Formalne, merytoryczne i techniczne aspekty pisania pracy

Formalne, merytoryczne i techniczne aspekty pisania pracy
dyplomowej inżynierskiej/magisterskiej.
Podstawowe cele i zadania pracy dyplomowej
1. Ma dokończyć proces kształcenia studenta w myśleniu naukowym, a więc w umiejętności
obserwowania i analizowania otaczających go zjawisk, w umiejętności dostrzegania
prawidłowości występujących w obrębie tych zjawisk oraz w logicznym rozumowaniu.
2. Jest podsumowaniem zdobytych umiejętności w trakcie studiów.
3. Ma wdrożyć studenta do posługiwania się nabytą wiedzą w praktyce.
4. Ma nauczyć go samodzielnego rozszerzania w przyszłości zasobu wiedzy przez lekturę
opracowań naukowych i technicznych ze swej specjalności.
5. Ma ona świadczyć o przygotowaniu do wykonywanego zawodu i umiejętności ciągłego
doskonalenia.
6. Ma dać przynajmniej ogólne pojęcie o metodach pracy naukowej, nauczyć prawidłowego
prowadzenia wywodów i posługiwania się jasnym, precyzyjnym językiem.
Wymagania formalne

Pracę dyplomową student wykonuje pod kierunkiem promotora – osoby posiadającej tytuł
profesora lub stopień doktora habilitowanego lub doktora,

Przy ustalaniu tematu pracy dyplomowej należy brać pod uwagę zainteresowania naukowe
studenta, a także plany naukowe Uczelni.

Student ma on prawo do zaproponowania własnego tematu.

Za pracę naukową może być uznana praca indywidualna powstała w ramach studenckiego
ruchu naukowego.

W przypadkach uzgodnionych z Dziekanem, praca może mieć charakter zespołowy, przy czym
musi zostać przedstawiony szczegółowy wkład pracy każdego ze współautorów.

Student ma prawo wyboru wykładów monograficznych, zajęć specjalnościowych lub
seminariów towarzyszących pracy dyplomowej.
Uwagi merytoryczne

Temat pracy musi być merytorycznie związany z kierunkiem studiów i specjalności,

Praca powinna poruszać problematykę z którą student zetknął się w czasie nauki oraz wynikać
z konieczności stawiania wyzwań nowoczesnym technologiom.

Studentowi przysługuje wolny wybór osoby, pod kierunkiem której chce wykonywać pracę
dyplomową, spośród uprawnionych do tego nauczycieli akademickich, wyrażających zgodę na
kierowanie taką pracą.

Praca musi być napisana samodzielnie przez studenta.

Praca podlega ocenie promotora i recenzenta wskazanego przez Dziekana z grona specjalistów
z danej dziedziny.

Treść pracy stanowi przedmiot prezentacji i dyskusji w trakcie egzaminu dyplomowego.
Uwagi techniczne
Praca powinna:

posiada jasno sformułowany cel pracy,

cytować maksymalną dostępną na rynku polskim liczbę pozycji bibliograficznych,

zrealizować postawioną tezę pracy i zadanie badawcze.
Rodzaje prac dyplomowych

eksperymentalne, w których na podstawie wyników eksperymentu weryfikuje się hipotezę,

statystyczno-ekonometryczne, w których zebrane dane są podstawą wnioskowania z użyciem
metod ilościowych,

metodyczne, w których rozwija się znane metody badań lub tworzone nowe,

poznawcze, w których systematyzuje się wiedzę w różnych źródeł dotyczących badanego
problemu i na tej podstawie wyciąga się wnioski.
Źródła tematów prac dyplomowych

tematy związane z działalnością naukowo-badawczą Uczelni/Wydziału/Kierunku/Katedry,

tematy związane z działalnością naukową Pracowników Uczelni/Wydziału/Kierunku/Katedry,

tematy zgłaszane przez zakłady przemysłowe i inne podmioty pozauczelniane na wniosek
Uczelni lub studentów,

tematy zgłaszane przez studentów, wynikające z ich zainteresowań lub aktualnej bądź przyszłej
pracy.
Podstawowe etapy poczynań związanych z realizacja pracy dyplomowej

zebranie informacji, studia literaturowe – teoretyczne opracowanie zagadnienia,

opracowanie zadania dyplomowego,

napisanie tekstu pracy dyplomowej,

opracowanie autoreferatu,

zreferowanie głównych tez pracy dyplomowej przed Komisją Egzaminu Dyplomowego.
Podstawowe cechy pracy naukowej

ścisłość i dokładność naukowa,

dostateczne uzasadnienie twierdzeń,

oszczędność słowa,

jasność wywodów,

obiektywizm naukowy,

właściwy układ pracy,

styl pracy naukowej,

terminologia naukowa.
Podstawowe zasady opracowania naukowego

prostota i towarzysząca jej przejrzystość, czyli cechy stanowiące przejaw logiki rozumowania,
która trzyma się jasno wytyczonej drogi,

kondensacja polegająca na takim układzie treści, który eliminuje niebezpieczeństwo
parokrotnych nawrotów do tego samego zagadnienia,

metodyczność tj. zgodność z tokiem prawidłowego rozumowania,

harmonia, która polega na zachowaniu właściwych proporcji pomiędzy poszczególnymi
fragmentami pracy.
Etyka i prawa autorskie

Pisanie pracy dyplomowej odbywa się z poszanowaniem przepisów dotyczących praw
autorskich.

Przedstawienie cudzej pracy jako swojej jest złamaniem prawa i może być ścigane przez
organa państwowe.

Autor pracy jest właścicielem napisanego tekstu w świetle przepisów dotyczących praw
autorskich.

Autor powinien zrzec się praw autorskich na korzyść uczelni macierzystej w celach
dydaktycznych i naukowych.
Podstawowe kryteria oceny pracy

Ocena zgodności tytułu pracy z jej treścią,

Ocena poprawności układu pracy, jej struktury, kolejności rozdziałów, kompletności

Ocena znajomości literatury przedmiotu i umiejętności jej krytycznego wykorzystania

Ocena merytoryczna pracy (omówienie przyjętej metody badań, przebiegu badań uzyskanych
wyników, stosowanej terminologii),

Ocena wkładu autora i cech nowości w pracy (inwencja naukowa, wnikliwość badawcza,
umiejętności odkrywcze, sposób wnioskowania),

Ocena strony formalnej pracy (poprawność stylu i języka, strona edytorska pracy).
Szczegółowe wymagania odnośnie zawartości prac
Praca dyplomowa inżynierska:
Praca dyplomowa inżynierska stanowi całościowe rozwiązanie zadania inżynierskiego.
Student do rozwiązania problemu postawionego w temacie powinien wykorzystać wiedzę zdobytą w
czasie studiów. Praca powinna się opierać o wykorzystanie znanych technologii i metod
rozwiązywania problemów inżynierskich. Materiał badawczy powinien być oryginalny, zastosowanie
technologii do jego opracowania powinno prowadzić do wniosków wypływających z analizy danych
użytych w pracy.
Praca inżynierska powinna zawierać:

wstęp, w którym Autor uzasadnia celowość podjętych badań,

przegląd literatury, naświetlający dotychczasowe badania w podjętej problematyce,

materiał i metody badań, z podkreśleniem własnego udziału Autora w pozyskaniu materiału i
opracowaniu metody badań,

analizę uzyskanych wyników z wykorzystaniem odpowiednich metod obliczeniowych i
graficznej wizualizacji rezultatów badań,

dyskusję własnych wyników na tle opublikowanych przez innych Autorów,

wnioski wynikające z własnych badań,

spis literatury, potwierdzający pogłębioną znajomość piśmiennictwa dotyczącego problemu
podjętego przez Autora.
Praca dyplomowa magisterska:
Głównym zadaniem pracy magisterskiej jest sprawdzenie nabytej wiedzy w zakresie
rozwiązywania zadań o charakterze badawczym. Powinna ona przedstawiać rozwiązanie tak
postawionego problemu pod względem merytorycznym. Tematem pracy może być zagadnienie
inżynierskie lub może ona stanowić opracowanie monograficzne, zawierające w swej treści opis
algorytmów, porównanie stosowanych metod, technologii a także zagadnień formalno-prawnych z
zakresu geodezji. Może także swym zakresem obejmować zagadnienia o charakterze teoretycznym
(np. z rachunku wyrównawczego).
Zadania o charakterze inżynierskim powinna cechować
oryginalność co do rozwiązania postawionego zadania. Dotyczy to technik pomiarowych jak i
obliczeniowych (algorytmów). Praca magisterska powinna zawierać syntezę wiadomości zdobytych w
czasie nauki. Dodatkowo powinna charakteryzować się uzupełnieniem wiadomości w odniesieniu do
tematu poruszonego w pracy. Ze względu na jej badawczy charakter powinna klasyfikować się jako
materiał na podstawie którego można przygotować publikację naukową.
ZAWARTOŚĆ PRACY
1. Strona tytułowa
2. Streszczenie i słowa kluczowe
3. Spis treści
4. Wstęp
5. Tekst główny
6. Zakończenie
7. Literatura
8. spis rysunków
9. spis tabel
10. spis załączników
W pracach, w których stosuje się skróty, symbole lub specjalistyczne słownictwo wskazane jest
podanie spisu ich objaśnień.
Ad 1.
Strona tytułowa stanowi wizytówkę pracy i jej autora. Powinna być zatem wykonana przejrzyście i
zawierać jedynie niezbędne elementy bez zbędnych ozdobników. Na stronie tytułowej należy
umieścić:

Nazwa Uczelni, wydział, specjalność

Informację jaki jest to rodzaj pracy (nad tytułem pracy tekst Praca dyplomowa inżynierska lub
Praca dyplomowa magisterska),

Tytuł pracy (powinien wyróżniać się na stronie - pogrubiona czcionka odpowiedniej wielkości)

Imię i nazwisko autora pracy oraz numer indeksu

jednostkę organizacyjną wydziału, w której praca została wykonana (instytut, katedra lub
zakład),

tytuł naukowy, imię i nazwisko opiekuna pracy (promotor),

Miejsce i data (zazwyczaj rok) obrony
Ad 2.
Krótko opisany (max 1 strona)

cel i zakres pracy

jej struktura

wykonane badania lub analizy

najważniejsze rezultaty

główne wnioski

słowa kluczowe
Streszczenie powinno być napisane czcionką o jeden punkt mniejszą niż treść pracy z
pojedynczym odstępem pomiędzy wierszami (Arial, 10pkt / Times New Roman, 11pkt). Pierwszy
wiersz akapitów streszczenia wcięty (1 cm), tekst wyrównany do lewej i prawej (wyjustowany) z
dzieleniem wyrazów. Przed tekstem streszczenia zostawić dwa wiersze odstępu, a po trzy wiersze.
Bezpośrednio pod tekstem streszczenia należy podać słowa kluczowe (maksymalnie pięć).
Słowa kluczowe to pojedyncze słowa (np. ortofotomapa, fotogrametria, kataster) lub wyrażenia (np.
zdjęcia satelitarne, księga wieczysta, scalenia gruntów), które bezpośrednio wiążą się z treścią pracy i
pozwalają na ich podstawie zidentyfikować tematykę pracy (np. w bazie danych).
Ad 4.

Sprecyzowanie, jakiego obszaru badawczego dotyczy praca

Wyjaśnienie, dlaczego wybrano akurat taki a nie inny temat

Teza (tezy), których rozwinięcie (potwierdzenie) obalenie stanowi treść pracy

Metoda badawcza, którą się posługujesz dla rozwiązania problemu

Ograniczniki, czyli stwierdzenia, które fragmenty swojej pracy świadomie zawężasz

Treść pracy, krótkie omówienie kolejnych rozdziałów, ich meritum, układ

Źródła, ogólne omówienie

Zakończenie wstępu „Mam nadzieję, że niniejsza prac przyczyni się do”
Ad 5. TEKST GŁÓWNY
I.
Przegląd literatury przedmiotu
Wskazanie

Znajomość aktualnego stanu wiedzy w zakresie rozważanych zagadnień

Dobrego rozeznania literatury przedmiotu

Umiejętności korzystania za źródeł
Czyli
Właściwe wykorzystanie literatury przedmiotu to:

Poprawne wyszukanie aktualnych, wiążących się z tematem pracy opracowań literaturowych

Wykorzystanie z tych opracowań wyłącznie takich informacji, które ściśle korespondują z
rozwiązywanym zagadnieniem
Materiały źródłowe:
1.
opracowania ogólne typu podręcznikowego z dyscyplin obejmujących dany temat, a także z
dyscyplin pokrewnych
2.
wydawnictwa zwarte – obszerne, monograficzne opracowania książkowe lub artykułowe
omawiające zagadnienia, których badany temat jest wycinkiem;
3.
artykuły naukowe drukowane w zeszytach naukowych różnych uczelni lub też w
czasopismach naukowych – zagranicznych i krajowych
4.
skrypty uczelniane zawierające na ogół zaktualizowane informacje opracowane dla potrzeb
zajęć dydaktycznych
5.
artykuły w czasopismach naukowo-technicznych
6.
artykuły zamieszczone w materiałach konferencyjnych
7.
poradniki techniczne i normy
8.
katalogi i informatory techniczne
9.
biuletyny informacyjne oraz inne opracowania ośrodków naukowo-badawczych oraz
zakładów przemysłowych
10. różnorodne materiały informacyjne (np. opracowania GUS, artykuły prasowe i notatki w
czasopismach technicznych, materiały reklamowe firm itp.)
11. akty prawne (ustawy, rozporządzenia)
12. instrukcje techniczne
13. strony internetowe
II.
Badania własne
Przedstawienie:

Obiektu badań

Zastosowanie metod badawczych

Przebiegu i warunków realizacji badań

Sposobu zbierania i przetwarzania danych

Uzyskanych wyników (zestawień tabelarycznych, wykresów, map itp.)
Skomentowanie

Związków zachodzących między faktami

Uzyskanych dokładności
Dowód na umiejętność połączenia:

Wiedzy teoretycznej i oczytania w literaturze przedmiotu

Prowadzenia badań własnych
Ad 6. Zakończenie zawiera:

Wnioski
o
Poznawcze –wskazujące teoretyczne implikacje prowadzonych badań
o
Utylitarne – wskazujące na możliwość praktycznych aplikacji uzyskanych rezultatów
badań czy dociekań naukowych

Krytyczna analiza uzyskanych rezultatów,

Ewentualne sugestie i wytyczne do dalszych badań

podsumowanie
Ad 7.

W spisie literatury powinny być zamieszczone w kolejności alfabetycznej nazwisk autorów
tylko te książki, podręczniki i artykuły z czasopism, których treści (cytaty, rysunki, tabele,
pomysły) zostały wykorzystane i są cytowane (co najmniej raz)

Akty prawne, Polskie Normy, rozporządzenia i przepisy nie są pozycjami bibliograficznymi i
powinny być wymienione osobno na końcu spisu literatury.

W pracy dyplomowej stosuje się jednostki zgodne z międzynarodowym układem jednostek
miar SI.

Skróty nazw należy stosować według zasad obowiązujących w międzynarodowym
piśmiennictwie naukowym. Skróty wprowadzone pierwszy raz w tekście powinny być
objaśnione.

Przypisy w tekście zaznacza się cyframi arabskimi lub gwiazdkami, zaś w tabeli literami lub
gwiazdkami, w indeksie górnym z nawiasem, np. 1).

Stosuje się skróty tab. (tabela) i ryc. (rycina, na określenie rysunków i zdjęć). Nazwy łacińskie
powinny być pisane kursywą.

Literaturę cytuje się w tekście w następujący sposób:
 w układzie nazwisko – data (nazwisko autora, rok publikacji) w nawiasach
kwadratowych: [Spector, 1978], według Spectora [1978]. Przy 2 autorach [Stanecki i
Brown 1989], przy 3 lub większej liczbie autorów stosowany jest skrót "i in.." [Stack i in,
1989]. W przypadku zamieszczania cytatu obowiązkowo należy w powołaniu podać
strony, np. [Spector 1978, s. 83]. Można cytować pozycje „z drugiej ręki” pod warunkiem,
że poda się źródło, z którego zaczerpnięto informacje, np.: [1 w: 2] lub [Iksiński 2000 w:
Igrekowska 2001] a w spisie literatury poda się obydwa źródła.
 przypisy źródłowe mogą być w tekście oznaczone za pomocą kolejnych liczb
eksponowanych na końcu danego zdania (np. ... tak w ogólnym zarysie można uogólnić
wyniki dotychczasowych analiz.). Sam przypis powinien zostać zamieszczony na dole
strony pod oddzielającą go od tekstu kreską.
Przykład1
Przypisy źródłowe muszą zawierać dokładne dane bibliograficzne i tak w przypadku:
- publikacji zawartych – książek, skryptów, itp. – podać należy pierwszą literę imienia
autora (lub autorów) i nazwisko, tytuł książki, wydawnictwo, miejsce i rok wydania oraz
stronę, np. M. Turkowski: Marketing usług hotelarskich, PWE, Warszawa 1997, s. 23.
- pozycje (prace) zbiorowe – w pierwszej kolejności podaje się tytuł całej pracy, a
następnie pozostałe informacje biblioteczne, np. Współczesna gospodarka światowa,
praca zbiorowa pod red. A.B. Kisiel-Łowczyc, Uniwersytet Gdański, Gdańsk 1995, s. 45
- artykułów – nazwisko i pierwszą literę imienia autora (lub autorów), tytuł artykułu, tytuł
czasopisma (w cudzysłowie), rok wydania (w przypadku dzienników i tygodników
dokładną datę), numer oraz stronę, np. M. Król: Ku wielkim inwestycjom, „Nowy
Przemyśl”, 2002 nr 6, s. 27.
- materiały źródłowe (niepublikowane) – tytuł źródła informacji, nazwę instytucji, organu
opracowującego, miejsce oraz datę opracowania, np. Sprawozdanie finansowe za 2002
rok, PPHU „Prokom” S.A., Dział Księgowości, Katowice, 10.03.2002 r.
- akty normatywne – zapisujemy w sposób następujący: Ustawa z dnia 23 listopada 2002
r., Dz. U. Nr 62, poz. 58.
- materiały internetowe – źródłem informacji przy pisaniu pracy promocyjnej może być
również Internet, wówczas należy w przypisie podać dokładny adres strony internetowej
np. www.mf.gov.pl oraz datę aktualizacji.
- skróty stosowane w przypisach – wykorzystywane przy kilkukrotnym cytowaniu
wykorzystanych źródeł, i tak:

a
pozycje cytowane po raz pierwszy zawierają pełną informację bibliograficzną,
w przypadku
kolejnego przypisu
odwołującego się
bezpośrednio do
poprzedzającego go stosujemy skrót „Ibid”.
Przykład:
E. Kawecka: Rozliczenia międzynarodowe, PWN, Warszawa 2000, s. 24., przypis
następny dotyczącego tego samego źródła, piszemy 2) Ibid., s. 35.

w sytuacji kilkukrotnego przytaczania tej samej pozycji jednego autora
podajemy nazwisko autora i inicjały imienia oraz skrót „op. cit.”.
Przykład:
E. Kawecka: Op. Cit., s. 57.
- jeśli cytujemy w pracy lub powołujemy się na różne prace tego samego autora również
stosujemy skrót „op. cit.” – konieczne jest jednak obok nazwiska i inicjałów imienia,
podanie skróconego tytułu pozycji literaturowej.
Przykład:
1) J. Wierzbicki: Zagadnienia akumulacji, op. cit., s 5;
2) J. Wierzbicki: Budżety terenowe, op. cit., s. 14.
- w przypadku kilkukrotnego cytowania materiałów źródłowych (niepublikowanych) lub
materiałów internetowych w przypisie podaje się ich pełny opis za każdym razem.

W rozdziale "Literatura", pozycje zapisywane są w układzie nazwisko – data w porządku
alfabetycznym według nazwisk autorów. Za nazwiskiem autora oraz inicjałami imion należy
podać rok publikacji, tytuł pracy, nazwę czasopisma, numer tomu, zeszytu oraz pierwszej i
ostatniej strony pracy.

W przypadku cytowania książek, za tytułem trzeba podać wydawcę oraz miejsce wydania.
Przy pracach niepublikowanych – po tytule informacje o charakterze pracy (praca doktorska,
ekspertyza, opracowanie), miejscu przechowywania, formie (maszynopis, mapa).
Przykłady:
Artykuł w czasopiśmie lub wydawnictwie nieperiodyczny
Jarosiewicz B., Gosiewski W. 1986. Optymalizacja terminów sadzenia pomidorów w wiosennej
uprawie pod osłonami. Zesz. Nauk, AR w Krakowie ser. Ogrodnictwo, 15, 73-109.
Bredemeijer G. M. 1984. The role of prexidases in pistil-pollen interaction. Theor. Appl. Genet., 68,
193-206.
Książka
Pali J. 1974. Niektóre problemy współczesnej genetyki i hodowli roślin. PWRiL., Warszawa.
Briill W.J. 1985. Wiązanie azotu. W: Biologia plonowania; (red Garison P.S.) PWRiL., Warszawa,
58-78.
Praca niepublikowana
Grzelak M. 1988. Kształtowanie się zbiorowisk roślinności łąkowej pod wpływem nawożenia
gnojowicą. Praca doktorska, AR w Poznaniu, maszynopis.
dla materiałów internetowych: nazwisko i pierwsza litera imienia autora (autorów), tytuł pracy,
(wydawnictwo, miejsce i rok wydania), nazwa portalu, nazwa strony internetowej, data pozyskania
informacji
UWAGA!
W przypadku wykorzystania fragmentu cudzej pracy lub cudzych ilustracji autor zobowiązany jest do
podania w swojej pracy źródła oraz przestrzegania ograniczeń w publikacji wynikających z ustawy o
prawie autorskim.
Ad 8. Spis rysunków
Powinien podawać numery i podpisy pod rysunkami oraz numery stron, na których rysunki się
znajdują.
Ad 9. Spis tabel
Powinien podawać numery i tytuły tabel oraz numery stron, na których każda z tabel się znajdują.
Ad 10. Spis załączników
Każdy załącznik powinien być opisany (jako Załącznik 1, Załącznik 2 itd.), gdyż zwykle nie mają one
numeracji jako strony pracy.
Zalecenia edytorskie
•
Praca powinna być napisana czcionką Arial 11 pkt. lub Times New Roman 12 pkt., interlinia 1.5,
marginesy 2.5 cm, a tekst powinien być wyjustowany (dosunięty do prawej i lewej strony). Zaleca się
dzielenie wyrazów.
•
Przed znakami interpunkcyjnymi nie stawia się spacji (za wyjątkiem otwarcia nawiasu, otwarcia
cudzysłowu i myślnika), ale również nie stawiamy spacji po i przed znakiem cudzysłowu i nawiasu.
Zdania zaczynamy wielką literą.
• Wypunktowania czy numerowania należy rozpoczynać wielką lub małą literą w zależności od treści
tego wypunktowania (zdania wymagają rozpoczęcia wielką literą proste wyliczenia nie).
•
Strony pracy muszą być ponumerowane z wyjątkiem strony tytułowej, choć strona tytułowa to
pierwsza strona pracy (strona nr 1).
•
Każdy duży (zasadniczy) rozdział pracy powinien zaczynać się od nowej strony. Należy unikać
sytuacji, gdy tytuł podrozdziału znajduje się w ostatniej linii na stronie, lub tekst kończy się jedną linią
na nowej stronie.
•
Należy unikać zbytniego „zagłębienia" podrozdziałów szczególnie wtedy, gdy są one bardzo
krótkie - np. podrozdział o numerze 3.1.2.3 zawierający jeden akapit jest niedopuszczalny. Zaleca się
stosowanie podziału na rozdziały co najwyżej do drugiego poziomu zagłębienia (np. 3.1.2).
•
Wszystkie rysunki (w tym fotografie i wykresy), tabele oraz wzory powinny być ponumerowane
w rozdziałach głównych w celu umożliwienia odwoływania się do nich. Rysunki i tabele powinny być
podpisane, przy czym nazwa tabeli powinna znajdować się nad obiektem (tabelą). Ponadto zaleca się,
aby:
o
W podpisach stosować czcionkę o 1 pkt mniejszą niż w tekście pracy, a także wyróżniać Rys.
nr i Tab. nr pogrubieniem.
Rys. 2.1. Tekst pod rysunkiem, wykresem lub fotografią
Tab. 2.1. Nazwa tabeli z opisem jej zawartości
Podobnie jak w tytułach rozdziałów kropkę na końcu podpisu stawiamy tylko wówczas, gdy podpis
zawiera zadanie lub kilka zdań (podmiot i orzeczenie).
o
Rysunki i wykresy były czytelne, w szczególności należy unikać wykresów prezentujących
zbyt dużą ilość danych.
o
Rysunki, wykresy i tabele były umieszczone możliwie najbliżej miejsc, w których są
opisywane. Jeżeli jednak tabela jest bardzo duża (kilka stron), to lepiej umieścić ją w
załączniku, a w tekście powołać się na tenże załącznik.
o
Za wyjątkiem opracowania własnego, zawsze w podpisie należy umieścić źródło, skąd
zaczerpnięto zamieszczany rysunek lub tabelę.
o
•
Do zapisywania formuł i wzorów matematycznych używać edytora równań MS-Word.
W pracach dyplomowych najczęściej przyjęło się używanie formy bezosobowej (zrobiono,
przeanalizowano, wyciągnięto wnioski), jednak możliwe jest pisanie pracy w pierwszej osobie liczby
pojedynczej - szczególnie, gdy autor opisuje swoje własne badania (zrobiłem, przeanalizowałem,
wyciągnąłem wnioski).
•
Zdania powinny być proste, jasne i zrozumiałe, jednak nie nadmiernie uproszczone. Nie należy
silić się na elegancki, super naukowy styl, bo z reguły daje to odwrotne wyniki, nie należy też używać
zwrotów potocznych i kolokwialnych.
•
Spójnika / oraz przyimków (głównie w i z) nie zostawiamy na końcu wiersza. Aby tego uniknąć
dobrze jest stosować w trakcie pisania tzw. „twardą spację", którą w edytorze zwykle wpisujemy
naciskając jednocześnie klawisz <Cart+Shift+Space>.
Opracowano na podstawie:
1.
Konspektu "Seminarium przeddyplomowe" Pani prof. dr hab. inż. Urszuli Litwin
2.
Zalecenia co do formy pracy dyplomowej magisterskiej/inżynierskiej do stosowania na Wydziale
Geodezji i Kartografii PW.
W załączeniu wzór tytułowej strony pracy dyplomowej
UNIWERSYTET ROLNICZY im. HUGONA KOŁŁĄTAJA W KRAKOWIE
WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I GEODEZJI
Kierunek Gospodarka Przestrzenna
Jan Kowalski
(………………………………TUTAJ WPISZ TEMAT………………………)
Praca inżynierska/magisterska wykonana
w Katedrze Gospodarki Przestrzennej
i Architektury Krajobrazu
promotor:
Prof. dr hab. inż. Piotr Nowak
Kraków, 2014