Obrazowanie i analiza blastocyst bydlęcych - zastosowanie spektroskopii wibracyjnej (FTIR) Anna Wiecheć Zakład Spektroskopii Stosowanej Seminarium IFJ 15.03.2012 PLAN SEMINARIUM: • Spektroskopia FTIR • Co to są blastocysty • Materiał badawczy – utrwalone blastocysty bydlęce • Metoda badawcza – spektroskopia w podczerwieni z zastosowaniem źródła laboratoryjnego i detektora FPA • Rezultaty – • Podsumowanie mapy 2D, analiza statystyczna (hierarchiczna analiza klastrowa z zastosowaniem metody Warda, analiza głównych składowych PCA, analiza wybranych pików) Spektroskopia wibracyjna w podczerwieni z zastosowaniem transformaty Fouriera (spektroskopia FTIR) Metoda polega na analizie pochłoniętego promieniowania elektromagnetycznego przez badaną substancję (drgające cząsteczki). I=I0 log I0 I 10-cαd Prawo Lamberta-Beera: Natężenie światła padającego na próbkę maleje wykładniczo, ze wzrostem długości drogi tego promieniowania w próbce = cαd = A I – natężenie promieniowania po przejściu przez próbkę I0 - natężenie promieniowania padającego na próbkę d – długość drogi promieniowania w próbce c - stężenie molowe substancji absorbującej d http://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo_Lamberta-Beera α - molowy współczynnik absorpcji Absorbancja A zależy od rodzaju promieniowania, stężenia substancji w próbce i długości drogi promieniowania w próbce. Spektroskopia wibracyjna w podczerwieni z zastosowaniem transformaty Fouriera (spektroskopia FTIR) Idea pomiaru: Próbka badana Detektor, Źródło Obróbka sygnału, promieniowania Transformację Fouriera widma interferencyjnego IR (polichromatyczne) Wzorzec Interferencyjne widmo IR Spektroskopia wibracyjna w podczerwieni z zastosowaniem transformaty Fouriera (spektroskopia FTIR) 0,01nm 1nm 100nm 400nm 800nm 1mm 1m http://www.darewit.pl/dane-techniczne---wykresy---jak-grzeja-zarowki-.html Bliska podczerwień (NIR – near InfraRed) Średnia podczerwień (MIR – mid InfraRed) Daleka podczerwień (FIR – far InfraRed) Długość fali λ [μm] 0,8-2,5 2,5-25 25- 1000 Liczba falowa ν [1/cm]* 12500-4000 4000-400 400-20 * ν [1/cm]*= 1000/ λ [μm] - (1500- 3700 [cm-1]) analiza grup funkcyjnych biocząsteczek, -(700 – 1500[cm-1]) obszar daktyloskopowy – analiza biocząsteczek, w których podczas wibracji zmienia się moment dipolowy - analiza drgań wiązań między atomami w cząsteczce (analiza widm oscylacyjnych) Rodzaje drgań cząsteczkowych Drgania rozciągające Symetryczne Asymetryczne Drgania deformacyjne W płaszczyźnie Poza płaszczyzną Kołyszące Nożycowe Wachlarzowe Skręcające http://teaching.shu.ac.uk/hwb/chemistry/tutorials/molspec/irspec1.htm Widmo charakterystyczne dla komórki: Białka: Białka: cm-1) Amid IIIrz (1299 30% C–N rozciaganie; 30% N–H zginanie; 10% C=O rozciąganie; 10% O=C–N zginanie; 20% inne Amid IIrz (1567cm-1) 60% N–H rozciąganie; 40% C–N rozciąganie Białka: Amid Irz (1654 cm-1) 80% C=O rozciąganie, 10% C- N rozciąganie, 10% N-H rozciąganie Lipidy (2850cm-1 – 3010cm-1) Symetryczne i asymetryczne rozciągania grup CH3, CH2,=C-H Kwasy nukleinowe (950cm-1-1250cm-1) 1244 cm-1 – asymetryczne rozciąganie PO2 w RNA 1230 cm-1 – asymetryczne rozciąganie PO2 w DNA 1089 cm-1 – symetryczne rozciąganie PO2 w DNA 1084 cm-1 – symetryczne rozciąganie PO2 w RNA Cukry: 1155 cm-1, 1032 cm-1 – rozciąganie –C-O Literatura: Stuard,2004; Socrates Group, 2004 Blastocysta gr. blastós – kiełek, zarodek, kýstis – pęcherz to stadium rozwojowe zarodka ssaków łożyskowych gotowe do zagnieżdżenia w macicy. http://www.ramsem.com/embryolocal.html http://www.youtube.com/watch?v=nkAIfrTQELA - Blastocysta - pierwsze stadium rozwojowe z wyróżnionymi częściami zarodka (węzeł zarodkowy, embrioblast) http://elinowbioreview2.wikispaces.c om/Stages+of+Embryo Komórki macierzyste dla zarodka właściwego Komórki macierzyste dla łożyska (pierwotna jama ciała) http://www.independent.com/news/2009/nov/21/showtime-stem-cells/ W warunkach in vitro na tym etapie bardzo często występuje zahamowanie rozwoju zarodka. Dojrzałość oocytu (komórki jajowej) jest podstawowym warunkiem jego zdolności do zapłodnienia i prawidłowego rozwoju zarodkowego, a następnie płodowego. • Podczas dojrzewania in vitro ponad 80% oocytów osiąga stadium metafazy II (MII) (osiąga dojrzałość mejotyczną). • Z kolei, 70−80% w pełni dojrzałych oocytów Oocyt I rzędu (stadium MI) jest zdolnych do zapłodnienia. • Z nich tylko 50% rozwija się do stadium blastocysty podczas hodowli in vitro [Mermillod i in., 1999; Kątska-Książkiewicz i in., 2007]. Jednym z czynników ograniczających zdolności rozwojowe oocytów in vitro może być ich nieprawidłowe dojrzewanie, spowodowane suboptymalnymi warunkami hodowli 1998]. [Moor i in., Oocyt II rzędu (stadium MII) http://panorama.varsovia.pl/varsovia/war stwy/dna/ha/oocyt-GV.html Instytut Zootechniki w Balicach – prowadzi badania wpływu hialuronianu na kompetencje rozwojowe oocytów. Hialuronian jest produkowany w warunkach in vivo w komórkach sąsiadujących (komórki wzgórza jajonośnego) z oocytem. Hialuronian (HA) – glikozoaminoglikan (polisacharyd): • Nie tworzy kowalencyjnego wiązania z białkami, nie może więc wchodzić w skład typowego proteoglikanu. • Może natomiast stanowić oś, na której wiążą się inne proteoglikany tworząc wraz z nimi "agregat proteoglikanu". [ Laurent T.C., J. R.E. Fraser (1992) The FASEB Journal vol. 6 no. 7 2397-2404 ] • Wchodzi w skład macierzy zewnątrzkomórkowej. Na podstawie wstępnych badań [E.Latasiewicz, J.Opiela, Wiadomości Zootechniczne R. XLIX (2011) 4:3-7]: • zaobserwowano wzrost liczby dojrzałych oocytów dla stężenie 0,07% HA • nie zaobserwowano wpływu na wzrost fragmentacji DNA (HA nie przyspiesza apoptozy) Materiał badawczy Materiał badawczy dostarczony z Instytutu Zootechniki, Balice – dr inż. Jolanta Opiela Blastocysty bydlęce (utrwalone) Blastocysta uzyskana z zapłodnienia oocytu hodowanego bez HA; blastocysta hodowana w pożywce SOF2 Blastocysta uzyskana z zapłodnienia oocytu hodowanego bez HA; blastocysta hodowana we współhodowli z komórkami Vero w pożywce B2 Kontrola doświadczenia Blastocysta, uzyskana z zapłodnienia oocytu hodowanego z dodatkiem hialuronianu HA (12,5 μl 1% HA / ml pożywki IVM) (Vk= 0,007%) Materiał - cel badania Cel badań Określenie wpływu dodatku hialuronianu (HA) do pożywki do dojrzewania oocytów bydlęcych na ich kompetencje rozwojowe. Odpowiedź na pytania: Czy zastosowanie laboratoryjnego źródła promieniowania IR i detektora FPA pozwoli na zobrazowanie i analizę komórek zarodkowych w stadium blastocysty? Czy metody spektroskopowe mogą stanowić uzupełnienie testów biochemicznych w badaniach zarodków? Metoda i urządzenia pomiarowe SPEKTROSKOPIA W ZAKRESIE PODCZERWIENI Z ZASTOSOWANIEM TRANSFORMATY FOURIERA Miejsce: laboratorium SISSI (Source for Imaging and Spectroscopic Studies in the Infrared) synchrotron ELETTRA, Triest, Włochy Data pomiaru: 08-14. 07.2011 Źródło IR: Laboratoryjne Globar Interferometr - Bruker VERTEX70 Mikroskop Vis/IR- Hyperion 3000 Detektor: Focal Plane Array (FPA, 64 x 64 piksele) 15xobjektyw: 1 pixel= 2,65 μm Rozmiar obrazowanego obszaru próbki: 170 μm x 170 μm Zakres spektralny: 900 cm-1 – 4000 cm-1 Rozdzielczość spektralna: 4 cm-1 Liczba skanów: 64 Dwuwymiarowe mapy rozkładu intensywności wybranych pasm absorpcji: Blastocysta kontrolna (K) DNA (1250cm-1- 950cm-1) Amidy I i II rz (1715cm-1-1400cm-1) Blastocysta ze współhodowli kontrolna (KV) Blastocysta (H) Dwuwymiarowe mapy rozkładu intensywności wybranych pasm absorpcji: Blastocysta kontrolna (K) Białka, lipidy (1400cm-1-1300cm-1) Lipidy (3020cm-1-2880cm-1) Blastocysta ze współhodowli Vero kontrolna (KV) Blastocysta (H) Analiza danych • Dla każdej blastocysty wyekstrahowano po 40 widm komórek z rejonu węzła zarodkowego • Analizowany zakres widma: 900cm-1 – 1850cm-1 • Wykonano korektę ze względu na rozpraszanie fali elektromagnetycznej na przedmiotach sferycznych o wielkości porównywalnej do długości fali (Mie scattering, P. Bassan, University of Manchester, UK) • Przeprowadzono normalizację wektorową. Zastosowane metody wielowymiarowej analizy wariancji: 1.Hierarchiczna analiza klastrowa: - optymalne grupowanie obserwacji (obiekty podobne znajdują się w obrębie jednego klastra) - metoda Warda: analiza wariancji; zmierza do minimalizacji sumy kwadratów odchyleń dwóch dowolnych skupień - Miarą odległości lub rozbieżności między obiektami jest odległość euklidesowa = rzeczywista odległość geometryczna między obserwacjami w przypadku dwóch lub trzech wymiarów Hierarchiczna analiza klastrowa z zastosowaniem metody Warda (dendrodiagram) Numery widm komórek badanych blastocyst K - kontrola (40 widm) KV – kontrola +Vero (40 widm) H – blastocysta (40widm) Diagram drzewa Metoda Warda Odl euklidesowa Odległość wiązania [a.u.] Zastosowane metody wielowymiarowej analizy wariancji: Analiza składowych głównych (ang. Principal Component Analysis, PCA): - PCA pozwala na wizualizację danych oraz analizę wielowymiarowych danych poprzez ich kompresję - zredukowanie liczby czynników losowych; zmienne losowe w danej grupie stają się od siebie zależne - wykrywanie struktury w związkach między zmiennymi - klasyfikacja zmiennych poprzez znalezienie składowych głównych (PC), które opisują wariancję; - Określenie zależność między głównymi składowymi a danymi na podstawie analizy ładunków czynnikowych Analiza składowych głównych (ang. Principal Component Analysis, PCA ) Projekcja próbek na przestrzeń zdefiniowaną przez trzy czynniki główne (obok czynników głównych podano procent opisanej wariancji danych przez każdy czynnik) Analiza składowych głównych (ang. Principal Component Analysis, PCA ) Wartości ładunków czynnikowych [j.u.] Ładunki czynnikowe to korelacje między zmiennymi a czynnikami PC (92,7%) (5,8%) (1,2%) Amid Irz Amid IIIrz Amid IIrz Liczba falowa [1/cm] Analiza pików charakterystycznych dla biomolekuł: Średnie widma komórek blastocyst Amid IIrz Lipidy, Amidy IIIrz (1462 rozciąganie C-N, 1544 zaginanie wiazania N-H) (1357) asymetryczne i symetryczne, nożycowe drgania w C-H w wiązaniu CH3 Amid Irz (1654) Rejon DNA (950-1250) 80% C=O rozciąganie, 10% C- N rozciąganie, 10% N-H rozciąganie Literatura: Stuard,2004; Socrates Group, 2004 Analiza pików charakterystycznych dla biomolekuł Kompetencje rozwojowe oocytu są zależne od jakościowego i ilościowego składu cytoplazmy. Intensywność pików świadczy o ilościowej zawartości biokomponentów w komórkach blastocyst Pola powierzchni pod pikami [j.u.] Amid Amid IIrz Amid IIrz IIIrz, lipidy, (1462cm-1) (1544cm-1) ±SD ±SD Amid Irz (1654cm-1) ±SD Suma pól pod pikami ±SD (1357cm-1) ±SD Kontrola 50 x 10-4 30 x10-4 47 x10-4 138 x10-4 87 x10-4 16 x10-4 62 x10-4 25 x10-4 30 x10-4 134 x10-4 71 x 10-4 18 x 10-4 92 x10-4 24 x10-4 34 x10-4 168 x10-4 72 x10-4 1,2 x 10-4 Blasto+ Vero ±SD 10 x 10-4 ±0,5 x 10-4 blastoHA Suma pól pod pikami (bez Amidu IIrz) 1,7 x 10-4 4,4 x 10-4 13,5 x 10-4 20,7 x 10-4 0,8 x 10-4 2,7 x 10-4 3,4 x 10-4 1,5 x 10-4 3,0 x 10-4 4,6 x 10-4 18,4 x 10-4 20,2 x 10-4 34,1 x 10-4 18,4 x 10-4 7,1 x 10-4 8,0 x 10-4 Analiza pasm charakterystycznych dla biomolekuł: Analiza struktury drugorzędowej białek (jakościowa analiza, pozwala wnioskować o zmianach konformacyjnych w białkach): α helisa = β struktura A(1654cm-1) A(1635cm-1) Kontrola = 1,23 Blasto (HA) = 1,04 Blasto +Vero= 1,11 Analiza stosunku kwasów nukleinowych procesów replikacji DNA czy transkrypcji RNA): RNA (uracyl) DNA (asymetryczne rozc PO2-) = A(996cm-1) A(1230cm-1) (określenie intensywności Kontrola = 0,56 Blasto (HA) = 0,35 Blasto +Vero= 0,26 Podsumowanie Zastosowanie źródła laboratoryjnego IR i detektora FPA pozwala obrazować pasma charakterystyczne dla danej biomolekuły (np. DNA, białek) obecnej w komórkach blastocyst bydlęcych. Na tej podstawie można wnioskować jaki jest rozkład danej biomolekuły np. intensywność pasma DNA - gdzie jest najwięcej komórek lub jaki jest rozkład materiału zapasowego – lipidy, białka. Możliwe jest wyekstrahowanie widm pojedynczych komórek i przeprowadzenie analizy m.in. statystycznej w celu zbadania czy istnieją różnice pomiędzy komórkami w badanych blastocystach. Na podstawie hierarchicznej analizy klastrowej oraz analizy składowych głównych (PCA) można wnioskować, że komórki blastocysty, której oocyt był hodowany w pożywce z hialuronianem są bardziej podobne do komórek blastocysty pochodzącej ze współhodowli Vero niż do komórek blastocysty kontrolnej. Podsumowanie Na podstawie analizy pól powierzchni pod pikami możliwe jest przeprowadzenie ilościowej analizy głównych biomolekuł. Komórki blastocysty hodowanej we współhodowli Vero posiadają ilościowo największe zasoby biomolekuł, głównie Amidu IIrz. Jeśli wykluczymy Amidy IIrz, wówczas komórki blastocysty, której oocyt był hodowany w pożywce z hialuronianem posiadają podobne ilości biomolekuł w porównaniu do blastocyst hodowanych we współhodowli Vero oraz jednocześnie mniejsze zasoby biomolekuł w porównaniu do komórek blastocysty kontrolnej. Określenie drugorzędowej struktury białek pozwala wnioskować o zmianach konformacyjnych w białkach, co może mieć znaczenie w badaniu rozwoju blastocyst. Stosunek α helisy do β struktury jest porównywalny dla wszystkich komórek blastocyst. Analiza ilościowa kwasów nukleinowych pozwala określić intensywność procesów replikacji DNA czy transkrypcji RNA, co może mieć znaczenie w procesach dojrzewania oocytów. Wartości stosunków RNA/DNA są porównywalne, co może świadczyć o tym, że intersywne procesy transkrypcji nie rozpoczęły się jeszcze, komórki blastocyst korzystają z substancji „odziedziczonych” od oocytów. Podsumowanie W celu wyciągnięcia ostatecznych wniosków na temat wpływu hialuronianu na kompetencje rozwojowe oocytów potrzebne są dalsze badania oraz korelacja danych uzyskanych metodą spektroskopii FTIR z danymi uzyskanymi metodami biochemicznymi. Podziękowania Dr inż. Jolanta Opiela – Instytut Zootechniki, Balice Mgr inż. Ewelina Lipiec – IFJ PAN, Kraków Dr Lisa Vaccari Dr Giovani Birarda Synchrotron ELLETRA, Triest Dziękuję Państwu za uwagę