Jakość momnitorowania polityk publicznych

advertisement
Program Operacyjny Kapitał Ludzki „Człowiek – najlepsza inwestycja”
Sieć podmiotów zaangażowanych w monitorowanie
polityk publicznych – cel i rola podmiotów
w kreowaniu polityki regionalnej i realizacji jej celów.
Monitoring i ewaluacja polityki publicznych.
Tworzenie systemu instytucjonalnego
wspierającego efektywne prowadzenie polityki regionalnej
Sławomir Pastuszka
Wydział Zarządzania i Administracji
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
Projekt pn.: "Nowa jakość w zakresie monitorowania polityk publicznych w województwie świętokrzyskim"
współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Plan prezentacji
1.
Krajowa Strategia Rozwoju Regionalnego 2010-2020 - dokument
będący wynikiem wniosków z wdrażania środków Unii Europejskiej.
2.
Strategia Rozwoju Województwa Świętokrzyskiego do roku 2020 jako
następstwo strategicznych dokumentów krajowych.
3.
Skuteczne i efektywne prowadzenie polityki regionalnej poprzez
stworzenie warunków instytucjonalnych dla kształtowania
i rozwijania strategicznego myślenia o rozwoju.
4.
Sposób realizacji celów KSRR, ze szczególnym uwzględnieniem
systemu monitorowania i ewaluacji polityki regionalnej.
2
Uwarunkowania strategiczne krajowej polityki rozwoju
Koncepcja
Przestrzennego
Zagospodarowania
Kraju 2030
Strategia UE: Europa 2020. Strategia na rzecz
inteligentnego i zrównoważonego rozwoju
sprzyjającego włączeniu społecznemu
Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju 2030
Strategia Rozwoju Kraju 2020
Strategia Innowacyjności
i Efektywności Gospodarki
(MG)
Strategia Rozwoju
Transportu (MI)
Sprawne Państwo (MSWiA)
Strategia Rozwoju Kapitału
Ludzkiego (KPRM)
Strategia Zrównoważonego
Rozwoju Wsi i Rolnictwa
(MRiRW)
Strategia Rozwoju Kapitału
Społecznego (MKiDN)
Bezpieczeństwo
Energetyczne
i Środowisko (MG)
Krajowa Strategia Rozwoju
Regionalnego (MRR)
Strategia Rozwoju Systemu
Bezpieczeństwa RP
(PRM/MON)
Strategie ponadregionalne
Strategie rozwoju województw
3
Kształtowanie polityki spójności po roku 2013
 Większa
wartość dodana polityki spójności dla Europy (koncentracja
tematyczna priorytetów).
 Lepsze zarządzanie (np. programy rozwoju miast, wzmocnienie partnerstwa).
 Uproszczony
i sprawniejszy system realizacji, m.in. poprawa efektywności sfery
finansowania, zarządzania.
 Poprawa
architektury europejskiej polityki spójności
interwencji na wszystkie regiony Unii Europejskiej).
(zorientowanie
Conclusions: the future of Cohesion Policy, Communication from the Commission to the European
Parliament, the Council, the European Economic and Social Committee, the Committee of the
Regions and the European Investment Bank, COM(2010)642 final, Brussels 9.11.2010.
4
Strategia UE: Europa 2020

Rozwój inteligentny:
i innowacji.
rozwój
gospodarki
opartej
na
wiedzy

Rozwój zrównoważony: wspieranie gospodarki efektywniej
korzystającej z zasobów, bardziej przyjaznej środowisku i bardziej
konkurencyjnej.

Rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu: wspieranie gospodarki
o wysokim poziomie zatrudnienia, zapewniającej spójność społeczną
i terytorialną.
5
Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju – Polska 2030
Polska 2030 – Filary rozwoju
Cel główny: poprawa jakości życia Polaków mierzona zarówno wskaźnikami jakościowymi, jak
i wartością oraz tempem wzrostu PKB w Polsce
Obszar konkurencyjności
i innowacyjności (modernizacji)
Nastawiony na zbudowanie
przewag konkurencyjnych kraju
opartych o wzrost kapitału
ludzkiego, społecznego,
relacyjnego, strukturalnego,
cyfrowego, co daje w efekcie
większą konkurencyjność
Obszar równoważenia
rozwojowego polskich
regionów (dyfuzji)
Nastawiony na rozbudzanie
potencjału rozwojowego
odpowiednich obszarów
mechanizmami dyfuzji
i absorpcji oraz polityką
spójności społecznej, co
w efekcie sprzyja zwiększeniu
potencjału konkurencyjności
kraju
Obszar efektywności i
sprawności państwa
(efektywności)
Nastawiony na usprawnienie
funkcji państwa, model 4 P:
państwo pomocne, przyjazne,
partycypacyjne, przejrzyste
6
Średniookresowa Strategia Rozwoju Kraju – SRK 2020
Cel główny
Wzmocnienie i wykorzystanie gospodarczych,
społecznych i instytucjonalnych potencjałów
zapewniających szybszy i zrównoważony rozwój kraju
oraz poprawę jakości życia ludności.
7
Obszary strategiczne SRK 2020
 Sprawne i efektywne państwo - odpowiada mu obszar
strategiczny trzeci DSRK.
 Konkurencyjna gospodarka - odpowiada mu obszar
strategiczny pierwszy DSRK.
 Spójność społeczna i terytorialna - odpowiada mu obszar
strategiczny drugi DSRK.
8
Minimalny poziom środków do 2020 (ringfencing)
Minimalnie 50% środków EFRR musi zostać
przeznaczonych na cele tematyczne 1,2,3,4
Badanie i innowacje; ICT; wzmocnienie
konkurencyjności MSP; gospodarka
niskoemisyjna
Minimalnie 10% FS środków musi zostać
przeznaczonych na cel 4
Gospodarka niskowęglowa
Minimalnie 20-25% środków EFRR i EFS
musi zostać przeznaczonych na cele
tematyczne 8,9,10
Promocja zatrudnienia i mobilności
pracowników; wspieranie włączenia
społecznego i walka z ubóstwem; inwestycje
w edukację, szkolenie, zdobywanie
umiejętności i uczenie się przez całe życie
Minimalnie 20% środków EFS musi zostać
przeznaczonych na cel tematyczny 9
Wspieranie włączenia społecznego i walka
z ubóstwem
Umowa Partnerstwa, zatwierdzona przez KE 23.05.2014r.
9
Nowy paradygmat polityki regionalnej
 Przejście
od tradycyjnej redystrybucji środków do podejścia zakładającego wzmacnianie
i wykorzystanie potencjałów terytorialnych.
 Odejście
od podziału na polityki inter- i intraregionalną, na rzecz jednej, wspólnej polityki
określającej w odniesieniu do terytorium cele dla wszystkich podmiotów publicznych.
 Odejście
od modelu krótkoterminowych, odgórnie dystrybuowanych dotacji „dla najmniej
uprzywilejowanych obszarów” do modelu długofalowych, zdecentralizowanych polityk
rozwojowych adresowanych do wszystkich regionów.
 Wielosektorowe
(horyzontalne) podejście do działań rozwojowych ukierunkowane
terytorialnie.
 Odejście
od rozproszonej interwencji do bardziej selektywnych (skoncentrowanych)
inwestycji.
 Zwiększenie
roli szczebla regionalnego w uruchamianiu procesów rozwojowych w systemie
wieloszczeblowego zarządzania.
 Zróżnicowane
podejście do różnych typów terytoriów (rozumianych funkcjonalnie).
10
Najważniejsze wyzwania polityki regionalnej
 Lepsze
wykorzystanie potencjałów obszarów miejskich najważniejszych dla rozwoju do
kreowania wzrostu i zatrudnienia oraz stymulowania rozwoju pozostałych obszarów.
 Zapewnienie
spójności wewnętrznej
zróżnicowań przestrzennych.
 Tworzenie i absorpcja
 Odpowiedź
kraju.
Niedopuszczenie
do
nadmiernych
innowacji.
na negatywne trendy demograficzne oraz pełniejsze wykorzystanie zasobów
pracy.
 Poprawa jakości zasobów pracy.
 Odpowiedź
na zmiany klimatyczne i zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego.
 Właściwe wykorzystanie zasobów przyrodniczych
 Zapewnienie odpowiedniej
i kulturowych.
jakości infrastruktury transportowej i teleinformatycznej.
 Podwyższenie zdolności instytucjonalnej do zarządzania rozwojem na poziomie krajowym
i regionalnym.
11
KSRR - założenia
 Diagnoza przedstawiona
w raporcie Polska 2030 punktem wyjścia dla KSRR.
 Określa
cele polityki rozwoju państwa w układzie terytorialnym oraz zasady
realizacji i koordynacji polityk o największym znaczeniu dla osiągania celów
terytorialnych w tym polityki rozwoju obszarów wiejskich, polityki miejskiej itp.
 Oparcie strategii o zmodyfikowany
model polaryzacyjno-dyfuzyjny.
 Skoncentrowanie
interwencji polityki regionalnej na wybranych obszarach
tematycznych i przestrzennych.
12
Cel strategiczny polityki regionalnej
Efektywne wykorzystanie przez regiony ich potencjałów
rozwojowych dla osiągnięcia celów rozwoju kraju –
wzrostu zatrudnienia i spójności
w dłuższym horyzoncie czasu.
13
Triada celów KSRR 2010 - 2020:
1.
Wspomaganie wzrostu konkurencyjności
regionów
2.
Budowa spójności terytorialnej
i przeciwdziałanie procesom
marginalizacji na obszarach
problemowych
Cel
strategiczny
3.
Usprawnianie procesów planowania
i realizacji polityk publicznych mających
wpływ terytorialny
Efektywne wykorzystanie
specyficznych regionalnych potencjałów
rozwojowych
14
Układ celów polityki regionalnej – Cel 1 Wspomaganie
wzrostu konkurencyjności regionów
 Cel dotyczy całego obszaru Polski.
 Koncentruje się na:
 wykorzystaniu
dynamizmu rozwojowego największych ośrodków życia społecznogospodarczego kraju (metropolii) i regionów (stolice województw) dla wspomagania
konkurencyjności kraju oraz poszczególnych regionów
 budowie
warunków do tworzenia mechanizmów dyfuzji i absorpcji wzrostu na
poziomie

europejskim (krajowe obszary metropolitalne – obszary metropolitalne na świecie)

krajowym (główne węzły układu osadniczego)

regionalnym (najważniejsze ośrodki miejskie – pozostałe obszary)
15
Kierunki działań w ramach celu 1
1.1. Wzmacnianie funkcji metropolitalnych największych ośrodków wojewódzkich
kraju i ich obszarów funkcjonalnych.

Warszawa jako główny ośrodek metropolitalny kraju

pozostałe ośrodki wojewódzkie
1.2. Tworzenie warunków dla dyfuzji procesów rozwojowych z ośrodków
wojewódzkich i ich absorpcji poza miastami wojewódzkimi (poprawa dostępności
transportowej wewnątrz regionów, stymulowanie procesów urbanizacyjnych,
kreowanie warunków dla lokalizacji inwestycji w miastach subregionalnych i na obszarach
wiejskich, efektywne wykorzystanie potencjału specjalizacji terytorialnej – wspieranie
klastrów).
16
Kierunki działań w ramach celu 1
1.3. Budowa podstaw konkurencyjności województw – działania tematyczne
(horyzontalne).

rozwój zasobów ludzkich, kapitału intelektualnego i społecznego

wsparcie dla lokalizacji inwestycji zewnętrznych, w tym w szczególności zagranicznych

zwiększanie możliwości absorpcji rozwiązań innowacyjnych przez przedsiębiorstwa
i instytucje regionalne

wspieranie rozwoju instytucji otoczenia biznesu

zapewnienie stałych dostaw oraz efektywnego wykorzystania energii oraz reagowanie
na zmiany klimatyczne

wykorzystanie walorów środowiska przyrodniczego oraz potencjału dziedzictwa
kulturowego

współpraca międzynarodowa
17
Cel 1 Wspomaganie wzrostu konkurencyjności regionów
dyfuzja
Zmodyfikowany model
polaryzacyjno - dyfuzyjny
Polaryzacja rozumiana jako:
Koncentracja procesów rozwojowych
w podstawowej sieci miast
(miasta wojewódzkie główne węzły policentrycznego
układu sieci osadniczej)
Dyfuzja rozumiana jako:
Rozprzestrzenianie się procesów rozwojowych
z ww. obszarów na obszary pozostałe
(obszary położone poza funkcjonalnymi
obszarami miast wojewódzkich, ośrodki
subregionalne i lokalne)
18
Cel 2 Budowa spójności terytorialnej i przeciwdziałanie
procesom marginalizacji na obszarach problemowych
 Cel
dotyczy wybranych obszarów zagrożonych marginalizacją, czyli procesem
stałego pogarszania się perspektyw rozwojowych bez możliwości ich
przezwyciężenia bez zewnętrznego wsparcia dostarczanego z poziomu krajowego
lub regionalnego.
 Obszary
te są zbyt odległe od głównych centrów miejskich lub też skala
problemów do przezwyciężenia została uznana za zbyt dużą, aby mogły one liczyć
na zakładaną na pozostałych obszarach dyfuzję procesów rozwojowych.
 Obszary
te nazwane są obszarami problemowymi - łącznie z ośrodkami
metropolitarnymi i pozostałymi miastami wojewódzkimi oraz otaczającymi je
obszarami, gdzie zakładana jest dyfuzja procesów rozwojowych, stanowią
wspólnie obszary strategicznej interwencji polityki regionalnej państwa (OSI).
19
Cel 2 Budowa spójności terytorialnej i przeciwdziałanie
procesom marginalizacji na obszarach problemowych
2.1. Wzmacnianie spójności w układzie krajowym.
2.2. Wspieranie obszarów wiejskich o najniższym poziomie dostępu
mieszkańców do dóbr i usług warunkujących możliwości rozwojowe.
2.3. Restrukturyzacja i rewitalizacja miast i innych obszarów tracących
dotychczasowe funkcje społeczno-gospodarcze.
2.4. Przezwyciężanie niedogodności związanych z położeniem obszarów
przygranicznych, szczególnie wzdłuż zewnętrznych granic UE.
2.5. Zwiększanie dostępności transportowej do ośrodków wojewódzkich.
20
2.1.Wzmacnianie spójności w układzie krajowym
A. Budowa spójności wewnętrznej na
poziomie krajowym




wzmacnianie istniejącej sieci miast i wspomaganie urbanizacji,
rozwój zasobów ludzkich i kapitału społecznego,
rozwój przedsiębiorczości
tworzenie infrastrukturalnych i instytucjonalnych warunków
do zwiększania poziomu inwestycji i wzrostu wydajności pracy.
B. Zróżnicowanie wewnętrzregionalne
Zróżnicowanie wewnątrzregionalne
rozwoju społeczno-gospodarczego.
Iloraz PKB per capita podregionów
o najwyższej i najniższej wartości PKB
pc w województwie (śr. 2004-2007)
21
2.2. Wspieranie obszarów wiejskich o najniższym
poziomie dostępu mieszkańców do dóbr i usług
Działania o charakterze wyrównawczym
na rzecz zwiększenia dostępu do usług
publicznych służące podniesieniu jakości
życia i pracy:
 usługi edukacyjne i szkoleniowe
 usługi
medyczne
 usługi komunikacyjne
 usługi na rzecz

ochrony środowiska
usługi kulturalne
22
2.3. Rewitalizacja miast i innych obszarów tracących
dotychczasowe funkcje społeczno-gospodarcze
Wsparcie
kompleksowych
działań
odbudowujących ich zdolności do rozwoju
poprzez przywracanie starych lub nadawanie
im nowych funkcji społeczno-gospodarczych
oraz wspomaganie realizacji kompleksowych
programów rewitalizacji. Problem dotyczy
w największym stopniu niektórych obszarów
na Górnym Śląsku, Szczecina oraz dzielnic
w niektórych miastach, w których zachodzą
procesy segregacji przestrzennej
Najważniejsze działania:
 Wsparcie kapitału ludzkiego
 Modernizacja struktury
gospodarczej
 Poprawa jakości infrastruktury
technicznej
 Rozwój obiektów użyteczności
publicznej
 Wsparcie programów
rewitalizacyjnych
23
2.4. Wsparcie obszarów przygranicznych
Na obszarach przygranicznych, szczególnie na zewnętrznych granicach UE,
celem jest wzajemne zwiększanie dostępności tych obszarów w relacjach krajowych
i międzynarodowych oraz pobudzanie endogenicznego rozwoju
z wykorzystaniem możliwości jakie oferuje współpraca transgraniczna
Najważniejsze działania:

Wzmacnianie subregionalnych ośrodków miejskich,
w tym przedzielonych granicą państwa, które mogłyby
stać się centrami życia gospodarczego i kulturowego
dla terenów po obu stronach granicy (szczególnie dla
obszarów przygranicznych położonych w pobliżu
wewnętrznych granic UE)

Przedsięwzięcia na rzecz rozwoju wielopłaszczyznowej
współpracy transgranicznej na poziomie lokalnym

Specjalne przedsięwzięcia dotyczące rozwoju zasobów
ludzkich i kapitału społecznego
24
2.5. Poprawa dostępności transportowej do ośrodków
wojewódzkich o najniższej dostępności
Najważniejsze działania:
 Zwiększanie dostępności do
regionalnych centrów rozwoju
 Rozbudowa
i modernizacja
infrastruktury transportowej –
drogowej i kolejowej
 Polepszanie jakości systemów
i środków przewozu zbiorowego
25
Cel 3 Tworzenie warunków dla skutecznej, efektywnej
i partnerskiej realizacji działań rozwojowych
ukierunkowanych terytorialnie
3.1. Wzmocnienie strategicznego wymiaru polityki regionalnej.
3.2. Poprawa jakości zarządzania politykami publicznymi, w tym ich
właściwe ukierunkowanie terytorialne.
3.3. Przebudowa i wzmocnienie koordynacji w systemie wieloszczeblowego
zarządzania.
3.4. Wspomaganie budowy kapitału społecznego dla rozwoju regionalnego
w oparciu o sieci współpracy między różnymi aktorami polityki.
26
3.1. Wzmocnienie strategicznego wymiaru polityki
regionalnej
 Wzmocnienie
roli, działającego od kwietnia 2009r., Komitetu Koordynacyjnego
ds. Polityki Rozwoju, strategiczne forum refleksji rządu nad polityką rozwoju, w tym
polityką regionalną.
 Krajowe
Forum Terytorialne (instrument dyskusji strategicznej o strategicznych
kierunkach i formach rozwoju regionalnego oraz wymiaru przestrzennego polityki
rozwoju między różnymi podmiotami publicznymi i niepublicznymi zaangażowanymi
w działania na rzecz rozwoju).
 Raporty dotyczące
polityki regionalnej.
•
Raporty roczne nt. polityki regionalnej i przestrzennej
•
Raport strategiczny dot. wyzwań, nowych uwarunkowań i trendów regionalnych
i przestrzennych – co 3 lata
 Ścisłe
powiązanie strategii rozwoju województwa ze strategiami sektorowymi
(np. innowacji, polityki społecznej, transportu).
27
3.2. Poprawa jakości zarządzania politykami publicznymi,
w tym ich właściwe ukierunkowanie terytorialne
 Włączenie
polityki regionalnej w krajowy system strategicznego zarządzania rozwojem
(standardy metodologiczne opracowania dokumentów strategicznych, uporządkowanie
terminologii związanej z polityką rozwoju, wypracowanie jednolitego systemu
wskaźników kluczowych, niezbędnych dla monitorowania rozwoju)
 Ściślejsze
powiązanie procesów programowania i realizacji działań rozwojowych w
ramach różnych polityk, w tym przestrzennej.
 Warunkowość
przekazywania środków finansowych (uzależnienie przekazywania
środków od osiągania założonych efektów rzeczowych w określonym czasie).
 Szersze
niż dotychczas wykorzystywanie rezerw efektywnościowych (premiowanie tych
podmiotów, które są najbardziej skuteczne e osiąganiu celów rozwojowych).
 Obserwatorium
krajowe i obserwatoria regionalne (monitorowanie polityki regionalnej
z wykorzystaniem doświadczeń polityki spójności).
 Certyfikacja
(potwierdzenie wspólnych standardów funkcjonowania i świadczonych
usług) instytucji wdrożeniowych odpowiedzialnych za wdrażanie działań rozwojowych
28
w odniesieniu do terytorium.
3.3. Poprawa jakości zarządzania politykami
publicznymi, w tym ich właściwe ukierunkowanie
terytorialne
 Zapewnienie
skutecznej koordynacji zarówno w układzie pionowym (polityka
regionalna) jak i poziomym (działania realizowane przez różne podmioty)
 Wzmocnienie roli MRR
w systemie planowania realizacji polityk publicznych i polityk
regulacyjnych, tj. pomocy publicznej i zamówień publicznych (we współpracy z
innymi ministerstwami, UOKiK, UZP oraz KE).
 Umowa
o charakterze cywilno-prawnym (Kontrakt terytorialny obejmujący
uzgodnione przez rząd i samorząd wojewódzki najważniejsze cele i priorytety
z punktu widzenia polityki rozwoju regionalnego).
29
3.4. Budowanie kapitału społecznego dla rozwoju
regionalnego w oparciu o sieci współpracy między
rożnymi aktorami polityki regionalnej
 Zmiana
roli samorządu województwa z „szafarza darów” na uznany przez
kompetencje, a nie rozporządzane środki czy regulacje prawne, węzeł sieci
powiązań społecznych, obejmującej wszystkie instytucje i całe społeczeństwo
regionalne.
 Tworzenie
formalnych i nieformalnych powiązań między rożnymi podmiotami
zaangażowanymi w działania na rzecz rozwoju na poziomie krajowym i regionalnym
 Udostępnianie
wyników badań ewaluacyjnych (organizacja spotkań i dyskusji,
prowadzenie bazy wiedzy, podręczniki, itp.) oraz upowszechnienie dorobku
ekspertów, praktyków i instytucji naukowych, opracowanie katalogu dobrych
praktyk oraz udostępnianie portalu integrującego tematykę i narzędzia służącego
prowadzeniu skutecznych i efektywnych działań rozwojowych.
 Realizacja
programu przygotowania administracji publicznej do kształtowania
i prowadzenia polityki zarządzania rozwojem (realizacja procesu edukacyjnego
i szkoleniowego administracji w zakresie zarządzania rozwojem poprzez rozwijanie
wiedzy, umiejętności i postaw urzędników na wszystkich szczeblach zarządzania
rozwojem.
30
Ramy finansowe KSRR - I etap – do roku 2013
Główne źródła finansowania polityki regionalnej:

Środki UE w ramach polityki spójności (67,3 mld euro) oraz współfinansowanie krajowe (18,3 mld euro)

Środki dla Polski na realizacje celów określonych terytorialnie - np. wsparcie obszarów wiejskich
(17,1 mld euro)

Inne wspólnotowe środki budżetowe (7PR, TEN, programy z dziedziny edukacji, młodzieży, kultury
i sektora audiowizualnego)

Inne środki finansowe ze źródeł zagranicznych, w tym kredytów z EBI (10 mld euro)

Wspólnotowe inicjatywy

JEREMIE - ułatwiania dostępu do kapitału dla mikro oraz małych i średnich przedsiębiorstw
(mikrokredyty, kapitał podwyższonego ryzyka, kredyty i gwarancje)

JESSICA - wsparcie inwestycji służących zapewnieniu zrównoważonego rozwoju na obszarach miejskich

JASMINE - dostarczenie pomocy technicznej instytucjom udzielającym mikrokredytów,

JASPERS - zapewnieniu wsparcia technicznego w przygotowaniu inwestycji infrastrukturalnych
w sektorze transportu i środowiska.

ELENA - pomoc techniczna w przygotowaniu projektów inwestycyjnych z zakresu efektywności
energetycznej i pozyskiwania energii z OZE.

Uwolnienie ok. 3-5 mld złotych w skali roku dzięki procesowi terytorializacji
31
Ramy finansowe KSRR - II etap – po roku 2013
 Suma
środków na realizację celów KSRR będzie wynosiła pod koniec roku 2013 nie mniej
niż 3% PKB krajowego, w tym:
•
Wydatki w ramach programów regionalnych oraz programów rozwojowych i operacyjnych
dedykowanych realizacji celów KSRR
 Zwiększenie zaangażowania środków
publicznych w realizację polityki regionalnej
 Programy
regionalne - 70% środków publicznych (budżet państwa, w tym jst, środki UE)
 Programy
krajowe - 20% ogólnej puli środków
 Rezerwy efektywnościowe
•
Wyniosą łącznie 10% całej alokacji na realizację KSRR
•
Uruchamiane przez MRR raz na trzy lata na podstawie wyników postępu realizacji i osiągania
założonych w Kontraktach terytorialnych wskaźników
32
Strategia Województwa Świętokrzyskiego do roku 2020
Wizja strategii: Świętokrzyskie – Region zasobny w kapitał i gotowy na wyzwania
Misja strategii: Pragmatyczne dążenie do najpełniejszego i innowacyjnego wykorzystania przewag
i szans, odwrócenie niekorzystnych tendencji demograficznych oraz
podniesienie jakości życia mieszkańców przy jednoczesnej dbałości o stan środowiska
Cel strategiczny 1
Cel strategiczny 2
Cel strategiczny 3
Cel strategiczny 4
Cel strategiczny 5
Cel strategiczny 6
Koncentracja
na budowie
infrastruktury
regionalnej
Koncentracja
na kluczowych
gałęziach
i branżach dla
rozwoju
gospodarczego
Regionu
Koncentracja
na budowie
kapitału
ludzkiego
i bazy dla
innowacyjnej
gospodarki
Regionu
Koncentracja
na zwiększeniu
roli ośrodków
miejskich w
stymulowaniu
rozwoju
gospodarczego
Regionu
Koncentracja
na rozwoju
obszarów
wiejskich
Koncentracja
na
ekologicznych
aspektach
rozwoju
Regionu
33
Koncentracja na poprawie infrastruktury regionalnej
1.
Poprawa infrastruktury transportowej i telekomunikacyjnej, czyli bliżej siebie
i świata.
•
2.
Poprawa infrastruktury społecznej i usług publicznych, czyli wzrost kapitału
społecznego, wsparcie zatrudnienia i wyższa jakości życia w Regionie.
•
3.
Skomunikowanie regionu z aglomeracjami: Warszawy, Krakowa, Katowic, Łodzi oraz
z Lublinem i Rzeszowem
Działania w obszarze pracy, kultury, edukacji, bezpieczeństwa społecznego oraz
komunikacji społecznej
Rozwój harmonijny i ład przestrzenny, czyli nie zapominajmy o tym co już jest.
34
Koncentracja na kluczowych gałęziach i branżach dla
rozwoju gospodarczego Regionu
1.
Cenna spuścizna - ugruntowanie pozycji przemysłu i budownictwa w Regionie.
•
Wspieranie innowacyjnych rozwiązań w charakterystycznych gałęziach dla gospodarki regionu jak
m.in. przemysł: metalurgiczny, maszynowy, motoryzacyjny, odlewniczy, wydobywczy i przeróbki
surowców skalnych
2.
Targi Kielce bramą łączącą Świętokrzyskie ze światem – rozwój przemysłu spotkań.
3.
Ekologiczna żywność czyli zaspokajanie rosnącego popytu na tradycję.
•
4.
Pakietyzacja i komercjalizacja produktu turystycznego, czyli rynkowa gra zespołowa.
•
5.
Podnoszenie konkurencyjności i producentów branży warzywniczo-sadowniczej
Pakietyzacja oferty turystycznej uwzględniająca elementy kulturowe, uzdrowiskowe, przyrodnicze,
historyczne i kulinarne; rozwój turystyki i kulturowej, edukacyjnej, geologicznej, rodzinnej,
sportowej, wypoczynkowej, alternatywnej tzw. „zielonej turystyki”
Specjalizacje przyszłości, czyli rozwój branż, które zostaną zidentyfikowane jako
rzeczywiście perspektywiczne.
35
Koncentracja na budowie kapitału ludzkiego i bazy dla
innowacyjnej gospodarki Regionu
1.
Sprzyjanie kumulowaniu kapitału ludzkiego, czyli zdrowi, kreatywni
i wykształceni ludzie jako podstawa myślenia o pomyślnej przyszłości.
•
Działania kierowane przede wszystkim do rodzin, uwzględniające m.in. tworzenie
nowych oraz wsparcie istniejących miejsc pracy, poprawę systemu edukacji i opieki nad
dziećmi oraz rozwój usług dla osób starszych
2.
Usprawnianie i rozwój Regionalnego Systemu Innowacji, czyli potrzeba
wzmocnienia istniejącego fundamentu dla przepływu i wykorzystania wiedzy.
3.
Tworzenie sprzyjających warunków dla przedsiębiorczości, w tym przede
wszystkim sektora MŚP, czyli dla podmiotów, które finalnie decydują
o innowacyjności.
36
Koncentracja na zwiększeniu roli ośrodków miejskich
w stymulowaniu rozwoju gospodarczego Regionu
1.
Kielecki Obszar Funkcjonalny jako ważny stymulator rozwoju całego Regionu.
•
2.
Usprawnienie systemu komunikacji publicznej wewnątrz KOF, wspieranie rewitalizacji
miasta; wspieranie dużych imprez kulturalnych o znaczeniu regionalnym
i ponadregionalnym
Ośrodki miejskie jako subregionalne i lokalne bieguny wzrostu.
•
m.in. wzrost poziomu usług publicznych i komunalnych, rozwój szkolnictwa, rozwój
infrastruktury ICT
37
Koncentracja na rozwoju obszarów wiejskich
1.
Rozwój usług publicznych.
•
2.
Rozwój nowoczesnego rolnictwa.
•
3.
Medycznych, edukacyjnych, sportowo-rekreacyjnych
m.in. tworzenie silnych towarowych gospodarstw rolnych, wspieranie powiązań
kooperacyjnych między producentami rolnymi, rozwój instytucji wspomagających
producentów rolnych, wsparcie specjalizacji w głównych branżach rolnictwa, w tym
przede wszystkim produkcji żywności ekologicznej
Rozwój funkcji pozarolniczych.
•
m.in. rozwój przetwórstwa spożywczego, agroturystyki, wsparcie przekwalifikowania
siły roboczej, wsparcie inwestycji w odnawialne źródła energii - biomasa
38
Koncentracja na ekologicznych aspektach rozwoju
Regionu
1.
Energia versus emisja, czyli próba rozwiązania dylematu, jak nie szkodzić jednocześnie
środowisku i gospodarce.
•
2.
Inżynieria środowiska, czyli dokończenie infrastruktury komunalnej oraz efektywne
wykorzystanie zlewni Wisły.
•
3.
m.in. budowa nowych oraz modernizacja i rozbudowa istniejących oczyszczalni ścieków oraz
systemów zbiorczej kanalizacji sanitarnej i deszczowej
Adaptacja do zmian klimatycznych – przeciwdziałanie zagrożeniom powodziowym
i suszy, a także innym klęskom żywiołowym.
•
4.
m.in. inwestycje modernizacyjne zmniejszające awaryjności systemów, wprowadzenie
energooszczędnych technologii, wykorzystanie lokalnych źródeł energii odnawialnej, wspieranie
działalności badawczo – rozwojowej
m.in. rozbudowa i modernizacja infrastruktury chroniącej przed powodziami w dorzeczu Wisły
Ochrona cennych zasobów przyrodniczych.
•
ochrona rzek, obszarów uzdrowiskowych, powierzchni leśnych
39
Inteligentne specjalizacje województwa świętokrzyskiego
1.
Zasobooszczędne budownictwo.
2.
Przemysł metalowo-odlewniczy.
3.
Turystyka zdrowotna i prozdrowotna .
4.
Nowoczesne rolnictwo i przetwórstwo spożywcze.
5.
Technologie informacyjno-komunikacyjne.
6.
Zrównoważony rozwój energetyczny.
7.
Branża targowo-kongresowa.
40
System realizacji KSRR, Instytucje wdrożeniowe KSRR
 Komisja Europejska.
•
Przygotowywanie, we współpracy z państwem członkowskim, dokumentów niezbędnych do
wdrażania europejskiej polityki spójności w Polsce
 Prezes RM/Rada
Ministrów/Kancelaria Prezesa RM.
•
Bezpośredni nadzór nad zarządzaniem rozwojem kraju, w tym polityką regionalną, i zapewnieniem
koordynacji działań ukierunkowanych terytorialnie (kierowanie pracami Komitetu
Koordynacyjnego)
•
Podejmowanie najważniejszych decyzji w zakresie zarządzania strategicznego oraz zatwierdzanie
celów strategicznych państwa
 Minister Rozwoju Regionalnego.
•
Tworzenie podstaw prawnych, metodologicznych i organizacyjnych oraz instytucjonalnych do
prowadzenia polityki regionalnej (meta-governance),
•
Programowanie i realizacja na poziomie krajowym działań rozwojowych,
•
Koordynowanie działań rozwojowych mających istotny wpływ terytorialny (kontrakt terytorialny)
•
Nadzór nad monitorowaniem i ewaluacją działań rozwojowych
41
System realizacji KSRR, instytucje wdrożeniowe KSRR
 Ministerstwa.
•
Planowanie i realizacja działań w ramach polityk rozwoju, dla zapewnienia na poziomie krajowym
zintegrowanego podejścia do realizacji polityk publicznych (transportowa, rolna, rozwoju obszarów
wiejskich, gospodarcza (w tym rozwoju innowacyjności, zatrudnienia oraz edukacyjna) mających
oddziaływanie terytorialne
 Wojewoda.
•
Wspomaga koordynację działań administracji rządowej ukierunkowanych terytorialnie na poziomie
województwa
•
Wojewodzie, jako organowi pełniącemu funkcje kontrolno-nadzorcze zgodnie z ustawowymi
kompetencjami, może być powierzone zadanie przeprowadzania kontroli w zakresie prawidłowego
wykorzystania środków finansowych pochodzących z budżetu państwa
42
System realizacji KSRR, instytucje wdrożeniowe KSRR
 Samorządy
Województw.
•
Programowanie i zarządzanie procesami rozwoju na poziomie regionalnym
•
Budowanie sieci współpracy na szczeblu regionalnym (Regionalne Forum Terytorialne)
•
Koordynowanie działań rozwojowych realizowanych na terenie województwa (udział w pracach
Komitetu koordynacyjnego i komitetów monitorujących)
•
Nadzór nad przebiegiem procesów realizacji polityki regionalnej na terenie województwa
 Samorządy
lokalne.
•
Uczestnictwo w konsultacjach dokumentów strategicznych i wdrożeniowych lub
•
Współpraca w procesach programowania rozwoju regionalnego (komitety monitorujące, KFT, RFT)
•
Wspieranie inicjatywy służące rozwojowi regionalnemu na szczeblu lokalnym
43
System realizacji KSRR, instytucje wdrożeniowe KSRR
 Partnerzy
(przedstawiciele organizacji społeczno-gospodarczych, stowarzyszeń
i organizacji pozarządowych, uczelni, ośrodków badawczych, podmiotów
prywatnych) działający na rzecz rozwoju regionalnego.
•
Współuczestnictwo w tworzeniu zasad leżących u podstaw polityki regionalnej oraz
w wyznaczaniu celów i kierunków rozwoju regionalnego
•
Udział w procesach realizacji (monitorowanie, ewaluacja, komunikacja i promocja)
polityki rozwoju
•
Udział na podstawie porozumienia lub umowy z samorządem województwa we
wdrażaniu polityki rozwoju
44
System realizacji KSRR, Kontrakt wojewódzki
 Umowa
między głównymi aktorami polityki regionalnej działającymi dla
osiągania określonych w nim celów (rząd, samorząd, ale umożliwia włączenie
się innych podmiotów publicznych).
 Ramy czasowe kontraktu obejmują co najmniej 3 lata.
 Obejmuje
przedsięwzięcia priorytetowe rozumiane jako najważniejsze
z punktu widzenia rządu i samorządów województw działania, które mają
istotne znaczenie rozwojowe dla regionu.
 Cele
Kontraktu określane są szczegółowo dla różnych terytoriów, a na ich
podstawie zadania i obowiązki stron oraz odpowiedzialność za osiąganie
w/w celów.
 Kontrakt
określa wartość wskaźników rozwoju pozwalających ocenić
skuteczność i efektywność jego implementacji.
45
System realizacji KSRR, Zintegrowane Inwestycje
Terytorialne
ZIT to narzędzie realizowane przede wszystkim na terenie miast wojewódzkich i ich obszarów
funkcjonalnych. Ponadto, zarząd województwa będzie mógł zdecydować o finansowaniu ZIT
w mniejszych ośrodkach – tzw. miastach regionalnych i subregionalnych oraz na obszarach
powiązanych z nimi funkcjonalnie.
Samorządy chcące realizować ZIT są zobligowane do zawiązania zinstytucjonalizowanej formy
partnerstwa (np. Kielecki Obszar Funkcjonalny) i przygotowania wspólnej Strategii ZIT. Znajdą się
w niej m.in. najważniejsze cele i przedsięwzięcia przewidziane do realizacji.
Dofinansowane projekty nie będą mogły być oderwanymi od siebie, punktowymi inwestycjami.
Władze niższego szczebla niż regionalny, znając dobrze lokalne uwarunkowania, najlepiej przygotują
projekty wzajemnie powiązane i komplementarne (multimodalny transport zbiorowy, systemy
kierowania ruchem, rewitalizacja zdegradowanych obszarów miejskiego obszaru funkcjonalnego,
poprawa infrastruktury naukowej, gospodarczej, turystycznej, kultury, poprawa stanu środowiska,
wzmacnianie IOB, rozwój instytucji edukacyjnych, rozwój wysokowykwalifikowanych zasobów
pracy)
46
System monitorowania i ewaluacji polityki regionalnej.
Obserwatoria rozwoju regionalnego.
 Prowadzenie
bieżących analiz i ewaluacji polityk publicznych na podstawie
porównywalnych i agregowanych danych.

Prowadzenie badań i analiz strategicznych dotyczących aktualnej sytuacji, trendów
rozwojowych i prognozowania zmian społeczno-gospodarczych zachodzących
w regionach.
 Prowadzenie
prac diagnostycznych na potrzeby działalności operacyjnej i planowania
strategicznego.

Dostarczanie informacji dotyczących postępu realizacji polityki regionalnej
warunkujących przyznawanie dalszych środków na finansowanie działań rozwojowych.

Wspieranie budowy odpowiedniego systemu monitorowania interwencji publicznych
ukierunkowanych terytorialnie poprzez:
•
tworzenie elastycznego systemu pozyskiwania danych, dającego możliwość
szybkiego reagowania na zmieniające się warunki makroekonomiczne
•
wypracowywanie standardów wymiany danych do wykorzystania przez rząd
i samorządy pozwalającego agregować porównywalne dane dla informowania
społeczeństwa o zmianach w sposób transparenty
47
System monitorowania i ewaluacji polityki regionalnej
 Raport dotyczący polityki regionalnej.
 Roczny
raport rozwoju społeczno-gospodarczym, regionalnym przestrzennym jest
elementem systemu raportowania przebiegu realizacji polityki regionalnej w regionie.
 Raport
jest podstawą dyskusji na temat efektywności polityki regionalnej oraz do
podejmowania działań operacyjnych w obszarze koordynacji i realizacji polityki
regionalnej.
 Baza wskaźników rozwoju.
 Umożliwia
monitorowanie sytuacji społecznej i gospodarczej oraz efektów realizacji
polityk rozwojowych na poszczególne terytoria: regiony, subregiony, rożne typy
obszarów wiejskich, obszary miejskie.
48
Wskaźniki monitorowania KSRR
Nazwa wskaźnika
Jednostka miary
Źródło
zł, %
GUS
Wskaźnik realnego wzrostu dochodów do dyspozycji brutto
w sektorze gospodarstw domowych
%
GUS
Struktura wartości dodanej brutto według rodzajów działalności (rolnictwo,
przemysł i budownictwo, usługi, w tym rynkowe)
%
GUS
Nakłady ogółem na B+R w relacji do PKB, w tym ponoszone przez
sektor przedsiębiorstw
%
GUS
Wydajność pracy (wartość dodana brutto na 1 pracującego) ogółem i według
rodzajów działalności (rolnictwo, przemysł i budownictwo, usługi,
w tym rynkowe)
tys. zł
GUS
Wzrost
PKB per capita (w cenach bieżących), Polska=100
zmiana wartości bezwzględnej oraz wskaźnika relacji wartości
w danym województwie do średniej wartości w kraju
w ciągu ostatnich 3 i 5 lat
49
Wskaźniki monitorowania KSRR
Nazwa wskaźnika
Jednostka miary
Źródło
%
GUS,
BAEL,
Eurostat
Struktura pracujących wg rodzajów działalności (rolnictwo, przemysł i
budownictwo, usługi, w tym rynkowe)
%
GUS,
BAEL
Stopa bezrobocia wg BAEL
%
GUS,
BAEL
Zatrudnienie
Wskaźnik zatrudnienia (liczba pracujących w wieku 18-59/64 lata w %ogólnej
liczby ludności w tym wieku)
- w tym wskaźnik zatrudnienia osób w wieku 55-64 lata
50
Wskaźniki monitorowania KSRR
Nazwa wskaźnika
Jednostka miary
Źródło
PKB per capita (w PPS) UE-27=100
%
GUS,
Eurostat
PKB per capita województw Polski wschodniej (w cenach bieżących)Polska=100
%
GUS
Przeciętny miesięczny dochód do dyspozycji na 1 osobę w gospodarstwach
domowych
zł
GUS
Udział ludności w wieku 15-64 z wykształceniem wyższym w ludności w tym
wieku ogółem
%
GUS
Spójność
różnica w stosunku do średniej krajowej
Wskaźnik zagrożenia ubóstwem relatywnym po uwzględnieniu w dochodach
transferów społecznych
punkty
procentowe
%
GUS
51
System monitorowania i ewaluacji polityki regionalnej
 Jednostki ewaluacyjne na poziomie krajowym i regionalnym.
 Realizacja
badań ewaluacyjnych oceniających efekty terytorialne prowadzonych polityk
publicznych oraz dostarczających rekomendacji dla władz krajowych i regionalnych

Ścisła współpraca z systemem obserwatoriów polityk publicznych w celu zapewnienia
komplementarności i spójności podejmowanych działań w obszarze ewaluacji
 Instytucje wdrożeniowe KSRR.
 Możliwość
przekazania części zadań podmiotom, takim jak agencje rozwoju
regionalnego, urzędy pracy, lub instytucje spoza sektora publicznego, po uprzedniej ich
certyfikacji przez właściwy urząd marszałkowski we współpracy z MRR

Chodzi o realizację przedsięwzięć zintegrowanych (np. łączących interwencję EFRR
i EFS), o skomplikowanym charakterze (np. wymagające łączenia nauki z biznesem,
rewitalizacji itp.)
52
Bibliografia
 Ustawa
z 6 grudnia 2006r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, Dz. U. 2006 Nr 227 poz.
1658 z późn, zm.
 Ustawa
z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrażaniem funduszy
strukturalnych i Funduszu Spójności (Dz.U. 2008 nr 216 poz. 1370.
 Ustawa
o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych
w perspektywie finansowej 2014-2020, dokument przyjęty przez Radę Ministrów 08 maja 2014r.
 Conclusions:
the future of Cohesion Policy, Communication from the Commission to the
European Parliament, the Council, the European Economic and Social Committee, the
Committee of the Regions and the European Investment Bank, COM(2010)642 final, Brussels
9.11.2010.
 Długookresowa
strategia Rozwoju Kraju – Polska 2030. Trzecia fala nowoczesności, Ministerstwo
Administracji i Cyfryzacji, Warszawa 11 stycznia 2013r.
 Komunikat
Komisji. Europa 2020. Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju
sprzyjającego włączeniu społecznemu. Komisja Europejska. Bruksela, KOM (2010) 2020 wersja
ostateczna, 3 marzec 2010 r.
53
Bibliografia
 Koncepcja
Przestrzennego Zagospodarowania Kraju 2030 przyjęta przez Radę Ministrów 16
marca 2012 r.
 Krajowa
Strategia Rozwoju Regionalnego 2010-2020: Regiony, Miasta, Obszary wiejskie” (KSRR),
przyjęta przez Radę Ministrów13 lipca 2010 r.
 Słownik
Rozwoju Regionalnego, Polska Agencja Rozwoju Regionalnego, Warszawa 2001.
 Strategia
Rozwoju Kraju 2020 – Aktywne społeczeństwo, konkurencyjna gospodarka, sprawne
państwo przyjętej przez Radę Ministrów 25 września 2012 r.
 Strategia
rozwoju społeczno-gospodarczego Polski Wschodniej do roku 2020, przyjęta przez
Radę Ministrów 11 lipca 2013r.
 Strategia
rozwoju województwa świętokrzyskiego do 2020, Kielce lipiec 2013, przyjęta przez
Sejmik Województwa Świętokrzyskiego w dniu 16.07.2013r.
 Umowa
Partnerstwa, zatwierdzona przez KE 23.05.2014r.
 Wskaźniki
zrównoważonego rozwoju Polski, GUS i Urząd Statystyczny w Katowicach, Katowice
2011.
54
Program Operacyjny Kapitał Ludzki „Człowiek – najlepsza inwestycja”
Dziękuję za uwagę!
Sławomir Pastuszka
Wydział Zarządzania i Administracji
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
Projekt pn.: "Nowa jakość w zakresie monitorowania polityk publicznych w województwie świętokrzyskim"
współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Download