konspekt - prezentacja, studenci.doc
(53 KB) Pobierz
Dr n med. Michał Mik
Wypadanie odbytnicy
polega na wgłobieniu pełnej grubości ściany odbytnicy do kanału odbytu, czasem na
całej jego długości sięgające poza kanał odbytu i odbyt.
Wypadanie odbytnicy po raz pierwszy opisał Ebers 1500 lat p.n.e.
Wypadanie odbytnicy
(prolapsus recti, rectal prolapse, procidentia)
częściowe (niecałkowite)
wypadanie błony śluzowej
całkowite (pełnościenne)
wypadanie wszystkich warstw ściany jelita
wewnętrzne (utajone)
powyżej zwieraczy odbytu
zewnętrzne
poniżej zwieraczy odbytu
Tzw. „preprolapse”
wgłobienie esiczo-odbytnicze, wewnętrzne wgłobienie odbytnicy, wewnętrzne niewidoczne wypadanie odbytnicy, ukryte wypadanie
(brak umocowania odbytnicy do kości krzyżowej, co pozwala na to, by odbytnica
zaginając się tworzyła zastawkę utrudniającą opróżnianie)
Tzw. „preprolapse”
1957 r. - Asman – stan poprzedzający prawdziwe wypadanie odbytnicy:
uczucie pełności w odbytnicy
uczucie guza w odbytnicy
długie stanie lub siedzenie nasila objawy
uczucie zaparcia, niepełnego wypróżnienia
„coś przechodzi w dół i blokuje otwarcie się odbytu”
ból i skurcze w okolicy odbytnicy i odbytu
objawy nietrzymania stolca/gazów
diagnostyka – defekografia
Badając pacjentów z wypadaniem odbytnicy należy zwrócić szczególną uwagę na
zaparcia
nietrzymanie stolca (28-88%)
rektocele
cystocele
enterocele
Diagnostyka
Pacjenci z nietrzymaniem stolca:
manometria
latencja nerwu sromowego
defekografia
ocena stopnia nietrzymania stolca
Diagnostyka
Pacjenci z zaparciami:
manometria
defekografia
transit time
ocena czynności gruczołu tarczowego
i przytarczyc
Wypadanie odbytu
wiąże się zwykle z IV stopniem choroby hemoroidalnej
wypadnięta tkanka składa się z dwóch warstw błony śluzowej
układ fałdów wypadniętej błony śluzowej jest promienisty
długość wypadnięcia nie przekracza 3,5 cm
Wypadanie odbytnicy
w skład wypadniętej ściany odbytnicy wchodzą wszystkie warstwy ściany jelita
fałdy błony śluzowej przyjmują układ okrężny
wypadnięcie może osiągać długość 20 – 30 cm.
Wypadnięty guzek krwawniczy
Wypadanie śluzówki
Wypadanie odbytnicy
Cele leczenia operacyjnego wypadania odbytnicy:
korekta zbyt głębokiej jamy Douglasa
resekcja nadmiaru jelita
fiksacja odbytnicy
korekcja zaburzeń trzymania stolca
Leczenie operacyjne
pełnościenne wypadanie odbytnicy:
Obecnie istnieją 4 opcje operacyjne:
rektopeksja z użyciem szwów lub siatki polipropylenowej
wycięcie esicy z rektopeksją
proktosigmoidektomia z dostępu kroczowego
zabieg Delorme’a
Dostęp kroczowy
mniej inwazyjny
osoby starsze, u których znieczulenie ogólne stanowi duże ryzyko operacyjne
z poważnymi chorobami towarzyszącymi, w gorszym stanie ogólnym
z nietrzymaniem stolca i uszkodzeniami zwieraczy odbytu
w przypadku niewielkiego wypadania odbytnicy
Dostęp kroczowy
Korzyści
znieczulenie regionalne
krótki pobyt w szpitalu
mniejsza ilość powikłań
mniejsza śmiertelność
mniejszy ból pooperacyjny
możliwość wykonania operacji naprawczej zwieraczy odbytu
Dostęp kroczowy
Wady
wyższy odsetek nawrotów
utrata zbiornika, jakim jest bańka odbytnicy
niemożność powstrzymania stolca
objawy inkontynencji
niemożliwość leczenia innych patologii w obrębie jamy brzusznej
Dostęp brzuszny
Korzyści
mniejsza liczba nawrotów
znaczna poprawa czynnościowa w zakresie nietrzymania stolca
Dostęp brzuszny
Wady
zabieg bardziej obciążający dla chorego
znieczulenie ogólne
ryzyko zakażenia rany
ryzyko nieszczelności zespolenia
zrosty pooperacyjne
Wypadanie odbytnicy
Nie ma idealnej metody leczenia wszystkich pacjentów z wypadaniem odbytnicy
Opisano ponad 50 różnych operacji w przypadku pełnościennego wypadania odbytnicy
Zabieg Delorme’a
(Rene Delorme, 1900)
dostęp od strony krocza
pacjenci starsi, w złym stanie ogólnym
u pacjentów osłabionych, po przebytej resekcji okrężnicy zstępującej lub z minimalnym
wypadaniem
znieczulenie miejscowe lub przewodowe
Zabieg Delorme’a
(Rene Delorme, 1900)
wycięcie błony śluzowej wynicowanej odbytnicy uzupełnione sfałdowaniem pełnego
obwodu błony mięśniowej
odsetek nawrotów 7-22 % (30-40 %)
poprawę w zakresie trzymania stolca zgłasza 44-83 % pacjentów
nie opisywano przypadków nasilenia zaparć po tym zabiegu
Operacja Altemeier’a
(rektosigmoidektomia kroczowa) – opisana pierwotnie przez Mikulicza w 1889 roku,
następnie w 1971 roku Altemeier przedstawił doskonałe wyniki tego zabiegu
Operacja Altemeier’a
metoda z wyboru w przypadku uwięźnięcia wypadniętej odbytnicy lub gdy występują
już zmiany martwicze
dodatkowo zaleca się plastykę mięśni dźwigaczy odbytu, szczególnie u osób z
nietrzymaniem stolca
zabieg wskazany u pacjentów z pełnościennym wypadaniem odbytnicy i towarzyszącym
nietrzymaniem stolca, u których zabieg brzuszny byłby zbyt obciążający
Operacja Altemeier’a
niektórzy chirurdzy stosują ten zabieg jako metodę z wyboru u młodych chorych
zabieg polega na usunięciu odbytnicy z dostępu przez krocze
zaparcia w okresie pooperacyjnym występują rzadko
możliwe powikłania: nieszczelność zespolenia, zakażenie i zwężenie światła jelita
Operacja Altemeier’a
może dojść do nasilenia objawów nietrzymania stolca w związku z utratą zbiornika
odbytniczego; choć z drugiej strony odnotowano poprawę w zakresie nietrzymania stolca u 91
% pacjentów, u których dodatkowo wykonano korekcję dźwigacza odbytu
odsetek nawrotów 0-39 % pacjentów
Operacja sposobem Ripsteina
wypreparowanie odbytnicy od przodu i w obrębie przestrzeni przedkrzyżowej
zachowując więzadła boczne,
otoczenie odbytnicy paskiem z materiału syntetycznego do kości krzyżowej (szwy
zakłada się bocznie od linii pośrodkowej),
pasek niecałkowicie obejmuje przedni obwód odbytnicy
Zabieg Ripsteina (1963)
obecnie mocuje się siatkę do powięzi przedkrzyżowej w jej części środkowej i zawija
się oba wolne końce siatki wokół odbytnicy pozostawiając około 1/3 powierzchni nie pokrytej
przez siatkę – ta modyfikacja ma zmniejszyć częstość występowania zaparć, którym sprzyja
pełne otoczenie odbytnicy siatką;
siatkę zakłada się tak luźno, by móc wprowadzić dwa palce między odbytnicę a kość
krzyżową
Rektopeksja z podszyciem
stosowanie obcego materiału, jakim jest siatka w operacji Ripsteina stanowi ryzyko
zakażenia
u 31-87 % pacjentów obserwuje się ciężkie zaparcia po zabiegach rektopeksji oraz
zatykanie odbytnicy przez masy kałowe gromadzące się w miejscu umocowania odbytnicy
Wskazania do resekcji jelita
Wydłużona esica
Zaparcia typu: slow transit constipation
...
Plik z chomika:
oshumerus
Inne pliki z tego folderu:
Urazbrzucha.ppt (9122 KB)
Anatomia odbytnicy - wykład 1.06.05.ppt (10892 KB)
Seminarium dla studentów.ppt (10320 KB)
zapalenia i urazy trzustki.ppt (4338 KB)
NNZCHJ wyklad.PPT (2085 KB)
Inne foldery tego chomika:
Zgłoś jeśli naruszono regulamin
Strona główna
Aktualności
Kontakt
Dla Mediów
Dział Pomocy
Opinie
Program partnerski
Regulamin serwisu
Polityka prywatności
Ochrona praw autorskich
Platforma wydawców
Copyright © 2012 Chomikuj.pl
