bożonarodzeniowe świeczkowisko

ZAJĘCIA W GRUPIE RODZINNEJ
31 marzec 2005 rok
Temat: Zabawa
wiosenna – „Może zostanę ogrodnikiem ?”
Treści programowe
 wzbogacanie słownika dziecka.
 rozwijanie umiejętności prowadzenia rozmowy.
 utrwalenia figur geometrycznych.
 kształtowanie pojęcia liczby elementów zbioru.
 wyrabianie umiejętności eksperymentowania na materiale przyrodniczym.
 rozwijanie zainteresowań geograficznych.
 spostrzeganie i poznawanie roślin w otoczeniu.
 wyrażanie przeżyć w kontaktach z przyrodą.
Cele
 zapoznanie z rośliną jej pochodzeniem oraz warunkami wzrostu i rozwoju.
 zapoznanie z instrukcją eksperymentowania na materiale przyrodniczym.
 kształtowanie wrażliwości i odpowiedzialności małego „ogrodnika”.
 kształtowanie nawyków estetycznych.
 kształcenia pamięci – symbole umowne.
 kształtowanie wyobraźni w trakcie słuchania opowieści „Fiołczusi”.
 wdrażanie do zgodnego współdziałania w grupie.
Pomoce
 kukiełka „Fiołczusia” wykonana z bibuły i kolorowego papieru,
 rośliny doniczkowe – okazy naturalne – fiołek afrykański,
 doniczki w różnych kolorach,
 ziemia ogrodnicza,
 globus, mapa świata,
 kolorowy papier samoprzylepny
Metody
 M. Montessori „Pomóż mi zrobić to samemu”;
 Elżbieta Czerwińska - „Naturalna nauka języka”;
 praktyczne działanie w dowolnie wydłużonym czasie;
Tekst pomocniczy dla nauczyciela.
Fiołek afrykański w naturze występuje w górach Afryki Wschodniej. W Europie roślina ta
znalazła się dzięki zakonnicom wyjeżdżającym na misję do Afryki i zyskała ogromną
popularność jako roślina doniczkowa.
Kwiaty białe różowe, fioletowe. Ma wydłużone, owalne, ząbkowane liście pokryte krótkimi
włoskami. Stanowisko cieniste i chłodne, najlepiej parapet północnego okna może być z
dolnym ogrzewaniem. Roślina potrzebuje dużo światła ale nie bezpośredniego
nasłonecznienia, nie lubi suchego powietrza, powinna mieć wilgotno ale nie mokro. Najlepiej
podlewać do podstawki nie wolno spryskiwać. Roślinę przesadzamy gdy zupełnie wyrośnie z
doniczki. Najlepiej przesadzać do naczyń o większej średnicy, ale dość płaskich ponieważ
roślina płytko się ukorzenia.
Stworzenie sytuacji edukacyjnej.
1. Spotkanie z „Fiołczusią” – wyeksponowanie naturalnych okazów roślin doniczkowych –
fiołki afrykańskie.
2. Opowieść „Fiołczusi”.
- wywiad z „Fiołczusią” – nawiązanie do elementów geografii świata (pochodzenie
wygląd i upodobania rośliny).
3. Przygotowanie stanowisk pracy.
Zadania w zespołach 2 osobowych niejednorodnych (dzieci zostały przydzielone do zadań
podczas zabaw porannych).
Symbole umowne dyżurujących dzieci.
- dokonują przydziału doniczek
- rozkładają folię ogrodniczą
- przygotowują ziemię wysypując ją do mis
- uzupełniają konewki wodą
- odczytują i rozdają wizytówki zespołów
- 2 osobowe zespoły dzieci pracujące nad przesadzaniem kwiatów.
Praca wg instrukcji podanej przez nauczyciela – przesadzanie roślin.
wyeksponowanie nowo posadzonych roślin doniczkowych (parapet).
Prace porządkowe.
Autoprezentacja – dzieci dzielą się wrażeniami i odczuciami doznanymi w trakcie zajęć.
„Fiolczusia” dziękuje dzieciom za pomoc. Rozdaje dzieciom symboliczne nagrody.
9. Zaśpiewanie piosenki „Stokrotka”.
5.
6.
7.
8.
Opracowały: Elżbieta Kotyra i Bożena Woźniak
SCENARIUSZ ZAJĘĆ W GRUPIE RODZINNEJ
w dniu 25 maja 2005 r.
Temat: „Wizyta dżdżownicy w naszym przedszkolu”
Cel ogólny: myśli, mówi, czyta: przygotowuje się do pisania,
stwarzamy sytuacje rozwijające pozytywne postawy dzieci
w stosunku do zwierząt.
Cel postawy: - dziecko aktywnie uczestniczy w zajęciach
- dziecko wykonuje polecenia nauczycielki
- dziecko wyraża własne stany emocjonalne
w sposób niewerbalny
Cel wiedzy: - wie, dlaczego po deszczu na powierzchnię gleby wychodzą
dżdżownice, zna ich budowę rozumie pożyteczność tych
zwierząt;
Cel umiejętności: - dziecko wie jak wykonać zadania (plansza na tablicy
ilustrująca środowisko życia dżdżownicy i kreta)
Cele operacyjne: - dzieci potrafią powiedzieć jak wygląda kret
i dżdżownica ;
- Rozpoznaje środowisko życia tych zwierząt;
- dziecko potrafi ruchem naśladować kreta
- dziecko buduje z piasku korytarze i dom kreta ( plac
zabaw na terenie przedszkolnym)
Metody:

czynna: zadań stawianych do wykonania,

słowna,

elementy naturalnej nauki języka

aktywne uczestniczenie w zajęciach ( wykonanie eksperymentu – doświadczenia)
Forma:

grupowa zróżnicowana,

indywidualna,

zbiorowa.
Materiały i narzędzia:

Słoik o pojemności przynajmniej 2l.,czarna ziemia, niewielka ilość próchnicy,
obierki jabłek, dżdżownice wykopane na placu przedszkolnym, gumka recepturka,
woda, łopatki, patyczki, pojemniki,( ćwiczenie wykonane 2 dni wcześniej);

Plansza z ilustracjami zwierząt i ich środowisko, podpisy

Karty pracy z uwzględnieniem stopnia trudności ( 3 poziomy)

List od dżdżownicy;

Tunel
Przebieg zajęć
( czas trwania w zależności od stopnia zaciekawienia dzieci)
1. Piosenka „Deszcz, deszcz”
2. Omówienie planszy i odczytywanie podpisów.
3. Zabawa ze zwierzątkami- dopasowywanie elementów do podpisów.
4. Wyciągnięcie wniosków obserwacji- list od dżdżownicy

Przeczytanie i omówienie listu

Wniosek: Dżdżownice wyryły piasku i ziemi tunele dzięki którym powietrze
docierało do korzenie, ułożone przez dzieci warstwy zaczęły mieszać się ze sobą.
Dżdżownice ściągnęły także liście w głąb słoika. Liście te użyźnią glebę.
5. Zabawa ruchowa „Jestem dżdżownicą- spotkanie z kretem”
6. Praca indywidualna – „Droga kreta do domu”- przygotowanie do pisania, „Środowisko
życia dżdżownic” – sprawdzenie pozyskanej wiedzy, „Labirynt” – znaki graficzne.
7. Odprowadzenie dżdżownic do domu (teren przedszkola).
8. Zabawa- budujemy z piasku krecie domki i drążymy korytarze.
9. Mycie rąk - zwrócenie uwagi na kulturalne zachowanie.
opracowała i prowadziła - Elżbieta Kotyra