struktura i zadania państwowej inspekcji pracy w polsce i na ziemi
advertisement
Franciszek Grześkowiak* STRUKTURA I ZADANIA PAŃSTWOWEJ INSPEKCJI PRACY W POLSCE I NA ZIEMI LUBUSKIEJ W 2003 roku minęło 85 lat od powstania inspekcji pracy w Polsce. W aspekcie tego jubileuszu przedstawiam genezę instytucji i jej teraźniejszość. Wraz z rozwojem nowoczesnego przemysłu w drugiej połowie XIX wieku, w najbardziej rozwiniętych krajach Europy, w tym równieŜ na ziemiach polskich, zaczęło pojawiać się prawodawstwo ochronne oraz instytucje do jego egzekucji. Dopiero jednak odzyskanie niepodległości w 1918 roku umoŜliwiło powstanie samodzielnego urzędu. Naczelnik Państwa Józef Piłsudski wydał 3 stycznia 1919 roku dekret „O urządzeniu i działalności inspekcji pracy”. Skoro tak szybko wydano tego rodzaju akty prawne, daje to obraz, Ŝe juŜ wówczas przywiązywano ogromną wagę do problemu. Zajmijmy się genezą i funkcjonowaniem organów inspekcji pracy na Ziemi Lubuskiej, a szczególnie w Zielonej Górze, gdzie przez cały okres powojenny mieściły się urzędy koordynujące bądź zarządzające działalnością inspektorów pracy na terenie części lub całości obecnego województwa lubuskiego. * Okręgowy Inspektor Pracy w Zielonej Górze 188 Inspekcja pracy w Polsce i na Ziemi Lubuskiej Niniejsze opracowanie składa się z dwóch integralnych części pierwszej, z ogólnym spojrzeniem na rolę i zadania Państwowej Inspekcji Pracy oraz stan prawny w tym zakresie obowiązujący w chwili obecnej, oraz drugiej, dotyczącej powstania i organizacji urzędów inspekcji, ich lokalizacji oraz sylwetek osób organizujących i tworzących jej struktury w Zielonej Górze. Koleje losu inspekcji przez osiemdziesiąt pięć lat były róŜne. Początkowo Urząd działał jako zlepek trzech odrębnych inspekcji z państw zaborczych. Tak było aŜ do roku 1927 (rozporządzenie Prezydenta RP z 14 lipca 1927), kiedy skonsolidowano i poszerzono zakres działania inspekcji. W tym kształcie inspekcja przetrwała do marca 1950 roku, kiedy podporządkowano ją nowo powstałym prezydiom rad narodowych, co oznaczało koniec niezawisłości i niezaleŜności jej funkcjonowania. Momentem przełomowym było przekazanie w 1954 roku (dekret Rady Państwa z 10 listopada1954) inspekcji pracy w gestię związków zawodowych, jej reorganizacja i stopniowe ograniczanie (szczególnie do roku 1965) zakresu działania do zagadnień technicznego bezpieczeństwa pracy. Po powstaniu w 1980 roku nowych, niezaleŜnych związków zawodowych dotychczasowe rozwiązania prawne straciły rację bytu: 6 marca 1981 roku Sejm uchwalił ustawę o Państwowej Inspekcji Pracy. Najpierw podporządkowano inspekcję Radzie Państwa, a po zmianach ustrojowych Sejmowi RP, powierzając jednocześnie nadzór nad PIP sejmowej Radzie Ochrony Pracy. Na mocy tej ustawy i stosownych uregulowań w Kodeksie pracy inspekcja pracy jest państwowym organem kontroli specjalistycznej o charakterze centralnym, funkcjonującym poza systemem organów administracji państwowej, podległym najwyŜszemu organowi władzy państwowej - Sejmowi. Organami inspekcji pracy są: • inspektor pracy, • okręgowy inspektor pracy, • główny inspektor pracy. Do zakresu działania PIP naleŜy w szczególności: • nadzór i kontrola przestrzegania przez zakłady pracy prawa pracy, w szczególności przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny 189 pracy, przepisów dotyczących stosunku pracy, wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń wynikających ze stosunku pracy, czasu pracy, urlopów, ochrony pracy kobiet, zatrudniania młodocianych i osób niepełnosprawnych oraz inicjowania przedsięwzięć w sprawach ochrony pracy w rolnictwie indywidualnym, • kontrola przestrzegania przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy przy projektowaniu budowy, przebudowy i modernizacji zakładów pracy oraz stanowiących ich wyposaŜenie maszyn i innych urządzeń technicznych oraz technologii, • uczestniczenie w przejmowaniu do eksploatacji wybudowanych lub przebudowywanych zakładów pracy albo ich części w zakresie ustalonym w przepisach prawa pracy, • nadzór i kontrola przestrzegania przez zakłady pracy wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy przy konstruowaniu i produkcji maszyn, urządzeń oraz narzędzi pracy, • nadzór i kontrola przestrzegania wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji wyrobów i opakowań, których uŜytkowanie mogłoby spowodować zagroŜenie dla zdrowia i Ŝycia, • analizowanie przyczyn wypadków przy pracy i chorób zawodowych, kontrola stosowania środków zapobiegawczych tym wypadkom i chorobom, udział w badaniu okoliczności wypadków przy pracy, na zasadach określonych w przepisach prawa pracy, • współdziałanie z organami ochrony środowiska w kontroli przestrzegania przez zakłady pracy przepisów o przeciwdziałaniu zagroŜe-niom dla środowiska, • stosowanie postępowania mandatowego lub prawo skierowania wniosku o ukaranie do kolegium d/s wykroczeń przy sądzie za stwierdzone wykroczenia przeciwko prawom pracownika. • opiniowanie projektów aktów prawnych z zakresu prawa pracy oraz inicjowanie prac legislacyjnych w tej dziedzinie (uprawnienie GIP), • inicjowanie przedsięwzięć oraz prac badawczych w dziedzinie prawa pracy, a szczególności bezpieczeństwa i higieny pracy (uprawnienie GIP), • udzielanie porad i informacji technicznych w zakresie eliminowania zagroŜeń dla Ŝycia i zdrowia pracowników oraz porad i informacji w zakresie przestrzegania prawa pracy, 190 • wnoszenie powództw, a za zgodą zainteresowanej osoby uczestniczenie w postępowaniu przed sądem pracy o ustalenie istnienia stosunku pracy, jeŜeli łączący stosunek prawny, wbrew zawartej między nimi umowie, ma cechy stosunku pracy. • Do zakresu działania PIP naleŜy ponadto nadzór i kontrola zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków pracy: • przez pracodawcę: osobom fizycznym wykonującym pracę na innej podstawie niŜ stosunek pracy w zakładzie pracy lub w miejscu przez niego wyznaczonym oraz przy wykonywaniu pracy na terenie zakładu pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę przez osoby przebywające w zakładach karnych i w zakładach poprawczych, • przez jednostki organizujące pracę wykonywaną przez osoby fizyczne na innej podstawie niŜ stosunek pracy, w ramach prac społecz-nie uŜytecznych oraz nadzór i kontrola zapewnienia przez pracodawcę bezpiecznych i higienicznych warunków zajęć odbywanych na jego te-renie przez studentów i uczniów nie będących pracownikami oraz za-dań wykonywanych przez Ŝołnierzy w słuŜbie czynnej. Państwowa Inspekcja Pracy posiada uprawnienia do stosowania następujących środków prawnych: • nakazu (decyzji): - usunięcia stwierdzonych uchybień, polegających na naruszeniu przepisów lub zasad bezpieczeństwa i higieny pracy w określonym terminie, - wypłaty pracownikom bezspornych świadczeń ze stosunku pracy, - wstrzymania wykonywania robót przez określonych pracowników w sytuacji, gdy naruszenie przepisów prawa pracy powoduje bezpośrednie zagroŜenie Ŝycia lub zdrowia pracowników zatrudnionych przy tych robotach, - skierowania do innych robót pracowników zatrudnionych wbrew obowiązującym przepisom przy pracach wzbronionych, szkodliwych lub niebezpiecznych albo pracowników zatrudnionych przy robotach niebezpiecznych, jeŜeli pracownicy ci nie posiadają odpowiednich kwalifikacji. Nakazy, o których mowa wyŜej, wydaje inspektor pracy działający w ramach terytorialnej właściwości danego okręgowego 191 inspektoratu pracy. Ponadto organy inspekcji pracy są uprawnione do wydania: • nakazu zaprzestania przez zakład pracy lub jego część działalności albo działalności określonego rodzaju w przypadku stwierdzenia, Ŝe stan bezpieczeństwa i higieny pracy zagraŜa Ŝyciu lub zdrowiu pracowników. Nakaz taki wydaje okręgowy inspektor pracy z własnej ini-cjatywy lub na wniosek inspektora pracy; • sprzeciwu wobec uruchomienia wybudowanego lub przebudowywanego zakładu pracy albo jego części, jeŜeli z powodu nieuwzględnienia wymagań bezpieczeństwa i higieny pracy dopuszczenie ich do eksploatacji mogłoby spowodować bezpośrednie zagroŜenie Ŝycia lub zdrowia pracowników. Sprzeciw wydany przez inspektora pracy wstrzy-muje uruchomienie zakładu pracy lub jego części; • wystąpienia o usunięcie stwierdzonych naruszeń prawa pracy, a w razie potrzeby o wyciągnięcie konsekwencji w stosunku do osób winnych (adresatem nakazu, sprzeciwu i wystąpienia jest praco-dawca), • stosowanie postępowania mandatowego lub skierowania wniosku do sądu grodzkiego w stosunku do osoby winnej popełnienia wykroczenia przeciwko prawom pracownika. Inspektor pracy ma prawo prowadzić egzekucję administracyjną w stosunku do wszystkich niewykonanych prawomocnych decyzji, którym upłynął ustalony termin wykonania. Uprawnieniem organów inspekcji pracy jest przede wszystkim samo prawo przeprowadzania kontroli. Pracownicy PIP wykonujący lub nadzorujący czynności kontrolne uprawnieni są do przeprowadzania bez uprzedzenia kontroli przestrzegania przepisów prawa pracy, a w szczególności stanu bezpieczeństwa i higieny pracy, o kaŜdej porze dnia i nocy wobec wszystkich podmiotów, na rzecz których jest wykonywana praca przez osoby fizyczne, bez względu na podstawę świadczenia tej pracy. W toku wykonywania czynności kontrolnych inspektor pracy ma prawo legitymowania i sprawdzania toŜsamości osób wy-konujących pracę. Ponadto organy PIP wydają postanowienia lub decyzje w sprawach dotyczących np. spełnienia wymogów o zatrudnianiu i 192 rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych, a więc stwierdzenia, czy obiekty pomieszczenia zakładu pracy odpowiadają wymogom bezpieczeństwa i higieny pracy i uwzględniają potrzeby osób niepełnosprawnych, w celu moŜliwości przyznania zakładowi pracy statusu zakładu pracy chronionej, zakładu aktywności zawodowej bądź wyodrębnionych stanowisk pracy dla osób niepełnosprawnych; • wnoszenie powództw o ustalenie istnienia stosunku pracy. Inspektor pracy moŜe występować w sprawach z zakresu prawa pracy w dwojakim charakterze: - jako pełnomocnik procesowy pracownika w kaŜdej sprawie z zakresu prawa pracy, - jako samodzielny inicjator procesu cywilnego w sprawach o ustalenie istnienia stosunku pracy lub jako uczestnik postępowania w sprawach tej kategorii, wszczętych z inicjatywy zainteresowanego pracownika. Nowe regulacje prawne, zmieniające prawo pracy w przededniu wstąpienia Polski do UE, określają nowe zadania dla inspekcji pracy. Są to sprawy dotyczące m.in. organizmów genetycznie modyfikowanych, nadzoru rynku w zakresie bezpieczeństwa wyrobów, pracy dzieci do lat 16. Wypełnienie opisanych wyŜej zadań, wynikających z ustawy o PIP, wymaga sprawnego zorganizowania i ustalenia właściwości terytorialnej dla organów inspekcji. Po uchwaleniu ustawy w 1981 roku, cały kraj podzielono najpierw na 17, po wejściu w roku 1999 reformy administracyjnej, na 16 okręgowych inspektoratów pracy. Okręgowy Inspektorat Pracy w Zielonej Górze obejmował swoim zasięgiem w początko-wym okresie województwo zielonogórskie i gorzowskie, od 1989 roku zielonogórskie i leszczyńskie, aktualnie jego właściwość terytorialna obejmuje całe województwo lubuskie. Podziału zadań w okręgu między poszczególnych inspektorów pracy dokonuje okręgowy inspektor pracy, który równieŜ koordynuje całość zadań inspektorów i kieruje okręgowym inspektoratem pracy. Przedstawmy, jak inspekcja pracy tworzyła swoje struktury na Ziemi Lubuskiej i w Zielonej Górze. 193 Natychmiast po wyzwoleniu przystąpiono na Ziemi Lubuskiej do organizowania inspekcji pracy. NajwaŜniejszym zadaniem na tym terenie w początkowym okresie było unormowanie warunków pracy w poszczególnych dziedzinach budzącej się do Ŝycia gospodarki. Inspektorzy włączyli się do przygotowania pierwszych zbiorowych układów pracy w przemyśle i rolnictwie. Podjęto teŜ szkolenie kandydatów na stanowiska inspektorów pracy. Na terenach leŜących na Środkowym Nadodrzu działało kilka obwodów inspekcji. Część z nich znalazła się w X Okręgu Inspekcji Pracy w Poznaniu. Według stanu na rok 1950 były to: • 60. Obwodowy Urząd Inspekcji Pracy w Gorzowie Wlkp. obejmujący swym zasięgiem Choszczno, Gorzów Wlkp. i Strzelce Krajeńskie, • 61. Obwodowy Urząd Inspekcji Pracy w Międzyrzeczu obejmujący Babimost, Międzyrzecz, Sulęcin i Rzepin, • 83. Obwodowy Urząd Inspekcji Pracy w Zielonej Górze obejmujący miasta i powiaty: Gubin, Krosno Odrzańskie, Skwierzynę, Świebodzin i Zieloną Górę. Pozostała część terenu znajdowała się w XIV Okręgu Inspekcji Pracy we Wrocławiu. Wymienić tu moŜna dwa obwody: • 82. Obwodowy Urząd Inspekcji Pracy w Głogowie obejmujący miasto i powiat Głogów, • 84. Obwodowy Urząd Inspekcji Pracy w śarach, który obejmował miasto i powiaty KoŜuchów, Szprotawę, śagań i śary. To był czas, kiedy inspekcja pracy była samodzielnym organem państwowym zajmującym się szeroko rozumianą problematyką ochrony pracy. Po wejściu w Ŝycie ustawy z marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej oraz ustawy z czerwca 1950 r. o zmianach podziału administracyjnego państwa (m.in. powołano wówczas województwo zielonogórskie), organy inspekcji straciły swoją samodzielność i zostały włączone w struktury ówczesnych organów administracji - odpowiednio powiatowej i wojewódzkiej. Po przekazaniu, na mocy dekretu Rady Państwa z listopada 1954r., zadań państwa w dziedzinie ochrony pracy, bhp i sprawowaniu inspekcji pracy w gestię związków zawodowych, inspektorzy pracy stali się organami związków zawodowych. Organami 194 państwowymi, w dzisiejszym kształcie, stali się ponownie na mocy ustawy z marca 1981 roku o Państwowej Inspekcji Pracy. Podobnie jak losy podporządkowania inspekcji, zmieniały się siedziby jej organów w Zielonej Górze. Siedziba 83. Obwodu Inspekcji mieściła się początkowo przy ul. Reja 7. W późniejszym okresie odpowiednie jednostki inspekcji mieściły się przy pl. Lenina 4 (dziś plac Pocztowy), ul. Boh. Westerplatte 30, al. Niepodległości 22, ul. Wyspiańskiego 13, ul. Podgórnej 22 (lata 1981- 1991), ul. Sienkiewicza 36 (prawie do końca 1995 roku), ul. Krętej 5 do czerwca 1998 r. Aktu-alnie Okręgowy Inspektorat Pracy zajmuje juŜ własną siedzibę przy ul. Dekoracyjnej 8. KaŜdą instytucję tworzą przede wszystkim ludzie. W historii zielonogórskiej inspekcji pracy nie brakowało osób mocno zaangaŜowanych, poświęcających pracy (słuŜbie) w tej instytucji swoje najlepsze lata zawodowej działalności, a często całe zawodowe Ŝycie. Z zachowanych dokumentów archiwalnych wynika, Ŝe obsada personalna w początkowym okresie ulegała dość częstym zmianom. Wśród osób pełniących funkcje merytoryczne naleŜy wymienić przede wszystkim: • Kazimierę Zdorenkową (Zdorenko), ur. 31 października 1898 r., w lutym 1946 zatrudnioną jako urzędnik, w lipcu tego roku jako referendarz, a od lutego 1948 jako podinspektor pracy, • inŜ. Józefa Koniora, przez krótki okres w 1946 roku (lipiec) p.o. podinspektora pracy, • inŜ. Józefa Pstrągowskiego, p.o. podinspektora pracy do lutego 1948 r., • Edwarda Ankudowicza, obwodowego inspektora pracy od 1 października 1949 r., • Tadeusza Chilewskiego, asystenta od stycznia 1949 r., Ponadto w tym czasie zatrudnieni byli: Wojciech Zieliński (luty 1946), Narcyz Urbański (od stycznia 1948), Adolf Zalewski (od stycznia do czerwca 1948), Władysława Młyńczyk (od czerwca 1948), Kazimierz Michałowicz (od lipca 1948). Pracownicy obsługi to Jan Supranowicz, Franciszek Madera, Józef Budziszewski - woźni, Katarzyna Supranowicz - „uprzątaczka”. W dokumentach moŜna spotkać jeszcze nazwiska Tadeusza Gierałtowskiego, Stanisława Śmiechowicza, Roma-na Białasika. 195 Przez pewien czas obowiązki inspektora w śarach pełnił Jan Nowogoński, w Głogowie - Kazimiera Zdorenkowa, Międzyrzeczu Stanisław Kubaszewski, a w Gorzowie Wlkp. - Mikołaj Lubicz (do 1954 r.). W lubuskiej historii Urzędu zapisali się m.in.: Tadeusz Stanek, Zdzisław Piacko, Maksymilian Chmielewski, Jerzy Szewczyk, Jan Stępski, Ireneusz Ziółkowski, R. Sawoniewicz, S. Kubaszewski, B. Zasada, S. Cwynar, St. Ratomski, Czesław Kukla, Michał Kaszubski, Marian Glanc, Jan Habas, Ryszard Westfalewicz, Kazimierz AmbroŜewicz. W okresie późniejszym naleŜy wymienić kolejne nazwiska: Tadeusz Cal, Jerzy Marchewski, Kazimierz Markiewicz, Czesław Giercarz. Edmund Starczak, Roman Małecki, Janusz Waszkowski oraz Barbara Spy-ra, Eugeniusz Czernuszka, Michał Skalski, Przemysław Konieczny, Andrzej Pudzianowski, Bogdan Bindulski, Ryszard Antoniak i inni. Wiele z wymienionych wyŜej wiele osób juŜ nie Ŝyje, inni są na rencie lub emeryturze albo pracują na innych stanowiskach. Przez kilkanaście lat, najpierw w związkowej, a później Państwowej Inspekcji Pracy, funkcję zastępcy głównego inspektora pracy pełnił Ireneusz Ziółkowski. W inspekcji związkowej wojewódzkim inspektorem pracy w województwie gorzowskim był Bogdan Bindulski, a w województwie zielonogórskim Andrzej Pudzianowski. Zielonogórski okręg inspekcji pracy obejmował swoim zasięgiem najpierw całe dawne województwo zielonogórskie (do 1975 roku), później województwa zielonogórskie i gorzowskie (do 1989 roku), następnie przez kilka lat województwa zielonogórskie i leszczyńskie, a od 1999 roku województwo lubuskie. Funkcje koordynacyjne albo kierownicze w lubuskiej inspekcji pracy, pełniąc stanowiska wojewódzkiego lub okręgowego inspektora pracy, przez kilkadziesiąt lat sprawowały właściwie dwie osoby najpierw Tadeusz Stanek, później Jerzy Szewczyk, który jako okręgowy inspektor pracy do września 1998 roku kierował zielonogórskim Okręgiem. Od końca września 1998 roku funkcję okręgowego inspektora pracy w Zielonej Górze pełni Franciszek Grześkowiak. 196 Na koniec kilka zdań i liczb obrazujących teraźniejszość zielonogórskiego OIP. Na terenie województwa lubuskiego funkcjonuje około 70 tysięcy pracodawców. Na koniec 2003 roku w siedzibie OIP w Zielonej Górze i Oddziale w Gorzowie Wlkp. zatrudnionych było łącznie 75 pracowników, z tego większość na stanowiskach merytorycznych, a 40 z nich posiada uprawnienia inspektora pracy oraz 2 jest w trakcie aplikacji inspektorskiej mającej na celu uzyskanie tych uprawnień. Szkolenia takie prowadzone są w Ośrodku Szkolenia PIP we Wrocławiu (część teoretyczna) i w Okręgowym Inspektoracie Pracy (część praktyczna). Cały cykl szkolenia trwa obecnie około 12 miesięcy i kończy się egzaminem państwowym. Ogromna większość zatrudnionych (w tym obowiązkowo wszyscy pracownicy merytoryczni) posiada wyŜsze wykształcenie. Są to inŜynierowie róŜnych specjalności oraz prawnicy lub administratywiści (wykaz w załączeniu). W roku 2003 inspektorzy pracy działający w ramach OIP Zielona Góra przeprowadzili prawie 2850 kontroli, wydając około 15,5 tysiąca decyzji nakazujących usunięcie nieprawidłowości w zakresie technicznego bezpieczeństwa pracy albo wypłaty wynagrodzeń pracowniczych oraz ponad 13,5 tysiąca wniosków w wystąpieniach o likwidację uchybień dotyczących w większości innych zagadnień prawnej ochrony pracy. Załatwiono w tym czasie kilkaset skarg pracowniczych oraz udzielono około 48,5 tysiąca porad prawnych (zdecydowana większość) i technicznych. Kierownictwo, inspektorzy pracy i pracownicy merytoryczni PIP w Zielonej Górze (wg stanu 31 grudnia 2003r.) Imię i nazwisko Stanowisko Franciszek Andrzej Zdzisław Grześkowiak Machnowski Klim okręgowy inspektor pracy z-ca okręgowego inspektora pracy ds. nadzoru z-ca okręgowego inspektora pracy ds. prawnoorganizacyjnych Ireneusz Pawlik kierownik oddziału w Gorzowie Wlkp. nadinspektor pracy 197 Imię i nazwisko Stanowisko Kazimierz Zdzisław Edward Juliusz Krystyna Roman Bronisław Józefa Józef Alicja Zygmunt Andrzej Mirosław Jan Marek Janusz Jadwiga Ryszard Andrzej Lilianna Jerzy Piotr Władysław Olgarda Jarosław Jan Kazimierz Jerzy Zbigniew Tadeusz Justyna Andrzej Małgorzata Piotr Waldemar Piotr Szczepan Robert GraŜyna nadinspektor pracy nadinspektor pracy nadinspektor pracy nadinspektor pracy nadinspektor pracy st. inspektor pracy - specjalista st. inspektor pracy - specjalista starszy inspektor pracy . starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy starszy inspektor pracy inspektor pracy inspektor pracy inspektor pracy inspektor pracy inspektor pracy inspektor pracy inspektor pracy inspektor pracy inspektor pracy Barański Cieśla Jarmiński Włodarczyk Wójtowicz Burghardt Dietrich Andrian Barwiński Gorbat Goździcki Hreczyn Jankowski Józefowicz Kawecki Kołaczyński Końcowik Kozłowski Kulczyński Lichodziejewska Łaboński Łaniewski Malec Mielech Milczyński Myszkowski Roszak Skotnicki Trzciński Wieczorkowski Baranowska Gała Gontarczyk Gontarczyk Łopusiewicz Machnicki Przybylak Simonjetz Włodek 198 Imię i nazwisko Stanowisko Jerzy Jolanta GraŜyna Alicja Jerzy Ewa GraŜyna BoŜena Szewczyk Jankowska Kamerduła Zapłata Kołodziejczyk Milczyńska Sowa Tylus gł. specjalista st. specjalista ds. prawnych radca prawny radca prawny specjalista ds. prawnych specjalista ds. prawnych gł. specjalista ds. prawnych doradca OIP Rafał Jan Gołosko Zięba kandydat na podinspektora pracy kandydat na podinspektora pracy
