8 ĆWICZENIE NR POMIAR REZYSTANCJI MOSTKIEM THOMSONA 11.1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest poznanie zasady i właściwości pomiaru rezystancji mostkiem Thomsona. 11.2. Podstawy teoretyczne pomiaru 11.2.1. Zasada pomiaru mostkiem Thomsona Układ sześcioramiennego mostka podany przez Thomsona jest przedstawiony na rysunku 11.1. Mostek ten służy do pomiaru małych rezystancji (poniżej 1). Przy pomiarach tak małych rezystancji konieczna jest eliminacja wpływu rezystancji przewodów łączeniowych i rezystancji styków. U I p n RX n p A R3 R5 C R4 Rg G R1 p n RN B n p R2 D Rys. 11.1. Schemat mostka Thomsona. Eliminację tego wpływu zapewnia układ mostka Thomsona przez: 169 - zastosowanie rezystorów stosunkowych R3 i R4 mechanicznie sprzężonych odpowiednio z rezystorami R1 i R2, - dobór wartości rezystancji R1, R2, R3, i R4, tak dużych (większych od 10), że można pominąć rezystancje przewodów łączących. Przez rezystancję R5 oznaczono sumę rezystancji styków i przewodów łączących punkty A i B. Wskaźnikiem równowagi jest galwanometr magnetoelektryczny G o rezystancji Rg. Mostek jest zasilany ze źródła o napięciu U. Stanem równowagi mostka nazywa się taki stan, w którym napięcie między punktami C i D jest równe zeru, przy niezerowej wartości prądu zasilającego mostek. Analizę działania i ocenę właściwości mostka można uprościć przez przekształcenie układu sześcioramiennego w układ czteroramienny. W tym celu trójkąt ABC, utworzony przez rezystory R3, R4,i R5, zastępuje się równoważną gwiazdą o rezystorach R6, R7 i R8. U RX R6 R7 RN R8 R1 G Rg R2 Rys. 11.2. Schemat zastępczy mostka Thomsona Wartości rezystancji R6, R7,R8 oblicza się ze wzorów (11.1) R6 R5 R3 R3 R 4 R5 R7 R5 R 4 R3 R 4 R5 R8 R3 R 4 R3 R 4 R5 (11.1) 170 Dla stanu równowagi mostka słuszne są zależności (11.2) i (11.3) I1 I2 , I3 I4 I 1 R x R6 I 3 R1 I 2 R N R7 I 4 R 2 (11.2) (11.3) Dzieląc stronami równania (11.3) i uwzględniając zależności (11.2) otrzymuje się warunek równowagi mostka o schemacie zastępczym przedstawionym na rysunku 11.2. Rx R6 R 1 RN R7 R2 (11.4) Z warunku równowagi mostka, po uwzględnieniu zależności (11.1), wyznacza się wartość rezystancji mierzonej Rx Rx R N R1 R R1 R4 R5 3 R2 R3 R4 R5 R2 R4 (11.5) Ponieważ, w budowanych mostkach zwykle wykonuje się R1 = R3 oraz R2 = R4 ( jednoczesna regulacja odpowiednich rezystorów), to wówczas rezystancję Rx oblicza się według wzoru Rx R N R1 R2 (11.6) Przy bardzo dokładnych pomiarach należy korzystać ze wzoru (11.5) ponieważ rezystory R1, R2, R3 i R4 są wykonywane z określoną dokładnością i założenie jednakowych wartości rezystancji R1 i R3 oraz R2 i R4 może nie być spełnione. Należy przy tym zauważyć, że im mniejsza jest wartość rezystancji R5, tym mniejsza jest różnica między wartościami rezystancji obliczanymi z wzorów (11.6) i (11.7). W celu zmniejszenia R5 , punkty A, B łączy się przewodem o bardzo małej rezystancji. 171 11.2.2. Dokładność pomiaru mostkiem Thomsona Przyczyny powstawania błędów przy pomiarach rezystancji mostkiem Thomsona są następujące: - ograniczona dokładność wykonania rezystorów mostka, a w szczególności trudność zachowania R1 = R3 i R2 = R4, - niedostateczna czułość galwanometru, - siły termoelektryczne, - skończona wartość rezystancji R5, - zmiany rezystancji gałęzi mostka wskutek zmian ich temperatury. Ograniczona dokładność wykonania rezystancyjnych elementów mostka jest źródłem błędów pomiaru mostkiem B. Względną wartość tego błędu określa zależność R5 RN R3 R4 R1 R2 R3 R4 (11.7) Rx RN R max gdzie: R , R , ... R N 1 4 - względne wartości błędów granicznych odpowiednich rezystorów. Przy pomiarach metodą zerową należy liczyć się z błędem czułości. Bezwzględny błąd czułości jest to taka zmiana rezystancji mierzonej Rx w zrównoważonym mostku, która powoduje zauważalne odchylenie organu ruchomego galwanometru (w praktyce 0,1dz ). Przybliżoną wartość względnego błędu czułości cz można obliczyć z wzoru (11.8). cz R x 0 ,1dz Rx 1 ci R1 1 2 Rg 10 Iz Rx R1 R2 (11.8) gdzie: ci - stała prądowa galwanometru, Rg - rezystancja wewnętrzna galwanometru, Rx 0,1dz - zmiana rezystancji Rx powodująca odchylenie równe 0,1dz , Iz - natężenie prądu zasilającego mostek. 172 Z wzoru (11.8) wynika, że aby uzyskać mały błąd czułości, należy zastosować odpowiednio czuły wskaźnik równowagi o małej wartości rezystancji wewnętrznej Rg , zasilać mostek prądem Iz o odpowiednio dużym natężeniu oraz wybrać odpowiednie wartości rezystancji R1, R2. Względny błąd czułości mostka można określić doświadczalnie. W tym celu w zrównoważonym mostku należy zakłócić równowagę zmieniając rezystancję R1 o taką wartość R1 , aby uzyskać określone odchylenie galwanometru , a następnie obliczyć wartość R1 0,1dz odpowiadającą odchyleniu o 0,1 dz. R1 0,1dz R1 10 (11.9) Względny błąd czułości oblicza się z zależności cz R1 0,1dz R1 (11.10) Na dokładność pomiaru mostkiem Thomsona mogą mieć wpływ siły termoelektryczne powstające w miejscach połączeń przewodów z elementami mostka. Wpływ ten eliminuje się wykonując połowę pomiarów przy jednej biegunowości źródła, a drugą połowę przy przeciwnej. Wynik pomiaru to średnia arytmetyczna obliczona z wyników tak przeprowadzonych pomiarów. Zmiana temperatury powoduje zmianę rezystancji elementów mostka. Jeżeli temperatura dowolnego rezystora nie jest określona (nie jest kontrolowana), to jego rezystancja jest w pewnym zakresie nieokreślona. Wpływ rezystancji R5 na dokładność pomiaru mostkiem widać wyraźnie przy porównaniu wzorów (11.6) i (11.5) oraz analizie wyrażenia (11.7). Należy zapewnić możliwie najmniejszą wartość rezystancji R5. 11.2.3. Dobór elementów mostka Z punktu widzenia wymaganej dokładności pomiaru mostkiem dokonuje się doboru: a) wartości rezystancji w poszczególnych gałęziach mostka, b) wskaźnika stanu równowagi, c) wartości natężenia prądu zasilającego mostek. 173 Przy doborze wartości rezystancji w poszczególnych gałęziach mostka należy kierować się kryterium czułości oraz ograniczeniem wpływu przewodów łączących. Mając to na uwadze zwykle dobiera się R1 , R3 , R4 , R2 10 oraz (11.11) 0,1Rx RN 10Rx Dobór galwanometru magnetoelektrycznego polega na zastosowaniu galwanometru o takiej czułości, aby względny błąd czułości układu mostkowego był dziesięciokrotnie mniejszy od wartości względnego błędu systematycznego granicznego (względny błąd czułości wyznacza się doświadczalnie - wzór (11.10)). Rezystancja zewnętrzna krytyczna galwanometru powinna być zbliżona do rezystancji mostka "widzianej" z punktów C i D mostka. Wartość natężenia prądu zasilającego mostek jest ograniczona dopuszczalnymi wartościami mocy wydzielanych na rezystorach Rx i RN. 11.3. Wykonanie ćwiczenia 11.3.1. Pomiar rezystancji technicznym mostkiem Thomsona Układ połączeń Rx MT Rys. 11.3. Układ połączeń do pomiaru rezystancji technicznym mostkiem Thomsona. Oznaczenia Rx - rezystancja mierzona, MT- techniczny mostek Thomsona. 174 Uwaga: w czasie ćwiczenia należy wpisać obok podanych oznaczeń, określenia i wartości charakteryzujące użyte przyrządy. Postępowanie podczas pomiaru Za pomocą technicznego mostka Thomsona pomierzyć rezystancje dwóch rezystorów wskazanych przez prowadzącego ćwiczenie. Protokół wyników pomiaru Rx1 =..... - rezystancja....................., Rx2 =.... - rezystancja....................... 11.3.2. Badanie czułości układu mostkowego Układ połączeń A r w U p RX G G R5 RX RN RN MT Rys. 11.4. Schemat połączeń do pomiaru rezystancji za pomocą laboratoryjnego mostka Thomsona 175 Oznaczenia G - galwanometr, RN - opornik wzorcowy, r - opornik suwakowy, w - wyłącznik, Rx - rezystancja mierzona, p - przełącznik, MT - laboratoryjny mostek Thomsona, U - źródło napięcia. Uwaga: w czasie ćwiczenia należy wpisaći obok podanych oznaczeń, określenia i wartości charakteryzujące użyte przyrządy. Postępowanie podczas pomiaru W układzie połączeń przedstawionym na rysunku 11.4 zbadać czułość układu mostkowego, mierząc rezystancję rezystora wskazanego przez prowadzącego ćwiczenie. Wykonać pomiary dla dwóch wartości rezystorów stosunkowych przy trzech wartościach prądu zasilającego mostek. W warunkach określonych wartościami podanymi w tabeli zrównoważyć mostek przez zmianę wartości rezystancji Rp. Następnie w zrównoważonym mostku należy zmieniać wartość rezystancji Rp o wartości “+Rp” i “- Rp” podane w tabeli i odczytać odpowiadające tym zmianom odchylenia galwanometru “-” i +”. Dla określenia błędu czułości obliczyć śr 2 R p 0,1 R p śr Wyniki pomiarów zamieścić w tabeli 11.1. Uwaga: Oznaczenia w tabeli 11.1 są zgodne z oznaczeniami umieszczonymi na płycie mostka MWT-77a. Na podstawie wyników pomiarów i obliczeń błędu czułości wybrać najkorzystniejsze warunki pomiaru, w których zostanie przeprowadzony pomiar w następnym punkcie ćwiczenia. 176 Protokół wyników pomiaru Lp 1. 2. 3. 4. 5. 6. R1 R2 1000 1000 1000 100 100 100 I A 0,2 0,4 1,0 0,2 0,4 1,0 Rp R p 10 10 10 1 1 1 Rx sr dz dz dz R Tabela 11.1 cz p 0,1dz /dz % Wzory i przykłady obliczeń Układ mostkowy ma największą czułość przy R1= R2 = ... , oraz I = ...A. Błąd czułości układu mostkowego w tych warunkach wynosi cz R p Rp 0 ,1 .... 11.3.3. Pomiar rezystancji Rx Postępowanie podczas pomiarów W układzie połączeń jak dla punktu 11.3.2. oraz w warunkach maksymalnej czułości, wyznaczonych w tym punkcie ćwiczenia zmierzyć wartość rezystancji Rx. Wykonać po pięć pomiarów dla obu położeń przełącznika p. 177 Protokół wyników pomiarów R1= R2=..., I =...A Tabela 11.2 Lp. R p pr R plew R pś r Rix Rx i Rx i R x 2 2 Uwaga: Rppr i Rplew - to dwie wartości dekady Rp w zrównoważonym mostku otrzymane przy dwóch przeciwnych kierunkach prądu zasilania mostka. Wzory i przykłady obliczeń 1 R ppr R plew 2 R pśr Rix R N R1 R pśr R x - średnia wartość rezystancji z pięciu pomiarów, R xś r 1 n n R i 1 ix i R x Ri x R x Niepewność standardowa typu A uA 1 i Rx 2 nn 1 Niepewność standardowa typu B ( wynikająca z dokładności użytego mostka) określa zależność 178 uB M g 3 m g Rx 100 3 gdzie: mg - względny błąd graniczny mostka. Niepewność standardowa łączna u uA2 uB2 Niepewność całkowita u c k u Wartość zmierzonej rezystancji R x R xś r u c 11.4. Uwagi o wynikach pomiarów 11.5. Literatura [1] [2] Chwaleba A., Poniński M., Siedlecki A.: Metrologia elektryczna. WNT, Warszawa 1998. Kalus-Jęcek B., Nowicki R.: Podstawy miernictwa elektrycznego dla elektroników . Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, Łódź 1995.