NOŚNIKI DLA POŻYTECZNYCH MIKROORGANIZMÓW NATURALNIE ZASIEDLAJĄCYCH KORZENIE ROŚLIN SADOWNICZYCH mgr Paweł Trzciński1, dr Lidia Sas-Paszt1, dr Eligio Malusa1, mgr Aleksandra Bogumił1, dr Beata Sumorok1, mgr Sławomir Głuszek1, mgr Anton Harbuzov2 1) 2) Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa im Szczepana Pieniążka, Skierniewice Narodowy Uniwersytet Medyczny im. Danyla Halickiego, Katedra Mikrobiologii, Wirusologii i Immunologii, Lwów, Piekarska 69, Ukraina WSTĘP Stosowanie pożytecznych mikroorganizmów w sadownictwie wiąże się koniecznością ich skutecznej aplikacji w strefie systemu korzeniowego roślin. Problem ten rozwiązano stosując różnego rodzaju nośniki mające na celu zwiększenie przeżywalności tych mikroorganizmów w zmiennych warunkach glebowo-klimatycznych. Na świecie powszechnie stosowane są nośniki wiążące mikroorganizmy zarówno na ich powierzchni np. keramzyt, perlit, trociny, torf, węgiel drzewny, wermikulit [Grunewaldt-Stoecker 1990; Pesenti-Barili et al. 1991; Sharon et al. 2001] jak i wewnątrz struktury nośników np. alginat sodu, karagen [Fravel et al. 1985; Bashan 1986; Trevor et al. 1993; Cassidy et al. 1995; Bashan 1998; Bashan et al. 2002;Trivedi et al. 2005]. Celem podjętych badań w ramach projektu EkoTechProdukt jest wytypowanie najlepszych nośników dla pożytecznych mikroorganizmów zasiedlających korzenie roślin sadowniczych. MATERIAŁ I METODY Do doświadczenia wybrano szczep bakterii Pseudomonas fluorescens (Fot. 1) stymulującej wzrost i rozwój roślin uprawnych. Jako nośniki bakterii użyto: alginat sodu, keramzyt i perlit (Fot. 2). Zastosowano dwie metody inokulacji bakteriami w zależności od Fot. 1 Bakteria Pseudomonas fluorescens w świetle UV rodzaju nośnika. Roztwór alginatu sodu (200 ml, 3%) wraz z zawiesiną bakteryjną (100 ml, 107 cfu w 1ml) został wkroplony do roztworu chlorku wapnia (0,1 M). Powstałe kapsułki dwukrotnie przemyto sterylną wodą destylowaną a następnie zawieszono w roztworze soli fizjologicznej i przechowywano w 40C. W przypadku keramzytu i perlitu zastosowano metodę hodowli bakterii w bulionie odżywczym (250 ml) z dodatkiem odpowiedniego nośnika (100 ml). Po inkubacji (48h) i wysuszeniu nośników w strumieniu suchego powietrza (w celu zahamowania metabolizmu bakterii), przechowywano je w 40C. W celu oszacowania populacji bakterii zasiedlających nośniki, kapsułki alginatu sodu rozpuszczono w 6% roztworze cytrynianu sodu, a keramzyt i perlit zawieszono w soli fizjologicznej (w stosunku 1:9) i wytrząsano przez 15 minut. Tak przygotowane zawiesiny Fot. 2 Nośniki mikroorganizmów (od lewej: keramzyt, alginat sodu, perlit) posiano na szalki z podłożem KING B metodą kolejnych rozcieńczeń. WYNIKI Po 30 dniach przechowywania zaobserwowano znaczne zmniejszenie populacji bakterii zasiedlających keramzyt i perlit. W przypadku alginatu sodu spadek liczby bakterii był nieznaczny (Wykres 1, po 30 dniach). Ze względu na niską przeżywalność bakterii na keramzycie i perlicie, powtórnie oszacowano liczbę bakterii po kolejnych 30 dniach przechowywania i stwierdzono brak żywych bakterii Pseudomonas fluorescens na tych nośnikach. WNIOSKI Wyk. 1 Przeżywalność bakterii Pseudomonas fluorescens na wybranych nośnikach. Badania współfinansowane przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 1. Spośród trzech badanych nośników najlepszym dla bakterii Pseudomonas fluorescens jest alginat sodu. 2. Proces przygotowania bakterii Pseudomonas fluorescens dla keramzytu i perlitu wymaga dalszych badań w celu zwiększenia ich przeżywalności. 3. Stosowanie keramzytu i perlitu jako nośników mikroorganizmów wymaga użycia szczepów bardziej odpornych np. bakterie wytwarzające formy przetrwalnikowe.