konspekt - prezentacja, studenci.doc (53 KB) Pobierz Dr n med. Michał Mik Wypadanie odbytnicy polega na wgłobieniu pełnej grubości ściany odbytnicy do kanału odbytu, czasem na całej jego długości sięgające poza kanał odbytu i odbyt. Wypadanie odbytnicy po raz pierwszy opisał Ebers 1500 lat p.n.e. Wypadanie odbytnicy (prolapsus recti, rectal prolapse, procidentia) częściowe (niecałkowite) wypadanie błony śluzowej całkowite (pełnościenne) wypadanie wszystkich warstw ściany jelita wewnętrzne (utajone) powyżej zwieraczy odbytu zewnętrzne poniżej zwieraczy odbytu Tzw. „preprolapse” wgłobienie esiczo-odbytnicze, wewnętrzne wgłobienie odbytnicy, wewnętrzne niewidoczne wypadanie odbytnicy, ukryte wypadanie (brak umocowania odbytnicy do kości krzyżowej, co pozwala na to, by odbytnica zaginając się tworzyła zastawkę utrudniającą opróżnianie) Tzw. „preprolapse” 1957 r. - Asman – stan poprzedzający prawdziwe wypadanie odbytnicy: uczucie pełności w odbytnicy uczucie guza w odbytnicy długie stanie lub siedzenie nasila objawy uczucie zaparcia, niepełnego wypróżnienia „coś przechodzi w dół i blokuje otwarcie się odbytu” ból i skurcze w okolicy odbytnicy i odbytu objawy nietrzymania stolca/gazów diagnostyka – defekografia Badając pacjentów z wypadaniem odbytnicy należy zwrócić szczególną uwagę na zaparcia nietrzymanie stolca (28-88%) rektocele cystocele enterocele Diagnostyka Pacjenci z nietrzymaniem stolca: manometria latencja nerwu sromowego defekografia ocena stopnia nietrzymania stolca Diagnostyka Pacjenci z zaparciami: manometria defekografia transit time ocena czynności gruczołu tarczowego i przytarczyc Wypadanie odbytu wiąże się zwykle z IV stopniem choroby hemoroidalnej wypadnięta tkanka składa się z dwóch warstw błony śluzowej układ fałdów wypadniętej błony śluzowej jest promienisty długość wypadnięcia nie przekracza 3,5 cm Wypadanie odbytnicy w skład wypadniętej ściany odbytnicy wchodzą wszystkie warstwy ściany jelita fałdy błony śluzowej przyjmują układ okrężny wypadnięcie może osiągać długość 20 – 30 cm. Wypadnięty guzek krwawniczy Wypadanie śluzówki Wypadanie odbytnicy Cele leczenia operacyjnego wypadania odbytnicy: korekta zbyt głębokiej jamy Douglasa resekcja nadmiaru jelita fiksacja odbytnicy korekcja zaburzeń trzymania stolca Leczenie operacyjne pełnościenne wypadanie odbytnicy: Obecnie istnieją 4 opcje operacyjne: rektopeksja z użyciem szwów lub siatki polipropylenowej wycięcie esicy z rektopeksją proktosigmoidektomia z dostępu kroczowego zabieg Delorme’a Dostęp kroczowy mniej inwazyjny osoby starsze, u których znieczulenie ogólne stanowi duże ryzyko operacyjne z poważnymi chorobami towarzyszącymi, w gorszym stanie ogólnym z nietrzymaniem stolca i uszkodzeniami zwieraczy odbytu w przypadku niewielkiego wypadania odbytnicy Dostęp kroczowy Korzyści znieczulenie regionalne krótki pobyt w szpitalu mniejsza ilość powikłań mniejsza śmiertelność mniejszy ból pooperacyjny możliwość wykonania operacji naprawczej zwieraczy odbytu Dostęp kroczowy Wady wyższy odsetek nawrotów utrata zbiornika, jakim jest bańka odbytnicy niemożność powstrzymania stolca objawy inkontynencji niemożliwość leczenia innych patologii w obrębie jamy brzusznej Dostęp brzuszny Korzyści mniejsza liczba nawrotów znaczna poprawa czynnościowa w zakresie nietrzymania stolca Dostęp brzuszny Wady zabieg bardziej obciążający dla chorego znieczulenie ogólne ryzyko zakażenia rany ryzyko nieszczelności zespolenia zrosty pooperacyjne Wypadanie odbytnicy Nie ma idealnej metody leczenia wszystkich pacjentów z wypadaniem odbytnicy Opisano ponad 50 różnych operacji w przypadku pełnościennego wypadania odbytnicy Zabieg Delorme’a (Rene Delorme, 1900) dostęp od strony krocza pacjenci starsi, w złym stanie ogólnym u pacjentów osłabionych, po przebytej resekcji okrężnicy zstępującej lub z minimalnym wypadaniem znieczulenie miejscowe lub przewodowe Zabieg Delorme’a (Rene Delorme, 1900) wycięcie błony śluzowej wynicowanej odbytnicy uzupełnione sfałdowaniem pełnego obwodu błony mięśniowej odsetek nawrotów 7-22 % (30-40 %) poprawę w zakresie trzymania stolca zgłasza 44-83 % pacjentów nie opisywano przypadków nasilenia zaparć po tym zabiegu Operacja Altemeier’a (rektosigmoidektomia kroczowa) – opisana pierwotnie przez Mikulicza w 1889 roku, następnie w 1971 roku Altemeier przedstawił doskonałe wyniki tego zabiegu Operacja Altemeier’a metoda z wyboru w przypadku uwięźnięcia wypadniętej odbytnicy lub gdy występują już zmiany martwicze dodatkowo zaleca się plastykę mięśni dźwigaczy odbytu, szczególnie u osób z nietrzymaniem stolca zabieg wskazany u pacjentów z pełnościennym wypadaniem odbytnicy i towarzyszącym nietrzymaniem stolca, u których zabieg brzuszny byłby zbyt obciążający Operacja Altemeier’a niektórzy chirurdzy stosują ten zabieg jako metodę z wyboru u młodych chorych zabieg polega na usunięciu odbytnicy z dostępu przez krocze zaparcia w okresie pooperacyjnym występują rzadko możliwe powikłania: nieszczelność zespolenia, zakażenie i zwężenie światła jelita Operacja Altemeier’a może dojść do nasilenia objawów nietrzymania stolca w związku z utratą zbiornika odbytniczego; choć z drugiej strony odnotowano poprawę w zakresie nietrzymania stolca u 91 % pacjentów, u których dodatkowo wykonano korekcję dźwigacza odbytu odsetek nawrotów 0-39 % pacjentów Operacja sposobem Ripsteina wypreparowanie odbytnicy od przodu i w obrębie przestrzeni przedkrzyżowej zachowując więzadła boczne, otoczenie odbytnicy paskiem z materiału syntetycznego do kości krzyżowej (szwy zakłada się bocznie od linii pośrodkowej), pasek niecałkowicie obejmuje przedni obwód odbytnicy Zabieg Ripsteina (1963) obecnie mocuje się siatkę do powięzi przedkrzyżowej w jej części środkowej i zawija się oba wolne końce siatki wokół odbytnicy pozostawiając około 1/3 powierzchni nie pokrytej przez siatkę – ta modyfikacja ma zmniejszyć częstość występowania zaparć, którym sprzyja pełne otoczenie odbytnicy siatką; siatkę zakłada się tak luźno, by móc wprowadzić dwa palce między odbytnicę a kość krzyżową Rektopeksja z podszyciem stosowanie obcego materiału, jakim jest siatka w operacji Ripsteina stanowi ryzyko zakażenia u 31-87 % pacjentów obserwuje się ciężkie zaparcia po zabiegach rektopeksji oraz zatykanie odbytnicy przez masy kałowe gromadzące się w miejscu umocowania odbytnicy Wskazania do resekcji jelita Wydłużona esica Zaparcia typu: slow transit constipation ... Plik z chomika: oshumerus Inne pliki z tego folderu: Urazbrzucha.ppt (9122 KB) Anatomia odbytnicy - wykład 1.06.05.ppt (10892 KB) Seminarium dla studentów.ppt (10320 KB) zapalenia i urazy trzustki.ppt (4338 KB) NNZCHJ wyklad.PPT (2085 KB) Inne foldery tego chomika: Zgłoś jeśli naruszono regulamin Strona główna Aktualności Kontakt Dla Mediów Dział Pomocy Opinie Program partnerski Regulamin serwisu Polityka prywatności Ochrona praw autorskich Platforma wydawców Copyright © 2012 Chomikuj.pl