Migające przedszkolaki

„Migające
przedszkolaki”
Porozumiewamy się z
dziećmi głuchymi i
niedosłyszącymi
Głusi a Słyszący
Wiele problemów, wynikających w kontaktach głuchych ze słyszącymi, ma
swe źródło w niewiedzy, czyli braku informacji o sobie. Głuchy obawia się
kontaktu ze słyszącym, nawet jeśli dobrze odczytuje mowę z ust, obawia
się, że nie zrozumie, co jest do niego mówione. Słyszący obawia się, że
nie zostanie zrozumiany i nie będzie umiał zaradzić złej komunikacji. Dla
jednej i drugiej strony jest to sytuacja stresująca. Dlatego istotne jest
zdobycie informacji o sobie nawzajem. Instytucją bezpieczną dla obu
stron jest osoba tłumacza, który jest pośrednikiem nie tylko
międzyjęzykowym, ale też międzykulturowym. Dopiero po zbliżeniu w
bezpiecznej obecności tłumacza, niwelując stres komunikacyjny i wiedząc
już co nieco o sobie, możemy lepiej się poznać.
Problem dyskryminacji Głuchych
Osoby głuche są „niewidoczne”. Nikt nie
wie, że nie słyszą, dopóki nie zaczną
używać języka migowego. Dlatego
często spotykają się z brakiem
tolerancji wobec swoich typowych
zachowań. Tego, że nie reagują,
kiedy się do nich mówi, albo nie
odpowiadają adekwatnie na zadane
pytania. Jednak to , że głusi tworzą
odrębną społeczność, nie wynika
tylko z trudności dostosowania się
do wymagań większości, ale też z
tego, że większość nie jest nimi
zainteresowana.
Osoby głuche podkreślają
to często, że uczą się i
starają przez całe życie, a
te ich starania i tak
pozostają niezauważone.
Podstawowym
problemem każdej osoby
głuchej jest izolacja.
Izolacja — komunikacyjna,
informacyjna, kulturowa i
społeczna.
JEZYK MIGOWY jako czynnik
integracyjny
Dzięki językowi migowemu głusi zdobywają
w dostępny sposób wiedzę o świecie.
Uczą się języka polskiego tak, jak słyszący
uczą się każdego języka obcego. Poziom
znajomości języka polskiego uzależniony jest
od warunków, jakie głuchej osobie stworzyła
szkoła i rodzina.
Dzieci głuche i niedosłyszące są takie same jak inne, to samo je cieszy,
martwi, zasmuca.
Nie tylko dzieci z wadami słuchu powinny znać język migowy. Osoby,
które chcą komunikować się z nimi, również powinny potrafić
porozumiewać się w tym języku.
Uczmy się języka migowego
Osoby głuche są wystarczająco sprawne
intelektualnie i fizycznie, aby
samodzielnie zadbać o swoje sprawy.
Potrzebują jedynie od słyszącego
społeczeństwa wyjścia naprzeciw we
wzajemnej komunikacji i zrozumieniu
swoich potrzeb.
„Miganie” w P.P nr 29 w Szczecinie
Zajęcia z języka migowego prowadzone w naszym przedszkolu,
mają na celu:
- uwrażliwianie dzieci na potrzeby osób niesłyszących;
- umiejętność przełamywania barier mentalnych w stosunku do osób
z niepełnosprawnościami;
- pogłębianie empatii wobec innych, potrzebujących wsparcia,
pomocy i zrozumienia;
- rozwijanie kompetencji umożliwiających życie w zróżnicowanym
świecie współczesnym;
- umiejętność koncentracji uwagi;
- zdolność kojarzenia;
- ćwiczenie pamięci wzrokowej;
- świadomość ciała i przestrzeni;
- wyobraźnia przestrzenna;
- spostrzegawczość;
- dobra koordynacja wzrokowo-ruchowa;
Co robimy?
•
•
•
•
•
Czytanie dzieciom bajek o problemach
dzieci niepełnosprawnych (Jaśka pierwszy
dzień nowej szkoły; Tuż pod moim
nosem- zbiór bajek psychoedukacyjnych);
Scenki dramowe Co chce powiedzieć?;
Książeczka przyjaźni- samodzielne, lub
przy pomocy rodziców wykonanie
książeczki na temat przyjaźni z osobami
głuchymi, samodzielne wykonanie przez
dzieci ilustracji, ułożenie treści bajki, lub
opowiadania;
Kącik pantomimy- zorganizowanie w
przedszkolu kącika (z rekwizytami
teatralnymi); chętne dzieci odgrywają
scenki życia codziennego, lub ze świata
bajek;
Spotkanie z niesłyszącymi sportowcami
ze Szczecińskiego Klubu Sportowego
Głuchych Korona – wspólne gry i zabawy
sportowe;
•
Nasz przyjaciel Adrian- spotkanie z chłopcem z
niedosłuchem, który wprowadził dzieci w świat
dzieci niesłyszących (pokaz aparatu
słuchowego, opowiadanie o codziennym życiu);
•
Międzyprzedszkolny konkurs plastyczny W
świecie ciszy ;
•
Galeria fotografii Odwiedzamy Związek
Głuchych;
•
Rodzinny konkurs plastyczny Ja i świat;
•
Dokończ bajkę…- układanie bajki, opowiadania
o przygodach dzieci niedosłyszących Ula i
Tomek- papierowy smok;
•
Zapoznanie dzieci z treścią popularnych bajek
(Brzydkie kaczątko, Czerwony Kapturek,
Królewna Śnieżka) językiem migowym;
Migamy
Efekty nauki języka migowego
• Uczenie się tolerancji wobec
odmienności;
• Poszerzenie wiedzy na temat
sytuacji życiowej dzieci głuchych i
z niedosłuchem;
• Rozwój kompetencji społecznych
poprzez pogłębienie uczucie
empatii wobec innych;
• Poszerzenie wiedzy na temat
alternatywnych form
komunikacji społecznej
• Zdolność komunikacji z
osobami niesłyszącymi
• Pogłębienie zdolności
intelektualnych
• Rozwój kreatywnego
myślenia i działania
Nowe „słówka”
Teatr pantomimy- Brzydkie Kaczątko
Na zakończenie…
Dorośli i dzieci żyją w ciągle zmieniającej się, skomplikowanej i
niezwykle dynamicznej rzeczywistości. Dostosowanie się do
wymogów współczesnego świata może stanowić problem, nie tylko
dla dzieci, młodzieży, ale również osób dorosłych. Zwiększająca się
liczba „inności”, niestandardowych zachowań, predyspozycji,
oczekiwań , może czasami w niektórych ludziach budzić uczucie
niepewności i zagubienia. Przykładem osób, z którymi porozumienie
jest utrudnione, są osoby głuche i niedosłyszące. Z każdym rokiem
liczba dzieci migających rośnie i w związku z tym, warto podjąć
działania, aby kontakt z nimi stał się możliwy.