Warunki świadczenia pracy

advertisement
ŚWIADCZENIE PRACY A PRAWNY STOSUNEK PRACY
opracował Tadeusz Liwosz
Kiedy mówimy o pracy, czy precyzyjniej o świadczeniu pracy, zazwyczaj mamy na myśli takie
sytuacje gdy dana osoba wykonuje na rzecz innej osoby lub zakładu pracy pewne zadania, za co
otrzymuje określone, wspólnie ustalone wynagrodzenie.
Strona wykonująca zdania nazywa się pracobiorcą, a strona zatrudniająca pracodawcą. Należy tu
zwrócić uwagę, iż pojęcie pracobiorca nie zawsze jest równoważne z pojęciem pracownik.
Świadczenie pracy nie zawsze musi oznaczać istnienie stosunku pracy w rozumieniu prawa
pracy, bowiem może odbywać się nie tylko w oparciu o umowę o pracę, lecz także w oparciu o
umowy cywilno-prawne: umowa o dzieło, umowa zlecenia czy umowa agencyjna. (Przywołane
nazwy umów maja charakter przykładowy, bo strony mogą zawrzeć umowę o świadczenie
określonej czynności, która nie będzie w swej treści odpowiadać tu wymienionym umowom).
Po co dokonywać więc rozróżnienia sytuacji, które charakteryzują się wspólnym przedmiotem,
a mianowicie w każdej z nich jedna strona – pracobiorca wykonuje określone czynności na rzecz
drugiej strony – pracodawcy?
Stosunek pracy (tj. stosunek powstały w oparciu o umowę o pracę) to takie wzajemne ułożenie
relacji pomiędzy pracobiorcą a pracodawcą, które uregulowane zostało przepisami prawa pracy1.
Postanowienia umowy o pracę nie mogą być mniej korzystne dla pracownika niż wynika to
z przepisów prawa pracy. Postanowienia mniej korzystne są nieważne, a zamiast nich stosuje się
odpowiednie przepisy prawa pracy. Konsekwencją takiego stanu rzeczy jest to, że pracobiorca
nie może zostać pozbawiony uprawnień i gwarancji, jakie dają mu przepisy prawa pracy.
Inaczej sytuacja przedstawia się w odniesieniu do umów cywilno-prawnych. Tu strony –
pracobiorca i pracodawca – mają swobodę ukształtowania stosunku jaki ich łączy, a jedyne
ograniczenie w tym zakresie wynika z faktu, że nie może on być sprzeczny z powszechnie
obowiązującym prawem. W takim przypadku przepisy prawa pracy z ich “ochronnym”
charakterem nie mają zastosowania.
Na czym polega różnica pomiędzy świadczeniem pracy w oparciu o umowę o pracę
a świadczeniem pracy na podstawie umowy cywilno-prawnej?
Tam, gdzie mamy do czynienia z umową o pracę gwarancje i uprawnienia (urlopy, ochrona
wynagrodzenia, czas pracy) nie mogą być wyłączone czy zmienione umownie na niekorzyść
pracownika. W przypadku umów innych niż umowa o pracę strony mogą same decydować
o postanowieniach umowy bez ryzyka, że nie będą one ważne nawet w sytuacji, gdy są mniej
korzystne niż uregulowania wynikające z przepisów prawa pracy.
Tak więc z punktu widzenia pracobiorcy najbardziej korzystną formą świadczenia pracy jest
świadczenie pracy w oparciu o umowę o pracę. Umowa ta daje – przede wszystkim
pracownikowi – poczucie pewnej stabilizacji na rynku pracy oraz gwarancje, jakie wynikają
z przepisów prawa pracy.
1
Kodeks Pracy i wydane na jego podstawie przepisy wykonawcze
Nie jest zakazane czy naganne zawieranie cywilno-prawnych umów o świadczenie pracy.
Niebezpieczeństwo jakie przy tej okazji może wystąpić to ukrycie pod pozorem umowy
cywilno-prawnej stosunku jaki łączy strony (pracodawcę i pracobiorcę), mającego w istocie
wszelkie cechy umowy o pracę. W sytuacji takiej pracobiorca świadczy pracę tak jak w oparciu
o umowę o pracę, lecz pozbawiony zostaje uprawnień i gwarancji jakie przepisy prawa pracy
wiążą z istnieniem stosunku pracy wynikającego z umowy o pracę.
Tylko wtedy, gdy nawiązany na podstawie umowy cywilno-prawnej stosunek zatrudnienia nie
ma cech charakteryzujących stosunki pracy (dobrowolny, zarobkowy charakter zobowiązania,
osobistość świadczenia pracy, podporządkowanie pracownika pracodawcy, ponoszenie ryzyka
przez pracodawcę, ciągłość świadczenia pracy) można bez zastrzeżeń powiedzieć, iż nie
dochodzi do obejścia prawa.
KORZYŚCI WYNIKAJĄCE
ZE STOSUNKU PRACY
(powstałego w oparciu o umowę o pracę)
§ ubezpieczenie
(emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe)
§ ochrona wynagrodzenia
(co do wysokości nie może być mniejsza
niż ustalona w przepisach
oraz co do terminowości wypłaty - pod rygorem
odpowiedzialności za wykroczenie)
§ ochrona czasu pracy
§ trwałość stosunku pracy
(możliwość rozwiązania stosunku pracy tylko z zachowaniem
przewidzianych w przepisach prawa pracy, trybu i formy)
§ uprawnienia urlopowe
§ uprawnienia szczególne dla niektórych grup
(młodociani, kobiety, niepełnosprawni)
§ uprawnienia szczególne
dla określonych grup zawodowych
WYBRANE UMOWY CYWILNO – PRAWNE
UMOWA ZLECENIA
Przyjmujący zlecenie zobowiązuje się do wykonania na rzecz zamawiającego
określonej pracy w określonym terminie i za określone wynagrodzenie. Można
się także umówić, że praca wykonana zostanie nieodpłatnie
UMOWA O DZIEŁO
Strony umawiają się, że jedna wykona dla drugiej określone dzieło za określoną
kwotę. Termin umowy może, ale nie musi być określony.
Umowa ulega rozwiązaniu po wykonaniu dzieła
UMOWA AGENCYJNA
Podpisując umowę zobowiązujemy się do stałego pośredniczenia w zawieraniu
w imieniu zleceniodawcy umów, za określone wynagrodzenie (prowizję, czyli
procent od wartości zawartej transakcji).
CECHY CHARAKTERYZUJĄCE
STOSUNEK PRACY
1. Stroną zobowiązaną do pracy (pracownikiem) jest
osoba fizyczna.
2. Zobowiązuje się ona do pracy w zamian
za wynagrodzenie (odpłatność pracy).
3. Przedmiotem umowy ze strony pracownika jest
samo pełnienie (wykonywanie) pracy.
4. Pracownik nie jest obciążony ryzykiem realizacji
zobowiązania, tj. jaki będzie
np. ekonomiczny efekt przedsięwzięcia,
jakie podjęła firma, w której pracuje,
a w którym on uczestniczy świadcząc pracę.
5. Pracownik obowiązany jest świadczyć pracę
osobiście.
6. Pracownik w realizacji zobowiązania jest
podporządkowany pracodawcy.
Źródło: podręcznik „Klub pracy. Program szkolenia” E. Liwosz, K. Pankiewicz, A. Staroń,
A. Kostecka , Ministerstwo Gospodarki Pracy i Polityki Społecznej, Warszawa 2003
Link do pobrania:
Kodeks pracy
http://www.pit.pl/att/przepisy/kp.pdf
http://kodeks-pracy.org
Download