Opis wykonanych badań naukowych oraz uzyskanych wyników W ramach części „geologicznej” wykonano badania ewolucji polskiej części płyty karpackiej i skorelowano z obciążeniem granic płyt. Po głównej fazie inwersji basenu środkowopolskiego w późnej kredzie i paleogenie stwierdzono m.in. drugą fazę inwersji. Ponadto stwierdzono, że po po-orogenicznej relaksacji nastąpił okres wzmożonej kompresji w czwartorzędzie. Kompresja została powiększona przez parcie ze strony grzbietu na północnozachodniej krawędzi płyty europejskiej. Problem ten omawia praca Marek Jarosińskiego i Paweł Poprawy "Geodynamic evolution of the Polish part of the Carpathian foreland plate in the Cenozoic times”(wysłana do druku). Wykonano przygotowania do badań dojrzałości materii organicznej w wypełnianiu osadowym rowu Prypeci. W ramach części geofizycznej „Opracowanie modeli sejsmicznych i grawimetrycznych modelowanych obszarów” dokonano interpretacji grawimetrycznej wzdłuż wybranych profili – transektów sejsmicznych. Opracowane zostały modele sejsmiczne do głębokości 60 km wzdłuż czterech transektów przecinających obszar Europy Centralnej w kierunku SW-NE. Podstawę stanowiły profile sejsmiczne P4, S01, Alp04, GRANU A, GRANU B, LT-5, CEL10, CEL01 i CEL05. Zbiór czterech modeli (każdy o długości ok. 1000 km) jest reprezentatywny dla kontynentalnej skorupy ziemskiej. Przecinają one bowiem kraton wschodnioeuropejski, strefę TESZ, masyw małopolski, platformę paleozoiczną, masyw czeski, Karpaty, Alpy Wschodnie i basen pannoński – jednostki różnego wieku tworzące kontynentalną część płyty europejskiej (praca L. Krysiński i in. w przygotowaniu do publikacji). Dokonano modelowania geoidy na terenie Polski z wykorzystaniem trójwymiarowego modelu sejsmicznego skorupy otrzymanego z interpolacji modeli 2-D wszystkich dostępnych profili sejsmicznych - P1, P2, P3, P4, P5, CEL01, CEL02, CEL03, CEL04, CEL05, CEL09, S02, S03, S06, LT-2, LT-4, LT-5, LT-7 i TTZ. Skonstruowany został model 3-D rozkładu prędkości w regularnej siatce 0.50 W-E i 0.3330 N-S, oraz 1 km dla osi głębokości. Model ten został następnie przeliczony na identycznie sparametryzowany model gęstościowy (praca M. Majdański i in. po recenzji w Geophysical Journal International). Stosując metody inwersyjne opracowany został model rozkładu gęstości w płaszczu Ziemi obszaru Polski z przyległościami, z uwzględnieniem podziału tektonicznego (praca M. Świeczak i in. w przygotowaniu do Geophysical Journal International). Zakończono prace nad zintegrowanym sejsmicznym modelem skorupy i górnego płaszcza Ziemi strefy TESZ wzdłuż profilu P4. Model skorupy i dolnej litosfery zaadoptowany został z eksperymentu POLONAISE’97. Głębokość granicy LAB (Lithosphere – Asthenosphere Boundary) określono analizując residua zjawisk telesejsmicznych zarejestrowanych w trakcie pasywnych części eksperymentów POLONAISE’97 i SUDETES 2003. Rozkłady prędkości do głębokości 900 km określono z charakterystycznych modeli 1-D płaszcza dla platformy paleozoicznej i kratonu wschodnioeuropejskiego. Zintegrowany model sejsmiczny wykazuje ogromne zróżnicowanie własności sprężystych na wszystkich poziomach: w pietrze osadowym, krystalicznym kompleksie skorupy ziemskiej, głębokości granicy Moho, grubości i prędkości dolnej litosfery, głębokości granicy LAB, oraz głębokości granic „410” i „670” km w płaszczu. Praca będzie prezentowana na konferencji EGU 2008 we Wiedniu, oraz jest przygotowywana do druku (M. Wilde-Piórko i in., do specjalnego tomu Tectonophysics, dotyczącego górnego płaszcza Ziemi). W ramach części numerycznej „Tworzenie modułów programów komputerowych do modelowania przepływu ciepła i deformacji przy założeniu reologii sprężystej, lepkiej i plastycznej” napisano i przetestowano oddzielne moduły służące do rozwiązywania równania przewodnictwa cieplnego oraz moduły do liczenia deformacji przy różnych równaniach konstytutywnych (dla ciał sprężystych, lepkich i plastycznych). Moduły te przetestowano na przykładach, gdy znamy już rozwiązanie oraz zastosowano do wybranych problemów konwekcyjnych i geodynamicznych.