Prawo a praktyka w zwalczaniu wszawicy!

STOP WSZAWICY!!!
O wszawicy rozprzestrzeniającej się w placówkach oświatowo-wychowawczych, szczególnie
w przedszkolach i szkołach podstawowych wiemy z wieloletniej obserwacji i z wywiadów
przeprowadzanych w placówkach. Przepisy nie ułatwiają rozwiązania problemu, jednak przy
współpracy środowiska szkolnego (dyrektorzy szkół, nauczyciele, pielęgniarki medycyny
szkolnej) oraz rodziców dzieci, które uczęszczając do przedszkola/szkoły a są narażone
na zakażenie, można wypracować sposób postępowania, by ograniczyć skalę zjawiska.
Nowelizacja ustawy z dn. 05 grudnia 2008r. o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób
zakaźnych u ludzi ( dz. U. Nr 234, poz.1570) nie zalicza już wszawicy do chorób zakaźnych.
Wobec tego w razie jej rozpoznania u dziecka NIE ISTNIEJE OBOWIĄZEK zgłoszenia tego
faktu do Powiatowej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej, a co za tym idzie – brak możliwości
wydania przez tę instytucję decyzji administracyjnej nakazującej podejrzenie o chorobę
zakaźną i wstrzymanie dziecka zakażonego do uczęszczania do szkoły.
W świetle nowych przepisów należy nadal kierować się dobrem dziecka i w myśl
rozporządzenia Ministra Zdrowia z dn. 28 sierpnia 2009r. w sprawie organizacji profilaktyki
opieki zdrowotnej nad dziećmi i młodzieżą (Dz. U. Nr 139, poz. 1133) placówki oświatowe
powinny podjąć czynności np. w postaci przeglądu higieny osobistej dziecka. Pielęgniarka
medycyny szkolnej lub lekarz, którzy wg powyższego rozporządzenia sprawują opiekę
zdrowotną nad uczniem w szkole powinni tę czynność wykonać dyskretnie, na osobności,
z poszanowaniem godności dziecka. Jednocześnie osoby te w razie rozpoznania u dziecka
wszawicy powinny poinformować o tym fakcie rodziców dziecka/prawnych opiekunów
i zaproponować metody leczenia. Do współpracy w zwalczaniu tego problemu powinna
dołączyć również dyrekcja danej szkoły przypominając rodzicom o tym, że powinni
systematycznie sprawdzać czystość skóry głowy i włosów swoich pociech.
Co każdy pracownik szkoły / rodzic powinien wiedzieć na temat wszawicy?
Wszawica jest wywołana przez pasożyta - wesz głowową. Żyje ona ok. miesiąca i składa
od 200-300 jaj (gnid). Osobniki dorosłe osiągają wielkość 2-3 mm, bytują najczęściej
za uszami i z tyłu głowy, tuż nad karkiem. Żywią się krwią, ich ukąszenia skutkują
pojawieniem się zgrubienia, które swędzi i piecze. Gnidy występują głównie u nasady
włosów i przypominają wyglądem łupież. Wszami zakazić się można poprzez bezpośredni
kontakt z osobą zakażoną (np. przytulanie) lub jej rzeczami osobistymi (szczotka, ręcznik,
pościel itp.). Choroba ta może dotyczyć ludzi w każdym wieku (najbardziej narażone
są dzieci) i o różnym statusie społecznym. Błędem jest kojarzenie jej jedynie z brudem
i ubóstwem. Często jest to problem renomowanych szkół.
Jak pozbyć się problemu wszawicy?
1. W przypadku stwierdzenia występowania wszawicy u niektórych dzieci, należy
poinformować rodziców o konieczności wykonania wśród wszystkich domowników
zabiegów leczniczych.
2. W przypadku podejrzenia o występowaniu wszawicy wśród dzieci i młodzieży
szkolnej, pielęgniarka medycyny szkolnej może przeprowadzić kontrolę czystości
wśród uczniów, których rodzice wyrazili zgodę na objęcie ich profilaktyczną opieką
zdrowotną.
3. Dyrekcja szkoły może zorganizować akcję informacyjno-edukacją dla rodziców.
Zabieg leczniczy polega na:
■ Użyciu preparatu na wszy dostępnego w aptece, stosując się ściśle do ulotki informacyjnej.
■ Systematycznym wyczesywaniu włosów bardzo gęstym grzebieniem w celu usunięcia gnid.
■ Leczeniem muszą być objęci wszyscy zarażeni w tym samym czasie.
■ Konieczne są generalne porządki w domu osoby zarażonej (pranie ubrań, pościeli
w wysokiej temperaturze, dokładne odkurzanie dywanów, łóżek, foteli itp., wyrzucenie
szczotek, grzebieni, gumek).
Wskazania profilaktyczne dla rodziców i dzieci:
√ związywanie długich włosów lub krótkie fryzury ułatwiające pielęgnację skóry głowy;
√ używanie wyłącznie osobistych przyborów higienicznych do pielęgnacji włosów;
√ codzienne czesanie i szczotkowanie włosów;
√ mycie włosów w miarę potrzeb ( nie rzadziej niż raz w tygodniu);
√ wyposażenie dzieci w przybory higieniczne takie jak szampony z odżywką ułatwiające
rozczesywanie i wyczesywanie włosów;
√ systematyczne sprawdzanie czystości głowy i włosów oraz systematyczne kontrole w
okresie uczęszczania dziecka do przedszkola, szkoły lub pobytu w internacie, na zielonej
szkole, obozie.