Leki stosowane w cukrzycy Maciej Niewada [email protected] http://akson.sgh.waw.pl/~mniewa/farma Cukrzyca: • Typ 1: – Brak insuliny wydzielanej przez komórki beta wysp trzustkowych • Typ 2: – insulinooporność – nieautoimmunologiczna dysfunkcja komórek beta powodująca pogarszanie się tolerancji węglowodanów od nieprawidłowej do cukrzycy jawnej – nieadekwatnie zwiększone wątrobowe wytwarzanie glukozy. 5 Podział leków hipoglikemizujących 1. Leki zmniejszające wytwarzanie glukozy i/lub powodujące jej zużycie: • • pochodne biguanidu (metformina, fenformina) Tiazolidynediony = glitazony (troglitazon, pioglitazon, rozyglitazon) 2. Leki pobudzające wydzielanie insuliny: • • Pochodne sulfonylomocznika (PSM) Analogi PSM – pochodne metyglinidu (repaglinid, nateglinid) 3. Leki hamujące hydrolizę węglowodanów złożonych – inhibitory -glukozydazy (akarboza, miglitol) 7 Pochodne sulfunylomocznika (PSM) • Leki pierwszego rzutu wg ADA, ale nie koniecznie wg Europejskiej Grupy WHO • Budowa: R1S0 -NH-CO-NH-R2 2 R1 i R2 – decydują o sile i czasie działania hipoglikemizującego: – proste – długie i skomplikowane – PSM I GENERACJI – PSM II i III GENERACJI8 Mechanizm działania PSM • zamykają kanały potasowe zależne od ATP (KATP): – Większość leków wiąże się z podjednostką 140 kDa – Glimepiryd (III GEN) – z podjednostką 65 kDa • Zamknięcie KATP depolaryzacja napływ jonów Ca2+ uwolnienie insuliny 9 10 Kanały KATP • 2 podjednostki: – Podjednostka KIR6.2 tworzy selektywne dla jonów K+ światło kanału • ATP po połączeniu z tą podjednostką powoduje zamknięcie kanału – Podjednostka SUR jest jednostką regulacyjną i receptorem dla PSM: • jest tkankowo specyficzna: – SUR2A – komórki beta wysp trzustkowych i podwzgórza – SUR2B – niektóre mięśnie gładkie – SUR1 i SUR2B - mózg 11 Poszczególne PSM różnią się selektywnością i stopniem odwracalności wiązania z SUR ważne u chorych ze współistniejącą CHNS 12 Preconditioning • Hamowanie kanału K+ i wypływu jonu z komórki: • Blokowanie rozkurczowego działania K na naczynia • Działanie proarytmogenne • Glimepiryd – krótko działa na KATP • Glibenklamid – długotrwałe hamowanie kanału w kardiomiocytach 13 Inne mechanizmy działania PSM – Niektóre (III gen) zmniejszają insulinooporność – Nasilają aktywność GLUT 4 – Pobudzanie glikogegenogenezy • Hamowanie agregacji płytek krwi • Zwiększenie wytwarzania prostacykliny i aktywatora plazminogenu • Wpływ na komórki śródbłonka: – Zmiatacz wolnych rodników – Pobudzanie syntazy NO 14 I GENERACJA PSM: – 40-60% wiązanie z białkami krwi II i III GENERACJA PSM: – 99% wiązanie z białkami krwi – Silniej i dłużej działają hipoglikemizującą Dawkowanie: Z reguły 2 razy na dobę 30 min przed śniadaniem i obiadem – Wyjątek glikwidon – 3 razy na dobę 15 PSM – farmakokinetyka: • Wydalane przez nerki – wyjątki: – Glikwidon – z kałem i żółcią – Glibenklamid – z kałem 16 Działania niepożądane • Hipoglikemia: – szczególnie po długo i silnie działających PSM (chlorpropamid, glibenklamid) – podać glukozę, a nie glukagon, który może zwiększyć uwalnianie endogennej insuliny • Przyrost masy ciała – nasilenie insulinooporności • Reakcje alergiczne: skórne, hematologiczne • Niewydolnośc nerek 17 Interakcje: • NLPZ – niesteroidowe leki przeciwzapalne • Leki przeciwkrzepliwe • Beta-adrenolityki • Inhibitory MAO • Antybiotyki • Alkohol 18 PSM I GENERACJA • Coraz rzadziej stosowane • Tylko w niewielkiej hiperglikemii 19 PSM II GENERACJA • Silniej hipoglikemizująco 20 21 Szczególne postaci farmacetuyczne • MR – modified release • GITS (gastrointestinal therapeutic system) – powłoka z fosforanu celulozy, równomierne uwalnianie substancji czynnej • Dawkowanie raz na dobę - większy compliance • Mniejsze ryzyko hipoglikemii 22 PSM III GENERACJI • Krótko oddziałuje na KATP • Nie zaburza zjawiska hartowania mięśnia sercowego niedokrwieniem (preconditioning) • Dawkowanie – raz na dobę 23 24 Pochodne metyglinidu • Nie mają grupy sulfonylomocznikowej • Dwa leki: • Repaglinid • Natyglinid 25 Mechanizm działania Repaglinidu • Hamuje KATP tylko w innym miejscu niż PSM • Szybko i krótko działa (T0,5=4-6h) – podawanie 3 razy dziennie przed każdym posiłkiem: =lek kontroluje poposiłkowe przyrosty glikemii „One meal - one dose, no meal – no dose” • 98% z białkami krwi • Metabolizowany w całości w wątrobie • Dobrze kojarzy się z metforminą 26 Działania niepożądane repaglinidu • Zaburzenia widzenia • Z p.p. • Przejściowe wzrost aktywność transaminaz wątrobowych • Hipoglikemia – rzadko i raczej łagodna 27 Pochodne biguanidu • Fenformina (kwasica mleczanowa), buformina, metformina 28 Machanizm antyhiperglikemicznego działania metforminy (nie działa hipoglikemizująco) • hamowanie (opóźnianie) jelitowego wchłaniania glukozy, innych heksoz (mniejsze znaczenie), aminokwasów, wit.B12, kwasu foliowego i kwasów żółciowych • zmniejszenie wątrobowej produkcji glukozy (hamowanie glukoneogenezy i glikogenolizy oraz oddawania glukozy do krwi) • zwiększenie tkankowego zużycia glukozy – zmniejszenie insulinooporności poprzez działanie receptorowe (pobudzanie aktywności i zwiększanie powinowactwa receptorów insulinowych) i pozareceptorowe (aktywacja przenośników glukozy z przestrzeni wewnątrzkomórkowej do błony komórkowej GLUT-4 i GLUT-1) 29 Inne mechanizmy działania metforminy • Hamowanie lipogenezy i pobudzanie lipolizy w tkance tłuszczowej: – Zmniejszenie TCHO, TRIR, VLDL i LDL i podwyższenie HDL – Redukcja masy ciała • Nasilenie fibrynolizy (hamowanie PAI-1 i pobudzanie tPA) • Redukcja ciśnienia tętniczego • Dlatego dobry lek w zespole metabolicznym 30 Działania niepożądane metforminy • Z p.p. • Niedokrwistość niedoborowa z braku Vitaminy B12 lub kwasu foliowego • Kwasica mleczanowa - alkoholicy 31 Akarboza • Hamuje alfa-glukozydazy, zwłaszcza: – Maltazę – Sacharazę • Bez wpływu na laktazę • Nie zaburza wchłaniania glukozy i fruktozy oraz tłuszczów i białek 32 Akarboza • Praktycznie nie wchłania się z p.p. • Nie powoduje hipoglikemii • Może być stosowana w cukrzycy typu 1 i 2 w skojarzeniu (groźba hipoglikemii) lub monoterapii • Dawkowanie 3 razy dziennie 33 Tiazolidinediony • PPAR – receptory aktywowanego proliferatora peroksyzomu - , i » Pobudzanie lipogenezy » Hamowanie glukoneogenezy • Agoniści receptora PPAR – Troglitazon – wycofany – hepatotoksyczność!!! – Pioglitazon – Rozyglitazon 34 Efekty działania • Zmniejszenie insulinooporności poprzez: – Poprawa utylizacji glukozy w mięśniach i tkance tłuszczowej – Hamowanie glukoneogenezy w wątrobie – Zmniejszają zapotrzebowanie na insulinę – często kojarzone • Poprawiają gospodarkę lipidową: – Zmniejszenie TRIR i wolnych kwasów tłuszczowych – Zwiększenie HDL 35 Działania niepożądane • Obrzęki • Anemia • Uszkodzenie komórki wątrobowej – rzadko piorunujące • Rzadko hipoglikemia – raczej w czasie leczenia skojarzonego 36 Thiazolidinediony Benefits Risks Improved glycemic control Hepatotoxicity/potential for liver failure Lower insulin resistance/insulin levels Increased LDL levels Increased HDL levels Lower triglyceride levels Fat redistribution/decreased visceral fat Edema/fluid retention Lower blood pressure Decreased microalbuminuria Improved pancreatic Weight gain/increased total body fat -cell function Improved endothelial function Lower PAI-1 levels Lower fibrinogen levels Induction of ovulation in PCOS Less bone turnover Treatment for neoplasms Pulmonary edema Increased Lp(a) lipoprotein levels Bone marrow toxicity* Cardiac toxicity* Induction of neoplasms* 37 38 Cukrzyca typu 2 i statyny (HPS) 39 40 41 42 43 Zasady leczenia skojarzonego • Nie łączyć leków o podobnym mechanizmie działania • 2, góra 3 leki, ale wtedy insulina jest bardziej cost-effective • Najczęściej kojarzy się PSM z pochodnymi biguanidu lub akarbozy 44 45 Wskazania do insulinoterapii: • Cukrzyca typu 1 • Cukrzyca typu 2: - - złe okresowe wyrównanie glikemii Ciężkie infekcje wirusowe i bakteryjne Zabiegi operacyjne Ciąża Niewydolność głównych narządów Nietolerancja doustnych leków hipoglikemizujących Świeży zawał serca Postępujące chudnięcie Bolesna neuropatia Szybki postęp powikłań naczyniowych 46 Insuliny: • Pochodzenie: – Ludzka – Wołowa – Wieprzowa • Długość działania • Analogi insulinowe: – Szybko i krótko • Insulina bezszczytowa – Długo i równomiernie • Insulina wziewna • Insuliny hepatoselektywne 47 Insuliny o pośrednim czasie działania Obecnie używane są dwa najważniejsze preparaty insuliny: (i) NPH (Neutral Protamin Hagedorn) lub inaczej insuliny izofanowe, oraz (i) krystaliczne insuliny związane z octanem cynku (insuliny lente). 48 Analogi insulinowe krótkodziałające • Insulina LISPRO • Insulina ASPART Analogi insulinowe długodziałające • Glarginina 49 Insulina LISPRO • W pozycji 28 łańcucha beta Lis zamiast Pro, a w pozycji 29 Pro zamiast Lis – Nie tworzy polimerów w roztworze - działa szybko po 5-15 min 50 Insulina AspArt (NovoRapid) • W pozycji 28 łańcucha beta kwas asparginowy zamiast Pro – Nie polimeryzuje – działa szybko; maks. Stężenie po 40-60 min 51 Glargina (Lantus) • W pozycji 21 łańcucha A glicyna zamiast asparaginy oraz 2 argininy są dołączone do Ckońcowego łańcucha beta – Po sc. tworzą się mikrostrąty – stałe stężenie insuliny przez 24 godziny – Podana raz na dobę z porównaniu z NPH: • Podobny spadek HbA1c • Znamiennie bardziej obniża stężenie glukozy na czczo • Zmniejsza ryzyko hipoglikemii nocnej 52 Glargina 53 54 55 Drogi podania • SC • IM • IV – insulinę o krótkim okresie działania podaje się jedynie IV. W śpiączce hiperglikemicznej • PENY vs STRZYKAWKI • POMPY INSULINOWE • 30 min przed posiłkiem – analogi 5 min 56 Modele insulinoterapii • Model konwencjonalny – przed śniadaniem i kolacją mieszanka insuliny o krótkim i pośrednim czasie działania • Intensyfikowana insulinoterapia – jw. + wstrzyknięcie krótkodziałającej insuliny przed obiadem • Intensywna inulinoterapia 57 Leczenie intensywne • Więcej wstrzyknięć – lepsza kontrola glikemii: – 2 wstzyknięcia insuliny o pośrednim okresie działania + 3 wstrzyknięcia insuliny krótkodziałającej • 40% insulina o długim lub średniodługim czasie działania, natoamist 60% insulina krótkodziałająca 58 Insulina – działania niepożądane • • • • Hipoglikemia W miejscach wstrzyknięć - lipodystrofia Oporność na insulinę Działanie mitogenne 61 HIPOGLIKEMIA 62