Położona w dolinie rzeki Ropy, na wysokości ok. 550 m npm

Ziemia Gorlicka- położona w górnym biegu Ropy część Beskidu
Niskiego i Pogórza, wciąż mało odkryta. Przez wieki była to
ziemia, która graniczyła z Węgrami.
Dziedzictwem powiatu gorlickiego jest rozległa sieć cmentarzy
z pierwszej Wojny Światowej. Są tam pochowani uczestnicy
Bitwy pod Gorlicami w 1915 roku.
Swoją różnorodnością zadziwia nas również architektura
budynków sakralnych. Możemy tu spotkać zarówno kościoły
wykonane z drewna jak i z kamienia, które charakteryzują
się starannym, pełnym wdzięku wykończeniem,
wzbudzającym zachwyt na przestrzeni wieków.
Wieś położona w województwie małopolskim, w odległości około 20
kilometrów od Gorlic i 15 kilometrów od granicy ze Słowacją. Jest
to duża wieś położona w długiej dolinie spływającego potoku
Bartnianka.
Wieś ma blisko 7 kilometrów długości i otoczona jest zarówno od
południa jak i północy wysokimi górami ze stromymi zboczami
opadającymi do doliny. Dolina na południowym-wschodzie
zwieńczona jest wyniosłą Mareszką (801 m. n.p.m.), wylot doliny
skierowany jest w kierunku północno-zachodnim i poprzez tą
drogę Bartne graniczy z dzisiejszymi Bodakami.
Dzisiejsze Bartne jest bez wątpienia najciekawszą wsią okolicy,
zamieszkałą w większości przez Łemków, z częściowo
zachowaną zabudową drewnianą, dwoma cerkwiami, ciekawymi
cmentarzami (parafialnym i wojennym), dużą ilością
przydrożnych krzyży oraz pobliskimi kamieniołomami.
Beskid Niski jest największym pod względem
zajmowanej powierzchni obszarem górskim w Polsce.
Leży w południowo-wschodznej części naszego
kraju, rozciągając się wzdłuż granicy ze Słowacją na
odcinku Nowy Sącz - Sanok.
Beskid Niski to kamienne krzyże i kapliczki przydrożne
porozrzucane w najmniej oczekiwanych miejscach. To
drewniane cerkwie położone na skrajach wsi, z
małymi cmentarzykami wokół. I wreszcie cmentarze
wojenne - zarośnięte i pochylone nad krwawą
przeszłością tych ziem.
Biecz to jedno z najstarszych miast w południowej Polsce.
Pierwsze wzmianki o mieście pochodzą z XI wieku, a prawa
miejskie Biecz otrzymał w 1257r. Było to miasto królewskie,
warowne, otoczone murami obronnymi. Niegdyś były tu
Zamki Królewskie, terenowe rezydencje monarsze, oraz
siedziba starostów i kasztelanów.
Miasto leży nad rzeką Ropą, na jednym ze wzgórz Pogórza
Karpackiego. Ze względu na swoją bogatą historię często
nazywany perłą Podkarpacia lub małym Krakowem.
Współcześnie jest niewielkim, turystycznym miasteczkiem o
malowniczym położeniu oraz z licznymi zabytkami. Oprócz
tego, w miasteczku działają zakłady przemysłu metalowego i
drzewnego.
Wieś położona w województwie małopolskim, w powiecie
gorlickim, w gminie Gorlice.
Bielanka od najdawniejszych lat słynęła z wyrobu dziegciu,
leku produkowanego z żywicy brzozy, używanego w
medycynie i magii ludowej. Dziegciem, oraz produktem
ubocznym - mazią, handlowali wędrowni dziegciarze. W
pobliżu działała i działa huta szkła.
Bielanka jest jednym z wielu skupisk łemkowskich w Beskidzie
Niskim, i pierwszą miejscowością na Łemkowszczyźnie,
której mieszkańcy wystąpili o zgodę na stosowanie
podwójnej, polsko-łemkowskiej nazwy miejscowości
„Бiлянка”
Pusta dolina u źródeł Białej i północnego podnoża Lackowej.
Jedno z najbardziej malowniczych miejsc w Beskidzie
Niskim. Do II wojny św. istniała tu wieś łemkowska licząca
34 gospodarstwa.
Osada powstała na prawie wołoskim na terenie tzw. państwa
muszyńskiego (klucza). Lokowana w 1595 r. zasadźcą na
mocy przywileju kardynała Radziwiłła był Iwan Izbiański z
sąsiednich Izb.
W dolinie zachowało się kilka krzyży i kapliczek
przydrożnych. Nad potokiem ok. 3,5 km od centrum Izb, stoi
zachowana, murowana z kamienia cerkiewka
greckokatolicka p.w. św. Michała Archanioła z 1796 r. Po
wojnie zrujnowana i opuszczona, w 1985 r. została
zrekonstruowana. Korpus budowli jest prosty,
klasycystyczny charakteryzowany na kościele
rzymskokatolickim, zwieńczenie jest typowe dla cerkwi
łemkowskiej. W sąsiedztwie stary cmentarz i bacówka.
Leży w dolinie rzeki Białej, pomiędzy Tarnowem a Nowym
Sączem, w odległości 25 km, na północny zachód od Gorlic.
W latach 1339–1934 miejscowość posiadała prawa miejskie.
Następnie do końca roku 2008 była wsią. 1 stycznia 2009
odzyskała status miasta.
Bobowa jest również jedną z dwóch miejscowości w Polsce
gdzie wyrabia się koronki metodą klockową. Od 2000 roku w
pierwszej dekadzie października odbywa tu w się
Międzynarodowy Festiwal Koronki Klockowej, na którym
można oglądać rękodzieło z różnych krajów Europy (również
eksponaty muzealne), a także uczestniczyć w warsztatach
koronkarskich, nabyć gotowe koronki.
Gorlice leżą na północnej granicy Beskidu Niskiego, przyległą
zachodnią część Beskidu Niskiego powszechnie nazywa się
Beskidem Gorlickim. Najwyższy szczyt Gorlic stanowi góra
o nazwie Musiałówka. Nazwa miasta może wywodzi się od
słów "gór lice", czyli twarz, oblicze gór.
Początki Gorlic wiążą się z osobą stolnika sandomierskiego
Dersława I Karwacjana, pochodzącego z rodu krakowskich
bankierów i kupców. To on, w uznaniu zasług w 1354 roku
otrzymuje od króla Kazimierza Wielkiego przywilej
utworzenia miasta u zbiegu Ropy i Sękówki
Gorlice są jednym z głównych punktów na trasie KarpackoGalicyjskiego Szlaku Naftowego, powstałego dla
upamiętnienia faktu, że ten region stał się kolebką
światowego przemysłu naftowego.
Z wieży gorlickiego ratusza codziennie w południe odgrywany
jest hejnał "Beskidzkie Echo".
Zbiornik zaporowy utworzony na rzece Ropie w 1994
roku w pobliżu miejscowości Łosie i Klimkówka w
powiecie gorlickim. Woda zretencjonowana w
zbiorniku jest wykorzystywana do celów
energetycznych.
Poza funkcjami przyrodniczymi i krajobrazowymi
zbiornik posiada również znaczenie
przeciwpowodziowe i turystyczno-rekreacyjne.
Klimkówka została wykorzystana w filmie Ogniem i
mieczem do kręcenia ujęć przedstawiających rzekę
Dniepr.
Magura Małastowska – szczyt w Beskidzie Niskim, o
wysokości 813 m n.p.m., leżący między miejscowościami
Nowica a Małastów .
Na zboczach Magury Małastowskiej znajdują się pamiątki po
przebiegającej jej zboczami podczas I wojny światowej linii
frontu austriacko-rosyjskiego: okopy i cmentarze.
Szczyt jest zalesiony, u podnóży góry mają swe źródła trzy
niewielkie rzeki, w tym Przysłup (dopływ Ropy). W
miejscowości Przysłup u podnóża Magury Małastowskiej
znajduje się najdalej w polskich Karpatach wysunięte na
wschód stanowisko rzadkiego w Polsce gatunku rośliny –
turzycy pchlej.
Na wschodnich zboczach Magury znajduje się ośrodek
narciarski SkiPark Magura.
Magurski Park Narodowy utworzony został w 1995 roku.
Obecnie zajmuje powierzchnię 19439 ha. Park leży w
południowej części kraju, w Beskidzie Niskim, przy granicy
z Republiką Słowacką. Położony jest na terenie województw
podkarpackiego i małopolskiego. Obejmuje on znaczną część
obszaru źródłowego Wisłoki jakim jest masyw Magury
Wątkowskiej, który jest fragmentem głównego grzbietu
karpackiego.
Szata roślinna parku ma charakter piętrowy oraz znamiona
obszaru przejściowego między Karpatami Wschodnimi i
Zachodnimi. W zespołach roślinnych zaznacza się stała
obecność typowych gatunków podgórskich, ciepłolubnych.
Park jest jedną z najbogatszych w Beskidzie Niskim ostoją
fauny.
Położona nad rzeką Sękówką, dopływem Ropy. Wieś
jest atrakcyjnym punktem pod względem
turystycznym.
Wieś Sękowa założył aktem wydanym 22 lutego 1363
roku Kazimierz Wielki.
Drewniany kościół w Sękowej z racji dużego znaczenia
dla kultury i dziedzictwa ludzkości, wpisano na
prestiżową Listę Światowego Dziedzictwa
Kulturowego UNESCO.
Szymbark w czasach średnowiecza był rezydencją obronną
polskiego rodu rycerskiego Gładyszów h. Gryf, wokół której
zaczął rozwijać się gród.
Dwór obronny w Szymbarku postawiony w 1540 roku,
stanowił centrum władzy rodu polskich rycerzy Gładyszów
tzw. "dominium Ropa" z którego zarządzali pobliskimi
terenami klucza Gorlickiego. Dwór przetrwał do dzisiejszych
czasów.
W czasie I wojny światowej w l. 1914-1915 Szymbark
znajdował się na przedpolu frontu, o czym świadczą do dziś
zachowane trzy cmentarze żołnierskie.
W miejscowości znajduje się:
• Skansen – Ośrodek Budownictwa Ludowego w Szymbarku.
• Stacja Naukowo-Badawcza Instytutu Geografii i
Przestrzennego Zagospodarowania Polskiej Akademii Nauk.
Wieś położona w dolinie rzeki Ropy.
Uście Gorlickie jest gminą turystyczno-uzdrowiskową o
wysokich walorach przyrodniczych położoną w paśmie
Beskidu Niskiego.
Obszar gminy charakteryzuje się przewagą dzikich terenów
leśnych, górzystym ukształtowaniem terenu, z rozległymi
łąkami i pastwiskami, malowniczymi przełomami rzek i
potoków. Pasma górskie to długie grzbiety pokryte lasami.
Występuje tu czyste naturalne środowisko przyrodnicze,
unikalne gatunki roślin i zwierząt.
Obszar gminy to idealne miejsce do wypoczynku i regeneracji sił.
Położona w dolinie rzeki Ropy, na wysokości ok. 550 m npm. Otaczają
ją góry Beskidu Niskiego ze szczytami: Ostry Wierch, Cigielka,
Jawor, Wysota, Jaworzynka Góry te pokrywają stare bukowo jodłowe lasy, które wpływają na specyficzny mikroklimat
uzdrowiska.
Skarbem Wysowej są naturalne źródła wód leczniczych Franciszek,
Józef, Henryk, Aleksandra , których ogólnodostępne ujęcia znajdują
się w Parku Zdrojowym w centrum miejscowości.
Większość wysowskich wód mineralnych to szczawy
wodorowęglanowo-chlorkowo-sodowe oraz węglowodanowosodowo-wapienne. Na bazie tych wód w Wysowej produkuje się
znakomitą wodę mineralną "Wysowianka".
Pobyt w Wysowej to również doskonała okazja do poznania
unikatowej roślinności i bogactwa świata zwierzęcego. W pobliskich
lasach bytują: nadobnica alpejska, czarny bocian, bóbr, wydra,
pojawia się także niedźwiedź, wilk i ryś. Można tu zbierać zioła i
grzyby.