opracowanie: M.Zielona-Jenek PRZEJAWY SEKAULNOŚCI MAŁEGO DZIECKA Zachowania seksualne małego dziecka są jednym z elementów jego codziennej aktywności (por. Obuchowska, Jaczewski, 1982) i pełnić mogą różnorodne funkcje: poznawcze (zdobywanie wiedzy o różnicach płciowych, prokreacji), społeczne (np. trening ról płciowych), emocjonalne (zaspakajanie potrzeby bliskości w relacji z drugim człowiekiem, szukanie przyjemnych i satysfakcjonujących przeżyć) 1. Przejawy dziecięcej seksualności grupowane są w cztery kategorie: zachowania masturbacyjne, orientacyjne, interakcyjne i twórcze (Beisert, 2004). Zachowania masturbacyjne (zabawy genitalne, Sieja, 2004) polegają na samodzielnej stymulacji własnych obszarów erogennych i wywoływania w ten sposób przyjemnych doznań. Dotykanie własnych genitaliów obserwuje się u dzieci bardzo wcześnie. Zwykle w drugiej połowie pierwszego roku życia niemowlęta (przy czym chłopcy zwykle szybciej niż dziewczynki) „odkrywają” i eksplorują tę część ciała, analogicznie do wcześniej poznanych dłoni i palców czy stóp (Eisenberg, Murkoff, Hathaway, 2004). Zainteresowanie własnym ciałem oraz dostarczanie sobie przyjemnych doznań poprzez odpowiednią stymulację jest zjawiskiem dość powszechnym wśród małych dzieci (por. Beisert, 1991, Lew-Starowicz, 2000). Zwraca się przy tym uwagę na różnorodne źródła i funkcje, jakie mogą spełniać zachowania autoerotyczne dzieci: dostarczanie przyjemności, wynikająca z ciekawości eksploracja własnego ciała, osiąganie za pomocą masturbacji innych celów (np. samokojenie, zwracanie na siebie uwagi otoczenia). Wymienione rodzaje zachowań masturbacyjnych różnią się więc między sobą celem, a co za tym idzie również cechami samego działania (powtarzalnością vs zmiennością zachowania, trwałością) oraz również konsekwencjami (Beisert, 2004). Celem zachowań orientacyjnych jest zdobycie informacji na temat różnic anatomicznych w budowie dziewczynek i chłopców, kobiet i mężczyzn oraz funkcji, jakie spełniają rzeczone różnice. Dzieci podejmują aktywne wysiłki, by zdobyć tę wiedzę: podejmują obserwacje, pytają osoby, które mogą być w tym względzie kompetentne. Próby zaobserwowania różnic anatomicznych między W literaturze toczy się dyskusja na temat motywacji dziecięcych zachowań seksualnych. Teoretycy paradygmatu psychodynamicznego, kontynuatorzy myśli Freudowskiej, opisują je jako motywowane realizacją niedojrzałego popędu seksualnego (por. Moore, Fine, 1996), tymczasem przedstawiciele nurtu społecznego uczenia się argumentują, że służą one realizacji motywów pozaseksualnych (ze względu na brak ukształtowanych skryptów zachowań seksualnych) (por. Simon, Gagnon, 1998). 1 płciami mogą przybrać formę oglądania i podglądania innych lub komplementarnie – prezentacji genitaliów nazywanej ekshibicjonizmem dziecięcym (Obuchowska, Jaczewski, 1982). Dzieci wykorzystują ku takiej nauce różnorakie okazje: czynności higieniczne i pielęgnacyjne, pobyt w toalecie, wspólne przebieranie się np. na basenie czy na plaży. Przedmiotem obserwacji może być rówieśnik, dorosły, ale również zwierzę (Beisert, 1991, 2004). Dzieci, które oswojone są z cudzą i własną płciowością przyglądają się innym nie ukrywając tego. Wychowane zaś w atmosferze rygoryzmu seksualnego (lub poinformowane o niestosowności okazywania zainteresowania nagością przez rówieśników) będą starały się ukryć swoje zainteresowanie i zdobywać informacje w tajemnicy np. podglądając innych, mając przy tym świadomość przekraczania swoim zachowaniem norm (Beisert, 1991). Innym rodzajem zachowań orientacyjnych są zadawane przez dzieci pytania dotyczące sfery seksualnej. Zaznaczyć należy, że ich celem, obok zdobycia bądź weryfikacji informacji może być zaspokojenie potrzeb emocjonalnych: podzielenie się tym, co dla dziecka ważne w danej chwili, prośba o wsparcie i uspokojenie po konfrontacji z informacjami czy doświadczeniami zbyt trudnymi (Beisert, 1991). Kolejną grupę zachowań seksualnych małych dzieci stanowią zachowania interakcyjne, nazywane też zabawami erotycznymi (Beisert, 1991) lub dziecięcymi zabawami seksualnymi (Obuchowska, Jaczewski, 1982). Największa ich ilość pojawia się w wieku przedszkolnym. Ich funkcją, obok zaspokojenia ciekawości i zdobycia wiedzy (podobnie jak w zachowaniach orientacyjnych) jest również dostarczenie przyjemności, stymulacja i ekspresja seksualna w kontakcie z rówieśnikiem. Zabawy seksualne mogą przybierać następujące formy: naśladowanie zaobserwowanej aktywności seksualnej innych osób, odtwarzanie pozaseksualnych sytuacji, które dostarczają dziecku pretekstu do kontaktu i manipulacji ciałem (zabawa w „doktora”). Odrębna grupę zabaw stanowi powtarzanie w zabawie przeżytych przez dziecko sytuacji traumatycznych. Celem takich zabaw jest odreagowanie napięcia i negatywnych emocji wynikających z trudnego doświadczenia (Beisert, 2004). Ten rodzaj zabaw wykracza poza normę rozwojowych zachowań seksualnych małych dzieci i stanowić może sygnał dla dorosłych o konieczności udzielenia dziecku pomocy. Zachowania twórcze obejmują wykonywanie rysunków, ulepianej, układanie i uczenie się wierszyków, wyliczanej i opowiadań o treściach seksualnych (Obuchowska, Jaczewski, 1982, Beisert, 2004). Funkcją tej aktywności jest przede wszystkim ekspresja i zaspokojenie zainteresowania treściami seksualnymi w pośredni (bezpieczniejszy) sposób. Jednocześnie dzieląc się swymi wytworami z dorosłymi dzieci zyskują informacje o ich postawach wobec seksualności. Pamiętać należy, że dziecięca twórczość erotyczna, podobnie jak i odreagowujące zabawy erotyczne, odzwierciedlać może traumatyczne doświadczenia dziecka i być ważnym sygnałem dla dorosłych opiekunów. Tabela 1. Przejawy seksualności małych dzieci (opracowanie na podst. Obuchowska, Jaczewski, 1982, Beisert, 1991, 2004). Rodzaj zachowania Opis zachowania Masturbacja wczesnodziecięca autostymulacja obszarów erogennych Funkcje zachowania dostarczenie przyjemności zaspokojenie ciekawości realizacja pozaseksualnych celów (np. zwrócenie uwagi otoczenia, obniżenia napięcia emocjonalnego) Przykład Zachowania orientacyjne przyglądanie się genitaliom innych osób, zadawanie pytań o treści seksualne Zachowania interakcyjne zabawa o treści seksualnej lub innej włączająca kontakt i manipulację ciałem rówieśnika (również nagim) zdobycie i weryfikacja informacji sygnalizowanie potrzeby wsparcia i uspokojenia funkcja więziotwórcza zdobycie informacji dostarczenie przyjemności obniżanie napięcia (odreagowanie) ekspresja emocji dotykanie genitaliów rytmiczne zaciskanie ud ocieranie się o przedmioty przyglądanie się (podglądanie) innym w czasie zabiegów pielęgnacyjnych, w toalecie, zadawanie pytań: „Skąd się wziąłem?”, „Dlaczego chłopcy mają penisy a dziewczynki nie?” Zachowania twórcze wykonywanie rysunków, ulepianek, układanie wierszyków opowiadań o treściach seksualnych ekspresja i zaspokojenie zainteresowania treściami seksualnymi testowanie reakcji osób dorosłych zabawa w „mamę i tatę” zabawa w „doktora” rysowanie postaci nagich (bądź o podkreślonych cechach płciowych) powtarzanie wulgaryzmów, wierszyków o treści seksualnej Literatura: Beisert, M. (1991). Seks twojego dziecka. Poznań: Dom Wydawniczy K. Domke. Beisert, M. (2004). Eksperymenty seksualne okresu dzieciństwa. W: M. Beisert (red.), Seksualność w cyklu życia człowieka (s. 115-144). Poznań: Zakład Wydawniczy K. Domke. Bolton, F.G., Morris, L.A., MacEachron, A.E. (1989). Males at Risk The Other Side of Child Sexual Abuse. Newbury Park: SAGE Publications, Inc. Eisenberg, A., Murkoff, H.E., Hathaway, S.E. (2004). Pierwszy rok życia dziecka. Poznań: Dom Wydawniczy Rebis. Laplanche, J, Pontalis, J.-B. (1996). Słownik psychoanalizy. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. Lew - Starowicz, Z. (2000). Seksuologia wieku dziecięcego i okresu dojrzewania. W: A. Popielarska, M. Popielarska (red.), Psychiatria wieku rozwojowego (s. 195-216). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Moore, B.E., Fine, B.D. (1996). Słownik psychoanalizy. Warszawa: Jacek Santorski & Co Wydawnictwo. Obuchowska, I., Jaczewski, A. (1982/2002). Rozwój erotyczny. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne. Sajkowska, M. (2003). Zagrożenia wykorzystaniem seksualnym dzieci w Internecie – wyniki badań empirycznych. Dziecko krzywdzone. Teoria Badania Praktyka, 2, 84-91. Sieja, K. (2004). Wiedza o życiu seksualnym człowieka. Wybrane zagadnienia. Koszalin: Wydawnictwa Uczelniane Bałtyckiej Wyższej Szkoły Humanistycznej. Simon, W., Gagnon, J. (1998). Psychosexual Development. Society, 35, 2, 60-67.