"Umiarkowany islam to obelga wobec muzułmanów" Raymond Ibrahim Po wygranej w wyborach okazało się, że Sadiq Khan, pierwszy muzułmański burmistrz Londynu, nazywał umiarkowanych muzułmanów „Uncle Toms”. Jest to wyzwisko, jakim obrzucano czarnych, którzy próbowali przypodobać się białym w USA. W tym kontekście chodzi o muzułmanów, którzy wyznają „umiarkowany islam”, postrzegany jako forma poddania się Zachodowi. Jeden z najwyższych duchownych Iranu ewidentnie podziela ten pogląd. Po stwierdzeniu, że „rewolucyjny islam jest tym samym, co czysty islam Mahometa”, ajatollah Tabatabajnedżad ogłosił ostatnio: „Niektórzy mówią, że nasz islam nie jest islamem rewolucyjnym, ale my musimy im powiedzieć, że nierewolucyjny islam to to samo, co ‚islam amerykański’. Islam rozkazuje nam opierać się naszym wrogom i być dobrym i współczującym dla siebie nawzajem, oraz nie bać się niczego”. Ilu jeszcze muzułmanów podziela te poglądy poza jednym sunnitą mieszkającym w Londynie (i rządzącym nim) oraz jednym szyitą mieszkającym i sprawującym rządy na Bliskim Wschodzie? Arabskojęzyczny artykuł rzuca na tę sprawę więcej światła. W tłumaczeniu jego tytuł brzmi: „Prawda o umiarkowanych muzułmanach, widziana oczami Zachodu oraz samych muzułmanów”. Napisał go dr. Ahmed Ibrahim Khadr w 2011 roku. Możemy w nim przeczytać: „Islamscy badacze zgadzają się co do tego, że to, co Zachód i jego zwolennicy nazywają umiarkowanym islamem i umiarkowanymi muzułmanami, jest po prostu obelgą wobec islamu i muzułmanów, wypaczeniem islamu, powoduje rozdźwięk wśród muzułmanów, jest iskrą, która ma spowodować wojnę pomiędzy nimi. Widzą również, że podział na umiarkowany islam oraz radykalny islam nie ma podstawy ani w samym islamie, ani w jego doktrynach oraz zasadach, ocenach czy rzeczywistości”. Khadr wymienia wiele kwestii, w których różnią się od siebie muzułmanie umiarkowani i radykalni. Na przykład, radykałowie (prawdziwi muzułmanie) wspierają innych muzułmanów, szczególnie tych, którzy poświęcili się dżihadowi, natomiast umiarkowani (fałszywi muzułmanie) zawiązują sojusze z narodami Zachodu i im pomagają. Brzmi to podobnie jak stwierdzenie ajatollaha, że „islam rozkazuje nam opierać się naszym wrogom [niewiernym] i być dobrym i współczującym dla siebie nawzajem”. Oto najważniejsze rozróżnienia, jakie czyni Khadr w swoim artykule (tłumaczone dosłownie): • radykałowie chcą powrotu kalifatu; umiarkowani odrzucają kalifat • radykałowie chcą wprowadzenia szariatu; umiarkowani odrzucają stosowanie szariatu • radykałowie odrzucają ideę odnowy i reform, widząc to jako formę podporządkowania się wobec kultury zachodniej; umiarkowani ją akceptują • radykałowie akceptują obowiązek toczenia dżihadu na ścieżce Allaha; umiarkowani odrzucają go • radykałowie odrzucają wszelką krytykę islamu; umiarkowani przyjmują ją jako przejaw wolności słowa • radykałowie przyjmują prawa karzące każdego, kto obraża albo opuszcza religię [apostatów]; umiarkowani odrzucają te prawa • radykałowie odpowiadają na wszelką obrazę islamu albo proroka Mahometa – pokój i błogosławieństwo niech będą z nim – wielką przemocą i gniewem; umiarkowani odpowiadają spokojnie w oparciu o wolność słowa • radykałowie szanują i czczą każdy uczynek i każde słowo proroka – pokój i błogosławieństwo niech będą z nim – zapisane w hadisach; umiarkowani nie • radykałowie sprzeciwiają się demokracji; umiarkowani akceptują ją • radykałowie widzą ludy księgi [Żydów i chrześcijan] jako dhimmich [„obywateli” drugiej kategorii]; umiarkowani sprzeciwiają się temu • radykałowie odrzucają pomysł, żeby niemuzułmańska mniejszość mogła być równa lub sprawować władzę nad muzułmanami; umiarkowani akceptują to • radykałowie odrzucają ideę, że mężczyźni i kobiety są sobie równi; umiarkowani przyjmują to, zgodnie z poglądami Zachodu • radykałowie sprzeciwiają się idei wolności wyznania oraz apostazji od islamu; umiarkowani się na nie godzą • radykałowie pragną, żeby islam sprawował władzę nadrzędną; umiarkowani sprzeciwiają się temu • radykałowie przedkładają Koran nad konstytucję; umiarkowani odrzucają to • radykałowie odrzucają ideę równości religii, ponieważ prawdziwą religią Allaha jest islam; umiarkowani akceptują równość religii • radykałowie poperiają noszenie hidżabów i nikabów; umiarkowani odrzucają to • radykałowie akceptują zabijanie młodych dziewcząt, które popełniają cudzołóstwo, jako alternatywę dla splamienia honoru rodziny; umiarkowani odrzucają to • radykałowie odrzucają dzisiejszy status kobiet i uznają, że kobiety powinny mieć taki status, jak za czasów proroka; umiarkowani odrzucają pogląd, że kobiety powinny być traktowane tak jak za czasów proroka • radykałowie stanowczo sprzeciwiają się temu, żeby kobiety miały prawo wyboru swoich partnerów; umiarkowani akceptują, że kobieta może wybrać sobie chłopaka bez ślubu • radykałowie zgadzają się na wycinanie łechtaczek; umiarkowani odrzucają to • radykałowie sprzeciwiają się tak zwanej wojnie z terroryzmem i widzą ją jako wojnę z islamem; umiarkowani akceptują ją • radykałowie wspierają grupy dżihadystyczne; umiarkowani sprzeciwiają się im • radykałowie odrzucają określenia ‚terroryzm islamski’ albo ‚faszyzm islamski’; umiarkowani akceptują je • radykałowie odrzucają powszechne prawa człowieka, w tym prawo do orientacji homoseksualnej; umiarkowani akceptują je • radykałowie odrzucają idęę sprzymierzania się z Zachodem; umiarkowani ją popierają • radykałowie sprzeciwiają się sekularyzmowi; umiarkowani go popierają Khadr używa jeszcze innych argumentow. Umiarkowani muzułmanie uważają, iż religia nie pełni żadnej roli w życiu publicznym, musi być praktykowana prywatnie. Radykałowie natomiast chcą, żeby rządziła ona normami społecznymi. Umiarkowani mają podejście racjonalistyczne, a radykałowie opierają się na dosłownym tekście Koranu i hadisów. Umiarkowani czują się lojalni przede wszystkim wobec państwa, niezależnie od jego religii i „uznają nienawiść wobec niemuzułmanów za niedopuszczalną” – natomiast radykałowie są lojalni wobec islamu i jego doktryny lojalności i wrogości. Wnioski Khadra są takie, że większość muzułmanów – umiarkowanych muzułmanów to ci, którzy nie sprzeciwiają się Zachodowi, a wręcz wspierają jego styl życia. Tymczasem wszystko, co akceptują radykałowie, oparte jest na tradycyjnych poglądach islamskich. Jeśli tak jest – a niepokojące sondaże zdają się potwierdzać wnioski Khadra – Zachód musi ponownie przemyśleć jedną z głównych metod przeciwstawiania się radykalnemu islamowi: wspieranie umiarkowanych muzułmanów i umiarkowanego islamu. Raymond Ibrahim jest członkiem David Horowitz Freedom Centre, Middle East Forum i dziennikarzem CBN News. Jest też autorem książek Crucified Again: Exposing Islam’s New War on Christians (2013) and The Al Qaeda Reader (2007). Veronica Franco, na podstawie: www.frontpagemag.com