Bezpieczeństwo i komfort pracy strażaka podczas akcji ratowniczo - gaśniczej Strażak może nieść pomoc innym tylko wtedy, gdy sam będzie należycie zabezpieczony. Bezpieczeństwo strażaka podczas akcji ratowniczo – gaśniczej zapewnia min. właściwe stosowanie środków ochrony indywidualnej Środki ochrony indywidualnej dla strażaków: 1)odzież ochronna Ubrania specjalne Kominiarki Rękawice 2)Hełmy 3)Buty 4)Ochrony układu oddechowego: Maski Aparaty oddechowe W JAKIM CELU NALEŻY STOSOWAĆ ODZIEŻ OCHRONNĄ DLA STRAŻAKÓW ? W CELU ZAPEWNIENIA OCHRONY PRZED ZAGROŻENIAMI WYSTĘPUJĄCYMI PODCZAS: • normalnych akcji przeciwpożarowych, • akcji związanych z przeszukiwaniem terenu • akcji ratowniczych • specjalnych działań w ramach czynności gaszenia pożarów Czynniki zagrażające bezpieczeństwu strażaków Przykłady: Ogień (płomień), gorące powierzchnie, wysoka temperatura powietrza, promieniowanie cieplne – poparzenia skóry, dyskomfort cieplny Szkło, metal i inne ostre przedmioty, elementy konstrukcji – przekłucia, przecięcia, obtarcia Gazy ulatniające się z uszkodzonej instalacji – poparzenia i urazy na skutek pożaru i eksplozji Niska temperatura podczas prowadzenia akcji ratowniczych w okresie zimowym – odmrożenia, obniżenie sprawności manualnej Chemikalia, środki pianotwórcze itp. – poparzenia, uszkodzenia skóry, skórne zmiany uczuleniowe Czynniki biologiczne – choroby zakaźne DYREKTYWY UE 0 ŚRODKACH OCHRONY INDYWIDUALNEJ • DYREKTYWA 89/686/EWG dotyczy projektowania i produkcji środków ochrony indywidualnej • DYREKTYWA 89/656/EWG dotyczy minimalnych wymagań BHP w zakresie korzystania przez pracowników ze środków ochrony indywidualnej Dyrektywę 89/656/EWG Przenosi do prawa polskiego Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dziennik Ustaw nr 209, poz. 2173) WYMAGNIA PRAWNE, KTÓRE POWINNY SPEŁNIAĆ ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ DLA STRAŻAKÓW: Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dn. 30.11.2005r. w sprawie umundurowania strażaków Państwowej Straży Pożarnej (Dz. U. z 2006r. nr 4, poz. 25). Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005r. w sprawie wymagań zasadniczych dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. 2005r. nr 259, poz. 2173). Rozporządzeniem Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie wykazu wyrobów służących zapewnieniu bezpieczeństwa publicznego lub ochronie zdrowia i życia oraz mienia, a także zasad wydawania dopuszczenia tych wyrobów do użytkowania (Dz. U. nr 143 poz. 1002). Wprowadzenie do obrotu środków ochrony indywidualnej i ich stosowanie przez użytkowników (w tym środków ochrony indywidualnej przeznaczonych do stosowania przez strażaków), jest poprzedzone procesem oceny zgodności odpowiednim dla kategorii, do której zaliczone zostały te środki. Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz.U. 2005, nr 259, poz. 2173) Środki ochrony indywidualnej powinny być oznakowane znakiem: XXXX – jest to numer jednostki notyfikowanej, która sprawuje nadzór oraz być zaopatrzone w instrukcję użytkowania ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ – ODZIEŻ OCHRONNA: 1. UBRANIA OCHRONNE, SPECJALNE 2. KOMINIARKA STRAŻACKA 3. RĘKAWICE STRAŻACKIE UWAGA: Nie należy mylić ubrania specjalnego z ubraniem specjalnym popularnym (nazywanym USP lub UPS). Ubrania specjalne popularne obowiązywały do daty wejścia Polski do Unii Europejskiej, tj do 1 maja 2004 roku. Zakupione przed tą datą można stosować do naturalnego zużycia. W przypadku straży nie ma pojęcia „ubranie robocze”. Wprowadzanie ubrań USP jako ubrań roboczych jest niezgodne z prawem . Stosowanie ubrań specjalnych podwyższa poziom zabezpieczenia strażaków przed oparzeniami. Następstwa wypadków w latach 2004-2007 Rok Oparzenia 2004 38 2005 44 2006 21 2007 24 Źródło:”Biuletyn Informacyjny Państwowej Straży Pożarnej za rok 2007” Ubrania specjalne , ochronne - WYMAGANIA Wymagania wg. PN-EN 469:2008 Lp . Numer odniesieni, nazwa dokumentu nr punktu, 1. PN-EN 469:2008 p. 4.1 Ogólna konstrukcja odzieży 2. PN-EN 469:2008 Rodzaj wymagania – opis / wartości liczbowe wielkości parametrycznych Określony poziom ochrony powinien być osiągnięty adekwatnie do wymagania przez: ubranie (jako cały wyrób) lub wielowarstwowy zestaw materiałów odzieżowych. Odzież powinna zapewniać ochronę tułowia, szyi, ramion do nadgarstków oraz nóg do kostek. - z uwzględnieniem wielkości odzieży (PN-EN 340:2006, p.6, PN-EN 469:2008, p. 4.2 Jeśli ochrona jest zapewniona przez więcej niż jeden element odzieży, każdy z elementów zestawu powinno być oznakowany zgodnie z PN-EN 469:2008. Jeśli ochrona jest zapewniona przez więcej niż jeden wyrób odzieżowy, każdy z elementów zestawu powinien być oznakowany zgodnie z PN-EN 469:2008, z zaleceniem konieczności używania ich łącznie. - dotyczy to również elementów podtrzymujących, 4.3 Typ odzieży 3. PN-EN 469:2008 4.4 Kombinacje elementów odzieży Uwagi (informacje uzupełniające, odniesienie do wyrobu projektowanego) Wymagania wg. PN-EN 469:2008 4. PN-EN 469:2008 4.5 Dwuczęściowe ubranie Jeśli ochronę ma zapewnić dwuczęściowe ubranie zewnętrzne, powinna być wyznaczona długość „nachodzenia” kurtki na spodnie, zachowana podczas wykonywania ćwiczeń z zakresu badań ergonomicznych i czynności praktycznych. -z uwzględnieniem PN-EN 340:2006 i PN-EN 469:2008, zał. D. zewnętrzne 5. PN-EN 469:2008 4.6 Bariera chroniąca przed podsiąkaniem 6. PN-EN 469:2008 4.7 Osprzęt dodatkowy Jeśli bariera chroniąca przed podsiąkaniem jest warstwą środkową układu materiałów lub stanowi podszewkę np. na końcach rękawów, nogawek spodni lub dolnej krawędzi kurtki powinna spełniać przynajmniej wymagania p. 6.11 (odporność na przenikanie wody). Pozostałe składniki łącznie z barierą powinny spełniać wymagania punktów 6.1, 6.2 i 6.3 PNEN 469:2008. Osprzęt dodatkowy odzieży przechodzący przez materiał zewnętrzny nie powinien wystawać poza płaszczyznę spodniej warstwy zestawu materiałów. - należy szczególnie uwzględnić przy projektowaniu sposobu mocowania elementów dodatkowego wyposażenia Wymagania wg. PN-EN 469:2008 PN-EN 469:2008 p. 6.1 Rozprzestrzenianie się płomienia po procesach praniach (liczba prań określona przez producenta odzieży) Osiągnięcie wartości 3 Indexu wskaźnika rozprzestrzeniania się płomienia zgodnie z PN-EN 533:2001 dla: - materiał pojedynczy lub układów materiałów - materiału ze szwami - materiału ściągacza w nadgarstku Zestaw zewnętrznych wyrobów odzieżowych (z wielowarstwowego układu materiałów ) Przyłożenie płomienia: a) do materiału tworzącego zewnętrzną powierzchnię wyrobu odzieżowego b) do podszewki, (łącznie z materiałem ściągaczy, warstwy chroniącej przed podsiąkaniem, szwami, zapięciami) c) dla zestawu odzieżowego składającego się z dwóch warstwowo nakładanych wyrobów odzieżowych, do warstwy zewn. wyrobu zewnętrznego i warstwy wewn. wyrobu wewnętrznego d) jeśli są oddzielne wyroby odzieżowe do zewn. powierzchni i wewn. warstwy dla każdego wyrobu z zestawu Wymagania dla indeksu 3 wg PN-EN 533:2001: żadna próbka materiału zewnętrznego nie pali się do górnej ani do bocznych krawędzi na żadnej próbce materiału zewnętrznego nie powstaje dziura w jakiejkolwiek warstwie, z wyjątkiem warstwy zewnętrznej zestawu wielowarstwowego brak płonących i roztopionych szczątków średni czas palenia 2 s średni czas żarzenia 2 s Wymagania wg. PN-EN 469:2008 PN-EN 469:2008 p. 6.1 Rozprzestrzenianie się płomienia po procesach praniach (liczba prań określona przez producenta odzieży) Układ materiałów zawierający warstwę chroniąca przed podsiąkaniem - wymagania j.w. Szwy „strukturalne” - wymagania j.w. przy czym szew powinien być umieszczony centralnie wzdłuż próbki. Szew nie może ulec zniszczeniu. Materiał ściągający w nadgarstku – wymagania j.w. Zapięcia (hardware) – wymagania j.w,. powinny dobrze funkcjonować po działaniu płomienia. Materiały odblaskowe, fluorescencyjne i o połączonych właściwościach badane z materiałem zewn. – wymagania j.w. Wymagania wg. PN-EN 469:2008 8. PN-EN 469:2008 p. 6.2: Przenikanie ciepła od płomienia (liczba prań określona przez producenta odzieży) Wielowarstwowy układ materiałów (badanie zgodnie z EN 367) - wskaźnik HTI24 poziom 1: HTI24 9 s, poziom 2: HTI24 13 s, - wartość (HTI24 – HTI12) poziom 1: (HTI24 – HTI12) 3, poziom 2: (HTI24 – HTI12) 4, Jeżeli dla układu materiałów w jednym wyrobie lub kilku wyrobach odzieżowych osiągnięty jest poziom 1 i 2 to do klasyfikacji przyjmuje się poziom 1. 9. PN-EN 469:2008 p. 6.3 Przenikanie ciepła promieniowania przy gęstości strumienia 40 kW/m2 (metoda B) Wielowarstwowy układ materiałów (badanie zgodnie z EN ISO 6942) - Współczynnik przenoszenia ciepła RHTI 24 poziom 1: RHTI 24 10,0, poziom 2: RHTI 24 18,0 RHTI 24 – RHTI 12 poziom 1: RHTI 24 – RHTI 12 3,0, poziom RHTI 24 – RHTI 12 4,0 Jeżeli dla układu materiałów w jednym wyrobie lub kilku wyrobach odzieżowych osiągnięty jest poziom 1 i 2 to do klasyfikacji przyjmuje się poziom 1. Układ materiałów z warstwą chroniącą przed podsiąkaniem: wymagania j.w. Układ materiałów z warstwą chroniącą przed podsiąkaniem: wymagania j.w. Wymagania wg. PN-EN 469:2008 10. PN-EN 469:2008 p. 6.4 Siła zrywająca po działaniu płomienia (liczba prań określona przez producenta) 11. PN-EN 469:2008 p. 6.5 Odporność na ciepło 12. PN-EN 469:2008 p. 6.6 Siła zrywająca Materiał zewnętrzny po działaniu strumienia cieplnego 10 kW/m2 - kierunek wzdłużny 450 N - kierunek poprzeczny 450 N Dotyczy każdego materiału z wielowarstwowego układu materiałów oraz zapięć, taśm odblaskowych (z materiału fluorescencyjnego i o połączonych właściwościach): - żaden z materiałów nie powinien się topić, kapać, zapalać i kurczyć o więcej niż 5% - zapięcia, powinny funkcjonować jak pierwotnie i zgodnie z przeznaczeniem Materiał zewnętrzny -kierunek wzdłużny 450 N -kierunek poprzeczny 450 N Szwy materiału zewnętrznego -kierunek poprzeczny 25 N Wymagania wg. PN-EN 469:2008 13. PN-EN 469:2008 p. 6.7 Wytrzymałość na rozdzieranie Materiał zewnętrzny - kierunek wzdłużny 25 N - kierunek poprzeczny 25 N 14. PN-EN 469:2008 p. 6.8 Zwilżenie powierzchni materiału zewnętrznego Materiał zewnętrzny (badanie zgodnie z EN 24920) : Wskaźnik „spray rate” 4 15. PN-EN 469:2008 p. 6.9 Zmiana wymiarów (liczba prań określona przez producenta odzieży) Każdy pojedynczy materiał powinien być badany oddzielnie. kierunek wzdłużny 3% N kierunek poprzeczny 3% N Wymaganie nie dot. materiału wokół nadgarstków. Wymagania wg. PN-EN 469:2008 16. PN-EN 469:2008 p. 6.10 Materiał zewnętrzny lub zestaw materiałów: Wskaźnik niezwilżalności dla substancji (po praniu): 40% NaOH przy 200C 36% HCl przy 200C 30% H2SO4 przy 200C o-xylen - Wskaźnik niezwilżalności (po praniu): 40% NaOH przy 200C 36% HCl przy 200C 30% H2SO4 przy 200C o-xylen 40% NaOH przy 200C >80% 36% HCl przy 200C >80% 0 30% H2SO4 przy 20 C >80% o-xylen >80% Materiał zewnętrzny lub zestaw materiałów: - 40% NaOH przy 200C - 0% 36% HCl przy 200C - 0% 0 30% H2SO4 przy 20 C - 0% o-xylen - 0% -należy uwzględnić w zakresie właściwości materiałów elementów podtrzymujących na zewnątrz ubrania. Wymagania wg. PN-EN 469:2008 PN-EN 469:2008 p. 6.11 wodoszczelność Materiał (łącznie ze szwami) zapewniający odporność na przenikanie wody (próbki pobrane z powierzchni odzieży najbardziej narażonych na działanie wody np. na ramionach): - Poziom 1: < 20 kPa – dla odzieży bez warstwy wodoszczelnej - Poziom 2: 20 kPa – dla odzieży z warstwą wodoszczelną Warstwa chroniąca przed podsiąkaniem – wymagania j.w. 18. PN-EN 469:2008 p.6.12 Opór przenikania pary wodnej. (PN-EN 340:2006 p.4 Ergonomia) Układ odzieży lub układ materiałów wyrobu odzieżowego (z wyłączeniem warstwy chroniącej przed podsiąkaniem): - poziom 1: >30 m2 Pa/W i nie przekracza 45 m2 Pa/W, - poziom 2: 30 m2 Pa/W. - zalecenie z PN-EN 340:2006 p.4 Ergonomia 19. PN-EN 469:2008 17. p. 6.13 Ergonomia (załącznik D) PN-EN 340:2006 p.4 Ergonomia Ocena ergonomiczna przeprowadzona w oparciu o badania użytkowe zgodnie z wytycznymi w załączniku D PN-EN 469:2008. Odzież jak najlżejsza bez obniżenia zaprojektowanej wytrzymałości i skuteczności. Ocena organoleptyczna wyrobu. Ocena systemu zapięć i regulacji. Ocena możliwości wykonywania ruchów i ćwiczeń. Ocena dopasowania odzieży. Ocena kompatybilności ubrania z innymi ŚOI. Opracowano projekt procedury badań Wymagania wg. PN-EN 469:2008 20. PN-EN 469:2008 p. 6.14 Widzialność - załącznik B p. B1 i B.2 - załącznik B p. B3. Materiał odblaskowy, fluorescencyjny lub o połączonych właściwościach powinien spełniać następujące wymagania PN EN 471: 2005: materiał odblaskowy powinien być przytwierdzony do materiału zewnętrznego i jego powierzchnia minimalna 0,13 m2 i opasywać rękawy, nogawki, i tors. jeśli nie jest zastosowany materiał odblaskowy lub o połączonych właściwościach to minimalna powierzchnia materiału fluoroscencyjnego powinna wynosić 0,2 m2 , - minimalny współczynnik odbicia zgodnie z PN EN 471:2005, tabela 5 lub 7, - po badaniu odporności na ciepło - taśmy powinny spełniać wymagania normy PN EN 471:2005, p.6.2 i 6.5 niniejszej normy -taśmy nie powinny się zapalać, kapać stopionym polimerem ani -kurczyć się o więcej niż 5%, - badane z materiałem zewnętrznym powinny spełniać wymaganie rozprzestrzeniania płomienia tak jak materiał odzieży. Wymagania wg. PN-EN 469:2008 21. PN-EN 340:2006 p. 4.2 nieszkodliwość - wartość pH wyciągu wodnego z materiałów, - odporność wybarwień na pot - obecność barwników azowych emisja niklu - zawartość chromu VI Wszystkie materiały odzieży: - pH 3,5 – 9,5 - stopień zmiany barwy 4 - barwniki azowe (aminy kancerogenne) nie powinny być detektowane - emisja niklu mniejsza niż 0,5 g/cm2 na tydzień (wymaganie dla materiałów metalowych, które mają stały kontakt ze skórą, np. zapięcia) - nie więcej niż 3 mg/kg (wymaganie dla elementów i części wykonanych ze skór naturalnych) Rękawice strażackie - WYMAGANIA RĘKAWICE OCHRONNE DLA STRAŻAKÓW WYMAGANIA DOTYCZĄCE RĘKAWIC OCHRONNYCH DLA STRAŻAKÓW wg PN-EN 659:2006 (1) SKUTECZNOŚĆ/ODPORNOŚĆ ODPORNOŚĆ I WYTRZYMAŁOŚĆ TERMICZNA: MECHANICZNA zachowanie się podczas palenia odporność na ciepło konwekcyjne odporność na ciepło promieniowania odporność na ciepło kontaktowe odporność materiału podszewkowego na ciepło zmniejszenie wymiarów pod wpływem ciepła OGÓLNE wielkości i wymiary wartość pH wyciągu wodnego materiałów zawartość chromu (VI) w skórze zręczność przepuszczalność i absorpcja pary wodnej znakowanie informacje producenta odporność na ścieranie odporność na przecięcie odporność na przekłucie wytrzymałość na rozdzieranie siła zrywająca szew INNE czas zdejmowania rękawic odporność materiału rękawic na przenikanie wody integralność rękawic odporność na przesiąkanie ciekłych substancji chemicznych 28 RĘKAWICE OCHRONNE DLA STRAŻAKÓW WYMAGANIA DOTYCZĄCE RĘKAWIC OCHRONNYCH DLA STRAŻAKÓW wg PN-EN 1486:2007(oryg.) (2) stosowane wraz z odzieżą ochronną odbijającą promieniowanie cieplne, przeznaczoną do specjalnej akcji przeciwpożarowej zaprojektowane do zapewnienia ochrony przed wysokimi poziomami promieniowania cieplnego, ciepła konwekcyjnego i kontaktowego, polegającej na zdolności materiałów zewnętrznych do intensywnego odbijania promieniowania cieplnego i odpowiednie do czynności specjalnej akcji przeciwpożarowej zapewniają ochronę przed liźnięciem płomienia i intensywnym promieniowaniem cieplnym, przeznaczone do stosowania w krótkich okresach, do ochrony rąk strażaka podczas wejścia do specjalnej akcji przeciwpożarowej o szczególnie wysokim ryzyku i w sytuacjach ratowania z ognia powinny spełniać wymagania normy PN-EN 1486:2007(oryg.) w zakresie m.in.: skuteczności termicznej i mechanicznej oraz normy PN-EN 420:2005 w zakresie wymagań ogólnych 29 RĘKAWICE OCHRONNE DLA STRAŻAKÓW WYMAGANIA DOTYCZĄCE RĘKAWIC OCHRONNYCH DLA STRAŻAKÓW wg PN-EN 659:2006 i PN-EN 1486:2007(oryg.) (3) powinny być kompatybilne z rękawami stosowanej odzieży ochronnej, mogą być stosowane pod lub na rękawy odzieży, zgodnie ze wskazówkami producenta wyrobu powinny zapewniać ciągłą ochronę z rękawami odzieży ochronnej - skóra nie może być w żadnym miejscu odsłonięta podczas wykonywania ruchów (gdy ramiona są wyciągnięte), co ma zapobiegać m.in. przedostawaniu się palących szczątków na nadgarstek 30 RĘKAWICE OCHRONNE DLA STRAŻAKÓW PN-EN 659:1999 PN-EN 659:2006 ZWIĘKSZENIE WYMAGAŃ DOTYCZĄCYCH RĘKAWIC OCHRONNYCH DLA STRAŻAKÓW WYŻSZY POZIOM WYMAGAŃ: NOWE WYMAGANIA: odporność na ścieranie, wytrzymałość na rozdzieranie, odporność na przekłucie, odporność na ciepło konwekcyjne, odporność na ciepło promieniowania, odporność na ciepło kontaktowe, odporność na przenikanie wody zmniejszenie wymiarów pod wpływem ciepła, siła zrywająca szew, czas zdejmowania rękawic, integralność rękawic, odporność na przesiąkanie ciekłych substancji chemicznych 31 Kominiarka - WYMAGANIA KOMINIARKI DLA STRAŻAKÓW – wyrób odzieżowy noszony w kontakcie z głową, zakrywający górną część maski aparatu oddechowego oraz łączący się z maską w celu ochrony wszystkich obszarów głowy i szyi, nieosłoniętych przez odzież ochronną, aparat oddechowy i hełm przed działaniem ciepła i płomienia. Stosowane podczas akcji gaszenia pożarów i działań towarzyszących, gdy noszona jest odzież ochronna, aparaty oddechowe i hełmy. PN-EN 13911:2006 Odzież ochronna dla strażaków. Wymagania i metody badania kominiarek dla strażaków. 33 KOMINIARKI DLA STRAŻAKÓW - WYMAGANIA Kominiarka strażacka powinna być ściśle dopasowana do głowy, a jej noszenie powinno być możliwe bez dyskomfortu lub znaczących ograniczeń ruchu głowy. Kominiarka powinna pasować do maski aparatu oddechowego, z którą jest zgodna, bez ograniczania pola widzenia, ani zakłócania funkcji oddechowej maski. WYMAGANIA: rozprzestrzenianie płomienia przenoszenie ciepła (płomień, promieniowanie) wytrzymałość resztkowa materiału po ekspozycji na promieniowanie cieplne odporność na ciepło wytrzymałość szwów zmiana wymiarów dotyczące kompletnej kominiarki strażackiej konstrukcja, materiały, wielkości znakowanie (znak graficzny jak dla odzieży i rękawic dla strażaków), informacje 34 producenta KOMFORT PRACY STRAŻAKA ZAPEWNIA: 1. ZASTOSOWANIE ODPOWIEDNICH MATERIAŁÓW SPEŁNIAJACYCH NORMY DOTYCZACE ODZIEŻY OCHRONNEJ DLA STRAŻAKÓW 2. KONSTRUKCJA ODZIEŻY ZGODNA Z ZASADAMI ERGONOMII 3. STOSOWANIE ODZIEŻY ZGODNIE Z INSTRUKCJĄ UŻYTKOWANIA PRZYGOTOWANĄ PRZEZ PRODUCENTA STRAŻAKA – C.D. KOMFORT PRACY STRAZAKA ZASTOSOWANIE ODPOWIEDNICH MATERIAŁÓW SPEŁNIAJACYCH NORMY DOTYCZACE ODZIEZY OCHRONNEJ DLA STRAŻAKÓW 1. ZASTOSOWANIE MEMBRANY: PRZEPUSZCZELNOŚĆ PARY WODNEJ oddychalność czyli odprowadzanie potu i ciepła do otoczenia – chłodzenie skóry) WODOODPORNOŚĆ – zabezpieczenie przed wilgocią i wodą ABY CZŁOWIEK MÓGŁ DZIAŁAĆ W SPOSÓB MAKSYMALNIE EFEKTYWNY TEMPERATURA CIAŁA NIE POWINNA PRZEKRACZAĆ 37°C KOMFORT PRACY STRAŻAKA – C.D. ZASTOSOWANIE ODPOWIEDNICH MATERIAŁÓW SPEŁNIAJĄCYCH NORMY DOTYCZACE ODZIEZY OCHRONNEJ DLA STRAŻAKÓW 2. Właściwe oznakowanie: taśmy i napisy odblaskowe i fluorescencyjne zgodne z norma PN-EN471 Strażak widziany przez innych może czuć się bezpieczniej. KOMFORT PRACY STRAŻAKA – C.D. KONSTRUKCJA ODZIEŻY ZGODNA Z ZASADAMI ERGONIMII Na przykład: UBRANIE NIE MOŻE UTRUDNIAC ANI BLOKOWAĆ RUCHÓW, POWINNO BYĆ DOSTOSOWANE DO BUDOWY CIAŁA ODZIEŻ POWINNA BYĆ MOŻLIWIE JAK NAJLŻEJSZA I MIEĆ WYTRZYMAŁĄ KONSTRUKCJĘ ODZIEŻ POWINNA ZE SOBĄ WSPÓŁGRAĆ (ZGODNOŚĆ RÓŻNYCH ŚRODKÓW OCHRONY INDYWIDUALNEJ PRZEZNACZONYCH DO JEDNOCZESNEGO UŻYTKOWANIA) RĘKAWICE POWINNY ZAPEWNIAĆ ODPOWIEDNIĄ CHWYTNOŚĆ (ZRĘCZNOŚĆ). KOMINIARKA NIE POWINNA OGRANICZAĆ POLA WIDZENIA. KOMFORT PRACY STRAŻAKA – C.D. STOSOWANIE ODZIEŻY ZGODNIE Z INSTRUKCJA UŻYTKOWANIA PRZYGOTOWANĄ PRZEZ PRODUCENTA Odzież powinna być użytkowana przez osobę przeszkoloną zgodnie z jej przeznaczeniem w okresie zagwarantowanym przez producenta. Należy przestrzegać wszelkich zakazów i ograniczeń stosowania sprzętu oraz dostosowywać się do zaleceń konserwacji i przechowywania odzieży. Środki ochrony indywidualnej produkowane przez WUS Już z momentem przystąpienia Polski do Unii Europejskiej WUS wprowadziła na rynek ubrania ochronne (specjalne) spełniające normę PN-EN 469 Odzież ochronna dla strażaków. Wymagania i metody badania odzieży ochronnej do akcji przeciwpożarowej. Pierwotnie była to norma PN-EN 469:1998 Obecnie jest to norma PN-EN 469 :2008 Ubrania ochronne (specjalne): •WUS-4 produkowany w czterech modelach: WUS4/S/G, WUS-4/S/T, WUS4/O/G i WUS-4/O/T •WUS-5 UBRANIE OCHRONNE – SPECJALNE WUS-4 Ubrania ochronne: WUS - 4 mają budowę warstwową : tkanina zasadnicza membrana warstwa termoizolacyjna przepikowana z podszewką. Ubrania składają się z kurtki ¾ i spodni typu ogrodniczki. Przeznaczone jest dla strażaków biorących udział w akcji ratowniczo – gaśniczej. Ma ono za zadanie chronić ciało przed skutkami promieniowania cieplnego i płomieniem z wyłączeniem głowy, stóp i rąk. Do ochrony głowy, stóp i rąk konieczne jest stosowanie dodatkowych środków ochron indywidualnych. Materiał zewnętrzny STRAKER 150 ubrań ochronnych WUS – 4 wyprodukowany jest na bazie Kermelu z włókien aramidowych. Membrana - druga warstwa po tkaninie wierzchniej jest wodoszczelna, oddychająca i ognioodporna. W celu poprawy wodoszczelności szwy w membranie uszczelnione są specjalną taśmą. Następną warstwę ubrania stanowi tkanina aramidowo - wiskozowa przepikowana z aramidową włókniną niepalną. Wszystkie warstwy kurtki są ze sobą połączone nićmi niepalnymi NOMEX. W dolnej części kurtki i w rękawach występuje bariera przeciwwilgotnościowa, ognioodporna, zabezpieczająca przed podsiąkaniem. Wszystkie materiały i dodatki są niepalne. Zastosowane do produkcji ubrania materiały oraz konstrukcja zapewniają spełnienie normy PN – EN 469:2008. Ubrania posiadają: Świadectwo Dopuszczenia CNBOP oraz certyfikat oceny typu WE uprawniający do oznaczania wyrobu znakiem CE. CERTYFIKAT OCENY TYPU WE ŚWIADECTWO DOPUSZCZENIA UBRANIE OCHRONNE – SPECJALNE WUS-5 Ubrania ochronne: WUS - 5 mają budowę warstwową : tkanina zasadnicza membrana warstwa termoizolacyjna przepikowana z podszewką. Ubrania składają się z kurtki ¾ i spodni typu ogrodniczki. Przeznaczone jest dla strażaków biorących udział w akcji ratowniczo – gaśniczej. Ma ono za zadanie chronić ciało przed skutkami promieniowania cieplnego i płomieniem z wyłączeniem głowy, stóp i rąk. Do ochrony głowy, stóp i rąk konieczne jest stosowanie dodatkowych środków ochron indywidualnych. Materiał zewnętrzny ADAS ubrań ochronnych WUS – 5 wyprodukowany jest na bazie Kermelu z włókien aramidowych. Membrana - druga warstwa po tkaninie wierzchniej jest wodoszczelna, oddychająca i ognioodporna. W celu poprawy wodoszczelności szwy w membranie uszczelnione są specjalną taśmą. Następną warstwę ubrania stanowi tkanina aramidowo - wiskozowa przepikowana z aramidową włókniną niepalną. Wszystkie warstwy kurtki są ze sobą połączone nićmi niepalnymi NOMEX. W dolnej części kurtki i w rękawach występuje bariera przeciwwilgotnościowa, ognioodporna, zabezpieczająca przed podsiąkaniem. Wszystkie materiały i dodatki są niepalne. Zastosowane do produkcji ubrania materiały oraz konstrukcja zapewniają spełnienie normy PN – EN 469:2008. Ubrania posiadają: Świadectwo Dopuszczenia CNBOP oraz certyfikat oceny typu WE uprawniający do oznaczania wyrobu znakiem CE. CERTYFIKAT OCENY TYPU WE ŚWIADECTWO DOPUSZCZENIA KOMINIARKA STRAŻACKA WUS-1K Kominiarka przeznaczona jest dla strażaka w czasie akcji gaszenia pożarów i działań towarzyszących. Jest kompatybilna z aparatem oddechowym, hełmem i ubraniem ochronnym. Zapewnia ochronę głowy i szyi strażaka przed działaniem czynników gorących i płomieni. Kominiarka należy do III kategorii środków ochrony indywidualnej (o złożonej konstrukcji) zgodnie z Dyrektywą 89/686/EEC, wdrożoną Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dn. 21.12.2005r. w sprawie wymagań zasadniczych dla środków ochrony indywidualnej. (Dz.U. z 2005r., nr 259, poz. 2173) Kominiarka spełnia normę: •PN-EN 13911:2006 Odzież ochronna dla strażaków. Wymagania i metody badania kominiarek dla strażaków. •PN-EN 340:2006 Odzież ochronna Wymagania ogólne CERTYFIKAT ZGODNOŚCI WE Kominiarka chroni całą głowę, zakrywa górną część maski aparatu oddechowego i przylega ściśle do maski w celu ochrony wszystkich obszarów głowy i szyi. Kominiarka wykonana jest z dzianiny aramidowej w odcieniu kości słoniowej (kolor zgodnie z Rozporządzeniem Ministra MSWiA z dnia 30.11.2005 (Dz.U.nr 4 z 2006r. poz. 25) Na przodzie kominiarki wykonany jest otwór odsłaniający oczy, nos i usta. Obrzeże otworu i dół kominiarki wykończone są lamówką. KOMINIARKA WUS – 1K TABELA WIELKOŚCI ROZMIAR OBWÓD GŁOWY M 53-55 L 56-59 XL 60-62 RĘKAWICE STRAŻACKIE Rękawice ochronne, strażackie Rękawice ochronne strażackie, przeznaczone są do ochrony rąk strażaka przed skutkami wysokiej temperatury i ognia. Chronią także przed: zamoczeniem wodą; urazami mechanicznymi takimi jak obtarcia, przecięcia, przekłucia podczas akcji przeciwpożarowych, włączając prace związane z przeszukiwaniem terenu i akcje ratownicze; przypadkowym kontaktem z substancjami chemicznymi. Rękawice ochronne, strażackie wykonane są ze skóry licowo bydlęcej wodo - i ognioodpornej, membrany poliuretanowej, dzianiny z przędzy paraaramidowej. W części dłoniowej rękawic o symbolach WUS-1aR i WUS-2aR znajduje się wzmocnienie obejmujące śródręcze i kciuk wykonane z dzianiny aramidowej powleczonej silikonem. Mankiet rękawic o symbolach: WUS-2R i WUS-2aR w części grzbietowej zapinany za pomocą taśmy samoszczepnej WUS-1R i WUS-1aR ściągaczowy, dziany z przędzy para aramidowej i gumitexu Po stronie grzbietowej wszyta taśma odblaskowo – fluorescencyjna, niepalna oraz karabińczyk. Rękawice wykonane są zgodnie z normą: PN-EN 659:2006 Rękawice ochronne dla strażaków. CERTYFIKAT OCENY TYPU WE ŚWIADECTWO DOPUSZCZENIA MODELE RĘKAWIC WUS-1R WUS-1aR WUS-2R WUS-2aR Powyższą prezentacje można również pobrać ze strony internetowej pod adresem: http://www.zosprpwus.com.pl/pliki/prezentacja.zip Dziękuję za uwagę