Lek. med. Piotr Eder Tytuł prezentacji: „Ocena wpływu leczenia przeciwciałami anty-TNF-alfa na ekspresję wybranych receptorów oraz białek biorących udział w procesie apoptozy nabłonka i limfocytów blaszki właściwej jelita u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna” Promotor: Prof. dr hab. n. med. Krzysztof Linke Katedra i Klinika Gastroenterologii, Żywienia Człowieka i Chorób Wewnętrznych UM w Poznaniu Jednym z mechanizmów prowadzących do powstawania nacieków zapalnych w ścianie przewodu pokarmowego w przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna (ch.L-C) jest zaburzona eliminacja naciekających blaszkę właściwą śluzówki limfocytów T na drodze apoptozy. Z drugiej strony dochodzi do nasilonej apoptozy enterocytów, co skutkuje uszkodzeniem bariery jelitowej i niekontrolowaną stymulacją układu odpornościowego jelit przez antygeny pochodzące ze światła przewodu pokarmowego. Defekt molekularny odpowiedzialny za ten stan nie został jednoznacznie zdefiniowany. W ostatnich latach pojawiły się leki biologiczne, których zastosowanie stanowi znaczny postęp w terapii ch. L-C. Chodzi o monoklonalne przeciwciała (infliksymab, adalimumab) skierowane przeciw czynnikowi martwicy nowotworów alfa - TNF-alfa. Postuluje się, że jednym z procesów, które ulegają regulacji pod wpływem terapii anty-TNF-alfa jest zjawisko apoptozy. Celem pracy jest ocena wpływu leczenia biologicznego na ekspresję wybranych białek i receptorów uczestniczących w procesie apoptozy w błonie śluzowej jelit (bioptaty uzyskane kolonoskopowo) u pacjentów z ch. L-C. Analiza obejmie ocenę ekspresji, przy pomocy metod immunohistochemicznych, Fas i Fas Ligand, współczynnika Bax/Bcl-2, receptora dla TNF - TNFR1 i TNFR2 oraz aktywnej kaspazy 3 w błonie śluzowej przewodu pokarmowego, a także ocenę stosunku limfocytów CD4/CD8 w blaszce właściwej śluzówki. Analiza przeprowadzona będzie dwukrotnie – przed podaniem leku oraz 14 dni po podaniu ostatniej dawki indukcyjnej. Kontrolę stanowić będzie zdrowa tkanka pobierana z obrzeża jelit resekowanych z powodu raka. Wyniki badań mogą pozwolić lepiej zrozumieć patogenezę przewlekłego stanu zapalnego w ch. L-C oraz mechanizmy działania leczniczego przeciwciał anty-TNF-alfa. Być może ułatwią odpowiedź na pytanie dlaczego niektórzy chorzy nie reagują na zastosowaną terapię biologiczną.