniem „FC” powyżej „125” po jednej stronie i znakiem „>” po drugiej. 4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE 4.1 Wskazania do stosowania Zakażenia wirusem ospy wietrznej i półpaśca (VZV) - półpasiec Falciclovir Arrow jest wskazany do stosowania w: leczeniu półpaśca oraz półpaśca ocznego, u pacjentów dorosłych z prawidłową odpornością (patrz punkt 4.4); leczeniu półpaśca u pacjentów z osłabioną odpornością (patrz punkt 4.4). Zakażenia wirusem opryszczki zwykłej (HSV) – opryszczka narządów płciowych Falciclovir Arrow jest wskazany do stosowania w: leczeniu pierwszego wystąpienia i nawrotów opryszczki narządów płciowych u pacjentów dorosłych z prawidłową odpornością; leczeniu nawrotów opryszczki narządów płciowych u pacjentów z osłabioną odpornością; hamowaniu nawrotów opryszczki narządów płciowych u pacjentów dorosłych z prawidłową lub osłabioną odpornością. Nie przeprowadzono badań klinicznych z udziałem zakażonych wirusem opryszczki zwykłej pacjentów z odpornością osłabioną z przyczyn innych niż zakażenie wirusem HIV (patrz punkt 5.1). 4.2 Dawkowanie i sposób podawania Półpasiec u pacjentów dorosłych z prawidłową odpornością 500 mg trzy razy na dobę przez siedem dni. Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej po rozpoznaniu półpaśca. Półpasiec u pacjentów dorosłych z osłabioną odpornością 500 mg trzy razy na dobę przez dziesięć dni. Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej po rozpoznaniu półpaśca. Opryszczka narządów płciowych u pacjentów dorosłych z prawidłową odpornością Pierwsze wystąpienie opryszczki narządów płciowych: 250 mg trzy razy na dobę przez pięć dni. Zaleca się rozpoczęcie leczenia jak najszybciej po zdiagnozowaniu pierwszego wystąpienia opryszczki narządów płciowych. Leczenie nawrotów opryszczki narządów płciowych: 125 mg dwa razy na dobę przez pięć dni. Zaleca się rozpoczęcie leczenia jak najszybciej po wystąpieniu objawów prodromalnych (mrowienie, swędzenie, pieczenie, ból) lub zmian skórnych. Nawroty opryszczki narządów płciowych u pacjentów dorosłych z osłabioną odpornością Leczenie nawrotów opryszczki narządów płciowych: 500 mg dwa razy na dobę przez siedem dni. Zaleca się rozpoczęcie leczenia jak najszybciej po wystąpieniu objawów prodromalnych (takich jak mrowienie, swędzenie, pieczenie, ból) lub zmian skórnych. Hamowanie nawrotów opryszczki narządów płciowych u pacjentów dorosłych z prawidłową odpornością 250 mg dwa razy na dobę. Leczenie należy przerwać najpóźniej po 12 miesiącach ciągłego leczenia przeciwwirusowego, aby ponownie ocenić częstość występowania i nasilenie zakażeń. Minimalny czas trwania leczenia przed dokonaniem ponownej oceny powinien obejmować dwa nawroty. Pacjenci, u których przebieg choroby nie uległ znaczącym zmianom, mogą wznowić leczenie supresyjne. Hamowanie nawrotów opryszczki narządów płciowych u pacjentów dorosłych z osłabioną odpornością 500 mg dwa razy na dobę. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek Podając produkt leczniczy pacjentom z zaburzeniami czynności nerek należy zwrócić szczególną uwagę na dawkowanie, ponieważ zmniejszony klirens pencyklowiru jest związany z osłabioną czynnością nerek, ocenianą na podstawie klirensu kreatyniny. Zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów dorosłych z zaburzeniami czynności nerek przedstawiono w Tabeli 1. Tabela 1. Zalecenia dotyczące dawkowania u pacjentów dorosłych z zaburzeniami czynności Nerek. __________________________________________________________________________________ Wskazanie i zwykły schemat Klirens kreatyniny Zmodyfikowany schemat dawkowania [ml/min] dawkowania Półpasiec u pacjentów dorosłych z prawidłową odpornością 500 mg trzy razy na dobę przez ≥60 500 mg trzy razy na dobę przez 7 dni 7 dni 40 do 59 500 mg dwa razy na dobę przez 7 dni 20 do 39 500 mg raz na dobę przez 7 dni < 20 250 mg raz na dobę przez 7 dni pacjenci hemodializowani 250 mg po każdej dializie przez 7 dni ________________________________________________________________________ Półpasiec u pacjentów dorosłych z osłabioną odpornością 500 mg trzy razy na dobę przez 10 dni ≥60 40 do 59 500 mg trzy razy na dobę przez 10 dni 500 mg dwa razy na dobę przez 10 dni 20 do 39 <20 500 mg raz na dobę przez 10 dni 250 mg raz na dobę przez 10 dni Pacjenci hemodializowani 250 mg po każdej dializie przez 10 dni _______________________________________________________________________________ Opryszczka narządów płciowych u pacjentów dorosłych z prawidłową odpornością – pierwsze wystąpienie opryszczki narządów płciowych 250 mg trzy razy na dobę przez ≥40 250 mg trzy razy na dobę przez 5 dni 5 dni 20 do 39 250 mg dwa razy na dobę przez 5 dni <20 250 mg raz na dobę przez 5 dni pacjenci hemodializowani 250 mg po każdej dializie przez 5 dni ________________________________________________________________________________ Opryszczka narządów płciowych u pacjentów dorosłych z prawidłową odpornością – leczenie nawrotów opryszczki narządów płciowych 125 mg dwa razy na dobę przez ≥20 125 mg dwa razy na dobę przez 5 dni 5 dni <20 125 mg raz na dobę przez 5 dni pacjenci 125 mg po każdej dializie przez 5 dni hemodializowani Opryszczka narządów płciowych u pacjentów dorosłych z osłabioną odpornością – leczenie nawrotów opryszczki narządów płciowych 500 mg dwa razy na dobę przez 7 dni ≥ 40 500 mg dwa razy na dobę przez 7 dni 500 mg raz na dobę przez 7 dni 250 mg raz na dobę przez 7 dni 20 do 39 < 20 pacjenci hemodializowani 250 mg po każdej dializie przez 7 dni ________________________________________________________________________________ Hamowanie nawrotów opryszczki narządów płciowych u pacjentów dorosłych z prawidłową odpornością 250 mg dwa razy na dobę ≥40 250 mg dwa razy na dobę 20 do 39 125 mg dwa razy na dobę <20 125 mg raz na dobę 125 mg po każdej dializie pacjenci hemodializowani __________________________________________________________________________ Hamowanie nawrotów opryszczki narządów płciowych u pacjentów dorosłych z osłabioną odpornością 500 mg dwa razy na dobę ≥40 20 to 39 <20 500 mg dwa razy na dobę 500 mg raz na dobę 250 mg raz na dobę pacjenci hemodializowani 250 mg po każdej dializie Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek poddawani hemodializie Czterogodzinna hemodializa zmniejszała stężenie pencyklowiru w osoczu do 75%. Famcyklowir należy podawać natychmiast po zakończeniu dializy. Zalecane dawkowanie u pacjentów hemodializowanych podano w Tabeli 1. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby Nie jest konieczna modyfikacja dawkowania u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby. Dane dotyczące pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie są dostępne (patrz punkty 4.4 i 5.2). Pacjenci w podeszłym wieku (≥65 lat) Nie jest konieczna modyfikacja dawki, o ile nie występują zaburzenia czynności nerek. Dzieci Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania famcyklowiru nie została ustalona u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat. Dotychczasowe dane zostały przedstawione w punkcie 5.1 i 5.2. Sposób podawania Famciclovir Arrow można podawać niezależnie od posiłków (patrz punkt 5.2). 4.3 Przeciwwskazania Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na pencyklowir. 4.4 Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek konieczna jest modyfikacja dawki (patrz punkty 4.2 i 4.9). Stosowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby Nie badano stosowania famcyklowiru u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. U tych pacjentów przemiana famcyklowiru w jego czynny metabolit, pencyklowir, może być zaburzona, co powoduje mniejsze stężenie pencyklowiru w osoczu i w wyniku mniejszą skuteczność famcyklowiru. Stosowanie w leczeniu półpaśca Szczególnie u pacjentów z osłabioną odpornością należy ściśle kontrolować odpowiedź kliniczną. Należy rozważyć dożylne leczenie przeciwwirusowe, jeśli reakcję na terapię doustną uzna się za niewystarczającą. Pacjentom z półpaścem z powikłaniami, tzn. u których zakażeniem objęta jest jama brzuszna, występuje rozsiane zakażenie półpaścem, neuropatie ruchowe, zapalenie mózgu lub powikłania ze strony układu krążenia, należy stosować dożylne leczenie przeciwwirusowe. Ponadto pacjentom z osłabioną odpornością i zakażeniem półpaścem ocznym lub pacjentom z grupy wysokiego ryzyka rozsiewu choroby i zajęcia narządów jamy brzusznej, należy stosować dożylne leczenie przeciwwirusowe. Przenoszenie opryszczki narządów płciowych Pacjenci z objawami opryszczki narządów płciowych powinni powstrzymać się od współżycia seksualnego, nawet po rozpoczęciu leczenia przeciwwirusowego. W czasie leczenia produktem leczniczym Famciclovir Arrow nawracających zakażeń narządów płciowych wirusem opryszczki, częstość przenoszenia zakażenia ulega istotnemu zmniejszeniu. Jednak nawet mimo leczenia, przeniesienie zakażenia jest możliwe. Dlatego, oprócz leczenia famcyklowirem, zaleca się, aby pacjenci zachowali ostrożność podczas kontaktów seksualnych. 4.5 Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji Wpływ innych produktów leczniczych na famcyklowir Nie stwierdzono żadnych klinicznie istotnych interakcji. Jednoczesne stosowanie probenecydu może powodować zwiększenie stężenia pencyklowiru, czynnego metabolitu famcyklowiru w osoczu, poprzez konkurowanie w procesie eliminacji. Z tego względu należy obserwować, czy u pacjenta otrzymującego famcyklowir w dawce 500 mg trzy razy na dobę jednocześnie z probenecydem, nie występują objawy toksyczności. Jeśli u pacjenta wystąpią silne zawroty głowy, senność, splątanie lub inne zaburzenia czynności układu nerwowego, można rozważyć zmniejszenie dawki famcyklowiru do 250 mg trzy razy na dobę. Aby doszło do przekształcenia famcyklowiru w jego czynny metabolit, pencyklowir, konieczna jest oksydaza aldehydowa. Wykazano, że silnym inhibitorem tego enzymu in vitro jest raloksyfen. Jednoczesne podawanie raloksyfenu może wpływać na powstawanie pencyklowiru, a tym samym na skuteczność famcyklowiru. Należy kontrolować skuteczność kliniczną leczenia przeciwwirusowego, gdy raloksyfen jest podawany jednocześnie z famcyklowirem. 4.6 Wpływ na płodność, ciążę i laktację Ciąża Istnieje ograniczona ilość danych (wyniki uzyskane z mniej niż 300 ciąż) dotyczących stosowania famcyklowiru u kobiet w ciąży. Na podstawie tych ograniczonych informacji można stwierdzić, że analiza zarówno prospektywnych, jak i retrospektywnych przypadków ciąży nie dostarczyła dowodów na to, że produkt powoduje jakiekolwiek specyficzne wady płodu lub wady wrodzone. Badania na zwierzętach nie wykazały żadnego embriotoksycznego ani teratogennego działania famcyklowiru lub pencyklowiru (czynnego metabolitu famcyklowiru). Famcyklowir można stosować w okresie ciąży wyłącznie, jeśli potencjalne korzyści przewyższają możliwe ryzyko. Karmienie piersią Nie wiadomo, czy famcyklowir przenika do mleka kobiet karmiących. W badaniach na zwierzętach stwierdzono, że pencyklowir jest wydzielany z mlekiem samic. Jeśli u kobiety w ciąży konieczne jest podanie famcyklowiru, należy rozważyć przerwanie karmienia piersią. Płodność Badania kliniczne wskazują na brak wpływu famcyklowiru na płodność mężczyzn po długotrwałym leczeniu doustną dawką 250 mg dwa razy na dobę (patrz punkt 5.3). 4.7 Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn Nie przeprowadzono badań nad wpływem produktu leczniczego na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak jeśli u pacjenta w trakcie przyjmowania produktu leczniczego Falciclovir Arrow występują zawroty głowy, senność, splątanie lub inne zaburzenia czynności ośrodkowego układu nerwowego, nie powinien on prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn. 4.8 Działania niepożądane W badaniach klinicznych zgłaszano bóle głowy i nudności, których nasilenie było zazwyczaj lekkie lub umiarkowane i które pojawiały się z podobną częstością u pacjentów przyjmujących placebo. Wszystkie inne działania niepożądane zgłaszano po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu. W sumie famcyklowir w zalecanych dawkach podano 1587 pacjentom uczestniczącym w badaniach kontrolowanych placebo (n=657) i substancją czynną (n=930). Badania te poddano analizie retrospektywnej, aby określić częstość występowania wszystkich wymienionych niżej działań niepożądanych. W przypadku działań niepożądanych, których w ogóle nie obserwowano w tych badaniach, górna granica 95% przedziału ufności nie powinna przekroczyć 3/X (zgodnie z „regułą trzech”), gdzie X stanowi całą próbę badaną (n=1587). Działania niepożądane (Tabela 2) zostały uporządkowane według częstości występowania, zgodnie z następującymi kryteriami: bardzo często (≥1/10); często (≥1/100 do <1/10); niezbyt często (≥1/ 1 000 do <1/100); rzadko (≥1/ 10 000 do <1/1 000); bardzo rzadko (<1/10 000). Tabela 2. Działania niepożądane Zaburzenia krwi i układu chłonnego Rzadko: małopłytkowość Zaburzenia psychiczne Niezbyt często: splątanie Rzadko: omamy Zaburzenia układu nerwowego Bardzo często: ból głowy Często: zawroty głowy, senność Zaburzenia żołądka i jelit Często: nudności, wymioty Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych Często: nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby Rzadko: żółtaczka cholestatyczna Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej Często: wysypka, świąd Niezbyt często: pokrzywka, ciężkie reakcje skórne* (np. rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna nekroliza naskórka) ________________________________________________________________________________ * Nigdy nie zgłaszane w badaniach klinicznych; kategoria powstała na podstawie „reguły trzech” Podsumowując, działania niepożądane obserwowane w badaniach klinicznych z udziałem pacjentów z osłabioną odpornością były podobne do raportowanych w populacji pacjentów z prawidłową odpornością. Nudności, wymioty i nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby notowano częściej, zwłaszcza po podaniu większych dawek. 4.9 Przedawkowanie Dane dotyczące przedawkowania famcyklowiru są ograniczone. W przypadku przedawkowania należy rozpocząć leczenie wspomagające czynności życiowe i objawowe. Ostrą niewydolność nerek notowano rzadko u pacjentów z chorobami nerek, u których dawki famycklowiru nie dostosowano do stopnia wydolności nerek. Pencyklowir podlega dializie; stężenie w osoczu zmniejsza się o około 75% po czterogodzinnej hemodializie. 5 WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE 5.1 Właściwości farmakodynamiczne Grupa farmakoterapeutyczna: nukleozydy i nukleotydy z wyjątkiem inhibitorów odwrotnej Transkryptazy kod ATC: JO5AB09 Mechanizm działania Famcyklowir jest prolekiem pencyklowiru przeznaczonym do stosowania doustnego. Famcyklowir ulega in vivo szybkiemu przekształceniu w pencyklowir, który in vitro działa przeciw ludzkim wirusom Herpes simplex (HSV typ 1 i 2), Varicella-zoster, wirusowi Epsteina-Barr i wirusowi cytomegalii (Cytomegalovirus). Działanie przeciwwirusowe podawanego doustnie famcyklowiru wykazano w kilku badaniach na modelach zwierzęcych: działanie to występuje dzięki przekształceniu do postaci pencyklowiru w warunkach in vivo. W komórkach zakażonych wirusem kinaza tymidynowa (TK) fosforyluje pencyklowir do monofosforanu, który następnie jest przekształcany w trójfosforan pencyklowiru pod wpływem kinazy komórkowej. Trójfosforan utrzymuje się w zakażonych komórkach przez ponad 12 godzin i hamuje wydłużanie łańcucha DNA wirusa poprzez kompetycyjne hamowanie wbudowywania trójfosforanu deoksyguanozyny w rosnący łańcuch DNA. W ten sposób dochodzi do zatrzymania replikacji DNA wirusa. W niezakażonych komórkach stężenia trójfosforanu pencyklowiru są prawie niewykrywalne. Dlatego jest mało prawdopodobne, aby niezakażone wirusem komórki były narażone na terapeutyczne stężenia pencyklowiru. Oporność Podobnie jak w przypadku acyklowiru, najczęściej występującą formą oporności wśród szczepów HSV jest zmniejszenie wytwarzania kinazy tymidynowej. Takie szczepy będą prawdopodobnie krzyżowo oporne na pencyklowir i acyklowir. W 11 światowych badaniach klinicznych z zastosowaniem pencyklowiru (miejscowo lub dożylnie) lub famcyklowiru u pacjentów z prawidłową lub osłabioną odpornością, w tym wśród pacjentów otrzymujących famcyklowir do 12 miesięcy, wykazano tylko niewielką ogólną częstotliwość występowania opornych na pencyklowir szczepów wirusów: 0,2% (2/913) u pacjentów z prawidłową odpornością oraz 2,1% (6/288) u pacjentów z osłabioną odpornością. Oporne szczepy wirusów stwierdzano w większości na początku leczenia lub w grupie otrzymującej placebo, a oporność pojawiła się w czasie lub po zakończeniu leczenia famcyklowirem lub pencyklowirem jedynie u dwóch pacjentów z osłabioną odpornością. Skuteczność kliniczna i bezpieczeństwo stosowania W badaniach kontrolowanych placebo i substancją czynną, z udziałem zarówno pacjentów o prawidłowej odporności, jak i pacjentów z osłabioną odpornością z półpaścem bez powikłań, famcyklowir powodował skuteczne ustępowanie zmian. W badaniu klinicznym kontrolowanym substancją czynną famcyklowir okazał się skuteczny i dobrze tolerowany w leczeniu półpaśca ocznego u pacjentów z prawidłową odpornością. Skuteczność famcyklowiru u pacjentów z prawidłową odpornością i pierwszym wystąpieniem opryszczki narządów płciowych wykazano w trzech badaniach kontrolowanych substancją czynną. Wyniki dwóch badań kontrolowanych placebo, z udziałem pacjentów o prawidłowej odporności oraz wyniki jednego badania kontrolowanego substancją czynną z udziałem pacjentów z HIV i nawracającymi zakażeniami wirusem opryszczki narządów płciowych wykazały skuteczność famcyklowiru. Wyniki dwóch 12-miesięcznych badań kontrolowanych placebo, z udziałem pacjentów o prawidłowej odporności, wykazały, że u pacjentów leczonych famcyklowirem występowało znaczne zmniejszenie liczby nawrotów w porównaniu z pacjentami otrzymującymi placebo. Badania kontrolowane placebo i badania bez grupy kontrolnej placebo trwające do 16 tygodni wykazały, że famcyklowir skutecznie hamował nawroty zakażeń wirusem opryszczki narządów płciowych u pacjentów zakażonych wirusem HIV; w badaniu kontrolowanym placebo obserwowano znaczne zmniejszenie liczby dni z objawowym i bezobjawowym zakażeniem wirusem opryszczki. Dzieci Przebadano 169 pacjentów w wieku od 1 miesiąca do 12 lat przyjmujących granulat doustny famcyklowiru. Stu pacjentom w wieku 1 – 12 lat podawano granulat doustny (w dawkach od 150 mg do 500 mg) lub dwa razy (47 pacjentów z wirusem opryszczki zwykłej) lub trzy razy (53 pacjentów z ospą wietrzną) na dobę przez 7 dni. 69 pozostałych pacjentów (18 pacjentów w wieku 1 -12 miesięcy oraz 51 pacjentów w wieku 1 – 12 lat) brało udział w badaniu farmakokinetyki i bezpieczeństwa stosowania pojedynczej dawki granulatu doustnego famcyklowiru w dawkach od 25 mg do 500 mg. Dawki famcyklowiru były dobierane w zależności od wagi, tak aby zapewnić ekspozycję systemową pencyklowiru podobną do ekspozycji obserwowanej u dorosłych przy zastosowaniu dawki 500 mg famcyklowiru. Jednym z tych badań objęta była grupa kontrolna. W związku z tym skuteczność terapii nie jest możliwa do ustalenia. Profil bezpieczeństwa stosowania leku był podobny do profilu obserwowanego u dorosłych. Nie mniej jednak ekspozycja systemowa u noworodków poniżej 6 miesiąca życia była niewielka, co uniemożliwia ocenę bezpieczeństwa stosowania famcyklowioru w tej grupie badanych. 5.2 Właściwości farmakokinetyczne Informacje ogólne Wchłanianie Famcyklowir jest doustną postacią proleku pencyklowiru, który wykazuje działanie przeciwwirusowe. Po podaniu doustnym famcyklowir wchłania się szybko i intensywnie i jest przekształcany w pencyklowir. Biodostępność pencyklowiru po doustnym podaniu famcyklowiru wynosiła 77%. Średnie maksymalne stężenie w osoczu pencyklowiru po podawanej doustnie dawce famcyklowiru 125 mg, 250 mg, 500 mg i 750 mg wyniosło odpowiednio 0,8 mikrograma/ml, 1,6 mikrograma/ml, 3,3 mikrograma/ml i 5,1 mikrograma/ml oraz wystąpiło średnio 45 minut po podaniu. Krzywe zależności stężenia pencyklowiru od czasu są podobne po podaniu jednej dawki i kilku dawek (trzy i dwa razy na dobę), co wskazuje, że nie ma kumulacji pencyklowiru po wielokrotnym podaniu dawek famcyklowiru. Dostępność ogólnoustrojowa (AUC) pencyklowiru, który powstaje z przekształcenia podanego doustnie famcyklowiru, nie zależy od pokarmu. Dystrybucja Pencyklowir i 6-deoksy pencyklowir słabo wiążą się z białkami osocza (<20%). Metabolizm i wydalanie Famcyklowir jest wydalany z moczem przede wszystkim w postaci pencyklowiru i 6-deoksy pencyklowiru. Nie wykrywano w moczu famcyklowiru w postaci niezmienionej. Wydalanie pencyklowiru przez nerki zachodzi w mechanizmie wydzielania kanalikowego. Okres półtrwania pencyklowiru w fazie końcowej w osoczu, po podaniu jednej dawki lub powtarzanych dawek famcyklowiru, wynosi około 2 godziny. Dane z badań przedklinicznych wykazały brak działania indukującego enzymy cytochromu P450 oraz brak działania hamującego CYP3A4. Szczególne grupy pacjentów Pacjenci z półpaścem Półpasiec bez powikłań nie zmienia znacząco właściwości farmakokinetycznych pencyklowiru obserwowanych po doustnym podaniu famcyklowiru. Okres półtrwania pencyklowiru w osoczu w fazie końcowej u pacjentów z półpaścem wyniósł odpowiednio 2,8 godziny i 2,7 godziny, po jednej dawce i wielokrotnych dawkach famcyklowiru. Pacjenci z niewydolnością nerek Klirens osoczowy, klirens nerkowy i stała prędkości wydalania pencyklowiru zmniejszały się liniowo wraz z osłabieniem czynności nerek, zarówno po jednej dawce jak i po dawkach wielokrotnych. U pacjentów z niewydolnością nerek konieczna jest modyfikacja dawkowania (patrz punkt 4.2). Pacjenci z niewydolnością wątroby Lekka i umiarkowana niewydolność wątroby nie miały wpływu na dostępność ogólnoustrojową pencyklowiru po doustnym podaniu famcyklowiru. U pacjentów z lekkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności wątroby nie jest konieczna modyfikacja dawki (patrz punkt 4.2 i 4.4). Nie badano właściwości farmakokinetycznych pencyklowiru u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. U tych pacjentów przekształcanie famcyklowiru w czynny metabolit, pencyklowir, może być zaburzone, co powoduje mniejsze stężenia pencyklowiru w osoczu i w rezultacie zmniejszoną skuteczność famcyklowiru. Pacjenci w podeszłym wieku (≥65 lat) Jak wynika z krzyżowego porównania badań, średnia wartość pola pod krzywą (AUC) pencyklowiru była o około 30% większa, a klirens nerkowy pencyklowiru o około 20% mniejszy po podaniu doustnym famcyklowiru ochotnikom w podeszłym wieku (65-79 lat) niż u młodszych ochotników. Różnice te mogą częściowo wynikać z różnic w czynności nerek w obu grupach wiekowych. Nie zaleca się modyfikacji dawki ze względu na wiek, chyba że czynność nerek jest zaburzona (patrz punkt 4.2). Dzieci Wielokrotne podanie famcyklowiru (250 lub 500 mg trzy razy na dobę) pacjentom w wieku od 6 do 11 lat z zapaleniem wątroby typu B nie wykazało znaczącego wpływu na farmakokinetykę pencyklowiru w porównaniu do danych dotyczących podania pojedynczej dawki leku. Nie stwierdzono akumulowania pencyklowiru. U dzieci w wieku od 1 do 12 lat zakażonych wirusem opryszczki zwykłej lub ospy wietrznej po podaniu pojedynczej dawki doustnie famcyklowiru (patrz punkt 5.1), klirens pencyklowiru wzrastał wraz z wagą w sposób nieliniowy. Okres półtrwania pencyklowiru w osoczu spada wraz z malejącym wiekiem, średnio co 1,6 godziny u pacjentów w wieku od 6 do 12 lat do 1,2 godziny u pacjentów w wieku od 1 do 2 lat. Płeć Obserwowano niewielkie różnice klirensu nerkowego pencyklowiru u kobiet i u mężczyzn, co przypisuje się różnicy czynności nerek zależnej od płci. Nie zaleca się modyfikacji dawki ze względu na płeć. 5.3 Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie Toksyczność ogólna Badania farmakologiczne dotyczące bezpieczeństwa stosowania oraz badania toksyczności po podaniu wielokrotnym wskazują na brak szczególnego ryzyka dla ludzi. Genotoksyczność Nie zaobserwowano genotoksyczności famcyklowiru w serii testów in vivo i in vitro, stworzonych w celu wykrywania mutacji genetycznych, uszkodzeń chromosomalnych i uszkodzeń DNA, które mogą zostać usunięte. Pencyklowir, podobnie do innych substancji tej grupy, może prowadzić do powstania uszkodzeń chromosomalnych, ale nie wywołuje mutacji genów w systemach komórkowych bakterii i ssaków. Nie ma również dowodów na nasilone usuwanie uszkodzeń DNA w warunkach in vitro. Działanie rakotwórcze Po podaniu dużych dawek samicom szczura obserwowano zwiększoną zapadalność na gruczolakoraka sutków, guza często występującego u tego gatunku szczura, wykorzystywanego do badań rakotwórczości. Nie zaobserwowano częstszej zapadalności na nowotwory u samców szczurów i myszy obu płci. Toksyczny wpływ na reprodukcję U samców szczurów, którym podawano dawkę 500 mg/kg mc. na dobę, obserwowano zaburzenia reprodukcji (w tym zmiany histopatologiczne jąder, zmiany w morfologii nasienia, zmniejszenie stężenia i ruchliwości plemników oraz zmniejszoną płodność). Ponadto w badaniach toksyczności ogólnej odnotowano zmiany zwyrodnieniowe nabłonka jąder. Zmiany te były przemijające i nie występowały po podaniu innych substancji z tej grupy. Badania na zwierzętach nie wykazywały negatywnego wpływu na płodność samic. 6. DANE FARMACEUTYCZNE 6.1 Wykaz substancji pomocniczych Rdzeń tabletki: Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A) Celuloza mikrokrystaliczna Hydroksypropyloceluloza Magnezu stearynian Powłoka tabletki: Alkohol poliwinylowy Tytanu dwutlenek (E-171) Makrogol 3350 Talk 6.2 Niezgodności farmaceutyczne Nie dotyczy. 6.3 Okres ważności30 miesięcy 6.4 Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania Przechowywać w oryginalnym opakowaniu. 6.5 Rodzaj i zawartość opakowania <125 mg> PVC/PVDC/aluminium blistry zawierające 10, 30 lub 56 tabletek. Nie wszystkie wielkości opakowań muszą znajdować się w obrocie. 6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do stosowania. Bez szczególnych wymagań. Wszelkie niewykorzystane resztki produktu lub jego odpady należy usunąć w sposób zgodnie z lokalnymi przepisami. 7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU Arrow Generics Limited Unit 2 Eastman Way, Stevenage Hertfordshire SG1 4SZ Wielka Brytania 8. NUMER(-Y) POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU 9. 15590 9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA OBROTU/DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE 22.05.2009. 10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZĘŚCIOWEJ ZMIANY TEKSTU CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO 29.03.2011. DO
