Społeczność terapeutyczna jako podstawowa metoda terapii osób uzależnionych od narkotyków” Jan Tułaza Rodowód społeczności terapeutycznej/SP/ SP na gruncie psychiatrii społecznej w W.Brytanii M.Jones(1953) Henderson Podkreślał znaczenie udziału pacjentów w procesie podejmowania wszystkich decyzji dotyczących życia w społeczności szpitala psychiatrycznego. ST Synanon (1958) i Daytop Village(1963) W Europie –Phenix House (1972) Emiliehoeve (1972) W Polsce- Głosków (1978) Pogląd ST. nt. uzależnienia Uzależnienie od narkotyków postrzegane jest jako zaburzenie o złożonej etiologii, obejmujące emocjonalną, poznawczą, behawioralną sferę funkcjonowania jednostki Na rozwój uzależnienia wpływ ma wiele czynników: społeczne, psychologiczne, biologiczne, W rehabilitacji osób uzależnionych najważniejsze znaczenie mają deficyty psychologiczne i społeczne. Uzależnienie jest przede wszystkim symptomem a nie istotą zaburzenia. Założenia metody społeczności terapeutycznej. Systemowe podejście do leczenia. Celem podstawowym jest zmiana stylu życia związanego z zachowaniem abstynencji od środków psychoaktywnych, eliminacji zachowań aspołecznych i przyjęcie odpowiedzialności za swoje życie. Mieszkańcy społeczności podlegają tym samym zasadom. Indywidualne różnice są uwzględniane poprzez modyfikację pewnych kroków działania ale nie całego programu. Mieszkańcy podlegają procesowi socjalizacji lub resocjalizacji. Założenia metody społeczności terapeutycznej cd. Uzależnieni od środków odurzających ujawniają wiele podobnych cech. Przejawiają się one w emocjonalnej i społecznej niedojrzałości m.in. -niskiej samoocenie, -niskiej tolerancji na odroczenie gratyfikacji, -kłopotach w radzeniu sobie z trudnymi emocjami (wrogością, poczuciem wstydu i lęku ), -trudnościami w dostrzeganiu związków przyczynowo skutkowych pomiędzy swoim działaniem a konsekwencjami. Poprawa funkcjonowania w powyższych sferach stanowi zasadniczy element stabilnego powrotu do zdrowia. ST ST. stosuje się do jasnych, podstawowych wartości stanowiących istotę osobistego rozwoju, zdrowego stylu życia, społecznego uczenia się i zdrowienia. Podkreśla się wartości: osobistą odpowiedzialność, uczciwość, prawdomówność w słowach i czynach. Podkreśla się wagę tego kim się jest ”tu i teraz”. Założenia ST a proces zdrowienia Zdrowienie jest procesem dynamicznym. Stabilne zdrowienie zależy od pomyślnej integracji społecznych i psychologicznych celów. Cel psychologiczny w leczeniu to przyjęcie nowej tożsamości poprzez zmianę negatywnych wzorców zachowań, myślenia, odczuwania, które predysponują do brania narkotyków. Cel społeczny to rozwijanie odpowiedzialności i stylu życia wolnego od narkotyków. Specyficzne cechy ST jako metody leczenia. Celowe użycie społeczności jako podstawowej metody służącej społecznej i psychologicznej zmiany jednostki. Najważniejszym nauczycielem i terapeutą jest sama społeczność składająca się z jej mieszkańców i personelu. Tak rozumiana społeczność stanowi kontekst dla odbywających się zmian oraz stanowi metodę umożliwiającą te zmiany. Wspólna filozofia, tradycje, normy i zasady, wartości jako: - gwarancja bezpieczeństwa społeczności, -kierunkowskazy w procesie zdrowienia i zmiany stylu życia. Specyficzne cechy ST jako metody leczenia cd. Pełnienie różnych ról społecznych głównym katalizatorem zmian. Uczenie nowych zachowań. Hierarchiczna struktura ST umożliwia stopniowy rozwój jednostki. Wzajemne modelowanie zachowań przez wszystkich członków społeczności. Otwarta komunikacja ważna dla rozwoju jednostki jak i innych członków społeczności. Wyzwania stojące przed ST. Konieczność oceny programów ST pod kątem ich skuteczności warunkiem otrzymania środków finansowych. Rosnący poziom świadomości społecznej wymusza jasne zdefiniowanie celu leczenia, wzajemnego zakresu obowiązków. Poszukiwanie alternatywnych sposobów realizacji metody ST- programy krótkoterminowe stacjonarne, ambulatoryjne. Wyzwania stojące przed ST. cd. Konieczność zweryfikowania niektórych narzędzi ST jako sprzecznych z prawami pacjenta . Utrzymanie równowagi pomiędzy poszerzeniem oferty terapeutycznej a zachowaniem podstawowej idei metody ST. Współpraca z innymi placówkami w celu zapewnienia optymalnego standardu świadczenia. Badania naukowe dotyczące ST. W USA badania prowadzone od 1976r. kontynuowane w latach 90-tych, sponsorowane przez NIDA. - pierwsza konferencja TCA. Centrum Badań nad Społecznościami Terapeutycznymi, finansowane przez NIDA. Badania M.Kooymana w l.70.tych ST Emiliehove w Holandii. Wnioski z badań dotyczące skuteczności ST. Im dłużej klient pozostaje w programie, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia udanego wyniku leczenia. Istnieje korelacja pomiędzy dłuższym czasem spędzonym w programie, udziałem rodziny w terapii a pozytywnym wynikiem leczenia. Poszerzenie oferty terapeutycznej dla osób uzależnionych od narkotyków o informacje dotyczące ryzyka związanego z używaniem alkoholu zmniejszają ryzyko nadużywania alkoholu po zakończeniu leczenia. Podsumowanie. Metoda społeczności terapeutycznej proponuje systemowe podejście do leczenia. ST jest metodą, która ewoluując stara się wychodzić naprzeciw potrzebom zmieniającego się klienta. Społeczność terapeutyczna jako metoda leczenia osób uzależnionych ma ponad 40 letnią tradycję. Polska ST wpisuje się w nurt ogólnoświatowych tendencji. Podsumowanie cd. Zmieniające się oczekiwania klienta stawiają społeczność terapeutyczną przed nowymi wyzwaniami. Aby zmiana stylu życia oraz nowa tożsamość uzależnionego miały charakter trwały- emocje, zachowania, postawy, system wartości muszą stanowić zintegrowaną całość. Dziękuję za uwagę ...