LEKI PRZECIWWIRUSOWE

LEKI O DZIAŁANIU
PRZECIWWIRUSOWYM
Leki przeciwwirusowe-podział wg
mechanizmu działania
• Leki bezpośrednio wpływające na wirusa:
wiruicydy
• Leki hamujące replikację wirusa na
poziomie komórkowych: leki antywirusowe
• Leki modyfikujące odpowiedź gospodarza:
immunomodulatory
WIRIUCYDY
PREPARATY:
-detergenty
-organiczne rozpuszczalniki: estry,
chloroform, UV
METODY: inaktywacja fotodynamiczna,
krioterapia, laseroteraplia
Leki przeciwwirusowe
• Etapy cyklu replikacyjnego wirusów =
mechanizm działania większości leków
przeciwwirusowych.
Etapy cyklu replikacyjnego wirusów
• 1) Adsorbcja-proces przylegania wirusów
do powierzchni komórki poprzez
połączenie za specyficznym receptorem
• 2) Penetracja-proces wnikania wirusów do
komórki po jego uprzednim połączeniu się
z receptorem
• 3) Odpłaszczanie wirusa-uwolnienie
materiału genetycznego
Etapy cyklu replikacyjnego wirusów
• 4) Produkcja białek wczesnychpotrzebnych do replikacji genomu wirusa i
modyfikujących metabolizm komórki
• 5) Replikacja genomu- różne mechanizmy
zależne od rodzaju wirusa
• 6) Produkcja białek późnych –na
podstawie nowopowstałych genomów
• 7) Składanie wirionów- tworzenie
nukleokapsydów
LEKI IMMUNOMODULUJĄCE
• Zwiększają odpowiedź immunologiczną
gospodarza np.
- egzogenne przeciwciała
- tymozyna
- szczepionki terapeutyczne
Leki hamujące replikację wirusówna etapie adsorbcji i penetracji
• 1) inhibitory wejścia/fuzji np. enfuvirtide
(Fuzeon)- blokuje łączenie wirusa HIV i
cząsteczką CD4
• 2) inhibitory koreceptorów np. maraviroc
(Selzentry)-blokuje łączenie wirusa HIV z
koreceptorem CCR5
Leki hamujące replikacja wirusówna etapie procesu odpłaszczania
• Amantadyna (Viregyt K)
• Rimantadyna (Flumanide)
Amantadyna-lek lizozymotropowy-wpływa
na kanał jonowy M2 w aparacie Golgiego
odpowiedzialny za aktywację wirusa
(przed jego uwolnieniem w komórce)
Działa na wirusa grypy typu A
Niewielki efekt terapeutyczny
Leki hamujące replikację genomu wirusówpoprzez hamowanie enzymów koniecznych w
cyklu namnażania wirusów
Enzymy replikacyjne wirusów:
• 1) Polimeraza kwasów nukleinowych
• 2) Proteaza (retrowirusy)
• 3) Integraza (retrowirusy)
• 4) Neuraminidaza (ortomyksowirusy)
Inhibitory odwrotnej transkryptazy
• Nukleozydowe NRTI
• Nukleotydowe NtRTI
• Nienukleozydowe NNRTI
Odwrotna transkryptaza bierze udział w procesie transkrypcji
wiruswego RNA na DNA.
• Leki z grupy NRTI/NtRTI współzawodniczą z naturalnymi
nukleozydami o specyficzne miejsce wiązania na odwrotnej
transktryptazie. Zablokowanie przez NRTI odwrotnej
transktyptazy hamuje dalszą budowę DNA.
• NNRTI wiążą się bezpośrednio z odwrotną transkryptazą,
hamując zdolność odwrotnej transkryptazy do dodawania
nowych nukleotydów do nowopowstałego łańcucha DNA.
Nukleozydowe inhibitory odwrotnej
transkryptazy (NRTI)
•
•
•
•
•
•
Zidovudine
Emtricitabine
Lamivudine
Didanosine
Stavudine
Abacavir
AZT
FTC
3TC
ddI
d4T
ABC
„ Retrovir”
„Emtriva”
„Epivir”
„Videx”
„Zerit”
„Ziagen”
Nukleotydowe inhibitory odwrotnej
transkryptazy (NtRTI)
Tenofovir
TDF
,,Viread”
Nienukleozydowe inhibirory
odwrotnej transktyptazy
•
•
•
•
newirapina NVP (Viramune)
efavirenz EVF (Stocrin)
rilpiwiryna RPV (Edurant)
etraviryna ETV (Intelence)
Inhibitory odwrotnej transkryptazy
stosowane w leczeniu zakażenia HBV
•
•
•
•
•
•
NRTI:
Entekawir (Baraclude)
Emtrycytabina
Lamiwudyna (Zeffix)
Clewudyna
Telbivudyna (Tyzeca)
NtRTI
Tenofovir (Viread)
Adefovir (Hepsera)
Leki hamujące replikację genomu wirusówpoprzez hamowanie enzymów koniecznych w
cyklu namnażania wirusów
• Inhibitory integrazy HIV (integracja
wirusowego DNA z jądrowym DNA):
- raltegravir
- elvitegravir
- dolutegravir
• Inhibitory protezy HIV (hamują rozszczepianie
proteolityczne dużych poliprotein Gag-Pol na
białka strukturalne i enzymy wirusowe tj.
odwrotna transkryptaza, integraza, proteaza).
Inhibitory proteazy HIV ( PI )
•
Saquinavir
SQV
„Invirase”
•
Indinavir
IDV
„Crixivan”
•
Atazanavir
ATV
„Reyataz”
•
Fosamprenavir
FPV
„Telzir”
•
Ritonavir
RTV
„Norvir”
•
Lopinavir
LPV
„Kaletra”
•
Tipranavir
TPV
„Aptivus”
•
Darunavir
DRV
„Prezista”
Leki hamujące replikację genomu wirusówInhibitory enzymów cyklu replikacyjnego HCV
• Inhibitorami specyficznych enzymów HCV:
– NS3-4A proteazy serynowej
- NS5B RNA polimerazy
- Białka NS5A
NS3-4A proteaza HCV rozszczepia poliproteiny HCV
uwalniając białka HCV niezbędne do jego replikacji.
Zastosowanie w trójlekowej terapii (Peg IFN/RBV/Boc
lub Tel) poprawa SVR do 66% w genotypie 1, a
terapii(PegIFN/RBV/SIM) do 90%.
Inhibitory neuraminidazy
• Neuramidaza wirusowa powoduje uwolnienie kwasu
sialinowego z powierzchni komórki powodując
uwalnianie cząsteczki wirusowej.
• Po zahamowaniu neuraminidazy hemaglutyniny wirusa
grypy przyklejają nowe cząsteczki wirusa do kwasu
sialinowego na powierzchni komórki powodując zbijanie
się wirusa grypy, uniemożliwiając opuszczenie
zakażonej komórki.
• Oseltamivir - TAMIFLU
• Zanamivir - Relenza
Tamiflu-oseltamivir
Aktywny wobec wirusów grypy typu A i B
Rekomendowany przez WHO w leczeniu i
profilaktyce ptasiej i świńskiej grypy
Rejestracja od 1 roku życia
Dwie postaci:
kapsułki po 75 mg - 10 kapsułek
zawiesina 12mg/ml - op.100 ml
Dawkowanie Tamiflu w leczeniu
grypy
•
•
•
•
< 15 kg
> 15kg do 23 kg
> 23kg do 40 kg
> 40kg
- 30 mg 2xdziennie
- 45 mg 2xdziennie
- 60 mg 2xdziennie
- 75 mg 2xdziennie
Zanamivir-Relenza
• Aktywny wobec wirusa grypy
• Słaba biodostępność
RELENZA ( proszek do inhalacji ) –
stosowany jedynie w postaci inhalacji
Inhibitory dojrzewania
• Bevirinat (lek w badaniach klinicznych)-blokuje
dojrzewanie HIV poprzez hamowanie
ostatniego etapu powstawania białka GAG.
• Powstałe wiriony są defektywne, nie mają
zdolności zakażania innych komórek.
Leki przeciwwirusowe
• Największą grupę leków
przeciwwirusowych stanowią analogi
naturalnych nukleozydów.
• Większość z nich to proleki, które stają się
aktywne po fosforylacji przez kinazy
białkowe wirusów.
SYNTETYCZNE ANALOGI
GUANOZYNY
ACYKLOWIR
GANCYKLOWIR
RYBAWIRYNA
ACYKLOWIR
Analog dezoksyguanozyny
• Aktywny wobec wirusów: HSV, VZV, CMV,
EBV
• Wchodzi w reakcję z polimerazą DNA
wirusa, powoduje jej zablokowanie
• Łatwo przenika do tkanek w tym OUN,
wydalany jest przez nerki
Zahamowanie replikacji wirusa
Zastosowanie kliniczne ACIKLOVIRU
• Zakażenia wirusem ospy wietrznej (VZV) i
półpaśca (VZV) oraz zakażenia skóry i błon
śluzowych wirusem opryszczki (HSV 1 i 2)
(także opryszczka narządów płciowych).
• Stosowany w leczeniu opryszczkowego
zapalenia mózgu.
Acyclowir-dawkowanie
W ospie wietrznej dorośli i dzieci > 40 kg 800 mg 4 x/dobę
przez 5 – 7 dni, dzieci młodsze: 80 mg/kg/dobę doustnie
W półpaścu dorośli 800 mg co 4 godziny(5x/dobę ) przez 7
dni doustnie
W opryszczce wargowej dorośli 200 mg co 4 godziny
(5x/dobę przez 5 - 10 dni ) doustnie
W opryszczkowym zapaleniu mózgu 10mg/kg m.c. co 8
godzin wlew dożylny przez 21 dni
ACYKLOWIR
• ZOVIRAX fiolki 0,250 i 0,500
tabl. 0,2 0,4 0,8 , zawiesina doustna: 0,2 i
0,4/5ml,
• ACIX fiolki 0,250 0,500
• HERPESIN tabl. 0,200 0,400 mg
fiolki 0,250
• HEVIRAN tabl.0,2 0,4 i 0,8
• ANTIVIR tabl.0,2,
ACYKLOWIR
•
•
•
•
Acyclovir - 3% maść do oczu,
Cusiviral - 3% i maść do oczu,
Virolex - 3% maść do oczu,
Zovirax - 3 % maść do oczu
ACYKLOWIR
•
•
•
•
•
Antivir – 5% krem,
Awirol - 5% krem,
Cusiviral - 5% krem,
Virolex - 5% krem,
Zovirax - 5% krem
Immunoglobulina przeciw
wirusowi VZV
• VARITECT
• Ampułki po 5 ml, 20 ml i 50 ml
• Dawkowanie: profilaktycznie
1 ml /kg mc, leczniczo 2 ml / kg mc
GANCYKLOWIR
• Nukleozydowy syntetyczny analog
guaniny
• Aktywny wobec wirusa CMV
Gancyklowir
Ze względu na znaczną toksyczność
stosowany jest jedynie u chorych z
obniżoną odpornością:
W ciężkich zakażeniach CMV:
• zapalenie siatkówki
• zapalenie płuc
• zapalenia przewodu pokarmowego
GANCYKLOWIR
• Preparaty :
CYMEVENE (fiolki 0,5, kaps.0,25)
CYMEVEN (fiolki 0,5 )
CYMEVAN(flakony 0,5 )
CYTOVENE,
VALCYTE( iv i po,implanty doszklistkowe )
GANCYKLOWIR - dawkowanie
• 5 mg/kg mc 2 x na dobę przez 14 -21 dni
we wlewie dożylnym co najmniej przez 1
godzinę (stężenie leku nie większe niż 10
mg/ml )
• Leczenie podtrzymujące (dorośli )
doustnie 3 x 1 g lub 6 x 500 mg
Działania niepożądane
 Uszkodzenie szpiku: neutropenia, małopłytkowość,
niedokrwistość, eozynofilia
 Zaburzenia żołądkowo-jelitowe i zapalenie trzustki
 Zaburzenia neurologiczne (drgawki, bóle głowy) i
psychiczne
 Zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika,
zwiększenie aktywności LDH i AST, ALT, FA,
hipopokaliemia,hiponatremia,hipoglikemia,
kwasica
 Zab. rytmu serca, duszność
Immunoglobulina przeciw CMV
CYTOTECT
• Głównie IgG,
śladowe IgA i IgM
fiolki: 1g/10 ml, 2g/20 ml, 5g/50 ml
Podaje się we wlewie doż., maksymalna
dawka jednorazowa 150 mg/kg m.c.
Rybawiryna
• Analog guanozyny
• Aktywna wobec wirusów RNA (HCV, RSV
wirusy wywołujące gorączki krwotoczne)
• Nie wykazuje aktywności p-HCV w
monoterapii
Rybawiryna
• Hamuje replikację HCV przez zmianę
aktywności dehydrogenazy monofosforanu
inozyny
• Modyfikuje aktywność RNA zależnej
polimerazy
• Poprawia aktywność interferonu poprzez
stymulację genów ISGs (interferon stimulated
genes)
Rybawiryna (Copegus, Rebetol)
• Należy podawać rano i wieczorem z
posiłkiem
• Nie stosować w monoterapii
• Stosować zawsze w skojarzeniu z
peginterferonem α albo interferonem alfa
Dawkowanie rybawiryny
Masa ciała
pacjenta(kg)
Dawka dobowa
Rybawiryny
Ilość kapsułek
200mg
< 75
1000 mg
5 ( 2 rano,3 wieczorem)
>75
1200 mg
6 (3 rano, 3 wieczorem )
INTERFERONY
• Są to małocząsteczkowe glikoproteiny
wytwarzane przez komórki organizmu
zakażonego wirusem.
• INTERFERONY α ß Ύ
Interferony
Działanie: wspomagają rozpoznawanie
antygenów wirusowych, zwiększają
aktywność komórek T, NK i makrofagów.
Hamują replikację wirusa w zakażonej
komórce.
Działanie:
- przeciwwirusowe
- immunomodulacyjne
- antyproliferacyjne
INTERFERONY
charakterystyka
W leczeniu zakażenia HCV mają
zastosowanie:
• Rekombinowane IFN alfa (różniące się składem
aminokwasów)
• Pegylowane IFN alfa ( zawierające
rekombinowane IFN alfa, różniące się wielkością
cząsteczki pegylującej)
• Naturalne IFN alfa z ludzkich leukocytów
Interferony pegylowane
• Peg IFN alfa: alfa2a z cząsteczką Peg o
wielkości 40kD(metabolizm wątrobowy)
(PEGASYS)
• PegIFN alfa: alfa2b z cząsteczką Peg o
wielkości 12 kD (wydalanie przez nerki)
(PEGINTRON)
Działnia niepożądane w leczeniu
skojarzonym (PegIFN i RBV)
•
•
•
•
Odczyn w miejscu podania
Ból głowy, gorączka,objawy grypopodobne
Zmniejszenie masy ciała
Depresja, myśli samobójcze,drażliwość,
bezsenność, niepokój, zaburzenia koncentracji
• Łysienie, świąd, suchość skóry
• Niedoczynność lub nadczynność tarczycy
• Niedokrwistość, leukopenia, granulocytopenia,
trombocytopenia
Zakażenie HCV
• 200mln ludzi jest zakażonych HCV na świecie.
• 200tys ludzi jest zakażonych HCV w Polsce.
• Przewlekle zakażenie HCV prowadzi u co 5
osoby do marskości wątroby, a u około 4%
chorych z tej grupy stwierdza się rocznie raka
wątrobowo-komórkowego.
Leczenie zakażeń HCV
• Wskazania
• Chorzy z ostrym i przewlekłym zapaleniem
wątroby t. C oraz wyrównaną marskością
wątroby.
• Chorzy z pozawątrobowymi objawami
zakażenia HCV.
• Chorzy z marskością wątroby
niewyrównaną (ew. DAA).
Leczenie ostrego wirusowego
zapalenia wątroby typu C
MONOTERAPIA
• INTERFERONY naturalne (Alfaferon )
• INTERFERONY rekombinowane ( IFN α
2a – Roferon, IFN α 2b Intron A )
• INTERFERONY pegylowane
Leczenie PZWC
• Do programu kwalifikowani są świadczeniobiorcy
w wieku powyżej 3 roku życia, chorzy na przewlekłe
wirusowe zapalenie wątroby typu C i spełniający
poniższe kryteria:
• 1) obecność wiremii HCV RNA w surowicy krwi lub
w tkance wątrobowej;
• 2) obecność przeciwciał anty-HCV;
• 3) zmiany zapalne i włóknienie w obrazie
histopatologicznym wątroby określone z
wykorzystaniem elastografii wątroby wykonanej
techniką umożliwiającą pomiar ilościowy w kPa lub
określone z wykorzystaniem biopsji wątroby.
Leczenie PZWC
(genotyp 2 i 3)
Terapia dwulekowa przez 24 tygodnie:
• IFN alfa pegylowany
• Rybawiryna
• Terapia alternatywna: SOF i RBV przez 12
tygodni: (przy nieskuteczności lub
nietolerancji PegIFN i RBV)
Leczenie PZWC (genotyp 1)
• Terapia trójlekowa (PegIFN/RBV/inhibitor
proteazy)
• Terapie bezinterferonowe:
2D +/-RBV
3D+/- RBV
Leczenie przewlekłego wirusowega
zapalenia wątroby typu C
• Terapia skojarzona (terapia
trójlekowa): genotyp 1
IFN α pegylowany
i
Rybawiryna
i
Inhibitor protezy NS3A: Symeprewir
(genotyp 1b i 4)/Boceprewir (genotyp 1)
/ Telaprewir (genotyp 1)
Nowe leki w zakażeniu HCV
• Simeprevir (OLYSIO)
Nowe leki w zakażeniu HCV
DAA
HTA
Cel: białka wirusowe
Cel: białka człowieka niezbędne do
replikacji HCV
NS3-i
NS5B-i
NS5A-i
Cyp-i
Immunomodulators
Boceprevir
Telaprevir
Simeprevir
Asunapreir
Parytaprevir
Sofosbuvir
Dazabuwir
Beklabuwir
Daklataswir
Ombitaswir
Ledipaswir
Alisporivir
SCY635
PegIFNλ
IMO-2125
(agonista TLR)
Leki DAA
Inhibitory proteazy NS3
•
•
•
•
•
Boceprewir
Telaprewir
Symeprewir
Asunaprewir
Parytaprewir
Inhibitory polimerazy NS5B
Nienukleozydowe:
Dazabuwir
Beklabuwir
Nukleotydowe:
Sofosbuwir
Inhibitory białka niestrukturalnego
NS5A
• Daklataswir
• Ombitaswir
• Ledipaswir
Terapia bezinterferonowa 3D AbbVie
(gebnotyp 1i 4)
• Viekirax=75mg parytaprewir+50mg ritonawiru+12,5mg ombitaswir
=2tabl 1xdz
• Exviera=250mg dazabuwir
= 1 tabl 2xdz
Genotyp 1 i 4
Można dodać RBV do 3D
Terapia bezinterferonowa 3D AbbVie
Czas leczenia:
12 tyg (genotyp 1b bez marskości
wątroby) –skuteczność 98%
24 tyg (genotyp 1a bez marskości
wątroby, dodać RBV)- skuteczność
95%
U pacjentów z marskością wątroby
dodaje się RBV do 3D: 3D +RBV.
Genotyp 4: Viekirax i RBV (przez 12 tyg)
 wydłużyć do 24 tyg. u pacjentów z
marskością wątroby
Reterapie po PegIFN i RBV: skuteczność
90-97%.
Terapia bezinterferonowa 2D:
daklataswir w skojarzeniu z asunaprewirem
genotyp 1B
.
• Inhibitory NS3 (proteazy)
Asunaprewir (ASV)
100 mg/dz. w 2 dawkach
• Inhibitory NS5A
• Daklataswir (DCV)
60 mg/dz. w 1 dawce
Czas leczenia 24 tygodnie
Daklatazwir (DCV)
• Lek może być stosowany u
pacjentów z genotypem 1 w
terapii bez interferonu, w
skojarzeniu z sofosbuwirem
(DCV + SOFOSBUWIR) przez
12 tygodni, przy czym u
chorych wcześniej leczonych
inhibitorem proteazy należy
terapię przedłużyć do 24
tygodni i rozważyć dodanie
RBV.
Nowe leki w zakażeniu HCV
• SOFOSBUVIR (SOVALDI)1x1 tabl a 400mg
- może być stosowany z pegylowanym
interferonem alfa i rybawiryną do leczenia
wszystkich genotypów wirusa HCV (PegIFN i
RBV i SOF).
- u chorych z genotypem 1 lub 4 wirusa oraz
niekorzystnym polimorfizmem IL28B taka terapia
3-lekowa okazuje się skuteczna 3 razy częściej
niż terapia 2-lekowa – odsetek wyleczeń 87%
(a przy korzystnym polimorfizmie CC
uzyskano nawet 99%).
SOFOSBUVIR
• Dopuszczono również stosowanie sofosbuviru
bez interferonu, z samą rybawiryną lub innymi
DAA.
• Dla genotypu 3 uzyskiwano dobrą skuteczność
takiej terapii bezinterferonowej tylko z RBV, jeśli
trwała ona 24 tygodnie (93% w grupie uprzednio
nieleczonych i 77% w grupie uprzednio
leczonych nieskutecznie).
Schematy bezinterferonowe dla
SOF
• sofosbuvir + simeprevir+/RBV
• sofosbuvir + daclatasvir +/- RBV (przy
nieskuteczności terapii trójlekowej)
• sofosbuvir + RBV (genotyp 2 i 3 przy
przeciwwskazaniach do IFN,
niewyrównana funkcja wątroby)
• sofofosbivir +ledipasvir
skuteczność terapii bliska 100%.
Schematy bezinterferonowe
• SOFOSBUVIR +LEDIPASVIR (jedna tabletka
HARVONI)+/-RBV
• Zarejestrowany dla chorych z genotypem 1 wirusa
wcześniej nieleczonych jak i uprzednio leczonych
nieskutecznie, w tym chorych z wyrównaną marskością
wątroby. Terapia ma 12 tygodni lub 24 tygodni (F4).
Przeszłość
w leczeniu HCV
Peg IFN +Boceprevir +RBV=
18 tabletek na dobę i zastrzyk 1 x w tygodniu
Przyszłość w leczeniu HCV
• Harvoni = sofosbuvir + ledipasvir (w jednej tabletce)
Zakażenie HBV
• Na świecie 350mln ludzi jest przewlekle
zakażonych HBV.
• W Polsce 350 tys. pacjentów jest zakażonych
HBV.
• HBV w jądrze hepatocytu tworzy cccDNA.
Leczenie przewlekłego wirusowego
zapalenia wątroby typu B
Głównym celem terapii–
• uzyskanie trwałego zaniku HBV-DNA
• i następnie eliminacja HBsAg
• aby zapobiec marskości wątroby i
pierwotnemu rakowi wątroby
Leczenie PZWB
Leczenie PZWB
• Pacjenci z marskością wątroby oraz z
wykrywalnym HBV DNA są leczeni niezależnie
od poziomu transaminaz.
• Pacjenci oczekujący na przeszczep narządowy
są leczeni niezależnie od poziomu wiremii HBV
DNA i stwierdzonego poziomu aktywności
AIAT.
Leki zarejestrowane do leczenia HBV
• Interferon rekombinowany alfa 2a i alfa 2b
• Interferon pegylowany (PegIFN) alfa 2a
• Analogi nukleozydowe i nukleotydowe:
ADEFOWIR
ENTEKAWIR
LAMIVUDINA
TELBIWUDYNA
TENOFOWIR
Leczenie PZWB
• Lekiem pierwszego rzutu w terapii pacjentów
z przewlekłym wirusowym zapaleniem
wątroby typu B dotychczas nieleczonych są
interferony stosowane w monoterapii przez 48
tygodni, o ile nie ma przeciwwskazań do ich
podania. Preferowanym interferonem ze
względu na wyniki leczenia jest interferon
pegylowany alfa-2a.
Leczenie PZWB
• Kryteria wyłączenia z leczenia interferonem
• brak odpowiedzi po 12 tygodniach leczenia
definiowanej jako zmniejszenie poziomu
wiremii HBV DNA o co najmniej 1 log10;
Leczenie PZWB
• W przypadkach niemożności zastosowania
interferonów lub ich nieskuteczności należy
rozważyć stosowanie analogów
nukleozydowych lub nukleotydowych.
• U pacjentów HBeAg (-) leczenie należy
rozpocząć od entekawiru albo tenofowiru albo
lamiwudyny, a u osób HBeAg (+) leczenie
należy rozpocząć od adefowiru albo
entekawiru albo tenofowiru.
Leczenie PZWB
• Kryteria skuteczności terapii analogiami:
-obniżenie wiremii HBV DNA co najmniej o
1 log10 w 12 tygodniu leczenia
-niewykrywalna wiremia HBV w 24 tygodniu
terapii
Leczenie PZWB
• W innym wypadku należy rozważyć zmianę
leku po uzyskaniu wyniku wirogramu i
sprawdzeniu adherencji pacjenta.
Leczenie PZWB
• Leczenie analogami można zakończyć u osób
leczonych dłużej niż rok, po stwierdzeniu:
• 1) serokonwersji w układzie "s" lub
• 2) dwukrotnie ujemnych wyników oznaczenia
HBV DNA wykonanych w odstępach co
najmniej 3 miesięcy.