Uwagi do projektu ustawy o ochronie zwierz*t wykorzystanych do
advertisement
Uwagi do projektu ustawy o ochronie zwierząt wykorzystanych do celów naukowych i edukacyjnych 1. W rozdziale 1, art. 2 – niezbędne jest podanie właściwych nazw gatunkowych zwierząt i zachowanie ich właściwej pisowni, zgodnie z regułami systematyki zwierząt, ponadto ustawa nie precyzuje wykorzystania do celów naukowych zwierząt, które zostały pozyskane z terenu kilkadziesiąt lat temu i od pokoleń są hodowane w warunkach laboratoryjnych z przeznaczeniem do badań ewolucyjnych, behawioralnych, neurologicznych (norniki, zeberka, gupik) – można wprowadzić pojęcie „zwierzę doświadczalne czy hodowlane” 2. W Rozdziale 2, art. 5 – proponujemy powrócić do oryginalnego zapisu z Dyrektywy Art. 46. Zaproponowane brzmienie punktu 2 jest nadinterpretacją sformułowań Dyrektywy. Dokument unijny w punkcie 42 Preambuły wskazuje, że intencją legislatorów jest unikanie powielania badań regulacyjnych, a nie wszystkich procedur. Pozostawienie zapisu w proponowanej formie prowadzi do uniemożliwienia wykonywania większości procedur doświadczalnych 3. W Rozdziale 2, art. 6 – jest źle sformułowany. Wynika z niego, że mamy unikać uśmiercania zwierząt, a w Dyrektywie chodziło o humanitarne zakończenie doświadczenia (Preambuła pkt 14, wczesne humanitarne zakończenie – Art. 13 pkt 3. Dyrektywy). W połączeniu z art. 11 – przepisy prowadzą do tego, że dążymy do przeprowadzania doświadczeń bez uśmiercania zwierząt, następnie możemy je uśmiercić tylko jeśli zwierzę będzie cierpieć. Zablokuje to wykonywanie doświadczeń po około pół roku. Po prostu nie będziemy mieli miejsca dla nowych zwierząt. 4. W Rozdziale 2, art. 11 – trudno sobie wyobrazić aby po zakończeniu doświadczenia o losie każdego zwierzęcia (np. 100 sztuk gryzoni) decydował lekarz weterynarii, także szukanie nowego domu/opiekuna jest trudne do realizacji – należy doprecyzować 5. W Rozdziale 3, art. 21 wyróżniono osobę planującą doświadczenie, wykonującą i uczestniczącą. W rzeczywistości osoba "uczestnicząca" właściwie nie funkcjonuje. Logiczniej byłoby zorganizować w jednostkach naukowych semestralny kurs oparty na wiedzy teoretycznej i praktycznej, kształcący osoby zamierzające wykonywać doświadczenia, kończący się egzaminem i certyfikatem. 6. W Rozdziale 3, art. 25. pkt 1 poz. 1 – kryterium podziału na „duże” i „małe” jednostki musi być czytelne i obiektywne. Zwierzęta na powierzchni nieprzekraczającej 100 m2, może oznaczać powierzchnię pomieszczeń, w których przebywają zwierzęta; powierzchnię zwierzętarni ze zmywalniami i korytarzami lub też zsumowaną powierzchnię klatek, w których przebywają zwierzęta (np. 3 piętra regału). Odniesienie do 100 szt. jest jeszcze bardziej nieprecyzyjne: 100 szt. myszy to mało, 100 szt. psów czy kotów, to bardzo dużo. 7. W Rozdziale 3, art. 25 – nie dokładnie sprecyzowane czy osoba świadcząca usługi opiniodawczo-doradcze może być pracownikiem ośrodka, czy musi być zatrudniona z zewnątrz 8. W Rozdziale 5, art. 36 pkt 3 – nie jest jasne, czy informacje/streszczenia techniczne doświadczeń umieszczane w BIP, będą zawierały również dane jednostki i osób zaangażowanych w projekt. Dla bezpieczeństwa wykonawców istotnym byłoby nie umieszczanie tych danych publicznie. W Art. 43. pkt. Dyrektywy założono, iż nietechniczne streszczenie projektu jest anonimowe i nie zawiera nazw ani adresów użytkownika i jego personelu. 9. W Rozdziale 5, art. 37 – istnieje obawa czy proponowany skład lokalnych komisji – aż 3 przedstawicieli nauk humanistycznych i 3 przedstawicieli organizacji społecznych będzie w stanie profesjonalnie ocenić celowość i sens procedur w ramach doświadczenia 10. Ustawa niezbyt jasno precyzuje jakie procedury wchodzą w najłagodniejszą grupę działań wykonywanych na zwierzętach, która zostanie wyłączona z zakresu stosowania ustawy 11. Dopilnować zmianę zapisu w Rozporządzeniu Ministerstwa Rolnictwa o zakazie stosowania CO2 do usypiania gryzoni laboratoryjnych. Członkowie i sympatycy PolLASA z Krakowa: Dr hab. Joanna Kapusta, mgr Elżbieta Pochroń Uniwersytet Jagielloński Instytut Nauk o Środowisku Ul. Gronostajowa 7 30-387 Kraków Lek. wet. Aleksandra Bartelik Instytut Farmakologii PAN Ul. Smętna 12 31-343 Kraków Mgr Teresa Błaszkiewicz Uniwersytet Jagielloński Instytut Zoologii Ul. Gronostajowa 9 30-387 Kraków
