pobierz prezentację


Przygotowała materiał : psycholog mgr K. Artowicz- Latocha
W okresie dorastania bezpieczny krąg środowiska
macierzyńskiego przestaje być już wystarczający i
pojawia się pragnienie wyjścia w otaczający świat.
Dochodzi do konfrontacji wcześniejszych wyobrażeń z
rzeczywistością. Zwykle prowadzi to do zmiany
nastawienia wobec samego siebie i w większości
przypadków do powstania mniej korzystnego obrazu
własnej osoby, co w konsekwencji może być przyczyną
obniżania nastroju.
Ponadto, dochodzi również do uświadomienia sobie
swoich potrzeb seksualnych, a brak możliwości ich
rozładowania w połączeniu z pierwszymi
rozczarowaniami miłosnymi prowadzi do wycofania
się z relacji, obniżania się poczucia własnej wartości.
Niekiedy nawet brak potwierdzenia siebie w roli
mężczyzny czy kobiety owocuje tendencjami
samobójczymi. Jest to tym bardziej zrozumiałe, że
burza hormonalna okresu dorastania prowadzi do
przeżywania gwałtownych i zmiennych emocji.
Powoli narastający konflikt z rodzicami oraz
przekonanie o niemożności znalezienia z nimi
wspólnego języka rodzą w młodym człowieku
uporczywe poczucie bezsilności. W okresie pokwitania
różne dramatyczne czy wręcz drastyczne
doświadczenia wewnętrzne i zewnętrzne mogą
doprowadzić do rozwoju zespołu depresyjnego.
1. depresja młodzieńcza czysta – w jej obrazie dominują:
 obniżenie nastroju oraz napędu psychoruchowego,
 nieokreślone dolegliwości lękowe,
 nadmierna troska o przyszłość.
2. depresja młodzieńcza z rezygnacją – do obrazu depresji
czystej dołączają się:
 niewydolność w nauce,
 poczucie bezsensu życia,
 tendencje samobójcze.
3. depresja młodzieńcza z niepokojem – obok objawów
depresji czystej występują:
 zmienność nastroju,
 autodestrukcyjne zaburzenia zachowania (np.
okaleczanie się, odmawianie przyjmowania posiłków,
myśli samobójcze, spożywanie substancji
psychoaktywnych, itp.)
4. depresja młodzieńcza hipochondryczna –
charakteryzuje się (oprócz objawów depresji czystej),
 występowaniem częstych skarg somatycznych
(biegunki, zaparcia, wędrujące bóle, kołatanie serca),
 koncentracją na własnym ciele.
-
drażliwość,
zmienność nastrojów,
cynizm oraz postawa wyrażająca złość,
chroniczny smutek,
apatia,
posępny, ponury wygląd,
uczucie osamotnienia,
agresja, wrogość (także w wyglądzie),
obniżona tolerancja frustracji,
objawy somatyczne – bóle głowy, brzucha, bezsenność.








genetyczne, depresja pojawiła się w rodzinie
przeżywanie silnego stres,
doświadczanie przemocy, wykorzystywania lub
zaniedbania emocjonalnego,
przeżycie śmierci któregoś z rodziców lub innej bliskiej
osoby,
przeżycie rozstanie z kimś ważnym w ich życiu,
przewlekłe choroby, np. cukrzyca, padaczka,
inne traumatyczne przeżycia,
przejawianie zaburzonych zachowań lub trudności w
nauce.
1. problemów w szkole - trudności z koncentracją, niska frekwencja,
frustracje spowodowane nauką, z dobrego ucznia zmienia się w złego.
2. ucieczek - wielu nastolatków ucieka z domu lub próbuje. Taka sytuacja
to zwykle sygnał - wołanie o pomoc! Rodzice zastanówcie się co jest
tego przyczyną?
3. odurzania się - w tym przypadku może być alkohol, narkotyki,
lekarstwa.
4. niskiej samooceny, identyfikowania się z brzydotą, wstrętu do siebie,
poczucia niegodności.
5. anoreksji lub bulimii i różnych innych diet.
6. uzależnienia od internetu - w ten sposób uciekają od swoich
problemów, zwiększają swoją izolację, ale często wyżywają się w
internecie na upatrzoną przez siebie "ofiarę, ofiary".
7. samouszkodzenia: cięcia, podpalenia, inne samookaleczenia, takie
postępowanie prawie zawsze jest związane z depresją.
8. lekkomyślnego zachowania: cierpiąca na depresję młodzież może brać
udział w niebezpiecznych zabawach lub ponosić wysokie ryzyko
zachowań, np.: jazda poza kontrolą, picie dużej ilości alkoholu, branie
dużych dawek narkotyków, niebezpieczny seks.
Alarmująca jest i ciągle rośnie liczba samobójstw
nastolatków. Według statystyk samobójstwo u
nastolatków jest co trzecią najczęstszą przyczyną śmierci
od 15 do 24 roku życia. W przeważającej większości
przyczyną jest depresja lub zaburzenia psychologiczne.
W przypadku kiedy nastolatek nadużywa alkoholu lub
narkotyków ryzyko samobójstwa jest jeszcze większe.
Ze względu na bardzo realne niebezpieczeństwo
samobójstw nastolatków, którzy są w depresji należy
ściśle obserwować objawy i myśli samobójcze lub ich
zachowania.
1. rozmowy o samobójstwach, o znanych osobach, które
popełniły samobójstwo,
2. słowa wypowiadane przez młodzież: "chcę zniknąć na
zawsze, nie ma wyjścia"
3. mówienie pozytywnie o śmierci, np..: "jeśli umrę, ludzie
będą mnie lepiej lubić"
4. pisanie wierszy o śmierci, umieraniu czy samobójstwie,
5. zaangażowanie w lekkomyślnych zachowaniach, gdzie
łatwo o wypadek,
6. słowa do rodziny i przyjaciół - "żegnaj na zawsze" ,
7. poszukiwanie broni, tabletek i innych sposobów na
zabijanie,
8. przeglądanie stron internetowych o tematyce samobójczej.





spędzanie z dzieckiem czasu wolnego,
próba zrozumienia jego sytuacji przy powstrzymywaniu się
od dawania rad,
zapewnienie dziecku zdrowego odżywiania, odpowiedniej
ilości snu, uprawiania sportu w celu zredukowania napięć,
bo ruch fizyczny powoduje wzmożone wydzielanie
endorfin, czyli substancji chemicznych powodujących
podniesienie nastroju, zapewniających dobre samopoczucie,
dziecko musi wiedzieć, że rodzic jest przy nim i że je
wspiera, w pełni i bezwarunkowo,
należy być delikatnym i nie naciskać, ale też nie poddawać
się, jeśli pojawi się opór ze strony dziecka.
Im wcześniej nastąpi rozpoznanie i leczenie depresji, tym
lepiej dla chorego. Mimo znacznych szans na całkowite
wyleczenie nastolatka z epizodu depresji, ryzyko nawrotu
pozostaje jednak wciąż wysokie.
W leczeniu stosuje się przede wszystkim leki
przeciwdepresyjne, psychoterapię lub połączenie obu tych
metod. Coraz więcej danych przemawia jednak za
największą skutecznością skojarzenia leku
przeciwdepresyjnego z terapią poznawczo-behawioralną –
jedną ze specyficznych form psychoterapii. Leczenie
skojarzone ma szczególne znaczenie w przypadku ciężkiej
depresji.
1.W każdej sytuacji – zwłaszcza kryzysowej – spróbuj
postawić się na miejscu dziecka.
2. Miej oko na symptomy stresu czy początkowych zmian
depresyjnych u dziecka.
3. Nie programuj nadmiernie dnia dzieciom, zostaw im
zawsze słuszną dozę czasu wolnego.
4. Zachęcaj dzieci do ćwiczeń fizycznych i relaksacyjnych
oraz zdrowego odżywiania.
5. Nie tłum frustracji dziecka – naucz je wyrażać swoje
emocje (oczywiście w społecznie akceptowany sposób).
6. Nie „zarażaj” dziecka swymi kłopotami człowieka
dorosłego.
7. Rozmawiaj ze swoimi dziećmi
8. Ułatwiaj dzieciom kontakty z ich rówieśnikami
(zwracając rzecz jasna roztropną uwagę na towarzystwo
dziecka).
9. Dbaj aby uśmiech jak najczęściej gościł na twojej twarzy.
10. Czytaj publikacje, poświęcone życiu dzieci i młodzieży.