SCENARIUSZ LEKCJI III ETAP EDUKACYJNY Temat: Budowa kryształów i ich cechy TREŚCI KSZTAŁCENIA Fizyka 3,2: uczeń omawia budowę kryształów na przykładzie soli kamiennej; Informatyka, 6, 1: wykorzystuje programy komputerowe, w tym edukacyjne, wspomagające i wzbogacające naukę różnych przedmiotów; CELE ZOPERACJONALIZOWANE: Uczeń: wie, że ciała stałe mają swój określony kształt i określoną objętość. Wie, że ciała stałe mają wewnętrzną budowę krystaliczną bądź amorficzną. Wie, że sól jest kryształem. NABYWANE UMIEJĘTNOŚCI: Uczeń: potrafi omówić budowę kryształów na przykładzie soli kuchennej. potrafi odróżnić monokryształy od polikryształów. potrafi wymienić kilka przykładów ciał stałych będących kryształami. potrafi zainstalować program użytkowy i znaleźć instrukcje dotyczące jego obsługi. 1 Etapy lekcji Etap wstępny Etap realizacji Przedmiot nauczania Fizyka Kompetencje kluczowe myślenie matematyczne i podstawowe kompetencje naukowotechniczne; umiejętność uczenia się Przebieg zajęć Nauczyciel zadaje uczniom przypomnienie wiadomości o cząsteczkowej budowie materii, oraz obejrzenie przez lupę soli, cukru, w miarę możliwości kamienie szlachetne i półszlachetne w biżuterii mamy, zwracając uwagę na krawędzie powierzchnię i kształty. Środki dydaktyczne Metody nauczania Formy pracy podręcznik, notatki, lupa, kryształki soli, cukru i biżuteria mamy. problemowa indywidualna Odpytanie uczniów z zadanego materiału. Uczniowie opisują zaobserwowane cechy kształtu, krawędzi i powierzchni, np. soli, cukru oraz kamieni z biżuterii. Zauważają, że budowa jest regularna, powtarzająca się i charakterystyczna dla obserwowanych substancji. Ściany są gładkie, a krawędzie ostre. Nauczyciel wyjaśnia, że ciała stałe o regularnej budowie oraz równych gładkich ściankach to kryształy. Atomy (cząsteczki) tworzą w nich regularną (uporządkowaną) sieć krystaliczną – znajdują się blisko siebie, nie mogą się poruszać swobodnie tak jak w gazach i cieczach, ale wykonują drgania wokół położenia równowagi. W podwyższonej temperaturze zwiększa się amplituda drgań. Uczniowie oglądają film (samouczek) pokazujący model tworzenia się sieci krystalicznej kryształu. Załącznik 2. Nauczyciel przytacza przykłady ciał amorficznych, których budowa wewnętrzna nie jest regularna np. szkło. 2 zbiorowa, jednolita. załącznik 2 problemowa podawcza Uczniowie oglądają galerię zdjęć – załącznik 1. Z pokazu dowiadują się, że bryłki substancji składających się ze zrośniętych ze sobą kryształów to polikryształy. Całe bryłki będąca jednym kryształem – to monokryształy. Kryształy pękają wzdłuż swoich płaszczyzn łupliwości i powstają gładkie powierzchnie. Po wypisaniu wniosków, nauczyciel proponuje uczniom wyhodowanie kryształków soli. Podaje sposób: Potrzebne pomoce: - słoik 0,25 l, - woda, - sól, - krótki patyczek lub ołówek, - kosmata nitka. Wykonanie doświadczenia: Przygotuj roztwór nasycony soli kuchennej. Otrzymaną solankę wlej do słoika do ok ¾ jego wysokości. Do patyczka przywiąż wełniany sznurek. Patyczek połóż na słoiku w ten sposób, aby nitka dotykała dna słoiczka. Odstaw słoik w ustronne miejsce. Woda stopniowo będzie parowała ze słoika, a sól będzie ulegała krystalizacji i osadzała się na ściankach słoika oraz na nitce. 3 załącznik 1 podawcza problemowa