Dziura ozonowa Milena Kubiczek 1aG Co to takiego? W atmosferze ziemskiej na wysokości od 10 do 50 km występuje warstwa o podwyższonej koncentracji ozonu (O3) ozonosfera. Maksymalne stężenie ozonu utrzymuje się na wysokości ok. 23 km. Od końca lat 70. obserwuje się znaczny spadek zawartości ozonu, szczególnie nad Antarktydą, w rejonie bieguna południowego. Zmniejszenie koncentracji ozonu w ozonosferze jest nazywane dziurą ozonową. Powstanie dziury ozonowej. Powstaje ona wskutek niszczenia warstwy ozonowej przez freony. Freony to związki chloru, fluoru i węgla (w skrócie CFCs). Są nieaktywne i nie reagują z substancjami z którymi się stykają, lecz niszczą ozon. Gromadzą się one w ozonosferze* gdzie promieniowanie ultrafioletowe powoduje ich rozkład. powstaje wtedy chlor który niszczy jedyną ochronę przed promieniowaniem UV, warstwę ozonową. Ozon W warunkach normalnych ozon jest niebieskim gazem, o większej gęstości od powietrza. Ozon tworzy się w momencie wyładowań elektrycznych. Powietrze po burzy ma zapach ozonu (powstaje w temperaturze łuku elektrycznego podczas uderzeń piorunów). W stanie wolnym występuje w atmosferze, powstaje w górnych warstwach atmosfery pod wpływem nadfioletu w wyniku rozpadu cząsteczek O2 pod wpływem światła. O3 Bibliografia www.wikipedia.org www.bryk.pl www.google.grfika.pl www.ekoproblemy.2ap.pl www.sciaga.pl