GIMNAZJUM NR 2 W SOCHACZEWIE Mirosława Jalowska, Dorota Dziekanowska AIDS nie wybiera, ty możesz program edukacyjny Sochaczew 2002/2003 1 SPIS STREŚCI Wstęp.............................................................................................3 Cele projektu................................................................................ 3 Procedury osiągania celów...........................................................3 Scenariusze zajęć ......................................................................... 7 Spotkanie 1. „Choroby przenoszone drogą płciową: AIDS i STD” 7 Spotkanie 2. „Poznajemy wroga, czyli w jaki sposób można zarazić się wirusem HIV?” Spotkanie 3. „ Co koniecznie trzeba wiedzieć o AIDS?” Spotkanie 4. „Ważne decyzje – inicjacja seksualna” Spotkanie 5. „ Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o prezerwatywie, ale wstydzicie się zapytać?” Spotkanie 6. „Postawy wobec chorych na AIDS i żyjących z z wirusem HIV” Scenariusz do warsztatów dotyczących profilaktyki AIDS wraz z załącznikami Ankieta ewaluacyjna Literatura 2 Projekt edukacyjny „AIDS nie wybiera, ty możesz” Wstęp Projekt edukacyjny „AIDS nie wybiera, ty możesz” jest propozycją działań edukacyjno-wychowawczych przeznaczonych dla uczniów klasy II i III gimnazjum. Projekt realizuje treści edukacyjne zawarte w ścieżkach edukacyjnych. Celem projektu jest: - dostarczenie rzetelnej, poprawnej pod względem merytorycznym wiedzy na temat wirusa HIV i choroby AIDS, - promowanie wśród młodzieży postaw i zachowań sprzyjających unikaniu zachowań ryzykownych, - kształtowanie poczucia odpowiedzialności za siebie i innych, - promowanie postawy akceptacji i tolerancji wobec osób zarażonych wirusem HIV i chorych na AIDS, - wskazanie miejsc, w których można szukać informacji na temat HIV/AIDS oraz pomocy w przypadku zarażenia wirusem HIV. Projekt obejmuje cykl zajęć, składający się z sześciu spotkań realizowanych raz w tygodniu. W przypadku gdy nauczyciel nie może poświęcić problematyce HIV/AIDS tak dużej ilości czasu, autorzy programu proponują przeprowadzenie warsztatów (2 godziny lekcyjne), które są tak skonstruowane, aby uczniowie zdobyli jak najwięcej praktycznych informacji i umiejętności na temat HIV/AIDS. Główną formą pracy z młodzieżą są ćwiczenia z zastosowaniem różnorodnych metod aktywizujących. Ćwiczenia zaplanowane są, tak aby stworzyć okazję do dyskusji oraz wyrażania własnych odczuć i opinii. Problematyka zachowań seksualnych została potraktowana ze szczególną uwagą jako główna droga zakażeń AIDS na świecie. Projekt edukacyjny realizowany jest przez nauczyciela biologii oraz nauczyciela wychowania do życia w rodzinie. Program „AIDS nie wybiera, ty możesz” został opracowany i napisany w roku szkolnym 2002/2003. Autorki zdecydowały się jednak dokonać korekty programu po zapoznaniu się z materiałami udostępnionymi na stronach www.undp.org.pl. Głównej modyfikacji uległ rozdział załączniki, w którym wykorzystujemy ćwiczenia zaproponowane w publikacji „Zapobieganie HIV i AIDS i chorobom przenoszonym drogą płciową” oraz w „Ćwiczeniach dla uczniów cz. 1, 2, 3, 4” autorstwa WHO, UNESCO, UNDP, Społecznego Komitetu ds. AIDS oraz Krajowego Centrum ds. AIDS. CELE PROJEKTU Cele ogólne: - zapoznanie uczniów z przyczynami i przebiegiem AIDS, - promowanie profilaktyki AIDS, - obalenie mitów związanych z AIDS, - promowanie postawy akceptacji i tolerancji wobec osób zarażonych wirusem HIV i chorych na AIDS. 3 UWAGA! Celem autorów projektu nie jest wyposażenie uczniów w szeroką i szczegółową wiedzę dotyczącą HIV/AIDS. Chcemy również uniknąć straszenia uczniów i wywołania atmosfery paniki wokół problemów związanych z HIV/AIDS. Pragniemy raczej pokazać młodzieży, jakie zagrożenia niesie za sobą ta choroba, przy jednoczesnym uświadomieniu, że każdy człowiek przy minimalnym zastosowaniu się do pewnych procedur, może praktycznie do „zera” zredukować prawdopodobieństwo zarażenia się wirusem HIV. Chcemy raczej pokazać uczniom, jak poszczególne zachowania narażają ich na ryzyko zarażenia się wirusem HIV i uczulić ich, że to wyłącznie od nich zależy, czy będą prowokowali sytuacje sprzyjające rozprzestrzenianiu się AIDS, czy też będą ich konsekwentnie unikali. Zależy nam też szczególnie na obaleniu bariery niechęci, która wykształciła się wokół osób zrażonych wirusem HIV lub cierpiących już na AIDS. Mottem przewodnim tego projektu jest hasło, które pojawiło się przy okazji obchodzenia Światowego Dnia AIDS 1 grudnia 2002 roku: „AIDS nie wybiera, ty możesz”. Cele szczegółowe: Po zrealizowaniu projektu uczeń powinien: a) wiedzieć: - jaka jest różnica między osobą zarażoną wirusem HIV a osobą chorą na AIDS, - jakimi drogami można zarazić się wirusem HIV, - jakimi drogami nie można się zarazić wirusem HIV, - dlaczego w codziennych, typowych sytuacjach nie ma ryzyka zarażenia się wirusem HIV, - jak zmniejszyć ryzyko zarażenia wirusem HIV, w przypadku gdy znajdziemy się w sytuacji zwiększonego ryzyka, - dlaczego AIDS jest chorobą śmiertelną i nieuleczalną, - jakie są pierwsze objawy AIDS (choroby oportunistyczne), - gdzie można szukać porady, jeżeli podejrzewamy, że jesteśmy zarażeni wirusem HIV, - w jaki sposób działa test na wykrywanie wirusa HIV, - że osoby zarażone wirusem HIV mogą normalnie funkcjonować w społeczeństwie, nie stanowiąc zagrożenia dla zdrowych osób, pod warunkiem zachowania podstawowych zasad ostrożności, - że osoby zarażone wirusem HIV mają potrzebę akceptacji i tolerancji; b) umieć: - ocenić konkretną sytuację życiową pod kątem możliwości zarażenia się wirusem HIV, - zmniejszyć ryzyko zarażenia się wirusem HIV, w przypadku wystąpienia sytuacji zwiększonego ryzyka, - wyjaśnić, dlaczego każdego roku przybywa ilość osób zakażonych wirusem HIV/AIDS, - wyjaśnić, dlaczego AIDS jest chorobą śmiertelną, - podać przykłady chorób oportunistycznych, - wyjaśnić, dlaczego test na wykrywanie wirusa HIV jest wiarygodny dopiero po upływie sześciu miesięcy od zachowania ryzykownego, - wskazać miejsca, gdzie można zasięgnąć porady dotyczącej HIV/AIDS, - przekonać słuchacza, że osoba zarażona wirusem HIV nie stanowi zagrożenia dla osób zdrowych w normalnych i codziennych warunkach; 4 c) wykazywać postawę: - szczególnej ostrożności w okresie poprzedzającym uzyskanie wiarygodnego wyniku na obecność przeciwciał anty-HIV, - człowieka świadomego, że wirusem HIV może zarazić się każdy, niezależnie od płci, wieku i narodowości, - człowieka świadomego skutków zarażenia się wirusem HIV, - osoby świadomej dróg, jakimi rozprzestrzenia się HIV/AIDS, - osoby przyjmującej odpowiedzialność za swoje czyny i świadomej skutków swoich zachowań, - człowieka rozumiejącego potrzeby zarażonych wirusem HIV i chorych na AIDS, - człowieka, który akceptuje obecność osoby zarażonej wirusem HIV, nie stwarzając przy tym atmosfery lęku i paniki. Procedury osiągania celów W trakcie realizowania projektu edukacyjnego pozostawia się prowadzącym swobodny wybór środków dydaktycznych, w zależności od poziomu i zaangażowania grupy. Autorzy projektu zwracają jednak uwagę, że najlepsze efekty daje wykorzystanie metod aktywizujących, np. - dyskusja, - burza mózgów, - analiza i ocena przykładów opisujących zachowania o różnym stopniu ryzyka, - projekcja i dyskusja nad filmami wideo, - analiza wierszy napisanych przez osoby zarażone wirusem HIV, - analiza stron internetowych poruszających problemy HIV/AIDS, - przedstawianie scen zwiększających lub zmniejszających ryzyko zakażenia się wirusem HIV np. przy pomocy schematycznych rysunków, - gry i zabawy edukacyjne. W przypadku możliwości korzystania z internetu poleca się następujące strony WWW: - www.pck.org.pl - www.aids.pl - www.undp.org.pl Wspomniane strony zawierają bardzo ciekawie i rzeczowo opracowane zagadnienia związane z HIV/AIDS, a także są źródłem cennych danych statystycznych np. liczby zarażonych wirusem HIV w Polsce, liczby osób zmarłych na AIDS itp. Ponadto można na nich znaleźć przykłady ciekawych ćwiczeń, które można wykorzystać podczas zajęć na temat HIV/AIDS. Wymienione strony WWW dysponują również adresami placówek i organizacji zajmujących pomaganiem osobom, które są seropozytywne. Dodatkowymi metodami, które ułatwiają rozpowszechnianie wiedzy na temat HIV/AIDS, są: - szkolne konkursy wiedzy o HIV/AIDS, - szkolne konkursy plastyczne np. Plakat promujący hasło „AIDS nie wybiera, ty możesz”, - przygotowanie okolicznościowej broszury, ulotki, dodatku do gazetki szkolnej, 5 - nawiązanie współpracy z kołem biologicznym, przyrodniczym, ekologicznym, wycieczka do stacji krwiodawstwa, sanepidu. Po zakończeniu projektu proponuje się również przeprowadzenie ankiety sprawdzającej ogólną wiedzę na temat HIV/AIDS. Wyniki ankiety pozwolą prowadzącym zajęcia zorientować się, które treści zostały przez uczniów najlepiej zrozumiane, a na które należy położyć w przyszłości większy nacisk. Uwaga! W projekcie edukacyjnym poruszane są problemy, które u niektórych osób mogą wywoływać zawstydzenie lub niepokój, dlatego nie powinno się żadnego ucznia zmuszać do brania udziału we wszystkich ćwiczeniach. 6 Scenariusze zajęć Uwaga! Podczas wszystkich zajęć uczniowie dzieleni są na grupy. Każda grupa ma swojego lidera, która referuje wyniki pracy. Spotkanie nr 1 Temat: Choroby przenoszone drogą płciową - AIDS i STD Cele zajęć: Po przeprowadzonej lekcji uczeń powinien: - znać znaczenie skrótów HIV, AIDS, STD, - rozumieć różnicę między HIV a AIDS, - umieć wyjaśnić, dlaczego AIDS jest chorobą śmiertelną, - znać drogi przenoszenia wirusa HIV, - dążyć do bycia odpowiedzialnym za zdrowie swoje i innych. Metody pracy: - łańcuch skojarzeń, - miniwykład, - praca w małych grupach, - rozmowa kierowana. Środki dydaktyczne: arkusze papieru, mazaki, materiały przygotowane przez nauczyciela. 1. - Wprowadzenie do cyklu zajęć, podczas których nauczyciel informuje uczniów o: celu najbliższych spotkań, tematyce zajęć, ustala zasady współpracy, uprzedza, że udział w zajęciach jest dobrowolny i jeżeli uczeń uzna za stosowne może odmówić udziału w niektórych ćwiczeniach. 2. Uczniowie piszą łańcuch skojarzeń do słowa AIDS, HIV. 3. Odczytanie wyników pracy. 4. Korygowanie wiedzy uczniów na temat HIV, AIDS i STD. a) Uczniowie wykonują ćwiczenie „Co wiesz na temat HIV, AIDS, STD? załącznik 2a. Przygotowując to ćwiczenie, uczniowie korzystają z materiałów dostarczonych przez prowadzącego – załącznik 1. b) Uczniowie otrzymują historyjkę obrazkową z „chmurkami” i ich zadaniem będzie uzupełnienie brakujących miejsc w „chmurkach” – załącznik nr 3. c) Odczytywanie historyjek i sprawdzanie ich poprawności. 5. To też jest ważne, czyli miniwykład nauczyciela o historii AIDS. 7 6. Dlaczego wirus HIV zabija? - działanie wirusa HIV na układ immunologiczny człowieka. a) Na podstawie dodatku okolicznościowego do szkolnej „GIMZETY”, którą zredagowali uczniowie koła przyrodniczego (załącznik 4), zespoły mają za zadanie zdobyć następujące informacje: b) Dlaczego AIDS jest chorobą śmiertelną? c) Czy można nie wiedzieć, że jest się zarażonym wirusem HIV? d) Jak można się zarazić wirusem HIV? (wybrane przykłady, szczegóły będą omawiane na późniejszych zajęciach) 7. Drugie wtajemniczenie, czyli w jaki sposób wirus HIV dostaje się do naszego organizmu? a) Prowadzący wyjaśnia, że wirus HIV znajduje się we wszystkich płynach ciała, oraz informuje uczniów, w których płynach stężenie wirusa osiąga taką wielkość, że kontakt z tymi wydzielinami jest niebezpieczny. b) Uczniowie zdobywają informacje na temat potencjalnych sposobów zarażenia się lub nie zarażenia się wirusem HIV, poprzez analizę rysunków, które przedstawiają sytuacje „bezpieczne i niebezpieczne” – załącznik 5 i 6. 8. Praca w grupach - uczniowie dostają historie z życia młodych ludzi (załącznik nr 7). Ich zadaniem jest odgadnięcie i uzasadnienie, która z osób miała możliwości do zakażenia się wirusem HIV. 9. Podsumowanie i zakończenie zajęć 8 Spotkanie nr 2 Temat: Poznajemy wroga, czyli w jaki sposób można zarazić się wirusem HIV? Cele zajęć: Po przeprowadzonej lekcji uczeń powinien: - znać drogi rozprzestrzeniania się wirusa HIV, - rozumieć istotę przekazywania wirusa HIV drogą kontaktów seksualnych, - odróżniać zachowania ryzykowne od mniej ryzykownych i bezpiecznych, - wiedzieć, jak można uniknąć lub zmniejszyć ryzyko zarażenia się wirusem HIV, - być odpowiedzialnym za siebie i innych w sferze kontaktów seksualnych, - znać skuteczność prezerwatywy w zapobieganiu zakażeniu HIV. Metody pracy: - burza mózgów, - praca z materiałami dydaktycznymi dostarczonymi przez nauczyciela. Środki dydaktyczne: arkusze papieru, mazaki, ulotki informacyjne. 1. Przypomnienie wiadomości z ostatnich zajęć: a) Nauczyciel rozdaje grupom uczniów materiały, które informują, w jaki sposób można lub nie można zarazić się wirusem HIV – załącznik 5 i 6. b) Uczniowie otrzymują do rozwiązania test sprawdzający opanowania wiadomości na temat HIV/AIDS - załącznik 2b. poziom 2. Ćwiczenie umiejętności oceniania ryzyka zarażenia się wirusem HIV. a) Nauczyciel rozdaje uczniom kartki z zapisanymi różnymi sytuacjami, z którymi można spotkać się w życiu codziennym. – załącznik 8a, 8b. Zadaniem uczniów jest ocenienie ryzyka zakażenia się wirusem HIV w skali: brak ryzyka, małe ryzyko, duże ryzyko. b) Nauczyciel rozdaje uczniom kartki z opisem trybu życia czterech osób. Zadaniem uczniów jest ocenić, jakie zachowania tych osób są bezpieczne, a jakie stwarzają ryzyko zarażenia się wirusem HIV – załącznik 9. c) Nauczyciel rozdaje uczniom „Listy do doktor Ewy”. Zadaniem uczniów jest odpisać na listy i dać wskazówki autorom, jak mają się zachować w konkretnych sytuacjach życiowych, aby uniknąć zarażenia wirusem HIV lub sprawdzić, czy jest się osobą seropozytywną – załącznik 10. 3. Podsumowanie zajęć i pożegnanie 9 Spotkanie nr 3 Temat: Co koniecznie trzeba wiedzieć o AIDS? Cele zajęć: Po przeprowadzonej lekcji uczeń powinien: - znać objawy zakażenia wirusem HIV, - wiedzieć, co to są infekcje oportunistyczne, - znać objawy AIDS, - znać sposoby wykrywania zakażenia, - rozumieć znaczenie „okienka serologicznego”, - umieć poradzić osobie zainteresowanej problemami HIV/AIDS, gdzie szukać informacji, - potrafić rozpoznać zachowania bezpieczne i ryzykowne. Metody pracy: - miniwykład, - praca w grupach, - analiza przypadków, - dyskusja. Środki dydaktyczne: materiały przygotowane przez nauczyciela. 1. Co się dzieje po zakażeniu wirusem HIV? a) Miniwykład nauczyciela objaśniający, co się dzieje w organizmie od momentu zakażenia wirusem HIV do śmierci – załącznik 11. b) Na podstawie rysunków i materiałów (załącznik 1, 11) dostarczonych przez nauczyciela uczniowie zdobywają wiadomości na temat: - Jakie są objawy AIDS? - Czy HIV i AIDS oznacza to samo? - Co to jest „okienko serologiczne” i jakie ma ono znaczenie? 2. Rozpoznawanie objawów HIV/AIDS a) Uczniowie otrzymują historie rysunkowe trzech osób, które przedstawiają ich tryb życia oraz zmiany w organizmie. Na podstawie tych historii uczniowie mają oszacować, czy osoby zaprezentowane w historiach mogły w przeszłości zarazić się wirusem HIV oraz mają ocenić, czy wystąpiły u nich objawy AIDS? – załącznik 12a, 12b. 4. Poradnictwo i pomoc związana z HIV/AIDS a) Uczniowie mają za zadanie znaleźć informacje dotyczące tematu: - Gdzie można zrobić badania na obecność wirusa HIV? 10 - Gdzie można znaleźć pomoc, jeżeli okaże się, że jest się zarażonym wirusem HIV? Jeżeli zajęcia odbywają się w pracowni internetowej, uczniowie szukają informacji na następujących stronach internetowych: - www.aids.org.pl - www.pck.org.pl - www.undp.org.pl Jeżeli uczniowie nie mają możliwości korzystania z internetu, otrzymują od nauczyciela materiały i ulotki dotyczące poradnictwa HIV/AIDS. 5. Podsumowanie zajęć i pożegnanie 11 Spotkanie nr 4 Temat: Ważne decyzje - inicjacja seksualna Cele zajęć: Po przeprowadzonej lekcji uczeń powinien: - znać konsekwencje fizyczne i psychiczne wczesnej inicjacji seksualnej, - wiedzieć, czym kierują się młodzi ludzie rozpoczynający zbyt wcześnie współżycie seksualne, - być świadomym, że współżycie seksualne = odpowiedzialność, - umieć unikać sytuacji, w których może dojść do presji seksualnej, - umieć odmówić współżycia seksualnego, - wiedzieć, że monogamia jest jedynym sposobem na uniknięcie zakażenia wirusem - HIV. Metody pracy: - praca w grupach, - praca indywidualna, - rozmowa kierowana, - dyskusja. Środki dydaktyczne: arkusze papieru, mazaki, karty pracy, materiały dostarczone przez nauczyciela. 1. Dyskusja na temat „Co to jest inicjacja seksualna?” 2. Czym kierujemy się opóźniając lub zbyt wcześnie rozpoczynając współżycie seksualne? a) Nauczyciel dzieli uczniów na grupy. Grupy z numerem parzystym zastanawiają się nad problemem, czym kierują się młodzi ludzie podejmując decyzję o wczesnej inicjacji. Grupy nieparzyste zastanawiają się nad problemem, czym kierują się młodzi ludzie podejmując decyzję o późnej inicjacji. Każdy zespół wypisuje swoje argumenty na arkuszu papieru, po czym następuje ich prezentacja i wspólna analiza. 3. Uświadomienie uczniom, że rozpoczęcie współżycia jest ważną decyzją życiową, która wiąże się z konkretnymi konsekwencjami. a) Uczniowie otrzymują arkusze papieru i mają za zadanie dokończyć zdanie: „Jeżeli rozpoczynam współżycie seksualne muszę być świadomy tego, że ....” Po kilku minutach rozpoczyna się prezentacja wyników pracy połączona z dyskusją. 4. Dyskusja „Co to jest presja seksualna?” 5. Trenowanie umiejętności mówienia NIE, jeżeli nie chce się rozpoczynać współżycia seksualnego. 12 a) Uczniowie otrzymują historyjki z chmurkami. Ich zadaniem jest uzupełnienie chmurek, tak żeby odmówić współżycia seksualnego – załącznik 13. b) Wspólne odczytywanie wyników pracy, które mogą być dyskutowane w sytuacjach spornych. c) Uczniowie wypełniają karty pracy „Jak postąpić?”. Celem ćwiczenia jest wykształcenie umiejętności unikania sytuacji, w których mogłoby dojść do presji seksualnej lub wykształcenie umiejętności asertywnego mówienia NIE - załącznik nr 14a, 14b. d) Omówienie wyników pracy 6. Podsumowanie zajęć i pożegnanie 13 Spotkanie nr 5 Temat: Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o prezerwatywie, a wstydzicie się zapytać. 1. Na początek uczniowie przypominają sobie, co to jest presja seksualna? 2. Ćwiczenie asertywnego mówienia NIE! Grypy uczniów otrzymują dwie historie, w których zaprezentowano różne sposoby wywierania presji seksualnej. Zadaniem grup jest ocenienie zachowań, bohaterów historyjek – załącznik 15. 3. Przypomnienie informacji, że podczas stosunków seksualnych zdecydowanie wzrasta ryzyko zarażenia się wirusem HIV. 3. Dyskusja „W jaki sposób można uniknąć zarażenia wirusem HIV?”. Podczas dyskusji nauczyciel powinien tak sterować rozmową, aby podkreślić, że najlepszą metodą na uniknięcie zarażenia wirusem HIV jest: - abstynencja seksualna, - dochowywanie wierności partnerowi (przy założeniu, że obie osoby są sobie wierne), - opóźnianie inicjacji seksualnej i świadome rozpoczęcie współżycia seksualnego, - prezerwatywa zmniejsza ryzyko zarażenia wirusem HIV. 4. Wszystko, co chcielibyście wiedzieć o prezerwatywie, a wstydzicie się zapytać Nauczyciel rozdaje materiały na temat prezerwatyw, z którymi zapoznają się uczniowie – załącznik 16. 5. Na podstawie przeczytanych informacji uczniowie odpowiadają na pytanie „Czy prezerwatywa daje 100% zabezpieczenie przed wirusem HIV?” 6. Jeżeli seks, to tylko bezpieczny, czyli ... a) Uczniowie rozważają sytuacje, w których dochodzi do zbliżenia, ale partner(-ka) nie chcą zaakceptować użycia prezerwatywy – załącznik 17. b) Trochę teorii, czyli jak używać prezerwatywy – załącznik 18. Na podstawie informacji zawartej w ulotce uczniowie odpowiadają na pytania: - Dlaczego podczas rozpakowywania prezerwatywy trzeba zachować szczególną ostrożność? - Dlaczego podczas zakładania prezerwatywy należy zacisnąć czubek? - Dlaczego po wytrysku należy wyjąć penisa jeszcze przed ustaniem erekcji? - Czego nie należy robić ze zużytą prezerwatywą? 7. Podsumowanie spotkania i pożegnanie. 14 Spotkanie nr 6 Temat: Postawy wobec chorych na AIDS i żyjących z HIV Cele zajęć: Po przeprowadzonej lekcji uczeń powinien: - wykazywać postawę tolerancji i akceptacji dla chorych i zakażonych, - chcieć nieść pomoc chorym i zakażonym. Metody pracy: - praca w grupach, - praca indywidualna, - burza mózgów. Środki dydaktyczne: chusta, arkusze szarego papieru, mazaki, kolorowe kartki 1. Zabawa „Gesty sympatii” Uczestnicy siadają w kręgu. Jedna chętna osoba wychodzi z sali. Po powrocie zostaje posadzony na krześle, pośrodku kręgu, zawiązujemy mu oczy. Uczniowie kolejno podchodzą do niej w milczeniu i gestem przekazują wyrazy sympatii np. pogłaskanie po włosach, poklepanie po ramieniu... Sytuację powtarzamy trzy razy. Gdy za drzwi wychodzi czwarty ochotnik, polecenie zostaje zmienione; gdy wróci i usiądzie na środku, nikt do niej niego podejdzie - wszyscy siedzą w absolutnej ciszy. Po dwóch minutach prowadzący mówi „koniec ćwiczenia” i wtedy wszyscy podchodzą do siedzącego na środku z wyrazami sympatii. Gdy wszyscy usiądą na miejsca, prowadzący pyta osoby, które siedziały w środku, jak się czuły podczas ćwiczenia. Osoba, będąca w środku jako ostatnia, ma opisać, jak się czuła oczekując na dowody sympatii. Pozostali świadkowie ćwiczenia opowiadają, jak czuli się jako świadkowie daremnego oczekiwania na gesty sympatii. 2. Podsumowanie Tak czuje się człowiek zakażony HIV lub chory na AIDS, odrzucony przez swoje środowisko. 3. Praca w grupach Grupa dostaje arkusz papieru i pisak, metodą „burzy mózgów” ma odpowiedzieć na pytanie, jakie uczucia wzbudzają żyjący z HIV i chorzy na AIDS. 4. Po omówieniu wyników pracy grupach uczniowie zastanawiają się wspólnie, jakie jest źródło uczuć negatywnych. Nauczyciel powinien tak kierować dyskusją, aby wynikiem rozmowy był wniosek ŹRÓDŁO UCZUĆ NEGATYWNYCH - LĘK I NIEWIEDZA. 5. Z jaką społecznością się utożsamiasz? Nauczyciel daje uczniom historyjki obrazkowe, w których zaprezentowano dwa skrajne zachowania wobec osób zarażonych wirusem HIV. Zadaniem uczniów jest 15 przeanalizowanie tych zachowań i wyszukanie zachowań najbardziej krzywdzących lub najbardziej pomocnych – załącznik 19a i 19b. Uwaga! Jeżeli szkoła dysponuje nagraniami archiwalnymi, które przedstawiają reakcję mieszkańców osiedli, w pobliżu których powstawały ośrodki dla zarażonych wirusem HIV lub chorych na AIDS, to warto je wykorzystać i poddać wnikliwej analizie. 6. Jak dbać o własne bezpieczeństwo? Nauczyciel rozdaje uczniom karty z rysunkami, przedstawiającymi zachowania, które redukują możliwość przypadkowego zarażenia wirusem HIV w życiu codziennym (rysunki dotyczą sytuacji nie związanych z seksualnością) – załącznik 20. 7. Chrześcijanie wobec AIDS - stanowisko papieża Jana Pawła II - załącznik 21. 8. Praca indywidualna – pisanie krótkich wierszy i haseł do osób żyjących z AIDS 9. Wystawa prac 10. Ankieta podsumowująca cykl zajęć na temat HIV/AIDS 16 Scenariusz warsztatów dotyczących profilaktyki AIDS Cele warsztatów: A) Wiadomości Uczeń: - zna ogólny przebieg AIDS, - wie, dlaczego AIDS jest chorobą śmiertelną, - wie, dlaczego między zakażeniem wirusem HIV a pojawieniem się objawów choroby mija kilka lat, - wymienia drogi, jakimi można zarazić się wirusem HIV, - rozumie, dlaczego w typowych codziennych sytuacjach nie można zarazić się wirusem HIV. B) Umiejętności Uczeń: - ocenia sytuacje pod kątem możliwości zakażenia się wirusem HIV, - podaje sposób zachowania się w określonej sytuacji, które minimalizuje ryzyko zakażenia wirusem HIV, - uzasadnia, dlaczego w danej sytuacji można lub nie można zarazić się wirusem HIV, - stosuje w życiu codziennym zasady, które eliminują ryzyko zarażenia się wirusem HIV. C) Postawy Uczeń: - jest wrażliwy na problemy i potrzeby osób zakażonych wirusem HIV, - jest tolerancyjny wobec osób zakażonych wirusem HIV. Czas realizacji: 1 lub 2 godziny. Metody i formy pracy: - elementy wykładu, - praca w grupach, - dyskusja, - burza mózgów, - praca z tekstem źródłowym. Środki dydaktyczne: ulotki informacyjne, flamastry, arkusze papieru, taśma klejąca, czerwona wstążka, szpilki Przebieg warsztatów Faza przygotowująca (5 minut): 17 1. Omówienie celu warsztatów i idei dnia 1 grudnia. 2. Rozdanie uczniom czerwonych wstążeczek i szpilek. Uczniowie wykonują kokardki – symbol walki z AIDS - które następnie przypinają do ubrania. 3. Podział uczniów na 4-5-osobowe grupy. Faza realizacji: (60-70 minut): 1. a) Uczniowie otrzymują ulotki, materiały informacyjne poruszające problematykę AIDS, arkusze papieru, markery oraz zagadnienia do opracowania w zespołach. Grupa I W jaki sposób wirus HIV obniża odporność organizmu? Grupa II Dlaczego między zakażeniem wirusem HIV a wystąpieniem objawów choroby AIDS mija nawet kilka lat? Grupa III Jakimi głównymi drogami można zarazić się wirusem HIV? Grupa IV Jaka jest różnica między HIV a AIDS? Grupa V Dlaczego AIDS jest chorobą śmiertelną? Grupa VI W jaki sposób można dowiedzieć się, że jest się nosicielem wirusa HIV? b) Każda grupa referuje wyniki swojej pracy. Arkusze papieru są wywieszane w widocznym miejscu. c) Nauczyciel pisze na tablicy pełną, polską nazwę AIDS – Zespół Nabytego Upośledzenia Odporności. Uczniowie na arkuszach papieru starają się SWOIMI SŁOWAMI wyjaśnić, jak rozumieją pojęcie AIDS. d) Grupy prezentują wyniki swoich przemyśleń. Arkusze papieru z najciekawszymi wyjaśnieniami można wywiesić w widocznym miejscu. 2. a) Każdy zespół otrzymuje pakiet kart, na których wymieniono różne sytuacje, z jakimi można się spotkać w życiu codziennym (załącznik 1). Uczniowie dzielą karty na dwie grupy: I) SYTUACJE, W KTÓRYCH MOŻNA SIĘ ZARAZIĆ WIRUSEM HIV. II) SYTUACJE W KTÓRYCH NIE MOŻNA SIĘ ZARAZIĆ WIRUSEM HIV. b) Każda grupa przykleja swoje kartki do dwóch wcześniej przygotowanych i wywieszonych arkuszy papieru. UWAGA! W kilku przypadkach uczniowie mogą mieć problemy z podjęciem decyzji, do której grupy zakwalifikować daną sytuację. W tym wypadku rola nauczyciela polega na wywołaniu dyskusji nad sporną sprawą, ewentualnie na podaniu odpowiednich wyjaśnień, które ułatwią podjęcie decyzji. c) Wyciąganie wniosków np. - W normalnych i typowych sytuacjach nie ma ryzyka zakażenia wirusem HIV, nie ma więc sensu bać się i unikać osób zakażonych. - Wirusem HIV zarażamy się tylko w ściśle określonych sytuacjach, np. kiedy dochodzi do kontaktu z krwią, spermą lub innymi wydzielinami osoby zakażonej. 3. a) Grupy otrzymują arkusze papieru, mazaki oraz kartki z prośbą o wykonanie schematycznych plakatów, na określony temat (przykłady tematów - załącznik 2). 18 b) Każda grupa prezentuje własny plakat i omawia jego treść. 4. a) Zespoły otrzymują arkusze papieru, mazaki oraz kserokopie wierszy, które zostały napisane przez osoby zakażone wirusem HIV. Informujemy uczniów, kto jest autorem tych wierszy oraz prosimy, aby na ich podstawie każda grupa dokończyła zdanie GDYDYM BYŁ ZARAŻONY WIRUSEM HIV, CHCIAŁBYM... b) Po wykonaniu zadania każda grupa pokazuje arkusz papieru i komentuje jego opis (przykłady wierszy załącznik 3) Faza podsumowująca (15 minut) 1. Sformułowanie tematu lekcji przez uczniów i zapisanie go do zeszytu. 2. Uczniowie uzupełniają karty pracy. 3. Praca domowa Poszukaj w dostępnych źródłach, w jakich miejscach osoby zakażone wirusem HIV mogą szukać pomocy. Załącznik 1 Przykłady kilku sytuacji, które uczniowie mają podzielić na te, które zwiększają ryzyko zakażenia wirusem HIV, i na te, które są bezpieczne. - ukąszenie komara, - podanie ręki osobie zakażonej wirusem HIV, - kąpiel w basenie, - używanie wspólnych igieł i strzykawek np. podczas brania narkotyków, - przyjacielskie objęcie osoby zakażonej wirusem HIV, - używanie wspólnej golarki, - kontakt seksualny z przypadkową osobą, - karmienie piersią przez matkę zarażoną wirusem HIV, - robienie opatrunku osobie zarażonej wirusem HIV bez rękawiczek jednorazowych, - dotykanie klamek, - siedzenie obok osoby zakażonej, - korzystanie z tych samych sztućców, - podczas przyjacielskiego pocałunku, - gdy osoba zakażona wirusem HIV kicha, - jedząc w tej samej restauracji. Załącznik 2 Grupa I Przygotuj dwa plakaty. Jeden, który będzie uczył, że mieszkanie z osobą zarażona wirusem HIV jest bezpieczne i że nie można się zarazić wirusem HIV podczas codziennych czynności (np. podanie ręki, przyjacielskie obejmowanie osoby zakażonej). Drugi plakat ma uczyć, że można się zarazić wirusem podczas stosunku płciowego. Grupa II 19 Przygotuj dwa plakaty. Jeden, który będzie uczył, że nie można się zarazić wirusem HIV podczas używania jednorazowej igły i strzykawki np. podczas robienia szczepionki. Drugi plakat ma uczyć, że można się zarazić wirusem HIV podczas używania wspólnej strzykawki np. przez wstrzykiwanie narkotyku. Grupa III Przygotuj dwa plakaty. Jeden, który będzie uczył, że nie można się zarazić wirusem HIV podczas przekłuwania uszu, robienia tatuażu, jeżeli zabieg wykonuje wykwalifikowana kosmetyczka, która korzysta z jednorazowych lub dokładnie wysterylizowanych narzędzi. Drugi plakat ma uczyć, że można się zarazić wirusem HIV, jeżeli przekłuwa się uszy lub robi tatuaż w przypadkowych miejscach. Grupa IV Przygotuj plakat, który będzie uczył, że podwyższona temperatura i detergenty niszczą wirusa HIV, dlatego nie można się zarazić podczas korzystania z tych samych sztućców. Grupa V Przygotuj plakat, który będzie uczył, że można się zarazić wirusem HIV przez krew, dlatego nie należy używać tych samych maszynek do golenia, żyletek itp. Drugi plakat ma uczyć, że komary nie przenoszą wirusa HIV. Grupa VI Przygotuj plakat, który będzie uczył, że podczas wykonywania pierwszej pomocy należy używać rękawiczek jednorazowych. Załącznik 3 Uwaga! Poniższe wiersze zostały znalezione na stronach www.pck.org.pl. Prośba czy mogę usiąść na tapczanie? ja będę tylko siedziała czy mogę usiąść na tapczanie? ja będę oddychać i milczeć jak skała czy mogę usiąść na tapczanie? ja nie będę zarażała!!! 20 Modlitwa narkomana Zabierz mnie do siebie Nie pozwól mi Wycierpieć się na śmierć Przepraszam Cię Boże że jestem chory że nikt mnie nie chce że rzuciłem w Ciebie kamieniem Gdyby chociaż ktoś mnie pokochał ale miłość też mnie opuściła Widać ona też miała HIV-a Mój Boże jak ciężko umierać Amen. Katarzyna Białas Ludzkie istnienie skulone Pod ścianą zakażone Winne chorobą pomijane Nie zauważone nie chciane Dotknij Od tego się nie ginie Podaj dłoń Dostaniesz w zamian wdzięczność Nie drżyj obawą Nie patrz przez okulary zabobonów Zauważ Pomóż Barbara Kozioł 21 Załącznik 4 Pełna polska nazwa AIDS brzmi ............................................................................................ Chorobę AIDS wywołuje ............................... . Wirus HIV po wniknięciu do organizmu atakuje ....................................................... Wirus HIV niszczy komórki odpornościowe systematycznie, ale bardzo powoli, dlatego pierwsze objawy choroby AIDS mogą pojawić się....................................................... od zakażenia. W normalnych warunkach, gdy do organizmu zdrowej osoby wnikną drobnoustroje chorobotwórcze np. wirusy grypy, są one niszczone przez układ odpornościowy. Niestety, osoby chore na AIDS, nie umieją walczyć z drobnoustrojami chorobotwórczymi, dlatego AIDS jest chorobą ......................... . Wirus HIV znajduje się w ......................, ........................ oraz .......................... . Tylko przez bezpośredni .................................... z tymi substancjami można zarazić wirusem HIV. Przykładami sytuacji, w których może dojść do zarażenia wirusem HIV, są: Nie można zarazić się wirusem HIV w normalnych, codziennych sytuacjach. Dlatego następujące sytuacje są całkowicie bezpieczne: - 22 Ankieta podsumowująca cykl spotkań „AIDS nie wybiera, ty możesz” Właśnie zakończyłeś udział w szkoleniu na temat „AIDS nie wybiera, ty możesz”. Chcielibyśmy poznać Twoją opinię i ocenę tych spotkań, dlatego prosimy Cię uzupełnij poniższą ankietę i daj szczere odpowiedzi. 1. Jak oceniasz cykl szkoleń „AIDS nie wybiera, ty możesz!” a) bardzo dobrze b) dobrze c) może być d) źle e) bardzo źle 3. Czy zajęcia wyposażyły Cię w wiedzę, która przyda Ci się w życiu? a) tak b) chyba tak c) chyba nie d) nie 4. Co Ci się najbardziej podobało na zajęciach? ............................................................................................................................................ ........................................................................................................................................... 5. Co Ci się nie podobało na zajęciach? ............................................................................................................................................ ........................................................................................................................................... Ankieta podsumowująca cykl spotkań „AIDS nie wybiera, ty możesz” Właśnie zakończyłeś udział w szkoleniu na temat „AIDS nie wybiera, ty możesz”. Chcielibyśmy poznać Twoją opinię i ocenę tych spotkań, dlatego prosimy Cię uzupełnij poniższą ankietę i daj szczere odpowiedzi. 1. Jak oceniasz cykl szkoleń „AIDS nie wybiera, ty możesz!” a) bardzo dobrze b) dobrze c) może być d) źle e) bardzo źle 6. Czy zajęcia wyposażyły Cię w wiedzę, która przyda Ci się w życiu? a) tak b) chyba tak c) chyba nie d) nie 7. Co Ci się najbardziej podobało na zajęciach? ............................................................................................................................................ ........................................................................................................................................... 8. Co Ci się nie podobało na zajęciach? ............................................................................................................................................ ........................................................................................................................................... 23 Literatura: 1. Ks. Bronisław Paweł Rosik „Jak rozmawiać z dzieckiem o AIDS?”, Warszawa 2001, Fundacja Karan 2. „Zapobieganie HIV i AIDS i chorobom przenoszonym drogą płciową” autorstwa WHO, UNESCO, UNDP, Społecznego Komitetu ds. AIDS oraz Krajowego Centrum ds. AIDS. 3. „Ćwiczenia dla uczniów cz. 1, 2, 3, 4” autorstwa WHO, UNESCO, UNDP, Społecznego Komitetu ds. AIDS oraz Krajowego Centrum ds. AIDS. 4. Strony internetowe: - www.aids.pl - www.pck.org.pl - www.undp.org.pl 24