Czarne dziury o pośrednich masach Czyli odrobinę nieznanego w słabo znanym – Marcin Kolonko, czas 45 minut Plan prelekcji Wstęp – jak powstają czarne dziury? Sygnatury ich występowania Podział czarnych dziur ze względu na masę Dowody obserwacyjne istnienia czarnych dziur o „standardowych” (małych i wielkich) masach Struktury powstające w pobliżu czarnych dziur Kandydaci na czarne dziury o pośrednich masach Idea QPO (Quasi-Periodic Oscillations) i zakończenie Ewolucja GN, magnetarów i czarnych dziur w gromadach Ostatnie etapy ewolucji gwiazd Biały karzeł Gwiazda neutronowa (pulsar, magnetar) Czarna dziura o masie rzędu kilku(nastu) mas Słońca Czasem wybuch supernowej nie zostawia niczego poza rozszerzającą się mgławicą Brązowe i czarne karły – bardzo wolno ewoluują Pochodzenie czarnych dziur Supermasywna czarna dziura Czarna dziura w Drodze Mlecznej Po czym poznajemy obecność czarnej dziury Efekty grawitacyjne: III prawo Keplera Efekty związane z akrecją (emisja rentgenowska) Gdy duża masa „upchnięta” jest w podejrzanie małej objętości Teoretycznie powstaniu czarnej dziury może towarzyszyć emisja fal grawitacyjnych Soczewkowanie grawitacyjne – jako obiekt przesłaniający Dowody na istnienie cz.dz. Rozmiary czarnych dziur? Zlewanie się gwiazd neutronowych oraz galaktyk Rodzaje czarnych dziur Gwiazdowe Galaktyczne (supermasywne czarne dziury) Kwantowe (ef. Hawkinga, nieudowodniony) Pierwotne (z początków Wszechświata, ang. primordial black holes) ? W gromadach kulistych (może) ? W halo galaktyk (pośrednie masy) Gwiazdowa czarna dziura Centrum Drogi Mlecznej Czarne dziury w gromadach kulistych Poszukiwanie czarnych dziur o pośrednich masach W M82 X-1 wydają się świecić „gorące plamy” w dysku akrecyjnym SS 433 – mikrokwazar (gwiazdowa czarna dziura) Teoria QPO (quasi-periodic oscillations – Abramowicz, Kluźniak) Koronny dowód – rezonans 3:2 w okresach obiegu tych plam przewidziany przez teorię QPO (z krętem) Podobne (liczbowo) zjawisko opisujące siły pływowe potwierdziło istnienie planet wokół PSR 1257 +12 Galaktyka - cygaro, M82 źródło X-1 oraz SNR Obserwacje mikrokwazara SS433,Orzeł(VLBI i IRAS) Wyobrażenie mikrokwazara z początków XXI wieku Trochę więcej szczegółów Podwójna czarna dziura w centrum gromady kulistej M22 w Strzelcu Efekt „wykopywania” czarnych dziur z gromady Masa takiej czarnej dziury – dziesiątki tysięcy mas Słońca => czarna dziura o pośredniej masie Obie czarne dziury mogą ze sobą przez miliony lat koegzystować bądź jedna próbuje pozbyć się drugiej poprzez różne konfiguracje „grawitacyjnego tańca” Powstawanie dysku akrecyjnego i jetów Podwójna czarna dziura w M22 i jej wizja artystyczna Zjawiska w pobliżu czarnych dziur Dysk akrecyjny z 1 lub więcej „gorącymi plamami” Jety (strugi relatywistyczne) i ich precesja Silne oddziaływanie grawitacyjne Silna emisja rentgenowska Zmienność promieniowania => zależność wyglądu takiego obiektu od fali na której obserwujemy i kierunku patrzenia Analogia między mikrokwazarami a centrum Galaktyki Mikrokwazar a galaktyczna czarna dziura Dowody na precesję w mikrokwazarze Kosmiczny korkociąg i echo świetlne na mgławicy Kandydatki na IMBH NGC 4697 (Caldwell 52), NGC 1313, M82 X-1, HLX-1 – większość się nie potwierdziła 40 mas Słońca < M < 100000 mas Słońca VLBA, wielkie teleskopy optyczne, HST, Chandra NGC 4697, 11 Mpc M82 X-1, 3.5 Mpc (12 mln l.św.) Czy one na pewno istnieją? Model rezonansowy – częstość ~ 1/masa QPO w gwiazdach neutronowych szybsze (kHz) niż QPO w czarnych dziurach (hHz) Efekt rezonansu i jego zależność od masy jest efektem relatywistycznym (nienewtonowskim)! Sporą rolę odgrywa tu kręt czarnej dziury a, uwalniając w ten sposób dużą część jej energii Im większa masa tym niższa częstość! (zależność keplerowska jest odwrotna) Mechanizm QPO Obserwacja QPO QPO w magnetarach Przykład wiatru z kwazara PDS 456, 2 mld l.św. od nas Wiatr z czarnej dziury (~izotropowy) NGC 3842 10 mld Ms Kilka wykresów na deser... Kosmiczne instrumentarium - XMM-Newton i NuStar Dziękuję za uwagę