Oprogramowanie użytkowe Oprogramowanie otwarte (ogólnego przeznaczenia): edytory tekstowe (MS Word) arkusze kalkulacyjne (MS Excel) systemy zarządzania bazami danych (MS Access, Paradox, Oracle, Progres) systemy graficzne (MS Power Point) Programy stworzone na potrzeby konkretnego użytkownika: Funkcje edytora tekstowego: całoekranowa redakcja, czyli możliwość docierania do dowolnego elementu tekstu operowanie na blokach tekstu wprowadzanie do tekstu elementów zewnętrznych (np. rysunki) wyszukiwanie w tekście fragmentów fraz, wyrazów spełniających określone warunki swobodna edycja tekstu możliwość operowania niestandardowymi znakami (symbole matematyczne, niestandardowe czcionki) możliwość komunikowania się z systemem operacyjnym bez przerywania pracy w ramach edytora zdolność do równoczesnej edycji kilku tekstów możliwość tworzenia dokumentów seryjnych Możliwości arkuszy kalkulacyjnych: wielokrotne użytkowanie opracowanych arkuszy prowadzenie wielowariantowych obliczeń i wielowariantowej analizy pozwalającej podjąć próby optymalizacji pewnych zjawisk i stanów prostota użytkowania, w tym łatwość definiowania formuł obliczeniowych diagnostyka pracy użytkownika i popełnionych przez niego błędów zbieżność- skończona liczba operacji odpowiednia struktura (obligatoryjny początek i koniec) O efektywności pracy arkusza kalkulacyjnego przesądzają: liczba kolumn i wierszy dostępnych w ramach arkusza zakres funkcji dostępnych w celu definiowania formuł obliczeniowych możliwość manipulowania na arkuszu wielość formatów i typów prezentacji wyników w postaci graficznej zdolność przenoszenia danych pomiędzy arkuszami i innymi systemami informatycznymi zdolność do automatyzacji ciągów poleceń wykonywanych na arkuszu w postaci makr (specjalnie definiowanych procedur) 1 Przeznaczenie: biura, urzędy, prace planistyczne. Systemy zarządzania bazami danych Baza danych- to zbiór wzajemnie powiązanych danych pamiętanych bez zbędnej redundancji (powtarzania), służących jednemu lub wielu zastosowaniom w sposób optymalny. Dane są pamiętane w taki sposób, że są niezależne od programów, które z nich korzystają. System zarządzania bazą danych (SZBD)- to narzędzie umożliwiające tworzenie bazy danych, dostęp do danych zawartych w bazie danych oraz ich aktualizację. SZBD pełni rolę pośrednika pomiędzy bazą danych, traktowaną jako zbiór danych, a jej użytkownikiem. Cechy baz danych: zmniejszenie redundancji (powtórzeń) pamiętanych danych uniknięcie niezgodności pamiętanych danych dzielenie zapamiętanych danych pomiędzy wielu użytkowników wprowadzanie standardów wprowadzanie ograniczenia dostępu do danych zachowanie integralności danych zapewnienie niezależności danych SZBD współpracuje z wieloma użytkownikami. Każdy z nich wyraża swoje potrzeby w różnym języku związanym z bazą danych. Wyróżnia się następujące języki: A. język opisu danych- używany przez administratora bazy danych do tworzenia opisu fizycznej bazy danych, nadania logicznego formatu danym i opisu fizycznych atrybutów danych, które są pamiętane w bazie danych B. język manipulacji danymi- stosowany w programach aplikacyjnych i realizujący operacje wprowadzania i wyświetlania danych W SZBD stosuje się relacyjną organizację jej pamiętania. Ogół danych niezbędnych do wspólnego przetworzenia dzieli się na względnie jednorodne zestawy (relacje). SZBD dzieli się na dwie grupy: systemy adresowane na komputery PC, współpracujące z niewielkimi bazami danych, obsługujące pojedynczych użytkowników lub niewielkie grupy (MS Access) systemy zaawansowane technologicznie, dostosowane do obsługi wielu użytkowników i dużych baz danych, bazujących na standardowym języku manipulacji danymi SQL (Oracle, Paradox, Progres) Cechy SZBD na PC: niskie wymagania sprzętowo-systemowe proste i niezawodne graficzne środowisko użytkowania, gwarantujące łatwość szkolenia i obsługi 2 uproszczenia manipulacyjne przy stosowaniu specyficznych prostych języków operowania danymi (nastawienie na interaktywne przetwarzanie danych z bazy) możliwość współpracy z innymi, zaawansowanymi bazami danych zdolność do wymiany danych z otoczeniem (arkuszami, pakietami graficznymi itp.) Cechy zaawansowanych SZBD: stosowanie standardu języka SQL wysoki poziom bezpieczeństwa przetwarzanych baz scentralizowanych i rozproszonych praca w konfiguracji klient – serwer, optymalizująca przetwarzanie w sieciach zdolność do optymalizacji zapytań, kierowanych do bazy przez użytkowników lub ich systemy dostosowanie do efektywnego przetwarzania transakcji poprzez odpowiednie mechanizmy synchronizacji i monitorowania pracy poszczególnych użytkowników zbiór mechanizmów zapewnienia integralności bazy, tj. poprawność, aktualność, kompletność i spójność przechowywania i przetwarzania danych zdolność manipulowania niestandardowymi strukturami danych, definiowanymi przez użytkowników możliwość stosowania pakietów na wielu platformach sprzętowosystemowych i przenoszenia aplikacji bez danych między nimi Kierunki doskonalenia SZBD: tworzenie baz uniwersalnych, pozwalających przechowywać dane obiektowe i dane multimedialne tworzenie hurtowni danych (selekcja i agregacja danych z baz operacyjnych, pamiętanie danych historycznych, wielowymiarowe analizy danych) Pakiety graficzne – rodzaje: programy graficznej ilustracji danych (metody prezentacji: wykresy dwuwymiarowe, wykresy kołowe, histogramy i wykresy przestrzenne) programy opracowania schematów (graficzne opracowania wszelkich diagramów: planów, schematów, opisów struktur powiązań procesów) programy przygotowania zaawansowanych prezentacji graficznych (umożliwiają przygotowanie sekwencji slajdów, wykorzystywanie standardowych scenariuszy pokazów, włączenie do pokazu interaktywnych przycisków, obiektów) E-biznes (elektroniczny biznes)- te modele wykorzystują technologię internetową, wirtualnej rzeczywistości. Języki programowania: Java Script, Java, HTML. 3 Systemy zarządzania wiedzą- do realizacji tej koncepcji służą: algorytmy genetyczne sieci neuronowe Aby komputer mógł zrealizować powierzone mu zadanie, konieczne jest wykonanie wielu czynności, takich jak: 1) opracowanie algorytmu rozwiązania zadania 2) kodowanie algorytmu w wybranym języku programowania 3) uruchomienie programu Sieci komputerowe- to pewna liczba niezależnie działających komputerów, które są połączone ze sobą za pomocą kanałów komunikacyjnych, pozwalających na wymianę informacji między tymi komputerami. Fizyczne elementy sieci komputerowych: stacje robocze- mikrokomputery włączone do sieci serwery- wyspecjalizowane komputery o dużej mocy obliczeniowej udostępniające stacjom roboczym zasoby sieci media transmisji- sieci telefoniczne, łącza telefoniczne, łącza światłowodowe, mikrofalowe i satelitarne Cele budowy sieci komputerowych: bezpośredni dostęp użytkownika sieci do zasobów wszystkich systemów komputerowych wchodzących w jej skład równomierne obciążenie systemów pracujących w sieci znacznie wyższy poziom niezawodności i dostępności przetwarzania w wypadku systemów tradycyjnych niższe koszty przetwarzania zadań pojedynczego użytkownika korzystającego z końcówki zwiększenie możliwości współpracy pomiędzy użytkownikami Z uwagi na wielkość (obszar działania) sieci dzieli się na: sieci lokalne (Local Area Network- LAN)- łączą grupę użytkowników pracujących na stosunkowo niewielkim obszarze (budynek, firma) sieci kampusowe (Campus Network- CN)- składają się z wielu segmentów sieci połączonych siecią LAN, a działających na większym obszarze (kilka budynków) sieci miejskie (Metropolitan Area Network- MAN)- obejmują swoim zasięgiem obszar miasta, o zasięgu do 100 kilometrów, realizowane w oparciu o technologię światłowodowe sieci rozległe (Wicle Area Network)- łącza znacznie odległe geograficznie systemy komputerowe, łączonymi systemami, np. internet 4 O pracy sieci komputerowej decydują: topologia sieci media transmisji architektura sieci Topologia sieci- określa rozmieszczenie łączy między stacjami i samych łączy stacji roboczych. Można wyróżnić następujące topologie sieci: 1) punkt – punkt 2) gwiazda 3) pętla (pierścień) 4) magistrala K- stacja sieci (mikrokomputer) KC- komputer centralny K K punkt – punkt K K K K K K KC K gwiazda (np. internet) K K K K K K K pętla (przesył danych w jednym kierunku) K K magistrala K K Topologia gwiazdy- wszystkie stacje robocze są połączone tylko z jedną stacją centralną (kontrolerem, zarządcą sieci), przez którą odbywa się wszelka komunikacja. 5 Zalety: centralne sterowanie ułatwia zarządzanie siecią oraz jej zasobami proste dołączanie nowych stacji Wady: awaria kontrolera powoduje przerwanie całej sieci prędkość pracy kontrolera ogranicza szybkość przesyłania danych dołączanie nowej stacji wymaga położenia nowego kabla (sumaryczna długość kabla w sieci o topologii gwiazdy jest większa niż w innych) Zastosowanie: małe i duże sieci w praktyce stosowana jest konfiguracja ,,płatka śniegu”- wiele stacji centralnych połączonych ze sobą (internet) Topologia pierścienia (pętli)- wszystkie stacje włączone w pierścień zajmują się przekazywanie sygnałów (tylko w jednym kierunku). Zalety: przesyłane dane są dostępne dla wszystkich stacji w sieci równouprawnienie wszystkich stacji (brak centralnego sterowania), co podnosi niezawodność całej sieci (wszystkie stacje oprócz nadawania i odbierania sygnałów zajmują się ich wzmacnianiem) Wady: zdarzają się nietypowe zjawiska, jak: krążący w nieskończoność pakiet z danymi przerwanie w sieci powoduje utratę połączenia między stacjami i zawiesza pracę całej sieci Zastosowanie- ośrodki akademickie (czyli sieci kampusowe) Topologia magistrali- wszystkie stacje dołączone są do wspólnego odcinka przewodu magistrali za pomocą specjalnego złącza. Zalety: transmitowane dane docierają od wszystkich stacji (są pobierane jednak tylko wtedy, gdy adres odbiorczy jest adresem danej stacji) brak wrażliwości na uszkodzenia dowolnej stacji łatwość dołączenia nowych stacji Wady- ograniczony przestrzenny zasięg z uwagi na brak regeneratorów sygnałów Zastosowanie- sieci lokalne Rozszerzona konfiguracja- topologia drzewa- główny przewód komunikacyjny rozgałęzia się w wielu miejscach. 6 Topologia punkt – punkt (pear to pear): każdy komputer ma przeważnie dostęp do wszystkich urządzeń w sieci użytkownik odpowiada za instalację, obsługę i komfort sieci Metoda transmisji: skrętka telefoniczna (skręcona para izolowanych przewodów miedzianych- transmisja na odległość 100 metrów przy szybkości 10 MB na sekundę Ethernet (kabel koncentryczny- transmisja na odległość do 1000 metrów) światłowód (wzdłuż włókien szklanych wysyłane światło laserowe, transmisja rzędu 100 MB na sekundę) mikrofale, łącza satelitarne, fale radiowe itp. Architektura sieci- rodzaje: 1) klient – serwer (programy użytkowe- klienci- uruchamiane na stacjach ? zlecają wykonanie wybranych zadań serwerom udostępniającym klientom zasoby sieciowe, np. Net Ware firmy Noven) 2) sieci partnerskie (komputer podłączony do sieci może być jednocześnie serwerem oraz klientem, np. Windows for Workgroups firmy Microsoft) Historia internetu: początek lat 70- powstanie sieci ARPANET dla Departamentu Obrony USA (przeznaczonej do przesyłania informacji wojskowych w czasie konfliktu nuklearnego i niewrażliwej na uszkodzenia) sieć łączyła Departament z licznymi kontrahentami (w tym uniwersytetami) podział sieci ARPANET na MILNET i INTERNET Internet (metasieć)- sieć łącząca wiele innych sieci korzystających przede wszystkim ze specjalnego protokołu TCP / IP i korzystających ze wspólnej przestrzeni adresowej. Protokół- to zbiór konwencji określających sposób przesyłania danych między różnymi programami. Protokoły określają jak sieć ma przesyłać swoje wiadomości i obsługiwać błędy. Protokół TCP / IP- to opracowany w 1974 roku Protokół Kontroli Transmisji / Protokół Internetu. Protokół IP jest odpowiedzialny za adresowanie w sieci, natomiast protokół TCP- za dostarczanie komunikatów we właściwe miejsce. Inne protokoły to np. OSI (połączenie systemów otwartych). Działanie internetu: komutacja pakietów w internecie- polega na podziale strumienia danych wejściowych na małe części, z których każda opatrywana jest nagłówkiem, zawierającym informacje niezbędne do osiągnięcia przez dane miejsca przeznaczenia komputery archiwizują(?) nagłówki i przesyłają pakiet z miejsca na miejsce, aż dotrze on do właściwego miejsca (różnymi trasami) 7 Przesyłanie danych: łącza komutowane- linia telefoniczna łącza dzierżawione (dedykowane)- łącze jest cały czas czynne i gotowe w każdej chwili do przesyłania danych inne (mikrofale, satelitarne, radiowe) Adresowanie w internecie: każdy komputer włączony do internetu jest identyfikowany za pomocą numerów zwanych adresami IP adres IP składa się z 4 części oddzielonych kropkami (np. 92.33.33.32liczba od lewej to najogólniejsza część adresu, oznaczająca najrozleglejszą sieć, ostatnia- konkretny komputer) W praktyce stosuje się system specyficznych nazw. DNS to układ zapisu odwrotny do adresów IP. Przykładowe dziedziny: com- dziedziny komercyjne gov- instytucje państwowe net- organizacje administracyjne edu- instytucje dydaktyczne mil- instytucje wojskowe org- organizacje zwykle prywatne Usługi w internecie: poczta elektroniczna zdalny transfer plików między komputerami (FTP) praca na innej maszynie (Telnet) dostęp do serwisów informacyjnych (www) listy dyskusyjne 8