Wspieranie aktywności zawodowej osób prawnie niepełnosprawnych przez podmioty gospodarki narodowej sektora finansów publicznych na terenie m.st. Warszawy mgr Bartosz H. Olszewski Instytut Socjologii UKSW Promotor: prof. dr hab. Andrzej Ochocki metodologia badania Cele badania: 1. określenie stopnia zaangażowania podmiotów gospodarki narodowej sektora finansów publicznych w aktywizację zawodową osób niepełnosprawnych 2. określenie na ile wprowadzone zmiany legislacyjne w listopadzie 2011 roku w ustawie o służbie cywilnej są skuteczne przy promocji zatrudnienia osób niepełnosprawnych. 3. próba zidentyfikowania czynników zachęcających podmioty gospodarki narodowej sektora finansów publicznych do zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz określenie barier w opinii pracodawców przy zatrudnianiu tychże osób; 4. analiza oczekiwań pracodawców wobec kompetencji osób niepełnosprawnych, a także ocena kompetencji zatrudnionych osób niepełnosprawnych. Techniki zastosowane w badaniu: 1. analiza danych zastanych; 2. ankieta internetowa skierowana do pracowników kadr. podsumowanie – analiza danych zastanych • wzrost liczby osób niepełnosprawnych z wykształceniem wyższym (z około 208 tys. w 2002 roku do około 238 tys. w 2011 roku), a także znaczący spadek liczby osób niepełnosprawnych bez wykształcenia (z około 307 tys. w 2002 roku do blisko 114 tys. w 2011 roku); • największy współczynnik aktywności zawodowej wśród osób niepełnosprawnych miały osoby z wykształceniem wyższym (od 28,8% w pierwszym i drugim kwartale do 30,9% w czwartym kwartale 2013 roku); • od 2007 do 2012 roku wzrasta liczba niepełnosprawnych studentów z każdego rodzaju dysfunkcjami. Od 2011 roku uczelnie wyższe zostały zobowiązane do stwarzania osobom niepełnosprawnym odpowiednich warunków by zapewnić im pełne uczestnictwo w procesie kształcenia oraz prowadzonych badaniach naukowych; • Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności w latach 2003-2013 wskazują, iż maleje liczba osób, u których przyczyną bierności, a także nieposzukiwania pracy jest zły stan zdrowia lub niepełnosprawność w stopniu uniemożliwiającym wykonywanie czynności wchodzących w zakres wykonywanej pracy (w IV kwartale 2003 – 3,032 mln osób, w IV kwartale 2013 – 1,889 mln osób); • odsetek ogłoszeń o pracę z sektora publicznego w Warszawie wśród ogółu ogłoszeń skierowanych do osób niepełnosprawnych maleje (w 2005 roku – 4,32%, w 2013 roku – 3,63%) – w 2006 i 2007 roku wynosił on ponad 7%; • wzrost liczby osób niepełnosprawnych zaktywizowanych przez UP w Warszawie (w 2005 roku – średnio 46 osób miesięcznie, w 2013 – 77). podsumowanie i rekomendacje – badanie własne • konieczność objęcia całego sektora finansów publicznych regulacjami prawnymi tożsamymi jak dla korpusu służby cywilnej; • wprowadzenie obowiązku publikowania ogłoszeń o wolnych stanowiskach pracy w Biuletynie Informacji Publicznej przez wszystkie jednostki należące do sektora finansów publicznych; • dobra praktyka: publikacja ogłoszeń na portalach branżowych lub poświęconych poszukiwaniu pracy – problem z finansowaniem; • dla sektora publicznego najlepszymi czynnikami zachęcającymi do zatrudnienia osób niepełnosprawnych byłyby: lepsza dostępność dofinansowania kosztów przystosowania miejsca pracy, dofinansowanie do szkoleń niepełnosprawnych pracowników, refundacja części składek na ZUS, likwidacja barier architektonicznych nie tylko w miejscu pracy, ale także przestrzeni publicznej; • organy władzy publicznej jako największą przeszkodę w zatrudnianiu osób niepełnosprawnych wskazały bariery architektoniczne, wysokie wymogi stawiane kandydatom oraz brak umiejętności wymaganych na stanowisku pracy; • umiejętności takie jak otwartość na uczenie się i stały rozwój, rzetelność i terminowość wykonywania zadań, umiejętność pracy i efektywnego zarządzania czasem, podejmowania decyzji, kreatywność, formułowania i rozwiązywania problemów oraz determinacja w dążeniu do celów i odpowiedzialność za podejmowane decyzje wypadają poniżej oczekiwań pracodawców. nowe perspektywy badawcze • prowadzenie szczegółowych statystyk dotyczących liczby publikowanych ogłoszeń o wolnych stanowiskach pracy wraz z opisem warunków pracy oraz liczby zgłoszeń ze strony osób niepełnosprawnych uwzględniając grupę schorzenia oraz spełnianie bądź też nie warunków formalnych rekrutacji wraz z powodami; • ocena możliwości wdrożenia elastycznych form pracy w sektorze finansów publicznych oraz służbie cywilnej; • wdrożenie narzędzia pomiaru dla efektywności pracy osób niepełnosprawnych (monitorowanie absencji chorobowej); Dziękuję za uwagę! [email protected] Instytut Socjologii UKSW