Damage control w obrażeniach naczyń Klinika Chirurgii Ogólnej, Onkologicznej i Naczyniowej Wojskowego Instytutu Medycznego Warszawa Kierownik: prof. dr hab. med. Marek Maruszyński „The modern operation is safe for the patient. The modern surgeon must make the patient safe for the modern operation.” Lord Andrew Moynihan (1865-1936). Ciężkie obrażenia naczyń są szczególnym wyzwaniem dla chirurga ze względu na stały element konfliktu pomiędzy potrzebą wykonania czasochłonnej, precyzyjnej rekonstrukcji, a koniecznością przyspieszonego i uproszczonego działania. W ich leczeniu chirurg działa w trudnej dialektycznej sytuacji klinicznej pod szczególną presją czasu. 90% ciężkich obrażeń naczyń w warunkach współczesnego pola walki współistnieje z obrażeniami wielonarządowymi. Konieczność szybkiego odtworzenia przepływu z powodu narastania nieodwracalnych zmian wstecznych determinuje wynik operacji. Operacje naczyniowe odtwarzające przepływ (z wyjątkiem pojedynczego szwu tętnicy) tj. zespolenia, wszycie łaty, wstawki z żyły własnej czy z materiałów sztucznych są czynnościami czasochłonnymi (ang. time consuming). Tak więc odroczenie ostatecznej operacji przy zachowanym przepływie jest postępowaniem „ z wyboru”(1). Przełomem w postępowaniu z rannymi z ciężkimi obrażeniami naczyń były doświadczenia z wojny wietnamskiej. Supremacja sił amerykańskich w powietrzu umożliwiła zastosowanie transportu powietrznego do ewakuacji chorych. Służyły do tego celu specjalistycznie wyposażone helikoptery sanitarne.. Ta „rewolucja w ewakuacji medycznej” umożliwiła dostęp do specjalistycznej pomocy chirurgicznej już w 1 godzinę po urazie ! Skrócenie czasu niedokrwienia spektakularnie poprawiło wyniki leczenia, powodując bardzo znaczący spadek liczby amputacji. Podobną rolę odegrało również przybliżenie pomocy chirurgicznej do pola walki (ang forward surgical team, FST). Doświadczenia ostatnich konfliktów zbrojnych, głównie w Iraku oraz zamachów terrorystycznych wykazały, ze strategia damage control zmniejszyła śmiertelność z powodu krwotoków z 90% do 50%.(7) Idea damage control (DC) – pochodzi z amerykańskiej marynarki wojennej okresu II Wojny światowej i polega na „robieniu tylko tego – co pozwala na utrzymaniu okrętu na powierzchni morza”. Za datę jej powstania przyjmuje się 07-12-1941, kiedy okręt USS Nevada został ciężko trafiony japońską torpedą na Pacyfiku. Tylko dzięki intensywnemu ograniczeniu działań załogi do koniecznego minimum, okręt zdołał utrzymać się na powierzchni morza i dotarł do portu. Strategia DC a właściwie DCS (damage control surgery) – to doraźne , tymczasowe opanowanie bezpośredniego zagrożenia życia. Termin został użyty po raz pierwszy w 1993 roku przez MF Rotondo i wsp w odniesieniu do postępowania leczniczego w przenikających obrażeniach brzucha, przebiegających z ciężkim krwotokiem(9). DC poza leczeniem obrażeń brzucha zostało rozpowszechnione w latach 1994-7 dzięki publikacjom Portera i Hirshberga (2,6). DC w chirurgii naczyniowej obejmuje trzy kolejne etapy: DC I – Operacja Doraźna (ang. Initial Operation), DC II Resuscytacja typu DC (ang. Damage Control Resustitation, DCR) w oddziale intensywnej terapii polegająca na stabilizacji hemodynamicznej, wyrównaniu kwasicy, koagulopatii i hipotermii oraz DC III –Rekonstrukcja Ostateczna (ang. Final Operation). W odniesieniu do ciężkich obrażeń tętnic - operacja doraźna (DC I) to zatrzymania krwotoku dające szanse przeżycia i czasowe odtworzenie przepływu umożliwiające zachowanie kończyny. DC II(DCR) jest jednoznaczne ze stworzeniem warunków dla ostatecznej, czasochłonnej operacji -DC III. DCS ma zastosowanie kiedy ciężki stan pacjenta po urazie uniemożliwia skuteczne przeprowadzenie wielogodzinnej operacji oraz gdy duża liczba rannych wymaga w tym samym czasie złożonych operacji specjalistycznych, które przekraczają możliwości zespołu (zespołów) operacyjnych. DCS ma zastosowanie w sytuacjach strat masowych oraz kiedy niestabilny stan poszkodowanego lub „niewystarczające” chirurgiczne doświadczenie operatora nie rokują „dobrego wyniku leczenia”.(3,5) Do tętnic, które w każdych okolicznościach należy starać się odtworzyć przepływ należą: tętnice szyjne, ramienne, biodrowe, udowe, podkolanowe, nerkowe, pień ramienno-głowowy, tętnica krezkowa górna , wątrobowa oraz aorta. W obrębie goleni zawsze należy się starać uratować przynajmniej jedną z dwóch do usunięcia słowo ………..tętnic. Naczynia żylne , których zachowanie jest bardzo ważne to : żyła główna górna, żyła główna dolna w odcinku powyżej żył nerkowych oraz żyła wrotna. Żyłę wrotną można podwiązać pod warunkiem, że przetoczy się odpowiednią objętość płynów, aby zrównoważyć ogromny, choć przemijający, obrzęk jelit. Ogólna zasada nakazuje naprawiać wszystkie naczynia tętnicze o średnicy >3 mm, oraz żyły o średnicy >10 mm.(1,7,9). Pragnę przypomnieć mało znane prace polskich chirurgów wojskowych dotyczące czasowego zapewnienia przepływu. Przykładem jest rozprawa na stopień dr nauk medycznych kpt. lek. Jerzego Strużyny : Badania doświadczalne nad zastosowaniem protez naczyniowych w zranieniach tętnic. CSK WAM 1975( promotor płk prof. Tadeusz Orłowski). Doktorat został obroniony zaledwie cztery lata po pierwszej publikacji M. Egera i wsp. ( The use of temporary shunt in the management of arterial vascular injuries, Surg Gynecol Obstet 1971;132(1):67-70.) Na podstawie przeprowadzonych badań Orłowski i Strużyna opatentowali gotowe, jednorazowe wstawki z tworzywa sztucznego do natychmiastowego wykorzystania. Zalecali także stosowanie do doraźnego odtworzenia przepływu zwykłą Jestem przekonany, że w przyszłości większą, chociaż nadal ograniczoną rolę w warunkach pola walki, będzie odgrywało lecznicze postępowanie wewnątrznaczyniowe, zarówno dla tamowania krwawienia- embolizacje spongostan, kleje tkankowe, cewniki balonowe (Fogarty ,Foley) czy spirale (coils) , jak i postępowania rekonstrukcyjnego (stenty powlekane, stentgrafty). Preferencje dla wyboru procedury wewnątrznaczyniowej mają pacjenci z obrażeniami naczyń stabilni hemodynamicznie, co zdarza się rzadko i jest trudne do oceny na polu walki i stan rannego może bardzo szybko ulec pogorszeniu. Wyposażenie techniczne współczesnego szpitala polowego (ang. combat surgical hospital, CSH) umożliwia wykonanie arteriografii i zabiegów wewnątrznaczyniowych. Wczesne wyniki są zachęcające, a obawy o możliwe zakażenia stentgraftów, przecieki wokół nich czy ich przemieszczanie nie znalazły potwierdzenia (4,10). PODSUMOWANIE Damage control surgery jest planowym, trójetapowym sposobem postępowania leczniczego w ciężkich obrażeniach naczyń. Składa się na nią: uproszczone zatrzymanie krwawienia , intensywna resustytacja i definitywna rekonstrukcja. DCS nie jest niepowodzeniem w leczeniu, ale planowym agresywnym postępowaniem przełamującym łańcuch nieodwracalnych zaburzeń homeostazy wykorzystującym rezerwy biologiczne ustroju. Piśmiennictwo 1.Asensio JA. et al . Femoral Vessel injuries . Analysis of factors predictive of outcomes. J Am Coll Surg. 2006;203(4),512-520. - 2.Auar JA., Hirshberg A.: Damage control for vascular injuries. Surg Clin North Am 1997; 77(4):853-62 - 3.Clouse WD et al.: In-theater management of vascular injury : 2 years of the Balad Vascular Registry. J Am Coll Surg 2007;204(4)625-632. - 4.Enestvedt CK., Cho D., Trunkey DD. : Diagnosis and Management of Extremity Vascular Injuries. Chapter inTrauma Contemporary Principles and Therapy pod red. – Lewisa Flinta i wsp. LWW SOLUTION 2008.5.Fox ChJ et al.: The Effectiveness of Damage Control Resuscitation Strategy for Vascular Injury in a Combat Support Hospital: Result of a Case Control Study J Trauma 2008;64:99-105 - 6.Porter JM et al. Extending the horizon of “damage control” in unstable patients beyond the abdomen and gastrointestinal tract. J Trauma 1997;42(3):3559-61. - 7.Price BA.: The influence of Military Surgeons in the Development of Vascular Surgery.J R Army Med Corps 1999;145:148-152. - 8.Rich NM., Mattox KL., Hirshberg A.: Vascular Trauma.(Secound Edition). Elsevier Saunders 2004.- 9.Rotondo MF et al.: Damage Control: An approach for improved survival in exsanquinating penetrating abdominal injury. J Trauma 1993,35,373-83. -10. Schwab CV .: Introduction Damage Control at the start of the 21 st century. Injury. 2004,35(7), 639 Foto 1. Czasowe odtworzenie przepływu w uszkodzonej tętnicy