Moczenie nocne u dzieci Moczenie nocne, zwane w terminologii naukowej enurezą, jest zjawiskiem które występuje bardzo często u dzieci od 5 do 10 roku życia (około 2-3 dzieci w klasie 30 osobowej moczy się w nocy). Statystycznie, nieco częściej moczenie nocne występuje u chłopców niż u dziewczynek. U dzieci, które moczą się w nocy zazwyczaj występuje tzw. moczenie nocne pierwotne, czyli moczenie nocne, w trakcie którego nie wystąpił co najmniej 6-miesięczny okres suchych nocy. Wbrew powszechnemu przekonaniu, moczenie nocne pierwotne nie jest chorobą o podłożu psychologicznym. Zupełnie innym rodzajem moczenia nocnego jest tzw. moczenie nocne wtórne, dotykające dzieci u których wcześniej przynajmniej przez pół roku nie dochodziło do bezwiednego oddawania moczu podczas snu. U tych dzieci przyczyny problemu mogą się wiązać z wystąpieniem stresogennych czynników, dużych zmian w życiu takich jak narodziny rodzeństwa, śmierć bliskiej osoby lub zmiana miejsca zamieszkania, szkoły lub osoby sprawującej opiekę nad dzieckiem. Jednak w większości przypadków przyczyny moczenia nocnego mają charakter medyczny i aby je wykryć konieczna jest wizyta u lekarza. Nieleczona enureza może prowadzić do problemów psychologicznych, a szczególnie wpływać na obniżenie poczucia własnej wartości. W konsekwencji, z powodu moczenia nocnego, dziecko zaczyna ograniczać swój udział w życiu społecznym (nie nocuje u swoich rówieśników, rodziny, nie wyjeżdża na wycieczki itp.). Dlatego też u dziecka w wieku od 6 roku życia, które moczy się w nocy, należy bezwzględnie rozpocząć aktywne leczenie. Ważne jest również wytłumaczenie dziecku, że moczenie nocne nie zdarza się z jego winy. Aktualne wyniki badań naukowych wskazują, na kilka głównych przyczyn występowania moczenia nocnego: nerki produkują zbyt duże ilości moczu w nocy (w organizmie dziecka występuje niedobór wazopresyny, która stymuluje nerki do ograniczenia produkcji i zagęszczenia moczu w godzinach nocnych); zmniejszona jest pojemność pęcherza moczowego; dziecko ma trudności z wybudzaniem się w nocy; występuje „nadwrażliwość” i wzmożone skurcze pęcherza moczowego, przez co opróżnia się on za wcześnie; u dziecka występują częste zaparcia; problem moczenia nocnego dotyczył w przeszłości któregoś z rodziców (dziedziczenie). Aby pomóc dziecku warto jak najszybciej zacząć od wdrożenia prawidłowych nawyków dotyczących spożywania napojów i oddawania moczu: wprowadzamy zasadę częstego korzystania z toalety: sześć razy dziennie (po przebudzeniu, około dziesiątej rano, mniej więcej w południe, po południu, przed wieczorem i przed położeniem się spać); podajemy dziecku do picia dodatkowe porcje wody rano i w ciągu dnia (dziecko w wieku 5-6 lat powinno wypijać 4-5 szklanek płynów a starsze dzieci około 6-7 szklanek płynów); ograniczamy picie wieczorem ( dziecko powinno spożywać zalecaną porcję napojów do godziny 16.00-17.00); w godzinach wieczornych nie podajemy dziecku nabiału i napojów mlecznych (mleko, jogurty, serki) oraz napojów gazowanych; zachęcamy dziecko do spokojnego opróżniania pęcherza (nie wolno kazać dziecku, by przerywało oddawanie moczu, ponieważ ma to niekorzystny wpływ na wzrost ciśnienia w pęcherzu moczowym; chwalimy dziecko za czynności, które może ono kontrolować, a nie suche noce - na przykład jeśli pamiętało o wypiciu odpowiedniej ilości płynów w ciągu dnia lub przed snem z własnej inicjatywy udało się do toalety. Pamiętajmy również o tym, aby jak najszybciej udać się z dzieckiem do lekarza pediatry, który oceni sytuację i będzie mógł zaproponować szybkie i skuteczne sposoby leczenia moczenia nocnego u dziecka. Prawidłowo prowadzona terapia jest w stanie wyleczyć prawie każde dziecko, które ma problem z nocnym moczeniem! Źródła i więcej dostępnych informacji: www.suchyporanek.pl (tu min.: materiał dla dzieci o moczeniu nocnym oraz kalendarz moczenia) www.moczenieudzieci.pl (tu min.: informacje na temat moczenia nocnego i moczenia dziennego u dzieci i nastolatków, film i audycja o problemie moczenia nocnego) Autor: Wioletta Racis - psycholog