SOCZEWICA JADALNA (Lens culinaris) EKONOMIA Grupa 2 2013/2014 SOCZEWICA JADALNA Gatunek rośliny jednorocznej lub dwuletniej. Rodzime obszary występowania soczewicy to: Grecja, Azja Zachodnia i Środkowa, Kaukaz, Pakistan. Obecnie i Egipcie. uprawiana w USA, Indiach, Turcji, Hiszpanii W Polsce soczewica jadalna jest uprawiana rzadko, ponieważ niesprzyjająca pogoda wpływa na wielkość plonu, dlatego nie jest popularna. Konsumenci, zwłaszcza wegetarianie, doceniają jej walory smakowe i bogactwo białka (w zastępstwie mięsa). SYSTEMATYKA Rząd: bobowce Rodzina: bobowate Rodzaj: soczewica Gatunek: soczewica jadalna MORFOLOGIA Łodyga: wzniesiona lub podnosząca się, czworokątna z podłużną bruzdą, rozgałęziająca się. Dorasta do wysokości 0,4 m, jest omszona. Liście: pierzasto-złożone, składające się z 3-7 par wąskoeliptycznych i omszonych listków. Górne liście zakończone są wąsem, za pomocą którego roślina chwyta się podpór. Kwiaty: wyrastają po 2-3 na długich szypułkach. Są drobne, niebieskiego koloru. Owoc: zwisający strąk o długości 8-15 mm. Zawiera 1-3 dość duże, płaskie nasiona o ostrych brzegach. FORMY SPOŻYWANIA Na co dzień soczewicę wykorzystuje się do gotowania zup, sałatek lub gulaszy i pasuje do takich przypraw jak curry czy mięta. FORMY SPOŻYWANIA Z mielonej soczewicy również produkuje się mąkę, a w krajach azjatyckich przygotowuje się z niej chleb. jest również popularna w żywieniu ekologicznym, ponieważ jest zdrowa i bogata w białko. Soczewica Bardzo często są wykorzystywane kiełki soczewicy, w których jest zawarty kwas foliowy. WARTOŚCI ODŻYWCZE na 100g produktu Składniki pokarmowe Witaminy Składniki mineralne woda 11,2 g witamina A 25 mg magnez 100 mg energia 330 kcal witamina B1 0,5 mg fosfor 450 mg błonnik 10,7 g witamina B2 0,2 mg żelazo 9 mg białko 28 g witamina B6 0,5 mg sód 10 mg tłuszcze 1,2 g witamina C 6,2 mg wapń 50 mg węglowodany 57 g witamina PP 2,6 mg potas 900 mg WYMAGANIA Jest rośliną klimatu kontynentalnego i dobrze udaje się we wschodniej części Polski. Ma niewielkie wymagania glebowe, może być uprawiana na glebach lżejszych i przepuszczalnych, umiarkowanie wilgotnych, o pH 6-6,5 (kompleks żytni dobry i bardzo dobry). Należy wystrzegać się gleb ciężkich i podmokłych. Soczewicę najlepiej siać w 3. roku po oborniku. Źle znosi uprawę rok po roku na tym samym stanowisku (co najwyżej co 4 lata), a także po roślinach wieloletnich, które gromadzą azot w glebie. Wskazane jest nawożenie fosforem, potasem wiosną oraz molibdenem. UPRAWA Glebę przygotowuje się jak do siewu zbóż jarych, jesienią po zbiorze przedplonu wskazana jest podorywka, bronowanie i orka, a wiosną – kultywatorowanie. SIEW Soczewica jest rośliną długiego dnia. Sieje się ją w podobnym terminie co groch, owies i warto pamiętać, że opóźnienie wpływa na wysokość plonu. Kiełkuje w temperaturze 4-5 st. C po 6-12 dniach od siewu. Siejemy na głębokość 4-6 cm, a gdy jest sucho nawet - 8 cm w rzędach co 15-30 cm. Wydatek ziaren na hektar waha się w zależności o ich wielkości i wynosi 30-120 kg/ha. Wskazany jest siew współrzędny z roślinami podporowymi, np. łubinem czy gryką. WEGETACJA Dobrze znosi krótkotrwałe przymrozki na początku wegetacji, nawet do -6 st. C, ale ma znaczne wymagania cieplne w czasie wykształcania strąków i dojrzewania nasion (19-20 st. C). Początkowo sztywne łodygi w miarę wydłużania się, stają się wiotkie i wylegają, co stanowi problem w uprawie (rośliny podporowe). Pędy osiągają do 75 cm długości. Soczewica kwitnie długo, ponad połowę okresu wegetacji, a pełnia kwitnienia wypada po około 55 dniach od siewu. Kwiaty są niebieskie, zebrane w grona. W strąku znajduje się od 1 do 3 nasion, których wielkość i wygląd zależą od odmiany. Wegetacja trwa do około 110 dni. Początkowo soczewica rośnie słabo, dlatego ważne jest odchwaszczanie. CHOROBY Najgroźniejszą chorobą, zwłaszcza podczas suchej i ciepłej pogody, jest zgorzel siewek powodowana przez grzyby z rodzaju Fusarium sp. (żółkniecie liści, zasychanie całych roślin). W tym wypadku ważny jest wybór zdrowego materiału siewnego i odmiany. Rdzawe plamy, opadanie liści można uniknąć, stosując zmianowanie z udziałem roślin motylkowych, używając zdrowego materiału i wcześnie siejąc. SZKODNIKI Występują głównie oprzędzik i mszyca grochowa. ZBIÓR Soczewicę zbieramy, gdy dolne strąki są brązowe, a nasiona twarde (40-60% strąków jest dojrzała), co ma miejsce zazwyczaj na przełomie lipca i sierpnia. Plonowanie nie przekracza 2 t/ha. Zbiór utrudnia wyleganie i osypywanie się nasion. Konieczne jest ich dosuszanie. Soczewicę można polecić do uprawy ekologicznej. BIBLIOGRAFIA Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. http://www.eko-uprawy.pl/